Return to Video

ทำไมแม่ครัวโรงเรียนถึงเป็นฮีโร่

  • 0:01 - 0:03
    เมื่อหนังสือเด็กเล่มแรกของผมตีพิมพ์
  • 0:03 - 0:04
    ในปี 2001
  • 0:04 - 0:07
    ผมกลับไปเยือนโรงเรียนประถมของผม
  • 0:07 - 0:08
    เพื่อพูดให้เด็กๆ ฟัง
    เรื่องเป็นนักเขียน
  • 0:08 - 0:10
    และนักวาดภาพประกอบ
  • 0:10 - 0:13
    ในขณะที่ผมกำลังตั้งเครื่องโปรเจ็คเตอร์
  • 0:13 - 0:16
    ในหอประชุมโรงอาหาร
  • 0:16 - 0:18
    ผมมองไปยังอีกฝั่งหนึ่งของห้อง
  • 0:18 - 0:21
    และเธอก็อยู่ตรงนั้น
  • 0:21 - 0:23
    แม่ครัวประจำโรงอาหารคนเดิมของผม
  • 0:23 - 0:25
    เธอยังทำงานอยู่ที่โรงเรียน
  • 0:25 - 0:27
    และเธอก็กำลังยุ่งอยู่กับ
    การเตรียมอาหารกลางวัน
  • 0:27 - 0:29
    ผมเลยเดินเข้าไปหาเธอเพื่อทักทาย
  • 0:29 - 0:31
    ว่า "สวัสดี จีนนี่ คุณเป็นยังไงบ้าง"
  • 0:31 - 0:33
    เธอมองผม และผมบอกได้เลยว่า
  • 0:33 - 0:34
    เธอจำผมได้
  • 0:34 - 0:37
    แต่เธอดูยังลังเล
    เธอมองผมและพูดว่า
  • 0:37 - 0:40
    "สตีเฟน โคซอสกาเหรอ?"
  • 0:40 - 0:42
    ผมประหลาดใจที่เธอรู้ว่าผมนามสกุลโครซอสกา
  • 0:42 - 0:46
    แต่สตีเฟนคืออาของผมที่แก่กว่าผม 20 ปี
  • 0:46 - 0:49
    และเธอก็เป็นแม่ครัวที่นี่ตอนที่เขายังเด็ก
  • 0:49 - 0:51
    เธอเริ่มเล่าเรื่องหลานๆ ของเธอให้ผมฟัง
  • 0:51 - 0:54
    นั่นทำให้ผมตื่นเต้นมาก
  • 0:54 - 0:56
    แม่ครัวของผมมีหลาน
  • 0:56 - 0:57
    นั่นแปลว่าต้องมีลูก
  • 0:57 - 1:00
    และเมื่อตกเย็นก็กลับบ้านอย่างนั้นหรือนี่?
  • 1:00 - 1:02
    ผมนึกว่าเธออาศัย
    ในหอประชุมโรงอาหาร
  • 1:02 - 1:03
    กับช้อนส้อม
  • 1:03 - 1:05
    ผมไม่เคยคิดถึงอะไรเหล่านั้นเลย
  • 1:05 - 1:08
    การได้เจอแม่ครัวของผมโดยบังเอิญ
    ทำให้จินตนาการของผมบรรเจิด
  • 1:08 - 1:12
    ผมได้สร้างนิยายภาพวาดชุด
    Lunch Lady (แม่ครัวโรงเรียน)
  • 1:12 - 1:14
    การ์ตูนเกี่ยวกับแม่ครัวโรงเรียน
  • 1:14 - 1:17
    ที่ใช้กระบองปลาทอด
  • 1:17 - 1:20
    ในการต่อสู้กับเหล่าหุ่นยนต์วายร้าย
  • 1:20 - 1:23
    ปีศาจรถโรงเรียน และนักคณิตศาสตร์กลายพันธุ์
  • 1:23 - 1:24
    ตอนท้ายของหนังสือทุกเล่ม
  • 1:24 - 1:26
    พวกเธอจะจับวายร้ายด้วยตาข่ายคลุมผม
  • 1:26 - 1:30
    และก็ตะโกนว่า "ความยุติธรรมกลับมาแล้ว!"
  • 1:30 - 1:34
    (เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ)
  • 1:34 - 1:36
    มันน่าทึ่งมากๆ เพราะการ์ตูนชุดนี้
  • 1:36 - 1:39
    ได้รับการต้อนรับให้เป็นส่วนหนึ่ง
    ในชีวิตการอ่านของเด็กๆ
  • 1:39 - 1:42
    พวกเขาส่งจดหมาย การ์ด
  • 1:42 - 1:44
    และภาพวาดที่น่าอัศจรรย์มาให้ผม
  • 1:44 - 1:46
    และผมสังเกตเห็นว่า
    เมื่อผมเดินสายไปยังโรงเรียนต่างๆ
  • 1:46 - 1:49
    เหล่าแม่ครัวจะมาร่วมกับผม
  • 1:49 - 1:51
    ในทางที่มีความหมาย
  • 1:51 - 1:53
    จากฟากหนึ่งไปยังอีกฟากหนึ่งของประเทศ
  • 1:53 - 1:55
    เหล่าแม่ครัวบอกกับผมว่า
  • 1:55 - 1:59
    "ขอบคุณที่สร้างซุปเปอร์ฮีโร่
    ที่เหมือนพวกเรา"
  • 1:59 - 2:01
    เพราะตั้งแต่ไหนแต่ไร
    แม่ครัวไม่เคยได้รับการปฏิบัติ
  • 2:01 - 2:05
    อย่างเคารพในวัฒนธรรมสมัยนิยม
  • 2:05 - 2:07
    มันมีความหมายมากกับจีนนี่
  • 2:07 - 2:09
    ตอนที่หนังสือตีพิมพ์ครั้งแรก
  • 2:09 - 2:11
    ผมเชิญเธอมาที่งานเลี้ยงฉลองหนังสือ
  • 2:11 - 2:13
    และต่อหน้าทุกคนที่นั่น
  • 2:13 - 2:14
    ที่เธอเคยทำอาหารให้ตลอดหลายปี
  • 2:14 - 2:17
    ผมมอบงานศิลปะและหนังสือให้กับเธอ
  • 2:17 - 2:20
    สองปีหลังจากที่ถ่ายรูปนี้
  • 2:20 - 2:21
    เธอก็เสียชีวิตลง
  • 2:21 - 2:22
    ผมไปเคารพศพเธอ
  • 2:22 - 2:25
    และผมไม่ได้ตั้งตัวกับสิ่งที่ผมเห็นที่นั่น
  • 2:25 - 2:29
    เพราะข้างๆ โลงศพของเธอคือภาพวาดชิ้นนี้
  • 2:29 - 2:32
    สามีของเธอบอกกับผมว่า
    มันมีความหมายกับเธอมาก
  • 2:32 - 2:35
    มันหมายความว่าผมรับรู้ว่าเธอทำงานหนัก
  • 2:35 - 2:38
    ผมทำให้สิ่งที่เธอทำมีค่า
  • 2:38 - 2:40
    มันเป็นแรงบันดาลใจให้ผมกำหนดวันขึ้น
  • 2:40 - 2:42
    ที่จะสร้างความรู้สึกนั้นขึ้นมาได้อีกครั้ง
  • 2:42 - 2:45
    ในหอประชุมโรงอาหารทั่วประเทศ
  • 2:45 - 2:46
    วันฮีโร่อาหารกลางวันโรงเรียน
  • 2:46 - 2:49
    วันที่เด็กๆ จะสามารถทำกิจกรรมสร้างสรรค์
    ให้กับเหล่าแม่ครัว
  • 2:49 - 2:51
    ผมจับมือกับสมาคมโภชนาการโรงเรียน
  • 2:51 - 2:55
    คุณรู้มั้ยว่าเด็กกว่า 30 ล้านคน
  • 2:55 - 2:56
    ร่วมโครงการอาหารกลางวัน
    โรงเรียนทุกวัน
  • 2:56 - 2:59
    นั่นเท่ากับในทุกๆ ปีการศึกษา
  • 2:59 - 3:01
    จะมีการเสิร์ฟอาหารกลางวัน
    มากกว่า 5 พันล้านที่
  • 3:01 - 3:04
    เรื่องราวของฮีโร่เป็นมากกว่า
  • 3:04 - 3:06
    แค่เด็กคนหนึ่ง
    อยากได้นักเก็ตไก่เพิ่ม
  • 3:06 - 3:07
    ในถาดอาหารกลางวันของเขา
  • 3:07 - 3:09
    นี่คือคุณเบรนดาจากแคลิฟอเนีย
  • 3:09 - 3:11
    ซึ่งคอยจับตาดูเด็กทุกคน
    ที่ต่อแถวอาหารของเธอ
  • 3:11 - 3:14
    และรายงานครูแนะแนว
  • 3:14 - 3:15
    หากมีอะไรผิดปกติ
  • 3:15 - 3:17
    มีแม่ครัวโรงเรียนในเคนทักกี
  • 3:17 - 3:19
    ที่ตระหนักว่ามีนักเรียนร้อยละ 67
  • 3:19 - 3:21
    อาศัยอาหารกลางวันโรงเรียนทุกวัน
  • 3:21 - 3:23
    และเด็กๆ ไม่มีอาหารกินในช่วงปิดเทอม
  • 3:23 - 3:25
    พวกเขาเลยดัดแปลงรถโรงเรียน
  • 3:25 - 3:27
    เพื่อสร้างรถอาหารเคลื่อนที่
  • 3:27 - 3:28
    พวกเขาเดินทางไปรอบชุมชน
  • 3:28 - 3:31
    นำอาหารไปให้กับเด็กกว่า 500 ชีวิต
    ในช่วงปิดเทอม
  • 3:31 - 3:34
    ส่วนเด็กๆ ก็ทำกิจกรรมที่น่าทึ่งมากๆ
  • 3:34 - 3:35
    ผมรู้ว่าพวกเขาจะทำ
  • 3:35 - 3:36
    พวกเขาทำการ์ดแฮมเบอร์เกอร์
  • 3:36 - 3:38
    จากกระดาษ
  • 3:38 - 3:40
    พวกเขาเอารูปศีรษะของแม่ครัว
  • 3:40 - 3:42
    ติดมันกับรูปการ์ตูนแม่ครัวของฉัน
  • 3:42 - 3:44
    และติดทั้งหมดกับกล่องนม
  • 3:44 - 3:46
    และจัดวางกับดอกไม้
  • 3:46 - 3:48
    พวกเขาเขียนการ์ตูนของพวกเขาขึ้นมา
  • 3:48 - 3:50
    โดยมีตัวการ์ตูน Lunch Lady
  • 3:50 - 3:52
    และรูปของแม่ครัวของพวกเขา
  • 3:52 - 3:54
    พวกเขาทำพิซซ่าขอบคุณ
  • 3:54 - 3:56
    ซึ่งเด็กทุกคนเขียนคำขอบคุณบนหน้า
  • 3:56 - 3:59
    ของพิซซ่ากระดาษ
  • 3:59 - 4:02
    สำหรับผมแล้ว ผมรู้สึกประทับใจกับปฏิกิริยา
  • 4:02 - 4:04
    ที่มาจากเหล่าแม่ครัวทั้งหลาย
  • 4:04 - 4:06
    เพราะหญิงคนหนึ่งบอกกับผมว่า
  • 4:06 - 4:09
    "ก่อนหน้านี้ ฉันรู้สึกเหมือนกับว่า
  • 4:09 - 4:11
    อยู่ใต้พื้นโลกในโรงแรียนแห่งนี้
  • 4:11 - 4:14
    ฉันไม่คิดว่าจะมีใครสังเกตเห็นฉันข้างใต้นี่
  • 4:14 - 4:15
    แม่ครัวอีกคนพูดกับผมว่า
  • 4:15 - 4:18
    "คุณรู้มั้ย สิ่งที่ฉันได้จากสิ่งที่คุณทำ
  • 4:18 - 4:21
    คือ สิ่งที่ฉันทำมันสำคัญ
  • 4:21 - 4:23
    และแน่นอนว่าสิ่งที่เธอทำมันสำคัญ
  • 4:23 - 4:25
    สิ่งที่พวกเธอทั้งหมดทำมันสำคัญ
  • 4:25 - 4:29
    พวกเขาทำอาหารให้ลูกๆ ของเราทานทุกๆ วัน
  • 4:29 - 4:31
    และการที่เด็กจะเรียนหนังสือได้
  • 4:31 - 4:34
    พวกเขาจะต้องอิ่มท้องก่อน
  • 4:34 - 4:36
    หญิงและชายเหล่านี้
  • 4:36 - 4:37
    ทำงานอยู่ในแนวหน้า
  • 4:37 - 4:40
    เพื่อสร้างสังคมการศึกษา
  • 4:40 - 4:42
    ผมจึงหวังว่า
  • 4:42 - 4:44
    คุณจะไม่รอให้ถึงวันฮีโร่อาหารกลางวัน
  • 4:44 - 4:46
    เพื่อกล่าวขอบคุณพ่อครัวแม่ครัวของคุณ
  • 4:46 - 4:48
    และหวังว่าคุณจะจดจำ
  • 4:48 - 4:51
    พลังของคำขอบคุณ
  • 4:51 - 4:53
    คำขอบคุณเปลี่ยนชีวิตได้
  • 4:53 - 4:56
    มันเปลี่ยนชีวิตของคนที่ได้รับมัน
  • 4:56 - 4:59
    และเปลี่ยนชีวิต
  • 4:59 - 5:00
    ของคนที่มอบมัน
  • 5:00 - 5:03
    ขอบคุณครับ
  • 5:03 - 5:07
    (เสียงปรบมือ)
Title:
ทำไมแม่ครัวโรงเรียนถึงเป็นฮีโร่
Speaker:
จาร์เร็ต โครซอสกา
Description:

จาร์เร็ต โครซอสกา นักเขียนหนังสือสำหรับเด็ก แบ่งปันเรื่องราวที่มาที่ไปของนวนิยายภาพเรื่อง Lunch Lady (แม่ครัวโรงเรียน) ซึ่งเป็นเรื่องราวของซุปเปอร์ฮีโร่ปลอมตัวมาเป็นแม่ครัวทำอาหารกลางวันเพื่อผดุงความยุติธรรม วัน School Lunch Hero Day (วันฮีโร่อาหารกลางวันโรงเรียน) โปรเจคใหม่ของเขาเผยให้เห็นถึงสิ่งที่พ่อครัวแม่ครัวในโรงอาหารโรงเรียนทำมากกว่าแค่เสิร์ฟอาหาร และแสดงให้เห็นว่าการกล่าวคำขอบคุณทรงพลังขนาดไหน

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
05:24
Unnawut Leepaisalsuwanna approved Thai subtitles for Why lunch ladies are heroes
Unnawut Leepaisalsuwanna edited Thai subtitles for Why lunch ladies are heroes
Sritala Dhanasarnsombut accepted Thai subtitles for Why lunch ladies are heroes
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Why lunch ladies are heroes
Dollaya Piumsuwan edited Thai subtitles for Why lunch ladies are heroes
Dollaya Piumsuwan edited Thai subtitles for Why lunch ladies are heroes
Dollaya Piumsuwan edited Thai subtitles for Why lunch ladies are heroes
Dollaya Piumsuwan edited Thai subtitles for Why lunch ladies are heroes
Show all

Thai subtitles

Revisions