Καλύτερες τουαλέτες, καλύτερη ζωή

Στις αγροτικές περιοχές της Ινδίας η έλλειψη τουαλετών δημιουργεί ένα
μεγάλο και βρομερό πρόβλημα. Έχει ως αποτέλεσμα νερό κακής ποιότητας, το οποίο είναι ένας από τους κύριους λόγους ασθενειών στην Ινδία και έχει επίσης και μια δυσανάλογα αρνητική επίπτωση στις γυναίκες. Ο Τζο Μαντιάθ μας παρουσιάζει ένα πρόγραμμα που βοηθάει τους χωρικούς να βοηθήσουν τους εαυτούς τους. Το πρόγραμμα απαιτεί τη συμμετοχή όλων των κατοίκων του χωριού για να χτίσουν καθαρά και προστατευμένα συστήματα ύδρευσης και υγιεινής και αποφέρει σπουδαία οφέλη στην υγεία, την εκπαίδευση και στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Είναι πολύ μοντέρνο και αρμόζον
να μιλάμε για το φαγητό

σε όλες τις μορφές, τα χρώματα,
τα αρώματα και τις γεύσεις του.

Αλλά αφού το φαγητό περάσει
από το πεπτικό μας σύστημα,

όταν αποβάλλεται ως περιττώματα,

δεν είναι πλέον της μόδας
να μιλάς για αυτό.

Είναι μάλλον απεχθές.

Είμαι κάποιος που έχει εξελιχθεί
από τις σκατοκουβέντες στα κανονικά σκατά.

(Γέλια)

Ο οργανισμός μου, ο «Γκραμ Βίκας», που
σημαίνει «οργανισμός ανάπτυξης χωριών»,

δραστηριοποιούταν στον τομέα
των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Επί το πλείστον, παράγαμε βιοαέριο,

βιοαέριο για αγροτικές κουζίνες.

Παράγουμε βιοαέριο στην Ινδία
χρησιμοποιώντας ακαθαρσίες ζώων,

το οποίο συνήθως στην Ινδία,
ονομάζεται κοπριά αγελάδων.

Αλλά επειδή έχω μια ευαισθησία
με τον διαχωρισμό των φύλων,

προτιμώ να το ονομάζω σκατά ταύρου.

Αλλά όταν αργότερα καταλάβαμε

πόσο σημαντική είναι η υγιεινή και
η κατάλληλη απόρριψη των περιττωμάτων,

μπήκαμε στον τομέα της υγιεινής.

Το 80% όλων των ασθενειών στην Ινδία
και στις περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες

οφείλονται στην κακή ποιότητα του νερού.

Και όταν ψάξουμε τον λόγο
για την κακή ποιότητα του νερού,

ανακαλύπτουμε ότι οφείλεται
στον απαράδεκτο τρόπο

που διαχειριζόμαστε
τις ανθρώπινες ακαθαρσίες.

Οι ανθρώπινες ακαθαρσίες
στην πιο ωμή τους μορφή,

καταλήγουν στο πόσιμο νερό,
στο νερό που πλενόμαστε, που πλένουμε,

που ποτίζουμε και σε όποιο
άλλο νερό χρησιμοποιούμε.

Και αυτή είναι η αιτία για το 80%
των ασθενειών στις αγροτικές περιοχές.

Στην Ινδία, δυστυχώς,
μόνο οι γυναίκες μεταφέρουν νερό.

Οπότε για όλες τις ανάγκες του σπιτιού
οι γυναίκες πρέπει να μεταφέρουν νερό.

Αυτή λοιπόν είναι μια ελεεινή κατάσταση.

Η ελεύθερη αφόδευση είναι ανεξέλεγκτη.

Το 70% των Ινδών αφοδεύουν στη φύση.

Κάθονται εκεί στα ανοιχτά,

με τον αέρα στα πανιά τους,

κρύβοντας το πρόσωπό τους,
εκθέτοντας τα οπίσθιά τους,

και κάθονται εκεί με πρωτόγονο μεγαλείο

- το 70% των Ινδών.

Και αν εξετάσουμε το σύνολο του κόσμου,

το 60% από όλα τα σκατά που πετιούνται
στα ανοιχτά είναι από Ινδούς.

Μια απίστευτη διάκριση.

Δεν ξέρω αν εμείς οι Ινδοί μπορούμε να
είμαστε περήφανοι για μια τέτοια διάκριση.

(Γέλια)

Οπότε εμείς, μαζί με πολλά χωριά,
αρχίσαμε να συζητάμε

για το πώς να αντιμετωπίσουμε
αυτό το πρόβλημα δημόσιας υγιεινής.

Μαζευτήκαμε και φτιάξαμε
ένα πρόγραμμα που ονομάζεται MANTRA,

που σημαίνει Κίνημα και Δίκτυο Δράσης για
τον Μετασχηματισμό των Αγροτικών Περιοχών.

Οπότε μιλάμε για μεταμόρφωση
των αγροτικών περιοχών.

Τα χωριά που συμφώνησαν
να εφαρμόσουν αυτό το πρόγραμμα,

οργάνωσαν έναν αναγνωρισμένο
από τον νόμο οργανισμό,

το κύριο σώμα του οποίου αποτελείται
από όλα τα μέλη που εκλέγουν

μια επιτροπή ανδρών και γυναικών
η οποία εφαρμόζει το πρόγραμμα

και στη συνέχεια φροντίζει για τη σωστή
λειτουργία και τη συντήρησή του.

Αποφάσισαν να χτίσουν
μια τουαλέτα και ένα μπάνιο.

Και από μια προστατευμένη πηγή νερού,

το νερό να πηγαίνει
σε μια υπερυψωμένη δεξαμενή νερού

και διαμέσου σωληνώσεων
σε όλα τα σπίτια σε τρεις βρύσες:

μία στην τουαλέτα, μία στο μπάνιο
και μία στην κουζίνα, όλο το 24ωρο.

Είναι κρίμα ότι οι πόλεις μας,
όπως το Νέο Δελχί και η Βομβάη

δεν έχουν 24ωρη παροχή νερού.

Αλλά αυτά τα χωριά, θέλουμε να έχουν.

Υπάρχει μια σαφής διαφορά στην ποιότητα.

Στην Ινδία, υπάρχει μια άποψη
που είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό αποδεκτή

από την κρατική γραφειοκρατία
και από όλους όσους έχουν κάποια εξουσία,

η άποψη ότι οι φτωχοί
αξίζουν φτωχές λύσεις

και οι εντελώς άποροι
αξίζουν άθλιες λύσεις.

Αυτό, σε συνδυασμό με μια θεωρία
για βραβείο Νόμπελ,

που λέει ότι το φτηνό
είναι και το πιο οικονομικό,

αποτελούν μια νοοτροπία που οι φτωχοί
αναγκάζονται να την υποστούν.

Εμείς παλεύουμε ενάντια σε αυτό.

Πιστεύουμε ότι οι φτωχοί
έχουν εξευτελιστεί για αιώνες.

Επίσης και στον τομέα της υγιεινής

δεν θα έπρεπε να εξευτελίζονται.

Η υγιεινή αφορά περισσότερο
την ανθρώπινη αξιοπρέπεια

παρά την απόρριψη
των ανθρώπινων αποβλήτων.

Γι' αυτό κατασκευάζουμε αυτές
τις τουαλέτες και πολύ συχνά μας λένε

ότι αυτές οι τουαλέτες
είναι καλύτερες από τα σπίτια τους.

Όπως βλέπετε μπροστά είναι τα σπίτια

και από πίσω οι τουαλέτες.

Έτσι όλες οι οικογένειες στο χωριό,
χωρίς ούτε μία εξαίρεση,

αποφάσισαν να χτίσουν
μια τουαλέτα και ένα μπάνιο.

Γι' αυτό συγκεντρώθηκαν όλοι μαζί,
μάζεψαν όλα τα τοπικά υλικά,

τοπικά υλικά όπως χαλίκια και άμμο,

συνήθως διατίθεται μια κρατική επιδότηση

για να καλύψει τουλάχιστον
ένα μέρος των απαραίτητων υλικών

όπως τσιμέντο, ατσάλι,
τη λεκάνη της τουαλέτας.

Έτσι χτίζουν μια τουαλέτα και ένα μπάνιο.

Επίσης, όλοι οι ανειδίκευτοι εργάτες,

κυρίως μεροκαματιάρηδες,
συνήθως χωρίς δική τους ιδιοκτησία,

έχουν την ευκαιρία να εκπαιδευτούν
ως χτίστες και υδραυλικοί.

Όσο λοιπόν αυτοί εκπαιδεύονται,
οι υπόλοιποι μαζεύουν τα υλικά.

Και όταν είναι όλοι έτοιμοι,
χτίζουν μια τουαλέτα, ένα μπάνιο,

και φυσικά ένα υδραγωγείο,
μια υπερυψωμένη δεξαμενή νερού.

Για τα απόβλητα χρησιμοποιούμε
ένα σύστημα δύο απορροφητικών βόθρων.

Από την τουαλέτα τα απόβλητα
πηγαίνουν στον πρώτο βόθρο,

όταν γεμίζει ο πρώτος, μπλοκάρεται
και τα απόβλητα πηγαίνουν στον δεύτερο.

Αλλά ανακαλύψαμε ότι αν φυτέψουμε
μπανανιές και δέντρα παπάγιας

γύρω από τους βόθρους,

αναπτύσσονται πολύ καλά επειδή
απορροφούν όλα τα θρεπτικά συστατικά

και βγάζουν νοστιμότατες
μπανάνες και παπάγιες.

Αν έρθει κάποιος από εσάς σπίτι μου,

με χαρά θα μοιραστώ μαζί σας
αυτές τις μπανάνες και τις παπάγιες.

Εδώ μπορείτε να δείτε ολοκληρωμένες
τις τουαλέτες και τα υδραγωγεία.

Αυτό είναι σε ένα χωριό όπου
οι περισσότεροι είναι αγράμματοι.

Υπάρχει παροχή νερού όλο το 24ωρο

και αυτό επειδή το νερό μολύνεται
πολύ εύκολα όταν το αποθηκεύεις

- ένα παιδί μπορεί να βάλει τα χέρια του
ή κάτι να πέσει μέσα στο νερό.

Οπότε καθόλου νερό δεν αποθηκεύεται.
Έχει πάντα στη βρύση.

Εδώ βλέπουμε πώς κατασκευάζεται
μια υπερυψωμένη δεξαμενή νερού

και δίπλα τη βλέπουμε ολοκληρωμένη.

Επειδή πρέπει να γίνει υπερυψωμένη
δημιουργείται διαθέσιμος χώρος από κάτω,

στον οποίο φτιάχνουμε δύο με τρία δωμάτια,

τα οποία το χωριό τα χρησιμοποιεί
για διάφορες συνεδριάσεις της επιτροπής.

Έχουμε σαφείς ενδείξεις για τον σπουδαίο
αντίκτυπο που έχει αυτό το πρόγραμμα.

Πριν από αυτό, όπως ισχύει συνήθως,

περισσότεροι από 80% των ανθρώπων υπέφεραν
από ασθένειες που μεταδίδονται με το νερό.

Αλλά μετά από αυτό, έχουμε
αποδείξεις ότι κατά μέσο όρο 82%

ανάμεσα στα 1200 χωριά που έχουν
ολοκληρώσει το πρόγραμα,

οι ασθένειες λόγω μολυσμένων νερών
έχουν μειωθεί κατά 82%.

(Χειροκρότημα)

Οι γυναίκες ξόδευαν,
κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες,

περίπου έξι με επτά ώρες τη μέρα
κουβαλώντας νερό.

Και όταν πήγαιναν να φέρουν νερό,

επειδή, όπως είπα νωρίτερα,
μόνο οι γυναίκες κουβαλούν νερό,

έπαιρναν μαζί και τα κορίτσια τους
για να κουβαλήσουν και αυτά

ή τα άφηναν σπίτι
για να προσέχουν τα αδέρφια τους.

Οπότε λιγότερο από το 9%
των κοριτσιών πήγαινε σχολείο,

ακόμα και αν υπήρχε σχολείο.

Από τα αγόρια πήγαινε περίπου το 30%.

Τώρα πηγαίνουν το 90% από τα κορίτσια
και σχεδόν το 100% από τα αγόρια.

(Χειροκρότημα)

Η πιο ευάλωτη ομάδα στα χωριά

είναι οι εργάτες που δεν έχουν δική τους
ιδιοκτησία και δουλεύουν μεροκάματο.

Επειδή όμως εκπαιδεύτηκαν
ως χτίστες, υδραυλικοί και σιδεράδες

πλέον μπορούν να κερδίζουν
300 με 400% περισσότερα.

Εδώ βλέπουμε λοιπόν
την δημοκρατία στην πράξη,

και αυτό επειδή έχουμε το κυρίως σώμα,
το διοικητικό συμβούλιο και την επιτροπή,

οι άνθρωποι μαθαίνουν να αμφισβητούν
και να αυτοδιοικούνται,

μαθαίνουν να διαχειρίζονται
τις προσωπικές τους υποθέσεις,

παίρνουν το μέλλον τους στα χέρια τους.

Αυτό λοιπόν είναι δημοκρατία
στη βασική της αρχή, στην πράξη.

Ως τώρα, περισσότερα από 1.200 χωριά
έχουν ολοκληρώσει το πρόγραμμα.

Ωφελεί περισσότερους από 400.000 ανθρώπους
και ο αριθμός όλο και μεγαλώνει

και ελπίζω να συνεχίσει να μεγαλώνει.

Για την Ινδία και για τις αναπτυσσόμενες
χώρες σαν αυτήν,

οι στρατοί και οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί,

οι εταιρίες λογισμικού
και τα διαστημόπλοια,

μπορεί να μην είναι τόσο σημαντικά
όσο οι βρύσες και οι τουαλέτες.

Ευχαριστώ. Ευχαριστώ πολύ.

(Χειροκρότημα)

Ευχαριστώ.