Ένα καράβι που κουβαλούσε 500 πρόσφυγες βυθίστηκε στη θάλασσα. Η ιστορία δύο επιζώντων | Μελίσα Φλέμινγκ | TEDxThessaloniki
-
0:12 - 0:15Καθημερινά ακούω
οδυνηρές ιστορίες ανθρώπων -
0:15 - 0:17που τρέχουν για να σώσουν τη ζωή τους,
-
0:17 - 0:21διασχίζοντας επικίνδυνα σύνορα
και αφιλόξενες θάλασσες. -
0:22 - 0:26Υπάρχει όμως μία ιστορία
που με κρατάει ξύπνια τις νύχτες. -
0:26 - 0:28Είναι αυτή της Ντόα.
-
0:28 - 0:30Μιας Σύριας προσφυγοπούλας 19 ετών,
-
0:30 - 0:35που ίσα που τα έβγαζε πέρα στην Αίγυπτο.
-
0:36 - 0:39Δούλευε για το μεροκάματο.
-
0:39 - 0:43Ο πατέρας της σκεφτόταν διαρκώς
την επιτυχημένη επιχείρησή του στη Συρία, -
0:43 - 0:47που είχε ανατιναχτεί από μια βόμβα.
-
0:47 - 0:54Ο πόλεμος που τους είχε οδηγήσει εκεί
μαινόταν ήδη τέσσερα χρόνια. -
0:54 - 0:57Και είχαν αρχίσει να γίνονται βάρος
-
0:57 - 1:00στην κοινότητα που κάποτε
τους είχε καλωσορίσει. -
1:00 - 1:04Μια μέρα, άντρες με μοτοσυκλέτες
προσπάθησαν να την απαγάγουν. -
1:04 - 1:09Κάποτε ήταν μια φιλόδοξη μαθήτρια
που σκεφτόταν μόνο το μέλλον της -
1:09 - 1:12και τώρα φοβόταν διαρκώς.
-
1:14 - 1:16Όμως ήταν και γεμάτη ελπίδα
-
1:16 - 1:21επειδή ήταν ερωτευμένη
με τον πρόσφυγα συμπατριώτη της, Μπάσεμ. -
1:21 - 1:25Ο Μπάσεμ πάλευε κι αυτός στην Αίγυπτο
και είπε στη Ντόα, -
1:25 - 1:29«Πάμε στην Ευρώπη
να βρούμε άσυλο και ασφάλεια. -
1:29 - 1:34Εγώ θα δουλεύω, εσύ θα σπουδάσεις -
η υπόσχεση μιας καινούργια ζωής». -
1:34 - 1:37Ζήτησε το χέρι της από τον πατέρα της.
-
1:38 - 1:40Και ο πατέρας της δέχτηκε.
-
1:40 - 1:45Ήξεραν πως για να φτάσουν στην Ευρώπη
θα διακινδύνευαν τη ζωή τους, -
1:46 - 1:49διασχίζοντας τη Μεσόγειο,
-
1:49 - 1:54στα χέρια λαθρεμπόρων
που φημίζονταν για τη σκληρότητά τους. -
1:55 - 1:58Η Ντόα έτρεμε το νερό.
-
1:59 - 2:02Πάντα το φοβόταν.
Δεν έμαθε ποτέ να κολυμπάει. -
2:04 - 2:08Ήταν Αύγουστος της ίδιας χρονιάς
και ήδη 2.000 άνθρωποι είχαν πεθάνει -
2:08 - 2:11προσπαθώντας να διασχίσουν τη Μεσόγειο,
-
2:11 - 2:15όμως η Ντόα ήξερε για έναν φίλο της
που κατάφερε να φτάσει στη Βόρεια Ευρώπη -
2:15 - 2:18και σκέφτηκε,
«Ίσως να τα καταφέρουμε κι εμείς». -
2:18 - 2:21Έτσι, ρώτησε τους γονείς της
αν μπορούσαν να φύγουν -
2:21 - 2:25και έπειτα από μια επώδυνη συζήτηση,
έδωσαν τη συγκατάθεσή τους -
2:25 - 2:28και ο Μπάσεμ έδωσε όλες τις οικονομίες του
-
2:28 - 2:31-2.500 χιλιάδες δολάρια για καθέναν τους-
-
2:31 - 2:33στους λαθρεμπόρους.
-
2:33 - 2:36Ήταν Σάββατο πρωί
όταν χτύπησε το τηλέφωνο, -
2:36 - 2:41και τους πήγαν με λεωφορείο
σε μια παραλία με εκατοντάδες ανθρώπους. -
2:41 - 2:45Τους πήγαν με μικρά σκάφη
σε ένα παλιό ψαράδικο, -
2:45 - 2:48500 άτομα στριμωγμένα πάνω στο πλοίο,
-
2:48 - 2:51300 κάτω, 500 πάνω.
-
2:51 - 2:56Υπήρχαν Σύριοι, Παλαιστίνιοι, Αφρικανοί,
μουσουλμάνοι και χριστιανοί, -
2:56 - 3:03100 παιδιά, συμπεριλαμβανομένης
και της Σάντρα, 6 ετών, -
3:04 - 3:07και της Μάσα, 18 μηνών.
-
3:08 - 3:11Υπήρχαν οικογένειες σ' αυτό το πλοίο,
στριμωγμένες και στοιβαγμένες, -
3:11 - 3:13η μια δίπλα στην άλλη.
-
3:13 - 3:19Η Ντόα καθόταν με τα πόδια της
διπλωμένα στο στήθος της -
3:19 - 3:21και ο Μπάσεμ της κρατούσε το χέρι.
-
3:22 - 3:25Τη δεύτερη μέρα στη θάλασσα
είχαν αρρωστήσει από ανησυχία -
3:25 - 3:28και είχαν ναυτία εξαιτίας της τρικυμίας.
-
3:29 - 3:32Την τρίτη μέρα η Ντόα είχε ένα προαίσθημα.
-
3:33 - 3:37Και είπε στον Μπάσεμ,
«Φοβάμαι πως δεν θα τα καταφέρουμε. -
3:37 - 3:40Φοβάμαι πως θα βουλιάξει το πλοίο».
-
3:40 - 3:43Και ο Μπάσεμ της είπε,
«Σε παρακαλώ, κάνε υπομονή. -
3:43 - 3:45Θα φτάσουμε στη Σουηδία,
-
3:45 - 3:49θα παντρευτούμε και θα έχουμε μέλλον».
-
3:50 - 3:54Την τέταρτη μέρα άρχισε να επικρατεί
εκνευρισμός στους επιβάτες. -
3:54 - 3:57Ρώτησαν τον καπετάνιο,
«Πότε φτάνουμε;» -
3:57 - 4:00Τους είπε να το βουλώσουν
και τους πρόσβαλε. -
4:01 - 4:05Τους είπε, «Σε 16 ώρες φτάνουμε
στις ακτές της Ιταλίας». -
4:05 - 4:08Ήταν αδύναμοι και αποκαμωμένοι.
-
4:08 - 4:10Μετά από λίγο
είδαν ένα σκάφος να πλησιάζει. -
4:10 - 4:14Ήταν ένα μικρότερο σκάφος με 10 άντρες
που άρχισαν να τους φωνάζουν, -
4:14 - 4:20να τους προσβάλλουν, να τους πετάνε ξύλα,
και να λένε σε όλους να αποβιβαστούν -
4:20 - 4:24και να επιβιβαστούν στο μικρότερο σκάφος
που δεν ήταν αξιόπλοο. -
4:24 - 4:27Οι γονείς έτρεμαν για τα παιδιά τους,
-
4:27 - 4:32και όλοι μαζί αρνήθηκαν να αποβιβαστούν.
-
4:32 - 4:35Έτσι, αυτοί με το σκάφος έφυγαν θυμωμένοι,
-
4:35 - 4:39και μισή ώρα αργότερα επέστρεψαν,
-
4:40 - 4:46και άρχισαν να εμβολίζουν
το πλοίο της Ντόα, -
4:46 - 4:49ακριβώς κάτω από εκεί
που καθόταν η ίδια κι ο Μπάσεμ. -
4:51 - 4:53Τους άκουσε να φωνάζουν,
-
4:54 - 4:57«Ας φάνε τα ψάρια τις σάρκες σας!»
-
4:58 - 5:04Και άρχισαν να γελούν
καθώς το πλοίο έγερνε και βυθιζόταν. -
5:05 - 5:08Οι 300 άνθρωποι στο κάτω κατάστρωμα
ήταν καταδικασμένοι. -
5:08 - 5:12Η Ντόα κρατιόταν από τα πλαϊνά του πλοίου
καθώς αυτό βυθιζόταν, -
5:13 - 5:20και παρακολουθούσε έντρομη ένα παιδάκι
να κομματιάζεται από την προπέλα. -
5:21 - 5:24Ο Μπάσεμ της είπε, «Σε παρακαλώ,
σταμάτα να κρατιέσαι, -
5:24 - 5:27αλλιώς θα παρασυρθείς
και η προπέλα θα σκοτώσει κι εσένα». -
5:27 - 5:29Θυμηθείτε πως δεν ξέρει κολύμπι.
-
5:30 - 5:34Όμως αφέθηκε και άρχισε να κουνάει
τα χέρια και τα πόδια της -
5:34 - 5:36και σκεφτόταν, «Έτσι κολυμπάει κανείς».
-
5:36 - 5:39Ως εκ θαύματος,
ο Μπάσεμ βρήκε ένα σωσίβιο. -
5:40 - 5:43Ήταν ένα από αυτά τα παιδικά σωσίβια
-
5:43 - 5:46με τα οποία παίζει κανείς στις πισίνες
και στις ήρεμες θάλασσες. -
5:47 - 5:49Η Ντόα σκαρφάλωσε στο σωσίβιο
-
5:49 - 5:52με τα χέρια και τα πόδια της
να κρέμονται στο πλάι. -
5:54 - 5:55Ο Μπάσεμ ήταν καλός κολυμβητής
-
5:55 - 5:59έτσι, της κρατούσε το χέρι
και ταυτόχρονα κολυμπούσε. -
6:01 - 6:03Γύρω τους υπήρχαν πτώματα.
-
6:03 - 6:06Περίπου 100 άνθρωποι επέζησαν αρχικά
-
6:06 - 6:10και άρχισαν να μαζεύονται σε ομάδες
και να προσεύχονται να σωθούν. -
6:10 - 6:14Όμως όταν πέρασε μια μέρα
και κανείς δεν ήρθε, -
6:15 - 6:16κάποιοι σταμάτησαν να ελπίζουν
-
6:16 - 6:19και η Ντόα και ο Μπάσεμ
παρακολουθούσαν ανθρώπους -
6:19 - 6:25να βγάζουν τα σωσίβια τους
και να βυθίζονται στο νερό. -
6:26 - 6:32Τους πλησίασε ένας άντρας
με ένα μωρό στους ώμους του, -
6:32 - 6:34την εννιάμηνη Μάλεκ.
-
6:34 - 6:39Κρατούσε ένα μπιτόνι
για να επιπλέει και τους είπε, -
6:39 - 6:41«Φοβάμαι πως δεν θα επιβιώσω.
-
6:41 - 6:44Είμαι πολύ αδύναμος.
Δεν έχω άλλο κουράγιο». -
6:44 - 6:49Και έδωσε τη μικρή Μάλεκ
στον Μπάσεμ και στην Ντόα, -
6:50 - 6:52και εκείνοι την ανέβασαν στο σωσίβιο.
-
6:54 - 6:59Οπότε τώρα ήταν τρεις.
Η Ντόα, ο Μπάσεμ και η μικρή Μάλεκ. -
6:59 - 7:02Επιτρέψτε μου να κάνω
μια παύση ακριβώς εδώ, -
7:02 - 7:04για να σας ρωτήσω:
-
7:05 - 7:10Γιατί παίρνουν τέτοια ρίσκα
οι πρόσφυγες σαν τη Ντόα; -
7:11 - 7:16Εκατομμύρια πρόσφυγες
ζουν στην εξορία, στο κενό. -
7:17 - 7:22Πηγαίνουν σε άλλες χώρες
για να ξεφύγουν από έναν πόλεμο -
7:22 - 7:24που μαίνεται εδώ και τέσσερα χρόνια.
-
7:26 - 7:29Ακόμα κι αν ήθελαν
να επιστρέψουν, δεν μπορούν. -
7:29 - 7:32Τα σπίτια τους, οι επιχειρήσεις τους,
-
7:32 - 7:36οι κωμοπόλεις και οι πόλεις τους
έχουν καταστραφεί ολοσχερώς. -
7:36 - 7:37Το είδα με τα ίδια μου τα μάτια,
-
7:37 - 7:41σε μια πρόσφατη επίσκεψη
στο Χομς, στη Συρία. -
7:42 - 7:45Είναι μια πόλη, μνημείο παγκόσμιας
πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο, -
7:45 - 7:49και έτσι φαίνεται τώρα
το μέρος που κάποτε έσφυζε από ζωή. -
7:50 - 7:53Έτσι οι άνθρωποι συνεχίζουν να διαφεύγουν
-
7:53 - 7:57διασχίζοντας τα σύνορα
προς τις γειτονικές χώρες, -
7:57 - 8:01κι εμείς δημιουργούμε γι' αυτούς,
καταυλισμούς προσφύγων στην έρημο. -
8:01 - 8:05Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι
ζουν σε καταυλισμούς σαν κι αυτούς -
8:05 - 8:10και πολλές χιλιάδες ακόμα -εκατομμύρια-
ζουν σε κωμοπόλεις και πόλεις. -
8:10 - 8:11Και οι κοινότητες,
-
8:11 - 8:14οι γείτονες χώρες
που κάποτε τους καλωσόριζαν -
8:14 - 8:17με ανοιχτές καρδιές και ανοιχτές αγκάλες,
είναι καταβεβλημένες. -
8:18 - 8:22Απλά, δεν υπάρχουν αρκετά σχολεία,
συστήματα ύδρευσης και υγειονομία. -
8:23 - 8:25Ακόμα και οι πλούσιες Ευρωπαϊκές χώρες
-
8:25 - 8:28δεν θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν
μια τέτοια μαζική εισροή -
8:28 - 8:31χωρίς να κάνουν τεράστιες επενδύσεις.
-
8:33 - 8:37Ο πόλεμος στη Συρία οδήγησε
περίπου τέσσερα εκατομμύρια ανθρώπους -
8:37 - 8:38να περάσουν τα σύνορα,
-
8:38 - 8:43όμως πάνω από επτά εκατομμύρια άνθρωποι
είναι υπό διωγμό μέσα στη Συρία. -
8:43 - 8:47Αυτό σημαίνει πως πάνω από το μισό
του πληθυσμού της Συρίας -
8:47 - 8:49αναγκάστηκε να διαφύγει.
-
8:50 - 8:54Πάμε πίσω στις γειτονικές χώρες
που φιλοξενούν τόσους. -
8:55 - 9:00Αισθάνονται ότι οι πιο εύπορες χώρες
δεν τους έχουν στηρίξει αρκετά. -
9:01 - 9:06Οι μέρες έγιναν μήνες
και οι μήνες έγιναν χρόνια. -
9:07 - 9:10Η διαμονή των προσφύγων
υποτίθεται πως είναι προσωρινή. -
9:10 - 9:14Πίσω στην Ντόα και τον Μπάσεμ στο νερό.
-
9:14 - 9:18Ήταν η δεύτερη μέρα
και ο Μπάσεμ έχανε τις δυνάμεις του. -
9:19 - 9:23Τώρα ήταν η σειρά της Ντόα
να πει στον Μπάσεμ, -
9:23 - 9:26«Αγάπη μου, σε παρακαλώ,
μη χάνεις την ελπίδα σου. -
9:26 - 9:29Σκέψου το μέλλον μας. Θα τα καταφέρουμε».
-
9:30 - 9:32Κι εκείνος της είπε,
-
9:32 - 9:36«Συγνώμη,αγάπη μου, που σε έφερα
σε αυτή την κατάσταση. -
9:37 - 9:42Δεν αγάπησα κανέναν περισσότερο
απ' όσο αγαπώ εσένα». -
9:43 - 9:47Και μετά αφέθηκε και βυθίστηκε στο νερό
-
9:47 - 9:53και η Ντόα είδε την αγάπη της ζωής της
να πνίγεται μπροστά στα μάτια της. -
9:56 - 9:58Αργότερα την ίδια μέρα,
-
9:59 - 10:04μια μητέρα πήγε προς την Ντόα
με τη 18μηνη κόρη της, τη Μάσα. -
10:05 - 10:09Είναι το μικρό κοριτσάκι της φωτογραφίας
που σας έδειξα νωρίτερα με τα σωσίβια. -
10:10 - 10:12Η μεγαλύτερα αδερφή της
η Σάντρα είχε μόλις πνιγεί -
10:12 - 10:16και η μητέρα της ήξερε
πως έπρεπε να κάνει ό,τι μπορούσε -
10:16 - 10:18για να σώσει την κόρη της.
-
10:18 - 10:22Είπε στη Ντόα,
«Σε παρακαλώ πάρε αυτό το παιδί. -
10:22 - 10:26Άσε την να είναι μαζί σου.
Εγώ δεν θα ζήσω». -
10:28 - 10:31Και μετά απομακρύνθηκε και πνίγηκε.
-
10:32 - 10:36Έτσι, η Ντόα, η 19χρονη πρόσφυγας
που έτρεμε το νερό, -
10:36 - 10:38που δεν μπορούσε να κολυμπήσει,
-
10:38 - 10:44βρέθηκε να είναι υπεύθυνη
για δύο μωρά παιδιά. -
10:44 - 10:48Διψούσαν, πεινούσαν
και ήταν αναστατωμένα -
10:48 - 10:51και προσπαθούσε να κάνει
ό,τι μπορούσε για να τα διασκεδάσει, -
10:51 - 10:54να τους τραγουδήσει,
να τους πει λόγια από το Κοράνι. -
10:56 - 11:00Γύρω τους τα πτώματα
φούσκωναν και μελάνιαζαν. -
11:01 - 11:03Ο ήλιος έκαιγε κατά τη διάρκεια της μέρας,
-
11:03 - 11:05τη νύχτα είχε κρύο και ομίχλη.
-
11:05 - 11:07Ήταν πολύ τρομακτικά.
-
11:10 - 11:15Την τέταρτη μέρα στο νερό
ήρθε άλλος ένας άντρας - -
11:16 - 11:19η Ντόα θα ήταν κάπως έτσι,
-
11:20 - 11:22πάνω στο σωσίβιο με τα δύο παιδιά.
-
11:23 - 11:26Μια γυναίκα την πλησίασε την τέταρτη μέρα
-
11:26 - 11:29και της ζήτησε να πάρει κι άλλο ένα παιδί,
-
11:29 - 11:33ένα μικρό αγόρι τεσσάρων ετών.
-
11:34 - 11:38Όταν η Ντόα πήρε το μικρό αγόρι
και η μητέρα του πνίγηκε, -
11:38 - 11:40είπε στο παιδί που έκλαιγε,
-
11:40 - 11:43«Έφυγε για να σου φέρει νερό και φαγητό».
-
11:45 - 11:47Όμως σύντομα η καρδιά του
σταμάτησε να χτυπάει -
11:47 - 11:51και η Ντόα αναγκάστηκε
να αφήσει το αγόρι στο νερό. -
11:52 - 11:54Αργότερα την ίδια μέρα,
-
11:54 - 11:57κοίταξε ψηλά στον ουρανό με ελπίδα
-
11:57 - 12:01επειδή είδε δύο αεροπλάνα
να διασχίζουν τον ουρανό. -
12:01 - 12:06Κούνησε τα χέρια της,
ελπίζοντας πως θα την έβλεπαν, -
12:06 - 12:08όμως μετά από λίγο τα αεροπλάνα έφυγαν.
-
12:09 - 12:12Όμως το ίδιο απόγευμα,
καθώς έδυε ο ήλιος, -
12:12 - 12:15είδε ένα πλοίο, ένα εμπορικό πλοίο,
-
12:16 - 12:20και είπε, «Σε παρακαλώ, Θεέ μου,
ας με σώσουν». -
12:20 - 12:24Κουνούσε τα χέρια της και της φάνηκε
πως φώναζε για περίπου δύο ώρες. -
12:24 - 12:28Είχε σκοτεινιάσει,
αλλά τελικά οι προβολείς την εντόπισαν -
12:28 - 12:31και της πέταξαν ένα σκοινί,
-
12:31 - 12:36έκπληκτοι που είδαν μια γυναίκα
να κρατάει σφιχτά δύο μωρά. -
12:36 - 12:40Τους τράβηξαν πάνω στο σκάφος,
είχαν οξυγόνο και κουβέρτες, -
12:40 - 12:43και ένα ελληνικό ελικόπτερο
ήρθε να τους πάρει -
12:43 - 12:45και να τους πάει στην Κρήτη.
-
12:46 - 12:49Όμως η Ντόα κοιτούσε κάτω και ρωτούσε,
«Τι απέγινε η Μάλεκ;» -
12:50 - 12:54Και της είπαν ότι το μικρό μωρό
δεν είχε επιβιώσει, -
12:54 - 12:57ότι είχε αφήσει την τελευταία της πνοή
στην κλινική του πλοίου. -
12:58 - 13:04Όμως η Ντόα ήταν βέβαιη πως όταν
τους ανέβαζαν στο πλοίο που τους έσωσε, -
13:04 - 13:07η μικρούλα χαμογελούσε.
-
13:09 - 13:15Μόνο 11 άνθρωποι από τους 500
επιβίωσαν σ' αυτό το ναυάγιο. -
13:16 - 13:21Δεν έγινε ποτέ καμία
διεθνής έρευνα για τα αίτια. -
13:21 - 13:25Υπήρξαν κάποια ρεπορτάζ
περί μαζικής δολοφονίας στη θάλασσα, -
13:25 - 13:27περί μιας τρομερής τραγωδίας,
-
13:27 - 13:29αλλά αυτό μόνο για μία μέρα,
-
13:29 - 13:33μετά, ο κύκλος των ειδήσεων προχώρησε.
-
13:35 - 13:39Στο μεταξύ, σε μια παιδιατρική
κλινική στην Κρήτη, -
13:39 - 13:42η μικρή Μάσα βρισκόταν
στα πρόθυρα του θανάτου. -
13:44 - 13:47Ήταν εντελώς αφυδατωμένη,
στα όρια νεφρικής ανεπάρκειας. -
13:47 - 13:50Τα επίπεδα του σακχάρου
ήταν επικίνδυνα χαμηλά. -
13:50 - 13:53Οι γιατροί έκανα ό,τι μπορούσαν
για να γλυτώσουν τα νεφρά, -
13:53 - 13:57και οι Ελληνίδες νοσοκόμες
δεν έφυγαν στιγμή απ' το πλευρό της, -
13:57 - 13:59την κρατούσαν, την αγκάλιαζαν
και της τραγουδούσαν. -
13:59 - 14:04Την επισκέφτηκαν και συνάδελφοι μου
και της είπαν όμορφα λόγια στα Αραβικά. -
14:04 - 14:09Ως εκ θαύματος, η μικρή Μάσα επέζησε.
-
14:09 - 14:15Σύντομα, ο ελληνικός τύπος
έκανε ρεπορτάζ για το μωρό-θαύμα -
14:15 - 14:22που είχε επιζήσει τέσσερις μέρες στο νερό,
χωρίς φαγητό και χωρίς κάτι να πιει, -
14:22 - 14:27και άνθρωποι απ' όλη τη χώρα
ήθελαν να την υιοθετήσουν. -
14:28 - 14:31Στο μεταξύ, η Ντόα ήταν
σε ένα άλλο νοσοκομείο της Κρήτης, -
14:31 - 14:33αδύνατη, αφυδατωμένη.
-
14:34 - 14:40Μια οικογένεια Αιγυπτίων
έμεινε μαζί της όλον τον καιρό -
14:40 - 14:44και την πήρε σπίτι τους
μόλις βγήκε από το νοσοκομείο. -
14:45 - 14:49Σύντομα κυκλοφόρησε η είδηση
της σωτηρίας της Ντόα -
14:50 - 14:53και ένας τηλεφωνικός αριθμός
ανέβηκε στο Facebook. -
14:54 - 14:56Άρχισαν τα μηνύματα.
-
14:57 - 15:02«Ντόα, ξέρεις τι απέγινε ο αδερφός μου;
-
15:02 - 15:09Η αδερφή μου; Οι γονείς μου;
Οι φίλοι μου; Ξέρεις αν επέζησαν;» -
15:10 - 15:13Ένα από αυτά τα μηνύματα έλεγε,
-
15:13 - 15:19«Πιστεύω πως έσωσες
τη μικρή μου ανιψιά, τη Μάσα». -
15:20 - 15:23Και είχε αυτή τη φωτογραφία.
-
15:24 - 15:27Την έστειλε ο θείος της Μάσα,
-
15:27 - 15:31ένας Σύριος πρόσφυγας που είχε φτάσει
στη Σουηδία με την οικογένειά του -
15:31 - 15:34και τη μεγαλύτερη αδελφή της Μάσα.
-
15:34 - 15:40Ελπίζουμε ότι σύντομα
θα τον συναντήσει η Μάσα στη Σουηδία -
15:40 - 15:46και μέχρι τότε, τη φροντίζουν σε ένα
όμορφο ορφανοτροφείο στην Αθήνα. -
15:47 - 15:53Και η Ντόα; Κυκλοφόρησε η είδηση
και της δικής της σωτηρίας. -
15:54 - 15:57Και τα ΜΜΕ έγραψαν
για αυτή τη μικροκαμωμένη γυναίκα -
15:57 - 16:01που δεν μπορούσαν να καταλάβουν
πώς επιβίωσε τόσες μέρες, -
16:01 - 16:04υπό αυτές τις συνθήκες στη θάλασσα
-
16:04 - 16:07και παράλληλα έσωσε και άλλες ζωές.
-
16:09 - 16:15Η Ακαδημία των Αθηνών, ένα από τα πιο
διακεκριμένα ιδρύματα της Ελλάδας, -
16:15 - 16:18της απέμεινε το Αριστείο Ανδρείας
-
16:18 - 16:21και της αξίζουν όλοι αυτοί οι έπαινοι
-
16:21 - 16:24και της αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία.
-
16:25 - 16:28Όμως εξακολουθεί
να θέλει να πάει στη Σουηδία. -
16:28 - 16:31Θέλει να επανενωθεί με την οικογένειά της.
-
16:31 - 16:34Θέλει να πάρει από την Αίγυπτο
τη μητέρα της, τον πατέρα της -
16:34 - 16:37και τα μικρότερα αδέρφια της
και να τους πάει κι αυτούς εκεί -
16:37 - 16:40και πιστεύω πως θα τα καταφέρει.
-
16:40 - 16:43Θέλει να γίνει δικηγόρος ή πολιτικός
-
16:43 - 16:48ή κάτι όπου θα μπορεί να βοηθήσει
στην καταπολέμηση της αδικίας. -
16:48 - 16:51Είναι μια ασυνήθιστη επιζώσα.
-
16:52 - 16:54Όμως πρέπει να ρωτήσω:
-
16:55 - 16:57Τι θα γινόταν αν δεν είχε χρειαστεί
να πάρει αυτό το ρίσκο; -
16:57 - 17:00Γιατί έπρεπε να τα περάσει όλα αυτά;
-
17:00 - 17:05Γιατί δεν υπήρχε κάποιος νόμιμος τρόπος
για να σπουδάσει στην Ευρώπη; -
17:05 - 17:09Γιατί δεν μπορούσε η Μάσα
να είχε πάει αεροπορικώς στη Σουηδία; -
17:10 - 17:12Γιατί δεν μπορούσε ο Μπάσεμ
να έχει βρει δουλειά; -
17:13 - 17:19Γιατί δεν υπάρχει ένα εκτεταμένο πρόγραμμα
επανεγκατάστασης των Σύριων προσφύγων, -
17:19 - 17:22που είναι τα θύματα του χειρότερου
πολέμου της εποχής μας; -
17:23 - 17:28Αυτό το κάναμε για τους Βιετναμέζους
τη δεκαετία του '70. Γιατί όχι και τώρα; -
17:30 - 17:34Γιατί βοηθάμε τόσο λίγο
τις γειτονικές χώρες, -
17:34 - 17:37που φιλοξενούν τόσους πολλούς πρόσφυγες;
-
17:38 - 17:41Και γιατί -η βασική ερώτηση-
-
17:41 - 17:47γίνονται τόσα λίγα για να σταματήσουν
οι πόλεμοι, οι διώξεις, -
17:47 - 17:52και η φτώχεια που οδηγούν τόσους ανθρώπους
-
17:52 - 17:54στις ακτές τις Ευρώπης;
-
17:55 - 17:58Μέχρι να επιλυθούν αυτά τα ζητήματα,
-
17:58 - 18:01οι άνθρωποι θα συνεχίσουν
να βγαίνουν στη θάλασσα -
18:01 - 18:04και να αναζητούν ασφάλεια και άσυλο.
-
18:05 - 18:07Και τι γίνεται μετά;
-
18:07 - 18:10Λοιπόν, αυτό είναι κυρίως
επιλογή της Ευρώπης. -
18:10 - 18:13Κατανοώ τους φόβους του κόσμου.
-
18:14 - 18:16Οι άνθρωποι φοβούνται
για την ασφάλειά τους, -
18:16 - 18:20τις οικονομίες τους,
τις αλλαγές στον πολιτισμό τους. -
18:21 - 18:25Όμως είναι αυτά πιο σημαντικά
από τις ανθρώπινες ζωές; -
18:26 - 18:28Γιατί υπάρχει κάτι ουσιώδες εδώ,
-
18:29 - 18:31που νομίζω ότι υπερβαίνει όλα τα υπόλοιπα
-
18:31 - 18:35και έχει να κάνει
με τον συλλογικό ανθρωπισμό μας. -
18:36 - 18:40Κανένας άνθρωπος που προσπαθεί να ξεφύγει
από τον πόλεμο ή από διωγμό -
18:40 - 18:45δεν θα έπρεπε να πεθαίνει διασχίζοντας
τη θάλασσα για να φτάσει στην ασφάλεια. -
18:45 - 18:52(Χειροκρότημα)
-
19:02 - 19:03Ένα είναι σίγουρο:
-
19:03 - 19:06Κανένας πρόσφυγας δεν θα ανέβαινε
σε αυτά τα επικίνδυνα πλοία -
19:06 - 19:09αν μπορούσε να ευημερήσει
εκεί που βρίσκεται. -
19:09 - 19:12Κανένας μετανάστης δεν θα έκανε
αυτό το επικίνδυνο ταξίδι -
19:12 - 19:16αν είχε αρκετό φαγητό για τον εαυτό του
και την οικογένειά του. -
19:16 - 19:19Κανένας δεν θα έβαζε
τις οικονομίες μιας ζωής -
19:19 - 19:21στα χέρια διαβόητων λαθρεμπόρων,
-
19:21 - 19:25αν υπήρχε ένας νόμιμος τρόπος
για να μεταναστεύσουν. -
19:26 - 19:29Έτσι, εκ μέρους της μικρής Μάσα,
-
19:30 - 19:31και εκ μέρους της Ντόα,
-
19:32 - 19:33και του Μπάσεμ,
-
19:34 - 19:38και των 500 ανθρώπων
που πνίγηκαν μαζί τους, -
19:39 - 19:42μπορούμε να διασφαλίσουμε
ότι δεν πέθαναν άδικα; -
19:43 - 19:46Μπορούμε να εμπνευστούμε
από όσα συνέβησαν, -
19:46 - 19:52και να πάρουμε θέση για έναν κόσμο
στον οποίο κάθε ζωή θα είναι σημαντική; -
19:53 - 19:55Σας ευχαριστώ.
-
19:55 - 20:01(Χειροκρότημα)
-
20:16 - 20:18Έλενα Παπαδοπούλου:
Σ' ευχαριστώ πολύ, Μελίσα. -
20:18 - 20:21Σκέφτηκα ότι ίσως
θα θέλεις να μείνεις μαζί μου. -
20:27 - 20:29Είναι μια απίστευτη ιστορία.
-
20:29 - 20:33Δεν ξέρω πόσες από αυτές έχεις συναντήσει
-
20:33 - 20:35τους τελευταίους μήνες.
-
20:35 - 20:39Αλλά είναι μια χαρούμενη ιστορία.΄
Έχει χαρούμενο τέλος. -
20:40 - 20:45Επικεντρώνεται σε αυτό
που είπες στο τέλος, -
20:45 - 20:48αυτό που έχει σημασία
είναι η δική μας ανθρωπιά. -
20:48 - 20:51Μελίσα Φλέμινγκ: Σωστά.
-
20:53 - 20:56Ακούμε τόσες ιστορίες
για τους αυξανόμενους αριθμούς -
20:56 - 21:00-400% περισσότεροι πρόσφυγες
έρχονται στην Ελλάδα, -
21:00 - 21:04εκατομμύρια πρόσφυγες
φεύγουν για να σωθούν- -
21:04 - 21:08είναι δύσκολο να φανταστεί αυτούς
τους αριθμούς οποιοσδήποτε άνθρωπος. -
21:08 - 21:10Κι έτσι πιστεύω ότι αυτό
που πρέπει να κάνουμε, -
21:10 - 21:13είναι η ευθύνη μας
να μάθουμε την ανθρώπινη ιστορία, -
21:13 - 21:15τη μεμονωμένη ιστορία.
-
21:16 - 21:19Κι ένα από τα πράγματα
που βρίσκω πάντα στους πρόσφυγες, -
21:19 - 21:23είναι ότι έχουν απίστευτη
ψυχολογική αντοχή, -
21:24 - 21:27ιστορίες που ακούω δεν μπορώ
να φανταστώ να τις περνάω εγώ η ίδια, -
21:27 - 21:30και να επιζώ, και όμως αυτοί επιβιώνουν.
-
21:31 - 21:34Αυτό που χρειάζονται είναι λίγη ανθρωπιά,
-
21:34 - 21:36και μια ώθηση από τον κόσμο,
-
21:36 - 21:40επειδή σίγουρα δεν έρχονται εδώ
επειδή το θέλουν. -
21:40 - 21:42Θα προτιμούσαν να είναι στα σπίτια τους.
-
21:44 - 21:47ΕΠ: Σ' ευχαριστώ πολύ, Μελίσα.
ΜΦ: Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία. -
21:47 - 21:49(Χειροκρότημα)
- Title:
- Ένα καράβι που κουβαλούσε 500 πρόσφυγες βυθίστηκε στη θάλασσα. Η ιστορία δύο επιζώντων | Μελίσα Φλέμινγκ | TEDxThessaloniki
- Description:
-
Μια νεαρή γυναίκα που επέβαινε σ' ένα υπερφορτωμένο πλοίο που μετέφερε πάνω από 500 πρόσφυγες, έγινε απρόσμενα ηρωίδα. Αυτή η δυνατή ιστορία που την διηγείται η Μελίσα Φλέμινγκ της Υπηρεσίας για τους Πρόσφυγες του ΟΗΕ, δίνει την ανθρώπινη διάσταση στους απρόσωπους αριθμούς των ανθρώπων που προσπαθούν να διαφύγουν προς μια καλύτερη ζωή, με πλοία προσφύγων που συνεχίζουν να έρχονται...
Αυτή η ομιλία έγινε σε μια εκδήλωση TEDx, η οποία χρησιμοποιεί τη μορφή των συνεδρίων TED αλλά διοργανώνεται ανεξάρτητα, από μια τοπική κοινότητα/ομάδα. Διαβάστε περισσότερα στο http://ted.com/tedx
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDxTalks
- Duration:
- 21:51