คุณจะอยู่อย่างประสบความสำเร็จหรือเป็นที่ยกย่องสรรเสริญ
-
0:01 - 0:02คือว่า ผมเฝ้าครุ่นคิดมานานเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่าง
-
0:02 - 0:06ความสำเร็จ และ
ความดีที่เป็นที่ยกย่องสรรเสริญ -
0:06 - 0:08ความสำเร็จ คือสิ่งที่
คุณใส่ไว้ในแฟ้มประวัติของคุณ -
0:08 - 0:12มันคือทักษะที่คุณนำสู่ตลาด
-
0:12 - 0:14ส่วนคำยกย่องสรรเสริญ คือ
-
0:14 - 0:15สิ่งที่คุณถูกกล่าวถึงในทางสรรเสริญ
-
0:15 - 0:18ซึ่งเป็นสิ่งที่ลึกซึ้ง ที่จะบ่งบอกตัวตนลึก ๆ ของคุณ
-
0:18 - 0:20อะไรคือธรรมชาติของความสัมพันธ์ของคุณ
-
0:20 - 0:23คุณเป็นคนกล้าหาญ กล้าแสดงความรัก
เป็นตัวของตัวเอง จิตใจมั่นคง หรือไม่ -
0:23 - 0:25พวกเราส่วนใหญ่ รวมไปถึง ผม
อาจกล่าวได้ว่า -
0:25 - 0:27ความดีที่เป็นที่สรรเสริญโดยทั่วไป
มีความสำคัญมากกว่า -
0:28 - 0:30แต่อย่างน้อยในกรณีของ
ผม ความดีที่เป็นที่สรรเสริญนั้น -
0:30 - 0:33เป็นสิ่งที่ผมคิดถึงโดยส่วนใหญ่หรือไม่
และคำตอบก็คือไม่ -
0:33 - 0:35แล้วผมก็เฝ้าคิดถึงแต่ปัญหานั้น
-
0:35 - 0:36และนักคิดที่ได้ช่วยผมคิดเกี่ยวกับปัญหานี้
-
0:36 - 0:38คือ ชายที่มีชื่อว่า
โจเซฟ โซโลเวทชิค ผู้ที่เป็นแร๊บไบ -
0:38 - 0:41เขาเขียนหนังสือชื่อ ชายผู้โดดเดี่ยวใน ศรัทธา
(The Lonely Man Of Faith) ในปี 1965 -
0:41 - 0:45โซโลเวทชิค กล่าวไว้ว่า คนเรามีธรรมชาติสองด้าน
-
0:45 - 0:47ซึ่งเขาเรียกมันว่า อดัม 1
และ อดัม 2 -
0:47 - 0:49อดัม 1 คือ ความต้องการเชิงวัตถุ ทะเยอทะยาน
-
0:49 - 0:51เป็นธรรมชาติด้านภายนอกของเรา
-
0:51 - 0:53เขาต้องการก่อร่างและสร้างพวกพ้อง
-
0:53 - 0:55สร้างนวัตกรรมแปลกใหม่
-
0:55 - 0:57อดัม 2 คือ ธรรมชาติด้านอ่อนน้อมถ่อมตนของเรา
-
0:57 - 1:00อดัม 2 ไม่เพียงต้องการทำความดี
แต่ต้องการเป็นความดีงาม -
1:00 - 1:02เพื่อที่จะใช้ชีวิตตามวิถีภายใน
-
1:02 - 1:06ที่สรรเสริญพระเจ้า การสร้างสรรค์
และความเป็นไปได้ -
1:06 - 1:08อดัม 1 ต้องการพิชิตโลก
-
1:08 - 1:11อดัม 2 ต้องการฟังเสียงเรียกร้อง และเชื่อฟังโลก
-
1:11 - 1:13อดัม 1 ต้องการลิ้มรสความสำเร็จ
-
1:13 - 1:16อดัม 2 ลิ้มรสความมั่นคงและความแข็งแกร่งภายใน
-
1:16 - 1:19อดัม 1 คอยถามว่า สิ่งต่างๆ ทำงานอย่างไร
-
1:19 - 1:21อดัม 2 เฝ้าถามว่า ทำไมเราจึงมาอยู่ที่นี่
-
1:21 - 1:23คำขวัญของอดัม 1 คือ ความสำเร็จ
-
1:23 - 1:27คำขวัญของอดัม 2 คือ ความรัก
การไถ่บาป และ การกลับคืน -
1:27 - 1:29และโซโลเวทชิคกล่าวว่า
ธรรมชาติทั้งสองด้านของเรา -
1:29 - 1:32กำลังทำสงครามกันอยู่
-
1:32 - 1:34เราอยู่ในโลกที่ต้องเผชิญหน้ากับตัวเองตลอดเวลา
-
1:34 - 1:37ระหว่างความสำเร็จภายนอก และคุณค่าภายใน
-
1:37 - 1:40และสิ่งที่อาจฟังแปลกๆ
เกี่ยวกับเรื่องนี้ ที่ผมจะพูดคือ -
1:40 - 1:41ธรรมชาติสองด้านของมนุษย์นั้นทำงาน
-
1:41 - 1:44ด้วยตรรกะที่แตกต่างกัน
-
1:44 - 1:46ตรรกะภายนอก คือ ตรรกะทางเศรษฐศาสตร์
-
1:46 - 1:49เหตุนำมาซึ่งผลลัพธ์
ความเสี่ยงนำไปสู่รางวัล -
1:49 - 1:51ธรรมชาติภายในของมนุษย์เราคือ
-
1:51 - 1:55ตรรกะด้านคุณธรรม ซึ่งบ่อยครั้งเป็นตรรกะที่สวนทาง
-
1:55 - 1:56คุณจะต้องให้จึงจะได้รับ
-
1:56 - 1:58คุณจะต้องยอมแพ้บางสิ่งภายนอกตัวคุณ
-
1:58 - 2:00เพื่อได้รับความเข้มแข็งภายในตัวคุณเอง
-
2:00 - 2:03คุณต้องเอาชนะแรงปรารถนาที่คุณต้องการ
-
2:03 - 2:06เพื่อที่จะเติมเต็มตัวคุณ
คุณต้องลืมตัวตนของคุณ -
2:06 - 2:10เพื่อที่จะค้นหาตัวเอง
คุณต้องปล่อยวางตัวเอง -
2:10 - 2:13เราเกิดมาเพื่ออยู่ในสังคม
ซึ่งชื่นชมอดัม 1 -
2:13 - 2:15และมักจะละเลยอดัม 2
-
2:15 - 2:18แต่ปัญหาจากสิ่งนี้คือ มันเปลี่ยน
คุณให้กลายเป็นสัตว์ที่ฉลาด -
2:18 - 2:20ที่ปฏิบัติต่อชีวิตดั่งเช่นเกม
-
2:20 - 2:23แล้วคุณก็กลายสภาพเป็นสัตว์ที่
เลือดเย็น และช่างคำนวน -
2:23 - 2:25ผู้กลายเป็นสิ่งที่แสนจะสามัญธรรมดา
-
2:25 - 2:27แล้วคุณก็ได้ตระหนักถึงความแตกต่าง
-
2:27 - 2:29ระหว่างตัวตนที่มีความปรารถนา
และตัวตนที่แท้จริงของคุณ -
2:29 - 2:33คุณไม่ได้รับความชื่นชมสรรเสริญอย่างที่คุณอยากได้
-
2:33 - 2:35ที่คุณหวังว่าใครสักคนจะชื่นชมคุณ
-
2:35 - 2:37คุณไม่มีความเชื่อมั่นลึกๆ
-
2:37 - 2:39คุณไม่มีอารมณ์แห่งความยินดีปรีดา
-
2:39 - 2:41คุณไม่มี
ความมุ่งมั่นในการทำงาน -
2:41 - 2:44นั่นมันอาจต้องใช้เวลามากกว่าทั้งชีวิตที่จะยอมรับ
-
2:44 - 2:48ผมได้รับคำตอบธรรมดาๆ จากประวัติศาสตร์
-
2:48 - 2:50เกี่ยวกับวิธีที่คุณจะสร้างอดัม 2 ให้เข้มแข็ง
-
2:50 - 2:52วิธีที่คุณจึงจะสร้างบุคลิกภาพที่ลึกซึ้ง
-
2:52 - 2:55ประวัติศาสตร์ทำให้ผู้คนได้ย้อนกลับไป
-
2:55 - 2:57สู่อดีตของพวกเขา
-
2:57 - 2:59บางครั้งนำไปสู่เวลาอันมีค่าของชีวิต
-
2:59 - 3:01ไปสู่วัยเยาว์
-
3:01 - 3:05และบ่อยครั้งจิตใจมุ่งไปสู่อดีต
-
3:05 - 3:06ในช่วงเวลาที่น่าอับอาย
-
3:06 - 3:09ความผิดบาปบางอย่าง
การกระทำที่แสนจะเห็นแก่ตัวบางอย่าง -
3:09 - 3:11การกระทำที่ละเลย ตื้นเขิน
-
3:11 - 3:14บาปแห่งความโกรธแค้น บาปแห่งการสงสารตัวเอง
-
3:14 - 3:18พยายามที่จะทำให้ผู้คนพอใจ
ความขลาดกลัว -
3:18 - 3:22อดัม 1 ถูกสร้างจากการทำตัวเองให้แข็งแกร่งขึ้น
-
3:22 - 3:26อดัม 2 ถูกสร้างจากการต่อสู้กับความอ่อนแอของคุณ
-
3:26 - 3:29คุณมองเข้าไปในตัวเอง คุณพบความผิดบาป
-
3:29 - 3:31ที่คุณทำมันซ้ำแล้วซ้ำเล่าในชีวิตของคุณ
-
3:31 - 3:33ความผิดบาปอันเป็นเอกลักษณ์ของคุณ
-
3:33 - 3:35ที่แตกต่างจากบาปของคนอื่น
-
3:35 - 3:38และคุณต่อสู้กับความผิดบาปนั้น
คุณตะลุมบอนกับบาปนั้น -
3:38 - 3:41จากการตะลุมบอนนั้น จากความทุกข์ทรมานนั้น
-
3:41 - 3:45ตัวตนที่ลึกซึ้งของคุณก็ก่อตัว
-
3:45 - 3:47และเรามักไม่ได้ถูกสอนให้ตระหนักถึง
-
3:47 - 3:48บาปภายในตัวของเราเอง
-
3:48 - 3:50เราไม่ได้ถูกสอนจากวัฒนธรรมของเรา
-
3:50 - 3:52ถึงวิธีตะลุมบอนกับความผิดบาป
-
3:52 - 3:55วิธีเผชิญหน้า และวิธีต่อสู้กับมัน
-
3:55 - 3:58เราอาศัยอยู่ในวัฒนธรรม
ที่มีความนึกคิดแบบอดัม 1 -
3:58 - 4:01ซึ่งเราไม่เคยปริปาก
ถึงอดัม 2 -
4:01 - 4:03ท้ายที่สุด ไรน์โฮล์ด นีเบอร์
-
4:03 - 4:05สรุปถึงการเผชิญหน้าของการใช้ชีวิต
-
4:05 - 4:08ของอดัม 1 และอดัม 2 ว่า
-
4:08 - 4:12"ไม่มีสิ่งที่ควรค่าแก่การกระทำ
จะสามารถถูกทำให้สำเร็จได้ภายในช่วงชีวิตของเรา -
4:12 - 4:14ดังนั้นเราต้อง
มีความหวัง -
4:14 - 4:17ไม่มีสิ่งใดจริงแท้
หรือสวยงาม หรือดีงามที่สร้าง -
4:17 - 4:20ให้ประวัติศาสตร์ของมนุษ์สมบูรณ์
-
4:20 - 4:23ดังนั้นเราต้องมีศรัทธา
-
4:23 - 4:27ไม่มีสิ่งใดที่เราจะทำนอกจากความดี
เป็นความสำเร็จเพียงอย่างเดียว -
4:27 - 4:28ด้วยเหตุนี้ เราจะต้อง
มีความรัก -
4:28 - 4:30ไม่มีศีลธรรมใดจากเพื่อนหรือศัตรูจะมีค่า
-
4:32 - 4:34เท่ากับศีลธรรมจากมุมมองของเราเอง
-
4:34 - 4:36ด้วยเหตุนี้ เราจะต้องมีรูปแบบสุดท้ายของความรัก
-
4:36 - 4:39นั่นคือ การให้อภัย
-
4:39 - 4:41ขอบคุณครับ
-
4:41 - 4:43(เสียงปรบมือ)
- Title:
- คุณจะอยู่อย่างประสบความสำเร็จหรือเป็นที่ยกย่องสรรเสริญ
- Speaker:
- เดวิด บรู๊คส์ (David Brooks)
- Description:
-
more » « less
เราต่างมีสองตัวตน เดวิด บรู๊คส์ ได้กล่าวไว้ในปาฐกถาสั้น ๆ แต่ลุ่มลึกเกี่ยวกับตัวตนที่กระหายความสำเร็จและเป็นตัวสร้างความสำเร็จต่างๆ ของเรา กับอีกตัวตนหนึ่งที่ค้นหาความเชื่อมโยง ชุมชน และความรัก ซึ่งเป็นคุณค่าควรแก่การยกย่องสรรเสริญที่ยิ่งใหญ่ (โจเซฟ โซโลเวชิค เรียกตัวตนทั้งสองนี้ว่า อดัม 1 และ อดัม 2) บรู๊คส์ตั้งคำถามว่า: เราจะสามารถสร้างสมดุลให้แก่ตัวตนทั้งสองได้หรือไม่
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 05:01
|
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for Should you live for your résumé ... or your eulogy? | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Should you live for your résumé ... or your eulogy? | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Should you live for your résumé ... or your eulogy? | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Should you live for your résumé ... or your eulogy? | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut commented on Thai subtitles for Should you live for your résumé ... or your eulogy? | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut commented on Thai subtitles for Should you live for your résumé ... or your eulogy? | |
|
Chommanee Suthinak commented on Thai subtitles for Should you live for your résumé ... or your eulogy? | |
|
|
Chommanee Suthinak accepted Thai subtitles for Should you live for your résumé ... or your eulogy? |
Chommanee Suthinak
I finished editing.
Chommanee Suthinak
ขอโทษด้วยค่ะตอน edit ไม่ได้แก้ title กับ description
รบกวนคนที่มาแก้งานช่วยแก้โดยเปลี่ยนเนื้อหาแปล Title กะ Description ให้เป็นไปตามข้างล่างด้วยค่ะ
เดวิด บรู๊คส์: คุณจะอยู่อย่างประสบความสำเร็จหรือเป็นที่ยกย่องสรรเสริญ
Description:
เราต่างมีสองตัวตน เดวิด บรู๊คส์ ได้กล่าวไว้ในปาฐกถาสั้น ๆ แต่ลุ่มลึกเกี่ยวกับตัวตนที่กระหายความสำเร็จและเป็นตัวสร้างความสำเร็จต่างๆ ของเรา กับอีกตัวตนหนึ่งที่ค้นหาความเชื่อมโยง ชุมชน และความรัก ซึ่งเป็นคุณค่าควรแก่การยกย่องสรรเสริญที่ยิ่งใหญ่ (โจเซฟ โซโลเวชิค เรียกตัวตนทั้งสองนี้ว่า อดัม 1 และ อดัม 2) บรู๊คส์ตั้งคำถามว่า: เราจะสามารถสร้างสมดุลให้แก่ตัวตนทั้งสองได้หรือไม่
Kelwalin Dhanasarnsombut
งานนี้น่าจะมีความท้าทายอยู่ที่ปริมาณคำที่ค่อนข้างมาก ระวังอย่าให้ยาวเกินไป ไม่ควรให้เกินสองบรรทัด บรรทัดละไม่เกิน 47-50 ตัวอักษรนะคะ ระวังคนอ่านจะอ่านกันไม่ทันนะคะ
แต่แปลสวยดีเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ
โน้ต
Kelwalin Dhanasarnsombut
สวัสดีค่ะ คุณ Chommanee
สบายใจไร้ห่วงค่ะ โน้ตจัดการแก้ให้ตามที่ขอแล้วนะคะ ถ้าครั้งหน้าสมมติว่าลืมจริงๆ จะให้โน้ต (หรือ LC ท่านอื่นๆ ในกรณีที่คน approve ไม่ใช่โน้ต) กดส่งกลับให้ผู้ตรวจทาน (reviewer) อย่างคุณก็ได้นะคะ
แปลเก่งจังเลยค่ะ ขอบคุณทั้งสองคนเลยนะคะที่ช่วยกัน ^^
โน้ต