Return to Video

Hyeonseo Lee: Mijn ontsnapping uit Noord-Korea

  • 0:00 - 0:02
    Toen ik klein was,
  • 0:02 - 0:05
    beschouwde ik mijn land als het beste ter wereld.
  • 0:05 - 0:08
    Tijdens mijn jeugd zong ik het liedje
    "Niets om jaloers op te zijn."
  • 0:08 - 0:11
    Ik was erg trots.
  • 0:11 - 0:13
    Op school brachten we veel tijd door met
  • 0:13 - 0:15
    het bestuderen van de geschiedenis van Kim Il-Sung
  • 0:15 - 0:19
    maar we leerden nooit over de buitenwereld
  • 0:19 - 0:24
    behalve dat Amerika,
    Zuid-Korea en Japan de vijanden waren.
  • 0:24 - 0:27
    Hoewel ik vaak fantaseerde
    over de buitenwereld,
  • 0:27 - 0:31
    dacht ik dat ik mijn hele leven
    in Noord-Korea zou blijven,
  • 0:31 - 0:35
    tot alles plots veranderde.
  • 0:35 - 0:39
    Toen ik zeven jaar oud was,
    zag ik mijn eerste openbare executie.
  • 0:39 - 0:43
    Toch zag ik mijn leven
    in Noord-Korea als normaal.
  • 0:43 - 0:45
    Mijn familie was niet arm,
  • 0:45 - 0:48
    en ik had nooit honger gekend.
  • 0:48 - 0:53
    Op een dag, in 1995,
    bracht mijn moeder een brief mee naar huis
  • 0:53 - 0:55
    van de zus van een van haar collega's.
  • 0:55 - 1:00
    Er stond in: "Wanneer u dit leest,
    zullen alle vijf gezinsleden
  • 1:00 - 1:03
    niet meer bestaan in deze wereld
  • 1:03 - 1:07
    omdat we de voorbije twee weken
    niets gegeten hebben.
  • 1:07 - 1:09
    We liggen samen op de grond,
  • 1:09 - 1:18
    en onze lichamen zijn zo zwak,
    we zijn klaar om te sterven.'
  • 1:18 - 1:21
    Ik was zo geschokt.
  • 1:21 - 1:23
    Dit was de eerste keer dat ik
  • 1:23 - 1:28
    hoorde over het leed in mijn land.
  • 1:28 - 1:31
    Kort daarna wandelde ik langs een treinstation
  • 1:31 - 1:32
    en ik zag iets verschrikkelijks,
  • 1:32 - 1:36
    dat ik niet uit mijn geheugen kan wissen.
  • 1:36 - 1:39
    Een levenloze vrouw lag op de grond
  • 1:39 - 1:43
    met een uitgemergeld kind in haar armen,
  • 1:43 - 1:47
    dat hulpeloos naar het gezicht
    van de moeder staarde.
  • 1:47 - 1:51
    Niemand hielp hen,
    omdat ze zo gericht waren op
  • 1:51 - 1:56
    hun eigen zorgen en die van hun families.
  • 1:56 - 2:00
    Een grote hongersnood teisterde Noord-Korea
    in het midden van de jaren 90.
  • 2:00 - 2:03
    Uiteindelijk stierven er
    meer dan een miljoen Noord-Koreanen
  • 2:03 - 2:06
    tijdens de hongersnood.
    Velen overleefden enkel
  • 2:06 - 2:12
    door gras, insecten en boomschors te eten.
  • 2:12 - 2:15
    Stroomstoringen werden ook frequenter,
  • 2:15 - 2:19
    dus heerste 's nachts bij ons
    volledige duisternis
  • 2:19 - 2:22
    afgezien van de zee van licht in China,
    aan de overkant van de rivier.
  • 2:22 - 2:24
    afgezien van de zee van licht in China,
    aan de overkant van de rivier.
  • 2:24 - 2:30
    Ik vroeg me altijd af
    waarom zij licht hadden en wij niet.
  • 2:30 - 2:34
    Dit is een satellietfoto
    die Noord-Korea 's nachts toont
  • 2:34 - 2:37
    vergeleken met haar buren.
  • 2:37 - 2:39
    Dit is de Amrok-rivier
  • 2:39 - 2:42
    die een deel van de natuurlijke grens
    tussen Noord-Korea en China vormt.
  • 2:42 - 2:44
    die een deel van de natuurlijke grens
    tussen Noord-Korea en China vormt.
  • 2:44 - 2:47
    Je ziet dat de rivier
    op bepaalde punten erg smal is
  • 2:47 - 2:53
    zodat Noord-Koreanen
    clandestien kunnen oversteken.
  • 2:53 - 2:55
    Maar velen sterven.
  • 2:55 - 3:02
    Soms zag ik lijken op de rivier drijven.
  • 3:02 - 3:07
    Ik kan niet veel onthullen over
    mijn vertrek uit Noord-Korea,
  • 3:07 - 3:11
    enkel dat ik tijdens de vreselijke hongersnoodjaren
  • 3:11 - 3:16
    naar verre familie in China werd gestuurd.
  • 3:16 - 3:18
    Maar ik dacht slechts voor korte tijd
    gescheiden te zullen zijn van mijn familie.
  • 3:18 - 3:22
    Maar ik dacht slechts voor korte tijd
    gescheiden te zullen zijn van mijn familie.
  • 3:22 - 3:24
    Ik had nooit kunnen denken
  • 3:24 - 3:29
    dat het 14 jaar zou duren om herenigd te worden.
  • 3:29 - 3:33
    In China was het leven hard,
    als jong meisje zonder mijn familie.
  • 3:33 - 3:36
    Ik had geen idee hoe het leven zou zijn
  • 3:36 - 3:38
    als Noord-Koreaanse vluchteling.
  • 3:38 - 3:42
    Al gauw merkte ik
    dat het niet alleen uitzonderlijk moeilijk was
  • 3:42 - 3:44
    maar ook heel erg gevaarlijk,
  • 3:44 - 3:49
    aangezien Noord-Koreaanse vluchtelingen in China
    als illegale immigranten worden beschouwd.
  • 3:49 - 3:52
    aangezien Noord-Koreaanse vluchtelingen in China
    als illegale immigranten worden beschouwd.
  • 3:52 - 3:54
    Ik leefde in constante angst
  • 3:54 - 3:57
    dat mijn identiteit zou worden onthuld
  • 3:57 - 4:00
    en dat ik teruggestuurd zou worden
    om een vreselijk lot te ondergaan in Noord-Korea.
  • 4:00 - 4:03
    en dat ik teruggestuurd zou worden
    om een vreselijk lot te ondergaan in Noord-Korea.
  • 4:03 - 4:06
    Op een dag kwam mijn ergste nachtmerrie uit
  • 4:06 - 4:08
    toen ik gearresteerd werd door de Chinese politie
  • 4:08 - 4:12
    en voor verhoor werd overgebracht
    naar het politiekantoor.
  • 4:12 - 4:16
    Iemand had mij beschuldigd
    Noord-Koreaanse te zijn
  • 4:16 - 4:20
    en dus toetsten ze mijn Chinese taalvaardigheid
  • 4:20 - 4:23
    en stelden mij een hele hoop vragen.
  • 4:23 - 4:25
    Ik was zo bang,
  • 4:25 - 4:28
    ik dacht dat mijn hart ging ontploffen.
  • 4:28 - 4:32
    Als er ook maar iets onnatuurlijk overkwam,
    konden ze mij opsluiten
  • 4:32 - 4:34
    en repatriëren.
  • 4:34 - 4:36
    Ik dacht dat mijn leven voorbij was
  • 4:36 - 4:40
    maar slaagde erin
    al mijn emoties in toom te houden
  • 4:40 - 4:41
    en de vragen te beantwoorden.
  • 4:41 - 4:44
    Na het verhoor
  • 4:44 - 4:46
    zei een ambtenaar tegen een andere:
  • 4:46 - 4:48
    "Dit was een vals verslag.
  • 4:48 - 4:50
    Zij is niet Noord-Koreaans."
  • 4:50 - 4:54
    Ze lieten me gaan. Het was een mirakel.
  • 4:54 - 4:57
    Sommige Noord-Koreanen in China zoeken asiel
    in buitenlandse ambassades,
  • 4:57 - 4:59
    Sommige Noord-Koreanen in China zoeken asiel
    in buitenlandse ambassades,
  • 4:59 - 5:03
    maar de Chinese politie
    weet er velen op te pakken en te repatriëren.
  • 5:03 - 5:04
    maar de Chinese politie
    weet er velen op te pakken en te repatriëren.
  • 5:04 - 5:06
    Deze meisjes hadden veel geluk.
  • 5:06 - 5:08
    Hoewel ze gevat werden,
  • 5:08 - 5:09
    kregen ze uiteindelijk de vrijheid
    na zware internationale druk.
  • 5:09 - 5:12
    kregen ze uiteindelijk de vrijheid
    na zware internationale druk.
  • 5:12 - 5:16
    Deze Noord-Koreanen waren niet zo fortuinlijk.
  • 5:16 - 5:20
    Elk jaar worden talloze Noord-Koreanen
    gevat in China
  • 5:20 - 5:22
    en gerepatrieerd naar Noord-Korea
  • 5:22 - 5:26
    waar ze kunnen worden gefolterd, opgesloten
    of openbaar geëxecuteerd.
  • 5:26 - 5:29
    waar ze kunnen worden gefolterd, opgesloten
    of openbaar geëxecuteerd.
  • 5:29 - 5:32
    Ik had het geluk te ontsnappen,
  • 5:32 - 5:35
    maar de meeste Noord-Koreanen
    zijn minder fortuinlijk.
  • 5:35 - 5:39
    Het is tragisch dat Noord-Koreanen
    hun identiteit moeten verbergen
  • 5:39 - 5:43
    en zo hard moeten vechten om te overleven.
  • 5:43 - 5:46
    Zelfs nadat ze een nieuwe taal hebben geleerd
    en een nieuwe job vinden,
  • 5:46 - 5:50
    kan hun wereld elk moment
    ondersteboven gehaald worden.
  • 5:50 - 5:54
    Daarom besloot ik,
    na 10 jaar mijn identiteit te hebben verborgen,
  • 5:54 - 5:58
    naar Zuid-Korea te gaan
    en alweer een nieuw leven te beginnen.
  • 5:58 - 6:01
    naar Zuid-Korea te gaan
    en alweer een nieuw leven te beginnen.
  • 6:01 - 6:04
    Mij in Zuid-Korea vestigen,
    was een veel grotere uitdaging
  • 6:04 - 6:06
    dan ik had verwacht.
  • 6:06 - 6:10
    Engels was zo belangrijk in Zuid-Korea,
  • 6:10 - 6:13
    dus ik begon mijn derde taal te leren.
  • 6:13 - 6:16
    Ook besefte ik dat er een grote kloof was
    tussen Noord en Zuid.
  • 6:16 - 6:18
    Ook besefte ik dat er een grote kloof was
    tussen Noord en Zuid.
  • 6:18 - 6:20
    We zijn allemaal Koreanen,
    maar binnenin zijn we erg verschillend geworden
  • 6:20 - 6:22
    We zijn allemaal Koreanen,
    maar binnenin zijn we erg verschillend geworden
  • 6:22 - 6:26
    na 67 jaar scheiding.
  • 6:26 - 6:30
    Ik ging zelfs door een identiteitscrisis.
  • 6:30 - 6:33
    Ben ik nu Zuid- of Noord-Koreaan?
  • 6:33 - 6:36
    Waar kom ik vandaan? Wie ben ik?
  • 6:36 - 6:38
    Plots was er geen land meer
    dat ik het mijne kon noemen.
  • 6:38 - 6:43
    Plots was er geen land meer
    dat ik het mijne kon noemen.
  • 6:43 - 6:47
    Het was niet makkelijk mij aan te passen
    aan het Zuid-Koreaanse leven,
  • 6:47 - 6:48
    maar ik maakte een plan.
  • 6:48 - 6:52
    Ik begon te studeren
    voor het toelatingsexamen van de universiteit.
  • 6:52 - 6:56
    Net toen ik begon te wennen
    aan mijn nieuwe leven,
  • 6:56 - 6:58
    ontving ik een schokkend telefoontje.
  • 6:58 - 7:00
    De Noord-Koreaanse autoriteiten
  • 7:00 - 7:03
    hadden geld onderschept
    dat ik naar mijn familie had gestuurd,
  • 7:03 - 7:05
    en voor straf zou mijn familie
    verbannen worden
  • 7:05 - 7:08
    en voor straf zou mijn familie
    verbannen worden
  • 7:08 - 7:11
    naar een verlaten uithoek van het platteland.
  • 7:11 - 7:14
    Ze moesten snel het land uit,
  • 7:14 - 7:17
    dus ik begon hun ontsnapping te plannen.
  • 7:17 - 7:21
    Noord-Koreanen moeten
    grote afstanden overbruggen
  • 7:21 - 7:24
    om de vrijheid te verkrijgen.
  • 7:24 - 7:26
    Het is bijna onmogelijk om de grens over te steken
  • 7:26 - 7:29
    tussen Noord- en Zuid-Korea,
  • 7:29 - 7:33
    dus, ironisch genoeg,
    vloog ik terug naar China
  • 7:33 - 7:36
    en reisde naar de Noord-Koreaanse grens.
  • 7:36 - 7:39
    Omdat mijn familie geen Chinees sprak,
  • 7:39 - 7:41
    moest ik hen zien te gidsen
  • 7:41 - 7:45
    door meer dan 3000 kilometer in China
  • 7:45 - 7:48
    en dan Zuidoost Azië in.
  • 7:48 - 7:51
    De reis per bus duurde een week
  • 7:51 - 7:54
    en verscheidene keren waren we bijna gevat.
  • 7:54 - 7:57
    Een keer stopte onze bus
  • 7:57 - 8:01
    en een Chinese politieagent stapte in.
  • 8:01 - 8:03
    Hij nam de identiteitskaart van iedereen
  • 8:03 - 8:06
    en begon hen vragen te stellen.
  • 8:06 - 8:09
    Aangezien mijn familie geen Chinees verstond,
  • 8:09 - 8:14
    dacht ik dat mijn familie gearresteerd ging worden.
  • 8:14 - 8:17
    Toen de Chinese agent mijn familie naderde,
  • 8:17 - 8:19
    stond ik impulsief op en ik zei hem
  • 8:19 - 8:22
    dat dit doofstomme mensen waren
    die ik begeleidde.
  • 8:22 - 8:24
    dat dit doofstomme mensen waren
    die ik begeleidde.
  • 8:24 - 8:26
    He keek mij achterdochtig aan
  • 8:26 - 8:30
    maar gelukkig geloofde hij me.
  • 8:30 - 8:33
    We kwamen bij de grens met Laos
  • 8:33 - 8:38
    waar ik bijna al mijn geld moest uitgeven
  • 8:38 - 8:40
    om de Laotiaanse grenswachten om te kopen.
  • 8:40 - 8:43
    Zelfs nadat we de grens over waren,
  • 8:43 - 8:46
    werd mijn familie nog gearresteerd en opgesloten
  • 8:46 - 8:49
    voor het illegaal oversteken van de grens.
  • 8:49 - 8:51
    Nadat ik de boete
    en de steekpenningen betaalde,
  • 8:51 - 8:55
    werd mijn familie na een maand vrijgelaten,
  • 8:55 - 8:58
    maar kort daarop werd ze weer
    gearresteerd en opgesloten
  • 8:58 - 9:01
    in de hoofdstad van Laos.
  • 9:01 - 9:05
    Dit was een van de dieptepunten van mijn leven.
  • 9:05 - 9:11
    Ik had alles gedaan om mijn familie
    naar vrijheid te leiden,
  • 9:11 - 9:13
    en we waren zo dichtbij,
    maar nu zaten ze in de gevangenis
  • 9:13 - 9:15
    en we waren zo dichtbij,
    maar nu zaten ze in de gevangenis
  • 9:15 - 9:19
    niet ver van de Zuid-Koreaanse ambassade.
  • 9:19 - 9:22
    Ik ging heen en weer tussen de immigratiedienst
    en het politiekantoor,
  • 9:22 - 9:24
    Ik ging heen en weer tussen de immigratiedienst
    en het politiekantoor,
  • 9:24 - 9:27
    wanhopig om mijn familie vrij te krijgen,
  • 9:27 - 9:28
    maar ik had niet genoeg geld
    om een boete of een steekpenning te betalen.
  • 9:28 - 9:31
    maar ik had niet genoeg geld
    om een boete of een steekpenning te betalen.
  • 9:31 - 9:33
    Ik verloor alle hoop.
  • 9:33 - 9:36
    Op dat moment hoorde ik een mannenstem vragen:
  • 9:36 - 9:38
    "Wat scheelt er?"
  • 9:38 - 9:39
    Ik was zo verrast
    dat een vreemdeling dat vroeg.
  • 9:39 - 9:43
    Ik was zo verrast
    dat een vreemdeling dat vroeg.
  • 9:43 - 9:46
    In mijn gebroken Engels
    en met de hulp van een woordenboek
  • 9:46 - 9:50
    schetste ik de situatie.
    Zonder te twijfelen
  • 9:50 - 9:52
    ging de man naar de geldautomaat
    en betaalde het resterende bedrag voor de vrijlating
  • 9:52 - 9:55
    ging de man naar de geldautomaat
    en betaalde het resterende bedrag voor de vrijlating
  • 9:55 - 9:59
    van mijn familie en twee andere Noord-Koreanen.
  • 9:59 - 10:02
    Ik dankte hem met heel mijn hart en vroeg hem:
  • 10:02 - 10:05
    "Waarom helpt u mij?"
  • 10:05 - 10:07
    "Ik help jou niet", zei hij
  • 10:07 - 10:10
    "Ik help het Noord-Koreaanse volk."
  • 10:10 - 10:15
    Ik besefte dat dit een symbolisch
    moment was in mijn leven.
  • 10:15 - 10:18
    De vriendelijke vreemdeling symboliseerde
    nieuwe hoop voor mij
  • 10:18 - 10:22
    en het Noord-Koreaanse volk,
    toen we het het meeste nodig hadden.
  • 10:22 - 10:25
    Hij toonde mij
    dat de vriendelijkheid van vreemdelingen
  • 10:25 - 10:28
    en de steun van de internationale gemeenschap
  • 10:28 - 10:33
    echt de zonnestralen van hoop zijn
    die het Noord-Koreaanse volk nodig heeft.
  • 10:33 - 10:35
    Uiteindelijk werden mijn familie en ik
  • 10:35 - 10:39
    na onze lange reis herenigd in Zuid-Korea.
  • 10:39 - 10:42
    Maar de vrijheid verkrijgen is slechts de halve strijd.
  • 10:42 - 10:46
    Veel Noord-Koreanen
    worden gescheiden van hun families,
  • 10:46 - 10:49
    en wanneer ze in een nieuw land arriveren,
  • 10:49 - 10:52
    starten ze met weinig of geen geld.
  • 10:52 - 10:55
    Wij kunnen profiteren
    van de internationale gemeenschap
  • 10:55 - 10:58
    voor onderwijs, het leren van de Engelse taal, beroepsopleidingen en meer.
  • 10:58 - 11:01
    voor onderwijs, het leren van de Engelse taal, beroepsopleidingen en meer.
  • 11:01 - 11:03
    We kunnen ook als brug fungeren
  • 11:03 - 11:05
    tussen de mensen in Noord-Korea
  • 11:05 - 11:07
    en de buitenwereld.
  • 11:07 - 11:10
    Velen van ons blijven in contact
    met achtergebleven familieleden,
  • 11:10 - 11:12
    Velen van ons blijven in contact
    met achtergebleven familieleden,
  • 11:12 - 11:15
    en we sturen hen informatie en geld.
  • 11:15 - 11:19
    Dit helpt om Noord-Korea
    van binnenuit te veranderen.
  • 11:19 - 11:22
    Ik ben zo fortuinlijk geweest
    en heb zoveel hulp
  • 11:22 - 11:24
    en inspiratie gekregen in mijn leven,
  • 11:24 - 11:28
    dat ik ambitieuze Noord-Koreanen
    wil helpen slagen
  • 11:28 - 11:31
    dat ik ambitieuze Noord-Koreanen
    wil helpen slagen
  • 11:31 - 11:34
    met internationale steun.
  • 11:34 - 11:36
    Ik weet zeker dat u meer en meer
    Noord-Koreanen zal zien slagen over de hele wereld,
  • 11:36 - 11:39
    Ik weet zeker dat u meer en meer
    Noord-Koreanen zal zien slagen over de hele wereld,
  • 11:39 - 11:41
    inclusief het podium van TED.
  • 11:41 - 11:44
    Dank u.
  • 11:44 - 11:53
    (Applaus)
Title:
Hyeonseo Lee: Mijn ontsnapping uit Noord-Korea
Speaker:
Hyeonseo Lee
Description:

Hyeonseo Lee groeide op in Noord-Korea en dacht dat haar land "het beste ter wereld" was. Het duurde tot de hongersnood van de jaren 90 voor ze zich vragen begon te stellen. Op haar veertiende ontsnapt ze uit haar land om een verborgen leven te beginnen als vluchtelinge in China. Haar aangrijpende verhaal gaat over overleving en hoop - en de machtige herinnering aan hen die constant gevaar lopen, ook al ligt de grens al lang achter hen.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
12:15
Christel Foncke approved Dutch subtitles for My escape from North Korea
Christel Foncke edited Dutch subtitles for My escape from North Korea
Christel Foncke edited Dutch subtitles for My escape from North Korea
Axel Saffran accepted Dutch subtitles for My escape from North Korea
Axel Saffran edited Dutch subtitles for My escape from North Korea
Axel Saffran edited Dutch subtitles for My escape from North Korea
Axel Saffran edited Dutch subtitles for My escape from North Korea
Axel Saffran edited Dutch subtitles for My escape from North Korea
Show all

Dutch subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.