Return to Video

ဒီဇိုင်းကို ရေးဆွဲရာတွင် လူတိုင်းကို ထည့်စဉ်းစားရန် လိုအပ်တာ ဘာကြောင့်လဲ။

  • 0:00 - 0:03
    ကျွန်မ ရှင်တို့အားလုံးကို ရှုထောင့်သစ်ကို
    ပြပေးချင်ပါတယ်။
  • 0:04 - 0:07
    တကယ့်ကို ကြီးကျယ်တဲ့ အကြောင်းအရာပါ။
  • 0:07 - 0:09
    ကျွန်မဟာ မနေ့ကနံနက်တွင်
    အိုင်ယာလန်မှ ထွက်လာခဲ့တယ်။
  • 0:10 - 0:12
    ကျွန်မဟာ Dublin မှနေပြီး
    New York ကို လာခဲ့တာပါ။
  • 0:12 - 0:14
    တစ်ယောက်တည်း လာခဲ့တာ။
  • 0:14 - 0:16
    ဒါပေမဲ့ လေဆိပ်ရဲ့ ဒီဇိုင်း၊
  • 0:16 - 0:19
    လေယာဉ်နှင့် terminal ရဲ့ ဒီဇိုင်းဟာဖြင့်
  • 0:19 - 0:22
    ကိုယ့်အရပ်က ၁၀၅ စင်တီမီတာတည်းဆိုတော့
    လွတ်လပ်မှု သိပ် မရှိချင်ပါ။
  • 0:23 - 0:26
    အမေရိကန်တွေအတွက်
    အဲဒါက ၃ ပေ ၅ လက်မပါ။
  • 0:28 - 0:31
    ကျွန်မကို လေဆိပ်ဝန်ထမ်းက ကျွန်မကို
    ဘီးတပ်ကုလားထိုင်နဲ့ လိုက်ပို့ပေးခဲ့တယ်။
  • 0:32 - 0:35
    ကျွန်မဟာ ဘီးတပ်ကုလားထိုင်ကို
    သုံးလေ့ မရှိပါဘူး။
  • 0:36 - 0:38
    ဒါပေမဲ့ လေဆိပ်တွေရဲ့ ဒီဇိုင်းကြောင့်
  • 0:38 - 0:40
    အသုံးပြုနိုင်ဖို့ ခက်လွန်းလို့
  • 0:40 - 0:43
    အဲဒီလိုနည်းနဲ့သာ လိုတာတွေ
    လုပ်လို့ ရနိုင်ပါတယ်။
  • 0:43 - 0:46
    ကျွန်မရဲ့ ခြေတွေ အကြားမှာ
    သယ်နေကျ အိတ်ကို ချထားလျက်
  • 0:46 - 0:49
    ကျွန်မကို လုံခြုံရေး၊ ကြိုတင်စစ်ဆေးမှုကို
    ကူဖြတ်ပြီးလို့
  • 0:49 - 0:52
    လေယာဉ်ပေါ် တက်ရမယ့်
    ဂိတ်ဆီကို ရောက်လာခဲ့တယ်။
  • 0:53 - 0:56
    ကျွန်မဟာ လေဆိပ်တွင်
    အသုံးပြုရေး ဝန်ဆောင်မှုကို သုံးရပါတယ်၊
  • 0:56 - 0:59
    terminal အများစုကို ကျွန်မလို လူတွေကို
    ထည့်မစဉ်းစားဘဲ ဆောက်ထားလို့ပါ။
  • 1:00 - 1:02
    ဥပမာအဖြစ် လုံခြုံရေးကို ယူကြည့်ကြပါစို့။
  • 1:02 - 1:05
    ကျွန်မ ကျွန်မရဲ့ အိတ်ကို ကြမ်းပေါ်မှနေပြီး
  • 1:05 - 1:08
    ပစ္စည်းတင် ချားပေါ်ကို
    မတင်နိုင်စွမ်း မရှိပါဘူး။
  • 1:08 - 1:10
    အဲဒါက ကျွန်မ မျက်စိနဲ့
    တစ်တန်းထည်းမှာ ရှိနေတယ်။
  • 1:11 - 1:15
    ပြီးတော့ လုံခြုံရေးနေရာမှာ လုပ်ကိုင်ကြသူ
    တို့ဟာ ကျွန်မကို ကူပေးလို့ မရနိုင်ပါဘူး။
  • 1:16 - 1:18
    ကျွန်မကိုယ်စား သူတို့
    လုပ်မပေးနိုင်ကြပါဘူး။
  • 1:18 - 1:22
    ဒီဇိုင်းက ကျွန်မရဲ့ လုပ်ပိုင်ခွင့်နဲ့
    လွတ်လပ်မှု ကန့်သတ်ထားပါတယ်။
  • 1:23 - 1:26
    ဒါပေမဲ့ ဒီလိုအရွယ်အစားနဲ့
    ခရီးသွားရတာ သိပ်မဆိုးလှပါဘူး။
  • 1:27 - 1:30
    ချွေတာရေး အတန်းအစားထဲမှာတောင်
    ခြေဆန့်စရာ နေရာအကျယ်ကြီးပဲ။
  • 1:30 - 1:32
    (ရယ်သံများ)
  • 1:33 - 1:35
    ကျွန်မ အရပ်ပုတာကို မကြာခဏ မေ့နေတတ်ပါတယ်။
  • 1:35 - 1:39
    ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းကသာ
    အဲဒါကို သတိပေးနေကြတာပါ။
  • 1:40 - 1:44
    အများပြည်သူသုံး သန့်စင်ခန်း အသုံးပြုရေးဟာ
    တကယ့်ကို မချိမဆံ့ခံရတဲ့ အတွေ့အကြုံပါ။
  • 1:45 - 1:47
    ကျွန်မ အိမ်သာအကန့်ရဲ့ ရှေ့ကို ရောက်လာပြီ
  • 1:47 - 1:49
    ဒါပေမဲ့ တံခါးထဲက
    သော့ခလောက်ကို မမှီနိုင်ဘူး။
  • 1:50 - 1:52
    ကျွန်မဟာ တီထွင်ဉာဏ်ကို သုံးရတယ်
    သည်းခံရတယ်။
  • 1:53 - 1:56
    အနီးအနားမှာ မှောက်သုံးလို့ရနိုင်မယ့်
    ပုံးလိုဟာမျိုးကို လိုက်ရှာရတယ်။
  • 1:57 - 1:59
    အဲဒါ ဘေးကင်းပါ့မလား။
  • 1:59 - 2:00
    မသေချာပါ။
  • 2:01 - 2:03
    အဲဒါ ကျန်းမာရေးအတွက် အန္တရာယ်မရှိဘူးလား၊
    သန့်ရှင်းရဲ့လား။
  • 2:03 - 2:05
    မသန့်ရှင်းမှန်း ရှင်းနေတယ်။
  • 2:05 - 2:07
    ဒါပေမဲ့ ဒီ့ပြင်ရွေးစရာက ဘာများ ရှိလို့လဲ။
  • 2:08 - 2:11
    အဲဒါအလုပ်မဖြစ်ရင်၊
    ကျွန်မက ကျွန်မဖုန်းကို သုံးရတယ်။
  • 2:11 - 2:14
    အဲဒါက နောက်ထပ် လေး-ခြောက်လက်မ
    တိုးပေးတဲ့ သဘောပါ။
  • 2:14 - 2:18
    ပြီးတော့ သော့ခတ်တဲ့ သော့ခလောက်ကို
    ပိတ်ဆို့ထားရန် iPhone ကို သုံးရသေးတယ်။
  • 2:18 - 2:22
    iPhone ရဲ့ ဒီဇိုင်းဆရာ Jony Ive က
    ဒီလို သုံးမှာကို စိတ်ကူးမိရဲ့လား။
  • 2:22 - 2:23
    အဲဒါ အလုပ်ဖြစ်တယ်။
  • 2:25 - 2:27
    အဲဒီလိုမှ မဟုတ်ရင် လူစိမ်း
    တစ်ဦးဦးကို ချဉ်းကပ်ရတယ်။
  • 2:28 - 2:31
    ငါ အနူးအညွဝ် တောင်းပန်ရတယ်၊
  • 2:31 - 2:34
    အိမ်သာအခန်းရဲ့ အပြင်မှာ ရပ်စောင့်ပေးဖို့
    တောင်းပန်ရတယ်။
  • 2:35 - 2:37
    သူတို့က ကူညီပေးပါတယ်။
  • 2:37 - 2:39
    ကျွန်မက ထွက်လာရင်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊
  • 2:39 - 2:41
    ဒါပေမဲ့ ရှက်ရလိုက်တာ။
  • 2:42 - 2:44
    သန့်စင်ခန်းထဲ လက်ကိုမဆေးဘဲ
    ကျွန်မ ထွက်သွားတာကို
  • 2:44 - 2:46
    သူတို့ အဲဒါကို သတိမထားမိကြဘူးလို့
    မျှော်လင့်ပါတယ်။
  • 2:47 - 2:50
    ကျွန်မဟာ ကိုယ်နဲ့အတူ လက်သန့်စင်ရေးဘူးကို
    တချိန်လုံး သယ်ရပါတယ်။
  • 2:51 - 2:57
    လက်ဆေးကန်၊ ဆပ်ပြာရည်ဘူး၊ လက်လေမှုတ်စက်၊
    မှန် စတဲ့ အရာတွေအားလုံး
  • 2:57 - 2:58
    ကျွန်မ မမှီနိုင်လို့ပါ။
  • 2:59 - 3:02
    ဒီနေရာမှာကျတော့ သန့်စင်ခန်းဟာ
    အသုံးပြုလို့ရနိုင်တယ် ပြောနိုင်ပါတယ်။
  • 3:02 - 3:05
    ဒီနေရာတွင် ကျွန်မဟာ တံခါးပေါ်က
    သော့ခလောက်ကို လက်နဲ့မှီပါတယ်၊
  • 3:05 - 3:09
    လက်ဆေးကန်၊ ဆပ်ပြာရည်ဘူး၊
    လက်လေမှုတ်စက်နှင့် မှန်ကို သုံးလို့ရပါတယ်။
  • 3:10 - 3:13
    ဒါတောင် အိမ်သာကိုတော့ မသုံးနိုင်ဘူး။
  • 3:15 - 3:17
    တမင်ကို မြင့်အောင် ဒီဇိုင်းထုတ်ထားတယ်၊
  • 3:17 - 3:21
    ဘီးတပ်ကုလားထိုင်သုံးသူတွေ လွယ်ကူစွာ
    ရွှေ့ပြောင်း ထိုင်နိုင်ဖို့ အတွက်ပါ။
  • 3:21 - 3:25
    အဲဒါဟာ အံ့သြစရာကောင်းတဲ့
    လိုအပ်တဲ့ တီထွင်မှုမှန်ပေမဲ့၊
  • 3:25 - 3:30
    ဒီဇိုင်းလောကကြီးတွင် ကျွန်မတို့က စိတ်ကူး
    တစ်ခုဟာ သုံးလွယ်တယ်လို့ ဆိုကြရာတွင်
  • 3:31 - 3:32
    ဘာကိုဆိုလိုကြတာလဲ။
  • 3:33 - 3:35
    အဲဒါကို သုံးပြုနိုင်သူတွေက ဘယ်သူတွေလဲ။
  • 3:36 - 3:39
    ပြီးတော့ ဘယ်သူတွေရဲ့ လိုအပ်ချက်တွေကို
    ထည့်မတွက်ထားတာလဲ။
  • 3:40 - 3:41
    ဒီ သန့်စင်ခန်းဟာ ဥပမာ တစ်ခုပါ၊
  • 3:42 - 3:44
    ဒီဇိုင်းက ကျွန်မရဲ့
    သိက္ခာကို နှိမ့်ချနေတယ်၊
  • 3:45 - 3:48
    တကယ်တော့ ဝန်းရံနေတဲ့ ရုပ်ပိုင်းအရာတွေကလည်း
    သက်ရောက်မှုရှိကြတာ မနည်းပါဘူး၊
  • 3:49 - 3:51
    ကော်ဖီ မှာရတာမျိုး
    ရိုးရှင်းတဲ့ ဥပမာ ဆိုပါစို့။
  • 3:52 - 3:54
    ကျွန်မ ဝန်ခံစရာ တစ်ခုရှိတယ်။
  • 3:54 - 3:56
    ကျွန်မဟာ ကော်ဖီသောက်တာ များလွန်းတယ်။
  • 3:56 - 3:59
    ကျွန်မ မှာလေ့ရှိတာက
    skinny vanilla latte ပါ၊
  • 3:59 - 4:02
    ဒါပေမဲ့ ကျွန်မက အဲဒီအကျင့်ကို
    ပြောင်းပစ်ရန် အားထုတ်နေပါတယ်။
  • 4:02 - 4:06
    ဒါပေမဲ့ ကော်ဖီဆိုင်ရဲ့
    ဒီဇိုင်းဟာ အနည်းဆုံးအားဖြင့် ကျွန်မအတွက်
  • 4:06 - 4:07
    အဆင်မပြေတာ ပြောပြချင်တယ်။
  • 4:08 - 4:10
    ကျွန်မ မုန့်တွေ ချပြထားတဲ့နေရမှာ
    တန်းစီးနေတယ်
  • 4:10 - 4:12
    ကော်ဖီရောင်းသူက နောက်လူကို ခေါ်လိုက်တယ်။
  • 4:13 - 4:15
    "နောက် တစ်ယောက်!" ဆိုပြီး ခေါ်လိုက်တယ်။
  • 4:16 - 4:18
    သူတို့က ကျွန်မကို မမြင်နိုငပါ။
  • 4:18 - 4:21
    ကျွန်မရဲ့ နောက်မှာ ရပ်နေသူက
    ကျွန်မရှိနေတာကို လက်ညှိုးထိုးပြတယ်။
  • 4:21 - 4:24
    အဲဒါက လူတိုင်းအတွက် စိတ်ညစ်စရာကြီးပါ။
  • 4:24 - 4:28
    ကျွန်မက အမြန်ဆုံး အော်ဒါပေးလိုက်ပြီး
    ကိုယ့်ကော်ဖီ ယူဖို့ ရှေ့ကိုတိုးလိုက်တယ်။
  • 4:28 - 4:31
    အဲဒါကို ရှင်တို့ တစ်စက္ကန့်လောက်
    စဉ်းစားကြည့်ကြပါ။
  • 4:32 - 4:33
    သူတို့က ကော်ဖီကို ဘယ်မှာ ချပေးမလဲ?
  • 4:34 - 4:36
    မြင့်လှပြီး အဖုံးနဲ့ ပိတ်မထားပါ။
  • 4:36 - 4:39
    ကျွန်မက ငွေပေးပြီး မှာလိုက်တဲ့ ကော်ဖီကို
    ယူဖို့ အရေးဟာ
  • 4:39 - 4:42
    မယုံနိုင်လောက်အောင်ကို
    အန္တရာယ်များတဲ့ ကိစ္စဖြစ်နေတယ်။
  • 4:42 - 4:45
    ကျွန်မဝတ်ချင်တဲ့ အဝတ်အစားရဲ့ ဒီဇိုင်းကလည်း
    ပြဿနာကြီးပါ။
  • 4:45 - 4:49
    ကျွန်မဟာ ကျွန်မရဲ့ ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးကို
    ထင်ဟပ်ပေးတဲ့ အဝတ်မျိုးကို ဝတ်ချင်ပါတယ်။
  • 4:49 - 4:52
    အဲဒါမျိုးကို ကလေးတွေအတွက် ဌာနခွဲမှာ
    ရှာတွေ့ဖို့ မလွယ်ပါ။
  • 4:53 - 4:56
    အမျိုးသမီးတွေ ဝတ်ကြတာကို ယူမယ်ဆိုရင်
    ပြင်ရတာပြောင်းရတာ သိပ်ကို များပါလိမ့်မည်။
  • 4:57 - 5:01
    ကျွန်မရဲ့ အသက်၊ ကျွမ်းကျင် သိမ်မွေ့မှုကို
    ပေါ်လွင်စေမယ့် ဖိနပ်ကို စီးချင်ပါတယ်။
  • 5:02 - 5:06
    အဲဒါအစား ကျွန်မအတွက် ရှာတွေ့နိုင်တာဆိုလို့
    မီးလင်းပေးတဲ့ ပတ္တူဖိနပ်တွေပါပဲ။
  • 5:07 - 5:11
    ကျွန်မဟာ မီးလုံးလေးတွေ လင်းတဲ့
    ဖိနပ်တွေကို ကန့်ကွက်လိုတာ မဟုတ်ပါ။
  • 5:11 - 5:12
    (ရယ်သံများ)
  • 5:13 - 5:16
    ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်ဖို့ကိစ္စကလည်း
    ဒီဇိုင်းနဲ့ ဆက်စပ်နေပြန်ပါတယ်။
  • 5:17 - 5:19
    ကုလားထိုင်မှာ ထိုင်ရေးကို ယူကြည့်ပါစို့။
  • 5:19 - 5:22
    ကျွန်မဟာ မတ်တတ်ရပ်နေရင်းကနေပြီး
    ထိုင်ချင်ရင် ကျော့ရှင်းစွာ လုပ်မရနိုင်ပါ။
  • 5:23 - 5:27
    ကုလားထိုင်တွေဆိုင်ရာ
    အမြင့်စံနှုန်းတွေကြောင့်၊
  • 5:27 - 5:29
    ကျွန်မဟာ ၎င်းပေါ်ကို
    တက်ထိုင်နိုင်ဖို့အတွက်ကို
  • 5:29 - 5:32
    လက်တွေနဲ့ ဒူးဖြင့် တွယ်လျက်
    မနည်းကြီး တက်ယူရပါမယ်။
  • 5:32 - 5:35
    အချိန်မရွေး မှောက်လဲကျသွားမှာကိုလည်း
    သတိထားရပါသေးတယ်။
  • 5:35 - 5:38
    ကုလားထိုင်၊ ရေချိုးခန်း၊ ကော်ဖီဆိုင်၊
    အဝတ်အစား ဘယ်ကိစ္စကိုပဲ
  • 5:38 - 5:43
    ဘာကိုပဲ ယူကြည့်ကြည့် ဒီဇိုင်းက ကျွန်မ
    အပေါ်မှာ အဲဒီလို သက်ရောက်မှုရှိနေတော့၊
  • 5:43 - 5:46
    ကျွန်မဟာ လူစိမ်းတွေရဲ့ ကြင်နာမှုတရားကို
  • 5:46 - 5:48
    အားကိုး အသုံးချရပါတယ်။
  • 5:50 - 5:52
    ဒါပေမဲ့ လူတိုင်း ကောင်းကြတာ မဟုတ်ပါ။
  • 5:52 - 5:55
    လူစိမ်းတစ်ဦးက ကျွန်မကို
    လက်ညှိုးထိုးပြတဲ့အခါမှာ
  • 5:55 - 5:56
    မျက်လုံးပြူးလျက် ကြည့်တဲ့အခါ၊
  • 5:58 - 5:59
    ရယ်တဲ့အခါမှာ
  • 5:59 - 6:01
    ကျွန်မကို လှောင်ပြောင်တဲ့အခါ၊
  • 6:01 - 6:03
    ကျွန်မကို ဓာတ်ပုံရိုက်တဲ့အခါ၊
  • 6:03 - 6:05
    ကျွန်မဟာ အရပ်ပုတာကို သတိရစေပါတယ်။
  • 6:05 - 6:07
    အဲဒါမျိုး နေ့တိုင်းလိုလို ကြုံရပါတယ်။
  • 6:08 - 6:12
    လူမှုမီဒီယာတွေ အသုံးများလာတာနဲ့အတူ
    ကျွန်မအတွက် အခွင့်အလမ်း ပေါ်လာပါတယ်၊
  • 6:12 - 6:16
    ကိုယ့်အသံကို တင်ပြနိုင်တဲ့ နေရာ၊
    ဘလော့ဂါ ဒါမှမဟုတ် တက်ကြွလှုပ်ရှားသူအဖြစ်
  • 6:16 - 6:18
    ပါဝင်ခွင့် ရလာပြီလို့ ဆိုနိုင်ပေမဲ့
  • 6:18 - 6:21
    ကျွန်မဟာ ရယ်စရာမျိုး ဒါမှမဟုတ်
    ကျွန်မရဲ့ သဘောတူချက်
  • 6:21 - 6:22
    မပါရှိဘဲနဲ့ ဟိုလေးတကျော်
  • 6:23 - 6:25
    ဖြစ်လာမှာကိုလည်း ကြောက်မိပါတယ်။
  • 6:26 - 6:29
    ဒီတော့ အဲဒီကိစ္စကို ပြတ်သားစွာ ရှင်းပြဖို့
  • 6:29 - 6:31
    အခုနည်းနည်းလေး အချိန်ယူချင်ပါတယ်။
  • 6:31 - 6:34
    တကယ်တော့ "လူပု"ဆိုတဲ့ စကားလုံးဟာ
    စွပ်စွဲချက်နဲ့ တူပါတယ်။
  • 6:35 - 6:39
    PT Barnum ရဲ့ ဆပ်ကပ်ပွဲနှင့် လူထူးလူဆန်း
    ခေတ်က စတင်လာခဲ့တဲ့ စကားလုံးပါ။
  • 6:40 - 6:42
    လူ့အဖွဲ့အစည်းရော
    သုံးနှုန်းတဲ့ စကားလုံးတွေပါ
  • 6:44 - 6:45
    ပြောင်းလဲလာခဲ့ကြပါပြီ။
  • 6:46 - 6:48
    ဘာသာစကား ဆိုတာ သိပ်အားကောင်းတဲ့
    ကိရိယာတခုပါ။
  • 6:48 - 6:50
    ၎င်းဟာ လူ့အဖွဲ့အစည်းကို အမည်ပေးရုံသာ မကပါ။
  • 6:51 - 6:52
    ၎င်းဟာ ပုံစံသွင်းပေးပါသေးတယ်။
  • 6:53 - 6:56
    ကျွန်မဟာ သေးငယ်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ် ဖြစ်ရတာကို
    မယုံနိုင်လောက်အောင် ဂုဏ်ယူမိပါတယ်။
  • 6:56 - 7:00
    achondroplasia ဆိုတာကို
    အမွေဆက်ခံခဲ့ရသူပါ။
  • 7:00 - 7:02
    ပြီးတော့ ကျွန်မ Sinead ဖြစ်တာကို
    အများဆုံးဂုဏ်ယူမိပါတယ်။
  • 7:03 - 7:06
    Achondroplasia ဆိုတာက လူအရပ်ပုရခြင်းရဲ့
    တွေ့နေကျ အကြောင်းရင်းပါ။
  • 7:06 - 7:10
    Achondroplasia ကို ဘာသာပြန်ပေးရရင်
    "အရိုးနုဖွဲ့စည်းမှုမရှိမှု" ဖြစ်ပါတယ်။
  • 7:11 - 7:14
    ကျွန်မရဲ့ ခြေလက်တွေ တိုကြပြီး
    မျက်နှာ၊ နဖူးနဲ့ နှာခေါင်းမှာ
  • 7:15 - 7:17
    Achondroplasia လက္ခဏာရှိနေပါတယ်။
  • 7:17 - 7:20
    ကျွန်မဟာ လက်မောင်းတွေကို အပြည့်အဝ
    ဖြောင့်တန်းအောင် လုပ်မရပါ။
  • 7:20 - 7:23
    ဒါပေမဲ့ ကျွန်မစာ တံတောင်ဆစ်ကို
    လျှာနဲ့ လျက်နိုင်ပါတယ်။
  • 7:23 - 7:25
    ရှင်တို့ကို အဲဒါကိုတော့
    ပြပေးမှာ မဟုတ်ပါဘူး။
  • 7:25 - 7:30
    Achondroplasia ကို ကလေးမွေးမှု ၂၀၀၀၀
    ထဲတွင် တစ်ကြိမ် မွေးတတ်ပါတယ်။
  • 7:31 - 7:34
    အရပ်ပုကြသူတို့ရဲ့ ၈၀ ရာခိုင်နှုန်းတို့ဟာ
    ပုံမှန်အမြင့်ရှိ မိဘများတွင် မွေးကြတာပါ။
  • 7:35 - 7:39
    ဒီအခန်းထဲက ဘယ်သမဆိုဟာ achondroplasia
    ရှိတဲ့ ကလေးကို မွေးနိုင်တာကို ဆိုလိုပါတယ်။
  • 7:40 - 7:43
    ကျွန်မကတော့ ကျွန်မရဲ့ ဖခင်ထံမှ
    ဒီအဖြစ်ကို အမွေရခဲ့တာပါ။
  • 7:44 - 7:47
    ကျွန်မက ရှင်တို့ကို ကျွန်မမိသားစု
    ဓာတ်ပုံကို ပြပေးချင်ပါတယ်။
  • 7:47 - 7:49
    ငါ့ကျွန်မ မိခင်ဟာ ပျမ်းမျှ အရပ်ရှိသူပါ။
  • 7:49 - 7:52
    ဖင်က အရပ်ပုသူ တစ်ဦးပါ။
  • 7:52 - 7:54
    ကလေးငါးဦးထဲတွင်
    ကျွန်မက အသက်ကြီးဆုံးသူပါ။
  • 7:54 - 7:57
    ကျွန်မမှာ နှမသုံးယောက်နှင့်
    မောင်လေးတဦးရှိပါတယ်။
  • 7:58 - 8:00
    သူတို့အားလုံး ပျမ်းမျှ
    အရပ်ရှိကြသူတွေပါ။
  • 8:00 - 8:04
    ကျွန်မဟာ ကျွန်မရဲ့ စပ်စုလိုစိတ်နဲ့
    ဇွဲနဘဲမျိုးကို ပျိုးထောင်ပေးခဲ့ပြီး
  • 8:04 - 8:07
    လူစိမ်းတွေရဲ့ မကြင်နာမှုနဲ့ လျစ်လျူရှုမှု
    တွေမှ ကျွန်မကို ကာကွယ်ပေးခဲ့လျက်
  • 8:08 - 8:13
    ရုပ်ပိုင်း ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းမှာ
    ရပ်တည်ရန်နှင့် ကျင်လည်နိုင်စွမ်းရှိတဲ့
  • 8:13 - 8:17
    ကြံ့ခံနိုင်စွမ်း၊ ဆန်းသစ်တီထွင်ဉာဏ်နှင့်
    စိတ်ချယုံကြည်မှုတွေကို
  • 8:17 - 8:22
    ပျိုးထောင်ပြုစုပေးနိုင်ခဲ့တဲ့ မိသားစုထဲ
    မွေးခဲ့တာကို သိပ်ကို အားရဂုဏ်ယူပါတယ်။
  • 8:23 - 8:27
    ကျွန်မဟာအောင်မြင်သူ ဖြစ်ရခြင်းရဲ့
    အကြောင်းရင်းကို ထောက်ြပရပါက၊
  • 8:27 - 8:31
    ကျွန်မဟာ ချစ်ခင်ခံခဲ့ရပြီး အခုလည်း
    ချစ်ခင်ခံနေရတဲ့ ကလေးဖြစ်လို့ပါ၊
  • 8:32 - 8:35
    ကြွားဝါးတတ်ပြီး သူများကို ထေ့ငေါ့
    ပြောနိုင်တဲ့ ကလေးဖြစ်ပေမဲ့၊
  • 8:35 - 8:38
    ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ချစ်ခင်ခံရတဲ့
    ကလေးဖြစ်ပါတယ်။
  • 8:38 - 8:42
    ကျွန်မ ဘယ်သူလဲ အခုလို အတွင်းကျကျ
    ကျွန်မက ရှင်တို့ကို ပြောပြပေးနေတာက
  • 8:42 - 8:45
    ရှင်တို့အားလုံးကို ရှုထောင့်အသစ်
    တစ်မျိုးကို ပြသပေးဖို့အတွက်ပါ။
  • 8:45 - 8:48
    ဒီဇိုင်းဆိုတာ လုပ်ကိုင်နိုင်စွမ်းနဲ့
    အလှအပကို တီထွင်ပေးတဲ့ ကိရိယာပါ
  • 8:48 - 8:51
    ဆိုတဲ့ ခံယူချက်ကို ကျွန်မဟာ စိန်ခေါ်
    ထောက်ပြချင်ပါတယ်။
  • 8:51 - 8:55
    ဒီဇိုင်းဟာ တကယ့်ကို လူတွေရဲ့
    သက်ရှိဘဝ၊ သက်ရှိမှန်သမျှ အားလုံးတို့ကို
  • 8:55 - 8:57
    ကြီးမားစွာ သက်ရောက်မှုရှိပါတယ်။
  • 8:57 - 9:01
    ဒီဇိုင်းဆိုတာကို ကျွန်မတို့ ကမ္ဘာကြီးထဲမှာ
    ပါဝင်နေတာကို ခံစားလာစေတဲ့ နည်းလမ်းဖြစ်သလို
  • 9:01 - 9:05
    လူတစ်ယောက်ရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာနဲ့
    လူ့ရပိုင်ခွင့်များကို ထောက်ပံ့ ပေးနိုင်တဲ့
  • 9:05 - 9:07
    နည်းလမ်း တစ်ခုလည်း ဖြစ်ပါသေးတယ်။
  • 9:07 - 9:10
    တချိန်တည်းမှာ လူတစ်စုရဲ့ လိုအပ်ချက်တွေကို
    ထည့်တွက် မပေးနိုင်တဲ့ ဒီဇိုင်းဟာ
  • 9:10 - 9:13
    ထိုသူတွေရဲ့ ထိခိုက်လွယ်မှုကို
    ပိုဆိုးဝါးသွားစေနိုင်ပါတယ်။
  • 9:14 - 9:18
    ဒါကြောင့်မို့လို့ ဒီနေ့တွင် ကျွန်မဟာ
    ရှင်တို့ရဲ့ အမြင်တွေကို စိန်ခေါ်လိုပါတယ်။
  • 9:18 - 9:21
    ကျွန်မတို့က ဘယ်သူတွေအတွက်
    ဒီဇိုင်းကို ထုတ်မပေးကြတာလဲ။
  • 9:21 - 9:24
    ကျွန်မတို့က ထိုသူတွေရဲ့ အသံတွေနဲ့
    အတွေ့အကြုံတွေကို
  • 9:24 - 9:26
    ဘယ်လိုနည်းနဲ့ တိုးချဲ့ပေးနိုင်ကြမလဲ။
  • 9:26 - 9:28
    ဒီတော့ ရှေ့ဆက်ကြရမယ့် ခြေလှမ်းကဘာလဲ။
  • 9:28 - 9:31
    ဒီဇိုင်းဆိုတာ တကယ့်ကို အားတက်ဖွယ်ရာ
    အခွင့်ထူး တစ်ရပ်ပါ၊
  • 9:31 - 9:34
    ပြီးတော့ ပိုကြီမားတဲ့ တာဝန်လည်း ဖြစ်ပါတယ်။
  • 9:34 - 9:36
    ကျွန်မက ရှင်တို့ရဲ့ မျက်လုံးများကို
    ဖွင့်ကြည့်စေလိုပါတယ်။
  • 9:37 - 9:38
    ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်။
  • 9:38 - 9:42
    (လက်ခုပ်သံများ)
Title:
ဒီဇိုင်းကို ရေးဆွဲရာတွင် လူတိုင်းကို ထည့်စဉ်းစားရန် လိုအပ်တာ ဘာကြောင့်လဲ။
Speaker:
Sinead Burke
Description:

Sinéad Burke က ကျွန်ုပ်တို့ အားလုံးအနေနဲ့ မြင်တွေ့ဖို့ မလွယ်ကူလှတဲ့ (တံခါးထဲက သော့ခလောက်ရဲ့ အမြင့်မှအစ ဖိနပ်ဆိုက်တွေအဆုံး) အရာတွေကို၊ သူ့ဘဝကို ခက်ခဲအောင် လုပ်ပစ်ကြတဲ့ အရာတွကို၊ သူမရဲ့ ၁၀၅ စင်တီမီတာ (သို့မဟုတ် 3' 5") သာရှိတဲ့ အရပ်ဖြင့် ခံစားသိရှိထားသူပါ။ အရပ်နိမ့်တဲ့ လူတစ်ယောက်အနေနဲ့ လှုပ်ရှားသွားရပုံ ဘယ်လို ရှိမှန်းကို သူမက ​ပြောပြထားပြီး "ကျွန်မတို့ရဲ့ ဒီဇိုင်းတွေထဲမှာ ထည့်မတွက်ထားတာက ဘယ်သူတွေလဲ" ဆိုပြီး မေးခွန်းထုတ်ထားပါတယ်။

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
09:57

Burmese subtitles

Revisions