Kilio cha shujaa dhidi ya ndoa za utotoni

Maisha ya Memory Banda yalichukua njia ya tofauti na maisha ya dada yake. Dada yake alipovunja ungo, alipelekwa katika kambi ya awali ambayo inafundisha wasichana "jinsi ya kumridhisha mwanaume kimapenzi" Akapata uja uzito huko - akiwa na umri wa miaka 11. Lakini Banda akakataa kwenda. Badala yake , akaandaa wengine na akamuomba kiongozi wa jamii yake kupitisha sheria ndogo inayozuia wasichana kulazimishwa kuolewa kabla ya kufikisha miaka 18. Akaendeleza mapambano haya mpaka katika ngazi ya kitaifa ... akipata matokeo ya ajabu sana kwa wasichana wote , katika nchi yote ya Malawi.

Nitaanza leo

kwa kuigawana shairi

iliyoandikiwa na rafiki yangu mmalawi,

Eileen Piri.

Eileen ana miaka 13 tu,

lakini tulipoangalia diwani ya ushairi tuliyoandika,

Niliona shairi yake ilinivuta sana,

ilitia motisha sana.

Basi nitakusomeeni.

Ameiita shairi yake
"Nitaolewa ninapotaka"

(Kicheko)

"Nitaolewa ninapotaka.

Mama yangu hatonilazimisha kuolewa.

Baba yangu hatonilazimisha kuolewa.

Mjomba, Shangazi,

Kaka au dada,

Hawawezi kunilazimisha.

Hakuna mtu duniani

awezaye kunilazimisha kuolewa.

Nitaolewa ninapotaka.

Hata ukinipiga,

hata ukinifukuza

hata ukinifanya vibaya,

Nitaolewa ninapotaka.

Nitaolewa ninapotaka,

lakini sio kabla sijapata elimu nzuri

na sio kabla sijakua mtu mzima

Nitaolewa ninapotaka."

Shairi inaonekana isiyo ya kawaida

kuandikwa na msichana wa miaka 13,

lakini tunapotoka mimi na Eileen,

shairi hiyo, niliyoikusomeeni,

ni sauti ya shujaa.

Ninatoka Malawi.

Malawi ni nchi ya maskini,

maskini sana,

ambapo usawa wa kijinsi sio hakika.

Kukua katika nchi ile,

Sikuweza kujichagulia katika maisha.

Sikuweza hata kuzichungua

nafasi za kibinafsi katika maisha yangu.

Nitakuambieni hadithi

ya wasichana wawili tofauti,

wasichana wawili warembo.

Hawa wasichana walikua

chini ya paa moja.

Walikula chakula sawa sawa.

Wakati wengine, wangezigawana nguo,

na hata viatu.

Lakini maisha zao ziliishia tofauti,

kwa njia mbili tofauti.

Yule msichana mwengine ni dada yangu mdogo.

Dada yangu alikuwa na miaka 11

alipopata mimba.

Ni jambo la kuumiza.

Si kama ilimwumiza pekee, lakini mimi pia.

Nilikuwa na wakati wa tafrani pia.

Kwa sasa katika utamaduni wangu,

ukifika ubalehe,

inabidi uende makambi ya kuanzisha.

Katika makambi haya,

unafundishwa vipi umfurahishe mwanamume kwa kijinsia.

Kuna siku maalum,

wanayoiita "Siku maalum sana"

ambapo mwanamume anaajiriwa na jamii

anakuja kambini

na anafanya mapenzi na watoto wadogo.

Wazeni kiwewe wasichana hawa

wanachokisikia kila siku.

Wasichana wengi wanapata mimba.

Na hata wanashikwa na ukimwi

na magonjwa mengine ya zinaa.

Kwa dadangu mdogo,
alipata mimba.

Leo, ana miaka 16

na ana watoto watatu.

Ndoa yake ya kwanza haijaishi,

wala ndoa yake ya pili.

Kwa upande wengine, kuna msichana huyo.

Anashangaza.

(Kicheko)

(Makofi)

Nasema anashangaza kwa sababu ni kweli.

Ni zaidi ya mzuri.

Msichana yule ni mimi. (Kicheko)

Nilipokuwa na miaka 13,

Niliambiwa, umekua mzima,

sasa umebalehe,

inadhaniwa uende kambi la kuanzisha.

Nilisema, "Nini?

Siendi kwa yale makambi ya kuanzisha."

Unajua nini mwanamke yule aliniambia?

"Wewe ni mpumbavu. Mkaidi.

Huziheshimu desturi za jamii yetu, za jumuia yetu."

Nilikataa kwa sababu nilijua wapi nilipokwenda.

Nilijua nilivyotaka katika maisha yangu.

Nilikuwa na matumaini mengi nilipokuwa mtoto.

Nilitaka kupata elimu nzuri

Kutafuta kazi nzuri wakati wa badae.

Nilikuwa najifikiria kama mwanasheria,

kukaa katika kiti kile kikubwa.

Yale yalikuwa mawazo

yaliokuwa katika akili yangu kila siku.

Na nilijua kwamba siku moja

Ningesaidia kupa kitu,
kitu kidogo kwa jumuia yangu.

Lakini kila siku baada ya kukataa,

wanawake wangeniambia,

"Jitazama, umekua mtu mzima.
Dadako mdogo amepata mtoto.

Vipi wewe?"

Ile ilikuwa muziki
niliyoisikia kila siku,

na ile ni muziki
wasichana wanayoisikia kila siku

wasipolifanya jambo
ambalo jumuia inawatakia wafanye.

Nilipozilinganisha hadithi hizo mbili
kati ya mimi na dadangu,

Nilisema, "Mbona nisiweze kufanya kitu?"

Kwa nini nisiweze kubadilisha jambo
lililotokea kwa muda mrefu

katika jamii yetu?"

Wakati ule niliwaita wasichana wengine

kama dadangu, ambao wamepata watoto,

waliokwenda darasani lakini
wamesahau kusoma na kuandika.

Nilisema "Njoo, tukumbushane

je kusoma na kuandika tena,

kuikamata kalamu vipi,
kusomaje, kuzuia kitabu."

Ilikuwa wakati nzuri sana nao.

Sio kwamba nilifundishwa kidogo kuhusu wale,

lakini pia waliweza kuniambia
hadithi zao za kibinafsi,

waliyokabiliana kila siku

kama mama wadogo.

Wakati ule nilidhani,

"Kwa nini tusiweze kuangalia mambo hayo
yanayotuathiri

na kuyaonesha na kuwaambia mama zao,
viongozi wetu wa jadi,

kwamba mambo hayo ni maovu?"

Ilikuwa jambo la hofu,

kwa sababu viongozi hawa wa jadi,

wameshayazoea mambo

yaliyokuwepo kwa muda mrefu.

Ni jambo ambalo ni ngumu kubadilisha,

lakini nzuri kujitahidi.

Kwa hiyo tulijitahidi.

Ilikuwa ngumu sana, lakini tulivumulia.

Na mimi nipo kwa kusema kwamba katika jumuia yangu,

ilikuwa jumuia ya kwanza baada ya wasichana

walijitahidi sana kumthibitishia kiongozi wa jadi wetu,

na kiongozi wetu alitutetea
na akasema hakuna msichana
alazimishwaye kuolewa

kabla hajafika miaka 18.

(Makofi)

Katika jumuia yangu

Ilikuwa mara ya kwanza kwa jumuia,

ilibidi watazame sheria ndogo,

ya kwanza iliyowalinda wasichana

katika jumuia yetu.

Hatukumaliza na hivyo.

Tuliendelea.

Tulikusudia kuwapigania wasichana
sio katika jamii yangu tu

lakini kwenye jamii nyingine.

Wakati muswada wa ndoa za watoto
iliwasilishwa mwezi wa pili

tulikuwepo kwenye mahakama ya bunge.

Kila siku, wakati wabunge
walipoingia,

tulikuwa tukiwaambia,
"Tafadhali uitegemee muswada hii?"

Na hatuna
teknolojia nyingi kama huku,

lakini tunazo simu zetu ndogo.

Kwa hiyo tulisema, "Mbona tusiweze kupata
namba zao na kuwatumia text?"

Kwa hiyo tulifanya hivyo.
Na ilikuwa jambo zuri

(Makofi)

Kwa hiyo muswada ilipokubalika,
tuliwajibia na text,

"Asante kwa kutegemea muswada."

(Kicheko)

Na muswada iliposajilika
na Rais,

kwa kuifanya kuwa sheria, ilikuwa ziada.

Sasa, katika Malawi, miaka 18 ni umri wa
kisheria kuolewa, kutoka 15 hadi 18.

(Makofi)

Ni jambo zuri kulijua
kwamba muswada imakubalika,

lakini nikuambieni:

Kuna nchi ambako miaka 18
ni umri wa kisheria kuolewa,

lakini sio tunasikia kilio
za wanawake na wasichana kila siku?

Kila siku, maisha ya wasichana
yanashuka thamani.

Ni wakati muhimu kwa viongozi waiheshimu ahadi yao.

Kwa kuiheshimu ahadi hiyo,

inamaanisha kuyaweka maswala ya wasichana
moyoni kila mara.

Tusitiishiwe kama duni,

lakini wajue kwamba wanawake,
kama sisi chumbani humu,

sisi sio wanawake tu,
sisi sio wasichana tu,

sisi ni wa ajabu.

Tunaweza kufanya zaidi.

Na kitu chengine kwa Malawi,

na si kwa Malawi pekee lakini nchi nyingine pia:

Sheria zinazowepo,

mnajua sheria sio sheria
mpaka inatekeleza?

Sheria iliyokubalika juzi

na sheria ambazo katika nchi nyingine
zimekuwepo,

zinahitajika kutangazwa
kwa njia za kienyeji,

katika jamii,

ambako maswala ya wasichana yako wazi.

Wasichana wanakabiliana na maswala,
maswala magumu, katika jamii zao kila siku.

Kwa hiyo ikiwa wajue kwamba
kuna sheria ziwalindazo,

wataweza kusimama
na kujilinda

kwa sababu watajua kwamba
kuna sheria ziwalindazo.

Na kitu chengine nisemacho ni kwamba

sauti za wasichana na wanawake

ni nzuri sana, na zipo,

lakini hatuwezi kufanya peke yetu.

watetezi wa kiume, washirikiana,

wajihusishe na tufanye kazi pamoja.

ni kazi ya umoja.

Tunavyohitaji ni vile vihitajikavyo
na wasichana wa sehemu zote:

elimu nzuri, na juu ya yote,
ni kutoolewa wakiwa na miaka 11.

Na zaidi ya hayo,

Najua kwamba pamoja,

tunaweza kubadilisha mifumo ya kisheria,

kiutamaduni na kisiasa

inayozikanusha haki za wasichana.

Nasimama hapa leo

na kutangaza kwamba tunaweza
kuisha ndoa za watoto katika kizazi kimoja.

Sasa ni wakati

ambapo msichana na msichana,
na millioni za wasichana duniani,

wataweza kusema,

"Nitolewa ninapotaka."

(Makofi)

Asante. (Makofi)