Czego nie ujawni twój lekarz?
-
0:01 - 0:06Powiedziano mi, że zdradzam swój zawód,
-
0:06 - 0:07że powinnam zostać zwolniona,
-
0:07 - 0:10stracić prawo wykonywania zawodu
-
0:10 - 0:13i wrócić do swojego kraju.
-
0:14 - 0:16Ktoś włamał mi się do maila.
-
0:16 - 0:20Na forum dyskusyjnym lekarzy
ktoś chwalił się, -
0:20 - 0:24że zbombardował mi konto na Twitterze.
-
0:24 - 0:26Wtedy nie wiedziałam,
czy to dobrze, czy źle, -
0:26 - 0:28ale wkrótce poznałam odpowiedź:
-
0:28 - 0:31"Szkoda, że to nie była prawdziwa bomba".
-
0:33 - 0:35Nigdy nie przypuszczałam, że zrobię coś,
-
0:35 - 0:38co wywoła tak wielką agresję
wśród innych lekarzy. -
0:38 - 0:41Zawsze marzyłam, żeby zostać lekarzem.
-
0:41 - 0:42Wychowałam się w Chinach,
-
0:42 - 0:45moje najwcześniejsze wspomnienia
związane są z jazdą do szpitala, -
0:45 - 0:49bo z powodu ostrej astmy
bywałam tam niemal co tydzień. -
0:49 - 0:53Pracowała tam dr Sam,
która zawsze się mną zajmowała. -
0:53 - 0:55Była w wieku mojej mamy.
-
0:55 - 0:57Miała rozczochrane, kręcone włosy
-
0:57 - 1:00i zawsze nosiła jaskrawożółte,
kwieciste sukienki. -
1:00 - 1:02Była jednym z tych lekarzy,
-
1:02 - 1:05którzy, gdy złamiesz kość promieniową,
-
1:05 - 1:10pytają się, dlaczego nie promieniejesz?
-
1:10 - 1:12Chociaż cierpisz,
-
1:12 - 1:16poczujesz się lepiej,
jak tylko ją zobaczysz. -
1:16 - 1:18Wszyscy mamy idola z dzieciństwa,
-
1:18 - 1:20osobę, którą chcemy naśladować,
-
1:20 - 1:22Ja chciałam być taka, jak dr Sam.
-
1:24 - 1:27Kiedy miałam osiem lat,
przenieśliśmy się z rodzicami do USA. -
1:27 - 1:30Wiedliśmy życie typowych imigrantów.
-
1:30 - 1:34Moi rodzice sprzątali w hotelach,
myli naczynia, nalewali benzyny do baków, -
1:34 - 1:36żebym mogła realizować swoje marzenie.
-
1:37 - 1:39Nauczyłam się języka angielskiego.
-
1:39 - 1:41Moi rodzice byli przeszczęśliwi,
-
1:41 - 1:45gdy dostałam się na medycynę
i złożyłam przysięgę Hipokratesa. -
1:46 - 1:49Ale pewnego dnia wszystko się zmieniło.
-
1:49 - 1:52Zadzwoniła mama, że źle się czuje,
-
1:52 - 1:56że ciągle kaszle,
ma duszności i jest zmęczona. -
1:56 - 1:59Mama była osobą,
która nigdy na nic się nie skarży. -
1:59 - 2:02Jeśli ona mówiła, że coś jest nie tak,
-
2:02 - 2:04to musiała być naprawdę poważna sprawa.
-
2:04 - 2:06I była.
-
2:06 - 2:09Miała raka piersi w fazie IV.
-
2:09 - 2:13Rak zajął już płuca, kości i mózg.
-
2:14 - 2:17Jednak mama była dzielna
i nie traciła nadziei. -
2:17 - 2:18Przeszła operację i radioterapię.
-
2:18 - 2:21W trakcie trzeciej chemioterapii
-
2:21 - 2:23zgubiła swój notatnik z adresami.
-
2:23 - 2:26Szukając w internecie kontaktu
do swojego onkologa, -
2:26 - 2:28zupełnie przypadkiem znalazła coś jeszcze.
-
2:28 - 2:32Na kilku stronach widniał
jako wysoko opłacany rzecznik -
2:32 - 2:34pewnej firmy farmaceutycznej,
-
2:34 - 2:37i często wypowiadał się
o tej właśnie chemoterapii, -
2:37 - 2:39którą zaordynował mojej mamie.
-
2:39 - 2:41Zadzwoniła do mnie spanikowana,
-
2:41 - 2:42nie wiedziałam, co o tym sądzić.
-
2:42 - 2:45Może to był właściwy rodzaj chemoterapii,
-
2:45 - 2:47a może nie.
-
2:47 - 2:50Mama była przerażona i pełna wątpliwości.
-
2:50 - 2:52W medycynie
-
2:52 - 2:54najważniejsze jest zaufanie.
-
2:54 - 2:58A kiedy je tracimy, pojawia się strach.
-
3:00 - 3:02Ten strach ma także inne oblicza.
-
3:02 - 3:05W trakcie studiów medycznych
zajmowałam się 19-latkiem, -
3:05 - 3:07który, wracając rowerem do akademika,
-
3:07 - 3:11został potrącony przez samochód terenowy.
-
3:11 - 3:13Miał siedem pękniętych żeber,
-
3:13 - 3:14zmiażdżoną miednicę,
-
3:14 - 3:17krwotok wewnętrzny i krwotok mózgu.
-
3:17 - 3:19Pomyślcie o jego rodzicach.
-
3:19 - 3:22Przylecieli ze Seattle
3000 kilometrów, -
3:22 - 3:24i zastali syna w śpiączce.
-
3:24 - 3:27Każdy chciałby wiedzieć, co się dzieje.
-
3:27 - 3:29Chcieli być przy obchodzie,
-
3:29 - 3:31gdy omawiano jego przypadek i plany.
-
3:31 - 3:33Uważałam, że to rozsądna prośba.
-
3:33 - 3:35Moglibyśmy im też pokazać,
-
3:35 - 3:37jak bardzo się staramy i troszczymy.
-
3:37 - 3:40Jednak lekarz prowadzący odmówił,
-
3:40 - 3:42podając najróżniejsze argumenty.
-
3:42 - 3:44Może będą przeszkadzać pielęgniarkom.
-
3:44 - 3:48Może studenci przestaną zadawać pytania.
-
3:48 - 3:49Powiedział nawet:
-
3:49 - 3:53"A jeśli dopatrzą się błędów
i podadzą nas do sądu?". -
3:54 - 3:57Za wszystkimi tymi wymówkami
czaił się ogromny strach. -
3:57 - 3:59Wówczas zrozumiałam,
że żeby zostać lekarzem, -
3:59 - 4:01trzeba założyć biały fartuch,
-
4:01 - 4:04zbudować mur i schować się za nim.
-
4:05 - 4:08Medycynę dręczy tajemnicza choroba.
-
4:08 - 4:11Pacjent boi się, gdy trafia do lekarza.
-
4:11 - 4:12Wyobraźcie sobie.
-
4:12 - 4:15Budzi was straszny ból brzucha,
trafiacie do szpitala, -
4:15 - 4:18leżycie w obcym miejscu,
na szpitalnej leżance, -
4:18 - 4:20ubrani w dziwną koszulę.
-
4:20 - 4:22Dotykają was obcy ludzie.
-
4:22 - 4:24Nie wiecie, co się stanie.
-
4:24 - 4:28Nie wiecie nawet, czy dostaniecie koc,
o który prosiliście 30 minut temu. -
4:28 - 4:30Ale nie tylko pacjenci się boją,
-
4:30 - 4:32lekarze też są przerażeni.
-
4:32 - 4:35Boimy się, że pacjenci
dowiedzą się, kim jesteśmy -
4:35 - 4:37i o co chodzi w tej całej medycynie.
-
4:37 - 4:38Co zatem robimy?
-
4:38 - 4:41Zakładamy białe fartuchy
i chowamy się za nimi. -
4:41 - 4:43Ale im bardziej coś ukrywamy,
-
4:43 - 4:46tym bardziej ludzie chcą
wiedzieć, co chowamy. -
4:46 - 4:49Spirala lęku prowadzi
do braku zaufania i marnej opieki. -
4:49 - 4:51Wówczas strach przed chorobą
-
4:51 - 4:54przemienia się w chorobliwy lęk.
-
4:55 - 4:57Czy możemy zasypać przepaść
-
4:57 - 5:01między potrzebami pacjentów
i działaniem lekarzy? -
5:01 - 5:03Czy możemy pokonać ten chorobliwy lęk?
-
5:04 - 5:05Zapytam inaczej.
-
5:05 - 5:09Jeśli skrytość nie pomaga,
może spróbujmy czegoś odwrotnego? -
5:09 - 5:13A gdyby lekarze mówili o sobie otwarcie?
-
5:15 - 5:17W zeszłym roku badałam,
-
5:17 - 5:20co ludzie chcieliby wiedzieć
na temat służby zdrowia. -
5:20 - 5:23I nie chodziło mi tylko
o pacjentów szpitalnych, -
5:23 - 5:24ale o opinie zwykłych ludzi.
-
5:24 - 5:27Moi studenci,
Suhavi Tucker i Laura Johns, -
5:27 - 5:30ankietowali przypadkowo spotkane osoby.
-
5:30 - 5:33Byli w bankach, kawiarniach,
świetlicach dla seniorów, -
5:33 - 5:36chińskich restauracjach oraz na dworcach.
-
5:37 - 5:39Czego się dowiedzieli?
-
5:39 - 5:40Kiedy pytali:
-
5:40 - 5:42"Co chciałbyś wiedzieć
o służbie zdrowia?", -
5:42 - 5:46odpowiedzi dotyczyły
wiedzy na temat lekarzy. -
5:46 - 5:49Służba zdrowia
to dla nich przede wszystkim -
5:49 - 5:52osobista relacja lekarz-pacjent.
-
5:52 - 5:55Na pytanie: "Co chciałbyś
wiedzieć o swoim lekarzu?" -
5:55 - 5:57padały trzy różne odpowiedzi.
-
5:57 - 5:59Niektórzy chcieli wiedzieć,
czy ich lekarz jest kompetentny -
5:59 - 6:02i czy ma prawo wykonywania zawodu.
-
6:02 - 6:05Inni pytali, czy jest obiektywny,
-
6:05 - 6:08czy opiera diagnozę
o wyniki badań i naukę, -
6:08 - 6:09a nie o to, kto mu płaci.
-
6:10 - 6:11Ku naszemu zaskoczeniu
-
6:11 - 6:15szereg osób chciało wiedzieć coś innego.
-
6:15 - 6:17Jonathan, 28-letni student prawa,
-
6:17 - 6:22szuka lekarza obeznanego
z pacjentami LGBTQ, -
6:22 - 6:25który się w tym specjalizuje.
-
6:25 - 6:26Dla 32-letniej Sereny, księgowej,
-
6:26 - 6:30liczy się, żeby lekarz
podzielał jej poglądy, -
6:30 - 6:33zwłaszcza w kwestii
antykoncepcji i praw kobiet. -
6:34 - 6:36Dla 59-letniego Franka,
sprzedawcy komputerów, -
6:36 - 6:38który nie lubi chodzić do lekarza,
-
6:38 - 6:41liczy się lekarz,
który stawia na profilaktykę -
6:41 - 6:45i nie ma problemu z medycyną alternatywną.
-
6:45 - 6:47Wszyscy respondenci zwrócili uwagę,
-
6:47 - 6:51że relacja lekarz-pacjent
ma bardzo intymny charakter. -
6:51 - 6:53Żeby pokazać lekarzowi ciało
-
6:53 - 6:55i wyjawić najgłębiej skrywane sekrety,
-
6:55 - 6:58chcą najpierw poznać wartości,
jakimi on się kieruje. -
6:58 - 7:01To, że lekarz nie wybiera pacjentów,
-
7:01 - 7:03nie znaczy, że pacjenci
nie mogą wybrać lekarza. -
7:03 - 7:05Ludzie chcą poznać lekarzy,
-
7:05 - 7:07nim podejmą decyzję.
-
7:09 - 7:11Zainicjowałam zatem kampanię
-
7:11 - 7:12"Kim jest mój lekarz?",
-
7:12 - 7:15nawołującą o pełną
przejrzystość w medycynie. -
7:15 - 7:18Lekarze dobrowolnie publikują
-
7:18 - 7:19na stronie internetowej
-
7:19 - 7:22nie tylko, jaką szkołę ukończyli
-
7:22 - 7:23i swoje specjalizacje,
-
7:23 - 7:25ale też, czy mają konflikt interesów.
-
7:25 - 7:27Chcemy pójść o krok dalej
od obecnej legislacji -
7:27 - 7:30regulującej powiązania
z firmami farmaceutycznymi. -
7:30 - 7:33Mówimy o źródłach dochodu,
-
7:33 - 7:34zachętach finansowych.
-
7:34 - 7:37Jeśli idziesz do lekarza
z bólem kręgosłupa, -
7:37 - 7:40chcesz wiedzieć, czy zarobi 5000 dolarów
za przeprowadzenie operacji -
7:40 - 7:44czy 25 za skierowanie cię do terapeuty,
-
7:44 - 7:48czy może za jedno i za drugie
dostanie tyle samo? -
7:49 - 7:51Poruszamy też trudniejsze tematy,
-
7:51 - 7:54kwestie opieki zdrowotnej kobiet,
-
7:54 - 7:56pacjentów LGBT, medycyny alternatywnej,
-
7:56 - 7:59profilaktyki, uporczywego ratowania życia.
-
7:59 - 8:03Ślubujemy pacjentom,
że będziemy im służyć, -
8:03 - 8:05więc mają prawo wiedzieć, kim jesteśmy.
-
8:05 - 8:08Wierzę, że otwartość może wyprzeć strach.
-
8:10 - 8:12Wiedziałam, że część lekarzy
się przyłączy, a część nie, -
8:12 - 8:17ale nie miałam pojęcia,
jak gwałtowne reakcje wywołam. -
8:17 - 8:20W pierwszym tygodniu naszej kampanii
-
8:20 - 8:21na portalach internetowych
-
8:21 - 8:23i innych forach medycznych
-
8:23 - 8:26pojawiły się tysiące wpisów na nasz temat.
-
8:27 - 8:28O to niektóre z nich.
-
8:28 - 8:31Gastrolog z Portland pisze:
-
8:31 - 8:34"Harowałem jak niewolnik przez 12 lat.
-
8:34 - 8:36Mam zaciągnięte pożyczki i kredyty.
-
8:36 - 8:40Gdyby nie obiady od firm farmaceutycznych,
nie mógłbym przyjmować pacjentów". -
8:40 - 8:42Wiem, że każdy przechodzi ciężkie chwile,
-
8:42 - 8:44ale wytłumaczcie pacjentowi,
-
8:44 - 8:47który zarabia znacznie mniej od was,
-
8:47 - 8:49że potrzebujecie darmowych posiłków.
-
8:51 - 8:53Ortopeda z Charlotte:
-
8:53 - 8:58"Moje źródła dochodu
to moja prywatna sprawa, -
8:58 - 9:00ja moich pacjentów
o takie sprawy nie pytam". -
9:01 - 9:04Ale to, gdzie pracuje pacjent,
nie wpływa na zdrowie lekarza. -
9:06 - 9:08Psychiatra z Nowego Jorku argumentuje:
-
9:08 - 9:11"Niedługo zaczną pytać,
czy wolimy psy czy koty, -
9:11 - 9:13jakim samochodem jeździmy,
-
9:13 - 9:15jaki mamy papier toaletowy".
-
9:15 - 9:18Nie będą, bo wybór marki
samochodu lub papieru -
9:18 - 9:20nie wpływa na zdrowie pacjenta,
-
9:20 - 9:22ale poglądy na prawa kobiet,
-
9:22 - 9:26profilaktykę czy niepodejmowanie
resuscytacji mogą mieć wpływ. -
9:27 - 9:29Na koniec moja ulubiona opinia
od kardiologa z Kansas: -
9:29 - 9:32"Kolejny idiotyzm narzucany przez rząd.
-
9:32 - 9:35Dr Wen powinna wrócić do swojego kraju".
-
9:37 - 9:38Mam dwie dobre wiadomości.
-
9:38 - 9:42Po pierwsze - nikomu nic nie każemy,
udział jest dobrowolny. -
9:42 - 9:45Po drugie - jestem Amerykanką
i już jestem w swoim kraju. -
9:45 - 9:50(Śmiech) (Brawa)
-
9:54 - 9:56W ciągu miesiąca
moi pracodawcy otrzymali prośby -
9:56 - 9:59o wyrzucenie mnie z pracy.
-
9:59 - 10:02Na mój adres domowy
przyszedł list grożący wnioskiem -
10:02 - 10:05o ukaranie mnie przez izbę lekarską.
-
10:05 - 10:08Rodzina i przyjaciele zaczęli naciskać,
by wstrzymać kampanię. -
10:09 - 10:12Po pogróżce o podłożeniu bomby
miałam dosyć, -
10:13 - 10:15ale wtedy głos zabrali pacjenci.
-
10:15 - 10:17Na Tweeter Chat,
-
10:17 - 10:19o którym dopiero co się dowiedziałam,
-
10:19 - 10:23doczekaliśmy się 4,3 miliona reakcji,
-
10:23 - 10:27a tysiące ludzi zachęcało mnie
do dalszych działań. -
10:27 - 10:28Oto co pisali:
-
10:28 - 10:32"Jeśli lekarze wstydzą się tego, co robią,
-
10:32 - 10:33to nie powinni tego robić".
-
10:34 - 10:37"Skoro posłowie składają
oświadczenia majątkowe, -
10:37 - 10:40a prawnicy informują
o konflikcie interesów, -
10:40 - 10:42czemu nie lekarze?".
-
10:42 - 10:45Wiele osób pisało też:
-
10:45 - 10:47"Pozwólcie pacjentom zdecydować,
-
10:47 - 10:49co jest ważne przy wyborze lekarza".
-
10:50 - 10:52Na początku dołączyło do nas
-
10:52 - 10:55ponad 300 lekarzy,
którzy ujawnili informacje o sobie. -
10:56 - 10:59Coż za nowy, szalony pomysł!
-
10:59 - 11:02Nie ma w tym jednak nic nowego.
-
11:02 - 11:04Pamiętacie dr Sam z Chin?
-
11:04 - 11:06Moją lekarkę z poczuciem humoru
i kręconymi włosami? -
11:06 - 11:08Była nie tylko moim lekarzem,
-
11:08 - 11:09była także naszą sąsiadką.
-
11:09 - 11:12Mieszkała po drugiej stronie ulicy.
-
11:12 - 11:14Z jej córką chodziłam do szkoły.
-
11:14 - 11:16Moja rodzina jej ufała, bo wiedzieliśmy,
-
11:16 - 11:19kim jest i jakie wartości wyznaje.
-
11:19 - 11:20Nie musiała niczego ukrywać.
-
11:22 - 11:25Nie tak dawno temu
w USA było podobnie. -
11:25 - 11:29Wiedzieliśmy, że nasz lekarz
ma dwóch nastoletnich synów, -
11:29 - 11:31kilka lat temu rzucił palenie,
-
11:31 - 11:33mówi, że jest praktykującym katolikiem,
-
11:33 - 11:35ale w kościele bywa tylko na Wielkanoc
-
11:35 - 11:37i gdy odwiedzi go teściowa.
-
11:38 - 11:40Znaliśmy go dobrze,
-
11:40 - 11:42więc niczego nie musiał ukrywać.
-
11:43 - 11:45Strach to wszystko zmienił
-
11:45 - 11:47na niekorzyść pacjentów.
-
11:48 - 11:50Sama się o tym przekonałam.
-
11:50 - 11:52Moja mama walczyła z rakiem
przez osiem lat. -
11:53 - 11:54Była osobą zorganizowaną.
-
11:54 - 11:57Wiedziała, jak chce żyć
-
11:57 - 11:58i jak chciałaby umrzeć.
-
11:59 - 12:01Do podpisanych dyrektyw leczenia
-
12:01 - 12:04dołączyła 12 stron o tym,
-
12:04 - 12:08że wycierpiała już dosyć
i chce spokojnie odejść. -
12:08 - 12:10Pewnego dnia, gdy byłam na stażu,
-
12:10 - 12:13powiedziano mi, że mama
jest na oddziale intensywnej terapii. -
12:14 - 12:17Gdy tam dotarłam,
właśnie mieli ją intubować -
12:17 - 12:19i podłączyć do respiratora.
-
12:20 - 12:23Powiedziałam, że nie tego chciała,
że mamy dokumenty. -
12:24 - 12:27Ale lekarz spojrzał na mnie,
-
12:27 - 12:31wskazał na moją 16-letnią siostrę
i powiedział: -
12:31 - 12:33"Pamiętasz, jak byłaś w jej wieku?
-
12:33 - 12:37Chciałabyś dorastać bez matki?".
-
12:38 - 12:40Jej onkolog dołączył:
-
12:40 - 12:42"Przecież to twoja matka,
-
12:42 - 12:44jak będziesz z tym żyć,
-
12:44 - 12:47jeśli nie zrobisz dla niej wszystkiego?".
-
12:48 - 12:50To ja najlepiej znałam moją mamę,
-
12:50 - 12:54rozumiałam jej życzenia.
-
12:54 - 12:55Lecz byłam także lekarzem.
-
12:57 - 13:00To była najtrudniejsza
decyzja w moim życiu, -
13:01 - 13:04pozwolić jej odejść w spokoju,
-
13:05 - 13:08a o słowach tych lekarzy
-
13:08 - 13:10myślę każdego dnia.
-
13:11 - 13:13Możemy zasypać przepaść
-
13:13 - 13:16między działaniem lekarzy,
-
13:16 - 13:18a potrzebami pacjentów.
-
13:18 - 13:21Możemy to zrobić, bo już tak kiedyś było,
-
13:21 - 13:23i wiemy, że otwartość rodzi zaufanie.
-
13:23 - 13:26Wyniki badań pokazują,
że otwartość pomaga też lekarzowi. -
13:26 - 13:28Udostępnione akta,
-
13:28 - 13:30gotowość do rozmowy o błędach
-
13:30 - 13:31zwiększają zaufanie pacjenta,
-
13:31 - 13:33polepszają leczenie
-
13:33 - 13:35i zmniejszają ilość błędów.
-
13:35 - 13:37Otwartość i zaufanie
-
13:37 - 13:38będą coraz istotniejsze
-
13:38 - 13:42kiedy przechodzimy od chorób zakaźnych
do chorób środowiskowych. -
13:42 - 13:45Bakterie nie dbają o zaufanie,
-
13:45 - 13:49ale gdy trzeba walczyć
z ludzkimi słabościami, -
13:49 - 13:52przekonać pacjenta do rzucenia palenia,
-
13:52 - 13:55monitorowania ciśnienia
i poziomu cukru we krwi, -
13:55 - 13:57wówczas konieczne jest zaufanie.
-
13:59 - 14:02Oto co mówią lekarze z naszej kampanii.
-
14:02 - 14:05Brandon Combs, internista z Denver:
-
14:05 - 14:08"Zyskałem taką więź z pacjentami,
-
14:08 - 14:10o jakiej marzyłem,
-
14:10 - 14:13decydując się na studia medyczne".
-
14:14 - 14:17Aaron Stupple, internista z Denver:
-
14:17 - 14:20"Mówię pacjentom,
że jestem z nimi szczery. -
14:20 - 14:22Niczego nie ukrywam.
-
14:22 - 14:25Potem proszę, żeby oni też byli szczerzy.
-
14:25 - 14:28W końcu musimy współpracować".
-
14:28 - 14:30May Nguyen, lekarka rodzinna z Houston:
-
14:30 - 14:34"Moi koledzy dziwili się,
że wzięłam udział w kampanii, -
14:34 - 14:37pytali, skąd mam tyle odwagi.
-
14:37 - 14:39Nie jestem odważna,
-
14:39 - 14:41na tym polega moja praca".
-
14:43 - 14:45Oto myśl na zakończenie.
-
14:46 - 14:50Całkowita szczerość jest przerażająca.
-
14:50 - 14:53Człowiek czuje się nagi, bezbronny,
wystawiony na widok publiczny, -
14:53 - 14:57ale ta bezbronność i pokora
-
14:57 - 15:01to olbrzymia korzyść dla medycyny.
-
15:01 - 15:04Kiedy lekarze potrafią zejść z piedestału,
-
15:04 - 15:05zdjąć białe fartuchy
-
15:05 - 15:09i pokazać pacjentom, kim jesteśmy,
i czym jest medycyna, -
15:09 - 15:12wówczas przełamuje się chorobliwy strach.
-
15:12 - 15:14Zdobędziemy wzajemne zaufanie,
-
15:14 - 15:18a medycyna nie będzie już
opierać się na sekretach, -
15:18 - 15:21tylko na otwartości i zaangażowaniu,
-
15:21 - 15:22dla naszych pacjentów.
-
15:23 - 15:25Dziękuję.
-
15:25 - 15:29(Brawa)
- Title:
- Czego nie ujawni twój lekarz?
- Speaker:
- Leana Wen
- Description:
-
Nie chciałbyś wiedzieć, czy twój lekarz jest opłacany przez firmę farmaceutyczną? Albo, czy jego osobiste przekonania nie są sprzeczne z leczeniem, które chciałbyś otrzymać? Obecnie, przynajmniej w USA, lekarz nie musi powiadamiać o tym pacjenta. A kiedy lekarka Leana Wen poprosiła swoich kolegów po fachu o udostępnianie takich informacji, odzew był... niepokojący.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 15:42
Rysia Wand edited Polish subtitles for What your doctor won’t disclose | ||
Rysia Wand edited Polish subtitles for What your doctor won’t disclose | ||
Rysia Wand edited Polish subtitles for What your doctor won’t disclose | ||
Rysia Wand approved Polish subtitles for What your doctor won’t disclose | ||
Rysia Wand edited Polish subtitles for What your doctor won’t disclose | ||
Rysia Wand edited Polish subtitles for What your doctor won’t disclose | ||
Rysia Wand commented on Polish subtitles for What your doctor won’t disclose | ||
Rysia Wand commented on Polish subtitles for What your doctor won’t disclose |
Rysia Wand
Bardzo proszę przejrzeć ponownie te poradniki. http://translations.ted.org/wiki/Podstawy_tworzenia_napis%C3%B3w_dla_TED
http://translations.ted.org/wiki/Cz%C4%99ste_b%C5%82%C4%99dy_i_jak_ich_unika%C4%87 Większość problemów, które tu znalazłam, jest już tam poruszonych i wyjaśnionych.
====
Okoliczniki czasu i miejsca wydzielone przecinkiem. Okoliczniki czasu i miejsca na początku zdania nie są w języku polskim oddzielane przecinkiem, inaczej niż w angielskim. Przykład: "Today, the basis for scientific time" = "Dzisiaj, podłożem mierzenia czasu" --> "Dzisiaj podłożem mierzenia czasu".
==
http://www.prosteprzecinki.pl/czeste-bledy/naprawde-czy-na-prawde
===
Łącznik stosuje się w wyrazach złożonych z liczbą lub literą w pierwszej części, np. 3-majowy, 10-złotowy, XX-lecie, 20-lecie, 80-letni; n-liniowy, x-procentowy, po raz n-ty. http://sjp.pwn.pl/zasady/;629548
===
Nadużywanie zaimków dzierżawczych. W języku angielskim zaimków dzierżawczych używa się znacznie częściej niż w polskim. Jeśli zaimek nie służy do rozróżnienia w razie wątpliwości, do której osoby coś przynależy, w polskim zaimka dzierżawczego nie użyjemy (np. "I go there with my wife" --> "Idę tam z żoną" - nie trzeba zaznaczać, że własną, nie cudzą, bo wynika to z kontekstu).
====
Interpunkcja. W pisowni amerykańskiej inne znaki interpunkcyjne są po lewej stronie cudzysłowu ("This is an example."). W języku polskim umieszcza się je po prawej stronie ("To jest przykład".). Patrz: http://translations.ted.org/wiki/Częste_błędy_i_jak_ich_unikać. ++++++++Cudzysłów i znak zapytania ++++++++1. Jeżeli znak zapytania odnosi się do całego zdania, znak zapytania stawia się za cudzysłowem. Przykład: Czy można jeszcze wątpić, że „nihil novi”? ++++++++2. Jeżeli znak zapytania należy do frazy zamkniętej cudzysłowami, znak zapytania stawia się przed cudzysłowem. Jeżeli bezpośrednio następuje koniec zdania, stawia się jeszcze kropkę. W tym przykładzie zbiegają się 3 znaki: znak zapytania, cudzysłów zamykający i kropka. Przykład: Kandydat na posła potrafił tylko powtarzać za Gierkiem „Pomożecie?”. ++++++ Pauza / półpauza / dywiz http://pl.wikipedia.org/wiki/Pauza_%28znak_typograficzny%29 http://pl.wikipedia.org/wiki/Cudzys%C5%82%C3%B3w#Cudzys.C5.82owy_zagnie.C5.BCd.C5.BCone
====
Ortografia Proszę zainstalować moduł sprawdzania pisowni. W tekście były literówki, które zostałyby wykryte przez tę funkcję.
Rysia Wand
Tekst wychodzi Ci bardzo zgrabnie (np. To, że lekarz nie wybiera pacjentów,
nie znaczy, że pacjenci nie mogą wybrać lekarza) i stosujesz ciekawe rozwiązania (and we talk about how we're paid. Incentives matter. -->" my mówimy o źródłach dochodu, zachętach finansowych.")
Musisz natomiast bardzo uważać, żeby przy okazji nie odbiegać za daleko od oryginału. Skróty są czasem koniecznie dla zachowania prędkości czytania, ale trzeba zachować ile się da.
np.
2:28 - 2:30
"Okazało się, że lekarz ten był opłacany przez firmę farmaceutyczną, której leki podawane były mojej mamie w ramach chemioterapii. " brzmi o wiele niewinniej niż "On several websites, he was listed as a highly paid
speaker to a drug company, and in fact often spoke on behalf of the same chemo regimen that he had prescribed her."
4:55
Czy możemy to zmienić? - za daleko odbiegasz od oryginału. Czasem jest to niezbędne dla zachowania prędkości czytania, ale tutaj dało się inaczej.
5:05 - 5:09
"Skoro przeszkadza nam, że lekarze nie są z nami szczerzy, zmieńmy to." za daleko odbiega od "If hiding isn't the answer, what if we did the opposite?
6:17 - 6:22
comfortable to coś innego niż tolerancyjny. Można tolerować coś, z czym się nie zgadzasz, pobłażliwie. Tutaj chodzi o kogoś, kto jest comfortable, obeznany, otrzaskany, biegły.
6:33
Dla Franka nie tyle "liczy się profilaktyka i medycyna alternatywna", tylko Frank chce doktora, który się z tym dobrze czuje.
10:19 - 10:23
Nie można 4.3 milion tłumaczyć jako tysiące.
Takie odbieganie od oryginału jest bardzo źle widziane na TED.