-
Καλησπέρα - ή, καλημέρα,
δεν είμαι σίγουρος τι ώρα είναι εκεί.
-
Ανεξαρτήτως ώρας, είμαι ενθουσιασμένος
που παίρνω μέρος στο συνέδριό σας.
-
Μου αρέσει πολύ ο τίτλος του
- «Ο Μελλοντικός Εσύ» -
-
επειδή, καθώς κοιτάτε το αύριο,
σας προσκαλεί να ανοίξετε έναν διάλογο σήμερα,
-
να δείτε το μέλλον μέσω ενός «εσύ».
-
«Ο Μελλοντικός Εσύ»:
-
το μέλλον είναι φτιαγμένο από εσύ,
είναι φτιαγμένο από συναντήσεις,
-
επειδή η ζωή κυλά μέσα
από σχέσεις με άλλους.
-
Αρκετά χρόνια ζωής
-
έχουν ενδυναμώσει την πεπείθησή μου
-
ότι η ύπαρξη καθενός συνδέεται άρρηκτα
με την ύπαρξη των άλλων:
-
η ζωή δεν περνά απλά,
η ζωή έχει να κάνει με αλληλεπιδράσεις.
-
Καθώς συναντώ ή ακούω
αυτούς που είναι άρρωστοι,
-
τους πρόσφυγες που αντιμετωπίζουν
τρομερές δυσκολίες
-
ψάχνοντας ένα λαμπρότερο μέλλον,
-
μέχρι τους φυλακισμένους που κουβαλούν
μια κόλαση πόνου στις καρδιές τους,
-
και αυτούς, πολλοί από αυτούς νέοι,
που δεν μπορούν να βρουν δουλειά,
-
συχνά βρίσκω τον εαυτό μου να αναρωτιέται:
-
«Γιατί αυτοί κι όχι εγώ;»
-
Εγώ γεννήθηκα σε μια οικογένεια προσφύγων.
-
Ο πατέρας μου, οι παπούδες μου,
όπως και πολλοί άλλοι Ιταλοί,
-
έφυγαν για την Αργεντινή
-
και συνάντησαν τη μοίρα αυτών
που δεν τους απέμεινε τίποτα.
-
Θα μπορούσα πολύ εύκολα να είχα καταλήξει
ανάμεσα στους σημερινούς «απορριπτέους».
-
Και γι' αυτό πάντα αναρωτιέμαι
βαθιά στην καρδιά μου:
-
«Γιατί αυτοί και όχι εγώ;»
-
Πρώτα απ' όλα, θα μου άρεσε πολύ
αν αυτή η συνάντηση θα μπορούσε
-
να μας βοηθήσει να θυμηθούμε
ότι χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον,
-
κανένας από εμάς δεν είναι νησί,
-
ένα αυτόνομο και ανεξάρτητο «εγώ»,
διαχωρισμένο από τους άλλους,
-
και μπορούμε να χτίσουμε ένα μέλλον μόνο
αν στεκόμαστε μαζί, συμπεριλαμβάνοντας τους πάντες.
-
Δεν το σκεφτόμαστε πολύ συχνά,
αλλά όλα συνδέονται,
-
και πρέπει να επαναφέρουμε
τις επαφές μας σε μια υγιή κατάσταση.
-
Ακόμη και η σκληρή στάση
που έχω στην καρδιά μου
-
ενάντια στον αδερφό μου ή την αδερφή μου,
-
η ανοιχτή πληγή που ποτέ δεν επουλώθηκε,
το αδίκημα που ποτέ δεν συγχωρέθηκε,
-
η μνησικακία που θα πληγώσει μόνο εμένα,
-
είναι όλα περιπτώσεις μιας πάλης
που έχω μέσα μου,
-
μια φλόγα βαθιά μέσα στην καρδιά μου
που πρέπει να σβήσει
-
πριν γίνει φωτιά αφήνοντας
πίσω της μόνο στάχτες.
-
Τη σημερινή εποχή, πολλοί από εμάς
-
φαίνεται να πιστεύουν ότι είναι αδύνατο
να έχουμε ένα ευτυχισμένο μέλλον.
-
Αν και πρέπει να πάρουμε στα σοβαρά
τέτοιες ανησυχίες,
-
δεν είναι ανίκητες.
-
Μπορούμε να τις ξεπεράσουμε όταν
δεν κλειδώνουμε την πόρτα στον έξω κόσμο.
-
Η ευτυχία μπορεί να ανακαλυφθεί μόνο
-
σαν ένα δώρο αρμονίας ανάμεσα στο όλο
και κάθε ένα κομμάτι του.
-
Ακόμη και η επιστήμη
- και το γνωρίζετε καλύτερα από μένα -
-
δείχνει προς μια κατανόηση
της πραγματικότητας
-
ως ένα μέρος όπου κάθε στοιχείο συνδέεται
και αλληλεπιδρά με όλα τα άλλα.
-
Και αυτό με φέρνει στο δεύτερο μήνυμά μου.
-
Πόσο υπέροχο θα ήταν
-
αν η ανάπτυξη της επιστημονικής
και τεχνολογικής καινοτομίας
-
θα έφερνε μαζί της περισσότερη
ισότητα και κοινωνική ενσωμάτωση.
-
Πόσο υπέροχο θα ήταν,
ενώ ανακαλύπτουμε μακρινούς πλανήτες,
-
να ξαναβρούμε τις ανάγκες
των αδελφών μας σε τροχιά γύρω μας.
-
Πόσο υπέροχο θα ήταν αν η αλληλεγγύη,
-
αυτή η όμορφή,
αλλά μερικές φορές άβολη λέξη,
-
δεν θα ανάγεται απλά σε κοινωνική εργασία,
-
αλλά θα γινόταν η αναμενόμενη συμπεριφορά
-
σε πολιτικές, οικονομικές
και επιστημονικές επιλογές,
-
καθώς και σε σχέσεις ανάμεσα
σε άτομα, ανθρώπους και χώρες.
-
Μόνο εκπαιδεύοντας τους ανθρώπους
στην πραγματική αλληλεγγύη
-
θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε
-
την «κουλτούρα των απορριμάτων»,
-
που δεν αφορά μόνο φαγητά και αγαθά
-
αλλά, πρώτα απ' όλα, τους ανθρώπους
-
που παραμερίζονται
από τα τεχνο-οικονομικά μας συστήματα
-
τα οποία, χωρίς να το καταλάβουμε,
-
επικεντρώνονται στα προϊόντα
των ανθρώπων αντί στους ανθρώπους.
-
Η αλληλεγγύη είναι ένας όρος που πολλοί
θα ήθελαν να σβήσουν από τα λεξικά.
-
Όμως η αλληλεγγύη δεν είναι
ένας αυτόματος μηχανισμός.
-
Δεν μπορεί να προγραμματιστεί
ή να ελεγχθεί.
-
Είναι μια ελεύθερη απόκριση που
γεννιέται από την καρδιά του καθενός.
-
Ναι, μια ελεύθερη απόκριση!
-
Όταν κάποιος συνειδητοποιεί
-
ότι η ζωή, ακόμη εν μέσω
τόσων αντιφάσεων, είναι ένα δώρο,
-
ότι η αγάπη είναι η πηγή
και το νόημα της ζωής,
-
πώς μπορούν να αρνηθούν την επιθυμία τους
να κάνουν το καλό στον συνάνθρωπό τους;
-
Για να κάνουμε το καλό,
-
χρειαζόμαστε χρήματα, χρειαζόμαστε
κουράγιο και δημιουργικότητα,
-
και ξέρω ότι το TED μαζεύει
πολλά δημιουργικά μυαλά.
-
Ναι, η αγάπη δεν απαιτεί
μια δημιουργική, συγκεκριμένη
-
και έξυπνη συμπεριφορά.
-
Οι καλές προθέσεις
και οι συμβατικοί τύποι,
-
που χρησιμοποιούνται τόσο συχνά
για να κατευνάσουν τη συνείδησή μας,
δεν είναι αρκετά.
-
Ας βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον,
όλοι μαζί, για να θυμηθούμε
-
ότι ο άλλος δεν είναι
μια στατιστική, ή ένας αριθμός.
-
Ο άλλος έχει πρόσωπο.
-
Το «εσύ» είναι πάντα
μια πραγματική παρουσία,
-
ένα άτομο για να φροντίσετε.
-
Ο Ιησούς είπε μια παραβολή για
να μας βοηθήσει να καταλάβουμε τη διαφορά
-
ανάμεσα σε αυτούς
που προτιμούν να μην ενοχληθούν
και αυτούς που φροντίζουν τους άλλους.
-
Είμαι σίγουρος ότι την έχετε ξανακούσει.
Είναι η Παραβολή του Καλού Σαμαρείτη.
-
Όταν ο Ιησούς ερωτήθηκε:
«Ποιος είναι ο γείτονάς μου;» -
-
δηλαδή, «Ποιον να φροντίσω;» -
-
είπε αυτή την ιστορία,
την ιστορία ενός άντρα
-
που του είχαν επιτεθεί, τον είχαν κλέψει,
τον είχαν δείρει και τον είχαν παρατήσει σε έναν χωματόδρομο.
-
Καθώς τον είδαν, ένας ιερέας και ένας Λευίτης,
δύο άτομα με μεγάλη επιρροή εκείνη την εποχή,
-
τον προσπέρασαν χωρίς
να σταματήσουν να τον βοηθήσουν.
-
Μετά από λίγο πέρασε ένας Σαμαρείτης,
μια πολύ μισητή εθνικότητα τότε.
-
Βλέποντας τον τραυματισμένο άντρα
ξαπλωμένο στο χώμα,
-
δεν τον αγνόησε λες και δεν υπήρχε καν.
-
Αντιθέτως, ένιωσε συμπόνια
γι' αυτόν τον άνθρωπο,
-
η οποία τον ανάγκασε να ενεργήσει
με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο.
-
Έβαλε λάδι και κρασί
στις πληγές του αβοήθητου άντρα,
-
τον πήγε σε ένα πανδοχείο
-
και πλήρωσε από την τσέπη του
για να τον βοηθήσουν.
-
Η ιστορία του Καλού Σαμαρείτη είναι
η ιστορία της σημερινής ανθρωπότητας.
-
Τα μονοπάτια των ανθρώπων
είναι γεμάτα με πληγές
-
καθώς όλα επικεντρώνονται στα χρήματα,
και στα πράγματα αντί για τους ανθρώπους.
-
Και συχνά υπάρχει αυτή η συνήθεια, από
άτομα που αυτοαποκαλούνται «αξιοσέβαστα»,
-
να μην φροντίζουν τους άλλους,
-
κι έτσι να αφήνουν πίσω χιλιάδες
ανθρώπους, ή ολόκληρους πληθυσμούς,
-
στην άκρη του δρόμου.
-
Ευτυχώς, υπάρχουν και αυτοί
που δημιουργούν έναν νέο κόσμο
-
φροντίζοντας ο ένας τον άλλον,
ακόμη και από την τσέπη τους.
-
Η Μητέρα Τερέζα είπε:
-
«Δεν μπορεί να αγαπήσει κάποιος,
εκτός κι αν είναι με δικά του έξοδα».
-
Έχουμε τόσα πολλά να κάνουμε,
και πρέπει να τα κάνουμε μαζί.
-
Αλλά πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό,
με όλο το κακό που αναπνέουμε καθημερινά;
-
Δόξα τω Θεό,
-
κανένα σύστημα δεν μπορεί να μηδενίσει
την επιθυμία μας να ανοιχτούμε στο καλό,
-
στη συμπόνια και στη δυναντότητά μας
να αντιδράσουμε ενάντια στο κακό,
-
πράγματα που προέρχονται
από τα βάθη της καρδιάς μας.
-
Τώρα ίσως να μου πείτε,
-
«Σίγουρα, αυτά είναι όμορφα λόγια,
-
αλλά δεν είμαι ούτε ο Καλός Σαμαρείτης
ούτε η Μητέρα Τερέζα της Καλκούτας».
-
Αντιθέτως: είμαστε πολύτιμοι,
κάθε ένας από εμάς.
-
Κάθε ένας από εμάς είναι
αναντικατάστατος στα μάτια του Θεού.
-
Μέσα από το σκοτάδι
των σημερινών συγκρούσεων,
-
κάθε ένας από εμάς μπορεί
να γίνει ένα λαμπερό κερί,
-
μια υπενθύμιση ότι το φως
θα υπερισχύσει του σκότους,
-
και ποτέ δεν θα γίνει το αντίθετο.
-
Για τους Χριστιανούς,
το μέλλον έχει όνομα,
-
και το όνομά του είναι Ελπίδα.
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Η δύναμη είναι σα να πίνουμε
τζιν με άδειο στομάχι.
-
Νιώθετε ναυτία, μεθάτε,
χάνετε την ισορροπία σας
-
και καταλήγετε να πληγώνετε
τον εαυτό σας και όλους γύρω σας,
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Όλοι μας χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον.
-
-
-
-
-
-
Σας ευχαριστώ.