Return to Video

Angela Patton: Een vader-dochterrelatie... in de gevangenis

  • 0:02 - 0:05
    Ik zat samen met mijn meisjes
  • 0:05 - 0:06
    en Joy zei:
  • 0:06 - 0:10
    "Ik wou dat hij me met rust liet.
  • 0:10 - 0:14
    Mijn vader. Hij belt me de hele tijd."
  • 0:14 - 0:17
    "Wat een geluk dat hij je zelfs maar belt",
    zei Jasimine.
  • 0:17 - 0:21
    "Ik heb mijn vader al jaren
    niet meer gehoord."
  • 0:21 - 0:25
    Toen begreep ik dat de meisjes
    een manier nodig hadden
  • 0:25 - 0:28
    om contact te hebben met hun vaders.
  • 0:28 - 0:32
    Bij Camp Diva, mijn ngo,
  • 0:32 - 0:35
    hebben we dit soort gesprekken
    de hele tijd.
  • 0:35 - 0:38
    Het is een manier om meisjes
    van Afrikaanse afkomst
  • 0:38 - 0:42
    voor te bereiden op hun overgang
    naar het vrouwzijn.
  • 0:42 - 0:45
    Deze meisjes hadden
    een manier nodig
  • 0:45 - 0:49
    om hun vaders binnen te vragen
    in hun leven
  • 0:49 - 0:52
    op hun eigen voorwaarden.
  • 0:52 - 0:53
    Ik vroeg de meisjes:
  • 0:53 - 0:57
    "Hoe kunnen we andere meisjes helpen
  • 0:57 - 1:01
    om een gezonde relatie te ontwikkelen
    met hun vaders?"
  • 1:01 - 1:05
    "Laten we dansen", riep een meisje,
  • 1:05 - 1:10
    en al de anderen steunden haar snel.
  • 1:10 - 1:13
    Ze begonnen te fantaseren
    over de versiering,
  • 1:13 - 1:16
    de uitnodigingen, de jurken
    die ze zouden dragen,
  • 1:16 - 1:20
    en over wat hun vaders wel en niet
    mochten dragen. (Gelach)
  • 1:20 - 1:25
    Het ging razendsnel aan het rollen.
  • 1:25 - 1:29
    Maar zelfs als ik hen had kunnen
    afremmen,
  • 1:29 - 1:30
    had ik het niet gedaan,
  • 1:30 - 1:32
    want in de tien jaar die ik met meisjes
    heb gewerkt,
  • 1:32 - 1:35
    heb ik geleerd
  • 1:35 - 1:39
    dat ze zelf weten wat ze nodig hebben.
  • 1:39 - 1:44
    Die kennis dragen ze in zich.
  • 1:44 - 1:46
    Zolang ze de infrastructuur hebben,
  • 1:46 - 1:49
    de begeleiding en de middelen,
  • 1:49 - 1:52
    kunnen ze uitbouwen wat ze nodig hebben --
  • 1:52 - 1:57
    niet enkel om te overleven,
    maar ook om te groeien.
  • 1:57 - 2:02
    We organiseerden dus een dans
  • 2:02 - 2:06
    en de meisjes en hun vaders waren
    massaal aanwezig.
  • 2:06 - 2:09
    Ze waren knap gekleed.
  • 2:09 - 2:11
    Ze waren lief.
  • 2:11 - 2:15
    (Gelach)
  • 2:15 - 2:17
    Ze maakten grapjes.
  • 2:17 - 2:20
    Ze genoten enorm van elkaars gezelschap.
  • 2:20 - 2:23
    Het was een gigantisch succes.
  • 2:23 - 2:28
    De meisjes besloten er een jaarlijks evenement
    van te maken.
  • 2:28 - 2:31
    Toen de seizoenen wisselden
  • 2:31 - 2:34
    en het opnieuw tijd was
    om de dans te organiseren,
  • 2:34 - 2:37
    zei een meisje dat Brianna heet:
  • 2:37 - 2:39
    zei een meisje dat Brianna heet:
  • 2:39 - 2:42
    "Mijn vader kan niet naar de dans komen,
  • 2:42 - 2:46
    en deze hele toestand maakt me droevig."
  • 2:46 - 2:49
    "Waarom niet?", vroegen de meisjes.
  • 2:49 - 2:54
    "Omdat hij in de gevangenis zit",
    gaf ze moedig toe.
  • 2:54 - 2:58
    "Kan hij niet voor een dag buiten?", vroeg iemand.
    (Gelach)
  • 2:58 - 3:02
    "Met handboeien aan?
  • 3:02 - 3:06
    Dat is nog erger dan dat hij er niet is."
  • 3:06 - 3:10
    Op dat ogenblik zag ik de gelegenheid
  • 3:10 - 3:13
    voor de meisjes om de uitdaging
    aan te gaan
  • 3:13 - 3:16
    en hun eigen held te worden.
  • 3:16 - 3:21
    Ik vroeg: "Wat denken jullie dat we
    hiermee moeten doen?
  • 3:21 - 3:26
    We willen dat elk meisje de dans
    kan meemaken, niet?"
  • 3:26 - 3:28
    De meisjes dachten even na
  • 3:28 - 3:30
    en een van hen suggereerde:
  • 3:30 - 3:34
    "Waarom gaan we niet dansen
    in de gevangenis?"
  • 3:34 - 3:38
    De meeste meisjes betwijfelden
    de mogelijkheid daarvan
  • 3:38 - 3:41
    en zeiden: "Ben je gek?
  • 3:41 - 3:44
    Wie zal een groep kleine meisjes toelaten
  • 3:44 - 3:46
    om helemaal opgekleed --" (Gelach
  • 3:46 - 3:52
    "in de gevangenis te dansen met hun vaders
    in kostuums van Spongebob?"
  • 3:52 - 3:55
    Dat is hoe ze ze noemden.
  • 3:55 - 3:59
    Ik zei: "Wel meisjes,
  • 3:59 - 4:03
    als jullie het niet vragen,
    zullen jullie het nooit weten."
  • 4:03 - 4:08
    Dus schreven we een brief
    aan de sheriff van Richmond,
  • 4:08 - 4:12
    ondertekend door alle meisjes,
  • 4:12 - 4:17
    en ik moet zeggen
    dat het een erg bijzondere sheriff is.
  • 4:17 - 4:22
    Hij contacteerde me onmiddellijk
    en zei
  • 4:22 - 4:28
    dat als hij een kans ziet
    om families de gevangenis binnen te brengen,
  • 4:28 - 4:31
    zijn deuren altijd openstaan.
  • 4:31 - 4:34
    Want hij begreep één ding:
  • 4:34 - 4:37
    als vader een band hebben met hun kinderen
  • 4:37 - 4:42
    is het minder waarschijnlijk
    dat ze zullen hervallen.
  • 4:42 - 4:44
    Dus
  • 4:44 - 4:50
    werden er 16 gedetineerden
    en 18 meisjes uitgenodigd.
  • 4:50 - 4:53
    De meisjes waren gekleed op hun paasbest
  • 4:53 - 4:58
    en hun vaders ruilden hun geel-blauwe overalls in
  • 4:58 - 5:03
    voor hemden en dassen.
  • 5:03 - 5:05
    Ze knuffelden.
  • 5:05 - 5:10
    Ze deelden een warme maaltijd van kip en vis.
  • 5:10 - 5:14
    Ze lachten samen.
  • 5:14 - 5:18
    Het was mooi.
  • 5:18 - 5:22
    De vaders en dochters hadden zelfs
  • 5:22 - 5:26
    de gelegenheid tot lichamelijke interactie,
  • 5:26 - 5:29
    iets wat velen onder hen een lange tijd
  • 5:29 - 5:30
    niet gehad hadden.
  • 5:30 - 5:35
    De vaders waren in een ruimte waar ze
  • 5:35 - 5:38
    met hun dochters konden spelen,
  • 5:38 - 5:44
    hen konden uitnodigen voor een dansje.
  • 5:44 - 5:48
    Zelfs de bewakers huilden.
  • 5:48 - 5:50
    Maar we beseften allemaal
  • 5:50 - 5:56
    dat papa na de dans
    nog steeds in de cel zou zitten.
  • 5:56 - 5:59
    Daarom maakten we iets
  • 5:59 - 6:01
    dat ze konden meenemen.
  • 6:01 - 6:03
    We brachten zak-camera's van Flip mee
  • 6:03 - 6:06
    en lieten hen kijken in de camera's
  • 6:06 - 6:08
    en elkaar interviewen --
  • 6:08 - 6:11
    hun boodschappen, hun gedachten.
  • 6:11 - 6:15
    Dit zou gebruikt worden als een toetssteen.
  • 6:15 - 6:17
    Als ze elkaar begonnen te missen
  • 6:17 - 6:19
    en zich eenzaam voelden,
  • 6:19 - 6:23
    konden ze naar deze beelden kijken.
  • 6:23 - 6:28
    Ik zal nooit vergeten hoe een meisje
    in haar vaders ogen keek
  • 6:28 - 6:29
    met die camera en zei:
  • 6:29 - 6:36
    "Pappa, wat zie je als je naar me kijkt?"
  • 6:36 - 6:40
    Want onze vaders zijn onze spiegels
  • 6:40 - 6:43
    waaraan we terugdenken
  • 6:43 - 6:47
    wanneer we nadenken over het type man
    dat we verdienen,
  • 6:47 - 6:51
    en hoe ze ons zien voor de rest van ons leven.
  • 6:51 - 6:55
    Ik weet dat erg goed,
  • 6:55 - 6:57
    want ik was een van die gelukkige meisjes.
  • 6:57 - 6:59
    Ik heb
  • 7:03 - 7:09
    mijn vader altijd dichtbij gehad.
  • 7:09 - 7:11
    Hij is hier zelfs vandaag.
  • 7:11 - 7:20
    (Applaus)
  • 7:20 - 7:24
    En daarom is het enorm belangrijk
  • 7:24 - 7:27
    voor mij om ervoor te zorgen
    dat deze meisjes
  • 7:27 - 7:29
    een band hebben met hun vader,
  • 7:29 - 7:32
    vooral zij die gescheiden zijn
  • 7:32 - 7:37
    door prikkeldraad en metalen deuren.
  • 7:37 - 7:40
    We hebben net een formulier gemaakt
  • 7:40 - 7:44
    waarmee meisjes die met vragen zitten
  • 7:44 - 7:48
    hun vaders deze vragen kunnen stellen
  • 7:48 - 7:53
    en waarmee de vaders de vrijheid krijgen
    om te antwoorden.
  • 7:53 - 7:56
    Want we weten dat vaders
  • 7:56 - 8:00
    achterblijven met één gedachte:
  • 8:00 - 8:05
    welk soort vrouw bereid ik voor op de wereld?
  • 8:05 - 8:08
    Dat een vader opgesloten zit,
  • 8:08 - 8:11
    betekent niet dat hij
    moet worden buitengesloten
  • 8:11 - 8:14
    uit het leven van zijn dochter.
  • 8:14 - 8:26
    (Applaus)
Title:
Angela Patton: Een vader-dochterrelatie... in de gevangenis
Speaker:
Angela Patton
Description:

Met haar ngo Camp Diva helpt Angela Patton meisjes en hun vaders om met elkaar verbonden te blijven en deel uit te maken van elkaars leven. Maar wat met meisjes wier vaders er niet kunnen zijn -- omdat ze in de gevangenis zitten? Patton brengt het verhaal van een erg bijzondere dans voor de vader-dochterrelatie. (Gefilmd op TEDxWomen)
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
08:48

Dutch subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.