Waarom we van herhaling in muziek houden - Elizabeth Hellmuth Margulis

Bekijk de volledige les: http://ed.ted.com/lessons/why-we-love-repetition-in-music-elizabeth-hellmuth-margulis

Hoe vaak herhaalt het refrein zich in je favoriete liedje? Hoe vaak heb je ernaar geluisterd? Herhaling in de muziek is niet enkel iets voor westerse popdeuntjes, het is een wereldwijd fenomeen. Waarom? Elizabeth Hellmuth Margulis leidt ons door de basisprincipes van het 'blootstellingseffect'. Ze legt uit hoe herhaling ons uitnodigt tot de muziek als actieve deelnemers in plaats van passieve luisteraars.

Les door Elizabeth Hellmuth Margulis, animatie door Andrew Zimbelman voor The Foreign Correspondents' Club.

Hoe vaak wordt het refrein herhaald
in jouw favoriete liedje?

En, denk eens na,
hoe vaak heb je ernaar geluisterd?

De kans is groot dat je het refrein
al tientallen keren hebt gehoord.

Het zijn niet alleen de populaire
westerse liedjes die veel herhalen.

Herhaling is een kenmerk dat muziek
van over de hele wereld gemeen heeft.

Waarom is muziek zo erg
afhankelijk van herhaling?

Het antwoord kan gedeeltelijk worden
gevonden in het 'blootstellingseffect'.

Kort gezegd, mensen hebben een voorkeur
voor dingen waaraan ze al zijn blootgesteld.

Bijvoorbeeld, een liedje komt op de radio
dat we niet echt leuk vinden,

maar dan horen we het liedje weer
in de supermarkt, in de bioscoop

en weer op straat.

Al snel tikken we mee met het ritme,
zingen we de tekst.

We downloaden zelfs het nummer.

Het blootstellingseffect werkt
niet alleen voor liedjes.

Het werkt voor alles:
van vormen tot Super Bowl-reclames.

Wat maakt herhaling nu zo
populair in muziek?

Om dit te onderzoeken, vroegen psychologen
mensen te luisteren naar muziekcomposities

die geen exacte herhaling bevatten.

Ze hoorden stukken van deze composities
in ofwel hun originele vorm,

of in een bewerkte versie waar
digitaal herhaling aan was toegevoegd.

Hoewel de originele versies
afkomstig waren

van de meest gerespecteerde
componisten van de 20e eeuw

en de herhaalde versies waren
gemaakt met audiobewerking,

beoordeelden mensen de versies
met herhaling als prettiger, interessanter

en ze schatten de kans groter dat die
door een mens waren gecomponeerd.

Muzikale herhaling is zeer meeslepend.

Denk aan de klassieker
van de Muppets, "Mahna Mahna".

Als je het al kent,

is het bijna onmogelijk om
als ik "Mahna mahna" zing

niet te antwoorden
"Do doo do do do".

Herhaling verbindt
elk stukje muziek

onweerstaanbaar met
het volgende stukje muziek.

Dus als je een paar noten hoort,
denk je al na over wat zal volgen.

Je hoofd zingt onbewust mee

en zonder dat je het merkt,
begin je hardop mee te neuriën.

Uit recent onderzoek blijkt dat wanneer
mensen een stukje muziek herhaald horen,

ze eerder gaan bewegen
of mee gaan tikken.

Herhaling nodigt ons uit in de muziek
als ingebeelde deelnemers

in plaats van passieve luisteraars.

Onderzoek laat ook zien

dat luisteraars hun aandacht verschuiven
tussen muzikale herhalingen

en dat ze focussen op verschillende
aspecten van de klanken bij elke herhaling.

Je merkt de eerste keer
de melodie van een zin op,

maar in de herhaling, zal je aandacht
verschuiven naar de gitarist.

Dit gebeurt ook in taal, in de zogenaamde
semantische verzadiging.

Als je een woord zoals atlas
tot vervelens toe herhaalt,

stop je met nadenken
over de betekenis van het woord

en focus je je op de klanken:
hoe vreemd de "L" na de "T" komt.

Zo kan herhaling
een nieuwe wereld van geluiden openen

die niet te horen waren
bij de eerste keer luisteren.

De "L" die na de "T" komt is misschien
niet esthetisch relevant voor "atlas",

maar de speelwijze van de gitarist
kan cruciaal zijn voor de expressie.

De spraak-naar-liedje-illusie
toont hoe gemakkelijk

door het herhalen van een zin,
de aandacht van de luisteraar verschuift

naar de toonhoogte en tijdelijke
aspecten van het geluid,

zodat herhaling van gesproken taal

begint te klinken alsof
het gezongen wordt.

Een soortgelijk effect bestaat
bij willekeurige geluidssequenties.

Mensen beoordelen willekeurige sequenties
die ze herhaaldelijk hebben gehoord

als muzikaler dan een willekeurige
sequentie die ze één keer hebben gehoord.

Herhaling leidt tot een soort
oriëntatie op geluid

die we zien als karakteristiek muzikaal,
waar we meeluisteren met het geluid

en ons inleven in de noot die eraan komt.

Deze manier van luisteren sluit aan bij
onze gevoeligheid voor muzikale oorwurmen

waar muzieksegmenten in
ons hoofd blijven zitten

en opnieuw spelen
alsof ze vastzitten in herhaling.

Critici schamen zich vaak
voor de herhaling in muziek.

Ze vinden het kinderachtig
of een achteruitgang

maar herhaling is helemaal geen schande,
het is eigenlijk een belangrijk kenmerk

dat zorgt voor een ervaring
die wij als muzikaal beschouwen .