Mitch Resnick: Nauczmy dzieciaki kodować
-
0:01 - 0:04W pewne sobotnie, majowe popołudnie
-
0:04 - 0:06nagle do mnie dotarło,
-
0:06 - 0:10że następnego dnia jest Dzień Matki,
-
0:10 - 0:12a ja nie mam niczego dla mamy.
-
0:12 - 0:13Zacząłem myśleć,
-
0:13 - 0:15co mógłbym jej podarować.
-
0:15 - 0:17Może zrobić dla niej
-
0:17 - 0:20interaktywną kartkę,
-
0:20 - 0:23używając programu Scratch,
nad którym wtedy pracowałem -
0:23 - 0:27wraz z grupą badaczy
z MIT Media Lab? -
0:27 - 0:30Celem programu
jest ułatwienie tworzenia -
0:30 - 0:34interaktywnych historyjek,
gier i animacji, -
0:34 - 0:38a następnie dzielenia się
nimi z innymi. -
0:38 - 0:42Pomyślałem, by użyć Scratcha
-
0:42 - 0:45do stworzenia
interaktywnej kartki dla mamy. -
0:45 - 0:47Postanowiłem najpierw
-
0:47 - 0:49zerknąć na zasoby
-
0:49 - 0:51strony Scratch.
-
0:51 - 0:54Dzieci w wieku powyżej 8 lat
-
0:54 - 0:57dzielą się tam swoimi projektami.
-
0:57 - 1:01Byłem ciekaw, czy wśród 3 mln projektów
-
1:01 - 1:04znajdę jakąś kartkę na Dzień Matki.
-
1:04 - 1:07W polu wyszukiwania wpisałem
-
1:07 - 1:09"Dzień Matki”.
-
1:09 - 1:12Z zaskoczeniem i zachwytem zobaczyłem
-
1:12 - 1:14listę dziesiątek kartek na Dzień Matki,
-
1:14 - 1:17które pojawiły się na stronie Scratch,
-
1:17 - 1:19wiele w ciągu ostatniej doby,
-
1:19 - 1:22bo nie tylko ja odkładam
wszystko na ostatnią chwilę. -
1:22 - 1:25Zacząłem je przeglądać. (Muzyka)
-
1:25 - 1:28Na jednej był kotek z mamą,
-
1:28 - 1:35życzył jej
szczęśliwego Dnia Matki. -
1:35 - 1:37Twórczyni była tak miła,
-
1:37 - 1:41że dała mamie opcję replay.
-
1:41 - 1:43W kolejnym interaktywnym projekcie
-
1:43 - 1:46po przesunięciu myszą nad literami
"Szczęśliwego Dnia Mamy” -
1:46 - 1:51ukazuje się specjalne hasło.
-
1:51 - 1:55Ta twórczyni opowiedziała,
-
1:55 - 1:58jak znalazła w Internecie,
-
1:58 - 2:01kiedy wypada Dzień Matki.
-
2:01 - 2:05(Wpisywanie)
I jak tylko się dowiedziała, -
2:05 - 2:08wysłała mamie życzenia
-
2:08 - 2:11i napisała, jak bardzo ją kocha.
-
2:11 - 2:14Naprawdę cieszyłem się,
oglądając te projekty -
2:14 - 2:15i włączając się do nich.
-
2:15 - 2:19Spodobało mi się to aż tak,
że zamiast zrobić własny projekt, -
2:19 - 2:24wysłałem mamie linki
do tych kilkunastu kartek. (Śmiech) -
2:24 - 2:27Zareagowała tak, jak oczekiwałem.
-
2:27 - 2:29Odpisała mi:
-
2:29 - 2:32„Jestem taka dumna, że mam syna,
który stworzył oprogramowanie, -
2:32 - 2:36które pozwala tym dzieciom robić
dla swoich matek kartki na Dzień Matki”. -
2:36 - 2:40Mama była więc szczęśliwa i to mnie cieszyło,
-
2:40 - 2:45ale tak naprawdę byłem
jeszcze szczęśliwszy z innego powodu. -
2:45 - 2:49Byłem szczęśliwy,
bo te dzieci używały Scratch -
2:49 - 2:51właśnie w ten sposób, jak oczekiwaliśmy.
-
2:51 - 2:54Widać, że tworząc swoje interaktywne
kartki na Dzień Matki, -
2:54 - 2:56naprawdę stawały się biegłe
-
2:56 - 3:00w używaniu nowych technologii.
-
3:00 - 3:01Co mam na myśli mówiąc „biegłe”?
-
3:01 - 3:05Były w stanie uzewnętrznić się,
-
3:05 - 3:08wyrazić swoje pomysły.
-
3:08 - 3:11Kiedy stajesz się biegły w języku,
-
3:11 - 3:14oznacza to, że możesz wpisać coś
w swoim dzienniku, -
3:14 - 3:18opowiedzieć komuś dowcip
lub napisać list do przyjaciela. -
3:18 - 3:21Podobnie jest z nowymi technologiami.
-
3:21 - 3:26Tworząc te interaktywne kartki na Dzień Matki,
-
3:26 - 3:28te dzieci pokazały, że są naprawdę biegłe
-
3:28 - 3:30w nowych technologiach.
-
3:30 - 3:33Być może nie będziecie tym tak zaskoczeni,
-
3:33 - 3:35ponieważ bardzo często uważa się,
-
3:35 - 3:39że młodzi dzisiaj są w stanie
zrobić z technologią wszystko. -
3:39 - 3:43Każdy z nas słyszał określenie,
że młodzi ludzie, to „cyfrowi tubylcy”. -
3:43 - 3:47Jestem dość sceptycznie nastawiony
do tej nazwy. -
3:47 - 3:50Nie jestem pewien, czy możemy myśleć
o młodych ludziach jako o cyfrowych tubylcach. -
3:50 - 3:53Jak zazwyczaj młodzi ludzie
-
3:53 - 3:57używają nowych technologii?
-
3:57 - 4:00Często można dostrzec sytuację jak ta,
-
4:00 - 4:02lub ta,
-
4:02 - 4:04i nie ma wątpliwości, że młodzi ludzie
-
4:04 - 4:07są bardzo swobodni i obeznani w Internecie,
-
4:07 - 4:12w rozmowach, SMS-ach i grach.
-
4:12 - 4:15Ale to wcale nie czyni ich biegłymi.
-
4:15 - 4:19Młodzi ludzie mają wiele doświadczenia
-
4:19 - 4:23i mnóstwo obeznania
w interakcji z nowymi technologiami, -
4:23 - 4:26ale o wiele mniej kreatywności
-
4:26 - 4:29i zdolności wyrażania siebie w nowych technologiach.
-
4:29 - 4:31To prawie tak, jakby byli w stanie przeczytać,
-
4:31 - 4:35ale nie pisać z pomocą nowych technologii.
-
4:35 - 4:39I jestem bardzo ciekaw, jak możemy pomóc
młodym ludziom stać się biegłymi -
4:39 - 4:41tak, by mogli pisać w nowych technologiach?
-
4:41 - 4:44Oni muszą być w stanie
-
4:44 - 4:49pisać własne programy komputerowe.
-
4:49 - 4:52Coraz częściej dostrzega się,
-
4:52 - 4:55jak ważna jest nauka kodowania.
-
4:55 - 4:58W ostatnich latach powstały setki
-
4:58 - 5:00nowych organizacji i stron internetowych,
-
5:00 - 5:04które pomagają młodym ludziom
nauczyć się programowania. -
5:04 - 5:07Możecie sprawdzić w Internecie,
miejsca jak Codecademy -
5:07 - 5:10i wydarzenia takie jak CoderDojo,
-
5:10 - 5:12i strony takie jak Girls Who Code
-
5:12 - 5:14lub Black Girls Code.
-
5:14 - 5:17Wydaje się, że wszyscy zabierają się
do działania. -
5:17 - 5:20Na początku roku,
-
5:20 - 5:21zaraz na przełomie,
-
5:21 - 5:24Burmistrz Nowego Jorku Michael Bloomberg
-
5:24 - 5:26powziął noworoczne postanowienie,
że w roku 2012 -
5:26 - 5:29zamierza nauczyć się kodowania.
-
5:29 - 5:32Kilka miesięcy później rząd Estonii zdecydował,
-
5:32 - 5:35że pierwszoklasiści powinni uczyć się kodować.
-
5:35 - 5:38To wywołało debatę w Wielkiej Brytanii,
-
5:38 - 5:43czy wszystkie dzieci
nie powinny uczyć się kodować. -
5:43 - 5:45Niektórym z was
-
5:45 - 5:49może wydawać się dziwne,
że wszyscy mieliby uczyć się kodować. -
5:49 - 5:52Wielu ludziom kodowanie
kojarzy się jako coś, -
5:52 - 5:56co jest dostępne tylko bardzo wąskiej
sub-społeczności -
5:56 - 5:58osób, które będą kodować,
-
5:58 - 6:01i myślą, że kodowanie jest właśnie takie.
-
6:01 - 6:03Jeśli kodowanie takie będzie,
-
6:03 - 6:06to rzeczywiście będzie służyć tylko
wąskiej sub-społeczności osób -
6:06 - 6:09ze specjalnymi umiejętnościami
matematycznymi i wykształceniem technicznym, -
6:09 - 6:11które potrafią kodować.
-
6:11 - 6:14Ale kodowanie nie musi tak wyglądać.
-
6:14 - 6:18Pozwólcie, że pokażę wam,
jak wygląda kodowanie w Scratch. -
6:18 - 6:22W Scratch po prostu zestawiasz bloki.
-
6:22 - 6:24W tym przypadku przesuwasz blok,
-
6:24 - 6:26przekładasz go na stos,
-
6:26 - 6:28stos bloków kontroluje zachowania
-
6:28 - 6:32różnych postaci w twojej grze lub historyjce,
-
6:32 - 6:34w tym przypadku kontroluje dużą rybę.
-
6:34 - 6:38Po utworzeniu programu możesz kliknąć
na „udostępnij” -
6:38 - 6:41i pokazać swój projekt innym ludziom,
-
6:41 - 6:43żeby mogli z niego korzystać
-
6:43 - 6:46i również coś stworzyć.
-
6:46 - 6:49Oczywiście tworzenie gry z rybą to nie jedyne,
-
6:49 - 6:51co można zrobić ze Scratch.
-
6:51 - 6:53Na stronie są miliony projektów,
-
6:53 - 6:55wszystko - od animowanych historyjek
-
6:55 - 6:58do szkolnych projektów naukowych,
-
6:58 - 7:00animowanych oper mydlanych,
-
7:00 - 7:02wirtualnych zestawów budowlanych,
-
7:02 - 7:05klasycznych gier wideo,
-
7:05 - 7:07sondażów politycznych,
-
7:07 - 7:10samouczków trygonometrii,
-
7:10 - 7:13interaktywnej grafiki, a także
-
7:13 - 7:16interaktywnych kartek na Dzień Matki.
-
7:16 - 7:19Istnieje wiele różnych sposobów,
-
7:19 - 7:22poprzez które ludzie
mogą wyrażać siebie używając tej strony, -
7:22 - 7:25aby móc realizować swoje pomysły
i dzielić się nimi ze światem. -
7:25 - 7:28A one nie pozostają jedynie na ekranie.
-
7:28 - 7:32Można również używać kodu
do interakcji ze światem fizycznym wokół nas. -
7:32 - 7:34Oto przykład z Hong Kongu,
-
7:34 - 7:36gdzie dzieci stworzyly grę,
-
7:36 - 7:39a następnie zbudowaly własne fizyczne urządzenie.
-
7:39 - 7:42Miało ono czujnik światła,
-
7:42 - 7:44który wykrywał dziury w płycie.
-
7:44 - 7:46Kiedy porusza się fizyczną piłą,
-
7:46 - 7:48czujnik światła wykrywa dziury
-
7:48 - 7:51i kontroluje wirtualną piłę na ekranie
-
7:51 - 7:54i ścina drzewo.
-
7:54 - 7:56Mamy zamiar nadal szukać nowych sposobów
-
7:56 - 7:59połączenia świata fizycznego ze światem wirtualnym
-
7:59 - 8:02i łączenia się z otaczającym nas światem.
-
8:02 - 8:04To jest przykład z nowej wersji Scratch,
-
8:04 - 8:08którą udostępnimy w ciągu
kilku najbliższych miesięcy. -
8:08 - 8:10Znów poszukujemy sposobu,
-
8:10 - 8:12by popchnąć was w nowym kierunku.
-
8:12 - 8:14Oto przykład.
-
8:14 - 8:18Używa kamery.
-
8:18 - 8:23Ruchem ręki
mogę przebijać balony -
8:23 - 8:26lub przenieść robaka.
-
8:26 - 8:28Trochę jak z Microsoft Kinect,
-
8:28 - 8:31z którym komunikujesz się
za pomocą gestów. -
8:31 - 8:33Ale zamiast grać w cudzą grę,
-
8:33 - 8:35możesz tworzyć własne.
-
8:35 - 8:37Widząc czyjąś grę,
-
8:37 - 8:39można powiedzieć "zajrzyjmy do środka”,
-
8:39 - 8:42i zobaczyć, z jakich bloków się składa.
-
8:42 - 8:46Ten blok mówi,
ile jest ruchu wideo -
8:46 - 8:49Jeśli jest go dosyć,
-
8:49 - 8:52balon pęknie.
-
8:52 - 8:55Za pomocą kamery
-
8:55 - 8:57można wprowadzić informacje do Scratcha,
-
8:57 - 9:00można też użyć mikrofonu.
-
9:00 - 9:04To przykład użycia mikrofonu.
-
9:04 - 9:07Dam wam kontrolować grę
-
9:07 - 9:09przez użycie głosów.
-
9:09 - 9:25(Odgłosy świerszczy) (Okrzyki) (Żucie)
-
9:25 - 9:34(Śmiech)
-
9:34 - 9:43(Oklaski)
-
9:43 - 9:45Tworząc takie projekty,
-
9:45 - 9:48dzieci uczą się kodować,
-
9:48 - 9:52ale co ważniejsze,
kodują, by się uczyć. -
9:52 - 9:54Gdy uczą się kodować,
-
9:54 - 9:57dowiadują się wielu innych rzeczy,
-
9:57 - 10:00otwiera się wiele nowych możliwości.
-
10:00 - 10:04Warto posłużyć się analogią
do czytania i pisania. -
10:04 - 10:07Kiedy uczysz się czytać i pisać,
otwierają się możliwości -
10:07 - 10:10uczenia się też wielu innych rzeczy.
-
10:10 - 10:14Gdy nauczysz się czytać,
możesz czytać, żeby się uczyć. -
10:14 - 10:16Tak samo jest z kodowaniem.
-
10:16 - 10:19Jeśli nauczysz się kodować, kodujesz, by się uczyć.
-
10:19 - 10:22Pewne z tych rzeczy są oczywiste.
-
10:22 - 10:24Można dowiedzieć się więcej
o działaniu komputerów. -
10:24 - 10:26Ale to dopiero początek.
-
10:26 - 10:29Gdy nauczysz się kodowania, otwiera się
-
10:29 - 10:31wiele innych możliwości.
-
10:31 - 10:34Pozwócie mi pokazać przykład.
-
10:34 - 10:36Oto inny projekt,
-
10:36 - 10:38który zobaczyłem podczas wizyty
-
10:38 - 10:40w pewnym klubie komputerowym.
-
10:40 - 10:43To pozaszkolne ośrodki kształcenia,
które pomogliśmy założyć, -
10:43 - 10:46by młodzież ze społecznych nizin
-
10:46 - 10:50mogła się uczyć wyrażać się twórczo
w nowych technologiach. -
10:50 - 10:53W jednym z takich klubów, kilka lat temu,
-
10:53 - 10:57zobaczyłem 13-letniego chłopca,
który używał Scratch -
10:57 - 10:59do tworzenia gry nieco podobnej do tej,
-
10:59 - 11:02i był z niej bardzo zadowolony i dumny,
-
11:02 - 11:05ale też chciał zrobić więcej.
-
11:05 - 11:08Chciał utrzymać się na czele.
-
11:08 - 11:11To była gra, w której duża ryba zjada małe ryby.
-
11:11 - 11:14A on chciał, by za każdym razem,
-
11:14 - 11:17gdy duża ryba zjada małą rybę,
-
11:17 - 11:20wynik szedł w górę i był rejestrowany.
-
11:20 - 11:22Nie wiedział, jak to zrobić.
-
11:22 - 11:24Więc pokazałem mu,
-
11:24 - 11:28że w Scratch można stworzyć zmienną.
-
11:28 - 11:32Nazwijmy to wynikiem.
-
11:32 - 11:35Tworzy kilka nowych bloków dla ciebie,
-
11:35 - 11:40a także małą tablicę wyników.
-
11:40 - 11:45Za każdym razem, gdy klikam na „zmień wynik”,
wynik się zwiększa. -
11:45 - 11:47Pokazałem to członkowi klubu,
-
11:47 - 11:50nazwijmy go Victor.
-
11:50 - 11:53Gdy zobaczył, że ten blok pozwala mu
zwiększyć wynik, -
11:53 - 11:55wiedział dokładnie, co zrobić.
-
11:55 - 11:57Wziął blok
-
11:57 - 12:00i włożył go do programu
-
12:00 - 12:04dokładnie tam, gdzie duża ryba zjada małe rybki.
-
12:04 - 12:09Teraz za każdym razem,
gdy duża ryba zjada małą, -
12:09 - 12:15on zwiększy wynik i wynik pójdzie w górę o jeden.
-
12:15 - 12:17I to rzeczywiście działa.
-
12:17 - 12:19Gdy to zobaczył, był tak podekscytowany,
-
12:19 - 12:21że wyciągnął do mnie rękę
-
12:21 - 12:23i powiedział: „Dziękuję, dziękuję, dziękuję”.
-
12:23 - 12:26I zapytałem wtedy samego siebie,
-
12:26 - 12:29jak często uczniowie dziękują nauczycielom
-
12:29 - 12:32za nauczenie ich zmiennych? (Śmiech)
-
12:32 - 12:34Nie zdarza się to w większości sal lekcyjnych,
-
12:34 - 12:37ale to dlatego, że w większości sal lekcyjnych,
kiedy dzieci uczą się o zmiennych, -
12:37 - 12:40nie wiedzą, po co się uczą.
-
12:40 - 12:43Nie jest to dla nich coś, z czego
mogliby skorzystać. -
12:43 - 12:45Kiedy uczysz się takich rzeczy w Scratch,
-
12:45 - 12:49robisz to w sposób naprawdę
znaczący i motywujący. -
12:49 - 12:52Możesz zrozumieć, po co uczyć się o zmiennych.
-
12:52 - 12:54Widzimy również, że dzieci uczą się
-
12:54 - 12:55dogłębniej i lepiej.
-
12:55 - 12:59Jestem pewien, że Victor uczył się
o zmiennych w szkole, -
12:59 - 13:01ale nie zwrócił na to uwagi.
-
13:01 - 13:03Teraz zyskał powód, by uczyć się o zmiennych.
-
13:03 - 13:06Kiedy więc uczysz się kodując
i kodujesz, aby uczyć się, -
13:06 - 13:11to uczysz się w kontekście, który coś znaczy
i to jest najlepszy sposób uczenia się. -
13:11 - 13:14Podczas gdy dzieci jak Victor
tworzą takie projekty, -
13:14 - 13:17uczą się ważnych pojęć jak zmienne,
-
13:17 - 13:19ale to dopiero początek.
-
13:19 - 13:23Gdy Victor pracował nad tym projektem
i tworzył skrypty, -
13:23 - 13:26uczył się również o procesie projektowania.
-
13:26 - 13:29Jak iskierkę pomysłu
-
13:29 - 13:32przekształcić w pełnowartościowy,
funkcjonujący projekt -
13:32 - 13:34jak ten, który tu widać.
-
13:34 - 13:38Uczył się różnych podstawowych
zasad projektowania, -
13:38 - 13:42eksperymentowania z nowymi pomysłami,
-
13:42 - 13:46dzielenia złożonych pomysłów na prostsze części,
-
13:46 - 13:49współpracy z innymi ludźmi,
-
13:49 - 13:53znajdowania i naprawiania błędów,
gdy coś pójdzie nie tak, -
13:53 - 13:56konsekwencji i wytrwałości
-
13:56 - 13:59w obliczu frustracji, gdy praca nie odnosi
oczekiwanych skutków. -
13:59 - 14:01To ważne umiejętności,
-
14:01 - 14:04które są istotne nie tylko w kodowaniu.
-
14:04 - 14:07Są istotne dla wszelkich innych działań.
-
14:07 - 14:10Może Victor zostanie programistą
-
14:10 - 14:13lub informatykiem?
-
14:13 - 14:15Pewnie nie,
-
14:15 - 14:16ale niezależnie od tego, co będzie robić,
-
14:16 - 14:20będzie mógł korzystać z umiejętności, które nabył.
-
14:20 - 14:23Niezależnie od tego, czy zostanie
kierownikiem działu marketingu -
14:23 - 14:26czy mechanikiem lub koordynatorem środowiskowym.
-
14:26 - 14:28To umiejętności przydatne dla każdego.
-
14:28 - 14:32Znów warto przywołać tę analogię z językiem.
-
14:32 - 14:37Kiedy uczysz się czytać i pisać,
-
14:37 - 14:39to nie po to, żeby zostać
-
14:39 - 14:41zawodowym pisarzem.
-
14:41 - 14:44Niewiele osób zostaje pisarzami.
-
14:44 - 14:47Ale umiejętność czytania i pisania
jest przydatna dla wszystkich. -
14:47 - 14:49Tak samo jest z kodowaniem.
-
14:49 - 14:52Większość ludzi nie wykonuje zawodu
-
14:52 - 14:55informatyka czy programisty,
-
14:55 - 14:57ale umiejętność twórczego myślenia,
-
14:57 - 15:00wnioskowania, pracy zespołowej -
-
15:00 - 15:02zdolności wykształcane podczas
kodowania w Scratch - -
15:02 - 15:07to umiejętności, z których można korzystać
bez względu na wybrany zawód. -
15:07 - 15:10I nie chodzi tu tylko o życie zawodowe.
-
15:10 - 15:12Kodowanie pozwala również
-
15:12 - 15:15wyrażać swoje pomysły i uczucia
w codziennym życiu. -
15:15 - 15:18Pozwólcie mi zakończyć jeszcze jednym przykładem,
-
15:18 - 15:21który narodził się z tego wysyłania kartek
-
15:21 - 15:26mojej mamie na Dzień Matki.
-
15:26 - 15:29Mama zdecydowała, że chce nauczyć się
kodować w Scratch. -
15:29 - 15:32Ten projekt zrobiła na moje urodziny.
-
15:32 - 15:35Wysłała mi kartkę zrobioną w Scratch.
-
15:35 - 15:39Ten projekt nie wygra może żadnej nagrody
-
15:39 - 15:42i możecie mieć pewność,
że moja 83-letnia mama -
15:42 - 15:47nie zamierza zostać programistką
lub informatykiem. -
15:47 - 15:50Ale praca nad tym projektem umożliwiła jej
-
15:50 - 15:52nawiązanie kontaktu z kimś, kogo kocha
-
15:52 - 15:55oraz umożliwiła jej naukę nowych rzeczy,
-
15:55 - 15:57wykorzystania swojej kreatywności
-
15:57 - 16:01oraz rozwijanie nowych sposobów
na wyrażanie siebie. -
16:01 - 16:05Widząc zatem
-
16:05 - 16:07Michaela Bloomberga uczącego się kodować,
-
16:07 - 16:10wszystkie dzieci w Estonii uczące się kodować,
-
16:10 - 16:12nawet moją mamę uczącą się kodować,
-
16:12 - 16:14czy nie czas, żebyście i wy
-
16:14 - 16:16zaczęli myśleć o nauce kodowania?
-
16:16 - 16:18Jeśli macie ochotę spróbować,
-
16:18 - 16:21zachęcam was do wejścia na stronę Scratch.
-
16:21 - 16:23www.scratch.mit.edu,
-
16:23 - 16:24i spróbować kodowania.
-
16:24 - 16:28Dziękuję bardzo. (Oklaski)
- Title:
- Mitch Resnick: Nauczmy dzieciaki kodować
- Speaker:
- Mitch Resnick
- Description:
-
Kodowanie nie jest tylko dla informatycznych geniuszy, uważa Mitch Resnick z MIT Media Lab. Jest dla każdego. W tym zabawnym, pełnym przykładów wykładzie Resnick przedstawia korzyści płynące z uczenia dzieci kodowania, by mogły on nie tylko "odczytywać" nowe technologie, lecz również samodzielnie je tworzyć. (Sfilmowano w TEDxBeaconStreet)
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 16:48
Monika Sulima approved Polish subtitles for Let's teach kids to code | ||
Rysia Wand edited Polish subtitles for Let's teach kids to code | ||
Rysia Wand edited Polish subtitles for Let's teach kids to code | ||
Magdalena Stonawska commented on Polish subtitles for Let's teach kids to code | ||
Rysia Wand commented on Polish subtitles for Let's teach kids to code | ||
Magdalena Stonawska accepted Polish subtitles for Let's teach kids to code | ||
Magdalena Stonawska commented on Polish subtitles for Let's teach kids to code | ||
Magdalena Stonawska edited Polish subtitles for Let's teach kids to code |