1
00:00:00,900 --> 00:00:02,570
เมื่อหนังสือเด็กเล่มแรกของผมตีพิมพ์

2
00:00:02,570 --> 00:00:04,293
ในปี 2001

3
00:00:04,293 --> 00:00:06,506
ผมกลับไปเยือนโรงเรียนประถมของผม

4
00:00:06,506 --> 00:00:08,446
เพื่อพูดให้เด็กๆ ฟัง
เรื่องเป็นนักเขียน

5
00:00:08,446 --> 00:00:10,162
และนักวาดภาพประกอบ

6
00:00:10,162 --> 00:00:12,895
ในขณะที่ผมกำลังตั้งเครื่องโปรเจ็คเตอร์

7
00:00:12,895 --> 00:00:16,100
ในหอประชุมโรงอาหาร

8
00:00:16,100 --> 00:00:18,148
ผมมองไปยังอีกฝั่งหนึ่งของห้อง

9
00:00:18,148 --> 00:00:20,759
และเธอก็อยู่ตรงนั้น

10
00:00:20,759 --> 00:00:22,603
แม่ครัวประจำโรงอาหารคนเดิมของผม

11
00:00:22,603 --> 00:00:24,570
เธอยังทำงานอยู่ที่โรงเรียน

12
00:00:24,570 --> 00:00:27,456
และเธอก็กำลังยุ่งอยู่กับ
การเตรียมอาหารกลางวัน

13
00:00:27,456 --> 00:00:29,100
ผมเลยเดินเข้าไปหาเธอเพื่อทักทาย

14
00:00:29,100 --> 00:00:30,987
ว่า "สวัสดี จีนนี่ คุณเป็นยังไงบ้าง"

15
00:00:30,987 --> 00:00:32,557
เธอมองผม และผมบอกได้เลยว่า

16
00:00:32,557 --> 00:00:34,284
เธอจำผมได้

17
00:00:34,284 --> 00:00:37,369
แต่เธอดูยังลังเล
เธอมองผมและพูดว่า

18
00:00:37,369 --> 00:00:40,130
"สตีเฟน โคซอสกาเหรอ?"

19
00:00:40,130 --> 00:00:42,272
ผมประหลาดใจที่เธอรู้ว่าผมนามสกุลโครซอสกา

20
00:00:42,272 --> 00:00:45,703
แต่สตีเฟนคืออาของผมที่แก่กว่าผม 20 ปี

21
00:00:45,703 --> 00:00:48,840
และเธอก็เป็นแม่ครัวที่นี่ตอนที่เขายังเด็ก

22
00:00:48,840 --> 00:00:51,345
เธอเริ่มเล่าเรื่องหลานๆ ของเธอให้ผมฟัง

23
00:00:51,345 --> 00:00:54,050
นั่นทำให้ผมตื่นเต้นมาก

24
00:00:54,050 --> 00:00:55,844
แม่ครัวของผมมีหลาน

25
00:00:55,844 --> 00:00:56,808
นั่นแปลว่าต้องมีลูก

26
00:00:56,808 --> 00:01:00,063
และเมื่อตกเย็นก็กลับบ้านอย่างนั้นหรือนี่?

27
00:01:00,063 --> 00:01:01,806
ผมนึกว่าเธออาศัย
ในหอประชุมโรงอาหาร

28
00:01:01,806 --> 00:01:02,679
กับช้อนส้อม

29
00:01:02,679 --> 00:01:04,622
ผมไม่เคยคิดถึงอะไรเหล่านั้นเลย

30
00:01:04,622 --> 00:01:08,354
การได้เจอแม่ครัวของผมโดยบังเอิญ
ทำให้จินตนาการของผมบรรเจิด

31
00:01:08,354 --> 00:01:11,905
ผมได้สร้างนิยายภาพวาดชุด 
Lunch Lady (แม่ครัวโรงเรียน)

32
00:01:11,905 --> 00:01:14,082
การ์ตูนเกี่ยวกับแม่ครัวโรงเรียน

33
00:01:14,082 --> 00:01:16,680
ที่ใช้กระบองปลาทอด

34
00:01:16,680 --> 00:01:19,582
ในการต่อสู้กับเหล่าหุ่นยนต์วายร้าย

35
00:01:19,582 --> 00:01:22,889
ปีศาจรถโรงเรียน และนักคณิตศาสตร์กลายพันธุ์

36
00:01:22,889 --> 00:01:24,356
ตอนท้ายของหนังสือทุกเล่ม

37
00:01:24,356 --> 00:01:25,862
พวกเธอจะจับวายร้ายด้วยตาข่ายคลุมผม

38
00:01:25,862 --> 00:01:29,616
และก็ตะโกนว่า "ความยุติธรรมกลับมาแล้ว!"

39
00:01:29,616 --> 00:01:33,869
(เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ)

40
00:01:33,869 --> 00:01:36,476
มันน่าทึ่งมากๆ เพราะการ์ตูนชุดนี้

41
00:01:36,476 --> 00:01:39,369
ได้รับการต้อนรับให้เป็นส่วนหนึ่ง
ในชีวิตการอ่านของเด็กๆ

42
00:01:39,369 --> 00:01:41,608
พวกเขาส่งจดหมาย การ์ด

43
00:01:41,608 --> 00:01:43,765
และภาพวาดที่น่าอัศจรรย์มาให้ผม

44
00:01:43,765 --> 00:01:46,239
และผมสังเกตเห็นว่า
เมื่อผมเดินสายไปยังโรงเรียนต่างๆ

45
00:01:46,239 --> 00:01:48,793
เหล่าแม่ครัวจะมาร่วมกับผม

46
00:01:48,793 --> 00:01:50,939
ในทางที่มีความหมาย

47
00:01:50,939 --> 00:01:52,685
จากฟากหนึ่งไปยังอีกฟากหนึ่งของประเทศ

48
00:01:52,685 --> 00:01:54,780
เหล่าแม่ครัวบอกกับผมว่า

49
00:01:54,780 --> 00:01:58,675
"ขอบคุณที่สร้างซุปเปอร์ฮีโร่
ที่เหมือนพวกเรา"

50
00:01:58,675 --> 00:02:01,444
เพราะตั้งแต่ไหนแต่ไร
แม่ครัวไม่เคยได้รับการปฏิบัติ

51
00:02:01,444 --> 00:02:04,966
อย่างเคารพในวัฒนธรรมสมัยนิยม

52
00:02:04,966 --> 00:02:07,138
มันมีความหมายมากกับจีนนี่

53
00:02:07,138 --> 00:02:08,828
ตอนที่หนังสือตีพิมพ์ครั้งแรก

54
00:02:08,828 --> 00:02:10,932
ผมเชิญเธอมาที่งานเลี้ยงฉลองหนังสือ

55
00:02:10,932 --> 00:02:12,743
และต่อหน้าทุกคนที่นั่น

56
00:02:12,743 --> 00:02:14,040
ที่เธอเคยทำอาหารให้ตลอดหลายปี

57
00:02:14,040 --> 00:02:16,980
ผมมอบงานศิลปะและหนังสือให้กับเธอ

58
00:02:16,980 --> 00:02:19,549
สองปีหลังจากที่ถ่ายรูปนี้

59
00:02:19,549 --> 00:02:21,360
เธอก็เสียชีวิตลง

60
00:02:21,360 --> 00:02:22,447
ผมไปเคารพศพเธอ

61
00:02:22,447 --> 00:02:25,286
และผมไม่ได้ตั้งตัวกับสิ่งที่ผมเห็นที่นั่น

62
00:02:25,286 --> 00:02:28,774
เพราะข้างๆ โลงศพของเธอคือภาพวาดชิ้นนี้

63
00:02:28,774 --> 00:02:32,340
สามีของเธอบอกกับผมว่า
มันมีความหมายกับเธอมาก

64
00:02:32,340 --> 00:02:34,758
มันหมายความว่าผมรับรู้ว่าเธอทำงานหนัก

65
00:02:34,758 --> 00:02:37,624
ผมทำให้สิ่งที่เธอทำมีค่า

66
00:02:37,624 --> 00:02:39,516
มันเป็นแรงบันดาลใจให้ผมกำหนดวันขึ้น

67
00:02:39,516 --> 00:02:41,766
ที่จะสร้างความรู้สึกนั้นขึ้นมาได้อีกครั้ง

68
00:02:41,766 --> 00:02:44,781
ในหอประชุมโรงอาหารทั่วประเทศ

69
00:02:44,781 --> 00:02:46,434
วันฮีโร่อาหารกลางวันโรงเรียน

70
00:02:46,434 --> 00:02:49,292
วันที่เด็กๆ จะสามารถทำกิจกรรมสร้างสรรค์
ให้กับเหล่าแม่ครัว

71
00:02:49,292 --> 00:02:51,496
ผมจับมือกับสมาคมโภชนาการโรงเรียน

72
00:02:51,496 --> 00:02:54,624
คุณรู้มั้ยว่าเด็กกว่า 30 ล้านคน

73
00:02:54,624 --> 00:02:56,446
ร่วมโครงการอาหารกลางวัน
โรงเรียนทุกวัน

74
00:02:56,446 --> 00:02:58,568
นั่นเท่ากับในทุกๆ ปีการศึกษา

75
00:02:58,568 --> 00:03:01,305
จะมีการเสิร์ฟอาหารกลางวัน
มากกว่า 5 พันล้านที่

76
00:03:01,305 --> 00:03:03,691
เรื่องราวของฮีโร่เป็นมากกว่า

77
00:03:03,691 --> 00:03:05,678
แค่เด็กคนหนึ่ง
อยากได้นักเก็ตไก่เพิ่ม

78
00:03:05,678 --> 00:03:06,843
ในถาดอาหารกลางวันของเขา

79
00:03:06,843 --> 00:03:08,552
นี่คือคุณเบรนดาจากแคลิฟอเนีย

80
00:03:08,552 --> 00:03:11,341
ซึ่งคอยจับตาดูเด็กทุกคน
ที่ต่อแถวอาหารของเธอ

81
00:03:11,341 --> 00:03:13,826
และรายงานครูแนะแนว

82
00:03:13,826 --> 00:03:15,176
หากมีอะไรผิดปกติ

83
00:03:15,176 --> 00:03:16,600
มีแม่ครัวโรงเรียนในเคนทักกี

84
00:03:16,600 --> 00:03:19,235
ที่ตระหนักว่ามีนักเรียนร้อยละ 67

85
00:03:19,235 --> 00:03:21,208
อาศัยอาหารกลางวันโรงเรียนทุกวัน

86
00:03:21,208 --> 00:03:23,324
และเด็กๆ ไม่มีอาหารกินในช่วงปิดเทอม

87
00:03:23,324 --> 00:03:25,348
พวกเขาเลยดัดแปลงรถโรงเรียน

88
00:03:25,348 --> 00:03:27,100
เพื่อสร้างรถอาหารเคลื่อนที่

89
00:03:27,100 --> 00:03:28,335
พวกเขาเดินทางไปรอบชุมชน

90
00:03:28,335 --> 00:03:31,134
นำอาหารไปให้กับเด็กกว่า 500 ชีวิต
ในช่วงปิดเทอม

91
00:03:31,134 --> 00:03:33,729
ส่วนเด็กๆ ก็ทำกิจกรรมที่น่าทึ่งมากๆ

92
00:03:33,729 --> 00:03:34,779
ผมรู้ว่าพวกเขาจะทำ

93
00:03:34,779 --> 00:03:36,391
พวกเขาทำการ์ดแฮมเบอร์เกอร์

94
00:03:36,391 --> 00:03:38,385
จากกระดาษ

95
00:03:38,385 --> 00:03:40,286
พวกเขาเอารูปศีรษะของแม่ครัว

96
00:03:40,286 --> 00:03:42,094
ติดมันกับรูปการ์ตูนแม่ครัวของฉัน

97
00:03:42,094 --> 00:03:43,887
และติดทั้งหมดกับกล่องนม

98
00:03:43,887 --> 00:03:46,373
และจัดวางกับดอกไม้

99
00:03:46,373 --> 00:03:48,376
พวกเขาเขียนการ์ตูนของพวกเขาขึ้นมา

100
00:03:48,376 --> 00:03:49,737
โดยมีตัวการ์ตูน Lunch Lady

101
00:03:49,737 --> 00:03:51,960
และรูปของแม่ครัวของพวกเขา

102
00:03:51,960 --> 00:03:53,896
พวกเขาทำพิซซ่าขอบคุณ

103
00:03:53,896 --> 00:03:55,811
ซึ่งเด็กทุกคนเขียนคำขอบคุณบนหน้า

104
00:03:55,811 --> 00:03:58,770
ของพิซซ่ากระดาษ

105
00:03:58,770 --> 00:04:02,370
สำหรับผมแล้ว ผมรู้สึกประทับใจกับปฏิกิริยา

106
00:04:02,370 --> 00:04:04,349
ที่มาจากเหล่าแม่ครัวทั้งหลาย

107
00:04:04,349 --> 00:04:06,228
เพราะหญิงคนหนึ่งบอกกับผมว่า

108
00:04:06,228 --> 00:04:08,763
"ก่อนหน้านี้ ฉันรู้สึกเหมือนกับว่า

109
00:04:08,763 --> 00:04:11,200
อยู่ใต้พื้นโลกในโรงแรียนแห่งนี้

110
00:04:11,200 --> 00:04:13,575
ฉันไม่คิดว่าจะมีใครสังเกตเห็นฉันข้างใต้นี่

111
00:04:13,575 --> 00:04:15,442
แม่ครัวอีกคนพูดกับผมว่า

112
00:04:15,442 --> 00:04:17,990
"คุณรู้มั้ย สิ่งที่ฉันได้จากสิ่งที่คุณทำ

113
00:04:17,990 --> 00:04:20,944
คือ สิ่งที่ฉันทำมันสำคัญ

114
00:04:20,944 --> 00:04:23,284
และแน่นอนว่าสิ่งที่เธอทำมันสำคัญ

115
00:04:23,284 --> 00:04:25,388
สิ่งที่พวกเธอทั้งหมดทำมันสำคัญ

116
00:04:25,388 --> 00:04:28,777
พวกเขาทำอาหารให้ลูกๆ ของเราทานทุกๆ วัน

117
00:04:28,777 --> 00:04:31,236
และการที่เด็กจะเรียนหนังสือได้

118
00:04:31,236 --> 00:04:33,766
พวกเขาจะต้องอิ่มท้องก่อน

119
00:04:33,766 --> 00:04:35,544
หญิงและชายเหล่านี้

120
00:04:35,544 --> 00:04:37,467
ทำงานอยู่ในแนวหน้า

121
00:04:37,467 --> 00:04:39,670
เพื่อสร้างสังคมการศึกษา

122
00:04:39,670 --> 00:04:42,440
ผมจึงหวังว่า

123
00:04:42,440 --> 00:04:44,341
คุณจะไม่รอให้ถึงวันฮีโร่อาหารกลางวัน

124
00:04:44,341 --> 00:04:46,376
เพื่อกล่าวขอบคุณพ่อครัวแม่ครัวของคุณ

125
00:04:46,376 --> 00:04:48,424
และหวังว่าคุณจะจดจำ

126
00:04:48,424 --> 00:04:51,270
พลังของคำขอบคุณ

127
00:04:51,270 --> 00:04:53,265
คำขอบคุณเปลี่ยนชีวิตได้

128
00:04:53,265 --> 00:04:56,467
มันเปลี่ยนชีวิตของคนที่ได้รับมัน

129
00:04:56,467 --> 00:04:58,751
และเปลี่ยนชีวิต

130
00:04:58,751 --> 00:05:00,377
ของคนที่มอบมัน

131
00:05:00,377 --> 00:05:02,733
ขอบคุณครับ

132
00:05:02,733 --> 00:05:06,733
(เสียงปรบมือ)