1
00:00:05,170 --> 00:00:07,552
Πρόσφατα, πέταξα πάνω από ένα πλήθος

2
00:00:07,552 --> 00:00:09,486
χιλιάδων ανθρώπων στη Βραζιλία,

3
00:00:09,486 --> 00:00:12,836
παίζοντας μουσική 
του Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ.

4
00:00:12,836 --> 00:00:16,549
Επίσης, γύρισα τους δρόμους 
του Άμστερνταμ,

5
00:00:16,549 --> 00:00:19,918
παίζοντας και πάλι τη μουσική
του ίδιου συνθέτη.

6
00:00:19,918 --> 00:00:21,655
Ας ρίξουμε μια ματιά.

7
00:00:22,685 --> 00:00:26,186
(Μουσική: Γ.Φ. Χαίντελ, «Αλέγκρο».
Ερμηνεία: Ντάρια βαν ντεν Μπέρκεν).

8
00:00:41,426 --> 00:00:44,327
Ντάρια βαν ντεν Μπέρκεν: 
«Μένω εκεί, στον τρίτο όροφο».

9
00:00:44,327 --> 00:00:45,690
(Ολλανδικά) 
Μένω στη γωνία.

10
00:00:45,690 --> 00:00:46,979
Βασικά μένω εκεί, στη γωνία

11
00:00:46,979 --> 00:00:48,627
και είστε καλοδεχούμενοι.

12
00:00:48,627 --> 00:00:51,685
Άνδρας: (Ολλανδικά) Θα έχει πλάκα;
Παιδί: (Ολλανδικά) Ναι!

13
00:00:53,127 --> 00:00:56,706
[(Ολλανδικά) «Συναυλία εν οίκω, 
αφιερωμένη στο έργο του Χαίντελ»]

14
00:01:17,285 --> 00:01:21,326
(Χειροκρότημα)

15
00:01:27,996 --> 00:01:31,654
Ντάρια Βαν ντεν Μπέργκεν:
Όλα αυτά αποτέλεσαν μια μαγική εμπειρία

16
00:01:31,654 --> 00:01:33,810
για πάρα πολλούς λόγους.

17
00:01:33,810 --> 00:01:36,330
Τώρα μπορεί να αναρωτηθείτε,
γιατί τα έκανα όλα αυτά.

18
00:01:36,330 --> 00:01:37,857
Δεν είναι κάτι σύνηθες

19
00:01:37,857 --> 00:01:40,624
στην καθημερινότητα ενός μουσικού.

20
00:01:40,624 --> 00:01:44,053
Λοιπόν, το έκανα 
γιατί ερωτεύτηκα τη μουσική

21
00:01:44,053 --> 00:01:46,533
και αυτό ήθελα να το μοιραστώ

22
00:01:46,533 --> 00:01:49,829
με όσο το δυνατόν 
περισσότερους ανθρώπους.

23
00:01:49,829 --> 00:01:51,944
Ξεκίνησε πριν μερικά χρόνια.

24
00:01:51,944 --> 00:01:55,295
Καθόμουν σπίτι, 
άρρωστη με γρίπη στον καναπέ

25
00:01:55,295 --> 00:01:57,536
και σέρφαρα στο διαδίκτυο,

26
00:01:57,536 --> 00:01:59,674
όταν ανακάλυψα πως ο Χαίντελ

27
00:01:59,674 --> 00:02:01,952
είχε συνθέσει κομμάτια για πιάνο.

28
00:02:01,952 --> 00:02:04,510
Ξαφνιάστηκα λοιπόν. 
Αυτό δεν το γνώριζα.

29
00:02:04,510 --> 00:02:08,120
Οπότε κατέβασα τις παρτιτούρες 
και ξεκίνησα να παίζω.

30
00:02:09,100 --> 00:02:10,767
Και έπειτα,


31
00:02:10,767 --> 00:02:13,101
βρέθηκα σε μια κατάσταση

32
00:02:13,101 --> 00:02:16,855
αγνής και απροκατάληπτης κατάπληξης.

33
00:02:17,405 --> 00:02:19,403
Ήταν μια εμπειρία

34
00:02:19,403 --> 00:02:22,828
που με έκανε να αισθανθώ δέος
απέναντι στη μουσική

35
00:02:22,828 --> 00:02:25,777
και αυτό είχα να το νιώσω
πολύ καιρό.

36
00:02:26,637 --> 00:02:29,797
Ίσως το κατανοήσετε ευκολότερα
όταν το ακούσετε.

37
00:02:30,947 --> 00:02:33,661
Το πρώτο κομμάτι που έπαιξα


38
00:02:33,661 --> 00:02:35,405
άρχιζε κάπως έτσι.

39
00:02:37,185 --> 00:02:39,540
(Μουσική)

40
00:03:03,268 --> 00:03:06,740
Ακούγεται πολύ μελαγχολικό, 
έτσι δεν είναι;

41
00:03:06,740 --> 00:03:09,600
Στη συνέχεια γύρισα τη σελίδα 
και αυτό που ακολούθησε

42
00:03:09,600 --> 00:03:10,914
ήταν το εξής.

43
00:03:10,914 --> 00:03:12,932
(Μουσική)

44
00:03:38,772 --> 00:03:42,472
Αυτό ακούγεται πολύ ζωηρό, 
έτσι δεν είναι;

45
00:03:42,472 --> 00:03:45,400
Κάπως έτσι, μέσα σε δύο λεπτά

46
00:03:45,400 --> 00:03:47,520
και δίχως να έχει τελειώσει
ακόμα το κομμάτι,

47
00:03:47,520 --> 00:03:51,440
βίωσα δύο συγκρουόμενους χαρακτήρες:

48
00:03:51,440 --> 00:03:55,185
την όμορφη μελαγχολία 
και την καθαρή ενέργεια.

49
00:03:55,185 --> 00:03:57,147
Και πιστεύω ότι αυτά τα δύο στοιχεία

50
00:03:57,147 --> 00:03:59,890
αποτελούν καίριες ανθρώπινες εκφράσεις.

51
00:03:59,890 --> 00:04:03,060
Και η αγνότητα της μουσικής
σε κάνει να το ακούσεις

52
00:04:03,060 --> 00:04:05,625
πολύ αποτελεσματικά.

53
00:04:07,893 --> 00:04:10,233
Έχω δώσει πολλές παιδικές συναυλίες

54
00:04:10,233 --> 00:04:13,371
για παιδιά εφτά και οχτώ χρονών

55
00:04:13,371 --> 00:04:17,087
και ό,τι και να παίξω,
είτε είναι Μπαχ, είτε Μπετόβεν,

56
00:04:17,087 --> 00:04:18,800
ακόμα και Στοκχάουζεν


57
00:04:18,800 --> 00:04:21,873
ή κάποιο κομμάτι τζαζ,

58
00:04:21,873 --> 00:04:23,901
τα παιδιά είναι πρόθυμα
να το ακούσουν,

59
00:04:23,901 --> 00:04:25,698
είναι πολύ πρόθυμα να αφουγκραστούν

60
00:04:25,698 --> 00:04:28,716
και αισθάνονται άνετα μ' αυτό.

61
00:04:28,716 --> 00:04:30,377
Και όταν έμπαιναν τάξεις

62
00:04:30,377 --> 00:04:33,268
με παιδιά λίγο μεγαλύτερα,

63
00:04:33,268 --> 00:04:38,439
11 ή 12 χρονών, 
ένιωθα ότι δυσκολευόμουν

64
00:04:38,449 --> 00:04:40,727
να τα πλησιάσω μ' αυτόν τον τρόπο.

65
00:04:40,727 --> 00:04:44,350
Η πολυπλοκότητα της μουσικής
πράγματι γίνεται πρόβλημα

66
00:04:44,350 --> 00:04:48,157
και, στην πραγματικότητα, 
η γνώμη των άλλων

67
00:04:48,157 --> 00:04:51,830
-των γονιών, των φίλων, των μίντια- 
αρχίζει να αποκτά βαρύτητα.

68
00:04:52,730 --> 00:04:54,247
Αλλά οι πολύ νέοι ακόμα,

69
00:04:54,247 --> 00:04:57,414
δεν αμφισβητούν την ίδια τους τη γνώμη.

70
00:04:58,634 --> 00:05:01,651
Βρίσκονται σ' αυτή τη μόνιμη
κατάσταση κατάπληξης

71
00:05:01,651 --> 00:05:04,282
και πιστεύω απόλυτα 
ότι μπορούμε

72
00:05:04,282 --> 00:05:07,584
να συνεχίσουμε να ακούμε 
σαν αυτά τα εφτάχρονα παιδιά,

73
00:05:07,584 --> 00:05:09,974
ακόμη και όταν μεγαλώνουμε.

74
00:05:09,974 --> 00:05:12,448
Και αυτή είναι και η αιτία που έπαιξα,

75
00:05:12,448 --> 00:05:14,732
όχι μόνο στην αίθουσα συναυλιών,

76
00:05:14,732 --> 00:05:18,901
αλλά και στον δρόμο, στο διαδίκτυο,
στον αέρα:

77
00:05:18,901 --> 00:05:21,561
για να νιώσω αυτή την κατάπληξη,

78
00:05:21,561 --> 00:05:23,740
για να ακούσω πραγματικά

79
00:05:23,740 --> 00:05:27,087
και να ακούσω δίχως προκατάληψη.

80
00:05:27,087 --> 00:05:29,315
Και θα ήθελα να σας προσκαλέσω

81
00:05:29,315 --> 00:05:31,373
να το κάνετε κι εσείς τώρα.

82
00:05:34,723 --> 00:05:39,673
(Γ.Φ. Χαίντελ, «Chaconne σε σολ μείζονα».
Ερμηνεία: Ντάρια βαν ντεν Μπέρκεν.)

83
00:09:05,733 --> 00:09:08,550
(Χειροκρότημα)

84
00:09:11,490 --> 00:09:13,386
Σας ευχαριστώ.

85
00:09:13,386 --> 00:09:15,040
(Χειροκρότημα)