Return to Video

Laten we het laatste ongerepte continent redden

  • 0:01 - 0:04
    Laten we naar het zuiden gaan.
  • 0:04 - 0:11
    Eigenlijk gaan jullie allemaal zuidwaarts.
  • 0:11 - 0:15
    Dit is de richting van het zuiden,
  • 0:15 - 0:22
    en als je 8000 kilometer
    uit de achterkant van dit gebouw gaat,
  • 0:22 - 0:27
    ben je zo ver in het zuiden
    als je maar kan gaan op aarde,
  • 0:27 - 0:29
    op de Pool zelf.
  • 0:29 - 0:33
    Ik ben geen ontdekkingsreiziger.
  • 0:33 - 0:37
    Ik ben geen milieuactivist.
  • 0:37 - 0:40
    Eigenlijk ben ik gewoon een overlever,
  • 0:40 - 0:46
    en de foto's die ik jullie
    hier toon, zijn gevaarlijk.
  • 0:46 - 0:52
    Dit is het smeltende ijs
    op de Zuid- en de Noordpool.
  • 0:52 - 0:54
    Dames en heren,
  • 0:54 - 1:00
    we moeten luisteren
    naar wat deze plaatsen ons vertellen.
  • 1:00 - 1:06
    Als we dat niet doen,
    zullen we zelf moeten vechten
  • 1:06 - 1:10
    om te overleven
    hier op planeet aarde.
  • 1:10 - 1:16
    Ik heb deze plaatsen
    met eigen ogen gezien,
  • 1:16 - 1:20
    en langs een smeltende
    oceaan van ijs wandelen
  • 1:20 - 1:23
    is zonder twijfel
    het meest angstaanjagende
  • 1:23 - 1:26
    dat me ooit is overkomen.
  • 1:27 - 1:33
    Antarctica is zulk een hoopgevende plaats.
  • 1:33 - 1:41
    Het wordt beschermd door
    het Antarctica-verdrag van 1959.
  • 1:41 - 1:47
    In 1991 trad een 50-jarig
    akkoord in werking
  • 1:47 - 1:53
    dat ontginning in Antarctica verbiedt.
  • 1:53 - 1:58
    Dit akkoord zou wel eens gewijzigd,
  • 1:58 - 2:03
    veranderd, of zelfs opgegeven
    kunnen worden
  • 2:03 - 2:08
    vanaf het jaar 2041.
  • 2:10 - 2:12
    Dames en heren,
  • 2:12 - 2:18
    mensen ver van hier, op de Noordpool,
  • 2:18 - 2:21
    zijn al misbruik aan het maken
  • 2:21 - 2:25
    van dit smelten van het ijs.
  • 2:25 - 2:32
    Ze putten grondstoffen uit gebieden
    die al bedekt zijn met ijs
  • 2:32 - 2:35
    sinds 10, 20, 30 000,
  • 2:35 - 2:38
    100 000 jaar.
  • 2:38 - 2:42
    Vragen zij zich dan niet af
  • 2:42 - 2:47
    waarom het ijs
    eigenlijk aan het smelten is?
  • 2:48 - 2:52
    Antarctica is zo'n prachtige plek
  • 2:52 - 2:59
    en ik heb hard gewerkt, gedurende
    de laatste 23 jaar, aan deze missie
  • 3:00 - 3:04
    om ervoor te zorgen dat
    wat er hier in het Noorden gebeurt
  • 3:04 - 3:10
    nooit zal en nooit mag
    gebeuren in het Zuiden.
  • 3:10 - 3:12
    Waar is dit alles begonnen?
  • 3:12 - 3:14
    Het begon toen ik 11 was.
  • 3:14 - 3:17
    Kijk eens naar dat kapsel.
    Een beetje raar. (Gelach)
  • 3:17 - 3:23
    Op 11 jaar was ik geïnspireerd
    door de echte ontdekkingsreizigers
  • 3:23 - 3:27
    die als eerste over de beide
    Polen wilden proberen wandelen.
  • 3:27 - 3:32
    Ik vond het ongelooflijk inspirerend
  • 3:32 - 3:36
    dat het idee om poolreiziger te worden
  • 3:36 - 3:40
    nogal goed aansloeg bij meisjes
    op feestjes van de universiteit.
  • 3:40 - 3:42
    Dat was nog een beetje meer inspirerend.
  • 3:42 - 3:46
    En jaren later, na zeven jaar
    geld inzamelen,
  • 3:46 - 3:48
    zeven jaar 'nee' te horen,
  • 3:48 - 3:54
    zeven jaar door mijn familie aangeraden
    worden om in therapie te gaan
  • 3:54 - 3:58
    en psychiatrische hulp te zoeken,
  • 3:58 - 4:04
    wandelden we uiteindelijk
    met z'n drieën naar de Zuidpool
  • 4:04 - 4:10
    op de langste onafhankelijke wandeling
    op aarde ooit gemaakt in de geschiedenis.
  • 4:10 - 4:14
    Op deze foto staan we in een gebied
  • 4:14 - 4:18
    zo groot als de Verenigde Staten,
  • 4:18 - 4:19
    en we zijn alleen.
  • 4:19 - 4:22
    We hebben geen radiocommunicatie,
    geen backup.
  • 4:22 - 4:29
    Onder onze voeten 90 procent
    van al het ijs ter wereld
  • 4:30 - 4:34
    en 70 procent van al
    het zoetwater ter wereld.
  • 4:34 - 4:36
    Wij staan erop.
  • 4:36 - 4:41
    Dit is de kracht van Antarctica.
  • 4:41 - 4:44
    Op deze reis werden we geconfronteerd
    met het gevaar van gletsjerspleten,
  • 4:44 - 4:47
    intense kou,
  • 4:47 - 4:52
    zo koud dat het zweet
    in je kleren in ijs verandert,
  • 4:52 - 4:54
    je tanden kunnen barsten
  • 4:54 - 4:56
    en water in je ogen kan bevriezen.
  • 4:56 - 4:59
    Laten we zeggen dat het er
    een beetje fris is.
  • 4:59 - 5:03
    Na 70 wanhopige dagen
    kwamen we aan op de Zuidpool.
  • 5:03 - 5:05
    We hadden het gehaald.
  • 5:05 - 5:11
    Maar er gebeurde iets met me
    op die reis van 70 dagen in 1986
  • 5:11 - 5:14
    die me hier bracht, en het deed pijn.
  • 5:14 - 5:19
    Mijn ogen veranderden
    in 70 dagen van kleur door schade.
  • 5:19 - 5:21
    Onze gezichten stonden vol blaren.
  • 5:21 - 5:26
    Onze huid kwam eraf
    en we vroegen ons af hoe dat kwam.
  • 5:26 - 5:29
    Toen we thuiskwamen,
    vertelde de NASA ons
  • 5:29 - 5:32
    dat een gat in de ozonlaag was ontdekt
  • 5:32 - 5:34
    boven de Zuidpool,
  • 5:34 - 5:39
    en wij hadden eronder gelopen
    in hetzelfde jaar dat het ontdekt werd.
  • 5:39 - 5:45
    Ultraviolet straalde neer, raakte het ijs,
    werd teruggekaatst, verbrandde onze ogen,
  • 5:45 - 5:48
    scheurde onze gezichten af.
  • 5:48 - 5:51
    Dat was een beetje schokkend...
    (Gelach)
  • 5:51 - 5:55
    en het zette me aan het denken.
  • 5:55 - 5:58
    In 1989 gingen we richting Noorden.
  • 5:58 - 6:03
    60 dagen, elke stap een stap verder
    van de veiligheid van het vasteland
  • 6:03 - 6:05
    over een bevroren oceaan.
  • 6:05 - 6:07
    Het was weer ijzingwekkend koud.
  • 6:07 - 6:13
    Hier kom ik binnen nadat ik me
    naakt gewassen had bij -60 graden Celsius
  • 6:14 - 6:18
    en als iemand ooit tegen je zegt
    "Ik heb het koud", (Gelach)
  • 6:18 - 6:24
    en hij ziet er zo uit,
    dan heeft hij het beslist koud.
  • 6:24 - 6:27
    (Applaus)
  • 6:27 - 6:33
    1000 kilometer weg
    van het veilige vasteland
  • 6:33 - 6:36
    slaat het noodlot toe.
  • 6:36 - 6:40
    De Noordelijke IJszee is aan het smelten
    onder onze voeten,
  • 6:40 - 6:43
    vier maanden eerder in het seizoen
    dan ooit tevoren,
  • 6:43 - 6:47
    en we zijn 1000 kilometer
    van veiligheid verwijderd.
  • 6:47 - 6:53
    Het ijs valt om ons heen, brokkelt af,
    en ik denk: gaan we sterven?
  • 6:53 - 6:58
    Maar er klikte iets in mijn hoofd die dag
  • 6:58 - 7:05
    toen ik besefte dat wij, als wereld,
    ons in een overlevingssituatie bevinden
  • 7:05 - 7:09
    en dat gevoel is niet meer weggegaan
    gedurende 25 lange jaren.
  • 7:09 - 7:14
    Toen was het een kwestie
    van stappen of sterven.
  • 7:14 - 7:17
    En we waren niet op een of ander
    survivalprogramma op tv.
  • 7:17 - 7:20
    Als het fout ging,
    was het leven of dood
  • 7:20 - 7:24
    en onze dappere Afro-Amerikaan Daryl,
  • 7:24 - 7:27
    die de eerste Amerikaan zou worden
    die op de Noordpool wandelde,
  • 7:27 - 7:32
    zijn hiel vroor eraf
    op 200 km van het einde.
  • 7:32 - 7:34
    Hij moest blijven gaan,
    en dat deed hij ook.
  • 7:34 - 7:39
    Na 60 dagen op het ijs
    stonden we op de Noordpool.
  • 7:39 - 7:41
    We hadden het gehaald.
  • 7:41 - 7:46
    Ja, ik was de eerste in de geschiedenis
    dom genoeg naar beide Polen te wandelen,
  • 7:46 - 7:48
    maar het was ons succes.
  • 7:49 - 7:53
    En jammer genoeg
    was het op de terugweg
  • 7:53 - 7:56
    niet allemaal rozengeur en maneschijn.
  • 7:56 - 7:58
    Ik voelde me erg teneergeslagen.
  • 7:58 - 8:04
    Ergens in slagen is vaak
    nog zwaarder dan het mogelijk maken.
  • 8:04 - 8:09
    Ik was leeg, eenzaam,
    zat financieel aan de grond.
  • 8:09 - 8:11
    Ik had geen hoop meer,
  • 8:11 - 8:15
    maar nieuwe hoop kwam in de vorm van
    de grote Jacques Cousteau.
  • 8:15 - 8:20
    Hij inspireerde me om me
    achter de 2041-missie te zetten.
  • 8:20 - 8:23
    Jacques gaf me duidelijke instructies:
  • 8:23 - 8:28
    engageer de wereldleiders,
    praat met de industrie en de zakenwereld
  • 8:28 - 8:31
    en inspireer vooral jonge mensen,
  • 8:31 - 8:36
    want zij zullen de toekomst kiezen
    van het behoud van Antarctica.
  • 8:36 - 8:41
    Voor de wereldleiders zijn we
    naar elke VN-conferentie geweest,
  • 8:41 - 8:45
    naar alle drie,
    met onze dappere jacht, 2041,
  • 8:45 - 8:50
    twee keer naar Rio, in 1992 en in 2012,
  • 8:50 - 8:54
    en voor de VN-conferentie in Johannesburg
  • 8:54 - 9:01
    maakten we de langste reis over land
    ooit gemaakt met een jacht,
  • 9:01 - 9:05
    13 000 kilometer rond Zuid-Afrika
  • 9:05 - 9:12
    en deden ons best om
    meer dan een miljoen mensen te inspireren
  • 9:12 - 9:17
    over 2041 en over het milieu.
  • 9:17 - 9:23
    Gedurende de laatste 11 jaar
    hebben we meer dan 1000 mensen,
  • 9:23 - 9:27
    vrouwen en mannen uit het bedrijfsleven,
  • 9:27 - 9:31
    studenten van over de hele wereld,
    naar Antarctica meegenomen.
  • 9:31 - 9:38
    Tijdens deze missies hebben we
    1500 ton metaal bovengehaald
  • 9:38 - 9:40
    dat in Antarctica was achtergelaten.
  • 9:40 - 9:43
    Dat duurde acht jaar
    en ik ben er heel trots op
  • 9:45 - 9:50
    omdat we het allemaal gerecycleerd hebben
    hier in Zuid-Amerika.
  • 9:50 - 9:56
    Sinds ik kan lopen word ik al
    geïnspireerd om te recycleren
  • 9:56 - 9:57
    door mijn moeder.
  • 9:57 - 10:00
    Dit is ze.
    En mijn moeder...
  • 10:00 - 10:03
    (Applaus)
  • 10:03 - 10:06
    Mijn moeder recycleert nog altijd
  • 10:06 - 10:11
    en ze is al 100,
    is dat niet fantastisch?
  • 10:11 - 10:13
    (Applaus)
  • 10:15 - 10:16
    Ik ben dol op mijn moeder.
  • 10:16 - 10:18
    (Gelach)
  • 10:18 - 10:21
    Maar toen moeder geboren werd,
  • 10:21 - 10:27
    bedroeg de bevolking op onze planeet
    slechts 1,8 miljard mensen,
  • 10:27 - 10:29
    en over miljarden gesproken,
  • 10:29 - 10:33
    we hebben jonge mensen
    uit het bedrijfsleven meegenomen
  • 10:33 - 10:35
    uit Indië en uit China.
  • 10:35 - 10:41
    Dit zijn zeer invloedrijke landen
    en zullen enorm belangrijk zijn
  • 10:41 - 10:46
    in de beslissing over
    het behoud van Antarctica.
  • 10:46 - 10:52
    We hebben vrouwen uit het Midden-Oosten
    geëngageerd en geïnspireerd om te komen
  • 10:52 - 10:59
    en zij vertegenwoordigden er vaak
    hun land voor de eerste keer.
  • 10:59 - 11:01
    Fantastische mensen, zo geïnspireerd.
  • 11:01 - 11:03
    Om voor Antarctica te zorgen,
  • 11:04 - 11:11
    moet je eerst mensen betrekken
    bij deze buitengewone plaats,
  • 11:11 - 11:15
    een relatie opbouwen,
    een band opbouwen,
  • 11:15 - 11:18
    een soort liefde opbouwen.
  • 11:18 - 11:21
    Ik kan niet onder woorden brengen
    wat een voorrecht het is
  • 11:21 - 11:22
    om naar Antarctica te gaan.
  • 11:22 - 11:24
    Ik heb zoveel geluk.
  • 11:24 - 11:27
    Ik ben er 35 keer geweest
  • 11:27 - 11:32
    en alle mensen die met ons meegaan
    keren terug als grote voorvechters,
  • 11:32 - 11:34
    niet alleen voor Antarctica,
  • 11:34 - 11:38
    maar ook voor lokale kwesties
    in hun eigen land.
  • 11:38 - 11:44
    Laten we even teruggaan naar het begin:
    het smeltende ijs op de Polen.
  • 11:44 - 11:46
    Het is geen goed nieuws.
  • 11:48 - 11:52
    De NASA liet ons
    zes maanden geleden weten
  • 11:52 - 11:57
    dat de West-Antarctische ijskap
    aan het uiteenvallen is.
  • 11:57 - 11:59
    Enorme gebieden van ijs...
  • 11:59 - 12:03
    Kijk hoe groot Antarctica is,
    zelfs vergeleken met Zuid-Amerika...
  • 12:03 - 12:08
    Enorme ijsgebieden zijn aan het afbreken,
  • 12:08 - 12:11
    ter grootte van kleine naties.
  • 12:11 - 12:15
    En de NASA heeft berekend
    dat de zeespiegel zal stijgen,
  • 12:15 - 12:17
    het is definitief,
  • 12:17 - 12:21
    met een meter
    in de volgende 100 jaar,
  • 12:21 - 12:24
    zo lang als de periode dat
    mijn moeder al op aarde rondloopt.
  • 12:24 - 12:26
    Het gaat gebeuren
  • 12:26 - 12:30
    en ik heb beseft dat
    het behoud van Antarctica
  • 12:32 - 12:36
    en onze overleving hier op aarde
    met mekaar verbonden zijn.
  • 12:36 - 12:38
    En er is een zeer eenvoudige oplossing.
  • 12:38 - 12:44
    Als we hier meer hernieuwbare
    energie gebruiken,
  • 12:44 - 12:49
    als we hier efficiënter
    met energie omgaan,
  • 12:49 - 12:54
    op een zuiverder manier
    met onze energiemix omgaan,
  • 12:54 - 12:59
    zal er geen financiële reden zijn
    om Antarctica te gaan ontginnen.
  • 12:59 - 13:01
    Het zal geen zin hebben
    op financieel vlak.
  • 13:01 - 13:07
    En als we beter met onze energie omgaan,
    zouden we misschien ook in staat zijn
  • 13:07 - 13:13
    om het smelten van het ijs te vertragen
    en misschien zelfs te doen ophouden.
  • 13:14 - 13:17
    Het is een grote uitdaging,
    en hoe moeten we erop reageren?
  • 13:17 - 13:21
    We moeten nog één keer teruggaan.
  • 13:21 - 13:24
    Einde volgend jaar
  • 13:24 - 13:27
    gaan we terug naar de Zuidpool,
  • 13:27 - 13:31
    waar we 30 jaar geleden
    te voet arriveerden,
  • 13:31 - 13:37
    om onze 1600 km lange tocht
    van toen over te doen.
  • 13:37 - 13:43
    Maar deze keer zullen we alleen
    hernieuwbare energie gebruiken.
  • 13:43 - 13:48
    We zullen over de ijskappen lopen
    die ver beneden ons aan het smelten zijn
  • 13:48 - 13:53
    en zo hopelijk inspireren tot
    het vinden van oplossingen.
  • 13:53 - 13:56
    Dit is mijn zoon Barney.
  • 13:56 - 13:59
    Hij zal me vergezellen.
  • 13:59 - 14:03
    Hij is vastbesloten om aan de zijde
    van zijn vader te wandelen
  • 14:03 - 14:07
    en hij zal deze boodschappen gebruiken
  • 14:07 - 14:13
    om toekomstige jonge leiders
    te inspireren.
  • 14:13 - 14:15
    Ik ben bijzonder trots op hem.
  • 14:15 - 14:17
    Goed van je, Barney.
  • 14:20 - 14:24
    Dames en heren, een overlever
  • 14:24 - 14:27
    - en ik kan het weten -
  • 14:27 - 14:31
    een overlever ziet een probleem
  • 14:32 - 14:35
    en negeert het niet.
  • 14:35 - 14:39
    Een overlever ziet een probleem
    en probeert het op te lossen
  • 14:39 - 14:42
    voordat het een bedreiging wordt.
  • 14:42 - 14:48
    We hebben nog 27 jaar
    om Antarctica te redden.
  • 14:48 - 14:50
    Antarctica is van ons allemaal.
  • 14:50 - 14:53
    We zijn er allemaal verantwoordelijk voor.
  • 14:53 - 14:58
    Omdat niemand Antarctica bezit,
    zouden we erin kunnen slagen.
  • 14:58 - 15:03
    Antarctica is een morele lijn
    in de sneeuw.
  • 15:03 - 15:07
    Aan één kant van die lijn
    moeten we vechten,
  • 15:07 - 15:12
    hard vechten voor de enige mooie,
    ongerepte plaats die de aarde nog rest.
  • 15:12 - 15:14
    Ik weet dat het mogelijk is.
  • 15:14 - 15:16
    We gaan het waarmaken.
  • 15:16 - 15:20
    En ik sluit af met deze woorden
    van Goethe,
  • 15:21 - 15:23
    waar ik naar probeer te leven.
  • 15:24 - 15:31
    "Wat je ook kunt, of denkt dat je kunt,
  • 15:31 - 15:34
    begin er nu aan.
  • 15:34 - 15:41
    In durf liggen genialiteit,
    kracht en magie besloten."
  • 15:41 - 15:43
    Veel geluk allemaal.
  • 15:43 - 15:45
    Heel erg bedankt.
  • 15:45 - 15:47
    (Applaus)
Title:
Laten we het laatste ongerepte continent redden
Speaker:
Robert Swan
Description:

2041 zal een sleuteljaar zijn voor onze planeet. Dan eindigt het 50-jarige akkoord om Antarctica, het laatste ongerepte continent op aarde, van ontginning te vrijwaren. Onderzoeker Robert Swan, de eerste persoon die de Noord- en de Zuidpool bewandelde, heeft als missie te verzekeren dat dat verdrag wordt verlengd. Met passie en energie pleit hij voor het behoud van Antarctica voor ons eigen voortbestaan.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
16:02

Dutch subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.