Τα παιδιά χρειάζονται δομή
-
0:01 - 0:02Αυτό που θέλω να κάνω αυτό το απόγευμα
-
0:02 - 0:05είναι λίγο διαφορετικό απ'ό,τι έχει προγραμματιστεί.
-
0:05 - 0:07Την εξωτερική πολιτική μπορείτε να την καταλάβετε
-
0:07 - 0:10παρακολουθώντας, ξέρω 'γω,
τη Ρέιτσελ Μάντοου ή κάποιον άλλον, -
0:10 - 0:12αλλά --
(Γέλια) -- -
0:12 - 0:16θέλω να σας μιλήσω
για τους νέους και τη δομή, -
0:16 - 0:18τους νέους και τη δομή.
-
0:18 - 0:20Αυτό συνέβη την προηγούμενη Τετάρτη το απόγευμα
-
0:20 - 0:22σ' ένα σχολείο στο Μπρούκλιν, στη Νέα Υόρκη,
-
0:22 - 0:25στο Λύκειο Κρίστο Ρέι,
που διευθύνεται από Ιησουίτες. -
0:25 - 0:29Μιλούσα σ' αυτούς τους μαθητές,
για κοιτάξτε τους. -
0:29 - 0:32Βρίσκονταν γύρω μου σε τρεις κατευθύνσεις.
-
0:32 - 0:34Θα παρατηρήσατε ότι σχεδόν όλοι
προέρχονται από μειονότητες. -
0:34 - 0:36Βλέπετε ότι το κτίριο είναι μάλλον λιτό.
-
0:36 - 0:40Είναι ένα παλιό σχολικό κτίριο της Νέας Υόρκης,
τίποτα το ιδιαίτερο. -
0:40 - 0:43Εκεί έχουν ακόμα παλιούς μαυροπίνακες.
-
0:43 - 0:46Σ' αυτό το σχολείο φοιτούν περίπου 300 παιδιά
-
0:46 - 0:48και το σχολείο λειτουργεί εδώ και τέσσερα χρόνια
-
0:48 - 0:51και σε λίγο θα αποφοιτήσει η πρώτη τους τάξη.
-
0:51 - 0:53Θα αποφοιτήσουν 22 μαθητές
-
0:53 - 0:55και όλοι τους θα πάνε στο κολέγιο.
-
0:55 - 0:58Προέρχονται από σπίτια όπου υπάρχει συνήθως
-
0:58 - 1:01μόνο ένα άτομο,
-
1:01 - 1:04συνήθως η μητέρα ή η γιαγιά και αυτό είναι όλο,
-
1:04 - 1:06και έρχονται εδώ για τη μόρφωσή τους
-
1:06 - 1:07και για τη δομή τους.
-
1:07 - 1:10Έβγαλα λοιπόν αυτή τη φωτογραφία
και την ανέβασα -
1:10 - 1:13στη σελίδα μου στο Facebook
την προηγούμενη βδομάδα -
1:13 - 1:14και κάποιος σχολίασε:
-
1:14 - 1:19«Γιατί τον έχει βάλει να στέκεται προσοχή;»
-
1:19 - 1:24Έπειτα είπαν: «Φαίνεται ωραίος όμως».
(Γέλια) -
1:24 - 1:26Φαίνεται όντως ωραίος, διότι τα παιδιά
χρειάζονται δομή -
1:26 - 1:30και το κόλπο μου σε όλες μου τις εμφανίσεις
σε σχολεία -
1:30 - 1:33είναι όταν τελειώνω τη μικρή μου ομιλία στα παιδιά,
-
1:33 - 1:35να τα καλώ ύστερα να κάνουν ερωτήσεις
-
1:35 - 1:37και όταν σηκώνουν το χέρι τους,
τους λέω: «Σήκω πάνω» -
1:37 - 1:39και τους σηκώνω και τους βάζω
να σταθούν μπροστά μου. -
1:39 - 1:41Τους βάζω να σταθούν προσοχή σαν στρατιώτες.
-
1:41 - 1:43Βάλτε τα χέρια σας κάθετα στα πλευρά σας,
-
1:43 - 1:47κοιτάξτε ίσια μπροστά, ανοίξτε τα μάτια σας
-
1:47 - 1:50και πείτε την ερώτησή σας δυνατά
για να την ακούσουν όλοι. -
1:50 - 1:53Μην καμπουριάζετε, όχι κρεμασμένα παντελόνια,
τίποτα τέτοιο. -
1:53 - 1:55(Γέλια)
-
1:55 - 1:58Αυτός ο νεαρός --
το επώνυμό του είναι Κρουζ -- -
1:58 - 2:02το λάτρεψε. Το έχει βάλει στη σελίδα του
στο Facebook και εξαπλώθηκε. -
2:02 - 2:04(Γέλια)
-
2:04 - 2:07Οπότε ο κόσμος νομίζει πως φέρομαι άσχημα
σ΄αυτό το παιδί. -
2:07 - 2:08Όχι, απλά κάνουμε λίγη πλάκα.
-
2:08 - 2:11Και καθώς το κάνω χρόνια αυτό, ξέρω ότι
-
2:11 - 2:14όσο πιο μικρά είναι, τόσο πιο πλάκα έχει.
-
2:14 - 2:17Όταν έχω εξάχρονα ή επτάχρονα σε μια ομάδα,
-
2:17 - 2:19πρέπει να βρω έναν τρόπο να τα κρατήσω ήσυχα.
-
2:19 - 2:21Είναι σίγουρο πως θα αρχίσουν να μουρμουρίζουν.
-
2:21 - 2:22Έτσι παίζω μαζί τους ένα μικρό παιχνίδι
-
2:22 - 2:24πριν τα βάλω να σταθούν προσοχή.
-
2:24 - 2:26Τους λέω: «Ακούστε. Στο στρατό,
-
2:26 - 2:29όταν θέλουμε να κάνουμε κάποιον να προσέξει,
-
2:29 - 2:32έχουμε μια εντολή. Ονομάζεται “Ανάπαυση”.
-
2:32 - 2:35Σημαίνει ότι όλοι πρέπει να είναι ήσυχοι
και να προσέχουν. Να ακούνε. -
2:35 - 2:36Καταλάβατε;»
-
2:36 - 2:41«Ναι, ναι, ναι». «Ας εξασκηθούμε.
Αρχίστε όλοι να μιλάτε». -
2:41 - 2:45Τους αφήνω να συνεχίσουν για δέκα δευτερόλεπτα και μετά λέω: «Ανάπαυση!»
-
2:45 - 2:48«Ε!» (Γέλια)
-
2:48 - 2:51«Μάλιστα Στρατηγέ. Μάλιστα Στρατηγέ!».
-
2:51 - 2:53Δοκιμάστε το στα παιδιά σας.
Δείτε αν έχει αποτέλεσμα. (Γέλια) -
2:53 - 2:56Δε νομίζω.
-
2:56 - 2:59Αλλά τέλος πάντων, είναι ένα παιχνίδι που παίζω,
και αυτό προέρχεται προφανώς -
2:59 - 3:01από τη στρατιωτική μου εμπειρία.
-
3:01 - 3:04Διότι στο μεγαλύτερο μέρος
της ενήλικής μου ζωής -
3:04 - 3:08δούλεψα με νεαρά παιδιά, τους αποκαλώ
εφήβους με όπλα. -
3:08 - 3:11Τους φέρναμε στον στρατό
-
3:11 - 3:13και το πρώτο πράγμα που κάναμε
ήταν να τους εισάγουμε -
3:13 - 3:17σ' ένα περιβάλλον δομής,
να τους βάλουμε σε βαθμίδες, -
3:17 - 3:19να φορέσουμε σε όλους τα ίδια ρούχα,
-
3:19 - 3:21να κόψουμε τα μαλλιά τους
για να είναι όλοι ίδιοι, -
3:21 - 3:23να εξασφαλίσουμε ότι στέκονται ανά βαθμίδες.
-
3:23 - 3:25Τους διδάσκουμε να κάνουν κλίσεις
επί δεξιά και επί αριστερά, -
3:25 - 3:27για να υπακούν στις οδηγίες και να ξέρουν
-
3:27 - 3:30τις συνέπειες του να
μην υπακούσουν στις οδηγίες. -
3:30 - 3:32Αυτό τους προσφέρει δομή.
-
3:32 - 3:36Τότε τους γνωρίζουμε κάποιον τον οποίο
μισούν αμέσως, τον λοχία εκπαιδευτή. -
3:36 - 3:38Και φυσικά τον μισούν.
-
3:38 - 3:40Ο λοχίας εκπαιδευτής αρχίζει να τους φωνάζει
-
3:40 - 3:44και να τους λέει κάθε λογής απαίσια πράγματα.
-
3:44 - 3:47Όμως με την πάροδο του χρόνου συμβαίνει
το πιο απίθανο πράγμα. -
3:47 - 3:50Μόλις διαμορφωθεί η δομή,
-
3:50 - 3:53μόλις αυτοί κατανοήσουν γιατί γίνεται κάτι,
-
3:53 - 3:57μόλις καταλάβουν ότι:
«Η μαμά δεν είναι εδώ, γιε μου. -
3:57 - 4:01Είμαι ο χειρότερος εχθρός σου.
Είμαι και ο μπαμπάς σου και η μαμά σου. -
4:01 - 4:03Έτσι απλά έχουν τα πράγματα.
Το 'πιασες, μικρέ; -
4:03 - 4:06Ναι, και όταν θα σε ρωτάω κάτι,
υπάρχουν μόνο τρεις δυνατές απαντήσεις: -
4:06 - 4:09ναι κύριε, όχι κύριε, καμιά δικαιολογία κύριε.
-
4:09 - 4:11Μην αρχίσεις να μου λες για ποιο λόγο
δεν έκανες κάτι. -
4:11 - 4:13Οι απαντήσεις είναι ναι κύριε, όχι κύριε,
καμιά δικαιολογία κύριε». -
4:13 - 4:15«Δεν ξυρίστηκες». «Μα κύριε --»
-
4:15 - 4:18«Όχι, μην μου πεις πόσες φορές
κόπηκες το πρωί. -
4:18 - 4:20Σου λέω ότι δεν ξυρίστηκες».
-
4:20 - 4:23«Καμιά δικαιολογία, κύριε».
«Μπράβο μικρέ, μαθαίνεις γρήγορα». -
4:23 - 4:25Αλλά δεν φαντάζεστε τι μπορείτε
να κάνετε με αυτούς -
4:25 - 4:28μόλις τους εισάγετε σ' αυτήν τη δομή.
-
4:28 - 4:33Σε 18 εβδομάδες, έχουν μια δεξιότητα.
Είναι ώριμοι. -
4:33 - 4:36Και ξέρετε, αρχίζουν τελικά να εκτιμούν
τον λοχία εκπαιδευτή -
4:36 - 4:38και ποτέ δεν τον ξεχνάνε.
-
4:38 - 4:40Τελικά τον σέβονται.
-
4:40 - 4:44Χρειαζόμαστε περισσότερη τέτοια δομή και σεβασμό
-
4:44 - 4:46στις ζωές των παιδιών μας.
-
4:46 - 4:48Περνάω πολύ καιρό με ομάδες νέων,
-
4:48 - 4:51έτσι λέω στον κόσμο: «Πότε ξεκινάει
η διαδικασία της μόρφωσης;» -
4:51 - 4:53Λέμε συνέχεια: «Ας φτιάξουμε τα σχολεία.
-
4:53 - 4:57Ας βοηθήσουμε περισσότερο τους καθηγητές μας.
Ας βάλουμε περισσότερους υπολογιστές. -
4:57 - 5:00Ας τα συνδέσουμε όλα με το διαδίκτυο».
-
5:00 - 5:03Αυτή δεν είναι ολόκληρη η απάντηση.
Είναι μέρος της. -
5:03 - 5:06Όμως η αληθινή απάντηση ξεκινάει
όταν φέρνουμε το παιδί στο σχολείο -
5:06 - 5:11με τη δομή στην καρδιά και την ψυχή
του παιδιού εξαρχής. -
5:11 - 5:14Πότε ξεκινάει η διαδικασία της μόρφωσης;
Μήπως στην πρώτη τάξη; -
5:14 - 5:16Όχι, όχι, ξεκινά την πρώτη φορά
-
5:16 - 5:19που ένα παιδί στην αγκαλιά της μάνας του
-
5:19 - 5:21κοιτάει τη μητέρα του
-
5:21 - 5:25και λέει: «Α, αυτή πρέπει να είναι η μητέρα μου.
-
5:25 - 5:27Είναι αυτή που με ταΐζει.
-
5:27 - 5:29Ναι, όταν δεν αισθάνομαι πολύ καλά,
-
5:29 - 5:32αυτή με φροντίζει.
-
5:32 - 5:35Θα μάθω τη δική της γλώσσα».
-
5:35 - 5:38Εκείνη τη στιγμή αποκλείουν όλες τις άλλες γλώσσες
-
5:38 - 5:40που θα μπορούσαν να μάθουν σ' αυτή την ηλικία,
-
5:40 - 5:43αλλά στους τρεις μήνες, αυτή είναι μοναδική.
-
5:43 - 5:45Αν το κάνει αυτό το άτομο, είτε είναι η μητέρα
-
5:45 - 5:47ή η γιαγιά, όποιος το κάνει,
-
5:47 - 5:49τότε ξεκινάει η διαδικασία της μόρφωσης.
-
5:49 - 5:51Τότε ξεκινάει η γλώσσα.
-
5:51 - 5:53Τότε αρχίζει η αγάπη. Τότε αρχίζει η δομή.
-
5:53 - 5:56Τότε αρχίζουμε να εντυπώνουμε στο παιδί
-
5:56 - 5:58ότι «είσαι ξεχωριστό,
-
5:58 - 6:01είσαι διαφορετικό από κάθε άλλο παιδί στον κόσμο.
-
6:01 - 6:03Και θα σου διαβάσουμε».
-
6:03 - 6:06Ένα παιδί που δεν του έχουν διαβάσει
-
6:06 - 6:08θα διατρέξει κίνδυνο όταν πάει σχολείο.
-
6:08 - 6:10Ένα παιδί που δεν ξέρει τα χρώματα
-
6:10 - 6:13ή δεν ξέρει να πει την ώρα,
δεν ξέρει να δέσει κορδόνια, -
6:13 - 6:14δεν ξέρει να τα κάνει όλα αυτά
-
6:14 - 6:17και δεν ξέρει να κάνει κάτι
-
6:17 - 6:20που ως λέξη μου είχε εντυπωθεί όταν ήμουν παιδί: προσοχή.
-
6:20 - 6:24Πρόσεξε πώς φέρεσαι! Πρόσεξε τους μεγαλύτερους! Πρόσεξε τι λες!
-
6:24 - 6:27Έτσι μεγαλώνουν σωστά τα παιδιά.
-
6:27 - 6:30Βλέπω και τα δικά μου εγγόνια
-
6:30 - 6:34τα οποία, προς μεγάλη απελπισία των παιδιών μου,
-
6:34 - 6:39κάνουν ακριβώς ό,τι έκαναν οι γονείς τους. Ξέρετε γιατί; Τους εντυπώνουν χαρακτηριστικά τους.
-
6:39 - 6:44Αυτό πρέπει να κάνετε για να προετοιμάσετε
τα παιδιά για την εκπαίδευση και το σχολείο. -
6:44 - 6:46Προσπαθώ με όλη μου τη δύναμη
-
6:46 - 6:48να μεταφέρω το μήνυμα
-
6:48 - 6:52πως χρειαζόμαστε το προνήπιο, χρειαζόμαστε
το πρόγραμμα Head Start, -
6:52 - 6:55χρειαζόμαστε την προγεννητική φροντίδα.
-
6:55 - 6:59Η διαδικασία της μόρφωσης ξεκινά ακόμα
και πριν τη γέννηση του παιδιού -
6:59 - 7:02και αν δεν το κάνετε αυτό, θα έχετε προβλήματα.
-
7:02 - 7:04Υπάρχουν προβλήματα σε τόσες
από τις κοινότητές μας -
7:04 - 7:07και τόσα σχολεία όπου τα παιδιά έρχονται
-
7:07 - 7:10στην πρώτη τάξη και τα μάτια τους βγάζουν σπίθες,
-
7:10 - 7:13έχουν το μικρό τους σακίδιο και είναι έτοιμα να ξεκινήσουν
-
7:13 - 7:17και τότε συνειδητοποιούν ότι δεν είναι
σαν τα άλλα πρωτάκια -
7:17 - 7:21που ξέρουν βιβλία, τους έχουν διαβάσει,
μπορούν να γράψουν το αλφάβητο. -
7:21 - 7:24Και στην τρίτη τάξη, τα παιδιά που δεν είχαν
-
7:24 - 7:28αυτή τη δομή και την προσοχή στην αρχή
-
7:28 - 7:30καταλαβαίνουν πως έμειναν πίσω, και τι κάνουν;
-
7:30 - 7:33Φέρονται αντιδραστικά και κάνοντας αυτό,
μπαίνουν στο δρόμο -
7:33 - 7:36για τη φυλακή ή για να εγκαταλείψουν
πρόωρα το σχολείο. -
7:36 - 7:38Είναι προβλέψιμο.
-
7:38 - 7:41Αν δεν είσαι στο σωστό επίπεδο ανάγνωσης
στην τρίτη τάξη, -
7:41 - 7:45είσαι υποψήφιος για φυλάκιση στα 18,
-
7:45 - 7:47και έχουμε το υψηλότερο ποσοστό φυλάκισης
-
7:47 - 7:50επειδή δεν δίνουμε στα παιδιά μας
το σωστό ξεκίνημα στη ζωή. -
7:50 - 7:52Το τελευταίο κεφάλαιο στο βιβλίο μου ονομάζεται
-
7:52 - 7:55«Το δώρο μιας καλής αρχής».
-
7:55 - 7:59Το δώρο μιας καλής αρχής. Κάθε παιδί
θα έπρεπε να έχει μια καλή αρχή στη ζωή. -
7:59 - 8:02Είμαι προνομιούχος που είχα αυτό το καλό ξεκίνημα.
-
8:02 - 8:04Δεν ήμουν καλός μαθητής.
-
8:04 - 8:06Φοιτούσα σε δημόσιο σχολείο στη Νέα Υόρκη
-
8:06 - 8:09και δεν τα πήγαινα καθόλου καλά.
-
8:09 - 8:13Έχω ολόκληρο τον φάκελό μου από την Επιτροπή Εκπαίδευσης της Νέας Υόρκης
-
8:13 - 8:15από το νηπιαγωγείο ως και το κολέγιο.
-
8:15 - 8:18Τον χρειάστηκα όταν έγραφα το πρώτο μου βιβλίο.
-
8:18 - 8:20Ήθελα να δω αν θυμόμουν σωστά,
-
8:20 - 8:23και, μα την πίστη μου, σωστά θυμόμουν.
(Γέλια) -
8:23 - 8:26Σε όλα Γ.
-
8:26 - 8:28Τελικά τελείωσα το λύκειο,
-
8:28 - 8:30μπήκα στο Σίτυ Κόλετζ της Νέας Υόρκης
-
8:30 - 8:34με μέσο όρο 78,3, με τον οποίο
δεν θα έπρεπε να με έχουν δεχθεί -
8:34 - 8:37και ξεκίνησα στη μηχανική
-
8:37 - 8:39και αυτό κράτησε μόνο έξι μήνες.
(Γέλια) -
8:39 - 8:43Έπειτα μπήκα στη γεωλογία, αυτό ήταν πιο εύκολο.
-
8:43 - 8:45Και τότε βρήκα το ROTC.
(Σώμα Εκπαίδευσης Έφεδρων Αξιωματικών) -
8:45 - 8:49Βρήκα κάτι που έκανα καλά και που το αγαπούσα
-
8:49 - 8:53και βρήκα μια ομάδα νεαρών σαν εμένα
που αισθάνονταν το ίδιο. -
8:53 - 8:57Έτσι ολόκληρη η ζωή μου τότε ήταν αφιερωμένη
στο ROTC και τον στρατό. -
8:57 - 9:00Και λέω στα παιδιά παντού, καθώς μεγαλώνετε
-
9:00 - 9:02και αυτή η δομή διαμορφώνεται μέσα σας,
-
9:02 - 9:05να ψάχνετε πάντα αυτό που μπορείτε
να κάνετε καλά και που αγαπάτε να το κάνετε -
9:05 - 9:08και όταν τα βρείτε αυτά τα δύο στοιχεία μαζί,
τότε είστε έτοιμοι. -
9:08 - 9:11Αυτό συμβαίνει. Και αυτό ακριβώς είχα βρει.
-
9:11 - 9:13Οι αρχές στο CCNY είχαν αρχίσει να κουράζονται
με την παρουσία μου. -
9:13 - 9:15Ήμουν πλέον εκεί τέσσερα χρόνια
και πλησίαζα τα πέντε -
9:15 - 9:20και οι βαθμοί μου δεν ήταν ιδιαίτερα καλοί
-
9:20 - 9:23και είχα κατά καιρούς προβλήματα με τη διοίκηση.
-
9:23 - 9:26Έτσι είπαν: «Μα πηγαίνει τόσο καλά στο ROTC.
-
9:26 - 9:29Δες, σ' αυτό έχει παντού Α, αλλά πουθενά αλλού».
-
9:29 - 9:33Έτσι είπαν: «Ας πάρουμε τους βαθμούς του
στο ROTC -
9:33 - 9:37και ας τους βάλουμε στο συνολικό του μέσο όρο
να δούμε τι θα γίνει». -
9:37 - 9:43Το έκαναν και έτσι έφτασα στο 2,0/4,0
(Γέλια) -
9:43 - 9:47Ναι.
(Γέλια) (Χειροκρότημα) -
9:47 - 9:50Είπαν: «Φτάνει για κυβερνητικές εργασίες.
-
9:50 - 9:54Δώστε τον στον στρατό. Δεν θα τον ξαναδούμε.
Δεν θα τον ξαναδούμε». -
9:54 - 9:56Έτσι μ' έστειλαν στον στρατό
-
9:56 - 9:59και ιδού, πολλά χρόνια αργότερα,
-
9:59 - 10:04θεωρούμαι ένας από τους σημαντικότερους
αποφοίτους του CCNY. (Γέλια) -
10:04 - 10:07Οπότε λέω σε όλους τους νέους,
-
10:07 - 10:11το θέμα δεν είναι που ξεκινάς τη ζωή,
είναι το τι κάνεις με τη ζωή -
10:11 - 10:15που καθορίζει που θα καταλήξεις στη ζωή σου
-
10:15 - 10:17και είστε ευλογημένοι που ζείτε σε μια χώρα που,
-
10:17 - 10:20ανεξάρτητα από που ξεκινάς, έχεις ευκαιρίες
-
10:20 - 10:23εφόσον πιστεύεις στον εαυτό σου,
-
10:23 - 10:26πιστεύεις στην κοινωνία και τη χώρα
-
10:26 - 10:30και πιστεύεις ότι μπορείς να αυτοβελτιωθείς
-
10:30 - 10:32και να αποκτήσεις γνώσεις καθώς προχωράς.
-
10:32 - 10:34Αυτό είναι το κλειδί της επιτυχίας.
-
10:34 - 10:38Αλλά ξεκινά με το δώρο μιας καλής αρχής.
-
10:38 - 10:40Αν δεν δώσουμε αυτό το δώρο σε καθένα
από τα παιδιά μας, -
10:40 - 10:44αν δεν επενδύσουμε στη μικρότερη ηλικία,
-
10:44 - 10:46θα έχουμε δυσκολίες.
-
10:46 - 10:51Γι' αυτό έχουμε ποσοστό εγκατάλειψης του σχολείου ύψους περίπου 25% γενικότερα
-
10:51 - 10:53και σχεδόν 50% του πληθυσμού των μειονοτήτων
-
10:53 - 10:57που ζουν σε περιοχές χαμηλού εισοδήματος,
-
10:57 - 11:00διότι δεν έχουν το δώρο μιας καλής αρχής.
-
11:00 - 11:04Αυτό το δώρο για μένα δεν ήταν το να έχω
μια καλή οικογένεια, -
11:04 - 11:07μια ωραία οικογένεια,
αλλά το ότι η οικογένεια αυτή μου έλεγε: -
11:07 - 11:11«Για άκου, ήρθαμε σ' αυτήν τη χώρα
με βάρκες που κουβαλούσαν μπανάνες -
11:11 - 11:15το 1920 και το 1924.
-
11:15 - 11:19Δουλέψαμε σαν τα σκυλιά
στη βιομηχανία ενδυμάτων κάθε μέρα. -
11:19 - 11:22Δεν το κάνουμε για να μπορείς εσύ
να χώσεις πράγματα στο ρουθούνι σου -
11:22 - 11:27ή να έχεις μπλεξίματα. Και μην σκεφτείς καν
να εγκαταλείψεις το σχολείο». -
11:27 - 11:30Αν γυρνούσα ποτέ σπίτι και έλεγα
σ' αυτούς τους μετανάστες -
11:30 - 11:32πως: «Ξέρετε, βαρέθηκα το σχολείο
και γι'αυτό το παρατάω», -
11:32 - 11:35θα έλεγαν: «Εμείς σε παρατάμε.
Θα κάνουμε άλλο παιδί». -
11:35 - 11:41(Γέλια)
-
11:41 - 11:44Είχαν προσδοκίες για όλα τα ξαδέλφια
-
11:44 - 11:47και την ευρύτερη οικογένεια μεταναστών
που έμενε στο Νότιο Μπρονξ, -
11:47 - 11:50αλλά για εμάς είχαν
κάτι παραπάνω από προσδοκίες. -
11:50 - 11:54Έχωσαν μέσα στις καρδιές μας σαν μαχαίρι
-
11:54 - 11:59μια αίσθηση ντροπής:
«Μην ντροπιάσεις αυτήν την οικογένεια». -
11:59 - 12:01Κάποιες φορές είχα μπελάδες
-
12:01 - 12:03και οι γονείς μου γυρνούσαν σπίτι
-
12:03 - 12:06και εγώ ήμουν στο δωμάτιό μου
περιμένοντας αυτό που θα συνέβαινε -
12:06 - 12:08και καθόμουν και μονολογούσα: «Λοιπόν, κοίτα,
-
12:08 - 12:13πάρε τη ζώνη και χτύπα με, αλλά μην μου ξαναπείς να “μην ντροπιάζω την οικογένεια”».
-
12:13 - 12:16Με διέλυε όταν μου το έκανε αυτό η μητέρα μου.
-
12:16 - 12:18Έπειτα είχα ένα εκτεταμένο κοινωνικό δίκτυο.
-
12:18 - 12:21Τα παιδιά χρειάζονται ένα δίκτυο.
Έχουν ανάγκη να μετέχουν σε μια φυλή, -
12:21 - 12:23μια οικογένεια, μια κοινότητα.
-
12:23 - 12:27Στην περίπτωσή μου ήταν οι θείες που έμεναν
στις εργατικές κατοικίες. -
12:27 - 12:29Δεν ξέρω πόσοι από εσάς είστε από τη Νέα Υόρκη,
-
12:29 - 12:31αλλά υπήρχαν εκείνες οι εργατικές κατοικίες
-
12:31 - 12:34και εκείνες οι γυναίκες κρέμονταν πάντα έξω
από ένα παράθυρο, -
12:34 - 12:36ακουμπώντας σ' ένα μαξιλάρι.
-
12:36 - 12:39Ποτέ δεν έφευγαν.
(Γέλια) -
12:39 - 12:42Εγώ μεγάλωσα περπατώντας εκείνους τους δρόμους
-
12:42 - 12:43και αυτές ήταν πάντα εκεί.
-
12:43 - 12:46Ποτέ δεν πήγαιναν στο μπάνιο. Ποτέ δεν μαγείρευαν.
(Γέλια) -
12:46 - 12:49Ποτέ δεν έκαναν τίποτα.
-
12:49 - 12:51Όμως μας κρατούσαν στο παιχνίδι.
-
12:51 - 12:54Μας κρατούσαν στο παιχνίδι.
-
12:54 - 12:56Δεν τις ενδιέφερε
-
12:56 - 13:01αν θα γινόσουν γιατρός ή δικηγόρος ή στρατηγός,
-
13:01 - 13:04και ποτέ δεν περίμεναν να έχουν στρατηγούς
στην οικογένεια, -
13:04 - 13:07εφόσον σπούδαζες και έπειτα έβρισκες δουλειά.
-
13:07 - 13:09«Μην μας λέτε για αυτοπραγμάτωση και άλλα τέτοια.
-
13:09 - 13:12Βρείτε δουλειά και φύγετε από το σπίτι.
-
13:12 - 13:15Δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο.
-
13:15 - 13:18Τότε μπορείτε να μας στηρίζετε οικονομικά.
Αυτός είναι ο ρόλος σας παιδιά». -
13:18 - 13:24Άρα είναι απαραίτητο να επανεισάγουμε
κάπως αυτή την κουλτούρα -
13:24 - 13:28στις οικογένειές μας, σ' όλες τις οικογένειες.
-
13:28 - 13:31Είναι τόσο σημαντικό ώστε όλοι εσείς εδώ σήμερα
-
13:31 - 13:34που είστε άνθρωποι επιτυχημένοι
-
13:34 - 13:39και είμαι σίγουρος ότι έχετε υπέροχες οικογένειες
και παιδιά και εγγόνια -
13:39 - 13:40δεν είστε αρκετοί. Πρέπει να κοιτάξετε προς τα έξω
-
13:40 - 13:43και να βρείτε παιδιά σαν τον κύριο Κρουζ
-
13:43 - 13:46που μπορούν να τα καταφέρουν
αν τους δώσετε τη δομή, -
13:46 - 13:48αν τους βοηθήσετε, αν γίνετε μέντοράς τους,
-
13:48 - 13:51αν επενδύσετε σε κέντρα νεότητας,
-
13:51 - 13:53αν συνεργαστείτε με το σχολικό σας σύστημα,
-
13:53 - 13:54αν εξασφαλίσετε ότι είναι το καλύτερο
σχολικό σύστημα, -
13:54 - 13:59και όχι απλά στο σχολείο του παιδιού σας,
αλλά και στο σχολείο πέρα, στο Χάρλεμ, -
13:59 - 14:02όχι μόνο στα Μοντεσσοριανά σχολεία
στη Δυτική Όχθη. -
14:02 - 14:06Όλοι μας πρέπει να δεσμευόμαστε για κάτι τέτοιο.
-
14:06 - 14:08Δεν επενδύουμε απλά στα παιδιά.
-
14:08 - 14:10Επενδύουμε στο μέλλον μας.
-
14:10 - 14:13Θα είμαστε μια χώρα πλειοψηφίας-μειονοτήτων
-
14:13 - 14:15για άλλη μια γενιά.
-
14:15 - 14:19Εκείνοι που τώρα αποκαλούμε μειονότητες
θα είναι η πλειοψηφία. -
14:19 - 14:21Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι είναι έτοιμοι
να γίνουν η πλειοψηφία. -
14:21 - 14:23Πρέπει να βεβαιωθούμε ότι είναι έτοιμοι
να γίνουν οι ηγέτες -
14:23 - 14:26της σπουδαίας χώρας μας,
-
14:26 - 14:30μιας χώρας που είναι μοναδική,
-
14:30 - 14:32μιας χώρας που με εκπλήσσει καθημερινά,
-
14:32 - 14:34μιας χώρας που αγαπά τις φιλονικίες.
Συνέχεια καβγαδίζουμε μεταξύ μας. -
14:34 - 14:37Έτσι πρέπει να λειτουργεί το σύστημα.
-
14:37 - 14:41Είναι μια χώρα τόσων αντιθέσεων, αλλά είναι
ένα έθνος των εθνών. -
14:41 - 14:45Αγγίζουμε κάθε έθνος. Κάθε έθνος μας αγγίζει.
-
14:45 - 14:46Είμαστε ένα έθνος μεταναστών.
-
14:46 - 14:50Γι' αυτό χρειαζόμαστε ορθή μεταναστευτική πολιτική.
-
14:50 - 14:53Είναι γελοίο να μην έχουμε μια ορθή
μεταναστευτική πολιτική -
14:53 - 14:56για να δεχτούμε εκείνους που θέλουν να έρθουν εδώ
και να γίνουν μέρος αυτού του σπουδαίου έθνους -
14:56 - 14:58ή που μπορούν να φύγουν πίσω
στην πατρίδα τους με εκπαίδευση τέτοια -
14:58 - 15:01ώστε να βοηθήσουν τους δικούς τους
να ξεπεράσουν τη φτώχεια. -
15:01 - 15:05Μια από τις ιστορίες που λατρεύω
να διηγούμαι αφορά στη χαρά μου -
15:05 - 15:07να πηγαίνω στη Νέα Υόρκη όπου μεγάλωσα
-
15:07 - 15:08και να περπατάω στη Λεωφόρο Παρκ
μια υπέροχη μέρα -
15:08 - 15:11και να θαυμάζω τα πάντα και να βλέπω
να περνάνε άνθρωποι -
15:11 - 15:12από όλο τον κόσμο.
-
15:12 - 15:16Όμως αυτό που πάντα κάνω είναι να σταματήσω
σε μια από τις γωνίες -
15:16 - 15:19και να αγοράσω ένα χοτ-ντογκ
από τον μετανάστη πλανόδιο. -
15:19 - 15:23Πρέπει να φάω οπωσδήποτε «βρώμικο».
(Γέλια) -
15:23 - 15:26Άσχετα από που είμαι ή τι έχω να κάνω,
-
15:26 - 15:27αυτό το κάνω πάντα.
-
15:27 - 15:29Το έκανα ακόμα και ως Υπουργός Εξωτερικών.
-
15:29 - 15:32Έβγαινα από τη σουίτα μου στο Γουόλντορφ Αστόρια,
-
15:32 - 15:35-- (Γέλια) --
-
15:35 - 15:39περπατούσα στο δρόμο και έφτανα στη 55η Οδό
-
15:39 - 15:41ψάχνοντας τον μετανάστη πλανόδιο
με το καρότσι του. -
15:41 - 15:43Εκείνες τις μέρες, είχα γύρω μου
πέντε σωματοφύλακες -
15:43 - 15:46και στο πλάι με συνόδευαν ταυτόχρονα
τρία περιπολικά της Νέας Υόρκης -
15:46 - 15:51για να σιγουρευτούν ότι δεν θα με φάει κανείς καθώς περπατούσα στη Λεωφόρο Παρκ. (Γέλια)
-
15:51 - 15:53Ζητούσα λοιπόν ένα χοτ-ντογκ από τον τύπο
-
15:53 - 15:55κι αυτός άρχιζε να το ετοιμάζει, και τότε
έβλεπε τριγύρω του -
15:55 - 15:57τους σωματοφύλακες και τα περιπολικά --
-
15:57 - 15:59«Έχω πράσινη κάρτα! Έχω πράσινη κάρτα!»
(Γέλια) -
15:59 - 16:03«Εντάξει, εντάξει».
-
16:03 - 16:06Αλλά τώρα είμαι μόνος μου.
-
16:06 - 16:08Δεν έχω σωματοφύλακες, δεν έχω περιπολικά.
Δεν έχω τίποτα. -
16:08 - 16:11Αλλά πρέπει να πάρω ένα χοτ-ντογκ.
-
16:11 - 16:15Το έκανα μόλις την προηγούμενη βδομάδα.
Ήταν βράδυ Τρίτης -
16:15 - 16:17στο Κολόμπους Σερκλ.
-
16:17 - 16:20Το σκηνικό επαναλαμβάνεται πολύ συχνά.
-
16:20 - 16:23Πηγαίνω και ζητάω ένα χοτ-ντογκ
-
16:23 - 16:26και ο τύπος το ετοιμάζει, και καθώς τελειώνει
-
16:26 - 16:28λέει: «Σας ξέρω εσάς. Σας βλέπω στην τηλεόραση.
-
16:28 - 16:30Ναι, είστε ο Στρατηγός Πάουελ».
-
16:30 - 16:33«Ναι, ναι». «Ω...»
-
16:33 - 16:34Του δίνω τα χρήματα.
-
16:34 - 16:39«Όχι, Στρατηγέ. Δεν γίνεται να με πληρώσετε.
Έχω ήδη πληρωθεί. -
16:39 - 16:43Η Αμερική μ' έχει πληρώσει.
Ποτέ δεν ξεχνάω από που προέρχομαι. -
16:43 - 16:46Αλλά τώρα είμαι Αμερικανός.
Σας ευχαριστώ, κύριε». -
16:46 - 16:48Δέχομαι τη γενναιοδωρία,
συνεχίζω τον δρόμο μου -
16:48 - 16:51και συνειδητοποιώ, Θεέ μου,
-
16:51 - 16:55είναι η ίδια χώρα που δέχτηκε με αυτό τον τρόπο
τους γονείς μου πριν 90 χρόνια. -
16:55 - 16:57Έτσι είμαστε ακόμα αυτή η μεγαλειώδης χώρα,
-
16:57 - 17:00αλλά τροφοδοτούμαστε
από νέους ανθρώπους που έρχονται -
17:00 - 17:03από κάθε χώρα του κόσμου
-
17:03 - 17:06και είναι η υποχρέωσή μας
ως συμβαλλόμενοι πολίτες -
17:06 - 17:08της υπέροχης αυτής χώρας μας
-
17:08 - 17:11να διασφαλίσουμε πως κανένα παιδί
δεν θα μείνει πίσω. -
17:11 - 17:13Σας ευχαριστώ πολύ.
-
17:13 - 17:25(Χειροκρότημα)
- Title:
- Τα παιδιά χρειάζονται δομή
- Speaker:
- Κόλιν Πάουελ
- Description:
-
Πώς μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μια καλή αρχή; Σ' αυτήν την ειλικρινή και εγκάρδια ομιλία, ο Κόλιν Πάουελ, ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, ζητάει από γονείς, φίλους και συγγενείς να στηρίξουν τα παιδιά πριν ακόμα ξεκινήσουν το δημοτικό, μέσω της κοινότητας και ενός ισχυρού αισθήματος ευθύνης (Βιντεοσκοπήθηκε στο TEDxMidAtlantic).
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 17:46
Dimitra Papageorgiou approved Greek subtitles for Kids need structure | ||
Dimitra Papageorgiou approved Greek subtitles for Kids need structure | ||
Chryssa R. Takahashi accepted Greek subtitles for Kids need structure | ||
Chryssa R. Takahashi accepted Greek subtitles for Kids need structure | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Kids need structure | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Kids need structure | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Kids need structure | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Kids need structure |