ภัยพิบัติถอยไปหุ่นยนต์กู้ภัยมาช่วยแล้ว
-
0:01 - 0:06ในแต่ละปี กว่าหนึ่งล้านชีวิตต้องสูญเสีย
ไปด้วยเหตุภัยพิบัติ -
0:06 - 0:11สองล้านห้าแสนชีวิตจะต้องพิการ
หรือไร้ที่อาศัยอย่างถาวร -
0:11 - 0:15และชุมชนเองจะต้องใช้เวลาฟื้นฟู 20 ถึง 30 ปี
-
0:15 - 0:18ตามด้วยความสูญเสียทางเศรษฐกิจอีกนับพันล้าน
-
0:19 - 0:23หากคุณสามารถลดเวลา
การเผชิญเหตุเบื้องต้นลงหนึ่งวัน -
0:23 - 0:27คุณจะสามารถลดเวลาที่ใช้ในการฟื้นฟูทั้งหมด
-
0:27 - 0:30ลงได้หนึ่งพันวัน หรือสามปี
-
0:30 - 0:32เห็นความสัมพันธ์ไหมคะ
-
0:32 - 0:34หากผู้เผชิญเหตุฉุกเฉินสามารถเข้าถึง
ไปช่วยชีวิต -
0:34 - 0:37บรรเทาภัยอันตรายใด ๆ ก็ตามที่มีอยู่
-
0:37 - 0:39นั่นย่อมหมายถึงกลุ่มอื่นสามารถตามเข้าไปได้
-
0:39 - 0:42เพื่อที่จะจัดให้มีน้ำประปา ถนน ไฟฟ้า
-
0:42 - 0:45ซึ่งหมายถึงกลุ่มงานก่อสร้าง
ตัวแทนประกันภัยต่าง ๆ -
0:45 - 0:48ทุกคนจะสามารถเข้าสู่พื้นที่ได้เพื่อสร้างบ้านพักอาศัยขึ้นใหม่
-
0:48 - 0:51ซึ่งจะตามมาด้วยการฟื้นฟูเศรษฐกิจ
-
0:51 - 0:56หรืออาจทำให้ดียิ่งกว่าเดิม
และพร้อมรับภัยพิบัติได้ดีขึ้นกว่าเดิม -
0:58 - 1:00บริษัทประกันชั้นนำแห่งหนึ่งบอกไว้ว่า
-
1:00 - 1:05หากพวกเขาสามารถรับเอกสารค่าสินไหมทดแทนจาก
เจ้าของบ้านได้เร็วขึ้นหนึ่งวัน -
1:05 - 1:07จะหมายถึงเวลาเร็วขึ้น 6 เดือน
-
1:07 - 1:09ที่การซ่อมแซมบ้านหลังนั้นจะได้เริ่มขึ้น
-
1:10 - 1:12และนั่นคือเหตุผลที่ดิฉันทำหุ่นยนต์กู้ภัยพิบัติ
-
1:12 - 1:17เพราะว่าหุ่นยนต์สามารถทำให้ภัยพิบัติ
ผ่านพันไปได้เร็วขึ้น -
1:18 - 1:20คุณคงเคยเห็นเจ้าสองตัวนี้มาบ้างแล้ว
-
1:20 - 1:22นี่คือ ยูเอวี (อากาศยานไร้นักบิน)
-
1:22 - 1:24มียูเอวีอยู่สองประเภท
-
1:24 - 1:26ยานปีกหมุน หรือฮัมมิ่งเบิร์ด
-
1:26 - 1:28ยานปีกคงที่ หรือฮอร์ค (เหยี่ยว)
-
1:28 - 1:31พวกมันถูกใช้งานแพร่หลายมากตั้งแต่ค.ศ.2005
-
1:31 - 1:33เฮอริเคนคาทริน่า
-
1:33 - 1:36มาดูกันค่ะว่าเจ้าปีกหมุนฮัมมิ่งเบิร์ดนี้
ทำงานอย่างไร -
1:36 - 1:39ยอดไปเลยนะคะสำหรับงานวิศวกรโครงสร้าง
-
1:39 - 1:43ทำให้เห็นความเสียหายได้จากมุมที่ปกติแล้ว
จะมองไม่เห็นจากกล้องส่องทางไกลบนพื้น -
1:43 - 1:45หรือจากภาพถ่ายดาวเทียม
-
1:45 - 1:48หรือจากอะไรก็ตามที่บินอยู่ในมุมที่สูงกว่า
-
1:49 - 1:53แต่ไม่ใช่เฉพาะวิศวกรโครงสร้างและ
บริษัทประกันเท่านั้นที่ต้องใช้ -
1:53 - 1:55เมื่อคุณมีเจ้าฮอร์ค ยานปีกคงที่ลำนี้
-
1:55 - 1:59เราสามารถใช้ฮอร์คทำงานสำรวจด้าน
ข้อมูลเชิงพื้นที่ -
1:59 - 2:02ซึ่งเป็นการนำภาพต่าง ๆ มาเชื่อมต่อกัน
-
2:02 - 2:03เพื่อสร้างภาพสามมิติขึ้นใหม่
-
2:03 - 2:08เราใช้ทั้งสองตัวนี้เมื่อตอนโคลนถล่มที่โอโซ
ในรัฐวอชิงตัน -
2:08 - 2:10เนื่องจากเรามีปัญหาขาดความเข้าใจ
-
2:10 - 2:13ภัยพิบัติในด้านข้อมูลเชิงพื้นที่
และอุทกวิทยา -
2:13 - 2:14ไม่ใช่ด้านการค้นหาและกู้ภัย
-
2:14 - 2:17ทีมค้นหาและกู้ภัยนั้นรับมือกับสถานการณ์ได้
-
2:17 - 2:18และรู้ตัวว่าตัวเองทำอะไรอยู่
-
2:18 - 2:22ปัญหาที่ใหญ่กว่านั้นคือแม่น้ำและโคลนถล่ม
อาจพัดพาพวกเขาไป -
2:22 - 2:24และทำให้พวกเขาจมน้ำไป
-
2:24 - 2:27ไม่เพียงแต่จะเป็นความท้าทายของทีมเผชิญเหตุ
และทรัพย์สินที่เสียหายเท่านั้น -
2:27 - 2:31ยังจะเกิดความเสี่ยงต่ออนาคตของกีฬา
ตกปลาแซลมอน -
2:31 - 2:32ตลอดแนวดังกล่าวของรัฐวอชิงตันแน่นอน
-
2:32 - 2:35พวกเขาจึงจำเป็นต้องเข้าใจสถานการณ์ให้มากที่สุด
-
2:35 - 2:37ในเจ็ดชั่วโมง จากอาร์ลิงตัน
-
2:37 - 2:42ขับรถจากศูนย์บัญชาการเหตุการณ์
ไปยังจุดเกิดเหตุ ด้วยเครื่องยูเอวี -
2:42 - 2:46ทำการประมวลข้อมูล ขับรถกลับมายัง
ศูนย์บัญชาการเหตุการณ์ที่อาร์ลิงตัน -
2:46 - 2:47แค่เจ็ดชั่วโมง
-
2:47 - 2:51เราใช้เวลาเพียงเจ็ดชั่วโมงมอบข้อมูล
ที่ปกติเขาต้องใช้เวลารวบรวม -
2:51 - 2:55ถึงสองหรือสามวันถ้าใช้วิธีอื่น
-
2:55 - 2:57แถมด้วยภาพความละเอียดสูงกว่า
-
2:57 - 2:59มันได้เปลี่ยนแปลงทุกอย่าง
-
3:00 - 3:02และอย่าได้คิดถึงแต่ยูเอวีนะคะ
-
3:02 - 3:05แม้พวกมันจะดูเซ็กซี่ แต่จำไว้ว่า
-
3:05 - 3:08ประชากรโลก 80% อาศัยอยู่ริมน้ำ
-
3:08 - 3:11และนั่นหมายถึงสาธารณูปโภคที่
สำคัญจะอยู่ใต้น้ำ -
3:11 - 3:14ที่ที่เราเขาไปไม่ได้เช่น
สะพานหรืออะไรทำนองนั้น -
3:14 - 3:17เราจึงจำเป็นต้องมียานทางทะเลไร้คนขับ
-
3:17 - 3:21มีชนิดหนึ่งที่คุณเคยเจอแล้วนั่นคือ
ซาร์บอท (SARbot) โลมาสี่เหลี่ยม -
3:21 - 3:24ที่ดำลงไปใต้น้ำได้ใช้โซนาร์
-
3:24 - 3:26แล้วทำไมยานทางทะเลถึงมีความสำคัญ
-
3:26 - 3:29ที่จริงต้องบอกว่าสำคัญมาก ๆ ทีเดียว
-
3:29 - 3:31มันถูกมองข้ามค่ะ
-
3:31 - 3:33ลองคิดถึงสึนามิที่ญี่ปุ่นสิคะ
-
3:33 - 3:37ชายฝั่งตลอดแนว 400 ไมล์เสียหายยับเยิน
-
3:37 - 3:42ตอนเฮอร์ริเคนแคทรีนาในสหรัฐฯ
พื้นที่ชายฝั่งเสียหายมากกว่านี้ถึงสองเท่า -
3:42 - 3:46คุณลองนึกภาพสะพาน ท่อส่งน้ำมัน
ท่าเรือต่าง ๆ ที่ถูกกวาดเรียบสิคะ -
3:46 - 3:48แล้วเมื่อคุณไม่มีท่าเรือ
-
3:48 - 3:51คุณก็ไม่มีที่ทางสำหรับรับเสบียง
บรรเทาทุกข์ได้เพียงพอ -
3:51 - 3:52ความต้องการของประชากร
-
3:52 - 3:56นั่นเป็นปัญหาใหญ่มาก
เมื่อครั้งแผ่นดินไหวไฮติ -
3:56 - 3:58ดังนั้นเราจึงต้องการยานทางทะเล
-
3:58 - 4:00เอาละค่ะ เรามาดูภาพจาก
มุมกล้องของซาร์บอทกัน -
4:00 - 4:02ว่าเป็นอย่างไร
-
4:02 - 4:04ภาพจากตอนที่เราอยู่ตรงท่าเทียบเรือหาปลา
-
4:04 - 4:10ด้วยการใช้โซน่าของมัน เราสามารถ
เปิดใช้งานท่าเทียบเรือนั้นได้ภายในสี่ชั่วโมง -
4:10 - 4:12ซึ่งแต่เดิมท่าเรือได้รับแจ้ง
ว่าต้องใช้เวลา 6 เดือน -
4:12 - 4:15ก่อนที่เริ่มให้ทีมนักดำน้ำ
เข้าปฏิบัติงานได้ -
4:15 - 4:18และต้องให้นักดำน้ำใช้เวลา
ถึงสองสัปดาห์ -
4:18 - 4:20นั่นจะทำให้พลาดช่วงการตกปลาในฤดูใบไม้ร่วง
-
4:20 - 4:24สิ่งสำคัญทางเศรษฐกิจของภาคนั้น เปรียบได้กับ
แหลมค้อด (Cape Cod) ของเขา -
4:24 - 4:27ยูเอ็มวี สำคัญมาก ๆ ทีเดียว
-
4:27 - 4:30แต่เท่าที่ดิฉันยกตัวอย่างให้เห็นมา
หุ่นยนต์จะมีขนาดเล็กทั้งสิ้น -
4:30 - 4:34นั่นเป็นเพราะหุ่นยนต์ทำในสิ่งที่
คนทำไม่ได้ -
4:34 - 4:36พวกมันไปในที่ ๆ คนเช้าไปไม่ได้
-
4:36 - 4:39อีกหนึ่งตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมคือ บูโจลด์
(Bujold) -
4:39 - 4:42ยานภาคพื้นดินไร้คนขับนี้
ตัวเล็กมากทีเดียว -
4:42 - 4:43เจ้าบูโจลด์นี้
-
4:43 - 4:45(เสียงหัวเราะ)
-
4:45 - 4:46สวัสดีบูโจลด์กันหน่อยค่ะ
-
4:46 - 4:50(เสียงหัวเราะ)
-
4:50 - 4:53บูโจลด์ถูกใช้งานอย่างเต็มที่
ในเหตุตึกเวิร์ดเทรดเซ็นเตอร์ -
4:53 - 4:55เพื่อผ่านเข้าสู่อาคาร 1, 2 และ 4
-
4:55 - 5:00ปีนไปตามซากปรักหักพัง
ไต่ลึกลงสู่พื้นที่แคบ ๆ -
5:00 - 5:05ภาพเวิร์ดเทรดเซ็นเตอร์เป็นอย่างไร
ผ่านมุมมองของบูโจลด์ ดูสิคะ -
5:05 - 5:10เรากำลังพูดถึงพื้นที่ภัยภิบัติ
ซึ่งคนหรือสุนัขไม่สามารถเข้าไปได้ -
5:10 - 5:12แถมอาจยังมีไฟไหม้อยู่ด้วย
-
5:12 - 5:16ความหวังเดียวที่จะเข้าถึงช่องทางของ
ผู้รอดชีวิตที่ชั้นใต้ดินได้ -
5:16 - 5:18มีแต่ต้องผ่านเส้นทางที่มี
ไฟลุกไหม้อยู่ -
5:18 - 5:23ซึ่งมันร้อนมากเสียจนสายพาน
ของหุ่นตัวหนึ่งเริ่มละลายหลุดไป -
5:23 - 5:26หุ่นยนต์ไม่ได้มาแทนที่มนุษย์หรือสุนัข
-
5:26 - 5:29หรือฮัมมิ่งเบิร์ด หรือเหยี่ยว หรือปลาโลมา
-
5:29 - 5:31พวกมันทำสิ่งใหม่ ๆ
-
5:31 - 5:36พวกมันช่วยผู้เผชิญเหตุ ผู้เชี่ยวชาญ
ทำงานในแนวทางใหม่ ๆ -
5:36 - 5:41ปัญหาใหญ่ที่สุดนั้น ไม่ใช่
การทำให้หุ่นยนต์เล็กลง -
5:41 - 5:43ไม่ใช่การทำให้มันทนต่อความร้อนยิ่งขึ้น
-
5:43 - 5:45ไม่ใช่การติดตัวจับสัญญาณให้มากขึ้น
-
5:45 - 5:48ปัญหาใหญ่ที่สุดคือข้อมูล
คือระบบสารสนเทศ -
5:48 - 5:52เพราะคนเหล่านี้ต้องการข้อมูลที่แม่นยำ
ภายในเวลาที่ถูกต้อง -
5:52 - 5:58แล้วมันจะไม่ดีรึคะ หากผู้เชี่ยวชาญต่าง ๆ
สามารถใช้งานหุ่นพวกนี้ได้ทันที -
5:58 - 6:01โดยที่ไม่ต้องเสียเวลา
ขับรถไปจุดเกิดเหตุ -
6:01 - 6:04เช่น ใครก็ตามที่อยู่ที่นั้น
ก็ใช้หุ่นยนต์ผ่านอินเทอร์เน็ตได้ -
6:04 - 6:05ลองคิดดูสิคะ
-
6:05 - 6:09ลองคิดว่า หากมีรถไฟขนเคมี
ตกรางในพื้นที่ชนบท -
6:09 - 6:13จะมีโอกาสแค่ไหนที่ ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทาง
วิศวกรเคมี -
6:13 - 6:14วิศวกรด้านขนส่งด้วยราง
-
6:15 - 6:19ที่ได้ผ่านการฝึกการใช้ยูเอวีชนิดอะไรก็ตาม
ที่เมืองนั้นบังเอิญมีอยู่แล้วบ้าง -
6:19 - 6:21โอกาสนั้นน่าจะประมาณศูนย์
-
6:21 - 6:23ดังนั้นเราจึงใช้อินเทอร์เฟสแบบนี้ที่
-
6:23 - 6:28ให้ผู้ใช้งานบังคับโดยที่ไม่รู้
ว่ากำลังบังคับหุ่นยนต์อะไรอยู่ -
6:28 - 6:32หรือไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากำลังใช้หุ่นยนต์อยู่
-
6:32 - 6:38สิ่งที่หุ่นยนต์ส่งให้คุณหรือ
ผู้เชี่ยวชาญคือข้อมูล -
6:38 - 6:42ปัญหาจึงกลายเป็นเรื่อง:
ใครได้ข้อมูลอะไร และ เมื่อไหร่ -
6:42 - 6:46วิธีการหนึ่งที่ใช้ได้คือการ
ส่งข้อมูลทั้งหมดไปยังทุกคน -
6:46 - 6:47แล้วให้ไปแยกแยะกันเอง
-
6:47 - 6:51แต่ ปัญหาของวิธีนี้คือ
การทำให้ข้อมูลท่วมเครือข่าย -
6:51 - 6:55หรือแย่กว่านั้น ข้อมูลท่วมท้นการรับรู้
-
6:55 - 6:59ของคนที่พยายามจะเลือก
ข้อมูลเพียงชิ้นใดชิ้นหนึ่ง -
6:59 - 7:04ที่จำเป็นมากในการตัดสินใจ
เรื่องที่สำคัญต่อความเป็นตาย -
7:04 - 7:07ดังนั้นเราต้องคำนึงถึง
ความท้าทายในด้านนี้ด้วย -
7:07 - 7:08นั่นคือเรื่องของ ข้อมูล
-
7:08 - 7:11กลับมาที่ เวิร์ดเทรดเซ็นเตอร์กันค่ะ
-
7:11 - 7:15เราพยายามแก้ไขปัญหา
ด้วยการบันทึกข้อมูลจากบูโจลด์ -
7:15 - 7:17เฉพาะตอนที่มันลงไปลึกใต้ซากแล้ว
-
7:17 - 7:20เพราะนั่นเป็นสิ่งที่ทีมยูซาร์
(USAR ค้นหาและกู้ภัย) บอกว่าอยากได้ -
7:21 - 7:23แต่สิ่งที่เราไม่รู้ในตอนนั้น
-
7:23 - 7:26คือวิศวกรโยธาเองก็อยากได้
-
7:26 - 7:28ข้อมูลที่มีการบันทึกตัวเลขระบุตำแหน่ง
-
7:28 - 7:33ของเสาหรือคานขณะที่เราผ่านซากลงไป
-
7:33 - 7:35เราได้สูญเสียข้อมูลที่มีค่า
-
7:35 - 7:37ความท้าทายจึงอยู่ที่การรวบรวมข้อมูลทั้งหมด
-
7:37 - 7:39แล้วส่งต่อให้ถูกคน
-
7:39 - 7:42ทีนี้ยังมีอีกเหตุผลหนึ่ง
-
7:42 - 7:44เราได้เรียนรู้ว่าบางอาคาร
-
7:44 - 7:47เช่นโรงเรียน โรงพยาบาล หรือศาลากลาง
-
7:47 - 7:51โดนตรวจสอบซ้ำถึงสี่ครั้ง
โดยสี่หน่วยงาน -
7:51 - 7:54ตลอดช่วงเวลาการกู้ภัย
-
7:54 - 7:57หากเราสามารถเก็บข้อมูล
จากหุ่นยนต์แล้วกระจายออกไป -
7:57 - 8:02ไม่เพียงแต่จะสามารถลดห้วงเวลา
ของแต่ละขั้นตอน -
8:02 - 8:04เพื่อลดเวลาการเผชิญเหตุแล้ว
-
8:04 - 8:08เรายังสามารถเริ่มงานกู้ภัยต่าง ๆ
คู่ขนานไปพร้อม ๆ กันได้ -
8:08 - 8:10ทุกคนคงเห็นข้อมูลนะคะ
-
8:10 - 8:12ว่าเราลดเวลาลงแบบนี้ได้
-
8:12 - 8:16อันที่จริง "หุ่นยนต์กู้ภัยพิบัติ"
เป็นการเรียกที่ไม่ตรงความจริงนัก -
8:16 - 8:18นี่ไม่ใช่เรื่องของหุ่นยนต์
-
8:18 - 8:20แต่เป็นเรื่องของ ข้อมูล
-
8:20 - 8:22(เสียงปรบมือ)
-
8:24 - 8:26ดิฉันขอท้าให้ลองนะคะ
-
8:26 - 8:28ครั้งต่อไปที่คุณได้ยินเกี่ยวกับภัยพิบัติ
-
8:28 - 8:29ให้มองหาหุ่นยนต์
-
8:29 - 8:33พวกมันอาจอยู่ใต้ดิน อาจอยู่ใต้น้ำ
-
8:33 - 8:34หรืออาจอยู่บนฟ้า
-
8:34 - 8:36แต่พวกมันควรจะอยู่แถวนั้น
-
8:36 - 8:37มองหาหุ่นยนต์นะคะ
-
8:37 - 8:40เพราะหุ่นยนต์กำลังมาช่วยแล้วค่ะ
-
8:40 - 8:44(เสียงปรบมือ)
- Title:
- ภัยพิบัติถอยไปหุ่นยนต์กู้ภัยมาช่วยแล้ว
- Speaker:
- โรบิน เมอร์ฟี (Robin Murphy)
- Description:
-
more » « less
นับแต่นี้ไปเมื่อเกิดเหตุภัยพิบัติ สิ่งที่จะพบได้บ่อยขึ้นเรื่อย ๆ คือ หุ่นยนต์จะเป็นผู้ที่มาถึงจุดเกิดเหตุเป็นรายแรก ๆ โรบิน เมอร์ฟี สร้างหุ่นยนต์จากห้องทดลองของเธอที่จะบิน ขุดอุโมงค์ ว่ายน้ำ และคืบคลานไปตามจุุดเกิดเหตุต่างๆ เพื่อช่วยให้นักผจญเพลิงและกู้ภัยช่วยชีวิตคนจำนวนมากขึ้นได้อย่างปลอดภัย และช่วยให้ชุมชนคืนกลับสู่สภาพกปกติเร็วขึ้นกว่าเดิมได้ถึงสามปี
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 08:59
|
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for These robots come to the rescue after a disaster | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for These robots come to the rescue after a disaster | |
|
Rawee Ma accepted Thai subtitles for These robots come to the rescue after a disaster | |
|
|
Rawee Ma edited Thai subtitles for These robots come to the rescue after a disaster | |
|
Piboon Awasda-ruharote edited Thai subtitles for These robots come to the rescue after a disaster | |
|
|
Piboon Awasda-ruharote edited Thai subtitles for These robots come to the rescue after a disaster | |
|
|
Rawee Ma declined Thai subtitles for These robots come to the rescue after a disaster | |
|
|
Rawee Ma edited Thai subtitles for These robots come to the rescue after a disaster |