Η γλώσσα του σώματος: το κλειδί για το υποσυνείδητό σας | Αν Ουόσμπερν | TEDxldahoFalls

Ο τρόπος που στεκόμαστε δείχνει αλλά και προσδιορίζει το ποιοι είμαστε καθώς και το επίπεδο της επιτυχίας μας. Τι λέτε στους άλλους για τον εαυτό μας; Ή χειρότερα, τι λέτε στον εαυτό σας για τον εαυτό σας;

Αυτή η ομιλία έγινε σε μια εκδήλωση TEDx, η οποία χρησιμοποιεί τη μορφή των συνεδρίων TED αλλά διοργανώνεται ανεξάρτητα, από μια τοπική κοινότητα/ομάδα. Διαβάστε περισσότερα στο http://ted.com/tedx

Είδατε ποτέ κάποιο από αυτά τα μηνύματα
που πετάγονται στην οθόνη και λένε,

«Διαθέσιμη ενημέρωση λογισμικού.
Θέλετε να κάνετε εγκατάσταση τώρα;»

Οι υπολογιστές χρησιμοποιούν προγράμματα
επεξεργασίας τεράστιου όγκου πληροφοριών,

και οι προγραμματιστές γνωρίζουν
πως αν τρέχουμε προβληματικά προγράμματα,

λαμβάνουμε προβληματικά αποτελέσματα,

και γι' αυτό προβαίνουμε
σε αναβάθμιση των υπολογιστών μας.

Προκύπτει ότι το υποσυνείδητό σας
λειτουργεί σχεδόν με τον ίδιο τρόπο.

Το υποσυνείδητό μας επεξεργάζεται
έως και 40 εκατομμύρια πληροφορίες

κάθε δευτερόλεπτο.

Προκειμένου να επεξεργαστεί
αυτόν τον συντριπτικό όγκο πληροφοριών,

το υποσυνείδητό μας επιλέγει προγράμματα.

Το γεγονός είναι ότι επιλέγουμε
αυτά τα προγράμματα απ'την παιδική ηλικία,

και τώρα ως ενήλικες,

ίσως τρέχουμε ακόμη τα ίδια προγράμματα
με δυσάρεστα αποτελέσματα στη ζωή μας.

Ποιος θέλει ένα πλήκτρο αναβάθμισης
για προγραμματισμό του υποσυνείδητό του;

Ανακάλυψα πώς να προσπελάσω το δικό μου,
κι αυτό θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

Θα ήθελα να παίξετε
μαζί μου για ένα λεπτό.

Σταυρώστε τα χέρια σας.

Ωραία, τώρα κοιτάξτε κάτω
και δείτε ποιο χέρι βρίσκεται επάνω.

ΟΚ, ξετυλίξτε τα, τώρα τυλίξτε τα πάλι
με το άλλο χέρι επάνω.

Πώς νιώθετε;

Είναι αλλόκοτο, είναι άβολο.

Αυτός ο άνθρωπος εδώ
σκέφτεται «Τα χέρια δεν κάνουν έτσι».

(Γέλια)

Αλλά γι' αυτό που νιώθετε,

επιστημονικά έχουν έναν όρο
που λέγεται γνωσιακή ασυμφωνία.

Γνωσιακή ασυμφωνία σημαίνει
ότι δεν μπορούμε να διατηρούμε

δύο αντικρουόμενες απόψεις χωρίς δυσφορία.

Ο εγκέφαλος μας δεν μπορεί

να συντηρεί δύο αντικρουόμενες
ιδέες χωρίς δυσφορία.

Μπορείτε τώρα να ξετυλίξετε τα χέρια σας.

Δεν θέλω να έχετε διπλωμένα
τα χέρια σας όλη την ώρα,

αλλά αυτό που νιώσατε ήταν η αίσθηση
ενός αντικρουόμενου προγράμματος.

Η γνωσιακή ασυμφωνία είναι
ένα από τα μέρη που μας δίνουν

μια ευκαιρία να αναβαθμίσουμε
τον υποσυνείδητο προγραμματισμό μας.

Και ιδού το άλλο κομμάτι:

όσον αφορά στην επικοινωνία,

υπάρχουν τρία βασικά μέρη
στην επικοινωνία μας.

Είναι οι λέξεις που εκφέρουμε,

κι έπειτα είναι και ο επιτονισμός
αυτών των λέξεων.

Έχετε μπλέξει ποτέ λόγω
του τόνου της φωνής σας;

Ναι, μεταφέρει μηνύματα.

Το τρίτο μέρος αποτελούν οι χειρονομίες
ή η γλώσσα του σώματος μας.

Έτσι, όταν δεν γνωρίζουμε

τι μηνύματα εκπέμπουμε
μέσω της γλώσσας του σώματος μας,

κι αυτά δεν συνάδουν με τις λέξεις μας,

οι άνθρωποι θα αγνοήσουν τις λέξεις για
να πιστέψουν τις χειρονομίες που βλέπουν

διότι το υποσυνείδητό μας αντιλαμβάνεται
τη διαφοροποίηση των δύο αυτών μηνυμάτων.

Αλλά πώς μπορεί ο εγκέφαλός μας να στέλνει
δύο διαφορετικά μηνύματα ταυτοχρόνως;

Μπορεί επειδή το υποσυνείδητό σας

είναι αυτό που διαχειρίζεται το μεγαλύτερο
τμήμα της γλώσσας του σώματος

και να θυμάστε, το υποσυνείδητό μας
επεξεργάζεται προγράμματα.

Το υποσυνείδητο ή ολόκληρος ο εγκέφαλός
μας αποσκοπεί στη συντήρηση της ενέργειας.

Ο εγκέφαλός μας θέλει να συντηρεί ενέργεια

και ξέρει ότι είναι ευκολότερο

να συντηρεί τα τρέχοντα προγράμματα
παρά να υιοθετήσει ένα νέο.

Όταν ενώνουμε αυτές τις δύο ιδέες

αποκτούμε πρόσβαση σ'αυτή την αναβάθμιση
για τον υποσυνείδητο προγραμματισμό μας.

Ας σας εξηγήσω λέγοντας πώς ήμουν
στη ζωή μου, όχι πολύ καιρό πριν.

Πράγματι, ήταν μόνο πριν έξι χρόνια

που βρισκόμουν σ' ένα σημείο
όπου, ας πούμε, ήταν πολύ δύσκολα.

Προσπαθούσα να αλληλεπιδράσω με κόσμο,

και έβρισκα ότι οι άνθρωποι
ήταν αρκετά αντιδραστικοί,

απρόβλεπτοι, δύσκολοι
για να συνυπάρξω μαζί τους.

Απλώς δεν ήταν ευχάριστο,

κι έτσι αποφάσισα ότι όλοι
στον πλανήτη ήταν κακοί.

Έτσι ήταν η κατάσταση.

Βρισκόμουν σ' ένα σημείο που θα έστελνα
τα παιδιά μου στο σχολείο το πρωί,

και μετά θα κρυβόμουν μέσα στο σπίτι,

και δεν θα άνοιγα την πόρτα,
δεν θα απαντούσα στο τηλέφωνο,

διότι, όσο σκληρά κι αν προσπαθούσα,

τα αποτελέσματα που έπαιρνα
δεν άξιζαν την προσπάθεια

που κατέβαλα να αλληλεπιδράσω
με τους ανθρώπους,

κι ένιωθα στάσιμη.

Έτσι ήμουν λοιπόν,
και έβλεπα ανθρώπους με ευκαιρίες,

αλλά δεν φαινόταν να μπορώ
ν' αρπάξω καμία για μένα.

Έτσι ακόμη κι αν στη ζωή μου,

είχα απασχοληθεί ως μηχανικός σε
προσομοιώσεις πτήσης και εκρηκτικές ύλες,

αυτό είναι το σημείο στη ζωή μου

όπου άλλαξα και άρχισα να μελετώ
την επικοινωνία και τη γλώσσα του σώματος.

Και καθώς μελετούσα αυτά τα δύο μέρη
για τα οποία μόλις σας μίλησα,

άρχισα να αναγνωρίζω
ότι θα μου έδιναν μια επιλογή

να αλλάξω τον τρόπο
αλληλεπίδρασής μου με τους άλλους.

Ξεκίνησα να το εφαρμόζω
επειδή ήθελα να καταλάβω

γιατί ορισμένοι άνθρωποι μπορούσαν
να τα αντιληφθούν αυτά, κι όχι εγώ.

Ας σας δείξω λίγα πράγματα
για τη γλώσσα του σώματος

ώστε να μπορέσετε
να καταλάβετε τι συμβαίνει.

Όταν κάποιος νιώθει αδύναμος,
αν εγώ νιώθω αδύναμη,

θα χρησιμοποιώ αδύναμη,
κλειστή γλώσσα σώματος -

οι ώμοι μου θα είναι γυρτοί,

θα τυλίγω τα χέρια μου, θα κοιτώ κάτω,

και ίσως το βάρος μου
θα πέφτει στο ένα πόδι,

επειδή θα νιώθω αδύναμη.

Αλλά αντιθέτως,
όταν κάποιος νιώθει ισχυρός,

η γλώσσα του σώματος ανοίγει.

Μπορεί να τοποθετούν τα χέρια στο πλάι,

οι ώμοι είναι στητοί,
το πηγούνι κοιτάζει επάνω, χαμογελούν,

το βάρος τους επιμερίζεται στα δύο πόδια.

Τώρα θυμηθείτε, στη ζωή μου, τότε,

ένιωθα αδύναμη, αλλά ήθελα να είμαι δυνατή

κι έτσι αποφάσισα να το ξεδιαλύνω.

Παρατήρησα γύρω μου τους ανθρώπους
που ήταν επιτυχημένοι.

Παρατήρησα τις διασημότητες,
παρατήρησα τους επιχειρηματίες,

παρατήρησα ανθρώπους γύρω μου
που είχαν σχέσεις,

που είχαν πολύ δυνατές, ισχυρές σχέσεις,

και συνειδητοποίησα
ότι αυτοί οι επιτυχημένοι άνθρωποι

δεν συμπεριφέρονταν ακριβώς όπως εγώ.

Να πώς μου φάνηκε.

Εφόσον ένιωθα ανίσχυρη και φοβόμουν
τους ανθρώπους που αλληλεπιδρούσα,

πολύ συχνά δίπλωνα τα χέρια μου.

Κρατούσα τα χέρια σταυρωμένα πολύ,

και αν κάποιος με ρωτούσε το γιατί,

τους έλεγα,

«Επειδή δεν έχω που να βάλω
τα χέρια μου όταν δεν τα χρησιμοποιώ.

Δεν θέλω απλώς να κρέμονται.
Θα τα διπλώσω».

Αλλά όταν παρατήρησα αυτούς
τους επιτυχημένους ανθρώπους,

για την περισσότερη ώρα,
όταν δεν χρησιμοποιούσαν τα χέρια τους,

τα άφηναν να πέσουν στα πλευρά τους.

Έτσι αποφάσισα να το δοκιμάσω.

Κι αν μπορούσατε να είστε
μέσα στο μυαλό μου τότε,

θα ήταν πολύ διασκεδαστικό
γιατί καθώς γυρνούσα εδώ κι εκεί,

είχα αυτή την ασυμφωνία
να λαμβάνει χώρα μέσα στο κεφάλι μου

το παλιό πρόγραμμα
έλεγε: «Ο κόσμος είναι επικίνδυνος».

Αλλά εγώ επέλεγα να στείλω το μήνυμα

ότι ένιωθα ισχυρή, άνετη,
και ανοικτή στον κόσμο.

Έτσι είπα, «Τα χέρια θα βρίσκονται εδώ
όταν δεν τα χρησιμοποιώ».

Αυτό δεν σημαίνει ότι κυκλοφορούσα έτσι -

αυτό θα ήταν αλλόκοτο -

αλλά σημαίνει ότι
όταν δεν τα χρησιμοποιούσα,

τα τοποθετούσα εδώ.

Αλλά το υποσυνείδητό μου θα έλεγε,
«Είναι βολικότερο να σταυρώσεις τα χέρια,"

και εγώ θα έλεγα, «Όχι, τα θέλω εδώ».

«Σταύρωσε τα», «Εδώ», «Σταύρωσε τα»,
«Εδώ», «Σταύρωσε τα», «Εδώ». -

αυτό συνέβαινε μέσα στο κεφάλι μου.

Αλλά μετά από λίγο το ασυνείδητο μου
αποφάσισε, «Ξέρεις κάτι;

Θα είναι ευκολότερο

να υιοθετήσω απλά το νέο πρόγραμμα
και να σταματήσει η διένεξη μαζί της».

Κι άρχισα να αισθάνομαι διαφορετικά.

Οι άνθρωποι γύρω μου
άρχισαν να το προσέχουν.

Μπορείτε να το νιώσετε μαζί μου τώρα.

Ορισμένοι από εσάς ίσως έχετε ακούσει
τον επιστημονικό όρο, λέγεται βαρύτητα.

Το έχετε ακούσει;

Μας τραβάει προς τα κάτω σε μεγάλο βαθμό,

και μέσα στη μέρα, του αρέσει

να τραβάει κάτω τους ώμους μας
και να τραβάει το πηγούνι μας.

Γι' αυτό, αφήστε τους ώμους σας
και το πηγούνι σας να γείρουν.

Πώς αισθάνεστε μ' αυτό;

Οι άνθρωποι μου λένε ότι έχουν
την αίσθηση κούρασης, βάρους, κατάθλιψης.

Αλλά τώρα, αντιθέτα,

τραβήξτε τους ώμους πάλι ψηλά,
και τραβήξτε το πηγούνι ψηλότερα.

Πώς αισθάνεστε μ' αυτό;

Δίνει την αίσθηση ενδυνάμωσης, όπως,
«Είμαι σε εγρήγορση, μπορώ να το κάνω».

Μόλις νιώσατε τη διαφορά
της αλλαγής ή επιλογής νέου προγράμματος.

Πράγματι, το 2009, δημοσιεύτηκε μια μελέτη

στο Ευρωπαϊκό Περιοδικό
Κοινωνικής Ψυχολογίας,

και αυτό που είχαν κάνει σ' αυτή τη μελέτη

ήταν να ζητήσουν από τον κόσμο
να συμπληρώσουν μια αυτοαξιολόγηση,

και συμπλήρωσαν την αυτοαξιολόγηση

είτε σε καμπουριαστή στάση
είτε σε ορθή στάση.

Οι άνθρωποι που είχαν ορθή στάση

βαθμολόγησαν τον εαυτό τους υψηλότερα
στην αυτοαξιολόγηση τους.

Φαίνεται ότι η γιαγιά σας είχε δίκιο,
γιατί ήταν αρκετά έξυπνη,

μας έλεγε συνεχώς να στεκόμαστε ίσια.

Αλλά αυτό αποτελεί μια ευκαιρία
να νιώσουμε διαφορετικά εντός μας.

Αυτό ήταν ένα από τα πράγματα που έκανα
για την αλλαγή του προγραμματισμού μου.

Μπορώ να μοιραστώ δύο ακόμα μαζί σας;

Αυτό που πρόσεξα σε μένα -

αλήθεια, ας μιλήσουμε
για σας για ένα λεπτό.

Όσον αφορά στη γλώσσα του σώματος-

Προσέχω τη γλώσσα του σώματος όπου πάω,
κι έχω δουλέψει με χιλιάδες άτομα -

ανακάλυψα ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων
χρησιμοποιούν αποτρεπτική γλώσσα σώματος.

Σπρώχνουν μακριά,

και μετά αναρωτιούνται
γιατί δεν παίρνουν προαγωγή,

ή αύξηση, ή ευκαιρίες,
ή σχέσεις στη ζωή τους.

Μα σπρώχνουν τα πράγματα μακριά.

Μάλιστα, ο γρηγορότερος τρόπος να δείτε
κάποιον με αποτρεπτική γλώσσα σώματος

είναι να του κάνετε μια φιλοφρόνηση.

Όταν κάνετε σε κάποιον
φιλοφρόνηση, πώς αντιδρούν;

«Ευχαριστώ».

Σαν να πετούν τη φιλοφρόνηση μακριά,
ή να της αποδίδουν μια άλλη εξήγηση.

Το λατρεύω, κάνω μικρά τεστ όλη την ώρα.

Κάνω στους ανθρώπους μια φιλοφρόνηση
και μετά παρατηρώ τη γλώσσα του σώματος.

Συχνά, οι άνθρωποι άξαφνα νιώθουν
την ανάγκη να τινάξουν το παντελόνι τους

όταν δέχονται μια φιλοφρόνηση,

ή τινάζουν τον ώμο τους.

Το αγαπημένο μου: είχα κάνει σε μια κυρία
φιλοφρόνηση και είπε, «Ω, ευχαριστώ».

(Γέλια)

Κι εγώ, «Ώστε αυτό ήταν
ένα αηδιαστικό κακάδι

που έπρεπε να τινάξεις
απ' το δάχτυλο σου».

Όταν μας κάνουν φιλοφρονήσεις

αν δεν μπορούμε να δεχτούμε φιλοφρονήσεις,

πώς θα δεχτούμε άλλα πράγματα
που μας έρχονται;

Έτσι αναγνώρισα αυτό το γεγονός

και αποφάσισα ότι ήθελα να προσπελάσω
αυτό το πρόγραμμα που βρισκόταν εντός μου,

ό,τι κι αν ήταν.

Κατάλαβα ότι ο πιο εύκολος τρόπος γι' αυτό

θα ήταν να αλλάξω
το πώς αντιδρώ σε μια φιλοφρόνηση.

Τώρα, αντί να απορρίπτω τις φιλοφρονήσεις,

αποφάσισα ότι όταν κάποιος
μου έκανε φιλοφρόνηση,

θα την άρπαζα από μπροστά μου και
θα την τοποθετούσα απαλά στην καρδιά μου.

Θα έκανα κάπως έτσι

ενώ θα έλεγα τις μαγικές λέξεις,
«Ευχαριστώ».

Έχετε ακούσει αυτές τις λέξεις;
Είναι καλές.

Δοκιμάστε μαζί μου, «Ευχαριστώ».

Κάντε το ξανά, έχει πλάκα.

«Ευχαριστώ».

Προσέξτε πώς το στόμα σας,
οι άκρες του στόματος σας,

ανέβηκαν επάνω όταν το κάνατε

επειδή νιώσατε τη διαφορά.

Αισθανθήκατε τη διαφορά.

Όποτε χρησιμοποιείτε
αυτή τη γλώσσα του σώματος,

Αλλάζει το πρόγραμμα στο υποσυνείδητό σας.

Καθώς το εφάρμοζα αυτό στη ζωή μου,

οι άνθρωποι άρχισαν να προσέχουν
τη διαφορά σε εμένα.

Κάποιος από αυτούς που την πρόσεξαν
ήταν ο έφηβος γιος μου.

Διότι σ' εκείνη τη φάση
της ζωής μου, ήταν 13 ετών,

και είχε βιώσει αρκετές μετακομίσεις

έτσι είχε φοιτήσει
σε τέσσερα διαφορετικά γυμνάσια.

Έχει πάει κανείς σε γυμνάσιο;
Τρελό μέρος το γυμνάσιο.

Κι αυτός πήγε σε τέσσερα.

Λοιπόν έρχεται μια μέρα

μετά την πρώτη μέρα
στο τέταρτό του γυμνάσιο.

Τώρα χρειάζομαι έναν εθελοντή.

Υπέροχα! Θα ανεβείτε
να γίνετε ο εθελοντής μου;

Είχε μόλις τελειώσει την πρώτη του μέρα
στο τέταρτο γυμνάσιο.

Αυτό που θέλω από εσάς

είναι ότι χρειάζομαι πραγματικά πειστική
γλώσσα σώματος έφηβου αγοριού.

Μπορείτε να το κάνετε για μένα; Ωραία.

Έτσι ακριβώς. Ναι, βγάλτε το τηλέφωνο.

Ας το απομακρύνουμε για λίγο
σταυρώστε τα χέρια σας.

Και απλά παγώστε, αλλά γυρίστε έτσι
ώστε να μπορούν όλοι να σας δουν.

Έχετε δει έφηβο; Αυτή είναι
αρκετά πειστική γλώσσα σώματος.

(Γέλια)

Ναι, ακριβώς.

Ιδού ο έφηβος μου,
και στέκεται έτσι, και λέει,

«Χμ! Μαμά, πες μου γιατί τα παιδιά
με πειράζουν όλη την ώρα;»

Κι απαντώ, «Ω! Εντάξει.
Θα σου πω. Θα σε βοηθήσω μ' αυτό».

Κι αυτός λέει, «Είναι η γλώσσα σώματος;»

Και είπα, «Ναι, αγάπη μου,
είναι η δουλειά μου».

Κι αυτός, «Χμ, καλά. Πες μου».

Ήξερα ότι μ' αυτή την αντιμετώπιση,

είχα χρόνο να μοιραστώ μαζί του
μόνο ένα μέρος της γλώσσας του σώματος.

Και ήθελα να μοιραστώ κάτι
που θα εξέπεμπε ένα διαφορετικό μήνυμα

αλλά θα είχε κι ένα διαφορετικό μήνυμα
προς το υποσυνείδητό του.

Κι έτσι επέλεξα τα πόδια.

Τον ρώτησα, είπα, «Στο σχολείο,

στέκεσαι με το βάρος σου
στο ένα πόδι, έτσι;»

Λέει, «Ναι, μαμά, όλοι το κάνουμε. Ουφ!»

Κι εγώ λέω, «Εντάξει, Κε Εξυπνάκια.

Ήξερες ότι το να στέκεσαι
με το βάρος σου έτσι,

δίνει ένα μήνυμα αδυναμίας,
δίνει το μήνυμα ότι νιώθεις αδύναμος,

και ότι θα μπορούσες εύκολα να χάσεις
την ισορροπία σου».

Έτσι είπα, «Αντιθέτως, αν μοιράζεις
το βάρος και στα δύο πόδια,

όταν είσαι στα αποδυτήρια
ή μπροστά στην τάξη,

αυτό θα δώσει το μήνυμα ότι
έχεις ισχυρές βάσεις

και οι άνθρωποι θα σου φέρονται αλλιώς».

Γύρισε περιπαιχτικά το βλέμμα του
και είπε, «Ό,τι πεις, μαμά».

Ευχαριστώ. Ευχαριστώ
που ήσασταν ο εθελοντής μου.

(Χειροκρότημα)

Έτσι περίμενα και σκεφτόμουν,
«Λοιπόν, θα δούμε τι θα συμβεί».

Δεν ήταν παρά μόνο δύο βδομάδες
αργότερα που ήρθε σπίτι,

μπήκε μέσα, και μόλις με είδε

μπόρεσα να διακρίνω ότι είχε κάτι
που δεν ήταν έτοιμος να μοιραστεί μαζί μου

έτσι περίμενα υπομονετικά.

Πλησιάζει, στέκεται δίπλα μου,
και λέει, «Μαμά, πιάνει,»

και έτρεξε έξω από το δωμάτιο.

(Γέλια)

Αλλά το δοκίμασε.

Στο τέλος της σχολικής χρονιάς, του έδωσα
την επιλογή ν' αλλάξει σχολείο ξανά,

και αυτός είπε, «Όχι, μαμά.

Έχω περισσότερους φίλους
και καλύτερους βαθμούς σ' αυτό το σχολείο

απ' ό,τι σ'οποιοδήποτε σχολείο έχω πάει».

Και το μόνο που του δίδαξα ήταν τα πόδια.

Αλλά το ότι του το δίδαξα τον βοήθησε να
προσπελάσει προγράμματα στο υποσυνείδητο.

Έτσι προκύπτει

ότι έχετε διαθέσιμη μια ενημέρωση
για τον υποσυνείδητο προγραμματισμό σας.

Το ερώτημα είναι
θα κάνετε εγκατάσταση τώρα;

Αλλάξτε τη γλώσσα του σώματος σας,

και αλλάξτε τα αποτελέσματα σας.

(Χειροκρότημα)