Return to Video

บทเรียน 4 ข้อ ที่ฉันได้เรียนรู้ จากการต่อสู้กับความรุนแรงจากยาเสพติดและอาวุธปืน

  • 0:01 - 0:03
    ประมาณ 12 ปี ที่แล้ว
  • 0:03 - 0:05
    ฉันเลิกอาชีพงานธนาคาร
  • 0:05 - 0:08
    เพื่อมาพยายามทำ
    ให้โลกนี้เป็นที่ๆปลอดภัยยิ่งขึ้น
  • 0:08 - 0:13
    เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับการเดินทางเข้าสู่
    การต่อสู้ระดับชาติและระดับโลก
  • 0:13 - 0:17
    และพบปะกับผู้คนที่พิเศษที่สุดหลายๆคนในโลก
  • 0:17 - 0:23
    ในกระบวนการนั้น ฉันได้กลายเป็น
    นักการฑูตภาคประชาสังคม
  • 0:23 - 0:26
    นักการทูตภาคประชาสังคม ทำสามอย่าง
  • 0:26 - 0:29
    พวกเขาพูดถึงความทุกข์ความกังวล
    ของประชาชน
  • 0:29 - 0:32
    ไม่ได้ถูกติดตรึง ไว้กับผลประโยชน์ของชาติ
  • 0:32 - 0:35
    และมีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลง
    ผ่านทางโครงข่ายพลเมือง
  • 0:35 - 0:37
    ไม่ใช่แค่รัฐเท่านั้น
  • 0:37 - 0:42
    และถ้าต้องการจะเปลี่ยนแปลงโลก
    เราต้องมีพวกเขา มากกว่านี้อีก
  • 0:42 - 0:44
    แต่คนจำนวนมาก ก็ยังคงถาม
  • 0:44 - 0:49
    "ภาคประชาสังคม จะทำให้ต่างไปได้มากจริงหรือ
  • 0:49 - 0:54
    พลเมืองจะมีอิทธิพล ต่อการจัดรูปแบบ
    นโยบายของชาติ และของโลก ได้หรือ
  • 0:54 - 0:57
    ฉันไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า จะต้องถาม
    คำถามเหล่านี้กับตัวเอง
  • 0:57 - 1:00
    แต่ ณ ที่นี้ ฉันจะบอกเล่าให้ท่านทราบ
    ถึงบทเรียนบางอย่าง
  • 1:00 - 1:05
    เกี่ยวกับการเคลื่อนไหว 2 เรื่อง ของ
    ภาคประชาสังคม ที่ฉันได้ไปเกี่ยวข้องด้วย
  • 1:05 - 1:09
    ทั้ง 2 เรื่องนั้น เป็นปัญหาที่รุมเร้าฉัน
  • 1:09 - 1:13
    นั่นคือ การควบคุมอาวุธปืน
    และนโยบายยาเสพติด
  • 1:13 - 1:17
    นี่คือประเด็นปัญหาสำคัญ
  • 1:17 - 1:22
    ละตินอเมริกา เป็นศูนย์กลางของความรุนแรง
    ในทั้งสองเรื่อง
  • 1:22 - 1:24
    ยกตัวอย่างเช่น บราซิล
  • 1:24 - 1:31
    ประเทศสวยงาม เจ้าภาพ TEDGlobal ปีนี้
    มีสถิติที่น่าเกลียดที่สุดของโลก
  • 1:31 - 1:36
    เราเป็นแชมป์หมายเลขหนึ่ง ในเรื่อง
    ความรุนแรงของการฆาตกรรม
  • 1:36 - 1:43
    1 คน ในทุกๆ 10 คน ที่ถูกฆ่าตายทั่วทั้งโลก
    เป็นคนชาวบราซิล
  • 1:43 - 1:48
    นี่ก็หมายความว่า คนกว่า 56,000 คนนั้น
  • 1:48 - 1:51
    ตายอย่างเหี้ยมโหด ในแต่ละปี
  • 1:51 - 1:57
    ส่วนใหญ่ เป็นเด็กหนุ่มผิวดำ
    ตายจากปืน
  • 1:57 - 2:02
    บราซิลยังเป็น หนึ่งในผู้บริโภคยาเสพติด
    มากที่สุด ของโลกอีกด้วย
  • 2:02 - 2:07
    และสงครามต่อต้านยาเสพติดนั้น
    เจ็บปวดยิ่งนัก ที่นี่
  • 2:07 - 2:10
    ประมาณ 50% ของการฆาตกรรมบนท้องถนน
    ในบราซิลนั้น
  • 2:10 - 2:14
    สัมพันธ์กับ สงครามต่อต้านยาเสพติด
  • 2:14 - 2:19
    เหมือนกับ 25% ของนักโทษที่อยู่ในคุก
  • 2:19 - 2:25
    ทั้งปัญหาเรื่องปืนและยาเสพติด
    มิได้ส่งผลกระทบต่อบราซิลประเทศเดียว
  • 2:25 - 2:32
    ที่จริง ทุกๆประเทศและเมืองใหญ่ๆ ทั่วทั้ง
    อเมริกากลางและใต้ ก็ตกที่นั่งลำบาก
  • 2:32 - 2:36
    ละตินอเมริกานั้น มีประชากรเป็น 9% ของโลก
  • 2:36 - 2:41
    แต่มีการตายจากความรุนแรงเป็น 25% ของโลก
  • 2:41 - 2:44
    นี่ไม่ใช่ปัญหา ที่เราจะวิ่งหนีมันไปได้
  • 2:44 - 2:46
    ที่แน่ๆ ฉันหนีมันไปไม่ได้
  • 2:46 - 2:51
    ดังนั้น การรณรงค์ครั้งแรก ที่ฉันไป
    เกี่ยวข้องด้วย เริ่มขึ้นที่นี่ ในปี 2003
  • 2:51 - 2:53
    เพื่อเปลี่ยนแปลงกฎหมายเรื่องปืนของบราซิล
  • 2:53 - 2:56
    และเพื่อทำให้เกิดโครงการเพื่อซื้ออาวุธคืน
  • 2:56 - 2:58
    ในเพียงแค่ไม่กี่ปี
  • 2:58 - 3:00
    ไม่เพียงแค่เปลี่ยนนิติบัญญัติชาติได้
  • 3:00 - 3:04
    ที่ทำให้พลเมืองซื้อปืนได้ยากยิ่งขึ้น
  • 3:04 - 3:10
    แต่เรายังรวบรวมและทำลายอาวุธได้
    เกือบจะครึ่งล้านชิ้นอีกด้วย
  • 3:10 - 3:14
    โครงการนี้ได้เป็นโครงการซื้อกลับคืน
    ที่ใหญ่ที่สุดโครงการหนึ่ง ในประวัติศาสตร์
  • 3:14 - 3:17
    (เสียงปรบมือ)
  • 3:17 - 3:21
    แต่เราก็ประสบความพ่ายแพ้ด้วยเหมือนกัน
  • 3:21 - 3:26
    เราสูญเสียการลงประชามติเพื่อห้ามขายปืน
    ให้กับพลเมืองในปี 2005
  • 3:26 - 3:30
    งานริเริ่มเรื่องที่สอง
    ก็เกิดขึ้นมาในท้องถิ่น
  • 3:30 - 3:35
    แต่ในวันนี้ เป็นการเคลื่อนไหว เพื่อปฏิรูป
    ระบอบปกครองที่คุมยาเสพติดระหว่างประเทศ
  • 3:35 - 3:37
    ฉันเป็นผู้ประสานงานฝ่ายบริหาร
  • 3:37 - 3:41
    ของสิ่งที่เรียกกันว่า คณะกรรมการโลก
    ด้านนโยบายยาเสพติด
  • 3:41 - 3:44
    คณะกรรมการคณะนี้เป็นกลุ่มคนระดับสูง
  • 3:44 - 3:48
    ของผู้นำโลกที่ถูกนำมารวมตัวกัน
    เพื่อระบุวิธีการที่มีมนุษยธรรมและ
  • 3:48 - 3:52
    ที่มีประสิทธิภาพเพื่อเข้าถึงปัญหายาเสพติด
  • 3:52 - 3:56
    ตั้งแต่เราเริ่มต้น ในปี 2008
    สิ่งต้องห้ามเรื่องยาเสพติดได้แหลกสลายไป
  • 3:56 - 4:01
    ทั่วทั้งอเมริกาตั้งแต่สหรัฐฯ เม็กซิโก
    โคลัมเบียและอุรุกวัย
  • 4:01 - 4:04
    การเปลี่ยนแปลงมีอยู่ในทุกๆที่
  • 4:04 - 4:07
    แต่แทนที่จะเล่าเรื่องทั้งหมดเกี่ยวกับ
    การเคลื่อนไหวทั้งสองเรื่องนี้
  • 4:07 - 4:11
    ฉันแค่ต้องการจะบอกเล่าเรื่องที่ฉัน
    มีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งสำคัญๆ 4 เรื่อง
  • 4:11 - 4:15
    ฉันเรียกมันว่า บทเรียนเพื่อเปลี่ยนโลก
  • 4:15 - 4:17
    แน่นอนว่า มันมีมากกว่านี้
  • 4:17 - 4:20
    แต่เหล่านี้ เป็นบทเรียนที่โดดเด่น
    สำหรับฉัน
  • 4:20 - 4:22
    บทเรียนแรก คือ
  • 4:22 - 4:26
    เปลี่ยนแปลงและควบคุมเรื่องที่นำมาบอกเล่า
  • 4:26 - 4:28
    ดูน่าจะชัดเจน
  • 4:28 - 4:31
    แต่ส่วนประกอบสำคัญ สำหรับศิลปการทูต
    ภาคประชาสังคม
  • 4:31 - 4:35
    คือ ลำดับแรกต้องเปลี่ยน แล้วจึงควบคุม
    เรื่องที่นำมาบอกเล่า
  • 4:35 - 4:38
    นี่เป็นเรื่องที่นักการเมือง
    ที่มีประสบการณ์จะเข้าใจ
  • 4:38 - 4:43
    แต่กลุ่มภาคประชาสังคม โดยทั่วไป
    ทำได้ไม่ดีนัก
  • 4:43 - 4:45
    ในกรณีของนโยบายยาเสพติดนั้น
  • 4:45 - 4:49
    ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่สุดของเรา คือ
    เปลี่ยนแปลงวิธีการอภิปรายกัน
  • 4:49 - 4:51
    จากการทำสงครามยาเสพติดให้ถึงที่สุด
  • 4:51 - 4:55
    ไปเป็นการเอาเรื่องสุขภาพของผู้คน
    และความปลอดภัยมาเป็นอันดับแรก
  • 4:55 - 4:59
    ในการรายงานผลแบบลํ้ายุค ที่เราเพิ่งจะ
    จัดขึ้นในกรุงนิวยอร์ค
  • 4:59 - 5:06
    เราแสดงให้เห็นด้วยว่า กลุ่มที่ได้ประโยชน์
    สูงสุดจากเงิน 320 พันล้านดอลลาร์ ในตลาด
  • 5:06 - 5:10
    คือ พวกแก๊งอาชญากรรม
    และกลุ่มการค้าผูกขาด
  • 5:10 - 5:13
    ดังนั้น เพื่อที่จะทำให้อำนาจและผลกำไร
    ของกลุ่มเหล่านี้ถดถอยลง
  • 5:13 - 5:16
    เราจำเป็นต้องเปลี่ยนเรื่อง การพูดคุยกัน
  • 5:16 - 5:23
    เราจำเป็นต้องทำให้ยาเสพติดที่ผิดกฎหมาย
    เป็นสิ่งที่ถูกกฎหมาย
  • 5:23 - 5:26
    แต่ก่อนที่ฉันจะทำให้คุณตื่นเต้นตกใจ
    จนเกินไป
  • 5:26 - 5:29
    ฉันไม่ได้หมายความว่า
    ยาเสพติดควรจะเป็นไปอย่างอิสระ
  • 5:29 - 5:33
    สิ่งที่ฉันกำลังพูดถึงและคณะกรรมการโลก
    สนับสนุนนั้น
  • 5:33 - 5:37
    คือ การสร้างตลาดที่ถูกกำกับควบคุมอย่างสูง
  • 5:37 - 5:43
    ตลาดที่ยาเสพติดที่ต่างกัน
    จะมีระดับของระเบียบปฏิบัติที่ต่างกัน
  • 5:43 - 5:47
    ในเรื่องของการควบคุมอาวุธปืน
    เราเปลี่ยนได้สำเร็จมาแล้ว
  • 5:47 - 5:50
    แต่ทำได้ไม่มากนัก ในเรื่องการควบคุม
    หรือในแง่การนำมาบอกเล่า
  • 5:50 - 5:52
    และสิ่งนี้ นำพาฉันไปถึงบทเรียนต่อไป
  • 5:52 - 5:56
    คือ อย่าได้ประเมินฝ่ายตรงข้ามตํ่าไป
  • 5:56 - 5:59
    ถ้าต้องการประสบความสำเร็จ
    ในการเปลี่ยนแปลงโลก
  • 5:59 - 6:01
    คุณจำเป็นต้องรู้ว่า คุณสู้อยู่กับใคร
  • 6:01 - 6:05
    คุณจำเป็นต้องเรียนรู้ถึง แรงจูงใจ
    และความคิดเห็นของพวกเขา
  • 6:05 - 6:07
    ในกรณีของอาวุธปืนนั้น
  • 6:07 - 6:10
    จริงๆแล้ว เราประเมินคู่ต่อสู้ของเราตํ่าไป
  • 6:10 - 6:13
    หลังจากโครงการเก็บรวบรวมปืน
    ประสบความสำเร็จอย่างมาก
  • 6:13 - 6:15
    เราก็ปิติยินดีมาก
  • 6:15 - 6:17
    เราได้การสนับสนุนจากชาวบราซิลถึง 80%
  • 6:17 - 6:20
    และก็เลยคิดไปว่า
    นี่แหละจะช่วยให้เราชนะเสียงประชามติ
  • 6:20 - 6:23
    เพื่อห้ามการซื้อขายปืน ให้กับพลเมือง
  • 6:23 - 6:26
    แต่เราผิดมหันต์
  • 6:26 - 6:29
    ระหว่างการโต้วาทีสาธารณะ 20 วัน
    ทางโทรทัศน์
  • 6:29 - 6:33
    คู่ต่อสู้ของเรา ได้ใช้การอ้างเหตุผล
    ของเราเอง มาแย้งกับเรา
  • 6:33 - 6:35
    ลงท้ายเราเสียคะแนนนิยมนั้นไป
  • 6:35 - 6:38
    มันแย่จริงๆค่ะ
  • 6:38 - 6:44
    สมาคมปืนไรเฟิลแห่งชาติ
    ใช่ค่ะ สมาคมปืนไรเฟิลจากอเมริกา
  • 6:44 - 6:46
    มาที่บราซิล
  • 6:46 - 6:49
    ไหลบ่าท่วมท้นการรณรงค์ของเรา
    ด้วยการโฆษณาชวนเชื่อของพวกเขา
  • 6:49 - 6:50
    ก็ตามที่รู้ๆกัน
  • 6:50 - 6:55
    เชื่อมโยงสิทธิที่จะมีปืนของตนเอง
    เข้ากับแนวคิดเรื่องเสรีภาพและประชาธิปไตย
  • 6:55 - 6:58
    พวกเขาแค่โยนทุกสิ่งทุกอย่างเข้าใส่พวกเรา
  • 6:58 - 7:00
    พวกเขาใช้ธงชาติของเรา
  • 7:00 - 7:02
    เพลงชาติที่แสดงอิสระเสรีภาพของเรา
  • 7:02 - 7:04
    พวกเขากล่าวถึงสิทธิสตรี
  • 7:04 - 7:09
    เอาภาพพจน์ของ แมนเดลลา จตุรัสเทียนอันเหมิน
    แม้กระทั่ง ฮิตเล่อร์ มาใช้อย่างผิดๆ
  • 7:09 - 7:13
    พวกเขาเอาชนะได้ โดยการเล่นกับ
    ความกลัวของผู้คน
  • 7:13 - 7:18
    ความจริง เกือบจะไม่ได้พูดถึงเรื่องปืนเลย
    ในการรณรงค์ของพวกเขา
  • 7:18 - 7:21
    จุดสำคัญมุ่งเน้นที่สิทธิส่วนบุคคล
  • 7:21 - 7:23
    แต่ขอถามคุณว่า
  • 7:23 - 7:25
    สิทธิอย่างไหนที่สำคัญกว่า
  • 7:25 - 7:27
    สิทธิในการมีชีวิต
  • 7:27 - 7:30
    หรือสิทธิที่จะมีปืนที่พรากชีวิตไป
  • 7:30 - 7:34
    (เสียงปรบมือ)
  • 7:34 - 7:38
    เราคิดไปว่า ผู้คนจะลงคะแนนเสียง
    ให้กับการป้องกันชีวิต
  • 7:38 - 7:43
    แต่ในประเทศที่เผด็จการทหาร
    เพิ่งจะผ่านไปไม่นานนักนี้
  • 7:43 - 7:47
    ถ้อยคำที่ต่อต้านรัฐบาลของฝ่ายตรงข้าม
    กังวาลก้อง
  • 7:47 - 7:51
    เราไม่ได้เตรียมพร้อมที่จะตอบโต้
  • 7:51 - 7:53
    เราจึงได้รับบทเรียน
  • 7:53 - 7:56
    เราจึงประสบความสำเร็จมากกว่า
    ในกรณีนโยบายยาเสพติด
  • 7:56 - 8:01
    ถ้าคุณถามคนส่วนมาก เมื่อ 10 ปีก่อน ว่า
    การจบสิ้นของสงครามยาเสพติดจะเป็นไปได้มั๊ย
  • 8:01 - 8:03
    พวกเขาก็จะหัวเราะ
  • 8:03 - 8:06
    อย่างไรเสียก็มีกำลังทหาร ตำรวจ คุก
  • 8:06 - 8:10
    และสถาบันการเงินเยอะแยะ
    ที่ได้รับผลประโยชน์จากสงครามนี้
  • 8:10 - 8:16
    ปัจจุบันระบอบปกครองที่คุมยาเสพติด
    ระหว่างประเทศเริ่มจะพังทลายลง
  • 8:16 - 8:21
    รัฐบาลและสังคมพลเมือง
    กำลังทดลองใช้วิธีการใหม่ๆ
  • 8:21 - 8:23
    คณะกรรมการโลกเรื่องนโยบายยาเสพติด
  • 8:23 - 8:25
    รู้จักคู่ต่อสู้ของพวกเขาอย่างแท้จริงแล้ว
  • 8:25 - 8:27
    และแทนที่จะสู้รบกับพวกมัน
  • 8:27 - 8:32
    ประธานของเรา อดีตประธานาธิบดีของบราซิล
    เฟอร์นานโด เฮนริเก คาร์โดโซ
  • 8:32 - 8:36
    พยายามชักจูงผู้นำจากทั่วทุกสเปกตรัม
    การเมือง
  • 8:36 - 8:39
    ตั้งแต่เสรีนิยมไปจนถึงอนุรักษ์นิยม
  • 8:39 - 8:44
    กลุ่มระดับสูงนี้ได้ตกลงอภิปรายกัน
    อย่างบริสุทธิ์ใจ
  • 8:44 - 8:46
    เรื่องข้อดีและข้อเสียของนโยบายยาเสพติด
  • 8:46 - 8:50
    และการอภิปรายถกเถียงกันที่มีเหตุผล
    ที่รอบรู้และเชิงกลยุทธ์นี้
  • 8:50 - 8:54
    ได้เปิดเผยความจริงที่น่าเศร้า
    เกี่ยวกับสงครามยาเสพติด
  • 8:54 - 9:01
    สงครามยาเสพติดได้ล้มเหลวไปแล้ว
    ตลอดทุกเรื่อง
  • 9:01 - 9:03
    ยาเสพติดราคาถูกและหาได้ง่าย
    ยิ่งกว่าที่เคยเป็นมา
  • 9:03 - 9:06
    และการใช้ยาได้เพิ่มสูงขึ้นทั่วทั้งโลก
  • 9:06 - 9:08
    แต่ที่แย่ยิ่งกว่าคือ
  • 9:08 - 9:15
    มันยังก่อให้เกิดผลที่ไม่ได้ตั้งใจในเชิงลบ
    อีกมากมาย
  • 9:15 - 9:19
    เป็นความจริงที่ว่าคนบางคนเคยถกเถียง
    เรื่องเหล่านี้มาก่อนแล้ว
  • 9:19 - 9:20
    แต่พวกเราสร้างความแตกต่างขึ้นมาได้
  • 9:20 - 9:23
    โดยคาดเดาข้อโต้แย้งของฝ่ายตรงข้าม
    ไว้ล่วงหน้า
  • 9:23 - 9:25
    และโดยการเปลี่ยนเสียงของผู้ที่มีอำนาจ
  • 9:25 - 9:30
    ที่เมื่อสองสามปีก่อนนั้น
    อาจจะต่อต้านการเปลี่ยนแปลง
  • 9:30 - 9:34
    บทเรียนที่สาม คือ การใช้ข้อมูล
    เพื่อขับดันข้อโต้แย้งของคุณ
  • 9:34 - 9:37
    ปืนและยาเสพติดเป็นปัญหาด้านอารมณ์
  • 9:37 - 9:41
    เพราะเราเรียนรู้อย่างเจ็บปวดมาแล้ว
    ตอนรณรงค์ประชามติเรื่องปืนในบราซิล
  • 9:41 - 9:44
    บางครั้งก็เป็นไปไม่ได้ที่จะตัดผ่านอารมณ์
  • 9:44 - 9:47
    และเข้าไปถึงข้อเท็จจริง
  • 9:47 - 9:50
    แต่สิ่งนี้ก็ไม่ได้หมายความว่า
    เราไม่ควรจะพยายามทำ
  • 9:50 - 9:51
    จนกระทั่งเมื่อเร็วๆนี้เอง
  • 9:51 - 9:55
    เราไม่รู้ว่าจริงๆชาวบราซิลกี่คน
    ที่ถูกฆ่าตายไปแล้วด้วยปืน
  • 9:55 - 10:01
    น่าแปลกใจที่ละครนํ้าเน่าเรื่อง
    "มุลเฮเรส อไพโซนาดาส์"
  • 10:01 - 10:02
    หรือ "หญิงในห้วงรัก"
  • 10:02 - 10:06
    ที่เป็นจุดเริ่มของการรณรงค์ควบคุมปืน
    ของชาติ
  • 10:06 - 10:09
    ในละครตอนหนึ่งที่มีผู้ชมมาก
  • 10:09 - 10:13
    ผู้แสดงนำหญิงต้องตายไปเพราะลูกกระสุนหลง
  • 10:13 - 10:17
    พวกคุณย่าคุณยายชาวบราซิลและแม่บ้าน
    ก็โกรธแค้นมาก
  • 10:17 - 10:21
    และในเรื่องของศิลปะลอกเลียนชีวิต
  • 10:21 - 10:26
    ละครตอนนี้ยังมีฟิล์มที่ถ่ายการเดินขบวน
    เพื่อควบคุมอาวุธปืนจริงๆ ไว้ด้วย
  • 10:26 - 10:28
    ที่เราได้จัดตั้งขึ้นมาที่นี่
  • 10:28 - 10:31
    ตรงข้างนอกบนชายหาดโคปาคาบาน่า
  • 10:31 - 10:37
    การตายในโทรทัศน์และการเดินขบวน
    ส่งผลกระทบอย่างมากต่อความคิดเห็นสาธารณะ
  • 10:37 - 10:41
    ในแค่เวลาเป็นสัปดาห์ สภานิติบัญญัติชาติ
    ก็ลงมติผ่านกฎหมายปลดอาวุธ
  • 10:41 - 10:45
    ที่ได้อ่อนเปลี้ยมานานเป็นปีๆ
  • 10:45 - 10:48
    แล้วเราก็สามารถระดมข้อมูล
  • 10:48 - 10:51
    เพื่อแสดงให้เห็นผลสำเร็จ
    ของการเปลี่ยนกฎหมาย
  • 10:51 - 10:53
    และโครงการรวบรวมอาวุธปืน
  • 10:53 - 10:55
    นี่คือสิ่งที่ฉันหมายถึง ว่า
  • 10:55 - 10:58
    เราสามารถพิสูจน์ได้ในเวลาแค่หนึ่งปี
  • 10:58 - 11:03
    เราได้ช่วยชีวิตไว้ได้กว่า 5,000 ชีวิต
  • 11:03 - 11:07
    (เสียงปรบมือ)
  • 11:07 - 11:09
    และในกรณีเรื่องยาเสพติด
  • 11:09 - 11:15
    เพื่อที่จะทำลายความกลัวและอคติ
    ที่ล้อมรอบปัญหานี้ให้เหลือน้อยลง
  • 11:15 - 11:20
    เราได้จัดการรวบรวมและเสนอข้อมูล
    ที่แสดงว่านโยบายยาเสพติดของทุกวันนี้
  • 11:20 - 11:24
    ก่อให้เกิดอันตรายมากยิ่งกว่า
    การใช้ยาเสพติดเองเสียอีก
  • 11:24 - 11:28
    และประชาชนก็เริ่มจะเข้าใจเรื่องนี้แล้ว
  • 11:28 - 11:30
    สิ่งที่ฉันรู้ซึ้งแล้ว ประการที่ 4 คือ
  • 11:30 - 11:34
    อย่ากลัวที่จะนำคนที่เกี่ยวข้องที่แปลก
    แตกต่างกัน มาอยู่รวมกัน
  • 11:34 - 11:36
    สิ่งที่เราได้เรียนรู้ในบราซิล
  • 11:36 - 11:38
    และไม่เพียงใช้ได้ในประเทศของฉันเท่านั้น
  • 11:38 - 11:43
    ก็คือ ความสำคัญในการนำคนหลายแบบ
    และจากที่ต่างๆ มาอยู่ด้วยกัน
  • 11:43 - 11:45
    ถ้าคุณต้องการจะเปลี่ยนโลก
  • 11:45 - 11:49
    จะช่วยได้ ถ้ามีกลุ่มตัวอย่างที่ดีของสังคม
    อยู่ในฝ่ายของคุณ
  • 11:49 - 11:52
    ทั้งสองกรณี เรื่องอาวุธปืนและยาเสพติด
  • 11:52 - 11:55
    เราได้นำผู้คนมาคละเคล้ากันอย่างยอดเยี่ยม
  • 11:55 - 12:00
    เราได้ระดมคนชั้นสูงและได้รับการสนับสนุน
    มากมายจากสื่อ
  • 12:00 - 12:04
    เราได้รวบรวม เหยื่อ นักต่อสู้เพื่อ
    สิทธิมนุษยชน ผู้มีชื่อเสียงด้านวัฒนธรรม
  • 12:04 - 12:07
    เรายังได้รวบรวมจัดการเรียนการสอน
    วิชาชีพอีกด้วย
  • 12:07 - 12:10
    แพทย์ นักกฎหมาย นักวิชาการ และยังมีอีก
  • 12:10 - 12:12
    สิ่งที่ฉันได้เรียนรู้ตลอดหลายปีที่ผ่านมา
  • 12:12 - 12:18
    ก็คือ คุณจำต้องรวมกันเป็นหนึ่งเดียว
    คนที่เต็มใจและไม่เต็มใจที่จะทำการเปลี่ยน
  • 12:18 - 12:20
    ในกรณียาเสพติด
  • 12:20 - 12:24
    เราต้องมี นักเสรีนิยม นักต่อต้านการห้าม
    ผู้ที่ต้องการทำให้ถูกกฎหมาย
  • 12:24 - 12:26
    และนักการเมืองเสรีนิยม
  • 12:26 - 12:29
    พวกเขาอาจจะตกลงกันในทุกๆเรื่องไม่ได้
  • 12:29 - 12:33
    ความจริง พวกเขาตกลงกันไม่ได้
    ในเกือบจะทุกๆเรื่อง
  • 12:33 - 12:39
    แต่ความชอบธรรมของการรณรงค์นั้น
    ขึ้นอยู่กับความคิดเห็นที่หลากหลาย
  • 12:40 - 12:42
    เมื่อประมาณ 10 กว่าปีที่แล้ว
  • 12:42 - 12:46
    ฉันมีอนาคตที่สบายทำงานกับ
    ธนาคารเพื่อการลงทุนแห่งหนึ่ง
  • 12:46 - 12:50
    ตอนนั้นอยู่ห่างไกลจากโลกของ
    การทูตภาคประชาสังคมนัก
  • 12:50 - 12:53
    อย่างที่คุณคงจินตนาการได้
  • 12:53 - 12:55
    แต่ฉันได้ฉวยโอกาส
  • 12:55 - 12:57
    ฉันได้เปลี่ยนทางเดิน
  • 12:57 - 13:00
    และในระหว่างทาง ฉันได้ช่วยสร้าง
    การเคลื่อนไหวเพื่อเปลี่ยนแปลงสังคม
  • 13:00 - 13:05
    ที่ฉันเชื่อว่า ได้ทำให้บางส่วนของโลก
    ปลอดภัยยิ่งขึ้น
  • 13:05 - 13:10
    พวกเราแต่ละคนและทุกๆคน
    มีพลังที่จะเปลี่ยนแปลงโลก
  • 13:10 - 13:15
    ไม่ว่าปัญหาจะเป็นอะไร
    และไม่ว่าการต่อสู้จะหนักขนาดไหน
  • 13:15 - 13:20
    ภาคประชาสังคมเป็นศูนย์กลางสำหรับแผนงาน
    เพื่อการเปลี่ยนแปลง
  • 13:20 - 13:22
    ขอบคุณค่ะ
  • 13:22 - 13:26
    (เสียงปรบมือ)
Title:
บทเรียน 4 ข้อ ที่ฉันได้เรียนรู้ จากการต่อสู้กับความรุนแรงจากยาเสพติดและอาวุธปืน
Speaker:
อิโลนา สซาโบ เด คาร์วาลโฮ (Ilona Szabo de Carvalho)
Description:

ตลอดงานอาชีพด้านการธนาคารของเธอ อิโลนา สซาโบ เด คาร์วาลโฮ ไม่เคยคิดฝันว่า วันหนึ่งเธอจะเริ่มเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงสังคม แต่การอาศัยอยู่ในบราซิล บ้านเกิดเมืองนอนของเธอ ซึ่งนำหน้าโลก ในเรื่องความรุนแรงของการฆาตกรรม เธอได้ตระหนักว่า ไม่สามารถนิ่งเฉยและเฝ้ามองยาเสพติดและอาวุธปืน ฉีกประเทศชาติของเธอจนขาดวิ่น สซาโบ เด
คาร์วาลโฮ เปิดเผยบทเรียนสำคัญยิ่ง ที่เธอได้เรียนรู้มา เมื่อเธอได้ทิ้งงานสบายๆ มาต่อสู้กับสถานการณ์ที่เป็นอยู่
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
13:38

Thai subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.