New York Şehri'ndeki en kötü park yerini nasıl bulduk — büyük veriyi kullanarak

Şehir kurumları, şehir hayatını yansıtan her parçayla ilgili pek çok veri ve istatistiğe erişebiliyor. Fakat Veri Analisti Ben Wellington'un bu eğlenceli konuşmasında belirttiği gibi, bazen bunlarla ne yapacağını bilmiyorlar. Wellington, beklenmedik sorular ve akıllı veri hesaplamaları kombinasyonunun nasıl garip bir şekilde kullanışlı öngörüler yarattığını gösterip herkesin kullanabileceği geniş veri setlerinin nasıl yayınlanabileceğine dair ipuçları veriyor.

9.700 kilometre yol,

670 kilometre metro hattı

650 kilometre bisiklet şeridi

ve 800 metre tramvay hattı

eğer daha önce
Roosevelt Adası'nda bulunduysanız.

Bu rakamlar New York Şehri'ndeki
altyapı rakamlarıdır.

Bunlar kendi altyapımızın
istatistikleridir.

Bunlar şehir ajanslarının yayınladığı
raporlarda geçen sayılardır.

Örneğin, Ulaşım Bakanlığı size muhtemelen

kaç km yol düzelttiklerini söyleyecektir.

MTA kaç km metro hattı olduğu
hakkında övünecektir.

Şehir kurumlarının çoğu
bize istatistik verirler.

Bu, Taksi ve Limuzin Komisyonu'na

bağlı bu yıla ait bir rapor,

New York Şehri'nde yaklaşık
13.500 taksi olduğundan bahsediyor.

Oldukça ilginç, değil mi?

Peki bu sayıların nereden geldiğini
hiç düşündünüz mü?

Çünkü bu sayıların var olması için,
şehir kurumlarındaki birisinin

durup bu sayıyla birisi ilgilenebilir
diye düşünmesi gerekir.

İşte, vatandaşlarımızın
bilmek istediği bir sayı.

İşlenmemiş verilerine geri dönüp

sayıp, ekleyip, hesaplarlar

ve raporlar hazırlarlar

ve o raporlarda böyle sayılar olur.

Sorun şurada, bütün sorularımızı
nasıl bilebiliyorlar?

Çok fazla sorumuz var.

Hatta, bazı durumlarda şehrimiz hakkında

sorabileceğimiz sonsuz
sayıda soru olabilir.

Kurumlar asla ayak uyduramıyor.

Yani bu yaklaşım pek çalışmıyor
ve bence idareciler de bunun farkında,

çünkü 2012'de Belediye Başkanı Bloomberg
şöyle adlandırdığı bir yasa imzaladı:

ülkedeki en hırslı ve kapsamlı
açık veri mevzuatı.

Bir bakıma, haklı olduğu durumlar var.

Son iki yılda, açık veri portalımıza

şehir 1.000 veri seti sürdü

ve bu oldukça harika.

Gidip böyle bir veriye bakabilirsiniz

ve sadece taksileri saymak yerine

farklı sorular sormaya başlayabiliriz.

Bir sorum vardı.

New York Şehri'nde
en yoğun trafik ne zaman?

Oldukça sıkıcı olabiliyor.
En yoğun saat ne zaman?

Kendi kendime düşündüm,
bu taksiler sadece sayılar değil,

aynı zamanda şehir sokaklarında
gezen GPS kayıt cihazları

ve çıktıkları tüm gezileri kaydediyorlar.

Orada veri var ve o veriye bakıp

New York Şehri'ndeki taksilerin günlük
yaptığı ortalama hızın grafiğini çizdim.

Gece yarısından sabah 05:18'e kadar
hızın arttığını görebilirsiniz

ve o noktada işler tersine döner

ve yavaşlarlar, yavaşlarlar, yavaşlarlar
ta ki sabah 8:35'te

saatte 18,5 km hıza ulaşıncaya kadar.

Ortalama bir taksi şehir sokaklarımızda
saatte 18,5 km hızla gidiyor

ve görünüşe göre öyle devam ediyorlar

tüm gün boyunca.

(Gülüşmeler)

Kendime şunu dedim, galiba
New York Şehri'nde yoğun bir saat yok.

Yoğun bir gün var.

Akla yatıyor. Bu birkaç sebepten önemli.

Ulaşım planlamacısıysanız
bunu bilmeniz oldukça ilginç olabilir.

Eğer bir yere hızlı gitmek isterseniz

alarmınızı sabah 04:45'e kurmanız
gerektiğini artık biliyorsunuz.

New York işte, değil mi?

Bu verinin arkasında bir hikâye var.

Anlaşılan o ki, bu veri hazır değildi.

Bilgi Yasası Özgürlüğü İsteği veya
FOIL İsteği denilen

bir şey vasıtasıyla geldi.

Bu formu Taksi ve Limuzin Komisyonu
sitesinden bulabilirsiniz.

Veriye erişebilmek için bu formu
alıp doldurmanız gerekir,

sonrasında sizi bilgilendirecekler.

Chris Whong adında bir adam
tam da bunu yaptı.

Chris oraya gitti ve ona şöyle dediler,

"Ofisimize kullanılmamış bir sabit disk
getir ve 5 saatliğine burada bırak.

Veriyi kopyalayacağız ve
sonrasında geri alabilirsin."

İşte bu veri oradan geldi.

Chris veriyi halka açık hâle
getirmek isteyen birisi,

bu yüzden internete koyup genel kullanıma
açtı ve bu grafik oradan geliyor.

Bunun var olduğu gerçeği bile harika.
Bu GPS kaydedicileri gerçekten çok iyi.

Fakat vatandaşların, şehir kurumlarından
veri toplamak için sabit diskle gezmesi

ve bu verileri halka açması --

aslında zaten halka açıktı,
erişebiliyordunuz,

fakat "halka açık" idi,
halka açık değildi.

Şehir olarak bundan
daha iyisini yapabiliriz.

Vatandaşlarımızın sabit diskle
gezmesine gerek yok.

Şu anda her veri setine
FOIL İsteği'yle ulaşamıyorsunuz.

Bu haritada, New York Şehri'ndeki en
tehlikeli kavşakları görebilirsiniz,

bisiklet kazalarını baz alarak hazırladım.

Kırmızı alanlar daha tehlikeli.

Manhattan'ın Doğu yakası ve özellikle

Manhattan'ın aşağı alanlarında daha fazla
bisiklet kazası olduğu görülüyor.

Bu mantıklı olabilir,

çünkü burada köprüden gelen
daha fazla bisikletli var.

Fakat incelemeye değer
başka sıcak noktalar da var.

Williamsburg var,
Queens'te Roosevelt Caddesi var.

İşte bu tam da Vision Zero (Vizyon Sıfır)
için bize gerekli olan türde bir veri.

Bu tam olarak aradığımız şey.

Fakat bu verinin arkasında da
bir hikâye var.

Bu veri bir anda var olmadı.

Aranızdan kaç kişi bu logoyu biliyor?

Evet, birkaç sallanan kafa görüyorum.

Peki hiç PDF'ten bir veriyi kopalayıp

bir anlam çıkarmaya çalıştınız mı?

Daha fazla sallanan kafa görüyorum.

Kopyala-yapıştır yapan sayısı
logoyu bilenden fazla. Güzel.

Olan şey şu, bu gördüğünüz veri
aslında bir PDF dosyasındaydı.

Aslında, New York Polis Departmanı'mızın

koyduğu yüzlerce PDF sayfasındaydı

ve erişmek için yüzlerce saat boyunca

kopyala-yapıştır yapmanız gerekiyordu

veya John Krauss gibi olabilirdiniz.

John Krauss şöyle dedi,

bu veriyi kopyala-yapıştır yapmayacağım
ve bir program yazacağım.

İsmi NYPD Kaza Verisi Bantı

ve NYPD web sitesine girip
PDF'leri indirebiliyor.

Her gün arardı ve
bir PDF bulduğunda indirirdi

sonra bir PDF-kazıyıcı
bir program çalıştırıp

yazıya döküp internete koyardı,

böylece insanlar bu tarz
haritalar yaratabilirdi.

Bu verinin orada olduğu gerçeği
ona erişimimiz olduğu gerçeği --

Her kaza, bu arada,
tabloda bir satırdır.

Böyle kaç tane PDF olduğunu düşünün.

Buna erişimimiz olduğu gerçeği harika

fakat bunu PDF hâlinde yayımlamayalım,

o zaman vatandaşlarımıza
PDF-kazıyıcı yazdırmamız gerekir.

Vatandaşlarımızın zamanını harcamış oluruz

ve şehir olarak daha iyisini yapabiliriz.

İyi haber şu, de Blasio yönetimi

birkaç ay önce bu veriyi yayınladı,

böylece buna gerçekten erişebiliriz

fakat hâlâ PDF'e gömülmüş
pek çok veri var.

Örneğin, suç verilerimiz hâlâ
sadece PDF olarak erişilebilir.

Sadece suç verileri değil,
kendi şehrimizin bütçesi de.

Şehir bütçemiz şu anda sadece
PDF formatında okunabilir hâlde.

Bunu analiz edemeyen sadece biz değiliz,

bütçeyi oylayan kendi kanun koyucularımız

bile sadece PDF olarak alıyor.

Yani, kanun koyucularımız oyladıkları
bütçeyi analiz edemiyor.

Bence bir şehir olarak
bundan da daha iyi yapabiliriz.

PDF'lerde saklı olmayan pek çok veri var.

Bu kendi yaptığım bir harita örneği

ve bu New York Şehri'nin
en kirli su yolları.

Kirliliği nasıl ölçüyorum?

Bu aslında biraz garip

fakat dışkı organizmaları
seviyesine baktım,

bu, su yollarımızdaki dışkısal maddeler
için bir ölçüm yöntemidir.

Daire ne kadar büyükse
su o kadar kirlidir,

yani büyük daireler kirli su
ve küçük daireler daha temiz.

Gördüğünüz şey ülke içindeki su yolları.

Bu, 5 yıl boyunca şehirde
örneklenen tüm veri.

Ülke içi su yolları
genellikle daha pis olur.

Mantıklı geliyor, değil mi?

Büyük daireler daha pis.
Bundan birkaç şey öğrendim.

Birincisi: "deresi" veya "kanalı"
ile biten hiç bir şeyde yüzme.

İkincisi: New York Şehri'ndeki en kirli
su yolunu da buldum,

bu tek bir ölçüyle.

Coney Adası Deresi'nde, ki neyse ki bu
yüzdüğünüz Coney Adası değil.

Bu diğer yakada.

Fakat Coney Adası Deresi'nde,
örneklerin %94'ü son beş yılda alındı,

dışkısal madde seviyesi
o kadar yüksekti ki

orada yüzmek eyalet hukukuna karşı olurdu.

Bu şehir raporlarında övüldüğünü

göreceğiniz bir bulgu değil, değil mi?

nyc.gov'un ilk sayfasında olmayacak.

Bunu orada görmeyeceksiniz

fakat bu veriye ulaşabiliyor
olmamız harika.

Fakat tekrar söyleyeyim,
çok kolay değildi,

çünkü bu veri
açık veri portalında değildi.

Eğer açık veri portalına girerseniz

bir yıllık veya birkaç aylık
bir kesiti görürdünüz.

Bu aslında Çevre Koruma
Departmanı'nın sitesinden.

Bu bağlantıların her biri birer Excel
sayfası ve her Excel sayfası farklı.

Her başlık farklı ve kopyalayıp
yeniden düzenlemeniz gerekir.

Bunu yaparken harita da yapabilirsiniz
ve harika olur, fakat yine,

şehir olarak daha iyisini yapabilir,
bazı şeyleri normalleştirebiliriz.

Oraya yaklaşıyoruz, çünkü Socrata'nın
yaptığı şöyle bir site var,

ismi NYC açık veri portalı.

Konuştuğumuz sıkıntıları yaşamayan

1.100 veri seti mevcut

ve bu sayı artıyor ve bu harika.

Veriyi istediğiniz türde indirebilirsiniz,
CSV, PDF veya Excel dosyası olabilir.

Her ne isterseniz,
veriyi o şekilde indirebilirsiniz.

Sorun şu ki, bunu yaptığınızda

her kurum adresleri farklı
kodladığını göreceksiniz.

Şehir ismi, kavşak ismi,

sokak, kasaba, tam adres,
bina adresi gibi.

Tekrar, bu portala sahip olmamıza rağmen

adres alanlarını düzenlemek için
zaman harcıyorsunuz.

Bu, vatandaşlarımızın zamanını
harcamak olur.

Şehir olarak bundan
daha iyi yapabiliriz.

Adresleri standart hâle getirebiliriz

ve daha fazla böyle haritalar görebiliriz.

Bu New York Şehri yangın musluğu haritası,

herhangi bir yangın musluğu değil.

Bu park cezası olarak en çok
kazandıran 250 yangın musluğu.

(Gülüşmeler)

Bu haritadan birkaç şey öğrendim
ve bu haritayı gerçekten seviyorum.

Birincisi, Yukarı Doğu Yakası'nda
hiç park etmeyin.

Hiç yapmayın. Nereye park ederseniz edin
bir musluk cezası alacaksınız.

İkincisi, New York Şehri'nin
en çok kazandıran iki musluğunu buldum,

ikisi de Aşağı Doğu Yakası'ndadır

ve yılda 55.000 dolardan fazla
park cezası getiriyorlar.

Bunu fark ettiğimde biraz garibime gitti,

biraz araştırdım ve gördüm ki,
orada bir musluk

ve üzerinde yürünmesi için 2 metreden uzun

bordür uzantısı denen bir şey

ve sonra bir park alanı var.

Yani bu arabalar musluğun oraya gelip:

"Orada bol yer var,
bir sıkıntı yok." diye düşünüyor

ve aslında orada güzelce boyanmış
bir park yeri var.

Oraya park ediyorlar, fakat NYPD
bu işaretlemeye itiraz ediyor

ve ceza kesiyor.

Park cezası gören sadece ben de değilim.

Google Sokak Görüşü arabası da

aynı park cezasını görüyor.

Bunun hakkında I Quant NY (NY'u
ölçüyorum)'daki bloguma yazdım

ve Ulaştırma Bakanlığı şöyle cevapladı:

"UB bu konum hakkında
bir şikâyet almamasına rağmen

yol işaretlerini inceleyip
gerekli düzenlemeleri yapacağız."

Kendi kendime klasik
devlet cevapları diye düşündüm

ve yoluma devam ettim.

Ama birkaç hafta sonra,
inanılmaz bir şey oldu.

Orayı yeniden boyadılar

ve bir anlığına açık verinin
geleceğini görür gibi oldum,

olan şeyi bir düşünsenize.

Beş yıl boyunca, bu noktada ceza
kesiliyordu ve kafa karıştırıcıydı,

sonra bir vatandaş bir şey buldu,
idarecilere söyledi

ve birkaç hafta içinde sorun çözüldü.

Muhteşem. Pek çok kişi açık veriyi
bir bekçi köpeği olmak gibi görüyor.

Aslında daha çok bir iş ortağı olmak gibi.

Vatandaşlarımızın, devlet için daha
iyi iş ortakları olmasını sağlayabiliriz,

o kadar da zor değil.

Tek ihtiyacımız olan birkaç değişiklik.

Verinizi FOIL'den alıyorsanız

veya verinizin FOIL'den
defalarca istendiğini görüyorsanız

halka açın, bunun halka açılması
gerektiğinin bir işareti.

Eğer PDF yayımlayan bir
devlet kurumuysanız

altındaki veriyle birlikte yayınlanmasını
gerektiren yasayı geçirtelim,

çünkü o veri bir yerlerden geliyor.

Nereden bilmiyorum, ama geliyor

ve PDF ile birlikte yayınlayabilirsiniz.

Bazı açık veri standartlarını da
benimseyelim.

New York Şehri'ndeki
adreslerimiz ile başlayalım.

Adresleri normalleştirelim.

Çünkü New York açık veri
konusunda bir lider.

Her şeye rağmen, açık veride
kesinlikle bir lideriz

ve bazı şeyleri normalleştirip
bir açık veri standardı belirlersek

diğerleri de takip edecek.
Eyalet, belki federal hükûmet,

Çılgınca, biliyorum, ama
diğer ülkeler de takip edebilir

ve bir program yazıp 100 ülkeden
gelen bilgileri haritalayacak

bir program yazabileceğimiz
zaman çok uzak değil.

Bu bilim kurgu değil. Aslında çok yakınız.

Bu arada, bununla kimi güçlendiriyoruz?

Çünkü sadece John Krauss
ve Chris Whong değil.

New York'ta devam eden
yüzlerce buluşma var,

aktif buluşmalar.

Binlerce insan bu buluşmalara katılıyor.

Bu insanlar iş çıkışı veya
hafta sonları gidiyorlar

ve açık veriye bakmak, şehrimizi
daha iyi bir yer hâline getirmek için

bu buluşmalara katılıyorlar.

Daha geçen hafta citygram.nyc adında

ev ve ofisinizden 311
şikâyet imzalayabileceğiniz

bir site yayınlayan BetaNYC gibi gruplar.

Adresinizi yazıp
yerel şikâyetleri görebiliyorsunuz.

Bu şeylerin peşinde olan sadece
teknolojik topluluk da değil,

Pratt'te ders verdiğim
şehir planlama öğrencileri.

Yasa avukatları, herkes.

Farklı çevre ve geçmişlerden
gelen vatandaşlar.

Küçük, çoğalan değişimlerle

vatandaşlarımızın açık veriyi kurcalayıp
şehrimizi daha iyileştirmek için

tutku ve yetkinliklerini arttırabiliriz,

bu tek seferde bir veri seti de olabilir,
bir park yeri de olabilir.

Teşekkürler.

(Alkışlar)