Γιατί δεν σε καθορίζουν οι χειρότερες πράξεις σου
-
0:01 - 0:03Είκοσι τρία χρόνια πριν,
-
0:03 - 0:06στα 19 μου,
-
0:06 - 0:09πυροβόλησα και σκότωσα έναν άνδρα.
-
0:09 - 0:12Ήμουν ένας νεαρός έμπορος ναρκωτικών,
-
0:12 - 0:14οξύθυμος
-
0:14 - 0:18και με ημιαυτόματο όπλο.
-
0:18 - 0:21Αλλά δεν ήταν αυτό το τέλος
της ιστορίας μου. -
0:21 - 0:25Ήταν η αρχή,
-
0:25 - 0:27και τα 23 χρόνια που ακολούθησαν
-
0:27 - 0:31είναι μια ιστορία αποδοχής,
-
0:31 - 0:34μετάνοιας και εξιλέωσης.
-
0:34 - 0:36Δεν συνέβησαν με τον τρόπο
-
0:36 - 0:39που θα φανταζόσασταν.
-
0:39 - 0:40Όλα αυτά συνέβησαν
-
0:40 - 0:43με αναπάντεχο τρόπο,
-
0:43 - 0:44τουλάχιστον για εμένα.
-
0:44 - 0:47Όπως πολλοί από εσάς,
-
0:47 - 0:50καθώς μεγάλωνα ήμουν εξέχων μαθητής,
-
0:50 - 0:51έπαιρνα υποτροφίες
-
0:51 - 0:54και ονειρευόμουν να γίνω γιατρός.
-
0:54 - 0:57Τα πράγματα πήραν ιδιαίτερα άσχημη τροπή
-
0:57 - 0:59όταν οι γονείς μου βρέθηκαν σε διάσταση
-
0:59 - 1:03και εν τέλει χώρισαν.
-
1:03 - 1:05Τα γεγονότα είναι αρκετά συγκεκριμένα.
-
1:05 - 1:08Στα 17 μου
-
1:08 - 1:10με πυροβόλησαν τρεις φορές
-
1:10 - 1:14στη γειτονιά μου, στο Ντιτρόιτ.
-
1:14 - 1:17Ο φίλος μου με πήγε στο νοσοκομείο.
-
1:17 - 1:20Οι γιατροί αφαίρεσαν τις σφαίρες,
-
1:20 - 1:22με έραψαν
-
1:22 - 1:25και με έστειλαν πίσω
στη γειτονιά που με πυροβόλησαν. -
1:27 - 1:29Κατά τη διάρκεια αυτού του μαρτυρίου
-
1:29 - 1:31κανείς δεν με αγκάλιασε,
-
1:31 - 1:33κανείς δεν με συμβούλεψε,
-
1:33 - 1:36κανείς δεν μου είπε πως όλα θα πάνε καλά.
-
1:36 - 1:39Κανείς δεν μου είπε
ότι θα ζούσα μέσα στον φόβο, -
1:39 - 1:42ότι θα γινόμουν παρανοϊκός,
-
1:42 - 1:45ούτε ότι θα αντιδρούσα τόσο βίαια
-
1:45 - 1:47μετά τον πυροβολισμό μου.
-
1:47 - 1:50Κανείς δεν μου είπε ότι μια μέρα,
-
1:50 - 1:54θα ήμουν το άτομο πίσω από τη σκανδάλη.
-
1:54 - 1:57Δεκατέσσερις μήνες μετά,
-
1:57 - 1:59στις 2 τα ξημερώματα,
-
1:59 - 2:01έριξα εγώ τους πυροβολισμούς
-
2:01 - 2:05που προκάλεσαν τον θάνατο ενός ανθρώπου.
-
2:05 - 2:07Όταν μπήκα στη φυλακή
-
2:07 - 2:12ήμουν πικραμένος, θυμωμένος, πληγωμένος.
-
2:12 - 2:15Δεν ήθελα να αναλάβω την ευθύνη.
-
2:15 - 2:17Έριχνα το φταίξιμο σε όλους,
-
2:17 - 2:20από τους γονείς μου μέχρι και στο σύστημα.
-
2:20 - 2:23Εκλογίκευσα την απόφασή μου να πυροβολήσω
-
2:23 - 2:25γιατί στη γειτονιά απ' όπου προέρχομαι
-
2:25 - 2:27καλύτερα να 'σαι αυτός που πυροβολεί
-
2:27 - 2:30παρά αυτός που δέχεται τον πυροβολισμό.
-
2:30 - 2:33Μέσα στο παγωμένο μου κελί
-
2:33 - 2:35ένιωθα αβοήθητος,
-
2:35 - 2:38μισητός, εγκαταλειμμένος.
-
2:38 - 2:42Ένιωθα ότι κανείς δεν νοιαζόταν
-
2:42 - 2:44και αντέδρασα
-
2:44 - 2:47με εχθρότητα στην κράτησή μου.
-
2:47 - 2:48Και βρέθηκα να μπλέκω
-
2:48 - 2:51σε όλο και μεγαλύτερα προβλήματα.
-
2:51 - 2:53Διεύθυνα καταστήματα μαύρης αγοράς,
-
2:53 - 2:56έγινα τοκογλύφος,
-
2:56 - 2:58πουλούσα ναρκωτικά
που έμπαιναν παράνομα -
2:58 - 3:00στη φυλακή.
-
3:00 - 3:01Είχα γίνει
-
3:01 - 3:04όπως με αποκαλούσε ο φύλακας
του αναμορφωτηρίου του Μίσιγκαν -
3:04 - 3:07«ο χειρότερος των χειρότερων».
-
3:07 - 3:09Λόγω της δραστηριότητάς μου
-
3:09 - 3:12κατέληξα σε κράτηση σε απομόνωση
-
3:12 - 3:15για εφτάμιση χρόνια
-
3:15 - 3:18κατά την φυλάκιση μου.
-
3:18 - 3:19Τώρα πια θεωρώ ότι η απομόνωση
-
3:19 - 3:22είναι από τα πιο απάνθρωπα,
βάρβαρα μέρη -
3:22 - 3:24που μπορείς να βρεθείς
-
3:24 - 3:27και εγώ βρέθηκα εκεί.
-
3:27 - 3:31Μια μέρα, καθώς βημάτιζα στο κελί μου,
-
3:31 - 3:35ήρθε ένας υπάλληλος
και μου έφερε την αλληλογραφία. -
3:35 - 3:37Κοίταξα ένα-δυο γράμματα
-
3:37 - 3:39ώσπου είδα και το γράμμα
-
3:39 - 3:42που είχε την ασουλούπωτη
γραφή του γιού μου. -
3:42 - 3:43Κάθε φορά που είχα γράμμα του
-
3:43 - 3:45ήταν σαν να έμπαινε ηλιαχτίδα
-
3:45 - 3:48στο πιο σκοτεινό μέρος
που μπορεί κανείς να φανταστεί. -
3:48 - 3:52Εκείνη τη μέρα, άνοιξα το γράμμα
-
3:52 - 3:55και με κεφαλαία, μου έγραφε:
-
3:55 - 3:58«Η μαμά μου είπε γιατί ήσουν φυλακή:
-
3:58 - 4:01για φόνο».
-
4:01 - 4:03Έγραφε «Μπαμπά, μη σκοτώνεις.
-
4:03 - 4:08Ο Ιησούς βλέπει τι κάνεις.
Προσευχήσου σε Εκείνον». -
4:08 - 4:10Δεν ήμουν θρήσκος τότε,
-
4:10 - 4:12όπως δεν είμαι ούτε τώρα,
-
4:12 - 4:14αλλά υπήρχε κάτι πολύ βαθύ
-
4:14 - 4:17στα λόγια του γιού μου.
-
4:17 - 4:19Με έκαναν να εξετάσω
πράγματα για τη ζωή μου -
4:19 - 4:21που δεν είχα σκεφτεί.
-
4:21 - 4:23Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου
-
4:23 - 4:25που πραγματικά σκέφτηκα
-
4:25 - 4:28ότι ο γιός μου θα με έβλεπε ως δολοφόνο.
-
4:28 - 4:30Κάθησα στο κρεβάτι μου
-
4:30 - 4:32και σκέφτηκα κάτι που είχα διαβάσει
-
4:32 - 4:35στη Δημοκρατία του Πλάτωνα,
-
4:35 - 4:37όπου ο Σωκράτης έλεγε στην «Aπολογία»
-
4:37 - 4:41ότι δεν αξίζει να ζούμε μια ζωή
δίχως περισυλλογή. -
4:41 - 4:47Σε εκείνο το σημείο άρχισε η μεταμόρφωση.
-
4:47 - 4:50Δεν έγινε όμως εύκολα.
-
4:52 - 4:54Ένα από τα πράγματα που συνειδητοποίησα,
-
4:54 - 4:56που ήταν μέρος της μεταμόρφωσης,
-
4:56 - 5:00ήταν ότι υπήρχαν τέσσερα βασικά πράγματα.
-
5:00 - 5:02Το πρώτο ήταν,
-
5:02 - 5:04ότι είχα σπουδαίους μέντορες.
-
5:04 - 5:06Σίγουρα κάποιοι θα σκέφτεστε
-
5:06 - 5:09πώς βρήκες έναν σπουδαίο μέντορα
μέσα στη φυλακή; -
5:09 - 5:12Στην περίπτωσή μου όμως,
-
5:12 - 5:13κάποιοι από τους μέντορές μου,
-
5:13 - 5:15οι οποίοι εκτίουν ισόβια κάθειρξη,
-
5:15 - 5:18ήταν από τους καλύτερους ανθρώπους
που συνάντησα στη ζωή μου -
5:18 - 5:21γιατί με ανάγκασαν
να δω τη ζωή μου με ειλικρίνεια -
5:21 - 5:23και να αμφισβητήσω
-
5:23 - 5:26τις αποφάσεις που έπαιρνα.
-
5:26 - 5:30Το δεύτερο ήταν η λογοτεχνία.
-
5:30 - 5:32Πριν μπω στη φυλακή,
-
5:32 - 5:34δεν ήξερα ότι υπήρχαν τόσοι υπέροχοι
-
5:34 - 5:37μαύροι ποιητές, συγγραφείς και φιλόσοφοι,
-
5:37 - 5:40ώσπου είχα την τεράστια τύχη
-
5:40 - 5:44να ανακαλύψω την αυτοβιογραφία
του Μάλκομ Εξ -
5:44 - 5:49η οποία κατέρριψε κάθε στερεότυπο
που είχα για τον εαυτό μου. -
5:49 - 5:51Το τρίτο ήταν η οικογένεια.
-
5:51 - 5:56Επί 19 χρόνια,
ο πατέρας μου στάθηκε στο πλευρό μου -
5:56 - 5:58με ακλόνητη πίστη
-
5:58 - 6:00γιατί πίστευε ότι είχα την ικανότητα
-
6:00 - 6:02να αλλάξω εντελώς τη ζωή μου.
-
6:02 - 6:05Γνώρισα, επίσης, μια καταπληκτική γυναίκα,
-
6:05 - 6:08τη μητέρα του δίχρονου γιού μου,
του Σεκού, -
6:08 - 6:11η οποία μου έμαθε
πώς ν' αγαπώ τον εαυτό μου -
6:11 - 6:15με υγιή τρόπο.
-
6:15 - 6:18Το τελευταίο πράγμα ήταν το γράψιμο.
-
6:18 - 6:19Αφού έλαβα το γράμμα του γιου μου,
-
6:19 - 6:21άρχισα να γράφω ένα χρονικό
-
6:21 - 6:24για τα πράγματα που έζησα
στην παιδική μου ηλικία -
6:24 - 6:27και στη φυλακή,
-
6:27 - 6:30κάτι που γέννησε μέσα μου την ιδέα
-
6:30 - 6:33της εξιλέωσης.
-
6:33 - 6:35Νωρίτερα κατά τη φυλάκισή μου,
-
6:35 - 6:39είχα λάβει γράμμα
από έναν συγγενή του θύματος, -
6:39 - 6:42στο οποίο
-
6:42 - 6:44μου έγραφε ότι με συγχώρησε
-
6:44 - 6:46επειδή συνειδητοποίησε
ότι ήμουν ένα νέο παιδί -
6:46 - 6:47που είχε κακοποιηθεί
-
6:47 - 6:49και είχε περάσει δυσκολίες
-
6:49 - 6:52και απλώς έλαβε μια σειρά
λανθασμένων αποφάσεων. -
6:52 - 6:54Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου
-
6:54 - 7:02που σκέφτηκα να συγχωρήσω τον εαυτό μου.
-
7:02 - 7:03Ένα πράγμα που συνέβη
-
7:03 - 7:05μετά από αυτή την εμπειρία
-
7:05 - 7:07είναι ότι σκέφτηκα
-
7:07 - 7:09τους υπόλοιπους συγκρατούμενούς μου,
-
7:09 - 7:12και πόσο ήθελα να το μοιραστώ μαζί τους.
-
7:12 - 7:14Έτσι άρχισα να συζητώ μαζί τους
-
7:14 - 7:16για τις εμπειρίες τους
-
7:16 - 7:17και με συντριβή συνειδητοποίησα
-
7:17 - 7:20ότι οι περίσσοτεροι προέρχονταν
από αντίστοιχο περιβάλλον κακοποίησης -
7:20 - 7:24και οι περισσότεροι ήθελαν βοήθεια,
ήθελαν ν' αλλάξουν, -
7:24 - 7:26όμως δυστυχώς, το σύστημα,
-
7:26 - 7:29που αυτή τη στιγμή κρατά 2,5 εκατομμύρια
ανθρώπους φυλακισμένους, -
7:29 - 7:31μοιάζει πιο πολύ με αποθήκη
-
7:31 - 7:35παρά με κέντρο αποκατάστασης
ή αναμόρφωσης. -
7:35 - 7:37Συνεπώς αποφάσισα
-
7:37 - 7:39ότι αν ποτέ έβγαινα από τη φυλακή
-
7:39 - 7:42θα έκανα ό,τι μπορούσα
-
7:42 - 7:45για να αλλάξει αυτό.
-
7:45 - 7:48Το 2010, βγήκα από τη φυλακή
-
7:48 - 7:51για πρώτη φορά μετά από δύο δεκαετίες.
-
7:51 - 7:53Φανταστείτε, αν θέλετε,
-
7:53 - 7:55τον Φρεντ Φλίνστοουν
να μπαίνει σε επεισόδειο -
7:55 - 7:58των Τζέτσονς.
-
7:58 - 8:01Κάπως έτσι ήταν η ζωή μου.
-
8:01 - 8:04Για πρώτη φορά εκτέθηκα στο διαδίκτυο,
-
8:04 - 8:06τα κοινωνικά μέσα,
-
8:06 - 8:10σε αμάξια που μιλούν σαν τον Κιτ
από τον «Ιππότη της Ασφάλτου». -
8:10 - 8:12Αυτό που με συνεπήρε περισσότερο
-
8:12 - 8:13ήταν η τεχνολογία των τηλεφώνων.
-
8:13 - 8:15Όταν μπήκα στη φυλακή
-
8:15 - 8:16τα τηλέφωνα στα αμάξια ήταν τόσο μεγάλα
-
8:16 - 8:19που χρειαζόντουσαν δύο άτομα
για να τα κουβαλήσουν. -
8:19 - 8:21Φανταστείτε λοιπόν
όταν έπιασα για πρώτη φορά -
8:21 - 8:23το μικρό μου Μπλάκμπερι
-
8:23 - 8:25και έμαθα να γράφω μηνύματα.
-
8:25 - 8:27Οι άνθρωποι γύρω μου, ωστόσο,
-
8:27 - 8:29δεν συνειδητοποιούσαν ότι δεν είχα ιδέα
-
8:29 - 8:31τι σήμαιναν όλες αυτές οι συντομεύσεις,
-
8:31 - 8:36όπως LOL, OMG, LMAO,
-
8:36 - 8:38ώσπου μια μέρα συνομιλούσα
-
8:38 - 8:40μέσω μηνυμάτων με ένα φίλο,
-
8:40 - 8:44του ζήτησα να κάνει κάτι,
και απάντησε με «Κ». -
8:44 - 8:47Και του κάνω «Τι είναι το Κ;»
-
8:47 - 8:49Και μου λέει «το Κ σημαίνει Εντάξει».
-
8:49 - 8:50Και σκέφτηκα
-
8:50 - 8:53«Τι στο καλό συμβαίνει με το Κ;»
-
8:53 - 8:56Και του απάντησα με ερωτηματικό.
-
8:56 - 8:59Και απάντησε «Κ = Εντάξει».
-
8:59 - 9:04Οπότε του απάντησα «ΑΓ».
(Γέλια) -
9:04 - 9:06Μου ξανάστειλε ρωτώντας
-
9:06 - 9:08γιατί τον βρίζω.
-
9:08 - 9:10Και απάντησα «LOL, ΑΓ»,
-
9:10 - 9:12ότι επιτέλους είχα καταλάβει.
-
9:12 - 9:14(Γέλια)
-
9:14 - 9:17Περνώντας εν συντομία τρία χρόνια,
-
9:17 - 9:19πλέον τα πάω αρκετά καλά.
-
9:19 - 9:22Πήρα υποτροφία
από το Εργαστήριο Μέσων του ΜΙΤ, -
9:22 - 9:25δουλεύω για μια καταπληκτική εταιρεία,
τη ΒΜe, -
9:25 - 9:27διδάσκω στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν,
-
9:27 - 9:29αλλά δυσκολεύτηκα πολύ
-
9:29 - 9:31γιατί καταλαβαίνω ότι υπάρχουν
-
9:31 - 9:33άντρες και γυναίκες που αποφυλακίζονται
-
9:33 - 9:36και δεν θα έχουν αυτές τις ευκαιρίες.
-
9:36 - 9:37Νιώθω ευλογημένος που δουλεύω
-
9:37 - 9:40με εκπληκτικούς άντρες και γυναίκες,
-
9:40 - 9:42βοηθώντας άλλους να επανενταχθούν,
-
9:42 - 9:46και ένας από αυτούς
είναι ο φίλος μου Κάλβιν Έβανς. -
9:46 - 9:49Εξέτισε 24 χρόνια
για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε. -
9:49 - 9:53Είναι 45 ετών.
Έχει γραφτεί στο κολλέγιο. -
9:53 - 9:54Ένα θέμα που συζητήσαμε
-
9:54 - 9:56είναι τα τρία καθοριστικά πράγματα
-
9:56 - 9:58για την προσωπική μου μεταμόρφωση,
-
9:58 - 10:00το πρώτο εκ των οποίων ήταν η αποδοχή.
-
10:00 - 10:02Έπρεπε να αποδεχτώ
ότι είχα πληγώσει κάποιους. -
10:02 - 10:05Έπρεπε επίσης να αποδεχτώ
ότι είχα πληγωθεί και εγώ. -
10:05 - 10:07Το δεύτερο ήταν η απολογία.
-
10:07 - 10:10Έπρεπε να ζητήσω συγνώμη
από όσους πλήγωσα. -
10:10 - 10:12Αν και δεν περίμενα να τη δεχτούν,
-
10:12 - 10:14ήταν σημαντικό να το κάνω
επειδή αυτό ήταν το σωστό. -
10:14 - 10:17Έπρεπε όμως να ζητήσω συγνώμη
και από τον εαυτό μου. -
10:17 - 10:20Το τρίτο ήταν η εξιλέωση.
-
10:20 - 10:22Για μένα εξιλέωση σήμαινε
-
10:22 - 10:23να επιστρέψω στην κοινότητά μου
-
10:23 - 10:25και να δουλέψω με επίφοβους νέους
-
10:25 - 10:27που ήταν στον ίδιο δρόμο,
-
10:27 - 10:31αλλά και να συγχωρήσω τον εαυτό μου.
-
10:31 - 10:32Από την εμπειρία του εγκλεισμού μου,
-
10:32 - 10:34ένα πράγμα που ανακάλυψα
ήταν το εξής: -
10:34 - 10:37η πλειοψηφία αντρών και γυναικών
που φυλακίζονται, -
10:37 - 10:39μπορούν να διασωθούν,
-
10:39 - 10:40και είναι γεγονός ότι
-
10:40 - 10:43το 90% όσων φυλακίζονται
-
10:43 - 10:45θα επιστρέψουν κάποια στιγμή
στην κοινότητα, -
10:45 - 10:48και εμείς έχουμε τη δυνατότητα
να καθορίσουμε -
10:48 - 10:51τι είδους άντρες και γυναίκες
θα επιστρέψουν στην κοινωνία μας. -
10:51 - 10:54Η ευχή μου σήμερα
-
10:54 - 10:57είναι να ακολουθήσουμε
-
10:57 - 10:59μια προσέγγιση με περισσότερη εμπάθεια
-
10:59 - 11:02σχετικά με το πώς αντιμετωπίζουμε
τη μαζική φυλάκιση, -
11:02 - 11:04ότι θα απορρίψουμε
-
11:04 - 11:06τη νοοτροπία
«κλειδώστε τους και πετάξτε το κλειδί» -
11:06 - 11:10γιατί αποδεδειγμένα δεν έχει αποτέλεσμα.
-
11:10 - 11:12Το ταξίδι μου είναι μοναδική περίπτωση
-
11:12 - 11:15αλλά δεν χρειάζεται να είναι έτσι.
-
11:15 - 11:17Ο καθένας μπορεί να μεταμορφωθεί
-
11:17 - 11:20αν δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες.
-
11:20 - 11:22Αυτό που σας ζητώ σήμερα
-
11:22 - 11:24είναι να οραματιστείτε
-
11:24 - 11:26έναν κόσμο όπου άντρες και γυναίκες
-
11:26 - 11:30δεν κρατούνται όμηροι
του παρελθόντος τους, -
11:30 - 11:31όπου αδικοπραξίες και λάθη
-
11:31 - 11:34δεν θα σε καθορίζουν
για το υπόλοιπο της ζωής σου. -
11:34 - 11:37Πιστεύω ότι όλοι μαζί,
μπορούμε να το πραγματοποιήσουμε -
11:37 - 11:39και ελπίζω να το πιστεύετε και εσείς.
-
11:39 - 11:41Ευχαριστώ.
-
11:41 - 11:43(Χειροκρότημα)
- Title:
- Γιατί δεν σε καθορίζουν οι χειρότερες πράξεις σου
- Speaker:
- Σάκα Σένγκορ
- Description:
-
Το 1991, ο Σάκα Σένγκορ πυροβόλησε και σκότωσε έναν άνδρα. Ήταν, όπως λέει, «έμπορος ναρκωτικών, οξύθυμος και με ημιαυτόματο όπλο». Φυλακίστηκε για φόνο δευτέρου βαθμού και αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το τέλος της ιστορίας του. Αλλά δεν ήταν. Αντ΄αυτού, ήταν η αρχή ενός πολυετούς ταξιδιού προς την εξιλέωση, με μαθήματα ταπεινότητας και αναμόρφωσης για όλους μας.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 12:00
Chryssa R. Takahashi approved Greek subtitles for Why your worst deeds don’t define you | ||
Chryssa R. Takahashi commented on Greek subtitles for Why your worst deeds don’t define you | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Why your worst deeds don’t define you | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Why your worst deeds don’t define you | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for Why your worst deeds don’t define you | ||
Lucas Kaimaras accepted Greek subtitles for Why your worst deeds don’t define you | ||
Lucas Kaimaras edited Greek subtitles for Why your worst deeds don’t define you | ||
Lucas Kaimaras edited Greek subtitles for Why your worst deeds don’t define you |
Chryssa R. Takahashi
Εξαιρετική δουλειά με το μήκος/ταχύτητα!
Μπράβο, και η μετάφραση ήταν εξαιρετική επίσης.