من همچنان حرف میزنم حتی وقتی دیگران لهجهام را مسخره میکنند
-
0:01 - 0:03قبلاً مدام خواب میدیدم
-
0:03 - 0:05که وارد یه اتاق پر از آدم میشم،
-
0:06 - 0:09و سعی میکردم به چشم کسی نگاه نکنم.
-
0:10 - 0:12تا اینکه یه نفر من رو میبینه،
-
0:12 - 0:13و من هول میکنم.
-
0:14 - 0:16و اون شخص میاد سمت من،
-
0:16 - 0:19و میگه: «سلام اسم من فلانه،
-
0:19 - 0:20اسم تو چیه؟»
-
0:20 - 0:23و من همینطور ساکت میمونم،
عاجز از پاسخ دادن. -
0:25 - 0:28بعد از سکوتی کوتاه و عجیب، او میگوید،
-
0:28 - 0:29«اسمت یادت رفته؟»
-
0:30 - 0:31و من همینطور ساکتم.
-
0:32 - 0:37سپس بهآرامی، تمام افراد دیگر اتاق
سمت من میگردند -
0:37 - 0:39و تقریباً همه با هم میپرسند
-
0:40 - 0:45(چندین صدا در پسزمینه)
«اسمت یادت رفته؟» -
0:45 - 0:48همینطور که نجواها بالا میگیرن،
میخواهم پاسخ بدم اما نمیدم. -
0:50 - 0:52من هنرمند تجسمی هستم.
-
0:53 - 0:55بعضی از کارهای من خندهدار هستند،
-
0:55 - 0:59اما بعضی به شکل ناراحت کنندهای
خندهدارند. -
1:00 - 1:05و چیزی که از انجامش واقعاً لذت میبرم
-
1:05 - 1:07ساختن این انیمیشنهای کوتاه است
-
1:07 - 1:11که توی آنها میتوانم صدای خودم رو روی
همه جور شخصیتی بذارم. -
1:11 - 1:12صدای یک خرس بودم.
-
1:12 - 1:14سلام.
-
1:14 - 1:16(خنده)
-
1:16 - 1:18(گوینده): صدای یک نهنگ بودم.
-
1:18 - 1:20
سلام. -
1:20 - 1:21(خنده)
-
1:21 - 1:22صدای یک کارت پستال بودم.
-
1:22 - 1:24سلام.
-
1:24 - 1:25(خنده)
-
1:25 - 1:28و اونی که خودم دوستش دارم:
هیولای فرانکنشتاین -
1:29 - 1:31(خرناس)
-
1:31 - 1:32(خنده)
-
1:32 - 1:34برای این یکی باید خیلی خرناس میکشیدم.
-
1:34 - 1:37چند سال پیش،
یه ویدئوی آموزشی ساختم -
1:37 - 1:40در مورد تاریخچه بازیهای ویدیویی.
-
1:40 - 1:44و برای اون، تونستم صدای
مهاجم فضایی رو اجرا کنم. -
1:44 - 1:46سلام.
-
1:46 - 1:47رؤیام به واقعیت تبدیل شد.
-
1:47 - 1:48(خنده)
-
1:48 - 1:50و وقتی اون ویدئو روی اینترنت
منتشر شد، -
1:50 - 1:53نشستم جلوی کامپیوتر و هی اون صفحه رو
بارگزاری میکردم، -
1:53 - 1:55هیجانزده بودم که
واکنش مردم رو ببینم. -
1:55 - 1:57اولین کامنت اومد.
-
1:57 - 1:58آفرین.
-
1:58 - 1:59اینه!
-
1:59 - 2:01باز صفحه رو بارگزاری کردم.
-
2:01 - 2:04(ویدیو) نظر: ویدئوی عالیای بود.
منتظر بعدی هستم. -
2:04 - 2:06این ویدئو اولین قسمت از یه مجموعه
دو قسمتی بود. -
2:06 - 2:09و باید بعد از این روی ویدئوی
دوم کار میکردم. -
2:09 - 2:10دوباره بارگزاری کردم.
-
2:10 - 2:14(ویدیو) نظر: پس قسمت دوم کجاس؟
کجااااا؟ من الان میخوامش! -
2:14 - 2:15(خنده)
-
2:15 - 2:18همه بهغیر از مامانم ازم تعریف میکردن،
-
2:18 - 2:19توی اینترنت!
-
2:19 - 2:22حس کردم بالاخره درست شدم.
-
2:22 - 2:23باز بارگزاری کردم.
-
2:23 - 2:26(ویدیو) نظر: صداش رو اعصابه. ببخشید.
-
2:26 - 2:28گوینده: باشه بخشیدم. بارگزاری.
-
2:28 - 2:32(ویدیو) نظر: میشه بدون اینکه دهنت
پر باشه دوباره بسازیش؟ -
2:32 - 2:37گوینده: خوب حداقل نظرش سازنده بود.
بارگزاری. -
2:37 - 2:39(ویدیو) پیام: لطفاً دیگه از این صدا
استفاده نکنین -
2:39 - 2:41اصن نمیشه فهمید چی میگه.
-
2:41 - 2:42بارگزاری.
-
2:42 - 2:45(ویدیو) نظر: به خاطر لهجه هندیش
نفهمیدم چی میگه. -
2:45 - 2:47گوینده: باشه باشه باشه، دو تا چیز.
-
2:47 - 2:48اولاً، من لهجه هندی ندارم،
-
2:48 - 2:50لهجه پاکستانی دارم، گرفتی؟
-
2:50 - 2:53و دوماً، قشنگ معلومه لهجه پاکستانی دارم.
-
2:53 - 2:56(خنده)
-
2:56 - 2:58اما پیغامهای اینجوری همینطور میآمد.
-
2:58 - 3:01منم گفتم خب بهشون توجه نمیکنم
-
3:01 - 3:04و شروع به کار کردن روی
قسمت دوم ویدئو کردم. -
3:04 - 3:06صدام رو ضبط کردم.
-
3:06 - 3:09ولی هربار که نشستم ویرایشاش کنم،
-
3:09 - 3:10نمیتونستم.
-
3:12 - 3:15هر دفعه خاطرات بچگیم رو زنده میکرد،
-
3:15 - 3:18وقتی که حرف زدن برام خیلی سخت بود.
-
3:18 - 3:21از وقتی که یادمه لکنت زبان داشتم.
-
3:22 - 3:24توی کلاس درس
-
3:24 - 3:26هرگز وقتی سؤالی داشتم یا جواب رو
بلد بودم -
3:26 - 3:27دستم رو بالا نمیگرفتم.
-
3:27 - 3:29هر وقت تلفن زنگ میزد،
-
3:29 - 3:32فوری میرفتم توی دستشویی که
قرار نباشه جواب بدم. -
3:33 - 3:36اگر با من کار داشتند
والدینام میگفتن خونه نیستم. -
3:36 - 3:38زمان زیادی تو دستشویی سر کردم.
-
3:40 - 3:42و از معرفی کردن خودم متنفر بودم،
-
3:42 - 3:44به خصوص توی جمع.
-
3:44 - 3:47همیشه توی گفتن اسمم گیر میکردم
و معمولاً یه نفر بود که بگه -
3:47 - 3:49«اسمت یادت رفته؟»
-
3:49 - 3:50و بعدش همه میخندیدن.
-
3:51 - 3:53این جوک هیچوقت بیمزه نشد.
-
3:55 - 3:57(خنده)
-
3:58 - 4:01تمام کودکیم احساس میکردم
اگر حرف بزنم، -
4:01 - 4:07همه میفهمن من مشکل دارم،
-
4:07 - 4:08که من عادی نیستم.
-
4:09 - 4:11منم اغلب ساکت بودم.
-
4:12 - 4:16ببینید اینکه بالاخره من در کارهام از
صدای خودم استفاده کردم -
4:16 - 4:18حرکت بزرگی بود.
-
4:18 - 4:20هر وقت صدا ضبط میکنم،
-
4:20 - 4:23هرجمله رو به سختی
چندین و چندبار میگم، -
4:23 - 4:25و بعدش برمیگردم
-
4:25 - 4:28و اونایی که فکر میکنم کمتر داغونن
انتخاب میکنم. -
4:31 - 4:34ادیت کردن صدا مثل اینه که
صداتون رو فتوشاپ کنید. -
4:34 - 4:38میتونم تند یا کندش کنم، عمیقترش کنم یا
اکو روش بگذارم. -
4:38 - 4:42و اگر تته پته کنم،
و اگر تته پته کنم، -
4:42 - 4:43برمیگردم و درستش میکنم.
-
4:43 - 4:45انگار جادوئه.
-
4:45 - 4:48استفاده از صدای شدیداً ادیت شدهام
توی کارهام -
4:48 - 4:51راهی بود برای من که بالاخره
صدام به نظر خودم عادی بشه. -
4:52 - 4:54ولی بعد از اون نظرها،
-
4:55 - 4:57دیگه حس عادی بودن نداشتم.
-
4:58 - 5:00و به همین دلیل دیگه از صدای خودم
استفاده نکردم. -
5:02 - 5:06از اون روز به بعد من خیلی درمورد
عادی بودن فکر کردم -
5:07 - 5:09و به این نتیجه رسیدم
-
5:09 - 5:13که «عادی بودن» زادهی انتظاراته.
-
5:13 - 5:15بگذارید براتون مثال بزنم.
-
5:15 - 5:16یه داستانی خوندم
-
5:16 - 5:18درمورد شاعر یونان باستان، هومر.
-
5:19 - 5:22خب، هومر در آثارش به رنگهای
اندکی اشاره میکنه -
5:23 - 5:24و حتا وقتی هم اشاره میکنه
-
5:24 - 5:26به نظر میرسه درک اشتباهی
از اونا داره. -
5:27 - 5:30مثلاً دریا رو به سرخی شراب
تشبیه میکنه -
5:30 - 5:34بعضی وقتها صورت مردم سبز توصیف میشه
و گوسفندها ارغوانی. -
5:35 - 5:36اما این فقط مشکل هومر نیست.
-
5:36 - 5:39اگر به ادبیات باستانی نگاه کنید --
-
5:39 - 5:41چین، ایسلند، یونان و هند باستان --
-
5:41 - 5:43و حتا انجیل اصلی به زبان عبری
-
5:43 - 5:46همهی اونها به رنگهای
اندکی اشاره میکنند. -
5:47 - 5:50و رایجترین نظریه در مورد علت این پدیده
-
5:50 - 5:53این است که تمدنها وقتی یک رنگ را
شناسایی میکردن -
5:53 - 5:56که توانایی داشته باشن اون رنگ رو بسازن.
-
5:56 - 5:58یعنی اینکه، اگر شما بتوانید
یه رنگ رو بسازید -
5:58 - 6:00فقط در اون صورت میتونید
اون رنگ رو ببینید. -
6:00 - 6:03رنگی مانند سرخ، که اغلب تمدنها
به راحتی آن را میساختند -
6:03 - 6:06زیرا خیلی سریع اون رو دیده بودن.
-
6:06 - 6:09اما رنگی مثل آبی، که ساختنش
خیلی سختتر بود -
6:09 - 6:12بسیاری از تمدنها خیلی بعدتر فهمیدن
چطور اون رنگ رو -
6:12 - 6:13خودشون بسازن.
-
6:13 - 6:16همچنین خیلی بعدتر هم
اون رنگ رو دیدند. -
6:16 - 6:19بنابراین تا آن زمان، حتا اگر یک رنگ
دوروبرشون بود -
6:19 - 6:22آنها توانایی دیدنش رو نداشتند.
-
6:22 - 6:23اون رنگ نامرئی بود
-
6:23 - 6:25بخشی از چیزی که اونا
عادی میپنداشتند نبود. -
6:27 - 6:29این داستان به من کمک کرد
شرایط خودم رو درک کنم. -
6:30 - 6:33وقتی من اولین نظرهای ویدئو رو خوندم،
-
6:33 - 6:36واکنش اولیهام این بود که
همهش رو به خودم بگیرم. -
6:36 - 6:38اما اونایی که نظر میذاشتن نمیدونستن
-
6:38 - 6:41من چقدر از صدای خودم
خجالت میکشیدم. -
6:42 - 6:45اکثر آنها به لهجه من واکنش نشون میدادن.
-
6:45 - 6:48چون عادی نیست یه راوی
لهجه داشته باشه -
6:49 - 6:51اما حالا عادی چی هست اصلاً؟
-
6:51 - 6:55ما میدونیم اگر سیاهپوست باشی
ویراستارها غلط املایی بیشتری -
6:55 - 6:56ازت میگیرن.
-
6:57 - 7:02ما میدونیم استادها تمایلی به کمک کردن به
دانشجویان خانم یا در اقلیتها ندارن. -
7:02 - 7:05و میدونیم رزومههایی که اسم طرف شبیه
اسم سفدپوستها باشه -
7:05 - 7:08از رزومههایی که اسمهای سیاهپوست گونه
دارند بیشتر قبول میشن. -
7:09 - 7:10چرا اینطوره؟
-
7:11 - 7:13به خاطر انتظار ما از عادی بودن.
-
7:14 - 7:16ما فکر میکنیم عادی است که
-
7:16 - 7:18یک دانشآموز سیاهپوست غلط
املایی داشته باشه. -
7:18 - 7:20ما فکر میکنیم عادی است
-
7:20 - 7:23وقتی یه دانشجوی مونث یا اقلیت
نتونه موفق باشه. -
7:24 - 7:26و ما فکر میکنیم عادی است که
-
7:26 - 7:29یک کارمند سفیدپوست بهتر از یک کارمند
سیاهپوست باشه. -
7:29 - 7:32اما تحقیقات همچنین نشون دادهاند که
تبعیضهای این چنینی -
7:32 - 7:34در اغلب مواقع فقط پارتیبازی است.
-
7:34 - 7:38و نتیجهی خواستن برای کمک کردن به
به افرادی است که با آنها پیوند دارید -
7:38 - 7:42نه اینکه بخواهید به افرادی که با آنها
پیوند ندارید آسیب بزنید. -
7:43 - 7:46و اینکه با بقیه پیوند برقرار نکیند از سنین
کودکی آغاز میشود. -
7:46 - 7:48بذارید مثال بزنم.
-
7:48 - 7:52کتابخانهای که آمار شخصیتهای
درون کتابهای کودکان را -
7:52 - 7:55هر ساله جمع میکند،
-
7:55 - 8:00در سال ۲۰۱۴ دریافت که تنها
۱۱٪ شخصیتها -
8:00 - 8:02رنگین پوست هستند.
-
8:02 - 8:06و سال قبلش این عدد،
حدود ۸٪ بود، -
8:06 - 8:10با اینکه امروزه نیمی از کودکان آمریکایی
پسزمینهی اقلیتی دارند. -
8:10 - 8:11نصف.
-
8:11 - 8:13بنابراین دو مسئله مهم اینجا هست.
-
8:13 - 8:16اول، به کودکان گفته میشود میتوانند،
هرچه میخواهند باشند -
8:16 - 8:17هرکاری بخواهند میتوانند
بکنند، -
8:17 - 8:20و با این حال اغلب داستانهایی که
کودکان رنگینپوست میخوانند -
8:20 - 8:22در مورد افرادی است که شبیه
خودشان نیستند. -
8:22 - 8:24دوماً، گروههای اکثریت متوجه
-
8:24 - 8:27شباهت زیادشان به اقلیتها نیستند --
-
8:27 - 8:30تجربیات روزمره، آرزوهایمان
-
8:30 - 8:32رؤیاهایمان، ترسهایمان
-
8:32 - 8:34و علاقه مشترکمان به حمص.
(خوراک نخود-ارده) -
8:34 - 8:35خوش مزهس!
-
8:35 - 8:37(خنده)
-
8:38 - 8:41دقیقاً مثل رنگ آبی برای
یونانیان باستان، -
8:41 - 8:44اقلیتها بخشی از چیزی که ما
عادی میپنداریم نیستند، -
8:45 - 8:50زیرا عادی بودن تنها ساختاری است
از آنچه ما به آن عادت کردهایم، -
8:50 - 8:52و چقدر آن را اطرافمان میبینیم.
-
8:54 - 8:56و این جایی است که موضوعات
دشوار میشوند. -
8:57 - 9:01من میتوانم مفهوم از پیش حاضر عادی بودن
را قبول کنم -- که عادی بودن خوب است، -
9:01 - 9:05و هرچه خارج از دایره
کوچک عادی بودن باشد بد است. -
9:06 - 9:10یا میتوانم مفهوم از پیش حاضر عادی
را به چالش بکشم -
9:10 - 9:12با آثارم
-
9:12 - 9:13با صدایم
-
9:14 - 9:16و با لهجهام
-
9:17 - 9:18و با ایستادن روی این صحنه،
-
9:18 - 9:21با اینکه دارم زهرهترک میشم
و ترجیح میدم توی دستشویی باشم. -
9:22 - 9:23(خنده)
-
9:23 - 9:26(تشویق)
-
9:32 - 9:36(ویدئو، گوسفند با صدای گوینده)
دوباره من سعی دارم کمکم از صدای خود -
9:36 - 9:38در آثارم استفاده کنم.
-
9:38 - 9:39و خیلی هم خوشحالم.
-
9:39 - 9:41نه اینکه یه دفعه ناراحت نشم
-
9:41 - 9:43بار دیگه چند نفر خواهند گفت
وقتی حرف میزنم -
9:43 - 9:46(زیرلب) انگار کره بادوم زمینی
تو دهنم دارم. -
9:46 - 9:47(خنده)
-
9:47 - 9:49گوینده: این یعنی اینکه
من الان درک بهتری از -
9:49 - 9:51آنچه در میان است دارم،
-
9:51 - 9:54و اینکه تسلیم شدن راه چاره نیست.
-
9:57 - 9:59یونانیان باستان صبح از خواب بیدار نشدند
و بدونن -
9:59 - 10:01آسمان آبی ست.
-
10:01 - 10:05قرنها طول کشید، حتا، برای انسانها
که بفهمن چه چیزی را این همه مدت -
10:05 - 10:06نادیده میگرفتیم.
-
10:07 - 10:11و اینچنین ما دائماً مفهوم خود را
از عادی بودن به چالش میکشیم، -
10:11 - 10:15زیرا انجام دادن این کار به ما
به عنوان یک جامعه امکان میدهد -
10:15 - 10:18تا بالاخره آسمان را آنگونه که هست ببینیم.
-
10:20 - 10:26(ویدئو) شخصیتها: تشکر تشکر
تشکر تشکر تشکر. -
10:26 - 10:28هیولای فرانکنشتاین: (خرخر)
-
10:28 - 10:29(خنده)
-
10:29 - 10:30گوینده: تشکر میکنم.
-
10:30 - 10:34(تشویق)
- Title:
- من همچنان حرف میزنم حتی وقتی دیگران لهجهام را مسخره میکنند
- Speaker:
- صفوت سلیم
- Description:
-
هنرمند صفات سالم از کودکی با لکنت زبان بزرگ شد ــ اما به عنوان یک انیماتور مستقل، تصمیم گرفت صدای خودش را روی شخصیتها بگذارد تا آنها را زنده کند. وقتی کامنتها در یوتیوب لهجهی پاکستانی او را به سخره گرفتند، روحیهی او نابود شد، و کمکم صدایش را از کارهایش خارج کرد. حال گوش بسپارید به اینکه چگونه این دوست عضو TED صدا و اعتماد به نفس خود را پس گرفت.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 10:48
soheila Jafari approved Persian subtitles for Why I keep speaking up -- even when people mock my accent | ||
hassan qodusi accepted Persian subtitles for Why I keep speaking up -- even when people mock my accent | ||
hassan qodusi edited Persian subtitles for Why I keep speaking up -- even when people mock my accent | ||
hassan qodusi edited Persian subtitles for Why I keep speaking up -- even when people mock my accent | ||
hassan qodusi edited Persian subtitles for Why I keep speaking up -- even when people mock my accent | ||
hassan qodusi edited Persian subtitles for Why I keep speaking up -- even when people mock my accent | ||
hassan qodusi edited Persian subtitles for Why I keep speaking up -- even when people mock my accent | ||
hassan qodusi edited Persian subtitles for Why I keep speaking up -- even when people mock my accent |