WEBVTT 00:00:00.900 --> 00:00:02.570 เมื่อหนังสือเด็กเล่มแรกของผมตีพิมพ์ 00:00:02.570 --> 00:00:04.293 ในปี 2001 00:00:04.293 --> 00:00:06.506 ผมกลับไปเยือนโรงเรียนประถมของผม 00:00:06.506 --> 00:00:08.446 เพื่อพูดให้เด็กๆ ฟัง เรื่องเป็นนักเขียน 00:00:08.446 --> 00:00:10.162 และนักวาดภาพประกอบ 00:00:10.162 --> 00:00:12.895 ในขณะที่ผมกำลังตั้งเครื่องโปรเจ็คเตอร์ 00:00:12.895 --> 00:00:16.100 ในหอประชุมโรงอาหาร 00:00:16.100 --> 00:00:18.148 ผมมองไปยังอีกฝั่งหนึ่งของห้อง 00:00:18.148 --> 00:00:20.759 และเธอก็อยู่ตรงนั้น 00:00:20.759 --> 00:00:22.603 แม่ครัวประจำโรงอาหารคนเดิมของผม 00:00:22.603 --> 00:00:24.570 เธอยังทำงานอยู่ที่โรงเรียน 00:00:24.570 --> 00:00:27.456 และเธอก็กำลังยุ่งอยู่กับ การเตรียมอาหารกลางวัน 00:00:27.456 --> 00:00:29.100 ผมเลยเดินเข้าไปหาเธอเพื่อทักทาย 00:00:29.100 --> 00:00:30.987 ว่า "สวัสดี จีนนี่ คุณเป็นยังไงบ้าง" 00:00:30.987 --> 00:00:32.557 เธอมองผม และผมบอกได้เลยว่า 00:00:32.557 --> 00:00:34.284 เธอจำผมได้ 00:00:34.284 --> 00:00:37.369 แต่เธอดูยังลังเล เธอมองผมและพูดว่า 00:00:37.369 --> 00:00:40.130 "สตีเฟน โคซอสกาเหรอ?" 00:00:40.130 --> 00:00:42.272 ผมประหลาดใจที่เธอรู้ว่าผมนามสกุลโครซอสกา 00:00:42.272 --> 00:00:45.703 แต่สตีเฟนคืออาของผมที่แก่กว่าผม 20 ปี 00:00:45.703 --> 00:00:48.840 และเธอก็เป็นแม่ครัวที่นี่ตอนที่เขายังเด็ก 00:00:48.840 --> 00:00:51.345 เธอเริ่มเล่าเรื่องหลานๆ ของเธอให้ผมฟัง 00:00:51.345 --> 00:00:54.050 นั่นทำให้ผมตื่นเต้นมาก 00:00:54.050 --> 00:00:55.844 แม่ครัวของผมมีหลาน 00:00:55.844 --> 00:00:56.808 นั่นแปลว่าต้องมีลูก 00:00:56.808 --> 00:01:00.063 และเมื่อตกเย็นก็กลับบ้านอย่างนั้นหรือนี่? 00:01:00.063 --> 00:01:01.806 ผมนึกว่าเธออาศัย ในหอประชุมโรงอาหาร 00:01:01.806 --> 00:01:02.679 กับช้อนส้อม 00:01:02.679 --> 00:01:04.622 ผมไม่เคยคิดถึงอะไรเหล่านั้นเลย NOTE Paragraph 00:01:04.622 --> 00:01:08.354 การได้เจอแม่ครัวของผมโดยบังเอิญ ทำให้จินตนาการของผมบรรเจิด 00:01:08.354 --> 00:01:11.905 ผมได้สร้างนิยายภาพวาดชุด Lunch Lady (แม่ครัวโรงเรียน) 00:01:11.905 --> 00:01:14.082 การ์ตูนเกี่ยวกับแม่ครัวโรงเรียน 00:01:14.082 --> 00:01:16.680 ที่ใช้กระบองปลาทอด 00:01:16.680 --> 00:01:19.582 ในการต่อสู้กับเหล่าหุ่นยนต์วายร้าย 00:01:19.582 --> 00:01:22.889 ปีศาจรถโรงเรียน และนักคณิตศาสตร์กลายพันธุ์ 00:01:22.889 --> 00:01:24.356 ตอนท้ายของหนังสือทุกเล่ม 00:01:24.356 --> 00:01:25.862 พวกเธอจะจับวายร้ายด้วยตาข่ายคลุมผม 00:01:25.862 --> 00:01:29.616 และก็ตะโกนว่า "ความยุติธรรมกลับมาแล้ว!" NOTE Paragraph 00:01:29.616 --> 00:01:33.869 (เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ) NOTE Paragraph 00:01:33.869 --> 00:01:36.476 มันน่าทึ่งมากๆ เพราะการ์ตูนชุดนี้ 00:01:36.476 --> 00:01:39.369 ได้รับการต้อนรับให้เป็นส่วนหนึ่ง ในชีวิตการอ่านของเด็กๆ 00:01:39.369 --> 00:01:41.608 พวกเขาส่งจดหมาย การ์ด 00:01:41.608 --> 00:01:43.765 และภาพวาดที่น่าอัศจรรย์มาให้ผม 00:01:43.765 --> 00:01:46.239 และผมสังเกตเห็นว่า เมื่อผมเดินสายไปยังโรงเรียนต่างๆ 00:01:46.239 --> 00:01:48.793 เหล่าแม่ครัวจะมาร่วมกับผม 00:01:48.793 --> 00:01:50.939 ในทางที่มีความหมาย 00:01:50.939 --> 00:01:52.685 จากฟากหนึ่งไปยังอีกฟากหนึ่งของประเทศ 00:01:52.685 --> 00:01:54.780 เหล่าแม่ครัวบอกกับผมว่า 00:01:54.780 --> 00:01:58.675 "ขอบคุณที่สร้างซุปเปอร์ฮีโร่ ที่เหมือนพวกเรา" 00:01:58.675 --> 00:02:01.444 เพราะตั้งแต่ไหนแต่ไร แม่ครัวไม่เคยได้รับการปฏิบัติ 00:02:01.444 --> 00:02:04.966 อย่างเคารพในวัฒนธรรมสมัยนิยม 00:02:04.966 --> 00:02:07.138 มันมีความหมายมากกับจีนนี่ 00:02:07.138 --> 00:02:08.828 ตอนที่หนังสือตีพิมพ์ครั้งแรก 00:02:08.828 --> 00:02:10.932 ผมเชิญเธอมาที่งานเลี้ยงฉลองหนังสือ 00:02:10.932 --> 00:02:12.743 และต่อหน้าทุกคนที่นั่น 00:02:12.743 --> 00:02:14.040 ที่เธอเคยทำอาหารให้ตลอดหลายปี 00:02:14.040 --> 00:02:16.980 ผมมอบงานศิลปะและหนังสือให้กับเธอ 00:02:16.980 --> 00:02:19.549 สองปีหลังจากที่ถ่ายรูปนี้ 00:02:19.549 --> 00:02:21.360 เธอก็เสียชีวิตลง 00:02:21.360 --> 00:02:22.447 ผมไปเคารพศพเธอ 00:02:22.447 --> 00:02:25.286 และผมไม่ได้ตั้งตัวกับสิ่งที่ผมเห็นที่นั่น 00:02:25.286 --> 00:02:28.774 เพราะข้างๆ โลงศพของเธอคือภาพวาดชิ้นนี้ 00:02:28.774 --> 00:02:32.340 สามีของเธอบอกกับผมว่า มันมีความหมายกับเธอมาก 00:02:32.340 --> 00:02:34.758 มันหมายความว่าผมรับรู้ว่าเธอทำงานหนัก 00:02:34.758 --> 00:02:37.624 ผมทำให้สิ่งที่เธอทำมีค่า NOTE Paragraph 00:02:37.624 --> 00:02:39.516 มันเป็นแรงบันดาลใจให้ผมกำหนดวันขึ้น 00:02:39.516 --> 00:02:41.766 ที่จะสร้างความรู้สึกนั้นขึ้นมาได้อีกครั้ง 00:02:41.766 --> 00:02:44.781 ในหอประชุมโรงอาหารทั่วประเทศ 00:02:44.781 --> 00:02:46.434 วันฮีโร่อาหารกลางวันโรงเรียน 00:02:46.434 --> 00:02:49.292 วันที่เด็กๆ จะสามารถทำกิจกรรมสร้างสรรค์ ให้กับเหล่าแม่ครัว 00:02:49.292 --> 00:02:51.496 ผมจับมือกับสมาคมโภชนาการโรงเรียน 00:02:51.496 --> 00:02:54.624 คุณรู้มั้ยว่าเด็กกว่า 30 ล้านคน 00:02:54.624 --> 00:02:56.446 ร่วมโครงการอาหารกลางวัน โรงเรียนทุกวัน 00:02:56.446 --> 00:02:58.568 นั่นเท่ากับในทุกๆ ปีการศึกษา 00:02:58.568 --> 00:03:01.305 จะมีการเสิร์ฟอาหารกลางวัน มากกว่า 5 พันล้านที่ NOTE Paragraph 00:03:01.305 --> 00:03:03.691 เรื่องราวของฮีโร่เป็นมากกว่า 00:03:03.691 --> 00:03:05.678 แค่เด็กคนหนึ่ง อยากได้นักเก็ตไก่เพิ่ม 00:03:05.678 --> 00:03:06.843 ในถาดอาหารกลางวันของเขา 00:03:06.843 --> 00:03:08.552 นี่คือคุณเบรนดาจากแคลิฟอเนีย 00:03:08.552 --> 00:03:11.341 ซึ่งคอยจับตาดูเด็กทุกคน ที่ต่อแถวอาหารของเธอ 00:03:11.341 --> 00:03:13.826 และรายงานครูแนะแนว 00:03:13.826 --> 00:03:15.176 หากมีอะไรผิดปกติ 00:03:15.176 --> 00:03:16.600 มีแม่ครัวโรงเรียนในเคนทักกี 00:03:16.600 --> 00:03:19.235 ที่ตระหนักว่ามีนักเรียนร้อยละ 67 00:03:19.235 --> 00:03:21.208 อาศัยอาหารกลางวันโรงเรียนทุกวัน 00:03:21.208 --> 00:03:23.324 และเด็กๆ ไม่มีอาหารกินในช่วงปิดเทอม 00:03:23.324 --> 00:03:25.348 พวกเขาเลยดัดแปลงรถโรงเรียน 00:03:25.348 --> 00:03:27.100 เพื่อสร้างรถอาหารเคลื่อนที่ 00:03:27.100 --> 00:03:28.335 พวกเขาเดินทางไปรอบชุมชน 00:03:28.335 --> 00:03:31.134 นำอาหารไปให้กับเด็กกว่า 500 ชีวิต ในช่วงปิดเทอม NOTE Paragraph 00:03:31.134 --> 00:03:33.729 ส่วนเด็กๆ ก็ทำกิจกรรมที่น่าทึ่งมากๆ 00:03:33.729 --> 00:03:34.779 ผมรู้ว่าพวกเขาจะทำ 00:03:34.779 --> 00:03:36.391 พวกเขาทำการ์ดแฮมเบอร์เกอร์ 00:03:36.391 --> 00:03:38.385 จากกระดาษ 00:03:38.385 --> 00:03:40.286 พวกเขาเอารูปศีรษะของแม่ครัว 00:03:40.286 --> 00:03:42.094 ติดมันกับรูปการ์ตูนแม่ครัวของฉัน 00:03:42.094 --> 00:03:43.887 และติดทั้งหมดกับกล่องนม 00:03:43.887 --> 00:03:46.373 และจัดวางกับดอกไม้ 00:03:46.373 --> 00:03:48.376 พวกเขาเขียนการ์ตูนของพวกเขาขึ้นมา 00:03:48.376 --> 00:03:49.737 โดยมีตัวการ์ตูน Lunch Lady 00:03:49.737 --> 00:03:51.960 และรูปของแม่ครัวของพวกเขา 00:03:51.960 --> 00:03:53.896 พวกเขาทำพิซซ่าขอบคุณ 00:03:53.896 --> 00:03:55.811 ซึ่งเด็กทุกคนเขียนคำขอบคุณบนหน้า 00:03:55.811 --> 00:03:58.770 ของพิซซ่ากระดาษ NOTE Paragraph 00:03:58.770 --> 00:04:02.370 สำหรับผมแล้ว ผมรู้สึกประทับใจกับปฏิกิริยา 00:04:02.370 --> 00:04:04.349 ที่มาจากเหล่าแม่ครัวทั้งหลาย 00:04:04.349 --> 00:04:06.228 เพราะหญิงคนหนึ่งบอกกับผมว่า 00:04:06.228 --> 00:04:08.763 "ก่อนหน้านี้ ฉันรู้สึกเหมือนกับว่า 00:04:08.763 --> 00:04:11.200 อยู่ใต้พื้นโลกในโรงแรียนแห่งนี้ 00:04:11.200 --> 00:04:13.575 ฉันไม่คิดว่าจะมีใครสังเกตเห็นฉันข้างใต้นี่ 00:04:13.575 --> 00:04:15.442 แม่ครัวอีกคนพูดกับผมว่า 00:04:15.442 --> 00:04:17.990 "คุณรู้มั้ย สิ่งที่ฉันได้จากสิ่งที่คุณทำ 00:04:17.990 --> 00:04:20.944 คือ สิ่งที่ฉันทำมันสำคัญ NOTE Paragraph 00:04:20.944 --> 00:04:23.284 และแน่นอนว่าสิ่งที่เธอทำมันสำคัญ 00:04:23.284 --> 00:04:25.388 สิ่งที่พวกเธอทั้งหมดทำมันสำคัญ 00:04:25.388 --> 00:04:28.777 พวกเขาทำอาหารให้ลูกๆ ของเราทานทุกๆ วัน 00:04:28.777 --> 00:04:31.236 และการที่เด็กจะเรียนหนังสือได้ 00:04:31.236 --> 00:04:33.766 พวกเขาจะต้องอิ่มท้องก่อน 00:04:33.766 --> 00:04:35.544 หญิงและชายเหล่านี้ 00:04:35.544 --> 00:04:37.467 ทำงานอยู่ในแนวหน้า 00:04:37.467 --> 00:04:39.670 เพื่อสร้างสังคมการศึกษา NOTE Paragraph 00:04:39.670 --> 00:04:42.440 ผมจึงหวังว่า 00:04:42.440 --> 00:04:44.341 คุณจะไม่รอให้ถึงวันฮีโร่อาหารกลางวัน 00:04:44.341 --> 00:04:46.376 เพื่อกล่าวขอบคุณพ่อครัวแม่ครัวของคุณ 00:04:46.376 --> 00:04:48.424 และหวังว่าคุณจะจดจำ 00:04:48.424 --> 00:04:51.270 พลังของคำขอบคุณ 00:04:51.270 --> 00:04:53.265 คำขอบคุณเปลี่ยนชีวิตได้ 00:04:53.265 --> 00:04:56.467 มันเปลี่ยนชีวิตของคนที่ได้รับมัน 00:04:56.467 --> 00:04:58.751 และเปลี่ยนชีวิต 00:04:58.751 --> 00:05:00.377 ของคนที่มอบมัน NOTE Paragraph 00:05:00.377 --> 00:05:02.733 ขอบคุณครับ NOTE Paragraph 00:05:02.733 --> 00:05:06.733 (เสียงปรบมือ)