Naar de zuidpool en terug -- de zwaarste 105 dagen van mijn leven
-
0:01 - 0:06In de oase van intelligentsia
die TED is, -
0:06 - 0:09sta ik vanavond voor je,
-
0:09 - 0:15als expert in het slepen
van zware dingen op koude plaatsen. -
0:15 - 0:18Bijna mijn hele volwassen leven
heb ik poolexpedities geleid, -
0:18 - 0:22en vorige maand hebben
mijn teamgenoot Tarka l'Herpiniere en ik -
0:22 - 0:27de meest ambitieuze expeditie voltooid
die ik ooit heb ondernomen. -
0:27 - 0:30Het voelt net of ik rechtstreeks
hierheen ben gebracht -
0:30 - 0:33vanuit vier maanden
ver van de bewoonde wereld, -
0:33 - 0:38waar ik liep te grommen en te vloeken,
rechtstreeks naar dit TED-podium. -
0:38 - 0:42Dus je snapt dat die overgang
niet helemaal naadloos was. -
0:42 - 0:44Een interessant neveneffect blijkt
-
0:44 - 0:46het verdwijnen van
mijn kortetermijngeheugen. -
0:46 - 0:49Dus heb ik aantekeningen gemaakt
om te voorkomen -
0:49 - 0:53dat ik te veel loop te knorren en vloeken
in de komende 17 minuten. -
0:53 - 0:56Dit is de eerste lezing die ik geef
over deze expeditie. -
0:56 - 1:02We gingen geen genen ontcijferen
of ruimtetelescopen bouwen, -
1:02 - 1:06maar dit verhaal gaat over
alles geven om iets te bereiken -
1:06 - 1:08wat nooit eerder was gedaan.
-
1:08 - 1:12Dus ik hoop dat je er
stof tot nadenken aan overhoudt. -
1:12 - 1:16Het was een reis, een
expeditie in Antarctica. -
1:16 - 1:21Het koudste, winderigste, droogste en
hoogst gelegen continent op aarde. -
1:21 - 1:22Een enorm groot
en fascinerend gebied. -
1:22 - 1:25Het is twee keer zo groot als Australië,
-
1:25 - 1:30een continent dat even groot is
als China en India samen. -
1:30 - 1:33Ik heb trouwens iets interessants ontdekt
-
1:33 - 1:34in de laatste paar dagen.
-
1:34 - 1:38Iets wat Chris Hadfield bij TED
over een paar jaar ook wel zal krijgen. -
1:38 - 1:39Gesprekken die ongeveer zo gaan:
-
1:39 - 1:41"O, Antarctica. Te gek.
-
1:41 - 1:47Mijn man en ik hebben Antartica gedaan
met SNP voor onze trouwdag." -
1:47 - 1:51Of, "O, cool, ben je daar
voor de marathon geweest?" -
1:51 - 1:54(Gelach)
-
1:54 - 1:58In feite was onze reis
69 marathons, van start tot finish, -
1:58 - 2:04in 105 dagen, een reis van 2.900 kilometer
te voet van de kust van Antarctica -
2:04 - 2:07naar de zuidpool en weer terug.
-
2:07 - 2:09Tijdens de reis braken we het record
-
2:09 - 2:12voor langste pooltocht
op spierkracht in de geschiedenis, -
2:12 - 2:15met meer dan 600 kilometer.
-
2:15 - 2:19(Applaus)
-
2:19 - 2:22Voor degenen uit het
San Francisco Bay-gebied, -
2:22 - 2:26het is evenver als lopen van
hier naar San Francisco -
2:26 - 2:29en dan omkeren en
weer teruglopen. -
2:29 - 2:33Dus wat campingtrips betreft
was dit een lange. -
2:33 - 2:37Eentje die ik hier
bondig samengevat zag -
2:37 - 2:41op deze illustere pagina's van de
Business Insider Malaysia -
2:41 - 2:43[Twee poolreizigers
maakten een poolexpeditie -
2:43 - 2:46waarvan bij de vorige poging
iedereen dood ging] -
2:46 - 2:49Chris Hadfield heeft erg mooi gesproken
-
2:49 - 2:54over angst en het toeval van succes
en het toeval om te overleven. -
2:54 - 2:58Van de negen mensen die deze reis
ooit vóór ons probeerden te maken, -
2:58 - 3:00heeft niemand het gered
tot de pool en terug -
3:00 - 3:04en zijn er onderweg vijf gestorven.
-
3:04 - 3:07Dit is Kapitein Robert Falcon Scott.
-
3:07 - 3:10Hij leidde het laatste team dat
deze expeditie ondernam. -
3:10 - 3:12Scott, en zijn rivaal, Sir Ernest Shackleton,
-
3:12 - 3:15hebben beide
in een periode van 10 jaar, -
3:15 - 3:18expedities geleid
om de eerste te worden -
3:18 - 3:20die de zuidpool zou bereiken,
-
3:20 - 3:22en het binnenland van Antarctica
in kaart te brengen, -
3:22 - 3:25waarvan men toen minder wist
-
3:25 - 3:26dan van het maanoppervlak,
-
3:26 - 3:29want de maan konden we zien
door een telescoop. -
3:29 - 3:32Antarctica was een eeuw geleden
bijna nog niet in kaart gebracht. -
3:32 - 3:34Je kent misschien het verhaal.
-
3:34 - 3:37Scotts laatste expeditie,
de Terra Nova Expeditie in 1910, -
3:37 - 3:40startte met een gigantische
invasie-achtige aanpak. -
3:40 - 3:43Hij had een groot team
met pony's en honden, -
3:43 - 3:45en tractoren die op benzine liepen.
-
3:45 - 3:48Ze dropten vooraf meerdere
depots met voedsel en brandstof -
3:48 - 3:52waarlangs Scotts uiteindelijk team van vijf
naar de pool zou reizen, -
3:52 - 3:55waar ze zouden omkeren
en terugskieën naar de kust. -
3:55 - 3:57Scott en zijn uiteindelijk team van vijf
-
3:57 - 4:01arriveerden op de zuidpool
in januari 1912 -
4:01 - 4:06om te ontdekken dat ze verslagen waren
door het Noorse team van Roald Amundsen, -
4:06 - 4:08die de tocht per hondenslee deed.
-
4:08 - 4:10Scotts team eindigde te voet.
-
4:10 - 4:14Meer dan een eeuw lang
is deze reis niet afgemaakt. -
4:14 - 4:17Scotts vijfkoppige team stierf
op de terugweg. -
4:17 - 4:19Gedurende de laatste 10 jaar
-
4:19 - 4:23heb ik mij afgevraagd waarom dat was.
-
4:23 - 4:26Hoe kan het dat dit nooit overtroffen is?
-
4:26 - 4:28Het team van Scott liep 2600 kilometer.
-
4:28 - 4:30Niemand kwam sindsdien in de buurt.
-
4:30 - 4:33Dit is het summum
van menselijk uithoudingsvermogen, -
4:33 - 4:36menselijk streven en atletisch vermogen
-
4:36 - 4:38in misschien wel
het ruwste klimaat op aarde. -
4:38 - 4:41Het leek wel alsof
het record op de marathon -
4:41 - 4:44niet was verbroken sinds 1912.
-
4:44 - 4:49Een vreemde en voorspelbare
combinatie van nieuwsgierigheid, -
4:49 - 4:51koppigheid en waarschijnlijk overmoed
-
4:51 - 4:55maakten dat ik dacht de man te zijn
om deze klus af te maken. -
4:55 - 4:59In tegenstelling tot Scotts expeditie
waren we maar met zijn tweeën. -
4:59 - 5:02We startten aan de kust van Antarctica
in oktober vorig jaar, -
5:02 - 5:04en sleepten alles zelf mee,
-
5:04 - 5:07iets wat Scott [in het Engels]
"man-hauling" noemde. -
5:07 - 5:10Ik zei: het is als heen en terug
naar San Francisco lopen, -
5:10 - 5:13maar ik bedoelde: trekken
aan iets dat zwaarder is -
5:13 - 5:15dan de zwaarste football-speler ooit.
-
5:15 - 5:21Onze sleeën wogen in het begin
elk meer dan 200 kilo. -
5:21 - 5:25Precies wat de zwakste pony
van Scott meedroeg. -
5:25 - 5:29In het begin deden we gemiddeld
800 meter per uur. -
5:29 - 5:32Misschien heeft niemand deze tocht
nog geprobeerd, -
5:32 - 5:33in meer dan een eeuw,
-
5:33 - 5:37omdat niemand stom genoeg was
om het te proberen. -
5:38 - 5:40Ik zeg niet dat we
aan het ontdekken waren -
5:40 - 5:43in de edwardiaanse betekenis
van het woord -- -
5:43 - 5:47we gaven geen namen aan bergen
of brachten onbekende dalen in kaart -- -
5:47 - 5:51maar denk ik dat we ons begaven
in onontdekt menselijk gebied. -
5:51 - 5:55Als we ooit ontdekken dat er een gebied
in de hersenen is -
5:55 - 5:59dat oplicht als men zichzelf vervloekt,
-
5:59 - 6:02zou ik niet verbaasd zijn.
-
6:02 - 6:06De gemiddelde Amerikaan
is 90 procent van de tijd binnen. -
6:06 - 6:09We gingen bijna vier maanden
niet naar binnen. -
6:09 - 6:11We hebben ook geen zonsondergang gezien.
-
6:11 - 6:13Het was 24 uur per dag licht.
-
6:13 - 6:15We leefden nogal spartaans.
-
6:15 - 6:20Ik heb mijn ondergoed
driemaal verschoond in 105 dagen. -
6:20 - 6:24Tarka en ik deelden
nog geen drie vierkante meter canvas. -
6:24 - 6:29We hadden wel wat technologie die Scott
zich nooit heeft kunnen voorstellen. -
6:29 - 6:32We schreven live elke avond een weblog
vanuit de tent met een laptop -
6:32 - 6:34en een voor ons gebouwde satellietzender.
-
6:34 - 6:35Alles op zonne-energie.
-
6:35 - 6:38We hadden een buigzaam zonnepaneel
over de tent heen. -
6:38 - 6:42Schrijven was belangrijk voor mij.
-
6:42 - 6:48Als kind werd ik geïnspireerd door
boeken over avonturen en ontdekkingen. -
6:48 - 6:51We hebben deze week gezien
-
6:51 - 6:55hoe belangrijk de kracht is
van verhalenvertellen. -
6:55 - 6:57We hadden wel
21ste-eeuwse spullen, -
6:57 - 7:00maar de realiteit was dat wij
dezelfde uitdagingen hadden -
7:00 - 7:02die Scott ook had:
-
7:02 - 7:06het weer en dat wat Scott 'zweven' noemde,
-
7:06 - 7:09de wrijving tussen de slee en de sneeuw.
-
7:09 - 7:12De laagste gevoelstemperatuur
was lager dan min 70 graden. -
7:12 - 7:15en we hadden nul zicht,
wat ze een 'white-out' noemen, -
7:15 - 7:18tijdens een groot deel van onze reis.
-
7:18 - 7:21We liepen op en neer
over een van de grootste -
7:21 - 7:24en gevaarlijkste gletsjers ter wereld,
de Beardmoregletsjer. -
7:24 - 7:27Hij is 180 kilometer lang en bijna
geheel van blauw ijs. -
7:27 - 7:31Je ziet het prachtige, glimmende,
keiharde blauwe oppervlak, -
7:31 - 7:35bedekt met duizenden gletsjerspleten.
-
7:35 - 7:39Deze scheuren in het gletsjerijs
zijn wel 200 meter diep. -
7:39 - 7:43Vliegtuigen kunnen er niet landen,
dus we liepen het grootste risico, -
7:43 - 7:45technisch gezien,
-
7:45 - 7:48toen onze kans om
gered te worden het kleinst was. -
7:48 - 7:52We kwamen aan op de zuidpool,
na 61 dagen lopen, -
7:52 - 7:55en een dag pauze vanwege het weer.
-
7:55 - 7:57Jammer genoeg was het
nogal een anti-climax. -
7:57 - 8:00Er is een permanent
Amerikaans basisstation, -
8:00 - 8:03het Amundsen-Scott zuidpoolstation.
-
8:03 - 8:05Ze hebben een landingsbaan,
een kantine, -
8:05 - 8:06ze hebben hete douches,
-
8:06 - 8:08een postkantoor, een souvenirwinkel,
-
8:08 - 8:12een basketbalhal die ook bioscoop is.
-
8:12 - 8:14Niet meer wat het ooit was.
-
8:14 - 8:16Er liggen ook bergen afval.
-
8:16 - 8:17Ik vind het geweldig
-
8:17 - 8:23dat men er 365 dagen per jaar
kan verblijven, -
8:23 - 8:26met hamburgers en hete douches
en bioscopen, -
8:26 - 8:29maar lege kartonnen dozen
lijken daar bij te horen. -
8:29 - 8:31Je ziet links op deze foto
-
8:31 - 8:32meerdere hectares afval
-
8:32 - 8:35dat wacht tot het terug wordt gevlogen.
-
8:35 - 8:39Er is ook een pool op de zuidpool.
-
8:39 - 8:42We hebben die te voet bereikt,
zonder hulp, -
8:42 - 8:44geen steun, via de zwaarste route,
-
8:44 - 8:461450 kilometer in recordtijd,
-
8:46 - 8:48meer gewicht trekkend dan wie dan ook.
-
8:48 - 8:50Als we er waren gestopt
en teruggevlogen, -
8:50 - 8:53wat heel verstandig zou zijn geweest,
-
8:53 - 8:55dan was ik nu uitgepraat,
-
8:55 - 8:59en het zou ongeveer zo eindigen:
-
8:59 - 9:04als je het juiste team hebt,
met de juiste spullen en techniek, -
9:04 - 9:07en als je genoeg zelfvertrouwen hebt
en genoeg vastberadenheid, -
9:07 - 9:11dan is alles mogelijk.
-
9:13 - 9:15Maar toen keerden we om.
-
9:15 - 9:18Toen werd het interessant.
-
9:18 - 9:21Hoog op de Antarctische hoogvlakte,
-
9:21 - 9:25meer dan 3.000 meter hoog, erg winderig,
koud en droog, waren we uitgeput. -
9:25 - 9:27We hadden meer dan
35 marathons afgelegd -
9:27 - 9:28en waren pas halverwege.
-
9:28 - 9:30We hadden natuurlijk een vangnet
-
9:30 - 9:32van ski-vliegtuigen en satelliettelefoon
-
9:32 - 9:36en 24-uurs-navigatiebakens
die Scott niet had. -
9:36 - 9:38maar achteraf gezien,
-
9:38 - 9:41maakte dat vangnet het
niet zozeer makkelijker, -
9:41 - 9:43maar stelde het ons in staat
-
9:43 - 9:47enorme risico's te nemen
en echt tot aan het randje te gaan -
9:47 - 9:50van onze menselijke vermogens.
-
9:50 - 9:52Het is een verfijnde vorm van marteling
-
9:52 - 9:57om jezelf dagelijks uit te putten
tot aan verhongering, -
9:57 - 10:01terwijl je een slee vol eten trekt.
-
10:01 - 10:04Ik had jarenlang gelikte
sponsorvoorstellen geschreven -
10:04 - 10:08over tot het uiterste gaan
van menselijk kunnen, -
10:08 - 10:12maar in het echt was het
een zeer beangstigende situatie. -
10:12 - 10:14Voordat we de pool bereikten,
-
10:14 - 10:16hadden we twee weken tegenwind,
-
10:16 - 10:17wat ons tempo drukte.
-
10:17 - 10:20Daarom leefden we dagenlang
op half rantsoen. -
10:20 - 10:23Er was beperkt eten in de slee
om deze tocht te maken -
10:23 - 10:25dus probeerden we dat op te rekken
-
10:25 - 10:29door nog maar de helft
van de nodige calorieën te eten. -
10:29 - 10:32Daardoor kregen we hypoglekemie --
-
10:32 - 10:35hadden dag na dag
een lage bloedsuikerspiegel -- -
10:35 - 10:40en werden steeds vatbaarder
voor de extreme koude. -
10:40 - 10:42Tarka nam op een avond deze foto,
-
10:42 - 10:44nadat ik bijna was bezweken
aan onderkoeling, -
10:44 - 10:47zoals ons beiden herhaaldelijk overkwam.
-
10:47 - 10:49Dat had ik nog nooit meegemaakt.
-
10:49 - 10:51Het maakte me erg nederig.
-
10:51 - 10:54Als je, net als ik, graag gelooft
-
10:54 - 10:57dat je niet zo iemand ben
die snel opgeeft, -
10:57 - 10:59maar dat je vechtend ten onder gaat...
-
10:59 - 11:01onderkoeling laat je geen keus.
-
11:01 - 11:04Je kan totaal niets meer.
-
11:04 - 11:07Je lijkt een dronken kleuter.
-
11:07 - 11:09Je wordt zielig.
-
11:09 - 11:13Ik weet nog dat ik alleen nog maar
wilde liggen en ermee kappen. -
11:13 - 11:15Het was een heel apart gevoel.
-
11:15 - 11:20Het verraste me echt,
dat ik zo kon verzwakken. -
11:20 - 11:25En toen hadden we helemaal geen eten meer.
-
11:25 - 11:2874 kilometer vóór het eerste depot
-
11:28 - 11:30dat we op de heenreis hadden aangelegd.
-
11:30 - 11:32We hadden op 10 plekken
-
11:32 - 11:34voedsel en brandstof begraven
voor op de terugreis. -
11:34 - 11:38De brandstof was voor het kooktoestel
om sneeuw te smelten. -
11:38 - 11:43Ik was gedwongen om te bellen
met een verzoek om herbevoorrading. -
11:43 - 11:48Een ski-vliegtuig met acht dagen eten
om het tekort aan te vullen. -
11:48 - 11:51Het kostte 12 uur om ons te bereiken
vanaf de andere kant van de pool. -
11:51 - 11:55Dat vliegtuig bestellen was een van de
moeilijkste beslissingen in mijn leven. -
11:55 - 11:58Het voelt een beetje als bedrog
om hier te staan met een buikje. -
11:58 - 12:01Ik ben 14 kilo aangekomen
in de laatste drie weken. -
12:01 - 12:04Zoveel honger hebben gehad,
laat een geestelijk litteken achter -
12:04 - 12:09waardoor ik nu korte metten maak
met elk hotelbuffet dat ik tegenkom. -
12:09 - 12:11(Gelach)
-
12:11 - 12:16Maar we waren echt
verschrikkelijke hongerig. -
12:16 - 12:19Ik heb geen seconde spijt
dat ik dat vliegtuig belde -
12:19 - 12:21omdat ik hier levend sta,
-
12:21 - 12:23en gewoon dit verhaal kan vertellen.
-
12:23 - 12:28Maar hulp van buitenaf krijgen
was nooit de bedoeling geweest. -
12:28 - 12:31Mijn ego heeft daar
nog steeds veel moeite mee. -
12:31 - 12:33Dit was mijn grootste droom
-
12:33 - 12:36en nu was hij net niet
volledig gerealiseerd. -
12:37 - 12:39Op weg terug naar de kust
-
12:39 - 12:41braken de stijgijzers
onder onze laarzen -- -
12:41 - 12:44die voor het blauwe gletsjerijs waren --
-
12:44 - 12:45op de top van de Beardmore.
-
12:45 - 12:47We moesten nog 160 kilometer bergaf
-
12:47 - 12:49op glibberig keihard blauw ijs.
-
12:49 - 12:52Om het uur moesten ze gerepareerd worden.
-
12:52 - 12:54Om het in verhoudig te zien:
-
12:54 - 12:57dit zie je als je naar de
Beardmore-gletsjermonding kijkt. -
12:57 - 13:00Je zou heel Manhattan in dat gat
aan de horizon kunnen stoppen. -
13:00 - 13:03Het is 30 kilometer
tussen Mount Hope en Mount Kiffin. -
13:03 - 13:10Ik heb me nog nooit zo klein gevoeld
als op Antarctica. -
13:10 - 13:12Toen we aankwamen bij de gletsjermond,
-
13:12 - 13:16lag er sneeuw die de
tientallen gletsjerspleten bedekte. -
13:16 - 13:19Een van de mannen van Shackleton
beschreef dit soort terrein -
13:19 - 13:24als lopen over het glazen dak
van een treinstation. -
13:24 - 13:27We zijn vaker gevallen
dan ik me kan herinneren. -
13:27 - 13:31Meestal stak er alleen
een ski of laars door de sneeuw. -
13:31 - 13:33Soms zakten we erin tot onze oksels,
-
13:33 - 13:37maar gelukkig nooit dieper.
-
13:37 - 13:41Minder dan vijf weken geleden,
na 105 dagen, -
13:41 - 13:44passeerden we deze
onopvallende finishlijn, -
13:44 - 13:48de kust van Ross Eiland
aan de Nieuw-Zeelandse kant van de pool. -
13:48 - 13:50Je ziet het ijs op de voorgrond
-
13:50 - 13:52en die steenslag erachter.
-
13:52 - 13:56Achter ons lag een ononderbroken skispoor
van bijna 2900 kilometer. -
13:56 - 13:59We maakten de langste poolreis
die ooit gelopen is -
13:59 - 14:03Iets waar ik wel tien jaar
over gedroomd had. -
14:03 - 14:09Terugkijkend sta ik nog steeds
achter alles wat ik al jaren zeg -
14:09 - 14:11over hoe belangrijk doelen zijn
-
14:11 - 14:15en vastberadenheid
en geloof in eigen kunnen, -
14:15 - 14:19maar ik geef toe
dat ik niet had nagedacht -
14:19 - 14:23over wat er gebeurt als je
het allesbepalende doel hebt bereikt. -
14:23 - 14:27waar je het grootste deel
van je volwassen leven aan hebt gewijd. -
14:27 - 14:30Ik denk daar eigenlijk nog steeds over na.
-
14:30 - 14:34Zoals ik zei, je ziet bijna niet
dat ik weg ben geweest . -
14:34 - 14:35Ik ben 14 kilo aangekomen.
-
14:35 - 14:39Ik heb een paar plekken met vorstschade
die nu weggeschminckt zijn. -
14:39 - 14:42Op mijn neus en op beide wangen,
waar mijn bril zat, -
14:42 - 14:47maar vanbinnen ben ik erg veranderd.
-
14:47 - 14:50Als ik eerlijk ben
-
14:50 - 14:55heeft Antarctica me zo te pakken gehad
en me zo nederig gemaakt, -
14:55 - 14:59dat ik niet weet of ik dat ooit
onder woorden kan brengen. -
14:59 - 15:03Ik worstel nog steeds om mijn gedachten
op een rijtje te krijgen. -
15:03 - 15:06Dat ik hier sta en mijn verhaal vertel
-
15:06 - 15:11bewijst dat iedereen
grote dingen kan bereiken, -
15:11 - 15:13met ambitie en passie,
-
15:13 - 15:15door pure koppigheid,
-
15:15 - 15:17door te weigeren op te geven,
-
15:17 - 15:20dat als je 'iets hard genoeg droomt',
zoals Sting zei, -
15:20 - 15:23het een keer zal gebeuren.
-
15:23 - 15:26Maar ik zeg je ook,
-
15:26 - 15:32die cliché dat de weg ernaartoe
belangrijker is dan het doel? -
15:32 - 15:36Daar zit wat in.
-
15:36 - 15:38Hoe dichter ik bij de finish kwam,
-
15:38 - 15:42die stenige rotskust van Ross Eiland,
-
15:42 - 15:45hoe meer ik besefte
dat de belangrijkste les -
15:45 - 15:49die deze lange, zware tocht me
misschien heeft geleerd, was -
15:49 - 15:53dat blijdschap geen finishlijn is.
-
15:53 - 15:58Dat de perfectie waar zovelen van ons
van lijken te dromen, -
15:58 - 16:02misschien nooit echt haalbaar is.
-
16:02 - 16:06Als we ons niet tevreden kunnen voelen,
-
16:06 - 16:10hier, vandaag, nu, op onze reizen,
-
16:10 - 16:15midden in de troep en het gejaag
dat we allemaal doen, -
16:15 - 16:18de open eindjes,
de takenlijstjes die half af zijn, -
16:18 - 16:21de volgende-keer-beter-acties,
-
16:21 - 16:24dan zullen we het wellicht nooit voelen.
-
16:24 - 16:28Veel mensen hebben me gevraagd, wat nu?
-
16:28 - 16:35Ik ben op dit moment blij met het herstel
en met hotelbuffetten. -
16:35 - 16:39Maar zoals Bob Hope het zei:
-
16:39 - 16:41ik voel me erg nederig,
-
16:41 - 16:45maar ik denk dat ik sterk genoeg ben
om ermee om te gaan. (Gelach) -
16:45 - 16:47Dank je wel.
-
16:47 - 16:50(Applaus)
- Title:
- Naar de zuidpool en terug -- de zwaarste 105 dagen van mijn leven
- Speaker:
- Ben Saunders
- Description:
-
In 2014 heeft ontdekkingsreiziger Ben Saunders zijn tot nu toe meest ambitieuze tocht ondernomen. Hij ging op weg om de mislukte poolexpeditie van kapitein Robert Falcon Scott van 1912 te voltooien -- een vier maanden durende tocht van 2900 kilometer van de rand van Antarctica naar de zuidpool en weer terug. In zijn eerste talk na dit avontuur, net vijf weken na thuiskomst, geeft Saunders een rauwe, eerlijke kijk op deze naar overmoed riekende missie, die hem bracht tot de moeilijkste beslissing in zijn leven.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 17:04
Axel Saffran edited Dutch subtitles for To the South Pole and back — the hardest 105 days of my life | ||
Axel Saffran edited Dutch subtitles for To the South Pole and back — the hardest 105 days of my life | ||
Axel Saffran edited Dutch subtitles for To the South Pole and back — the hardest 105 days of my life | ||
Axel Saffran approved Dutch subtitles for To the South Pole and back — the hardest 105 days of my life | ||
Axel Saffran edited Dutch subtitles for To the South Pole and back — the hardest 105 days of my life | ||
Axel Saffran edited Dutch subtitles for To the South Pole and back — the hardest 105 days of my life | ||
Axel Saffran accepted Dutch subtitles for To the South Pole and back — the hardest 105 days of my life | ||
Dick Stada edited Dutch subtitles for To the South Pole and back — the hardest 105 days of my life |