Return to Video

คุณพูดภาษาลิงหรือเปล่า ภาษาของคอตตอนท๊อปทามาริน - แอน ซาเวจ (Anne Savage)

  • 0:08 - 0:11
    คุณจะพบกับชากิรา
  • 0:11 - 0:14
    ทางตอนเหนือของป่าเขตร้อนในโคลัมเบีย
  • 0:14 - 0:16
    อาศัยอยู่กับครอบครัวของเธอเหนือพื้นดิน
  • 0:16 - 0:20
    คอตตอนท๊อปทามารินที่มีนิยมชมชอบ
    การทักทายพูดคุย
  • 0:20 - 0:22
    พูดว่า "สวัสดี"
  • 0:22 - 0:24
    แม้ว่าคุณอาจจะรู้
  • 0:24 - 0:26
    นี่เป็นการสื่อสารของลิง
  • 0:26 - 0:28
    ที่ใช้ภาษาที่ซับซ้อนมาก
  • 0:28 - 0:30
    การร้องถึง 38 อย่างต่าง ๆ กัน
  • 0:30 - 0:36
    ตามเสียงจ๊อกแจ๊กและเสียงผิว
  • 0:36 - 0:37
    การตอบสนองของเธอ
  • 0:37 - 0:39
    เป็นที่รู้จักกันว่า "เสียงจ๊อกแจ๊ก B"
  • 0:39 - 0:41
    เสียงเรียกที่มักเกี่ยวข้องกับมนุษย์
  • 0:41 - 0:44
    เพื่อที่จะเข้าใจถึงความซับซ้อน
    ของภาษาของชากิรา
  • 0:44 - 0:47
    มาเรียนเสียงจ๊อกแจ๊กและเสียงผิวกันสักหน่อย
  • 0:47 - 0:49
    จากนั้นมาพิจารณากันว่าพวกมันถูกนำมารวมกัน
  • 0:49 - 0:52
    เพื่อเกิดเป็นลำดับโครงสร้าง
    ทางไวยากรณ์ได้อย่างไร
  • 0:52 - 0:55
    เสียงจ๊อกแจ๊กถูกใช้เพื่อทักทายเรา
  • 0:55 - 0:57
    มาจากอันดับของการร้องที่เรียกว่า
  • 0:57 - 1:00
    พยางค์ที่ถูกควบคุมด้วยความถี่เดี่ยว
  • 1:00 - 1:04
    อันดับนี้ประกอบด้วยเสียงเรียกสั้น ๆ
    หรือว่าเสียงจ๊อกแจ๊ก
  • 1:04 - 1:11
    และเสียงเรียกที่ยาว เรียกว่า
    เสียงกรีดร้องหรือเสียงแหลม
  • 1:11 - 1:13
    นักวิจัยได้กำหนดไว้ว่ามันมีเสียงจ๊อกแจ๊ก
  • 1:13 - 1:16
    อยู่แปดแบบซึ่งถูกแบ่งตาม
  • 1:16 - 1:22
    การยกขึ้นของเสียง ช่วงความยาว ความถี่สูงสุด
    และการเปลี่ยนความถี่
  • 1:22 - 1:26
    นอกจากนี้ เสียงจ๊อกแจ๊กยังมีความหมาย
    ที่เป็นเอกลักษณ์ในตัวของมันเอง
  • 1:26 - 1:30
    ยกตัวอย่างเช่น "เสียงจ๊อกแจ๊ก C"
    ของชากิราถูกใช้
  • 1:30 - 1:32
    เมื่อเธอเข้าใกล้อาหาร
  • 1:32 - 1:37
    ในขณะที่ "เสียงจ๊อกแจ๊ก D" จะใช้ก็ต่อเมื่อ
  • 1:37 - 1:39
    เธอมีอาหารอยู่ในมือ
  • 1:39 - 1:43
    การผิวเดี่ยวยังแสดงถึงจุดประสงค์
    ที่เป็นเอกลักษณ์ในแต่ละเสียงเรียก
  • 1:43 - 1:45
    และเช่นเดียวกับเสียงจ๊อกแจ๊ก
    แบบต่าง ๆ กันแปดแบบ
  • 1:45 - 1:48
    มีเสียงผิวแบบต่าง ๆ อยู่ห้าแบบ
  • 1:48 - 1:49
    ตามการควบคุมความถี่
  • 1:49 - 1:53
    เสียงผิวเดี่ยวถูกแบ่งต่อไปได้อีกเป็นสี่หมวด
  • 1:53 - 2:00
    ได้แก่ เสียงแหลม
    เสียงผิวที่ถุกควบคุมในตอนแรก
  • 2:00 - 2:06
    เสียงผิวที่ถูกควบคุมทีหลัง
    และเสียงผิวราบ
  • 2:06 - 2:08
    คุณภาพของภาษาเป็นจุดประสงค์ที่มีเอกลักษณ์
  • 2:08 - 2:10
    ถูกยกตัวอย่างเอาไว้อย่างน่าสนใจ
    โดยหมวดหมู่
  • 2:10 - 2:12
    ของการผิวที่ถูกควบคุมในตอนแรก
  • 2:12 - 2:15
    การผิวเหล่านี้เปลี่ยนไปตามความใกล้ชิด
  • 2:15 - 2:18
    ของชากิรากับสมาชิกอื่น ๆ ในครอบครัวของเธอ
  • 2:18 - 2:21
    ถ้าชากิราอยู่ห่างมากกว่า .6 เมตร
    จากครอบครัวของเธอ
  • 2:21 - 2:26
    เธอจะส่งเสียงผิว
    ที่ถูกควบคุมในตอนแรกอย่างดัง
  • 2:26 - 2:29
    แต่ถ้าเธอห่างออกไปน้อยกว่า .6 เมตร
    จากครอบครัวของเธอ
  • 2:29 - 2:33
    เธอจะส่งเสียงผิว
    ที่ถูกควบคุมในตอนแรกแบบเบา ๆ
  • 2:33 - 2:35
    ตอนนี้เราได้เรียนรู้
    เสียงจ๊อกแจ๊กและเสียงผิวไปบ้างแล้ว
  • 2:35 - 2:37
    ชากิราอยากที่จะแสดงให้คุณดู
  • 2:37 - 2:41
    โดยพาคุณไปดูชีวิตประจำวันของเธอ
    ที่ใช้เสียงเหล่านี้
  • 2:41 - 2:44
    ในขณะที่เราเดินหน้าเข้าสู่ต้นไม้
    ที่เธอไปหาอาหารมื้อแรกของวัน
  • 2:44 - 2:47
    เธอบอกว่า (เสียงลิง)
  • 2:47 - 2:51
    การร้องที่มักใช้ในการตรวจหาที่ผ่อนคลาย
  • 2:51 - 2:54
    อย่างไรก็ดี ทันใดนั้นเอง
    เธอก็พบกับจุดเงาของเหยี่ยว
  • 2:54 - 2:57
    "เสียงจ๊อกแจ๊ก E" เป็นการเตือนภัย
  • 2:57 - 3:00
    การร้องนี้เตือนภัยครอบครัวของเธอ
    ว่ามีนักล่าปรากฏอยู่
  • 3:00 - 3:04
    และชากิรากระโดดไปยังที่ปลอดภัยในกิ่งด้านใน
  • 3:04 - 3:05
    ชายหาดดูโล่งดี
  • 3:05 - 3:08
    ชากิราจึงไปสมทบกับพ่อของเธอ
  • 3:08 - 3:09
    แต่เดี๋ยวก่อน เดี๋ยว นั่นใครน่ะ
  • 3:09 - 3:12
    อ้า น้องชายของเธอ คาลอส นี่เอง
  • 3:12 - 3:15
    คอตตอนท๊อปทามารินมักจะส่งเสียงแหลม
    ระหว่างการเล่นมวยปล้ำ
  • 3:15 - 3:21
    โห มันเล่นแรงไปหน่อย
    และชากิราก็ส่งเสียงกรีดร้อง
  • 3:21 - 3:23
    เพื่อให้พ่อแม่ของเธอมาช่วย
  • 3:23 - 3:26
    พ่อของเธอตรงเข้ามายังเจ้าตัวขน
  • 3:26 - 3:28
    และน้องชายของเธอก็หยุด
  • 3:28 - 3:29
    ชากิราสบัดตัว
  • 3:29 - 3:31
    และเกาตัวเองเพื่อให้ขนบนศีรษะ
  • 3:31 - 3:33
    กลับไปเข้าที่เข้าทาง
  • 3:33 - 3:37
    จากนั้นชากิราก็พบกับทามารินอีกกลุ่ม
    ที่ไม่คุ้นเคย
  • 3:37 - 3:39
    และได้ยินเสียงร้องยาว ๆ ตามปกติ
  • 3:39 - 3:43
    เธอหันไปหาครอบครัวของเธอ (เสียงลิง)
  • 3:43 - 3:47
    คุณได้ยินไหม ตอนแรกมันเป็นเสียงจ๊อกแจ๊ก
    จากนั้นเป็นเสียงผิว
  • 3:47 - 3:50
    นี่คือสิ่งที่เรียกว่า การรวมกันของการให้เสียง
  • 3:50 - 3:54
    กลุ่มคำที่มีทั้งเสียงจ๊อกแจ๊กและเสียงผิว
  • 3:54 - 3:58
    มีการร้องสองแบบที่ถูกเชื่อมกัน
    เพื่อส่งข้อความ
  • 3:58 - 4:00
    การรวมกันของสองส่วนนี้
  • 4:00 - 4:02
    บอกให้ครอบครัวของเธอรู้ว่า
    มีอีกกลุ่มหนึ่งปรากฏอยู่
  • 4:02 - 4:06
    "เสียงจ๊อกแจ๊ก F" และระยะห่าง
    ที่พวกมันอยู่ห่างออกไป
  • 4:06 - 4:08
    เสียงผิวยาว ๆ ตามปกติ
  • 4:08 - 4:11
    หรือพูดอีกอย่าง ชากิราพูดออกมาเป็นประโยค
  • 4:11 - 4:14
    สิ่งเธอแสดงให้เห็น
    เป็นเพียงสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น
  • 4:14 - 4:19
    เธอยังทำเสียงสั่น เสียงสวด
    และเสียงผิวได้หลากหลาย
  • 4:19 - 4:23
    การรวมกันของการให้เสียงนั่น
    มีความหลากหลายมากกว่าทวิตเตอร์เสียอีก
  • 4:23 - 4:26
    แต่น่าเศร้าที่เราอาจไม่ได้ยิน
  • 4:26 - 4:28
    ทุก ๆ อย่างที่เธออยากจะพูด
  • 4:28 - 4:31
    ที่ผสมปนเปประสาน
    กับเสียงจ๊อกแจ๊กจากเบื้องบน
  • 4:31 - 4:35
    คือเสียงตุ๊บตับของมีดยักษ์ที่กำลังตัดต้นไม้
  • 4:35 - 4:38
    แหล่งที่อยู่ของชากิราในโคลัมเบียกำลังถูกทำลาย
  • 4:38 - 4:39
    ทีละเล็กทีละน้อย
  • 4:39 - 4:41
    และถ้าเราไม่พยายามปกป้องมัน
  • 4:41 - 4:43
    คอตตอนทอปทามารินกำลังถูกคุกคามอย่างหนัก
  • 4:43 - 4:46
    มันจะสูญพันธุ์ไปในชั่วชีวิตของเรา
  • 4:46 - 4:48
    ถ้าเสียงจ๊อกแจ๊กจากทามารินตัวหนึ่งไปอีกตัวหนึ่ง
  • 4:48 - 4:51
    ได้แสดงให้เห็นว่ามันเป็นมากกว่าการคุยฝอยธรรมดา
  • 4:51 - 4:54
    ลองนึกดูว่าจะมีอะไรอีกที่รอให้เราค้นพบ
  • 4:54 - 4:56
    ลองนึกดูว่าจะมีอะไรอีกที่ชากิราอยากบอกเรา
Title:
คุณพูดภาษาลิงหรือเปล่า ภาษาของคอตตอนท๊อปทามาริน - แอน ซาเวจ (Anne Savage)
Description:

ชมบทเรียนเต็มที่: http://ed.ted.com/lessons/do-you-speak-monkey-the-language-of-cotton-top-tamarins-anne-savage

คอตตอนท๊อปทามารินเป็นลิงที่ส่งเสียงเยอะมาก -- สายพันธุ์ที่สื่อสารกันโดยใช้ภาษาที่ซับซ้อนที่มีโครงสร้างการร้องและไวยากรณ์ถึง 38 อย่างต่าง ๆ กัน แอน ซาเวจ สอนให้เรารู้จักเสียงจ๊อกแจ๊กและเสียงผิว พาเราไปพบชากิราเจ้าลิงทามารินในวันปกติของเธอ (โดยใช้เสียงที่บันทึกมาจากป่า) ชากิราส่งสัญญาณให้ครอบครัวของเธอ พูดกับอาหารของเธอ และเตือนภัยถึงอันตรายที่อาจมาถึง

บทเรียนโดย Anne Savage, แอนิเมชันโดย Avi Ofer
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TED-Ed
Duration:
05:14

Thai subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.