Jak naprawić system edukacji... bez dodatkowych pieniędzy.
-
0:01 - 0:03Wszyscy mamy pewne uprzedzenia.
-
0:03 - 0:06Niektórzy na przykład uważają,
-
0:06 - 0:09że bardzo trudno jest zmienić
niewydolne systemy rządowe. -
0:10 - 0:12Kiedy myślimy o systemach rządowych,
-
0:12 - 0:15zwykle uważamy je
za archaiczne, skostniałe, -
0:15 - 0:18a ich władze za zbyt biurokratyczne,
-
0:18 - 0:19by mogły coś zmienić.
-
0:20 - 0:23Dziś chciałabym podważyć tę teorię.
-
0:24 - 0:28Chcę opowiedzieć wam historię
wielkiego systemu rządowego, -
0:28 - 0:31który nie tylko postanowił
się zreformować, -
0:31 - 0:35ale też osiągnął spektakularne wyniki
-
0:35 - 0:36w mniej niż trzy lata.
-
0:37 - 0:41Tak wygląda sala lekcyjna
w szkole państwowej w Indiach. -
0:41 - 0:43Jest tam około miliona takich szkół.
-
0:44 - 0:46Choć spędziłam w Indiach całe życie,
-
0:46 - 0:48to nawet dla mnie wizyta w takiej szkole
-
0:48 - 0:50jest przejmującym doświadczeniem.
-
0:51 - 0:53W wieku 11 lat
-
0:53 - 0:5750 procent dzieci ma takie braki w nauce,
-
0:57 - 0:59że nie mają szansy, by je nadrobić.
-
1:00 - 1:02Jedenastolatki nie potrafią dodawać,
-
1:02 - 1:05nie potrafią złożyć
gramatycznie poprawnego zdania. -
1:06 - 1:09To rzeczy, z którymi zwykle
-
1:09 - 1:10radzą sobie ośmiolatki.
-
1:11 - 1:13W wieku trzynastu, czternastu lat
-
1:13 - 1:15większość dzieci odchodzi ze szkoły.
-
1:16 - 1:20W Indiach szkoły oferują
nie tylko darmową naukę, -
1:20 - 1:23ale też podręczniki, ćwiczenia, posiłki,
-
1:23 - 1:25a czasem nawet stypendia gotówkowe.
-
1:26 - 1:29Mimo to 40 procent rodziców
-
1:29 - 1:32zabiera dzieci ze szkoły państwowej
-
1:32 - 1:35i płaci z własnej kieszeni
za szkołę prywatną. -
1:35 - 1:39Dla porównania, w dużo bogatszych
Stanach Zjednoczonych -
1:39 - 1:41odsetek ten wynosi tylko 10 procent.
-
1:41 - 1:46To świadczy o tym, jak chore jest
szkolnictwo publiczne w Indiach. -
1:47 - 1:52W takich okolicznościach latem 2013 roku
-
1:52 - 1:56zadzwoniła do mnie Surina Rajan,
fantastyczna kobieta, -
1:56 - 2:00która była wówczas szefem
Departamentu Edukacji Szkolnej -
2:00 - 2:02w stanie Hariana w Indiach.
-
2:02 - 2:05Powiedziała nam: "Jestem tu szefem
-
2:05 - 2:07od dwóch lat.
-
2:07 - 2:10Próbowałam wielu rozwiązań, bezskutecznie.
-
2:10 - 2:11Czy moglibyście mi pomóc?".
-
2:13 - 2:16Kilka informacji na temat Hariany.
-
2:16 - 2:19W tym stanie mieszka 30 milionów ludzi.
-
2:20 - 2:23Do 15 tysięcy szkół państwowych
-
2:23 - 2:26uczęszcza ponad 2 miliony dzieci.
-
2:26 - 2:29Można więc powiedzieć,
że podczas tej rozmowy -
2:29 - 2:31obiecałam, że pomogę zreformować
-
2:31 - 2:35system stanu wielkości Peru czy Kanady.
-
2:37 - 2:40Rozpoczynając projekt miałam
bolesną świadomość dwóch rzeczy. -
2:40 - 2:43Po pierwsze, nigdy wcześniej
czymś takim się nie zajmowałam. -
2:43 - 2:48Po drugie, wielu próbowało,
jednak bez większych sukcesów. -
2:48 - 2:51Wraz z kolegami szukaliśmy
podobnego przypadku -
2:51 - 2:52w kraju i za granicą,
-
2:52 - 2:55przykładu, który moglibyśmy
wykorzystać w Harianie, -
2:55 - 2:57ale niczego nie znaleźliśmy.
-
2:57 - 3:00Musieliśmy stworzyć wszystko od podstaw.
-
3:01 - 3:04Zabraliśmy się od razu do pracy
-
3:04 - 3:07i od samego początku
zasypywano nas pomysłami. -
3:07 - 3:10Ludzie proponowali: "Zmieńmy
system rekrutacji nauczycieli. -
3:10 - 3:12Zatrudnijmy i przeszkolmy
nowych dyrektorów. -
3:12 - 3:15Wyślijmy ich na kursy za granicę.
-
3:15 - 3:17Wyposażmy klasy w nowoczesny sprzęt".
-
3:17 - 3:20Pod koniec pierwszego tygodnia
mieliśmy już 50 pomysłów. -
3:20 - 3:22Wszystkie wydawały się świetne.
-
3:22 - 3:27Ale w żaden sposób nie dałoby się
wprowadzić w życie 50 rzeczy. -
3:27 - 3:29Powiedziałam więc: "Chwila.
-
3:29 - 3:32Zastanówmy się najpierw,
co chcemy osiągnąć". -
3:32 - 3:35Po długich negocjacjach i debatach
-
3:35 - 3:41Hariana wyznaczyła sobie taki cel:
do 2020 roku poziom wiedzy 80% dzieci -
3:41 - 3:43będzie adekwatny do ich wieku.
-
3:44 - 3:46Szczegóły, jak to osiągnąć,
nie mają znaczenia. -
3:46 - 3:49Ważne, że cel był
wystarczająco szczegółowy, -
3:50 - 3:53ponieważ pozwoliło to nam
przyjrzeć się wszystkim pomysłom, -
3:53 - 3:54które nam proponowano,
-
3:54 - 3:57i zdecydować, które z nich
wprowadzimy w życie. -
3:57 - 4:01Czy ten pomysł pomoże nam osiągnąć cel?
Jeśli tak, zatrzymujemy go. -
4:01 - 4:04Jeśli nie lub nie jesteśmy pewni,
odkładamy go na bok. -
4:04 - 4:09Choć wydaje się to banalne,
ustalenie szczegółowego celu -
4:09 - 4:12pozwoliło nam działać
precyzyjnie i ze skupieniem -
4:12 - 4:14na drodze do zmian.
-
4:14 - 4:16Patrząc na ostatnie dwa i pól roku,
-
4:16 - 4:18był to słuszny wybór.
-
4:19 - 4:21Mieliśmy już cel,
-
4:21 - 4:24teraz musieliśmy zrozumieć,
na czym polega problem. -
4:25 - 4:28Przed odwiedzeniem szkół
często słyszeliśmy, -
4:28 - 4:30że jakość nauczania jest zła,
-
4:30 - 4:34bo nauczyciele albo są leniwi
i nie przychodzą do pracy, -
4:34 - 4:37albo są niekompetentni
i nie potrafią uczyć. -
4:37 - 4:42W szkołach odkryliśmy coś zupełnie innego.
-
4:42 - 4:45Przez większość dni
większość nauczycieli była w szkole. -
4:46 - 4:47Rozmowa z nimi uświadomiła nam,
-
4:47 - 4:51że doskonale potrafią
uczyć w szkole podstawowej. -
4:52 - 4:54Jednak nie uczyli.
-
4:55 - 4:56Byłam w szkole,
-
4:56 - 4:59gdzie nauczyciele nadzorowali
-
4:59 - 5:01budowę sali lekcyjnej i toalety.
-
5:02 - 5:03Byłam w szkole,
-
5:03 - 5:06gdzie dwóch nauczycieli
poszło do pobliskiego banku, -
5:06 - 5:09żeby wpłacić na konta uczniów
pieniądze ze stypendiów. -
5:09 - 5:14W porze obiadowej większość nauczycieli
-
5:14 - 5:18pilnowała gotowania
i wydawania posiłków uczniom. -
5:19 - 5:20Zapytaliśmy nauczycieli,
-
5:20 - 5:23co się dzieje, dlaczego nie uczą.
-
5:23 - 5:25Powiedzieli, że nie tego
się od nich oczekuje. -
5:26 - 5:29Kiedy przychodzi wizytator,
-
5:29 - 5:31sprawdza dokładnie,
-
5:31 - 5:34czy jest toaleta, czy podano posiłek.
-
5:34 - 5:37Gdy dyrektor udaje się
na zebranie do wydziału oświaty, -
5:37 - 5:39omawia się dokładnie te rzeczy.
-
5:40 - 5:45Było tak dlatego,
że przez ostatnie dwadzieścia lat -
5:45 - 5:48Indie starały się zapewnić dzieciom
dostęp do szkół, ich wystarczającą liczbę, -
5:48 - 5:51i zachęcić do chodzenia do szkoły.
-
5:51 - 5:55Rząd wprowadził całą masę programów,
-
5:55 - 5:56aby sprostać tym wyzwaniom,
-
5:57 - 6:01a nauczyciele stali się
ich domniemanymi wykonawcami. -
6:01 - 6:03Nieoficjalnie.
-
6:05 - 6:10Tak naprawdę nie było potrzeby
doszkalać nauczycieli -
6:10 - 6:12ani monitorować ich obecności,
-
6:12 - 6:15ale powiedzieć im, że najważniejsze,
-
6:16 - 6:18żeby wrócili do klas i uczyli.
-
6:18 - 6:22Powinno się ich nadzorować,
oceniać i nagradzać -
6:22 - 6:23za jakość nauczania,
-
6:23 - 6:25a nie całe mnóstwo innych spraw.
-
6:26 - 6:28Analizując system edukacji,
-
6:29 - 6:34sięgając bardziej w głąb, znaleźliśmy
kilka podstawowych przyczyn, -
6:34 - 6:38które określały i kształtowały
zachowanie ludzi w systemie. -
6:38 - 6:42Zdaliśmy sobie sprawę, że jeśli
nie zmienimy tych właśnie spraw, -
6:42 - 6:44możemy robić wiele rzeczy,
-
6:44 - 6:46możemy szkolić, możemy wyposażać szkoły,
-
6:46 - 6:48ale system się nie zmieni.
-
6:48 - 6:52Rozwiązanie tych nieoczywistych,
ale podstawowych problemów -
6:52 - 6:53stało się kluczową częścią programu.
-
6:55 - 6:58Mieliśmy cel i zdefiniowaliśmy problem.
-
6:58 - 7:00Kolejnym etapem było
znalezienie rozwiązania. -
7:01 - 7:03Nie chcieliśmy zaczynać od zera,
-
7:03 - 7:06więc postanowiliśmy rozejrzeć się dookoła.
-
7:06 - 7:11Znaleźliśmy cudne eksperymenty pilotażowe
-
7:11 - 7:14w całym kraju i na całym świecie.
-
7:14 - 7:18Niewielkie projekty prowadzone
przez organizacje pozarządowe i fundacje. -
7:18 - 7:22Co ciekawe, żaden z nich
nie był prowadzony na dużą skalę. -
7:22 - 7:26Wszystkie ograniczały się
do 50, 100 czy 500 szkół, -
7:26 - 7:29a my potrzebowaliśmy
rozwiązania dla 15 000. -
7:29 - 7:31Zadaliśmy sobie pytanie,
-
7:31 - 7:34dlaczego działania te można prowadzić
skutecznie tylko na mniejszą skalę? -
7:35 - 7:38Okazało się, że organizacje pozarządowe
-
7:38 - 7:40wnoszą nie tylko specjalistyczną wiedzę,
-
7:40 - 7:43ale również dodatkowe środki.
-
7:43 - 7:45Mogą to być pieniądze,
-
7:45 - 7:46zasoby ludzkie
-
7:46 - 7:48czy technologie.
-
7:48 - 7:52W tych 50 czy 100 szkołach,
w których działają, -
7:52 - 7:55owe dodatkowe środki wiele zmieniają.
-
7:55 - 7:58Wyobraźcie sobie teraz,
że szef organizacji pozarządowej -
7:58 - 8:01idzie do szefa Departamentu Szkolnictwa
-
8:01 - 8:04i proponuje taki sam projekt
dla 15 000 szkół. -
8:04 - 8:08Gdzie znajdzie pieniądze,
-
8:08 - 8:10żeby objąć nim 15 000 szkół?
-
8:10 - 8:12Nie ma dodatkowych pieniędzy,
-
8:12 - 8:14nie ma odpowiednich środków.
-
8:14 - 8:16Innowacja nie działa na każdą skalę.
-
8:17 - 8:20Na samym więc początku ustaliliśmy,
-
8:20 - 8:23że nasze rozwiązanie musi
działać na każdą skalę. -
8:23 - 8:26Musi działać w 15 000 szkół.
-
8:26 - 8:30Musi działać w ramach obecnego budżetu
-
8:30 - 8:33i środków, które stan już posiada.
-
8:34 - 8:35Łatwiej powiedzieć niż zrobić.
-
8:35 - 8:37(Śmiech)
-
8:37 - 8:39Właśnie wtedy
-
8:39 - 8:41moja ekipa mnie znienawidziła.
-
8:41 - 8:46Spędzaliśmy mnóstwo czasu
w biurze, kawiarniach, -
8:46 - 8:47czasami nawet knajpach,
-
8:47 - 8:49intensywnie główkując,
-
8:49 - 8:52jak rozwiązać ten problem.
-
8:52 - 8:56Myślę, że w końcu znaleźliśmy
rozwiązanie dla wielu spraw. -
8:56 - 8:58Oto przykład.
-
8:58 - 9:00Jednym z aspektów efektywnego uczenia się
-
9:00 - 9:03jest nauka przez doświadczenie.
-
9:03 - 9:06Zamiast uczyć się na pamięć z książek,
-
9:06 - 9:07dzieci powinny działać,
-
9:07 - 9:09bo wtedy uczą się najskuteczniej.
-
9:09 - 9:12Chodzi o to, by dać uczniom
-
9:12 - 9:15rzeczy takie jak koraliki,
patyczki czy liczydła. -
9:15 - 9:18Ale nie mieliśmy budżetu, by je dać
-
9:18 - 9:2015 tysiącom szkół, 2 milionom dzieci.
-
9:20 - 9:22Potrzebowaliśmy innego rozwiązania.
-
9:22 - 9:24Nic nie przychodziło nam do głowy.
-
9:24 - 9:27Któregoś dnia ktoś z naszego zespołu
odwiedzał pewną szkołę -
9:27 - 9:32i zobaczył, jak nauczyciel podnosi
z ziemi patyki i kamienie, -
9:32 - 9:33żeby zabrać je do klasy
-
9:33 - 9:35i dać uczniom.
-
9:36 - 9:39Doznaliśmy olśnienia.
-
9:40 - 9:42Teraz w podręcznikach w Harianie
-
9:43 - 9:45przy każdym zagadnieniu
znajduje się notatka -
9:45 - 9:48zawierająca praktyczne pomysły
dla nauczycieli, -
9:48 - 9:52jak uczyć tego zagadnienia przez działanie
-
9:52 - 9:55i jak działanie to może być zrealizowane
-
9:55 - 9:58z wykorzystaniem przedmiotów
z najbliższego otoczenia, -
9:58 - 10:01na przykład szkolnego ogrodu
czy sali lekcyjnej, -
10:01 - 10:04jako pomocy naukowych.
-
10:04 - 10:07Nauczyciele w Harianie
-
10:07 - 10:10stosują wiele innowacji,
żeby móc dobrze uczyć. -
10:11 - 10:14W ten sposób mogliśmy od samego początku
-
10:14 - 10:16wprowadzać w życie każdy pomysł
-
10:16 - 10:19we wszystkich 15 000 szkół.
-
10:20 - 10:22To wiąże się z ostatnim punktem.
-
10:23 - 10:26Jak można coś wprowadzić w 15 000 szkół
-
10:26 - 10:28wśród 100 000 nauczycieli?
-
10:28 - 10:30Departament wykorzystywał wcześniej
-
10:30 - 10:32bardzo ciekawy proces.
-
10:32 - 10:34Nazywam go łańcuszkiem nadziei.
-
10:36 - 10:39Napisane przez departament pismo
-
10:39 - 10:40przesyłano do niższego szczebla,
-
10:40 - 10:42czyli biur okręgowych,
-
10:42 - 10:45mając nadzieję, że w każdym z nich
-
10:45 - 10:49jakiś urzędnik otworzy je, przeczyta,
-
10:49 - 10:51a następnie roześle dalej
-
10:51 - 10:53do biur dzielnicowych.
-
10:53 - 10:56W biurze dzielnicowym
-
10:56 - 10:58inny urzędnik miał otrzymać pismo,
-
10:58 - 11:02otworzyć, przeczytać i rozesłać
do 15 000 dyrektorów. -
11:02 - 11:05Wreszcie dyrektorzy
-
11:05 - 11:08mieli otrzymać pismo, zrozumieć je
-
11:08 - 11:10i zacząć wprowadzać w życie.
-
11:10 - 11:12Było to trochę niedorzeczne.
-
11:13 - 11:15Wiedzieliśmy, że mogłaby
to zmienić technologia, -
11:15 - 11:17ale byliśmy też świadomi,
że większość tych szkół -
11:17 - 11:19nie ma komputera czy adresu mailowego.
-
11:20 - 11:24Nauczyciele mają jednak smartfony.
-
11:24 - 11:28Cały czas esemesują,
wchodzą na Facebooka i WhatsApp. -
11:29 - 11:31Dlatego teraz w Harianie
-
11:31 - 11:36wszyscy dyrektorzy szkół i nauczyciele
są podzieleni na setki grup na WhatsApp -
11:36 - 11:38i kiedy trzeba przekazać jakąś informację,
-
11:38 - 11:41publikuje się ją we wszystkich grupach.
-
11:41 - 11:44Rozchodzi się błyskawicznie.
-
11:44 - 11:47Można od razu sprawdzić, kto ją otrzymał,
-
11:47 - 11:48kto ją przeczytał.
-
11:48 - 11:52Nauczyciele mogą od razu
poprosić o dodatkowe wyjaśnienia. -
11:52 - 11:53Co ciekawe,
-
11:53 - 11:57nie tylko my odpowiadamy na pytania.
-
11:57 - 11:59Inny nauczyciel z innej części stanu
-
11:59 - 12:02może zabrać głos i odpowiedzieć na nie.
-
12:02 - 12:05Wszyscy zachowują się
jak członkowie jednej grupy -
12:05 - 12:06i zmiany zostają wprowadzone.
-
12:08 - 12:10Dziś, gdy odwiedza się szkołę w Harianie,
-
12:10 - 12:12wszystko wygląda inaczej.
-
12:12 - 12:14Nauczyciele wrócili do klas
-
12:14 - 12:15i uczą,
-
12:15 - 12:17często stosując innowacyjne metody.
-
12:18 - 12:21Kiedy wizytator odwiedza szkołę,
-
12:21 - 12:25sprawdza nie tylko toaletę,
-
12:25 - 12:27ale również jakość nauczania.
-
12:28 - 12:31Raz na kwartał ocenia się postępy
-
12:31 - 12:33wszystkich uczniów w Harianie
-
12:33 - 12:36i szkoły, które mają dobre wyniki,
otrzymują nagrody. -
12:36 - 12:39Szkoły ze słabymi wynikami
-
12:39 - 12:41czeka odbycie trudnej rozmowy.
-
12:42 - 12:44Oczywiście dostają też dodatkowe wsparcie,
-
12:44 - 12:46by lepiej sobie radzić w przyszłości.
-
12:47 - 12:49W dziedzinie szkolnictwa
-
12:49 - 12:51trudno o szybkie rezultaty.
-
12:52 - 12:55Gdy mówi się o zmianach
systemowych, na dużą skalę, -
12:55 - 12:58w grę wchodzą okresy 7 czy 10 lat.
-
12:58 - 12:59Ale nie w Harianie.
-
13:00 - 13:04W ostatnim roku przeprowadzono
trzy niezależne badania -
13:04 - 13:07mierzące wyniki nauczania.
-
13:07 - 13:09Wszystkie pokazują, że w Harianie
-
13:09 - 13:12dzieje się coś zasadniczego,
coś niespotykanego. -
13:12 - 13:15Poziom nauczania dzieci przestał spadać
-
13:15 - 13:16i zaczął wzrastać.
-
13:16 - 13:20Hariana jest jednym
z niewielu stanów w Indiach, -
13:20 - 13:21gdzie sytuacja się poprawia,
-
13:21 - 13:25i zdecydowanie tym,
gdzie poprawia się najszybciej. -
13:26 - 13:27To tylko początek.
-
13:27 - 13:29Przed nami jeszcze długa droga,
-
13:29 - 13:31ale daje nam dużo nadziei na przyszłość.
-
13:33 - 13:34Niedawno byłam w szkole
-
13:34 - 13:36i kiedy wychodziłam,
-
13:36 - 13:38spotkałam pewną panią
-
13:38 - 13:39o imieniu Parvati.
-
13:39 - 13:40Była matką jednego z uczniów
-
13:40 - 13:41i uśmiechała się.
-
13:42 - 13:45Zapytałam, dlaczego
się uśmiecha, co się dzieje. -
13:45 - 13:48Powiedziała, że nie wie, co się dzieje,
-
13:48 - 13:51ale wie, że jej dzieci się uczą,
-
13:51 - 13:52dobrze się przy tym bawią,
-
13:52 - 13:55więc na razie przestanie szukać dla nich
-
13:55 - 13:56prywatnej szkoły.
-
13:58 - 14:00Wracając do początku mego wystąpienia.
-
14:00 - 14:01Czy systemy rządowe mogą się zmienić?
-
14:02 - 14:04Zdecydowanie.
-
14:04 - 14:06Jeśli dać im właściwą dźwignię,
-
14:06 - 14:07mogą przenosić góry.
-
14:08 - 14:09Dziękuję.
-
14:09 - 14:15(Brawa)
- Title:
- Jak naprawić system edukacji... bez dodatkowych pieniędzy.
- Speaker:
- Seema Bansal
- Description:
-
Seema Bansal określiła drogę reformy szkolnictwa publicznego w 15 000 szkół
w Harianie (Indie) wytyczając ambitny cel: do 2020 roku 80 procent uczniów powinno mieć wiedzę adekwatną do wieku. Stara się osiągnąć go poprzez reformy, które sprawdzą się w każdej szkole bez dodatkowych nakładów.
Bansai i jej zespół odnieśli sukces używając pomysłowych, prostych narzędzi, jak komunikacja z nauczycielami przez czat esemesowy, i już wymiernie poprawili naukę i zaangażowanie w szkołach Hariany. - Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 14:28
Rysia Wand approved Polish subtitles for How to fix a broken education system ... without any more money | ||
Rysia Wand edited Polish subtitles for How to fix a broken education system ... without any more money | ||
Marta Konieczna accepted Polish subtitles for How to fix a broken education system ... without any more money | ||
Marta Konieczna edited Polish subtitles for How to fix a broken education system ... without any more money | ||
Marta Konieczna edited Polish subtitles for How to fix a broken education system ... without any more money | ||
Rysia Wand rejected Polish subtitles for How to fix a broken education system ... without any more money | ||
Rysia Wand edited Polish subtitles for How to fix a broken education system ... without any more money | ||
Olga Buczek accepted Polish subtitles for How to fix a broken education system ... without any more money |