ကလေးတိုင်းမှာ ချန်ပီယံ တစ်ယောက် လိုအပ်တယ်။
-
0:01 - 0:05ကျွန်မဘဝတစ်ခုလုံးကို ကျောင်းမှာ ဒါမှမဟုတ်
-
0:05 - 0:09ကျောင်းကိုသွားတဲ့လမ်းမှာ ဒါမှမဟုတ်၊
-
0:09 - 0:12ကျောင်းမှာဖြစ်ပျက်တာကို ပြောဆိုရင်း
ကုန်ဆုံးခဲ့ပါတယ်။ -
0:12 - 0:13(ရယ်သံများ)
-
0:13 - 0:15မိဘနှစ်ပါးစလုံးက ဆရာတွေပါ၊
-
0:15 - 0:18မိခင်ဘက်က ဘိုးဘွားတွေကလည်း ဆရာတွေဖြစ်ပြီး
-
0:19 - 0:22နှစ် ၄၀ လုံးလုံး ဒီတစ်ခုတည်း လုပ်ခဲ့တာပါ။
-
0:22 - 0:25ဒီတော့ ပြောဖို့မလိုတာက အဲဒီနှစ်တွေမှာ
-
0:25 - 0:28ပညာရေးပြောင်းလဲမှုကို ရှုထောင့်များစွာကနေ
-
0:28 - 0:30ကြည့်မြင်ဖို့ အခွင့်အလမ်း ရှိခဲ့တယ်။
-
0:30 - 0:32တစ်ချိုပြောင်းလဲမှုတွေက ကောင်းပါတယ်၊
-
0:32 - 0:34တစ်ချို့ကတော့ သိပ်အကောင်းကြီး မဟုတ်ပါဘူး။
-
0:34 - 0:36ကလေးတွေဘာကြောင့် ကျောင်းထွက်တာသိတယ်၊
-
0:36 - 0:38ကလေးတွေ ဘာကြောင့် မသင်တာသိတယ်၊
-
0:38 - 0:41ဆင်းရဲတာ၊ ကျောင်းတက်နည်းတာ
-
0:41 - 0:43မကောင်းတဲ့ ရွယ်တူချင်း
လွှမ်းမိုးမှု တစ်ခုခုပါ။ -
0:43 - 0:45ဘာကြောင့်ဆိုတာ သိကြပါတယ်။
-
0:45 - 0:47ဒါပေမဲ့ ကျွန်မတို့ တစ်ခါမှ မဆွေးနွေးဖူးတဲ့
-
0:47 - 0:50ဒါမှမဟုတ် ဆွေးနွေးခဲတဲ့ အကြောင်းတစ်ခုက
-
0:50 - 0:54လူသားသံယောဇဉ်ရဲ့ တန်ဖိုးနဲ့ အရေးပါမှုပါ။
-
0:54 - 0:55ဆက်ဆံရေးတွေပေါ့။
-
0:56 - 1:00James Comer ပြောတာက
အရာရောက်တဲ့ ဆက်ဆံရေးမရှိဘဲနဲ့ -
1:00 - 1:02အရာရောက်တဲ့ သင်ယူမှု မရှိနိုင်ဘူးတဲ့။
-
1:03 - 1:05George Washinton Carver ကတော့
သင်ကြားမှုအားလုံးဟာ -
1:05 - 1:09ဆက်ဆံရေးများကို နားလည်ခြင်း လို့ပြောတယ်။
-
1:09 - 1:14ဒီခန်းမထဲက လူတိုင်း ဆရာ(သို့)လူကြီး
တစ်ဦးရဲ့ ဩဇာကို ခံခဲ့ရဖူးတယ်။ -
1:15 - 1:19နှစ်များစွာ လူတွေသင်ကြတာကို ကြည့်ထားပါတယ်။
-
1:20 - 1:23အကောင်းဆုံးတွေကိုကြည့်ဖူးတယ်၊
အဆိုးဆုံးတွေလည်း ကြည့်ဖူးတယ်။ -
1:23 - 1:25တစ်ခါက လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တစ်ဦး ပြောတာက
-
1:25 - 1:27"ငါ့ကို လစာပေးတာ ကလေးတွေကို
နှစ်သက်ဖို့ မဟုတ်ဘူး၊ -
1:27 - 1:29သင်ခန်းစာသင်ဖို့ ငါ့ကိုပေးကြတာ၊
-
1:29 - 1:30ကလေးတွေဟာ သင်ယူသင့်တယ်၊
-
1:30 - 1:32ငါက သင်သင့်တယ်၊ သူတို့က သင်ယူသင့်တယ်။
-
1:32 - 1:33ပြီးပြီလေ"တဲ့။
-
1:34 - 1:36ဒါနဲ့ သူမကို ပြောလိုက်တာက
-
1:36 - 1:39"နင်သိလား၊ သူတို့မနှစ်သက်တဲ့ သူဆီက
ကလေးတွေ သင်ယူမှာ မဟုတ်ဘူး"။ -
1:39 - 1:42(ရယ်သံများ)
-
1:42 - 1:47(လက်ခုပ်သံများ)
-
1:47 - 1:51သူမက " ဒါက ပေါက်ကရတွေပါ"တဲ့။
-
1:51 - 1:52ဒါနဲ့ သူမပြောလိုက်တာက
-
1:52 - 1:56"ကဲ မင်းရဲ့ နှစ်ကတော့ ရှည်ပြီး ကြမ်းတမ်း
တော့မှာပဲ သူငယ်ချင်းရေ"လို့။ -
1:56 - 1:58ပြောစရာမလိုဘူး၊ တကယ်ဖြစ်ခဲ့တယ်
-
1:58 - 2:01တစ်ချို့လူတွေက ဆက်ဆံရေး
လုပ်လုပ်၊ မလုပ်လုပ် -
2:01 - 2:03ရတာပဲလို့ ထင်ကြတယ်။
-
2:03 - 2:05Stephen Covey တွေးတာမှန်တယ် ထင်တယ်။
-
2:05 - 2:09သူပြောတာက ရိုးစင်းတဲ့ အရာလေးတွေကို
အလိုက်ပေးသင့်တယ်၊ -
2:09 - 2:11ကိုယ့်ကို နားလည်ဖို့ကို
ဆန့်ကျင်မှုအား ပထမဆုံး -
2:11 - 2:13ကိုယ်က နားလည်ဖို့ ကြိုးစားတာမျိုးပေါ့။
-
2:13 - 2:16ရိုးရိုးလေးတွေပါ၊
တောင်းပန်ခြင်းလိုမျိုးပေါ့။ -
2:16 - 2:18ဒီအကြောင်း တွေးဖူးကြလား။
-
2:18 - 2:20ကလေးတစ်ဦးကို တောင်းပန်ကြည့်၊
လန့်သွားကြတယ်။ -
2:20 - 2:21(ရယ်သံများ)
-
2:21 - 2:23တစ်ခါက အချိုးတွေအကြောင်း
သင်ခန်းစာ ပို့ချနေခဲ့တယ် -
2:24 - 2:27သင်္ချာမှာ သိပ်မတော်ပေမဲ့
ကြိုးစား သင်နေတာပဲလေ။ -
2:27 - 2:28(ရယ်သံများ)
-
2:28 - 2:30ပြန်ပြီးတော့ ဆရာကိုင်ကို ကြည့်ခဲ့တယ်။
-
2:31 - 2:32သင်ခန်းစာတစ်ခုလုံး မှားသွားတယ်လေ။
-
2:32 - 2:34(ရယ်သံများ)
-
2:34 - 2:36နောက်နေ့ အတန်းကို ပြန်လာပြီး ပြောတာက
-
2:36 - 2:38ကဲ ကိုယ့်လူတို့ရေ၊ ငါတောင်းပန်ဖို့လိုတယ်၊
-
2:38 - 2:42သင်ခန်းစာတစ်ခုလုံး မှားသင်မိတယ်၊
တောင်းပန်ပါတယ်"လို့။ -
2:42 - 2:44သူတို့က "ရပါတယ်၊ Ms. Pierson
-
2:44 - 2:46စိတ်အရမ်းလှုပ်ရှားနေတာပါ၊ ခွင့်လွှတ်ပါတယ်။
-
2:51 - 2:55ကျွန်မမှာရှိတဲ့အတန်းတွေက အရမ်းနိမ့်ပြီး၊
-
2:55 - 2:58ပညာရေးပိုင်းမှာ
အရမ်းချို့တဲ့လို့ ငိုမိခဲ့တယ်။ -
2:59 - 3:02တွေးမိတာက "ငါ ဒီအုပ်စုကို ကိုးလအတွင်း
-
3:02 - 3:04လက်ရှိနေရာကနေ သူတို့ရှိဖို့လိုတဲ့
-
3:04 - 3:06နေရာကို ဘယ်လိုခေါ်သွားရမလဲ"ပေါ့။
-
3:07 - 3:09ဒါက ခက်ပါတယ်၊ အတော်ကြီးကို ခက်တာပါ။
-
3:10 - 3:13ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ မိမိကိုယ်ကို
အထင်ကြီးမှုနဲ့ ပညာရေး -
3:13 - 3:15အောင်မြင်မှုကို တစ်ချိန်တည်း
ဘယ်လို မြှင့်မလဲ။ -
3:16 - 3:18တစ်နှစ်မှာ စိတ်ကူးကောင်းတစ်ခု ရခဲ့တယ်။
-
3:18 - 3:20ကျောင်းသားအားလုံးကို ပြောလိုက်တာက
-
3:20 - 3:23"မင်းတို့ကို အတန်းမှာသင်ဖို့ ရွေးခဲ့တာက
-
3:23 - 3:25ငါက အတော်ဆုံးဆရာမ၊ မင်းတို့ဟာ
-
3:25 - 3:26အတော်ဆုံး ကျောင်းသားတွေဖြစ်လို့၊
-
3:26 - 3:28တို့တွေကို အတူထားလိုက်ကြတာ၊
-
3:28 - 3:30ဒီတော့ ဘယ်လိုလုပ်လဲဆိုတာ
လူတိုင်းကို ပြနိုင်တယ်လေ" -
3:31 - 3:33ကျောင်းသားတစ်ဦးက "တကယ်လား"တဲ့။
-
3:33 - 3:36(ရယ်သံများ)
-
3:36 - 3:39ကျွန်မက "တကယ်ပေါ့၊ ငါတို့ဘယ်လို
လုပ်တယ်ဆိုတာ အခြားအတန်းတွေကို -
3:39 - 3:41ပြဖို့လိုတယ်၊ ဒီတော့ ခန်းမထဲလျှောက်သွားရင်
-
3:41 - 3:44လူတွေ သတိထားမိလိမ့်မယ်၊
မင်းတို့ မဆူရဘူးနော်။ -
3:44 - 3:45ဟန်နဲ့ပန်နဲ့ လျှောက်ရုံပဲလိုတယ်။"
-
3:45 - 3:46(ရယ်သံများ)
-
3:46 - 3:48ဆိုဖို့ ဆိုရိုးတစ်ခု ပေးလိုက်တယ်။
-
3:48 - 3:49"ငါဟာ အရေးပါတဲ့သူ၊
-
3:49 - 3:51လာစဉ်တုန်းက အရေးပါသူပါ။
-
3:51 - 3:53ထွက်သွားရင် ပိုအရေးပါသူ ဖြစ်လိမ့်မယ်။
-
3:53 - 3:55ငါဟာ စွမ်းအားရှိပြီး သန်မာတယ်။
-
3:55 - 3:57ဒီမှာ ငါရတဲ့ ပညာရေးနဲ့ ငါဟာ ထိုက်တန်တယ်။
-
3:57 - 4:00လုပ်စရာတွေရှိတယ်၊ လူတွေ သဘောကျဖို့၊
-
4:00 - 4:02ပြီးတော့ နေရာတွေကို သွားဖို့ပါ။"
-
4:02 - 4:03ဒါနဲ့ သူတို့က "ဟေး"တဲ့။
-
4:03 - 4:04(ရယ်သံများ)
-
4:04 - 4:06မင်းတို့ ဒါကို ကြာကြာ ဆိုရမယ်
-
4:06 - 4:09ဒါက မင်းတို့ရဲ့ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း
စဖြစ်လာတယ်။ -
4:09 - 4:16(လက်ခုပ်သံများ)
-
4:16 - 4:19ဉာဏ်စမ်း မေးခွန်း ၂၀ ပေးလိုက်တယ်။
-
4:20 - 4:21ကျောင်းသားတစ်ယောက်က ၁၈ ခုလွဲတယ်။
-
4:23 - 4:26သူ့စာရွက်ပေါ်မှာ +၂ ဆိုပြီး
ပြုံးနေတဲ့ပုံတပ်လိုက်တယ်။ -
4:26 - 4:28(ရယ်သံများ)
-
4:28 - 4:31သူက "Ms. Pierson ဒါက ကျတာမို့လား"တဲ့။
-
4:31 - 4:33ကျွန်မက "အေး"လို့
-
4:33 - 4:34(ရယ်သံများ)
-
4:34 - 4:37သူက "ဒါဆို ဘာလို့ ပြုံးနေတဲ့ပုံ
တပ်ထားတာလဲ"တဲ့။ -
4:37 - 4:39ကျွန်မက "ဘာလို့ဆို မင်းက စာရင်းမှာပါတယ်၊
-
4:39 - 4:42နှစ်ခု မှန်တယ်။ အကုန်လုံးမမှားဘူးလေ။"
-
4:42 - 4:43(ရယ်သံများ)
-
4:43 - 4:47ကျွန်မက "တို့တွေ ဒါကို ပြန်စစ်ဆေးလိုက်ရင်
မင်းပိုကောင်း လာမယ်မို့လား။" -
4:47 - 4:49သူက "ဟုတ်ကဲ့၊ ဆရာမ ပိုကောင်းအောင်
လုပ်နိုင်ပါတယ်။" -
4:49 - 4:53မြင်တယ်နော်၊" ၁၈"က ကိုယ့်ဆီက
အသက်အားလုံး စုပ်ယူသွားတယ်။ -
4:53 - 4:55"+၂" က "ငါ အဆိုးချည်းတော့ မဟုတ်ဘူး"တဲ့။
-
5:01 - 5:07နှစ်တွေချီပြီး အမေ့ကို စောင့်ကြည့်ခဲ့တယ်။
မုန့်စားဆင်းချိန်ကိုယူပြီး စစ်ဆေးတာ၊ -
5:07 - 5:10နေ့လည်ခင်းတွေမှာ အိမ်တွေသွားလည်တာ၊
-
5:10 - 5:13ဘီးတွေ၊ ဘရွတ်တွေနဲ့ စားဖို့လိုတဲ့
ကလေးတွေအတွက် -
5:13 - 5:15မြေပဲထောပတ်နဲ့ မုန့်ကြွပ်တွေ၊
အနံ့မကောင်းတဲ့ကလေးတွေအတွက် -
5:15 - 5:19ကိုယ်သုတ်အဝတ်နဲ့ ဆပ်ပြာတွေ ဝယ်ပြီး
အံဆွဲထဲ ထည့်တာတွေပေါ့။ -
5:19 - 5:21ကြည့်လေ၊ နံနေတဲ့ ကလေးတွေဟာ
သင်ရခက်တယ်ဆိုတာ။ -
5:21 - 5:22(ရယ်သံများ)
-
5:22 - 5:24ပြီးတော့ ကလေးတွေဟာ အန္တရာယ်ပေးနိုင်တယ်။
-
5:25 - 5:27ဒါကြောင့် သူမဟာ ပစ္စည်းတွေကို
စားပွဲထဲမှာ ထည့်တာလေ။ -
5:27 - 5:31နှစ်တွေကြာအပြီးမှာ သူမ
အငြိမ်းစားယူခဲ့တယ်။ -
5:31 - 5:34ဒီကလေးတွေထဲကပဲ တစ်ချို့ အဆက်အသွယ်ရလာပြီး
-
5:34 - 5:36ပြောကြတာက "သိလားဗျ၊ Ms.Walker ဟာ
-
5:36 - 5:37ကျွန်တော့ဘဝ အပြောင်းအလဲ ဖြစ်အောင်၊
-
5:38 - 5:39အလုပ်ဖြစ်အောင် လုပ်ပေးတာ
-
5:39 - 5:41အောက်ခြေမှာ မဖြစ်ခဲ့ဘူးဆိုတာ
-
5:41 - 5:45ကျွန်တော်သိချိန်မှာ အရေးပါသူလို့
ခံစားရအောင် လုပ်ပေးခဲ့တာပါ။ -
5:45 - 5:47ကျွန်တော်ဖြစ်လာတာကို မြင်စေချင်တာပါပဲ။"
-
5:47 - 5:50ပြီးခဲ့တဲ့ နှစ်နှစ်က အသက် ၉၂နှစ်မှာ
အမေဆုံးတော့။ -
5:50 - 5:53သူမရဲ့ အသုဘမှာ တပည့်ဟောင်းတွေအများကြီးပဲ။
-
5:53 - 5:56ဒါက ကျွန်မကို မျက်ရည်ကျစေတယ်။
အမေဆုံးသွားလို့မဟုတ်ပါဘူး။ -
5:56 - 5:59ဘယ်တော့မှ ပျောက်မသွားတဲ့ ဆက်ဆံရေး
-
5:59 - 6:01အမွေအနှစ်ကို ထားရစ်ခဲ့လို့ပါ။
-
6:02 - 6:06ကျွန်မတို့တွေ ပိုများတဲ့ ဆက်ဆံရေးတွေ
ရှိဖို့ ရပ်တည်နိုင်မလား။ -
6:06 - 6:07ကျိန်းသေပေါ့။
-
6:07 - 6:10ရှင်တို့ရဲ့ ကလေးအားလုံးကို နှစ်သက်မှာလား။
မဟုတ်ရေးချ မဟုတ်ပဲ။ -
6:10 - 6:11(ရယ်သံများ)
-
6:11 - 6:15လက်ပေါက်အကတ်ဆုံး ကလေးတွေက
ဘယ်တော့မှ မပျက်တာ ရှင်တို့ သိတယ်လေ။ -
6:15 - 6:17(ရယ်သံများ)
-
6:17 - 6:19ဘယ်တော့မှနော်။
-
6:19 - 6:20အားလုံတော့ ကြိုက်မှာမဟုတ်ဘူး။
-
6:20 - 6:24လက်ပေါက်ကတ်တဲ့သူတွေက
အကြောင်းတစ်ခုနဲ့ လာကြတာပါ။ -
6:24 - 6:27ဒါက ဆက်သွယ်မှုပါ၊
ဒါက ဆက်ဆံရေးပါ။ -
6:32 - 6:36ဒါနဲ့ ဆရာတွေဟာ အလွန်တော်တဲ့
မင်းသားတွေ၊ မင်းသမီးတွေဖြစ်လာတယ်။ -
6:36 - 6:38ဒါကို မခံစားချင်တဲ့အခါ အလုပ်ကိုလာကြပြီး
-
6:38 - 6:41အဓိပ္ပါယ်မရှိတဲ့ မူဝါဒကို နားထောင်နေတယ်။
-
6:41 - 6:44ဘာဖြစ်ဖြစ် သင်တာပဲလေ။
-
6:45 - 6:49ဘာဖြစ်ဖြစ် သင်ကြတယ်၊
ဒါက ကျွန်မတို့ အလုပ်ကိုး။ -
6:49 - 6:51သင်ကြားခြင်းနဲ့ သင်ယူခြင်းဟာ
ပီတိကို ယူလာသင့်တယ်လေ။ -
6:52 - 6:54စွန့်စားတာကို မကြောက်တဲ့၊
စဉ်းစားဖို့မကြောက်တဲ့ -
6:54 - 6:58ချန်ပီယံတစ်ယောက်ရှိတဲ့ ကလေးတွေသာ
ကျွန်မတို့မှာရှိရင် -
6:58 - 6:59ကမ္ဘာကြီးဟာ ဘယ်လောက်များ
-
6:59 - 7:01အားကောင်းလိုက်မလဲနော်။
-
7:01 - 7:03ကလေးတိုင်းဟာ ချန်ပီယံတစ်ယောက်၊
သူတို့ကို ဘယ်တော့မှ -
7:03 - 7:05မစွန့်လွှတ်မယ့် လူကြီးတစ်ယောက်၊
-
7:05 - 7:08ဆက်သွယ်မှုရဲ့ အစွမ်းကိုနားလည်ပြီး
သူတို့တွေ ဖြစ်နိုင်တာရဲ့ -
7:08 - 7:12အကောင်းဆုံး ဖြစ်လာတာကို တောင်းဆိုတဲ့သူ
နဲ့ထိုက်တန်တယ်။ -
7:12 - 7:15ဒါက ခက်တဲ့အလုပ်လားရှင်။ အသေချာပဲ။
-
7:15 - 7:17အို့ ဘုရားရေ၊သိပ် သေချာတယ်။
-
7:17 - 7:20ဒါပေမဲ့ ဒါက မဖြစ်နိုင်တာ မဟုတ်ပါဘူး။
-
7:20 - 7:22ကျွန်မတို့ လုပ်နိုင်တယ်၊ ဆရာတွေလေ။
-
7:22 - 7:24ခြားနားတာ တစ်ခုလုပ်ဖို့ မွေးလာကြတာလေ။
-
7:24 - 7:26ကျေးဇူး အများကြီးတင်ပါတယ်။
-
7:26 - 7:31လက်ခုပ်သံများ။
- Title:
- ကလေးတိုင်းမှာ ချန်ပီယံ တစ်ယောက် လိုအပ်တယ်။
- Speaker:
- Rita Pierson
- Description:
-
more » « less
နှစ်ပေါင်း ၄၀ ဆရာဖြစ်ခဲ့သူ Rita Pierson ဟာ လုက်ဖော်ကိုင်ဖက် တစ်ယောက်ပြောတာ ကြားလိုက်မိတယ်၊ "ငါ့ကို လစာပေးတာက ကလေးတွေကို နှစ်သက်ဖို့အတွက် မဟုတ်ဘူး"တဲ့။ သူမက ပြန်ပြောလိုက်တာက "ကလေးတွေဟာ သူတို့မနှစ်သက်တဲ့ သူတွေဆီကနေ သင်ယူမှာ မဟုတ်ဘူး"တဲ့။ ပညာသင်ကြားပေးသူတွေကို သူတို့ရဲ့ ကျောင်းသားတွေကို ယုံကြည်ကြဖို့၊ တကယ့် လူသားဆန်တဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆိုင်ရာ အဆင့်တစ်ခုပေါ်မှာ သူတို့နဲ့အတူ ဆက်သွယ်မိကြဖို့ တိုက်တွန်းထားတဲ့ နှိုးဆော်ချက်တစ်ခုပါ။
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 07:48
|
Myo Aung approved Burmese subtitles for Every kid needs a champion | |
|
|
Myo Aung edited Burmese subtitles for Every kid needs a champion | |
|
|
Myo Aung edited Burmese subtitles for Every kid needs a champion | |
|
|
Myo Aung edited Burmese subtitles for Every kid needs a champion | |
|
|
Myo Aung accepted Burmese subtitles for Every kid needs a champion | |
|
|
Myo Aung edited Burmese subtitles for Every kid needs a champion | |
|
|
Myo Aung edited Burmese subtitles for Every kid needs a champion | |
|
|
Myo Aung edited Burmese subtitles for Every kid needs a champion |