Jennifer Granholm: Projekt energetyczny dla USA - wyścig na szczyt!

Jennifer Granholm rozpoczyna konferencję TED 2013, zadając bardzo amerykańskie pytanie z globalnymi implikacjami: jak stworzyć więcej miejsc pracy? Jej pomysł to inwestowanie w alternatywne źródła energii. Wyzwanie: czy uda się to zrobić z udziałem czy bez udziału podzielonego Kongresu?

Przedstawiono mnie

jako byłą Gubernator Michigan,

ale właściwie jestem naukowcem,

politologiem,

a moim laboratorium demokracji

było Michigan.

Szukałam sposobu, by osiągnąć

jak najwięcej dobrego

dla jak największej liczby ludzi.

Pojawiły się jednak trzy problemy,

których nie mogłam rozwiązać.

Chcę o nich opowiedzieć.

Myślę też,

że udało mi się znaleźć wstępne rozwiązanie.

Pierwszy problem dotyka

każdego stanu, nie tylko Michigan,

To pytanie: jak stworzyć miejsca pracy

w globalnej gospodarce?

Podzielę się doświadczeniami.

Pod koniec mojego pierwszego roku pracy

zadzwonił jeden z pracowników i powiedział:

"Mamy duży problem.

Społeczność Greenville,

licząca 8 tys. mieszkańców,

traci głównego pracodawcę,

fabrykę lodówek Electrolux".

Ja na to: "Ile ludzi tam pracuje?"

"3 tysiące na 8 tysięcy mieszkańców".

Miasteczko zdominowane przez jedną firmę.

Electrolux przenosił się do Meksyku.

Ja na to: "Nie ma mowy. Jestem nowym gubernatorem.

Coś poradzimy. Przyjadę do Greenville

z całym zespołem i złożymy firmie

ofertę nie do odrzucenia".

Zebrałam ludzi

i spotkaliśmy się z włodarzami Greenville,

burmistrzem, administratorem, dyrektorem szkoły,

i spisaliśmy każdy pomysł,

jaki przyszedł nam do głowy,

by zatrzymać Electrolux.

Naszą listę propozycji

przekazaliśmy zarządowi firmy.

Było tam m.in. zwolnienie z podatków przez 20 lat,

czy pomoc w budowie fabryki.

Związek zawodowy zgodził się

na wielkie ustępstwa,

aby tylko zachować miejsca pracy.

Zarząd Electroluxu

rozważał nasze propozycje

przez 17 minut.

W końcu powiedzieli:

"Jesteście dla nas

naprawdę bardzo hojni.

Lecz nic nie poradzicie na to,

że w Juarez w Meksyku płacimy
1,57 dolara za godzinę.

Wyjeżdżamy".

I wyjechali.

Było to jak wybuch bomby atomowej.

Fabryka załamała się.

To robotnik w ostatni dzień pracy.

Kiedy ostatnia lodówka zeszła z linii montażowej,

pracownicy Electrolux w Greenville

zebrali się na ostatnią kolację.

Było to w dużej hali.

Poszłam tam, bo jako Gubernator

nie udało mi się

zatrzymać odpływu miejsc pracy

i chciałam być z nimi.

Było to duże zgromadzenie,

ludzie jedli obiady w pojemnikach,

a smętny zespół grał smętną muzykę.
(Śmiech)

Podszedł do mnie człowiek

z tatuażami, z kucykiem i w czapce z daszkiem.

Miał ze sobą dwie córki.

Powiedział: "To moje córki.

Mam 48 lat

i pracowałem tu przez 30 lat.

Zacząłem od razu po szkole.

Pracował tu mój ojciec

i mój dziadek.

Jedyne, co umiem, to robić lodówki".

Spojrzał na córki

i położył ręce na piersi.

"Proszę mi powiedzieć,

gdzie indziej znajdę pracę?"

gdzie indziej znajdę pracę?"

Takie pytanie zadał

każdy pracownik w hali,

a ogólniej rzecz biorąc,
każdy pracownik z 50 tys. fabryk

zamkniętych w pierwszej dekadzie tego wieku.

Zagadka nr 1: jak stworzyć miejsca pracy

w Ameryce w globalnej gospodarce?

I od razu zagadka nr 2:

jak rozwiązać kwestię zmiany klimatu,

gdy nie mamy narodowej polityki energetycznej,

a w Kongresie trwa impas?

Był niedawno sondaż,

który porównywał wskaźnik poparcia
dla Kongresu

z różnymi nieprzyjemnymi rzeczami.

Wyszło, że większe poparcie niż Kongres

mają karaluchy, wszy, zespół Nickelback,

kanałowe leczenie zębów i Donald Trump.
(Śmiech)

Kongres był lepszy tylko

od laboratoriów narkotykowych i rzeżączki.
(Śmiech)

Mamy problem.

Dało mi to do myślenia. Co to jest?

Co takiego wydarzyło się

w laboratorium demokracji?

Jaki program polityczny

zatwierdzony przez obie partie

wywołuje zmiany?

Można spytać na przykład,

która polityka wewnętrzna Obamy

miała znaczący wpływ
na zmiany w całym kraju?

Mogła to być Obamacare,

ale nie była ona dobrowolna.

Tylko połowa stanów się przyłączyła.

Mogła to być Ustawa o odbudowie,
lecz ta nie wymagała zmiany polityki.

Ogromne zmiany spowodowała

kampania edukacyjna Race to the Top.

Dlaczego? Bo rząd wyznaczył
4,5 miliarda dolarów nagrody,

o którą gubernatorzy mieli rywalizować.

Włączyło się 48 gubernatorów,

podnosząc standardy w 48 stanach

dla licealistów,

aby brali udział w dodatkowych kursach.

48 stanów stworzyło od podstaw
politykę edukacyjną.

Pomyślałam, dlaczego by nie stworzyć

podobnego wyścigu
o ekologiczne miejsca pracy?

Przecież w końcu zainwestowano

aż 1,6 biliona dolarów
w ciągu ostatnich 8 lat

w sektor prywatny,

a każdy dolar oznacza etat.

I gdzie powstają te miejsca pracy?

W krajach, które mają program, np. w Chinach.

Odwiedziłam Chiny, by to zobaczyć.

Urządzono dla nas, gości,

specjalny pokaz.

Stałam wtedy obok jednego z urzędników,

który, zapytał: "Jak pani myśli,

kiedy USA wypracuje strategię energetyczną?"

Ja na to: "Nie mam pojęcia, w Kongresie impas".

Odpowiedział:

"Nie ma co się spieszyć".

Chcą wykorzystać naszą bierność.

Moglibyśmy stworzyć wyzwanie

dla gubernatorów,

a nagroda w tym konkursie

byłaby równie wysoka

jak w kampanii Race to the Top,

czyli 4,5 miliarda dolarów.

To tylko jedna tysięczna wydatków federalnych.

Niezauważalna kwota.

Zwycięstwo polegałoby

na osiągnięciu celu, który wyznaczył prezydent.

Chodzi o standard 80% energii ekologicznej

do 2030 roku.

Do tego roku 80% energii

ma pochodzić z odnawialnych źródeł.

Dlaczego nie stworzyć takiego konkursu?

Rezultaty byłyby ciekawe,

bo każdy region ma cos do zaoferowania.

Na przykład gubernatorzy Iowa i Ohio,

dwóch ważnych politycznie stanów,

mogliby dać przykład dla narodu,

jeśli chodzi o produkcję turbin wiatrowych

i energii wiatrowej.

Stany leżące w słonecznym klimacie

mogłyby przodować w energii słonecznej,

i kto wie, może Jerry Brown powie:

"Stworzymy klaster przemysłowy w Kalifornii,

by produkować własne baterie słoneczne

i nie musieć importować ich z Chin".

i nie musieć importować ich z Chin".

Każdy stan mógłby to zrobić.

Warunki są w całym kraju.

Na przykład stany zachodnie

mogłyby zająć się

energią geotermalną, a Teksas

budową sieci elektroenergetycznych.

Stany środkowo-wschodnie mają

dużo lasów i odpadów rolniczych,

mogłyby więc produkować biopaliwa.

A specjalizacją stanów pólnocno-wschodnich

byłaby wydajność energetyczna.

Na wschodnim wybrzeżu mają warunki

do elektrowni wiatrowych na morzu.

Michigan mógłby specjalizować się

w produkcji baterii dla elektrycznych aut.

Każdy region ma coś do zaoferowania,

a taki konkurs

byłby zgodny z zasadą federalizmu.

Udział jest dobrowolny.

Może przyłączyłyby się nawet

Teksas i Karolina Południowa,

które nie wzięły udziału

w Race to the Top.

Gubernatorzy chcą więcej etatów.

Taki projekt wspiera również

innowacyjność na szczeblu stanowym.

Jeśli oglądacie

programy polityczne w telewizji,

pewnie wątpicie, czy Kongres zgodzi się

wyłożyć 4,5 miliarda dolarów.

Czekanie na Kongres

wymaga dużej cierpliwości.

Ale można też obejść Kongres.

Ale można też obejść Kongres.

Konkurs może być zorganizowany

przez sektor prywatny.

Co gdyby obecne tu na TED firmy

i milionerzy zebrali się w grupę,

by stworzyć narodowy konkurs

by stworzyć narodowy konkurs

dla gubernatorów?

To mogłoby zacząć się tu, na TED.

Chcielibyście być świadkami

powstania nowego pomysłu

na dobrze płatne posady w USA...
(Brawa) --

i stworzenia

polityki energetycznej od podstaw?

Drodzy TEDowicze,

jeśli jesteście niecierpliwi jak ja,

wiecie, że nasi rywale ekonomiczni

zostawili nas daleko w tyle.

zostawili nas daleko w tyle.

Możemy wrócić do gry lub nie.

Możemy być graczem lub pionkiem.

Nie wiem, jak wy,

ale ja wolę grać.

Dziękuję bardzo wszystkim.
(Brawa)