1 00:00:00,999 --> 00:00:05,975 ในแต่ละปี กว่าหนึ่งล้านชีวิตต้องสูญเสีย ไปด้วยเหตุภัยพิบัติ 2 00:00:05,999 --> 00:00:11,233 สองล้านห้าแสนชีวิตจะต้องพิการ หรือไร้ที่อาศัยอย่างถาวร 3 00:00:11,257 --> 00:00:15,181 และชุมชนเองจะต้องใช้เวลาฟื้นฟู 20 ถึง 30 ปี 4 00:00:15,205 --> 00:00:17,606 ตามด้วยความสูญเสียทางเศรษฐกิจอีกนับพันล้าน 5 00:00:19,054 --> 00:00:23,425 หากคุณสามารถลดเวลา การเผชิญเหตุเบื้องต้นลงหนึ่งวัน 6 00:00:23,449 --> 00:00:26,976 คุณจะสามารถลดเวลาที่ใช้ในการฟื้นฟูทั้งหมด 7 00:00:27,000 --> 00:00:29,808 ลงได้หนึ่งพันวัน หรือสามปี 8 00:00:29,832 --> 00:00:31,585 เห็นความสัมพันธ์ไหมคะ 9 00:00:31,609 --> 00:00:34,459 หากผู้เผชิญเหตุฉุกเฉินสามารถเข้าถึง ไปช่วยชีวิต 10 00:00:34,483 --> 00:00:36,999 บรรเทาภัยอันตรายใด ๆ ก็ตามที่มีอยู่ 11 00:00:37,023 --> 00:00:39,307 นั่นย่อมหมายถึงกลุ่มอื่นสามารถตามเข้าไปได้ 12 00:00:39,331 --> 00:00:42,316 เพื่อที่จะจัดให้มีน้ำประปา ถนน ไฟฟ้า 13 00:00:42,340 --> 00:00:45,456 ซึ่งหมายถึงกลุ่มงานก่อสร้าง ตัวแทนประกันภัยต่าง ๆ 14 00:00:45,480 --> 00:00:48,094 ทุกคนจะสามารถเข้าสู่พื้นที่ได้เพื่อสร้างบ้านพักอาศัยขึ้นใหม่ 15 00:00:48,118 --> 00:00:51,106 ซึ่งจะตามมาด้วยการฟื้นฟูเศรษฐกิจ 16 00:00:51,130 --> 00:00:56,003 หรืออาจทำให้ดียิ่งกว่าเดิม และพร้อมรับภัยพิบัติได้ดีขึ้นกว่าเดิม 17 00:00:57,899 --> 00:00:59,695 บริษัทประกันชั้นนำแห่งหนึ่งบอกไว้ว่า 18 00:00:59,719 --> 00:01:04,831 หากพวกเขาสามารถรับเอกสารค่าสินไหมทดแทนจาก เจ้าของบ้านได้เร็วขึ้นหนึ่งวัน 19 00:01:04,855 --> 00:01:06,975 จะหมายถึงเวลาเร็วขึ้น 6 เดือน 20 00:01:06,999 --> 00:01:09,239 ที่การซ่อมแซมบ้านหลังนั้นจะได้เริ่มขึ้น 21 00:01:10,118 --> 00:01:12,447 และนั่นคือเหตุผลที่ดิฉันทำหุ่นยนต์กู้ภัยพิบัติ 22 00:01:12,471 --> 00:01:16,970 เพราะว่าหุ่นยนต์สามารถทำให้ภัยพิบัติ ผ่านพันไปได้เร็วขึ้น 23 00:01:18,305 --> 00:01:20,322 คุณคงเคยเห็นเจ้าสองตัวนี้มาบ้างแล้ว 24 00:01:20,346 --> 00:01:22,066 นี่คือ ยูเอวี (อากาศยานไร้นักบิน) 25 00:01:22,090 --> 00:01:23,951 มียูเอวีอยู่สองประเภท 26 00:01:23,975 --> 00:01:25,840 ยานปีกหมุน หรือฮัมมิ่งเบิร์ด 27 00:01:25,864 --> 00:01:27,934 ยานปีกคงที่ หรือฮอร์ค (เหยี่ยว) 28 00:01:27,958 --> 00:01:31,348 พวกมันถูกใช้งานแพร่หลายมากตั้งแต่ค.ศ.2005 29 00:01:31,372 --> 00:01:32,547 เฮอริเคนคาทริน่า 30 00:01:32,571 --> 00:01:35,895 มาดูกันค่ะว่าเจ้าปีกหมุนฮัมมิ่งเบิร์ดนี้ ทำงานอย่างไร 31 00:01:35,919 --> 00:01:38,975 ยอดไปเลยนะคะสำหรับงานวิศวกรโครงสร้าง 32 00:01:38,999 --> 00:01:43,419 ทำให้เห็นความเสียหายได้จากมุมที่ปกติแล้ว จะมองไม่เห็นจากกล้องส่องทางไกลบนพื้น 33 00:01:43,443 --> 00:01:44,753 หรือจากภาพถ่ายดาวเทียม 34 00:01:44,777 --> 00:01:47,969 หรือจากอะไรก็ตามที่บินอยู่ในมุมที่สูงกว่า 35 00:01:48,530 --> 00:01:52,902 แต่ไม่ใช่เฉพาะวิศวกรโครงสร้างและ บริษัทประกันเท่านั้นที่ต้องใช้ 36 00:01:52,926 --> 00:01:55,393 เมื่อคุณมีเจ้าฮอร์ค ยานปีกคงที่ลำนี้ 37 00:01:55,411 --> 00:01:58,682 เราสามารถใช้ฮอร์คทำงานสำรวจด้าน ข้อมูลเชิงพื้นที่ 38 00:01:58,712 --> 00:02:01,561 ซึ่งเป็นการนำภาพต่าง ๆ มาเชื่อมต่อกัน 39 00:02:01,585 --> 00:02:03,410 เพื่อสร้างภาพสามมิติขึ้นใหม่ 40 00:02:03,434 --> 00:02:07,508 เราใช้ทั้งสองตัวนี้เมื่อตอนโคลนถล่มที่โอโซ ในรัฐวอชิงตัน 41 00:02:07,532 --> 00:02:09,731 เนื่องจากเรามีปัญหาขาดความเข้าใจ 42 00:02:09,755 --> 00:02:12,913 ภัยพิบัติในด้านข้อมูลเชิงพื้นที่ และอุทกวิทยา 43 00:02:12,937 --> 00:02:14,183 ไม่ใช่ด้านการค้นหาและกู้ภัย 44 00:02:14,207 --> 00:02:16,526 ทีมค้นหาและกู้ภัยนั้นรับมือกับสถานการณ์ได้ 45 00:02:16,550 --> 00:02:18,028 และรู้ตัวว่าตัวเองทำอะไรอยู่ 46 00:02:18,052 --> 00:02:21,922 ปัญหาที่ใหญ่กว่านั้นคือแม่น้ำและโคลนถล่ม อาจพัดพาพวกเขาไป 47 00:02:21,946 --> 00:02:23,699 และทำให้พวกเขาจมน้ำไป 48 00:02:23,699 --> 00:02:26,922 ไม่เพียงแต่จะเป็นความท้าทายของทีมเผชิญเหตุ และทรัพย์สินที่เสียหายเท่านั้น 49 00:02:26,922 --> 00:02:30,526 ยังจะเกิดความเสี่ยงต่ออนาคตของกีฬา ตกปลาแซลมอน 50 00:02:30,536 --> 00:02:32,265 ตลอดแนวดังกล่าวของรัฐวอชิงตันแน่นอน 51 00:02:32,267 --> 00:02:34,753 พวกเขาจึงจำเป็นต้องเข้าใจสถานการณ์ให้มากที่สุด 52 00:02:34,773 --> 00:02:37,393 ในเจ็ดชั่วโมง จากอาร์ลิงตัน 53 00:02:37,413 --> 00:02:42,232 ขับรถจากศูนย์บัญชาการเหตุการณ์ ไปยังจุดเกิดเหตุ ด้วยเครื่องยูเอวี 54 00:02:42,242 --> 00:02:45,990 ทำการประมวลข้อมูล ขับรถกลับมายัง ศูนย์บัญชาการเหตุการณ์ที่อาร์ลิงตัน 55 00:02:45,996 --> 00:02:47,418 แค่เจ็ดชั่วโมง 56 00:02:47,432 --> 00:02:50,976 เราใช้เวลาเพียงเจ็ดชั่วโมงมอบข้อมูล ที่ปกติเขาต้องใช้เวลารวบรวม 57 00:02:50,986 --> 00:02:54,627 ถึงสองหรือสามวันถ้าใช้วิธีอื่น 58 00:02:54,757 --> 00:02:57,053 แถมด้วยภาพความละเอียดสูงกว่า 59 00:02:57,063 --> 00:02:59,117 มันได้เปลี่ยนแปลงทุกอย่าง 60 00:02:59,767 --> 00:03:01,857 และอย่าได้คิดถึงแต่ยูเอวีนะคะ 61 00:03:01,871 --> 00:03:04,501 แม้พวกมันจะดูเซ็กซี่ แต่จำไว้ว่า 62 00:03:04,521 --> 00:03:07,884 ประชากรโลก 80% อาศัยอยู่ริมน้ำ 63 00:03:07,884 --> 00:03:10,737 และนั่นหมายถึงสาธารณูปโภคที่ สำคัญจะอยู่ใต้น้ำ 64 00:03:10,771 --> 00:03:14,080 ที่ที่เราเขาไปไม่ได้เช่น สะพานหรืออะไรทำนองนั้น 65 00:03:14,080 --> 00:03:16,688 เราจึงจำเป็นต้องมียานทางทะเลไร้คนขับ 66 00:03:16,688 --> 00:03:21,164 มีชนิดหนึ่งที่คุณเคยเจอแล้วนั่นคือ ซาร์บอท (SARbot) โลมาสี่เหลี่ยม 67 00:03:21,168 --> 00:03:23,872 ที่ดำลงไปใต้น้ำได้ใช้โซนาร์ 68 00:03:23,886 --> 00:03:26,252 แล้วทำไมยานทางทะเลถึงมีความสำคัญ 69 00:03:26,252 --> 00:03:29,374 ที่จริงต้องบอกว่าสำคัญมาก ๆ ทีเดียว 70 00:03:29,394 --> 00:03:30,906 มันถูกมองข้ามค่ะ 71 00:03:30,926 --> 00:03:33,342 ลองคิดถึงสึนามิที่ญี่ปุ่นสิคะ 72 00:03:33,362 --> 00:03:37,325 ชายฝั่งตลอดแนว 400 ไมล์เสียหายยับเยิน 73 00:03:37,345 --> 00:03:42,069 ตอนเฮอร์ริเคนแคทรีนาในสหรัฐฯ พื้นที่ชายฝั่งเสียหายมากกว่านี้ถึงสองเท่า 74 00:03:42,073 --> 00:03:45,579 คุณลองนึกภาพสะพาน ท่อส่งน้ำมัน ท่าเรือต่าง ๆ ที่ถูกกวาดเรียบสิคะ 75 00:03:45,591 --> 00:03:47,593 แล้วเมื่อคุณไม่มีท่าเรือ 76 00:03:47,593 --> 00:03:50,859 คุณก็ไม่มีที่ทางสำหรับรับเสบียง บรรเทาทุกข์ได้เพียงพอ 77 00:03:50,859 --> 00:03:52,085 ความต้องการของประชากร 78 00:03:52,100 --> 00:03:55,566 นั่นเป็นปัญหาใหญ่มาก เมื่อครั้งแผ่นดินไหวไฮติ 79 00:03:55,576 --> 00:03:57,688 ดังนั้นเราจึงต้องการยานทางทะเล 80 00:03:57,708 --> 00:04:00,164 เอาละค่ะ เรามาดูภาพจาก มุมกล้องของซาร์บอทกัน 81 00:04:00,184 --> 00:04:01,625 ว่าเป็นอย่างไร 82 00:04:01,655 --> 00:04:03,927 ภาพจากตอนที่เราอยู่ตรงท่าเทียบเรือหาปลา 83 00:04:03,927 --> 00:04:09,659 ด้วยการใช้โซน่าของมัน เราสามารถ เปิดใช้งานท่าเทียบเรือนั้นได้ภายในสี่ชั่วโมง 84 00:04:09,669 --> 00:04:12,340 ซึ่งแต่เดิมท่าเรือได้รับแจ้ง ว่าต้องใช้เวลา 6 เดือน 85 00:04:12,350 --> 00:04:15,081 ก่อนที่เริ่มให้ทีมนักดำน้ำ เข้าปฏิบัติงานได้ 86 00:04:15,081 --> 00:04:17,787 และต้องให้นักดำน้ำใช้เวลา ถึงสองสัปดาห์ 87 00:04:17,787 --> 00:04:20,113 นั่นจะทำให้พลาดช่วงการตกปลาในฤดูใบไม้ร่วง 88 00:04:20,113 --> 00:04:24,356 สิ่งสำคัญทางเศรษฐกิจของภาคนั้น เปรียบได้กับ แหลมค้อด (Cape Cod) ของเขา 89 00:04:24,356 --> 00:04:26,652 ยูเอ็มวี สำคัญมาก ๆ ทีเดียว 90 00:04:26,652 --> 00:04:29,919 แต่เท่าที่ดิฉันยกตัวอย่างให้เห็นมา หุ่นยนต์จะมีขนาดเล็กทั้งสิ้น 91 00:04:29,919 --> 00:04:33,723 นั่นเป็นเพราะหุ่นยนต์ทำในสิ่งที่ คนทำไม่ได้ 92 00:04:33,723 --> 00:04:35,989 พวกมันไปในที่ ๆ คนเช้าไปไม่ได้ 93 00:04:36,009 --> 00:04:38,987 อีกหนึ่งตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมคือ บูโจลด์ (Bujold) 94 00:04:38,997 --> 00:04:41,995 ยานภาคพื้นดินไร้คนขับนี้ ตัวเล็กมากทีเดียว 95 00:04:41,995 --> 00:04:43,332 เจ้าบูโจลด์นี้ 96 00:04:43,342 --> 00:04:44,865 (เสียงหัวเราะ) 97 00:04:44,865 --> 00:04:46,071 สวัสดีบูโจลด์กันหน่อยค่ะ 98 00:04:46,081 --> 00:04:49,597 (เสียงหัวเราะ) 99 00:04:49,607 --> 00:04:52,995 บูโจลด์ถูกใช้งานอย่างเต็มที่ ในเหตุตึกเวิร์ดเทรดเซ็นเตอร์ 100 00:04:52,995 --> 00:04:55,383 เพื่อผ่านเข้าสู่อาคาร 1, 2 และ 4 101 00:04:55,397 --> 00:05:00,070 ปีนไปตามซากปรักหักพัง ไต่ลึกลงสู่พื้นที่แคบ ๆ 102 00:05:00,070 --> 00:05:04,644 ภาพเวิร์ดเทรดเซ็นเตอร์เป็นอย่างไร ผ่านมุมมองของบูโจลด์ ดูสิคะ 103 00:05:04,664 --> 00:05:09,743 เรากำลังพูดถึงพื้นที่ภัยภิบัติ ซึ่งคนหรือสุนัขไม่สามารถเข้าไปได้ 104 00:05:09,753 --> 00:05:11,903 แถมอาจยังมีไฟไหม้อยู่ด้วย 105 00:05:11,913 --> 00:05:15,658 ความหวังเดียวที่จะเข้าถึงช่องทางของ ผู้รอดชีวิตที่ชั้นใต้ดินได้ 106 00:05:15,668 --> 00:05:17,887 มีแต่ต้องผ่านเส้นทางที่มี ไฟลุกไหม้อยู่ 107 00:05:17,897 --> 00:05:23,126 ซึ่งมันร้อนมากเสียจนสายพาน ของหุ่นตัวหนึ่งเริ่มละลายหลุดไป 108 00:05:23,156 --> 00:05:25,948 หุ่นยนต์ไม่ได้มาแทนที่มนุษย์หรือสุนัข 109 00:05:25,968 --> 00:05:28,532 หรือฮัมมิ่งเบิร์ด หรือเหยี่ยว หรือปลาโลมา 110 00:05:28,532 --> 00:05:30,537 พวกมันทำสิ่งใหม่ ๆ 111 00:05:30,577 --> 00:05:36,261 พวกมันช่วยผู้เผชิญเหตุ ผู้เชี่ยวชาญ ทำงานในแนวทางใหม่ ๆ 112 00:05:36,291 --> 00:05:40,729 ปัญหาใหญ่ที่สุดนั้น ไม่ใช่ การทำให้หุ่นยนต์เล็กลง 113 00:05:40,739 --> 00:05:42,980 ไม่ใช่การทำให้มันทนต่อความร้อนยิ่งขึ้น 114 00:05:43,000 --> 00:05:44,766 ไม่ใช่การติดตัวจับสัญญาณให้มากขึ้น 115 00:05:44,776 --> 00:05:48,405 ปัญหาใหญ่ที่สุดคือข้อมูล คือระบบสารสนเทศ 116 00:05:48,405 --> 00:05:52,444 เพราะคนเหล่านี้ต้องการข้อมูลที่แม่นยำ ภายในเวลาที่ถูกต้อง 117 00:05:52,474 --> 00:05:57,955 แล้วมันจะไม่ดีรึคะ หากผู้เชี่ยวชาญต่าง ๆ สามารถใช้งานหุ่นพวกนี้ได้ทันที 118 00:05:57,997 --> 00:06:00,994 โดยที่ไม่ต้องเสียเวลา ขับรถไปจุดเกิดเหตุ 119 00:06:01,014 --> 00:06:03,964 เช่น ใครก็ตามที่อยู่ที่นั้น ก็ใช้หุ่นยนต์ผ่านอินเทอร์เน็ตได้ 120 00:06:03,964 --> 00:06:05,330 ลองคิดดูสิคะ 121 00:06:05,358 --> 00:06:08,739 ลองคิดว่า หากมีรถไฟขนเคมี ตกรางในพื้นที่ชนบท 122 00:06:08,759 --> 00:06:12,605 จะมีโอกาสแค่ไหนที่ ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทาง วิศวกรเคมี 123 00:06:12,625 --> 00:06:14,488 วิศวกรด้านขนส่งด้วยราง 124 00:06:14,508 --> 00:06:19,390 ที่ได้ผ่านการฝึกการใช้ยูเอวีชนิดอะไรก็ตาม ที่เมืองนั้นบังเอิญมีอยู่แล้วบ้าง 125 00:06:19,400 --> 00:06:20,942 โอกาสนั้นน่าจะประมาณศูนย์ 126 00:06:20,952 --> 00:06:23,374 ดังนั้นเราจึงใช้อินเทอร์เฟสแบบนี้ที่ 127 00:06:23,374 --> 00:06:27,696 ให้ผู้ใช้งานบังคับโดยที่ไม่รู้ ว่ากำลังบังคับหุ่นยนต์อะไรอยู่ 128 00:06:27,726 --> 00:06:32,217 หรือไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากำลังใช้หุ่นยนต์อยู่ 129 00:06:32,247 --> 00:06:38,290 สิ่งที่หุ่นยนต์ส่งให้คุณหรือ ผู้เชี่ยวชาญคือข้อมูล 130 00:06:38,310 --> 00:06:41,910 ปัญหาจึงกลายเป็นเรื่อง: ใครได้ข้อมูลอะไร และ เมื่อไหร่ 131 00:06:41,910 --> 00:06:45,810 วิธีการหนึ่งที่ใช้ได้คือการ ส่งข้อมูลทั้งหมดไปยังทุกคน 132 00:06:45,830 --> 00:06:47,356 แล้วให้ไปแยกแยะกันเอง 133 00:06:47,366 --> 00:06:51,240 แต่ ปัญหาของวิธีนี้คือ การทำให้ข้อมูลท่วมเครือข่าย 134 00:06:51,248 --> 00:06:54,938 หรือแย่กว่านั้น ข้อมูลท่วมท้นการรับรู้ 135 00:06:54,958 --> 00:06:59,471 ของคนที่พยายามจะเลือก ข้อมูลเพียงชิ้นใดชิ้นหนึ่ง 136 00:06:59,491 --> 00:07:03,973 ที่จำเป็นมากในการตัดสินใจ เรื่องที่สำคัญต่อความเป็นตาย 137 00:07:03,997 --> 00:07:07,073 ดังนั้นเราต้องคำนึงถึง ความท้าทายในด้านนี้ด้วย 138 00:07:07,117 --> 00:07:08,403 นั่นคือเรื่องของ ข้อมูล 139 00:07:08,407 --> 00:07:10,666 กลับมาที่ เวิร์ดเทรดเซ็นเตอร์กันค่ะ 140 00:07:10,670 --> 00:07:14,985 เราพยายามแก้ไขปัญหา ด้วยการบันทึกข้อมูลจากบูโจลด์ 141 00:07:14,999 --> 00:07:16,993 เฉพาะตอนที่มันลงไปลึกใต้ซากแล้ว 142 00:07:17,013 --> 00:07:20,488 เพราะนั่นเป็นสิ่งที่ทีมยูซาร์ (USAR ค้นหาและกู้ภัย) บอกว่าอยากได้ 143 00:07:20,518 --> 00:07:23,124 แต่สิ่งที่เราไม่รู้ในตอนนั้น 144 00:07:23,144 --> 00:07:26,223 คือวิศวกรโยธาเองก็อยากได้ 145 00:07:26,223 --> 00:07:28,199 ข้อมูลที่มีการบันทึกตัวเลขระบุตำแหน่ง 146 00:07:28,199 --> 00:07:33,173 ของเสาหรือคานขณะที่เราผ่านซากลงไป 147 00:07:33,343 --> 00:07:34,711 เราได้สูญเสียข้อมูลที่มีค่า 148 00:07:34,829 --> 00:07:37,227 ความท้าทายจึงอยู่ที่การรวบรวมข้อมูลทั้งหมด 149 00:07:37,237 --> 00:07:39,435 แล้วส่งต่อให้ถูกคน 150 00:07:39,439 --> 00:07:41,508 ทีนี้ยังมีอีกเหตุผลหนึ่ง 151 00:07:41,543 --> 00:07:43,850 เราได้เรียนรู้ว่าบางอาคาร 152 00:07:43,884 --> 00:07:47,163 เช่นโรงเรียน โรงพยาบาล หรือศาลากลาง 153 00:07:47,171 --> 00:07:51,201 โดนตรวจสอบซ้ำถึงสี่ครั้ง โดยสี่หน่วยงาน 154 00:07:51,231 --> 00:07:53,888 ตลอดช่วงเวลาการกู้ภัย 155 00:07:54,162 --> 00:07:57,433 หากเราสามารถเก็บข้อมูล จากหุ่นยนต์แล้วกระจายออกไป 156 00:07:57,453 --> 00:08:02,205 ไม่เพียงแต่จะสามารถลดห้วงเวลา ของแต่ละขั้นตอน 157 00:08:02,215 --> 00:08:04,004 เพื่อลดเวลาการเผชิญเหตุแล้ว 158 00:08:04,004 --> 00:08:08,384 เรายังสามารถเริ่มงานกู้ภัยต่าง ๆ คู่ขนานไปพร้อม ๆ กันได้ 159 00:08:08,394 --> 00:08:09,783 ทุกคนคงเห็นข้อมูลนะคะ 160 00:08:09,793 --> 00:08:11,543 ว่าเราลดเวลาลงแบบนี้ได้ 161 00:08:12,003 --> 00:08:16,236 อันที่จริง "หุ่นยนต์กู้ภัยพิบัติ" เป็นการเรียกที่ไม่ตรงความจริงนัก 162 00:08:16,236 --> 00:08:18,102 นี่ไม่ใช่เรื่องของหุ่นยนต์ 163 00:08:18,152 --> 00:08:19,531 แต่เป็นเรื่องของ ข้อมูล 164 00:08:20,425 --> 00:08:21,887 (เสียงปรบมือ) 165 00:08:23,789 --> 00:08:25,755 ดิฉันขอท้าให้ลองนะคะ 166 00:08:25,767 --> 00:08:28,062 ครั้งต่อไปที่คุณได้ยินเกี่ยวกับภัยพิบัติ 167 00:08:28,085 --> 00:08:29,427 ให้มองหาหุ่นยนต์ 168 00:08:29,437 --> 00:08:32,567 พวกมันอาจอยู่ใต้ดิน อาจอยู่ใต้น้ำ 169 00:08:32,587 --> 00:08:34,284 หรืออาจอยู่บนฟ้า 170 00:08:34,308 --> 00:08:36,288 แต่พวกมันควรจะอยู่แถวนั้น 171 00:08:36,302 --> 00:08:37,477 มองหาหุ่นยนต์นะคะ 172 00:08:37,491 --> 00:08:40,226 เพราะหุ่นยนต์กำลังมาช่วยแล้วค่ะ 173 00:08:40,256 --> 00:08:43,715 (เสียงปรบมือ)