Bir jet giysisi nasıl yaptım

Hepimiz uçmayı hayal etmişizdir --ama Richard Browning için uçmak bir saplantıdır. Zekânın, bedenin ve teknolojinin ortak çalışmasıyla Demir Adam-vari bir giysi inşa edip, bilim kurgu hayalleri gerçeğe bir adım daha yaklaştırıyor. Denemeleri ve hatalarından oluşan bu icat hikâyesi hakkında daha fazla öğrenebilir ve unutulmaz bir gösteriyle Browning'in uçuşunu izleyebilirsiniz.

Michael Browning: Mühendis,

yenilikçi --

aslında daha çok bir mucit --

ve ilham verici bir baba.

Bu şaibeli 70'lerden kalma
''ofisten ayrılma'' hediyesinden de

anlayabileceğiniz gibi uçma tutkunuydu.

Ve bu yapıldıktan 40 yıl kadar sonra

biz bir grup olarak bir araya gelip

yıllardır insanlara ilham veren

uçabilme konusuna meydan okumaya
ve bunu da kendi değişik yöntemlerimizle

yapmaya karar verdik.

İşte sizinle şimdi paylaşmak
istediğim yolculuk bu.

Başlangıç hipotezi
insan zekâsı ve bedeninin,

inanılmaz bir yapı oluşuyla ilgili.

Nitekim bunu burada
son birkaç gündür fark etmişsinizdir.

Peki bu mükemmel makineyi
doğru teknolojiyle

harmanlasanız ne olurdu?

Uçmaya bu şekilde, yani gerçekçi şekilde
yaklaşsanız, bu sizi nereye götürürdü?

Bu gördüğünüz benim Londra'daki
çalışma partnerim Denton

ve bu konu üstüne benden
çok daha iyi bir iş çıkarıyor.

Burası neresi? Burası Londra.

Fikir, bunu harmanlamak.

Peki bunu nasıl yaparsınız?

Biz bunlardan bir adet satın aldık.

Bu bir mikro gaz türbini.

Burası ilk başladığımız yerdi,

bu küçük alet çok etkileyiciydi,

bu yüzden biz de iki tane
alarak tarlaya çıktık.

Buradaki asıl kahraman
aslında tam arkamızda duran

sebzelerine bakım yapmakta olan bu bayan,

bizi bir süreliğine
göz ardı etmeyi başarıyor.

(Gülüşmeler)

Sanırım bu işten en
rahatsız olan çimenler,

çünkü onlara muhtemelen çok zarar verdik.

Buradaki itme gücünü tahmin edersiniz,

yatay olarak tutmaya çalışıyorum, olmuyor.

Gördüğünüz 50 kiloluk bir itme gücü.

Bu bizi etkilemişti.

Bir yerlere varıyoruz
diye düşünmüştük.

Bundan sonraki en mantıklı
adım şu olabilirdi:

Bunlardan dört tane alınabilirdi.

(Gülüşmeler)

Yeniden izlemekten hâlâ keyif alıyorum.

O zaman düşündük ki, peki öyleyse
bu yükü biraz dağıtalım.

Bacaklarımız bu ağırlığı
almak üzere tasarlandı,

peki neden biraz onlara dağıtmıyoruz?

Bu biraz iyiydi.

Kolanlara gelirsek --

bunlar iyi bir fikirdi

fakat şimdi gördüğünüz
gibi işe yaramadılar.

Tüm bu yolculuk aslında,
farklı şeyleri denemekten ibaretti.

(Gülüşmeler)

Evet, bu işe yaramadı değil mi?

Yeni şeyler deneyerek ve çoğu
zaman hata yaparak öğrenmek.

Ki bu düşerek öğrenmeyi de kapsıyor.

Dikkat ederseniz, burada
beş motorumuz var --

diğeri tamirdeyken

bir deneme daha yaptık.

(Gülüşmeler)

Sonra benzin çizgisini aşırdım.

Çok öğreticiydi. Bir daha
bunu yapmamayı öğrendik.

Bu da çıkmaz bir sokaktı.

(Gülüşmeler)

Burada her bir kolumda üç motor var--

bu çok saçmaydı.

Her bir kolda 70 kilo anlamına geliyor.

Bundan da vazgeçtik.

(Gülüşmeler)

Ama gerçekten inandırıcı
gelişmeler yaşıyorduk,

yani sanki bunu başarabileceğimize

inanacak kadar.

Görebiliyorsunuz -- çok inandırıcı.

Her bir ayakta bir tane ve
her bir kolda iki tane olan model,

kâğıt üstünde, yeterli ağırlık
olacağını gösteriyordu.

Size şimdi göstereceğimi de denedik

ve bunu izlemekten hâlâ keyif alıyorum.

Bu bizim ilk altı saniyelik
gerçekten tutarlı uçuşumuzdu.

(Alkışlar)

Bu nokta bizim çalışmalarımızın

''bunun işe yarayacağından
emin değilim'' noktasından,

''Aman tanrım, bu işe yarıyor!''
noktasına geçişiydi.

Bundan sonra yine revizeler yaptık,

ama birçok kez düşmeye devam ettik.

Düşmek, dediğim gibi
öğrenmenin kesinlikle en iyi yolu.

Ve sonunda bunun görünüşünü
de revize etmeye başladık.

Gördüğünüz gibi, bu denge ve kontrol --

hiçbir kablo veya bir şey yok --

bu, teknolojiyi revize ederek

arkada elektronikler için bir plastik
saklama kabı dâhil etmemiz

ve denge ile kontrolü
gerçekten öğrenmek için.

Şimdi sıradaki kısa bölüm için
motor sesi olmadan

konuşmaya devam edeceğim.

Bir süre sonra, motor sesi
biraz rahatsız edici oluyor.

Bu sadece birkaç hafta önceydi.

Gördüğünüz gibi denge
ve kontrol gerçekten güzel

ve sanırım bu da başlama
hipotezimizi onaylıyor,

yani insan zekâsı ve vücudunun,
eğer doğru bir şekilde harmanlanırsa

gerçekten çok harikâ şeyler yapabileceği.

Dediğim gibi:

Bu noktada kollarımı nereye
oynattığımı düşünmüyorum.

Sadece gitmem gereken yöne bakıyorum,

yani biraz bisiklet sürmek gibi,

kollarım kendi hâlinde.

Bu çok garip bir tecrübe.

Peki tüm bunlar nereye doğru ilerliyor?

Bu iniş hakkında konuşacağım--

Sanırım burada iniş yapabiliyorum.

Doğrusu kimsenin yakın zamanda Walmart'a

veya çocuklarını okula bırakmak için
bu şekilde gideceğini düşünmüyorum

ama Gravity'deki takımımız
müthiş teknolojiler üretmekte

ve bunun birgün çocuk oyuncağı
gibi görüneceği şeyler üretmekte.

Üstüne çalıştığımız bazı şeylerle
bu olağanüstü uçuş tecrübesini

daha fazla seyirciye, yani etkinlikler

ve şovlar dışına çıkartmayı hedefliyoruz.

Ayrıca ikinci ve üçüncü
pilotlar da aramaktayız,

gönüllü varsa.

Benim bir vizyonum var.

Çok cürretkâr duyuluyor olabilir,
ama söylemekte zarar yok:

Bir gün bir deniz kenarından kalkıp

kıyı şeriti boyunca uçarak
ve biraz yükselerek --

bunun için bir güvenlik kiti
geliştirmeye çalışıyoruz --

sonra ufuk çizgisinde rampası açık
bir (C-130) Hercules uçağı belirecek.

Size yaklaştıkça, siz hızlanacaksınız

ve eğer kesişebilirsek --

bu arkadan olmalı,
önden olması bir hata olurdu --

ve arkasına konmaya çalışmak.

Dediğim gibi bu şu anda
çok uzak bir ihtimal.

Ama bütün bunlardan bir
geri adım atacak olursak,

bu aslında benim için çok
özel olan bir yolculuk.

O güzel fotoğrafa dönelim

ya da o resmin içindeki fotoğrafa.

Ne yazık ki babam hayatına
daha ben 15 yaşındayken son verdi

ve geriye bir sürü
neticelenmemiş hayal bıraktı.

O müthiş bir mucitti,

başına buyruk bir yaratıcı.

Ve bu şayet mümkünse,

eğer bana yukarıdan bakıyorsa,

bizlerin yapmaya çalıştığı bazı şeylere
bakıp gülümsediğini düşünüyorum.

Yani tüm bunlar aslında onun anısına.

Teşekkür ederim.

(Alkışlar)

(Seslendirme) Richard Browning:
Bunun ardından gösterimimi yapmaktan

dolayı biraz sinirliyim.

Bugün yapmam gereken çok şey var.

En kötü senaryo, temiz bir
başlangıç yapmayacağımız

veya havada uçarken
beklenmedik bir hata olabilir.

Bu yüzden alçak tutacağız,

yani en kötüsü arka üstü düştüğümde
sadece aptal gibi görünmüş olacağım.

Bu olursa hepiniz eğlenebilirsiniz.

(Müzik)

(Jet motoru hızlanır)

(Tezahüratlar)