Return to Video

Ο λόγος που βγάζω το πιάνο στο δρόμο... αλλά και στον αέρα

  • 0:05 - 0:08
    Πρόσφατα, πέταξα πάνω από ένα πλήθος
  • 0:08 - 0:09
    χιλιάδων ανθρώπων στη Βραζιλία,
  • 0:09 - 0:13
    παίζοντας μουσική
    του Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ.
  • 0:13 - 0:17
    Επίσης, γύρισα τους δρόμους
    του Άμστερνταμ,
  • 0:17 - 0:20
    παίζοντας και πάλι τη μουσική
    του ίδιου συνθέτη.
  • 0:20 - 0:22
    Ας ρίξουμε μια ματιά.
  • 0:23 - 0:26
    (Μουσική: Γ.Φ. Χαίντελ, «Αλέγκρο».
    Ερμηνεία: Ντάρια βαν ντεν Μπέρκεν).
  • 0:41 - 0:44
    Ντάρια βαν ντεν Μπέρκεν:
    «Μένω εκεί, στον τρίτο όροφο».
  • 0:44 - 0:46
    (Ολλανδικά)
    Μένω στη γωνία.
  • 0:46 - 0:47
    Βασικά μένω εκεί, στη γωνία
  • 0:47 - 0:49
    και είστε καλοδεχούμενοι.
  • 0:49 - 0:52
    Άνδρας: (Ολλανδικά) Θα έχει πλάκα;
    Παιδί: (Ολλανδικά) Ναι!
  • 0:53 - 0:57
    [(Ολλανδικά) «Συναυλία εν οίκω,
    αφιερωμένη στο έργο του Χαίντελ»]
  • 1:17 - 1:21
    (Χειροκρότημα)
  • 1:28 - 1:32
    Ντάρια Βαν ντεν Μπέργκεν:
    Όλα αυτά αποτέλεσαν μια μαγική εμπειρία
  • 1:32 - 1:34
    για πάρα πολλούς λόγους.
  • 1:34 - 1:36
    Τώρα μπορεί να αναρωτηθείτε,
    γιατί τα έκανα όλα αυτά.
  • 1:36 - 1:38
    Δεν είναι κάτι σύνηθες
  • 1:38 - 1:41
    στην καθημερινότητα ενός μουσικού.
  • 1:41 - 1:44
    Λοιπόν, το έκανα
    γιατί ερωτεύτηκα τη μουσική
  • 1:44 - 1:47
    και αυτό ήθελα να το μοιραστώ
  • 1:47 - 1:50
    με όσο το δυνατόν
    περισσότερους ανθρώπους.
  • 1:50 - 1:52
    Ξεκίνησε πριν μερικά χρόνια.
  • 1:52 - 1:55
    Καθόμουν σπίτι,
    άρρωστη με γρίπη στον καναπέ
  • 1:55 - 1:58
    και σέρφαρα στο διαδίκτυο,
  • 1:58 - 2:00
    όταν ανακάλυψα πως ο Χαίντελ
  • 2:00 - 2:02
    είχε συνθέσει κομμάτια για πιάνο.
  • 2:02 - 2:05
    Ξαφνιάστηκα λοιπόν.
    Αυτό δεν το γνώριζα.
  • 2:05 - 2:08
    Οπότε κατέβασα τις παρτιτούρες
    και ξεκίνησα να παίζω.
  • 2:09 - 2:11
    Και έπειτα,
  • 2:11 - 2:13
    βρέθηκα σε μια κατάσταση
  • 2:13 - 2:17
    αγνής και απροκατάληπτης κατάπληξης.
  • 2:17 - 2:19
    Ήταν μια εμπειρία
  • 2:19 - 2:23
    που με έκανε να αισθανθώ δέος
    απέναντι στη μουσική
  • 2:23 - 2:26
    και αυτό είχα να το νιώσω
    πολύ καιρό.
  • 2:27 - 2:30
    Ίσως το κατανοήσετε ευκολότερα
    όταν το ακούσετε.
  • 2:31 - 2:34
    Το πρώτο κομμάτι που έπαιξα
  • 2:34 - 2:35
    άρχιζε κάπως έτσι.
  • 2:37 - 2:40
    (Μουσική)
  • 3:03 - 3:07
    Ακούγεται πολύ μελαγχολικό,
    έτσι δεν είναι;
  • 3:07 - 3:10
    Στη συνέχεια γύρισα τη σελίδα
    και αυτό που ακολούθησε
  • 3:10 - 3:11
    ήταν το εξής.
  • 3:11 - 3:13
    (Μουσική)
  • 3:39 - 3:42
    Αυτό ακούγεται πολύ ζωηρό,
    έτσι δεν είναι;
  • 3:42 - 3:45
    Κάπως έτσι, μέσα σε δύο λεπτά
  • 3:45 - 3:48
    και δίχως να έχει τελειώσει
    ακόμα το κομμάτι,
  • 3:48 - 3:51
    βίωσα δύο συγκρουόμενους χαρακτήρες:
  • 3:51 - 3:55
    την όμορφη μελαγχολία
    και την καθαρή ενέργεια.
  • 3:55 - 3:57
    Και πιστεύω ότι αυτά τα δύο στοιχεία
  • 3:57 - 4:00
    αποτελούν καίριες ανθρώπινες εκφράσεις.
  • 4:00 - 4:03
    Και η αγνότητα της μουσικής
    σε κάνει να το ακούσεις
  • 4:03 - 4:06
    πολύ αποτελεσματικά.
  • 4:08 - 4:10
    Έχω δώσει πολλές παιδικές συναυλίες
  • 4:10 - 4:13
    για παιδιά εφτά και οχτώ χρονών
  • 4:13 - 4:17
    και ό,τι και να παίξω,
    είτε είναι Μπαχ, είτε Μπετόβεν,
  • 4:17 - 4:19
    ακόμα και Στοκχάουζεν
  • 4:19 - 4:22
    ή κάποιο κομμάτι τζαζ,
  • 4:22 - 4:24
    τα παιδιά είναι πρόθυμα
    να το ακούσουν,
  • 4:24 - 4:26
    είναι πολύ πρόθυμα να αφουγκραστούν
  • 4:26 - 4:29
    και αισθάνονται άνετα μ' αυτό.
  • 4:29 - 4:30
    Και όταν έμπαιναν τάξεις
  • 4:30 - 4:33
    με παιδιά λίγο μεγαλύτερα,
  • 4:33 - 4:38
    11 ή 12 χρονών,
    ένιωθα ότι δυσκολευόμουν
  • 4:38 - 4:41
    να τα πλησιάσω μ' αυτόν τον τρόπο.
  • 4:41 - 4:44
    Η πολυπλοκότητα της μουσικής
    πράγματι γίνεται πρόβλημα
  • 4:44 - 4:48
    και, στην πραγματικότητα,
    η γνώμη των άλλων
  • 4:48 - 4:52
    -των γονιών, των φίλων, των μίντια-
    αρχίζει να αποκτά βαρύτητα.
  • 4:53 - 4:54
    Αλλά οι πολύ νέοι ακόμα,
  • 4:54 - 4:57
    δεν αμφισβητούν την ίδια τους τη γνώμη.
  • 4:59 - 5:02
    Βρίσκονται σ' αυτή τη μόνιμη
    κατάσταση κατάπληξης
  • 5:02 - 5:04
    και πιστεύω απόλυτα
    ότι μπορούμε
  • 5:04 - 5:08
    να συνεχίσουμε να ακούμε
    σαν αυτά τα εφτάχρονα παιδιά,
  • 5:08 - 5:10
    ακόμη και όταν μεγαλώνουμε.
  • 5:10 - 5:12
    Και αυτή είναι και η αιτία που έπαιξα,
  • 5:12 - 5:15
    όχι μόνο στην αίθουσα συναυλιών,
  • 5:15 - 5:19
    αλλά και στον δρόμο, στο διαδίκτυο,
    στον αέρα:
  • 5:19 - 5:22
    για να νιώσω αυτή την κατάπληξη,
  • 5:22 - 5:24
    για να ακούσω πραγματικά
  • 5:24 - 5:27
    και να ακούσω δίχως προκατάληψη.
  • 5:27 - 5:29
    Και θα ήθελα να σας προσκαλέσω
  • 5:29 - 5:31
    να το κάνετε κι εσείς τώρα.
  • 5:35 - 5:40
    (Γ.Φ. Χαίντελ, «Chaconne σε σολ μείζονα».
    Ερμηνεία: Ντάρια βαν ντεν Μπέρκεν.)
  • 9:06 - 9:09
    (Χειροκρότημα)
  • 9:11 - 9:13
    Σας ευχαριστώ.
  • 9:13 - 9:15
    (Χειροκρότημα)
Title:
Ο λόγος που βγάζω το πιάνο στο δρόμο... αλλά και στον αέρα
Speaker:
Ντάρια βαν ντεν Μπέρκεν
Description:

Η πιανίστρια Ντάρια βαν ντεν Μπέρκεν ερωτεύτηκε τις μπαρόκ συνθέσεις του Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ. Τώρα στοχεύει να μεταφέρει αυτό το πάθος και στους άλλους. Σ' αυτή την ομιλία, μας ερμηνεύει αποκαλύπτοντας τις συναισθηματικές αυξομειώσεις της μουσικής του, ενώ με το πιάνο της ταξιδεύει στον αέρα, κατεβαίνει τους δρόμους και φυσικά παίζει επί σκηνής.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
09:30

Greek subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.