WEBVTT

00:00:07.961 --> 00:00:10.711
คุณจะพบกับชากิรา

00:00:10.711 --> 00:00:13.720
ทางตอนเหนือของป่าเขตร้อนในโคลัมเบีย

00:00:13.720 --> 00:00:15.800
อาศัยอยู่กับครอบครัวของเธอเหนือพื้นดิน

00:00:15.800 --> 00:00:19.557
คอตตอนท๊อปทามารินที่มีนิยมชมชอบ
การทักทายพูดคุย

00:00:19.557 --> 00:00:22.159
พูดว่า "สวัสดี"

00:00:22.159 --> 00:00:23.732
แม้ว่าคุณอาจจะรู้

00:00:23.732 --> 00:00:25.546
นี่เป็นการสื่อสารของลิง

00:00:25.546 --> 00:00:27.821
ที่ใช้ภาษาที่ซับซ้อนมาก

00:00:27.821 --> 00:00:30.379
การร้องถึง 38 อย่างต่าง ๆ กัน

00:00:30.379 --> 00:00:35.676
ตามเสียงจ๊อกแจ๊กและเสียงผิว

00:00:35.676 --> 00:00:37.133
การตอบสนองของเธอ

00:00:37.133 --> 00:00:38.649
เป็นที่รู้จักกันว่า "เสียงจ๊อกแจ๊ก B"

00:00:38.649 --> 00:00:41.422
เสียงเรียกที่มักเกี่ยวข้องกับมนุษย์

00:00:41.422 --> 00:00:44.356
เพื่อที่จะเข้าใจถึงความซับซ้อน
ของภาษาของชากิรา

00:00:44.356 --> 00:00:47.062
มาเรียนเสียงจ๊อกแจ๊กและเสียงผิวกันสักหน่อย

00:00:47.062 --> 00:00:49.107
จากนั้นมาพิจารณากันว่าพวกมันถูกนำมารวมกัน

00:00:49.107 --> 00:00:52.400
เพื่อเกิดเป็นลำดับโครงสร้าง
ทางไวยากรณ์ได้อย่างไร

00:00:52.400 --> 00:00:54.651
เสียงจ๊อกแจ๊กถูกใช้เพื่อทักทายเรา

00:00:54.651 --> 00:00:56.708
มาจากอันดับของการร้องที่เรียกว่า

00:00:56.708 --> 00:01:00.067
พยางค์ที่ถูกควบคุมด้วยความถี่เดี่ยว

00:01:00.067 --> 00:01:04.057
อันดับนี้ประกอบด้วยเสียงเรียกสั้น ๆ 
หรือว่าเสียงจ๊อกแจ๊ก

00:01:04.057 --> 00:01:11.097
และเสียงเรียกที่ยาว เรียกว่า 
เสียงกรีดร้องหรือเสียงแหลม

00:01:11.097 --> 00:01:13.457
นักวิจัยได้กำหนดไว้ว่ามันมีเสียงจ๊อกแจ๊ก

00:01:13.457 --> 00:01:15.809
อยู่แปดแบบซึ่งถูกแบ่งตาม

00:01:15.809 --> 00:01:22.116
การยกขึ้นของเสียง ช่วงความยาว ความถี่สูงสุด
และการเปลี่ยนความถี่

00:01:22.116 --> 00:01:25.868
นอกจากนี้ เสียงจ๊อกแจ๊กยังมีความหมาย
ที่เป็นเอกลักษณ์ในตัวของมันเอง

00:01:25.868 --> 00:01:30.467
ยกตัวอย่างเช่น "เสียงจ๊อกแจ๊ก C" 
ของชากิราถูกใช้

00:01:30.467 --> 00:01:32.352
เมื่อเธอเข้าใกล้อาหาร

00:01:32.352 --> 00:01:36.770
ในขณะที่ "เสียงจ๊อกแจ๊ก D" จะใช้ก็ต่อเมื่อ

00:01:36.770 --> 00:01:39.251
เธอมีอาหารอยู่ในมือ

00:01:39.251 --> 00:01:43.297
การผิวเดี่ยวยังแสดงถึงจุดประสงค์
ที่เป็นเอกลักษณ์ในแต่ละเสียงเรียก

00:01:43.297 --> 00:01:45.475
และเช่นเดียวกับเสียงจ๊อกแจ๊ก
แบบต่าง ๆ กันแปดแบบ

00:01:45.475 --> 00:01:47.656
มีเสียงผิวแบบต่าง ๆ อยู่ห้าแบบ

00:01:47.656 --> 00:01:49.328
ตามการควบคุมความถี่

00:01:49.328 --> 00:01:53.162
เสียงผิวเดี่ยวถูกแบ่งต่อไปได้อีกเป็นสี่หมวด

00:01:53.162 --> 00:01:59.616
ได้แก่ เสียงแหลม 
เสียงผิวที่ถุกควบคุมในตอนแรก

00:01:59.616 --> 00:02:05.718
เสียงผิวที่ถูกควบคุมทีหลัง
และเสียงผิวราบ

00:02:05.718 --> 00:02:07.736
คุณภาพของภาษาเป็นจุดประสงค์ที่มีเอกลักษณ์

00:02:07.736 --> 00:02:09.713
ถูกยกตัวอย่างเอาไว้อย่างน่าสนใจ
โดยหมวดหมู่

00:02:09.713 --> 00:02:12.463
ของการผิวที่ถูกควบคุมในตอนแรก

00:02:12.463 --> 00:02:14.695
การผิวเหล่านี้เปลี่ยนไปตามความใกล้ชิด

00:02:14.695 --> 00:02:17.954
ของชากิรากับสมาชิกอื่น ๆ ในครอบครัวของเธอ

00:02:17.954 --> 00:02:21.018
ถ้าชากิราอยู่ห่างมากกว่า .6 เมตร
จากครอบครัวของเธอ

00:02:21.018 --> 00:02:25.768
เธอจะส่งเสียงผิว
ที่ถูกควบคุมในตอนแรกอย่างดัง

00:02:25.768 --> 00:02:28.573
แต่ถ้าเธอห่างออกไปน้อยกว่า .6 เมตร
จากครอบครัวของเธอ

00:02:28.573 --> 00:02:33.071
เธอจะส่งเสียงผิว
ที่ถูกควบคุมในตอนแรกแบบเบา ๆ

00:02:33.071 --> 00:02:35.069
ตอนนี้เราได้เรียนรู้
เสียงจ๊อกแจ๊กและเสียงผิวไปบ้างแล้ว

00:02:35.069 --> 00:02:37.309
ชากิราอยากที่จะแสดงให้คุณดู

00:02:37.309 --> 00:02:40.804
โดยพาคุณไปดูชีวิตประจำวันของเธอ
ที่ใช้เสียงเหล่านี้

00:02:40.804 --> 00:02:44.076
ในขณะที่เราเดินหน้าเข้าสู่ต้นไม้
ที่เธอไปหาอาหารมื้อแรกของวัน

00:02:44.076 --> 00:02:46.611
เธอบอกว่า (เสียงลิง)

00:02:46.611 --> 00:02:50.583
การร้องที่มักใช้ในการตรวจหาที่ผ่อนคลาย

00:02:50.583 --> 00:02:54.499
อย่างไรก็ดี ทันใดนั้นเอง
เธอก็พบกับจุดเงาของเหยี่ยว

00:02:54.499 --> 00:02:57.039
"เสียงจ๊อกแจ๊ก E" เป็นการเตือนภัย

00:02:57.039 --> 00:03:00.362
การร้องนี้เตือนภัยครอบครัวของเธอ
ว่ามีนักล่าปรากฏอยู่

00:03:00.362 --> 00:03:03.531
และชากิรากระโดดไปยังที่ปลอดภัยในกิ่งด้านใน

00:03:03.531 --> 00:03:05.141
ชายหาดดูโล่งดี

00:03:05.141 --> 00:03:07.751
ชากิราจึงไปสมทบกับพ่อของเธอ

00:03:07.751 --> 00:03:09.429
แต่เดี๋ยวก่อน เดี๋ยว นั่นใครน่ะ

00:03:09.429 --> 00:03:12.130
อ้า น้องชายของเธอ คาลอส นี่เอง

00:03:12.130 --> 00:03:15.452
คอตตอนท๊อปทามารินมักจะส่งเสียงแหลม
ระหว่างการเล่นมวยปล้ำ

00:03:15.452 --> 00:03:21.243
โห มันเล่นแรงไปหน่อย 
และชากิราก็ส่งเสียงกรีดร้อง

00:03:21.243 --> 00:03:23.478
เพื่อให้พ่อแม่ของเธอมาช่วย

00:03:23.478 --> 00:03:26.396
พ่อของเธอตรงเข้ามายังเจ้าตัวขน

00:03:26.396 --> 00:03:28.036
และน้องชายของเธอก็หยุด

00:03:28.036 --> 00:03:29.219
ชากิราสบัดตัว

00:03:29.219 --> 00:03:31.210
และเกาตัวเองเพื่อให้ขนบนศีรษะ

00:03:31.210 --> 00:03:33.055
กลับไปเข้าที่เข้าทาง

00:03:33.055 --> 00:03:36.714
จากนั้นชากิราก็พบกับทามารินอีกกลุ่ม
ที่ไม่คุ้นเคย

00:03:36.714 --> 00:03:39.205
และได้ยินเสียงร้องยาว ๆ ตามปกติ

00:03:39.205 --> 00:03:42.981
เธอหันไปหาครอบครัวของเธอ (เสียงลิง)

00:03:42.981 --> 00:03:47.079
คุณได้ยินไหม ตอนแรกมันเป็นเสียงจ๊อกแจ๊ก
จากนั้นเป็นเสียงผิว

00:03:47.079 --> 00:03:50.074
นี่คือสิ่งที่เรียกว่า การรวมกันของการให้เสียง

00:03:50.074 --> 00:03:53.758
กลุ่มคำที่มีทั้งเสียงจ๊อกแจ๊กและเสียงผิว

00:03:53.758 --> 00:03:57.739
มีการร้องสองแบบที่ถูกเชื่อมกัน
เพื่อส่งข้อความ

00:03:57.739 --> 00:03:59.922
การรวมกันของสองส่วนนี้

00:03:59.922 --> 00:04:02.455
บอกให้ครอบครัวของเธอรู้ว่า
มีอีกกลุ่มหนึ่งปรากฏอยู่

00:04:02.455 --> 00:04:05.964
"เสียงจ๊อกแจ๊ก F" และระยะห่าง
ที่พวกมันอยู่ห่างออกไป

00:04:05.964 --> 00:04:07.826
เสียงผิวยาว ๆ ตามปกติ

00:04:07.826 --> 00:04:11.073
หรือพูดอีกอย่าง ชากิราพูดออกมาเป็นประโยค

00:04:11.073 --> 00:04:14.280
สิ่งเธอแสดงให้เห็น
เป็นเพียงสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น

00:04:14.280 --> 00:04:18.715
เธอยังทำเสียงสั่น เสียงสวด 
และเสียงผิวได้หลากหลาย

00:04:18.715 --> 00:04:23.390
การรวมกันของการให้เสียงนั่น 
มีความหลากหลายมากกว่าทวิตเตอร์เสียอีก

00:04:23.390 --> 00:04:26.060
แต่น่าเศร้าที่เราอาจไม่ได้ยิน

00:04:26.060 --> 00:04:28.324
ทุก ๆ อย่างที่เธออยากจะพูด

00:04:28.324 --> 00:04:31.289
ที่ผสมปนเปประสาน
กับเสียงจ๊อกแจ๊กจากเบื้องบน

00:04:31.289 --> 00:04:35.056
คือเสียงตุ๊บตับของมีดยักษ์ที่กำลังตัดต้นไม้

00:04:35.056 --> 00:04:37.855
แหล่งที่อยู่ของชากิราในโคลัมเบียกำลังถูกทำลาย

00:04:37.855 --> 00:04:39.466
ทีละเล็กทีละน้อย

00:04:39.466 --> 00:04:40.814
และถ้าเราไม่พยายามปกป้องมัน

00:04:40.814 --> 00:04:43.331
คอตตอนทอปทามารินกำลังถูกคุกคามอย่างหนัก

00:04:43.331 --> 00:04:46.089
มันจะสูญพันธุ์ไปในชั่วชีวิตของเรา

00:04:46.089 --> 00:04:48.099
ถ้าเสียงจ๊อกแจ๊กจากทามารินตัวหนึ่งไปอีกตัวหนึ่ง

00:04:48.099 --> 00:04:51.030
ได้แสดงให้เห็นว่ามันเป็นมากกว่าการคุยฝอยธรรมดา

00:04:51.030 --> 00:04:53.793
ลองนึกดูว่าจะมีอะไรอีกที่รอให้เราค้นพบ

00:04:53.793 --> 00:04:56.294
ลองนึกดูว่าจะมีอะไรอีกที่ชากิราอยากบอกเรา