-
Հավանաբար, կարիք չկա Ձեզ ասելու,
թե ինչ կարևոր է Ձեր ուղեղը:
-
Ի վերջո, այն ամենը, ինչը Դուք զգում եք
-
Ձեր մտքերը և Ձեր գործողությունները
-
Ձեր ընկալումները և Ձեր հիշողությունները
-
մշակվում են Ձեր մարմնի
վերահսկման կենտրոնում:
-
Բայց եթե նույնիսկ սա է թվում շատ
մի օրգանի կողմից ղեկավարվելու,
-
իրականում դա ընդհամենը մի փոքր մասն է,
ինչ ուղեղն անում է:
-
Դրա գործողություններից շատերի
մասին Դուք երբեք տեղյակ չեք լինի,
-
եթե միայն դրանք կանգ չառնեն:
-
Ուղեղը կազմված է միլիարդավոր նեյրոններից
-
և տրիլիոն կապերից:
-
Նեյրոնները կարող են ակտիվանալ
յուրահատուկ ստիմուլից կամ մտքից,
-
ինչպես նաև դրանք հաճախ
ինքնաբերաբար ակտիվ են:
-
Որոշները ակտիվանում են
ըստ սահմանված ցիկլի:
-
Մյուսները ակտիվանում են արագորեն
կարճ պայթյուններով մինչ անջատվելը,
-
կամ երկար ժամանակ մնում են հանգիստ
-
մինչև հազարավոր ազդակներ
այլ նեյրոններից ճիշտ չփոխանցվեն:
-
Մեծ մասշտաբով,
-
սա հանգեցնում է ուղեղի
նեքին գործունեության ռիթմերի առաջացմանը,
-
որոնք հանգիստ տզտզում են հետին պլանում
-
լինենք մենք արթուն, քնած,
-
կամ երբ փորձում ենք ոչինչի մասին չմտածել:
-
Եվ ուղեղի այս ինքնաբուխ գործառույթները
-
հիմք են ձևավորում ուղեղի
այլ գործառույթների համար:
-
Այս ինքնաբուխ առաջացող
գործողություններից ամենակարևորները
-
նրանք են, որոնք մեզ կենդանի են պահում:
-
Օրինակ, մինչ Դուք ուշադրություն էիք
դարձնում այս տեսահոլովակին
-
Ձեր ուղեղում ինքնաբուխ գործունեությունը
պահպանում էր Ձեր շնչառությունը
-
12-ից 16 շունչ/րոպեում՝
հետևելով որ Դուք չխեղդվեք:
-
Առանց որևէ գիտակցված ջանքերի,
-
Ուղեղի ցողանի մասերի ազդակները
ողնուղեղով ուղարկվում են
-
այն մկաններին, որոնք փչում են թոքերը՝
-
մեծացնելով և կրճատելով դրանք, չնայած նրա՝
Դուք ուշադրություն դարձնում եք, թե ոչ:
-
Այդպիսի սպոնտան ռիթմիկ գործունեության
հիմքում ընկած նեյրոնային սխեմաները
-
կոչվում են կենտրոնական
ուղիների գեներատորներ,
-
և կարգավորում են բազմաթիվ
հասարակ վարքագծեր
-
ինչպես շնչելը,
-
քայլելը,
-
և կուլ տալը:
-
Մեր զգայական ընկալումների հիմքում ընկած է
նաև ընթացիկ նյարդային գործունեությունը:
-
Կարող է թվալ, թե
-
նյարդային ազդակներին լույս տվող
ցանցաթաղանթի նեյրոնները
-
մթության մեջ հանգիստ կմնան,
-
բայց, փաստացիորեն,
-
ուղեղի հետ հաղորդակցվող
ցանցաթաղանթային ներվահանգույց բջիջները
-
միշտ ակտիվ են:
-
Եվ դրանց ուղարկած ազդակները աճում կամ
նվազում են՝ ելնելով գործունեությունից,
-
այլ ոչ թե առանձին բռնկումներից:
-
Այսպիսով, ամեն մակարդակում, մեր նյարդային
համակարգը լի է ինքնաբուխ գործունեությամբ,
-
որը օգնում է նրան մեկնաբանել և արձագանքել
ամեն ազդակին, որը նա կարող է ստանալ:
-
Եվ այդ ինքնաբերությունը սահմանափակված չէ
հիմնական կենսաբանական գործառույթներով:
-
Երբևէ տան ճանապարհին
-
սկսել ե՞ք մտածել, թե
ինչ է լինելու ընթրիքին,
-
հետո հասկացել եք, որ չեք հիշում,
թե ինչպես քայլեցիք նախորդ հինգ րոպեն:
-
Թեև մենք չենք հասկանում բոլոր մանրուքները,
-
բայց մենք հասկանում ենք, որ մեր ուղեղի
տարբեր մասերի ընթացիկ գործողությունները
-
ինչ-որ կերպ կարող են կորդինացնել այն,
ինչը իսկապես բարդ խնդիր է՝
-
ներառելով և՛ կոգնիտիվ,
և՛ շարժային գործառույթները,
-
առաջնորդելով դեպի ճիշտ ուղղին
և շարժելով Ձեր ոտքերը
-
մինչ Դուք մտածում եք ընթրիքի մասին:
-
Բայց, թերևս, ամենահետաքրքիրը ուղեղի
ինքնաբուխ գործառույթների մեջ
-
դրա ներգրավումն է մեր մարմնի
ամենառեղծվածային
-
և քիչ հասկացված երևույթի՝ քնի մեջ:
-
Գիշերը Դուք կարող եք անջատվել
և դառնալ ոչ ակտիվ,
-
բայց Ձեր ուղեղը չի կարող:
-
Մինչ Դուք քնած եք,
-
ընթացիկ ինքնաբուխ գործունեությունը
աստիճանաբար դառնում է ավելի սինխրոն,
-
ի վերջո, դառնալով հսկա,
ռիթմիկ նյարդային սինխրոնիզացիա,
-
որը պարուրում է Ձեր ուղեղը:
-
Այս անցումը դեպի ավելի
կազմակերպված քնի ռիթմերի
-
սկսվում է նեյրոնային կլաստերներից,
որոնք թաքնված են հիփոթալամուսի մեջ:
-
Չնայած դրանց փոքր թվաքանակին՝
-
այս նեյրոնները մեծ ազդեցություն ունեն
-
ուղեղի ցողանի շրջանները անջատելու վրա,
որոնք, պահում են Ձեզ արթուն և զգոն՝
-
թողնելով այլ մասերին, ինչպես
կեղևին և տեսափումբին,
-
դանդաղորեն սահել դեպի
իրենց նախնական ռիթմերը:
-
Ինչքան ավելի խորն ենք քնում,
-
այնքան ավելի դանդաղ և
ավելի սինխրոն են դառնում այդ ռիթմերը,
-
ամենախորը փուլերը գերիշխվում են առատ,
ցածր հաճախականությամբ դելտա ալիքներով:
-
Բայց, զարմանալիորեն, այս
դանդաղ քնի ալիքի մեջտեղում,
-
ուղեղի սինխրոն ինքնաբուխ գործունեության
-
հաճախակի անցումները դեպի
տարբեր բռնկումներ,
-
տեղի են ունենում,
երբ մենք արթուն ենք:
-
Քնի այս փուլը կոչվում է REM քուն,
-
երբ մեր աչքերը արագ ետ ու առաջ են
շարժվում, մինչ մենք երազ ենք տեսնում:
-
Նյարդաբանները դեռ փորձում են պատասխանել
քնի վերաբերյալ բազում հիմնարար հարցերի,
-
ինչպես օրինակ՝ դրա դերը ճանաչողական
կարողությունների,
-
բջջային արյան կանգի վերականգման
-
և հիշողության ուժեղացման մեջ:
-
Իսկ լայն իմաստով,
նրանք հետազոտում են՝
-
ինչպես է, որ ուղեղը կարող է իրագործել
այնպիսի կարևոր և բարդ խնդիրներ,
-
ինչպիսիք են՝ վարելը, և նույնիսկ շնչելը՝
առանց մեր իմացության:
-
Բայց այժմ, քանի որ
ավելի լավ ենք կարող
-
հասկանալ ինքնաբուխ գործառույթների
ներքին գործունեությունը,
-
մենք պետք է մեր ուղեղներին
պատիվ տանք մեզանից
-
ավելի խելացի լինելու համար,: