Γιατί δεν οικονομολόγοι καταλαβαίνουν τα χρήματα; (Conference 2013)

http://www.positivemoney.org/
Ο καθηγητής Victoria Chick , Ομότιμος Καθηγητής Οικονομικών , Πανεπιστήμιο College του Λονδίνου , ασχολήθηκε με το ερώτημα : «Γιατί δεν πανεπιστημιακοί Κατανόηση χρήματα; " τη θετική Money Conference, τον Ιανουάριο του 2013 . Είπε ότι υπήρξε μια οπισθοδρόμηση στον τρόπο οικονομία έχει διδαχθεί . Αυτό το βίντεο 18 λεπτά δίνει μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες .

--------------------------
ΕΓΓΡΑΦΕΙΤΕ στα βίντεο Θετική χρήματα του Ηνωμένου Βασιλείου :
http://www.youtube.com/subscription_center?add_user=PositiveMoneyUK

Όπως μας στο Facebook http://www.facebook.com/PositiveMoney
Ακολουθήστε μας στο Twitter http://www.twitter.com/PositiveMoneyUK
Ακολουθήστε μας στο Google+ http://www.positivemoney.org.uk/googleplus

Θετική χρήματα είναι ένας μη -κερδοσκοπικός την έρευνα και την ομάδα εκστρατείας . Εργάζονται για την ευαισθητοποίηση των συνδέσεων μεταξύ των σημερινών νομισματικό και τραπεζικό σύστημα μας και τα σοβαρά κοινωνικά , οικονομικά και οικολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το Ηνωμένο Βασίλειο και τον κόσμο σήμερα. Ειδικότερα, θα επικεντρωθεί στον ρόλο των τραπεζών στη δημιουργία της προσφοράς χρήματος του έθνους μέσω της διαδικασίας της λογιστικής που χρησιμοποιούν όταν κάνουν δάνεια - μια πτυχή των τραπεζών που είναι ελάχιστα κατανοητή . Θετική χρήματα πιστεύουν ότι αυτές οι θεμελιώδεις ρωγμές είναι στη ρίζα του - ή μια σημαντική συμβολή στην - προβλήματα της φτώχειας , του υπερβολικού χρέους , η αυξανόμενη ανισότητα και την υποβάθμιση του περιβάλλοντος . Για περισσότερες πληροφορίες, παρακαλώ επισκεφθείτε την ιστοσελίδα: http://www.positivemoney.org/

Animation από τον Henry Edmonds

Το ζήτημα ετέθη πολύ γενικά - γιατί καταλαβαίνω ακαδημαϊκοί χρήματα

και έχω επιλέξει στην πραγματικότητα να δει κανείς από τη σκοπιά των ακαδημαϊκών οικονομολόγων, επειδή είμαι ένας

και αυτό είναι ό, τι ξέρω, και υπάρχουν μερικά ενδιαφέροντα πράγματα νομίζω να πει για αυτό.

Και το ΥΠΟΛΟΙΠΟ οι ακαδημαϊκοί θα αναζητήσετε μας απαντήσεις, ισχυριζόμενοι ότι ήταν περιοχή της ειδικότητάς μας

και θα έπρεπε να είναι σε θέση να διαφωτίσει τους.

Και είναι ένα πολύ παράξενο γεγονός της μοίρας που ανήκω σε αυτήν την επιχείρηση αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα

για το είδος της κατανόησης που έχω εκτεθεί σε σήμερα και μέσα από όπου προέρχονται τα χρήματα και αυτό το νέο βιβλίο,

να αποτελούν μια επιστροφή σε ό, τι ήμουν διδάσκονται ως προπτυχιακό.

Dennis Robertson, Cambridge οικονομολόγος, συνήθιζε να λέει, «διανοούμενος γνώμη είναι όπως ένα κυνήγι λαγό.

Αν σταθεί στον ίδιο χώρο εδώ και καιρό αρκετά, θα έρθουν κοντά και πάλι".

Λοιπόν, έχει έρθει και πάλι γύρω από, και έτσι το συγκλονιστικό για μένα είναι το ποσό της ενέργειας

ότι οι άνθρωποι σε θετική χρήματα και NEF και χώρους όπως που θα χρειαστεί να δαπανήσει

να περάσω μια άποψη που διδάχτηκε σε μένα ως ένα προπτυχιακό και στη συνέχεια ξεχάστηκε.

Έτσι, υπήρξε υπαναχώρηση από την κατανόηση σας παρουσιάζονται με σήμερα

και που αφορούσαν στα τέλη της δεκαετίας του πενήντα και αρχές δεκαετίας του εξήντα και τώρα αγωνιζόμαστε για την αποκατάσταση της εν λόγω μνημόνιο συμφωνίας.

Και that´s μια πολύ περίεργη κατάσταση και εγώ ελπίδα,

ακριβώς για να σας δώσει μερικές ιδέες, όχι κάτι περισσότερο, ως προς το πώς θα μπορούσε να έχει έρθει.

Το ερώτημα που πρέπει να αντιμετωπίζονται σε δύο μέρη, σύμφωνα με μια πολύ παράξενη διάσπαση

με τον τρόπο που συζητείται χρήματα στα ακαδημαϊκά, οικονομικά.

Πρώτα απ ' όλα, έχει ένα ρόλο να παίξει σε αυτό που αποκαλούμε Μακροοικονομία, και νομίζω ότι οι περισσότεροι από εσάς έχουν πήρε μια αρκετά καλή ιδέα τι δηλαδή,

είναι η θεωρία της οικονομίας ως σύνολο, και τις πολιτικές που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να αλλάξετε την οικονομία με κάποιο τρόπο από καιρό σε καιρό.

Και στη συνέχεια, κάθε άλλο παρά Μακροοικονομία, υπάρχουν πάντα μαθήματα σε χρήμα και τραπεζική,

η Μακροοικονομία είναι είδος θεωρηθεί ως ένα βασικό μέρος της οικονομίας και χρήματα και τραπεζικές είναι είδος μια προαιρετική ελαφρώς επιπόλαιες πράγμα

ότι μερικοί άνθρωποι περνούν λίγο χρόνο σκέψης για.

Έτσι, αυτό που έχω να πω θα εμπίπτουν σε δύο τμήματα. Αλλά είναι, αποδεικνύεται, συνδεδεμένη.

Στις μακροοικονομίες χρήματα στην επικρατούσα τάση της οικονομίας έχει μια πολύ περιορισμένη σφαίρα επιρροής.

Και αυτό δεν συνδέεται καθόλου καλά ακόμη και με το είδος της χρήμα και τραπεζική

οποία διδάσκεται ως γηπεδούχο επιπόλαια ότι μίλησα της

Keynes, John Maynard Keynes, στην περίφημη επιστολή του προς το Τζορτζ Μπέρναρντ σω, είπε όταν έγραφε γενικής θεωρίας,

ότι σκέφτηκε ότι τι έγραφε θα φέρει επανάσταση τον τρόπο τον κόσμο να σκεφτεί οικονομικά προβλήματα.

Και στη συνέχεια σε ένα μικρό άρθρο, αυτός όλυρα έξω τι ήταν διαφορετική

για το είδος των οικονομικών ήταν η δημιουργία, από ό, τι είχε πάει πριν. Είπε,

"Θέλω να μιλήσω για μια οικονομία παραγωγής χρήματα, και το είδος της οικονομίας που μας έχουν κάνει, είναι για μια πραγματική ανταλλαγή οικονομία."

Που ήταν η βασική αντίθεση, που ήταν ό, τι σκέφτηκε ήταν μεγάλη επανάσταση του.

Του ήταν μια θεωρία το χρήματα να διαπνέεται ολόκληρη την οικονομία.

Εργασίας, ευκαιρίες για μισθούς χρήματα, εξοικονόμηση και επενδύσεις αναλύθηκαν από τον ίδιο με χρηματικούς όρους, το επιτόκιο των τόκων

ήταν ένα νομισματικό φαινόμενο, και αυτό was αποφασισμένοs από ανταλλαγές χρήματα περιουσιακών στοιχείων.

Όλες αυτές οι πτυχές λείπουν από την σημερινή επικρατούσα οικονομία όπως ήταν,

από τα οικονομικά, η οποία περιβάλλεται Keynes, όταν έγραφε.

Επιστρέφουμε στα επικρατόντα οικονομικά, να μιλάμε για μια οικονομία της πραγματικής συναλλαγματικής

που έχει ένα εξαιρετικά περιορισμένο ρόλο για χρήματα.

Κλασικής οικονομικά, ή προ-από την Κένυα οικονομικά, όλα τα μοντέλα σε πραγματικές τιμές. Πρόκειται για πραγματικούς μισθούς,

δηλαδή, το ποσό των μισθών των εμπορεύματα να αγοράσουν, και ούτω καθεξής κάτω από τη γραμμή.

Και τα χρήματα είναι μόνο έφερε την τελευταία στιγμή για τον καθορισμό τιμών. Έτσι το ρόλο του χρήματος είναι ξεχωριστό

από αυτή όλη την ανάλυση της πραγματικής οικονομίας, έχει αυτό μικρό ρόλο να διαδραματίσουν, για τον καθορισμό του επιπέδου τιμών.

Ο όρος «καθαρή οικονομικά», όπως χρησιμοποιείται από Alfred Marshall και Walras,

σήμαινε τα οικονομικά της αυτήν την πραγματική οικονομία, αυτή την οικονομία αντιπραγματισμού.

Έτσι έμμεσα, χρήματα είναι βαθιά ακάθαρτο υποθέτω.

Και η ιδέα ήταν ότι τα χρήματα ήταν ουδέτερη. Αυτό δεν επηρεάζει πραγματικά αυτές τις πραγματικές σχέσεις.

Το μόνο που έκανε ήταν καθορισμό τιμών,

και οι τιμές θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε? δεν έχει πραγματικά σημασία. Τις πραγματικές σχέσεις που είχαν δημιουργηθεί από το σύστημα αλλού,

χωρίς χρήματα, η καθαρή οικονομία, η οικονομία της ανταλλαγής, η ανταλλακτική οικονομία.

Και αυτό το είδος του συστήματος, η διαίρεση της οικονομίας μεταξύ του πραγματικού και του νομισματικού και ήταν γνωστή ως η κλασσική διχοτόμηση,

και στην νομισματική πλευρά, είχατε την ποσότητα θεωρία χρήματα?

τα χρηματικά ποσά καθορίζονται τιμές, τελεία και παύλα, τέλος της ιστορίας.

Δεν είναι πολύ ενδιαφέρουσα, στην πραγματικότητα, για ένα ρόλο για χρήματα.

Τώρα, ο Keynes έδειξε ότι η θεωρία ποσότητας των χρημάτων βασίστηκε

εξαιρετικά περιοριστική παραδοχές, που ήταν πολύ απίθανο να αφορούν στην πράξη.

Αλλά Milton Friedman, είμαι βέβαιος ότι γνωρίζετε επίσης, του οποίου το όνομα ήταν σε θέση να χρησιμοποιήσει την ποσότητα θεωρία του χρήματος,

ως θεμέλιο του μονεταριστικής επανάστασης στην το τέλη δεκαετίας του 60, αρχές δεκαετίας του εβδομήντα.

Και, όπως είμαι βέβαιος ότι γνωρίζετε, η μονεταριστική επανάσταση άγγιξε την καρδιά της Μάργκαρετ Θάτσερ, και Κράιτον νομισματικής πολιτικής.

Μονεταρισμός, που ίσως δεν γνωρίζετε, αλλά θα έπρεπε να σας, είναι επίσης η βάση της κατασκευής του ευρώ.

Μπορεί να μην έχουν πολύ καλό στη συνέχεια, μπορεί να είναι; [γέλια από το ακροατήριο]

Και καθορίζει τον τρόπο που η ΕΚΤ είναι καταδικασμένη να λειτουργούν,

και είναι υπεύθυνη για τη στόχευση πληθωρισμού περισσότερα γενικά στον δυτικό κόσμο

και θα μπορούσαμε να πούμε, είναι το θεμέλιο της ποσοτικής χαλάρωσης, αν και η ερμηνεία αυτή είναι ανοικτή σε κάποια διαφωνία.

Έτσι μονεταρισμό, και θεωρία ποσότητας των χρημάτων και την κλασική διχοτόμηση

είναι όλο δυτικές οικονομίες, σαν ένα είδος δερματική πάθηση, αρκετά έκτακτη.

Και η Κένυα ιστορία, στην οποία επιρροές χρήματα όλα όσα συμβαίνουν, έχει ξεχαστεί,

που είναι νομίζω, μια τραγωδία.

Τώρα, αυτό απλό, απομ ρόλο του χρήματος, σε μια ανάλυση η οποία χρησιμοποιεί την κλασική διχοτόμηση,

προκαλεί κάποια θαυμάσια δικαιολογητικά ρητορική. Μετά από όλα πρέπει να είναι πιο ενδιαφέρον να μελετήσει την πραγματική οικονομία

από την νομισματική οικονομία, η πραγματική οικονομία, καθώς η καθαρή οικονομία.

Χρήματα είναι φανταστεί να είναι μόνο ένα πέπλο αραιά λαβόντας στην πραγματική οικονομία, και δεν επηρεάζει τίποτα.

Και όποιος πιστεύει ότι αυτό επηρεάζει οτιδήποτε υπόκειται χρήματα ψευδαίσθηση, η οποία είναι μια τρομερή ψυχική ασθένεια. [γέλια από το ακροατήριο]

Τώρα πώς συμβαίνει αυτό; Τι είναι η έκκληση του ανάλυση της οικονομίας, όταν γνωρίζουμε στην πραγματικότητα, αυτός ο τρόπος

Αν συνεχίσουμε την κοινή λογική, για μας, ότι τα χρήματα επηρεάζει τα πάντα;

Καλά, ένας λόγος όπως αναφέρεται στα ακαδημαϊκά, οικονομικά και να μην κοινή λογική ανθρώπους σαν τον εαυτό σας,

είναι ότι οικονομικά δεν καταλαβαίνει πραγματικά η πειθαρχία ιστορικά-ευρίσκεται. Σκέφτεται ότι από μόνη της ως κάλυψη καθολικές αλήθειες,

και, επομένως, αποτυγχάνει να αναγνωρίσει η θεσμική βάση των θεωριών της.

Θεωρία ποσότητας των χρημάτων επινοήθηκε για τις ημέρες των κυκλοφορούντων χρυσό νόμισμα,

δεν στις ημέρες όταν οι τράπεζες ήταν συντριπτικά τους προμηθευτές των χρημάτων.

Και όμως, θεωρία ποσότητας των χρημάτων στις δικές εκθέσεις συνεχίστηκε, και όπως σας είπα, έχει επηρεάσει μεγάλα ιδρύματα σε αυτήν την ημέρα.

Η ιδέα ότι τα χρήματα θα πρέπει να έχουν κάτι να κάνει με τον καθορισμό των τιμών έχει ορισμένες μια διαισθητική έκκληση,

και φυσικά αυτό έχει να κάνει με τον καθορισμό των τιμών,

αλλά η θεωρία ποσότητας των χρημάτων που λέει ότι η μοναδική του λειτουργία είναι για τον καθορισμό τιμών,

και τιμές καθορίζονται αποκλειστικά από την ποσότητα του χρήματος, και που πηγαίνει πολύ μακριά.

Μια άλλη δυνατότητα του εξηγώντας πώς Μακροοικονομία έχει έρθει σε αυτήν τη φάση είναι καθαρή τεμπελιά.

Hayek, μια απίθανη πηγή για το τι πάω να διαβάσω, το βάζουμε όπως αυτό,

"Το καθήκον της νομισματικής θεωρίας είναι πολύ ευρύτερη από ό, τι φανταζόμαστε.

Καθήκον της είναι τίποτα λιγότερο από για να καλύψει μια δεύτερη φορά ολόκληρο τον τομέα που αντιμετωπίζεται από καθαρής θεωρίας"

-καθαρής θεωρίας, πραγματική θεωρία - «υπό την προϋπόθεση της ανταλλαγής, και να ερευνήσει ποιες αλλαγές στα συμπεράσματα της καθαρής θεωρίας γίνονται απαραίτητες".

Έτσι εάν θέλετε να πάρετε τα χρήματα σοβαρά, πρέπει να κάνουμε το όλο θέμα και πάλι.

Πιστεύω ότι ο Keynes έκανε το όλο θέμα και πάλι, και αυτός είναι σβηστεί από το πρόσωπο των mainstream οικονομικών.

Δεν διδάσκεται, κανείς δεν ξέρει τι είπε, κανείς δεν διαβάζει το βιβλίο του.

Έχουν υποχώρησε να προ-από την Κένυα οικονομικά.

Τώρα, επιτρέψτε μου να επιστρέψει αυτό το διαχωρισμό μεταξύ των μακροοικονομικών και χρήματα και τραπεζών, η οποία εγγράφεται στο ακαδημαϊκό πρόγραμμα σπουδών.

Όπως είπα, όταν ήμουν φοιτητής στα τέλη της δεκαετίας του πενήντα και τις αρχές της δεκαετίας του εξήντα, αυτό ήταν ευρέως κατανοητό, απολύτως λαμβάνονται χορηγηθεί,

ότι η αιτιότητα πήγε από δάνεια και καταθέσεις. Δάνεια δημιουργήσετε καταθέσεις.

Τώρα, οι μαθητές διδάσκονται ότι τράπεζες δανείζουν από τις καταθέσεις ότι καταθέσεις δημιουργούν την ικανότητά τους να δανείζουν, και τράπεζες ανταποκριθούμε.

Πρόκειται για μια οπισθοδρόμηση, που άνθρωποι σαν Ben προσπαθούν να επανόρθωση, ή να αντιστραφεί.

Και πάλι, προσπαθώ να σκεφτώ από λόγους γιατί αυτή η ιδέα των καταθέσεων προϋπάρχουσα και τον καθορισμό του όγκου των δανείων, έχει μια τεράστια έκκληση,

και γιατί η ιδέα ότι τα δάνεια δημιουργήσετε καταθέσεις είναι τόσο δύσκολο για τους ανθρώπους να κατανοήσουν.

Ένας παράγοντας είναι ότι υπάρχει μεγάλη βλάβη στη γλώσσα που χρησιμοποιούμε,

ή μια μεγάλη προκατάληψη στη γλώσσα που χρησιμοποιούμε σε σχέση με τραπεζικές.

Η λέξη "κατάθεση" είναι ένα απομεινάρι από τον καιρό των χρυσοχόων, έλαβαν σάκων χρυσαφί για φύλαξη,

και θα βρείτε αν κοιτάξετε προσεκτικά, ότι μεγάλο μέρος της νεο-κλασικής θεωρίας των τραπεζικών, εξακολουθεί να θεωρεί αυτά ως είδη δοξασμένο χρηματοθυρίδων,

που σαφώς δεν είναι.

Προσθέστε σε αυτό την αποτυχία να κατανοήσουν τις τράπεζες ως ένα σύστημα, ως μια περιγραφή των αλληλοσυνδεόμενων συστημάτων.

Έχετε ακούσει πολύ για το σπάσιμο της κρίσης για έλλειψη συστηματικής κατανόησης· των κινδύνων που έτρεχαν οι τράπεζες.

Εάν μία γνώμη συστηματικά, ένα θα συνειδητοποιήσουμε εύκολα, ότι η επιταγή που έχετε καταθέσει σε τράπεζα σας, ήρθε από την κατάθεση κάποιου άλλου.

Δεν είναι νέο χρήμα καθόλου. Είναι απλώς κινούνται γύρω.

Και στη συνέχεια αν σκέφτεσαι συστημικά ή συνυπολογίζουμε τράπεζες, υπάρχουν πολύ λίγες πηγές νέα χρήματα στο σύστημα,

εκτός αν οι τράπεζες όλα επέκταση τους ισολογισμούς μαζί, και αυτό είναι αυτό που έχετε δει στα γραφήματα,

εκείνοι τέτοιο ισχυρό γραφήματα, που έχουν αποδειχθεί σε σας.

Έτσι η γλώσσα είναι κακή. Και μιλάμε για τράπεζες "δανεισμό χρημάτων".

Τράπεζες δεν δανείζουν χρήματα. Μπορεί να αισθανθεί όπως αυτό όταν μπορείτε να πάρετε ένα δάνειο, αλλά που είναι δεν τι κάνουν.

Δεν έχουν ένα χρηματικό ποσό που θα διέλθουν σχετικά. Τι κάνουν αποδοχή ΙΟΥ σας,

και συμφωνώντας να πληρώσει τα έξοδά σας ενώ δεν έχετε χρήματα στο λογαριασμό δικό σας.

σε ένα σύστημα της υπερανάληψης. Σε ένα σύστημα δάνειο αυτοί απλά γράφουν-up το λογαριασμό σας.

Τώρα, έχουμε περάσει όλο το πρωί μιλώντας γι ' αυτό, και γνωρίζετε ότι, αλλά αυτό που μας οδηγεί σε ένα άλλο σημείο που είναι πολύ ισχυρό,

που δείχνει ότι είναι προς το συμφέρον των τραπεζιτών δεν να σας ενημερώσουμε τι κάνουν επειδή πραγματικά δεν θα το ήθελα.

Έχουν πολύ μεγάλη δύναμη.

Και άλλοι, συμπεριλαμβανομένων των οικονομολόγων του ακαδημαϊκού χώρου, όπως η δύναμη των τραπεζιτών να αναγνωρίζονται είτε,

ξέρουν ότι εάν μπορούν να κρύψουν οι τραπεζίτες θα είναι στο βαθύ πρόβλημα και χρηματοδότησή τους θα κοπεί και όλα τα είδη των τρομερά πράγματα θα συμβεί σε αυτά

έτσι να πάει μαζί με αυτό. Έχετε δει όλα, «Εργασία Εσωτερικών», υποθέτω. Είναι ένα είδος «εργασία εσωτερικών» πρόβλημα.

Επιπλέον, υπάρχει μια μακρά ιστορία του που θέλουν να πιστεύουν ότι το χρήμα είναι κάτι πραγματικό.

Η ιδέα ότι οι τραπεζίτες να κατασκευάσουμε χρήματα με το κτύπημα της ένα στυλό είναι ακριβώς πάρα πολύ δυσάρεστη.

Και που οδηγεί σε απορριπτική. Η ιδέα ότι θα πρέπει να εξαρτώνται για την moneyness μόνο στο γεγονός ότι όλοι δεχόμαστε αυτό είναι ακριβώς πάρα πολύ freaky για λέξεις.

Έτσι να μην μπαίνει στο τα σχολικά βιβλία.

Αυτό θα επίσης καταστήσω απολύτως σαφές ότι τα χρήματα είναι πολύ εύθραυστη. Πάλι ότι η εμπιστοσύνη είναι παραβιαστεί, το όλο θέμα θα μπορούσε να καταρρεύσει.

Αλλά στη συνέχεια, τέλος, υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ μακροοικονομικών αυτόν το διαχωρισμό των χρημάτων από την υπόλοιπη οικονομία,

και η δυσκολία της αντίληψης ότι οι τράπεζες δημιουργούν χρήμα από το τίποτα,

και ότι τα δάνεια είναι ο κινητήρας της δημιουργίας των χρημάτων.

Μια βαθιά ριζωμένη και μακροχρόνια ιδέα στις μακροοικονομίες είναι ότι η εξοικονόμηση είναι απαραίτητη πριν μπορείτε να έχετε επενδύσεων.

Διαβάστε τις εκθέσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας, και όλοι μιλούν για την ανεπαρκή εξοικονόμηση για ανάπτυξη.

Αυτό είναι απόλυτη ανοησία, αν οι τράπεζες μπορεί να δημιουργήσει τα χρήματα.

Και ήταν την ικανότητα των τραπεζών να δημιουργήσει τα χρήματα από το τίποτα, που οδήγησε Keynes να πω, "Οχι, η εξοικονόμηση δεν είναι ο κινητήρας της ανάπτυξης της οικονομίας, είναι επένδυση.

Επένδυση έρχεται πριν από την αποθήκευση. «Και είναι οι τράπεζες, που επιτρέπουν να συμβεί αυτό.»

Έτσι που φέρνει εμένα γεμάτος κύκλος να συνδέσει τα δύο σκέλη, που συνδέονται, και εάν η Μακροοικονομία θα επανέλθει σε ένα προγενέστερο του Κέυνς μορφή,

τόσο επίσης είχε την κατανόηση των τραπεζικών να οπισθοδρόμηση, και αυτό είναι τι συνέβη, και τι μας γενναία ήρωες προσπαθούν να αντιστραφεί.

Ευχαριστούμε. [χειροκρότημα]