Πώς να καταπολεμήσουμε την ερημοποίηση και να αναστρέψουμε την κλιματική αλλαγή

«Η ερημοποίηση είναι μία φανταχτερή λέξη για γη που μετατρέπεται σε έρημο», ξεκινά ο Άλαν Σέιβορι σε αυτή την ομιλία γεμάτη ήρεμη δύναμη. Και είναι τρομακτικό ότι αυτό συμβαίνει περίπου στα δύο τρίτα των χορτολιβαδικών εκτάσεων του κόσμου, επιταχύνοντας την κλιματική αλλαγή και οδηγώντας τις παραδοσιακές κτηνοτροφικές κοινωνίες σε κοινωνικό χάος. Ο Σέιβορι έχει αφιερώσει τη ζωή του στο να το σταματήσει αυτό. Σήμερα πιστεύει -- και η δουλειά του το αποδεικνύει μέχρι τώρα -- ότι ένας απροσδόκητος παράγοντας μπορεί να προστατέψει τα λιβάδια, ακόμα και να αποκαταστήσει την υποβαθμισμένη γη που ήταν κάποτε έρημος.

Ένα τεράστιο τσουνάμι,

μια καταστροφική καταιγίδα,

έρχεται καταπάνω μας.

Αυτή η καταιγίδα προετοιμάζει

μια ζοφερή πραγματικότητα,
ολοένα πιο ζοφερή πραγματικότητα,

κι εμείς αντιμετωπίζουμε
αυτή την πραγματικότητα

με την ακράδαντη πίστη

ότι μπορούμε να λύσουμε
τα προβλήματά μας με την τεχνολογία

κι αυτό είναι κατανοητό.

Τώρα, αυτή η καταιγίδα
που έχουμε μπροστά μας,

είναι το αποτέλεσμα της αύξησης
του πληθυσμού μας,

που πλησιάζει
τα 10 δισεκατομμύρια ανθρώπους,

της γης που μετατρέπεται σε έρημο

και, φυσικά, της κλιματικής αλλαγής.

Τώρα, δεν υπάρχει
καμιά αμφιβολία γι' αυτό:

ο μόνος τρόπος να λύσουμε το πρόβλημα

της αντικατάστασης των ορυκτών καυσίμων
είναι με την τεχνολογία.

Αλλά τα ορυκτά καύσιμα, ο άνθρακας
από το κάρβουνο και το φυσικό αέριο,

δεν είναι σε καμία περίπτωση τα μόνα

που ευθύνονται για την κλιματική αλλαγή.

Η ερημοποίηση

είναι μια φανταχτερή λέξη για γη
που μετατρέπεται σε έρημο

και συμβαίνει μόνο όταν

απογυμνώνουμε το έδαφος
σε υπερβολικά μεγάλες εκτάσεις.

Δεν υπάρχει άλλη αιτία.

Και σκοπεύω να επικεντρωθώ

στο μεγαλύτερο μέρος της γης
που μετατρέπεται σε έρημο.

Αλλά έχω ένα πολύ απλό μήνυμα για σας,

πιο ελπιδοφόρο από ό,τι
μπορείτε να φανταστείτε.

Υπάρχουν περιβάλλοντα

όπου η υγρασία είναι εγγυημένη
όλο τον χρόνο.

Σ' αυτά, είναι σχεδόν αδύνατο

να δημιουργηθούν τεράστιες
εκτάσεις γυμνού εδάφους.

Ό,τι και να κάνεις,
η φύση το καλύπτει τόσο γρήγορα.

Και έχουμε περιβάλλοντα

όπου έχουμε μήνες υγρασίας

που τους διαδέχονται μήνες ξηρασίας

και εκεί λαμβάνει χώρα η ερημοποίηση.

Ευτυχώς, με τη σημερινή διαστημική τεχνολογία,

μπορούμε να το δούμε από το διάστημα,

και να δούμε τις αναλογίες αρκετά καλά.

Γενικά, ό, τι βλέπετε πράσινο

δεν ερημοποιείται

και ό, τι βλέπετε καφέ ερημοποιείται

και αυτές είναι με διαφορά οι μεγαλύτερες εκτάσεις της Γης.

Εκτιμώ ότι ερημοποιούνται περίπου τα δύο τρίτα του πλανήτη.

Τράβηξα αυτή τη φωτογραφία στην Έρημο Τιχάμα

κατά τη διάρκεια μιας βροχής 25 χιλιοστών, μιας ίντσας.

Σκεφτείτε το σαν βαρέλια νερού,

που το καθένα περιέχει 200 λίτρα.

Πάνω από 1,000 βαρέλια νερού έπεσαν σε κάθε δέκα στρέμματα

αυτής της γης εκείνη τη μέρα.

Την επόμενη μέρα, η γη είχε αυτή την εικόνα.

Πού είχε πάει το νερό;

Ένα μέρος του διέφυγε με τη μορφή πλημμύρας,

αλλά το περισσότερο νερό που απορροφήθηκε από το χώμα

απλώς εξατμίστηκε πάλι,

ακριβώς όπως συμβαίνει στον κήπο σας

αν αφήσετε ακάλυπτο το χώμα.

Τώρα, επειδή η μοίρα του νερού και του άνθρακα

είναι συνδεδεμένη με την οργανική ύλη του εδάφους,

όταν καταστρέφουμε το έδαφος εκλύεται άνθρακας.

Ο άνθρακας επιστρέφει στην ατμόσφαιρα.

Τώρα σας έχουν πει ξανά και ξανά, επανειλημμένα,

ότι η ερημοποίηση συντελείται μόνο

σε άνυδρες και ημιάνυδρες περιοχές του κόσμου,

και ότι σε μεγάλες βροχοπτώσεις
δεν υπάρχουν επιπτώσεις

σε χορτολιβαδικές εκτάσεις
με ψηλό γρασίδι σαν κι αυτή.

Αλλά αν δεν κοιτάξετε αυτά τα λιβάδια από πάνω
αλλά κοιτάξετε κάτω και μέσα σ' αυτά,

θα διαπιστώσετε ότι το μεγαλύτερο
μέρος του εδάφους στο λιβάδι

που μόλις είδατε είναι γυμνό
και καλυμμένο με μια κρούστα από φύκη,

με αποτέλεσμα αυξημένη
απορροή και εξάτμιση νερού.

Αυτός είναι ο καρκίνος της ερημοποίησης

που δεν τον αναγνωρίζουμε
παρά μόνο στην τελική του μορφή.

Τώρα, γνωρίζουμε ότι η ερημοποίηση
προκαλείται από τα ζώα κτηνοτροφίας,

κυρίως βοοειδή, πρόβατα και κατσίκες,

που κάνουν υπερβόσκηση των φυτών,

απογυμνώνοντας το έδαφος
και εκλύοντας μεθάνιο.

Σχεδόν όλοι το γνωρίζουν αυτό,

από νομπελίστες μέχρι βοηθούς
σ' ένα γήπεδο γκολφ,

ή το διδάχτηκαν, όπως εγώ.

Τώρα, τα οικοσυστήματα όπως
αυτό που βλέπετε εδώ,

περιβάλλοντα γεμάτα σκόνη
στην Αφρική όπου μεγάλωσα,

και αγάπησα την άγρια ζωή,

κι έτσι μεγάλωσα με μίσος
για τα ζώα της κτηνοτροφίας

εξαιτίας της καταστροφής που προκαλούσαν.

Και μετά η πανεπιστημιακή μου
εκπαίδευση ως οικολόγος

ενίσχυσε τις πεποιθήσεις μου.

Λοιπόν, σας έχω νέα.

Κάποτε ήμαστε το ίδιο σίγουροι

ότι η γη είναι επίπεδη.

Κάναμε λάθος τότε
και κάνουμε λάθος και πάλι.

Και θέλω τώρα να σας καλέσω
να έρθετε μαζί μου

στο ταξίδι μου της επανεκπαίδευσης
και της ανακάλυψης.

Όταν ήμουν νέος,

ένας νέος βιολόγος στην Αφρική,

ασχολήθηκα με τη διατήρηση
υπέροχων περιοχών

για να γίνουν εθνικά πάρκα στο μέλλον.

Τώρα, μόλις -- αυτά συνέβαιναν
τη δεκαετία του '50 --

και μόλις απομακρύναμε
τους ανθρώπους που κυνηγούσαν

και χτυπούσαν τα τύμπανά τους
για να προστατέψουμε τα ζώα,

η γη άρχισε να υποβαθμίζεται,

όπως βλέπετε σ' αυτό το πάρκο
που φτιάξαμε.

Τώρα, δεν υπήρχε κτηνοτροφία,

αλλά με την υποψία ότι είχαμε υπερβολικά
μεγάλο αριθμό ελεφάντων,

έκανα έρευνα και απέδειξα
ότι είχαμε πάρα πολλούς

και συνέστησα να μειώσουμε
τους αριθμούς τους

σε ένα επίπεδο που θα μπορούσε
να συντηρήσει η γη.

Τώρα, αυτή η απόφαση που έπρεπε
να πάρω ήταν τρομακτική για μένα,

και ήταν, ειλικρινά, πολιτικός δυναμίτης.

Έτσι η κυβέρνησή μας συνέστησε
μία ομάδα ειδικών

για να αξιολογήσει την έρευνά μου.

Το έκαναν. Συμφώνησαν μαζί μου,

και τα επόμενα χρόνια,

σκοτώσαμε 40,000 ελέφαντες προσπαθώντας
να σταματήσουμε την καταστροφή.

Και τα πράγματα έγιναν
χειρότερα αντί καλύτερα.

Καθώς αγαπώ τους ελέφαντες,

αυτό ήταν το πιο λυπηρό
και το πιο μεγάλο σφάλμα της ζωής μου

και θα το πάρω στον τάφο μου.

Ένα καλό πράγμα βγήκε από αυτό.

Με έκανε εντελώς αποφασισμένο

να αφιερώσω τη ζωή μου στο να βρω λύσεις.

Όταν ήρθα στις Ηνωμένες Πολιτείες,
σοκαρίστηκα

όταν είδα εθνικά πάρκα σαν αυτό

να ερημοποιούνται όπως στην Αφρική.

Και δεν υπήρχαν κτηνοτροφικά ζώα
σε αυτή την περιοχή

για πάνω από 70 χρόνια.

Και κατάλαβα ότι οι Αμερικανοί επιστήμονες

δεν είχαν καμία εξήγηση γι' αυτό

εκτός από το ότι η περιοχή
είναι άνυδρη και φυσική.

Έτσι άρχισα να κοιτάζω

όσα διαγράμματα βρήκα στις έρευνες

για ολόκληρες
τις Δυτικές Ηνωμένες Πολιτείες

όπου τα βοοειδή είχαν απομακρυνθεί

γα να αποδείξω ότι αυτό
θα σταματούσε την ερημοποίηση,

αλλά βρήκα το αντίθετο,

όπως βλέπουμε σε αυτό
τον ερευνητικό σταθμό,

όπου αυτή η λιβαδική έκταση
που ήταν πράσινη το 1861,

είχε περιέλθει σε αυτή
την κατάσταση το 2002.

Και οι συγγραφείς της αναφοράς
με θέμα την κλιματική αλλαγή

από όπου πήρα αυτές τις εικόνες

αποδίδουν αυτή την αλλαγή
σε «άγνωστες διαδικασίες».

Είναι σαφές ότι ποτέ δεν καταλάβαμε

τι προκαλεί την ερημοποίηση,

η οποία έχει καταστρέψει
πολλούς πολιτισμούς

και τώρα μας απειλεί σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ποτέ δεν την καταλάβαμε.

Πάρτε ένα τετραγωνικό μέτρο εδάφους

και απογυμνώστε το όπως είναι εδώ κάτω,

και σας υπόσχομαι ότι θα είναι
πολύ πιο κρύο την αυγή

και πολύ πιο ζεστό το μεσημέρι

από ό,τι το ίδιο κομμάτι εδάφους
εάν το καλύψετε απλώς

με φυτικά υπολείμματα.

Αλλάξατε το μικροκλίμα.

Τώρα, όσο εσείς κάνετε αυτό

με την μεγάλη αύξηση του ποσοστού
του ακάλυπτου εδάφους

σε περισσότερη από τη μισή γη του πλανήτη,

αλλάζετε το μακροκλίμα.

Αλλά απλώς δεν έχουμε κατανοήσει

γιατί άρχισε να συμβαίνει
αυτό 10.000 χρόνια πριν.

Γιατί επιταχύνθηκε τελευταία;

Δεν το καταλαβαίναμε.

Αυτό που δεν είχαμε κατανοήσει

είναι ότι στα μέρη του πλανήτη
με εποχιακή υγρασία,

το έδαφος και η βλάστηση

εξελίχθηκαν μαζί με έναν
πολύ μεγάλο αριθμό ζώων βοσκής,

και ότι αυτά τα φυτοφάγα ζώα

εξελίχθηκαν μαζί με άγριους θηρευτές
που κυνηγούσαν σε αγέλες.

Τώρα, η βασική άμυνα στις αγέλες θηρευτών

είναι το κοπάδι,

κι όσο μεγαλύτερο το κοπάδι,
τόσο πιο ασφαλές είναι το ζώο.

Τώρα, μεγάλα κοπάδια κοπρίζουν
και ουρούν παντού πάνω στο φαΐ τους,

και πρέπει να κινούνται συνέχεια,

και ήταν αυτή η κίνηση

που απέτρεπε την υπερβόσκηση,

ενώ το περιοδικό ποδοπάτημα

εξασφάλιζε καλή κάλυψη του εδάφους,

όπως βλέπουμε εδώ
απ' όπου πέρασε ένα κοπάδι.

Αυτή η εικόνα είναι
ένα τυπικό εποχιακό χορτολίβαδο.

Μόλις έχει τελειώσει
μία τετράμηνη περίοδος βροχής

και τώρα μπαίνει σε μία άνυδρη περίοδο 8 μηνών.

Και παρατηρείστε την αλλαγή καθώς
μπαίνει στη μακρά άνυδρη περίοδο.

Τώρα, όλο αυτό το χορτάρι που
βλέπετε πάνω από το έδαφος

πρέπει να αποδομηθεί βιολογικά

πριν από την επόμενη περίοδο ανάπτυξης
κι αν αυτό δε συμβεί,

το λιβάδι και το έδαφος
αρχίζουν να πεθαίνουν.

Τώρα, εάν δεν αποδομηθεί βιολογικά,

υφίσταται οξείδωση, που είναι
μία πολύ αργή διαδικασία,

που πνίγει και σκοτώνει το χορτάρι,

οδηγώντας σε ένα πέρασμα
σε ξυλώδη βλάστηση,

και γυμνό έδαφος, που εκλύει άνθρακα.

Για να το αποφύγουμε αυτό,
παραδοσιακά χρησιμοποιούσαμε τη φωτιά.

Αλλά και η φωτιά αφήνει γυμνό το έδαφος
και απελευθερώνει άνθρακα

και, ακόμα χειρότερα,

η φωτιά σε 10 στρέμματα χορτολίβαδου

εκλύει πιο πολλούς
και πιο βλαβερούς ρύπους

από 6,000 αυτοκίνητα.

Και στην Αφρική καίμε κάθε χρόνο

περισσότερα από 10 δισεκατομμύρια
στρέμματα λιβαδιών

και σχεδόν κανείς δεν μιλάει γι' αυτό.

Δικαιολογούμε αυτές τις πυρκαγιές,
ως επιστήμονες,

γιατί όντως απομακρύνουν
το νεκρό οργανικό υλικό

και επιτρέπουν στα φυτά να αναπτυχθούν.

Τώρα, ας δούμε το λιβάδι μας
που είναι πλέον ξερό.

Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε
για να το κρατήσουμε υγιές;

Και θυμηθείτε ότι μιλάω για το μεγαλύτερο
μέρος της γης του πλανήτη σήμερα.

Εντάξει; Δεν μπορούμε να μειώσουμε τον αριθμό
των ζώων για να την ξεκουράσουμε περισσότερο

χωρίς να προκαλέσουμε ερημοποίηση
και κλιματική αλλαγή.

Δεν μπορούμε να την κάψουμε
χωρίς να προκαλέσουμε

ερημοποίηση και κλιματική αλλαγή.

Τι θα κάνουμε;

Έχει μείνει μόνο μία επιλογή,

θα σας το επαναλάβω, μόνο μία επιλογή

στους κλιματολόγους και στους επιστήμονες

κι αυτή είναι να κάνουν το αδιανόητο

και να χρησιμοποιήσουν ζώα βοσκής,

με μεγάλη πυκνότητα και σε κίνηση,

ως υποκατάστατο των κοπαδιών και
των θηρευτών που υπήρχαν παλιότερα

και να μιμηθούν τη φύση.

Δεν έχει μείνει άλλη
επιλογή στην ανθρωπότητα.

Ας το κάνουμε λοιπόν.

Έτσι θα το κάνουμε σ' αυτό το λιβάδι,
αλλά μόνο στο πρώτο πλάνο.

Θα το πατήσουμε με μεγάλη πίεση
με βοοειδή για να μιμηθούμε τη φύση

και το κάναμε αυτό, κοιτάξτε.

Όλο αυτό το χορτάρι καλύπτει το χώμα

όπως και η κοπριά, τα ούρα
και τα φυτικά υπολείμματα,

όπως καταλαβαίνουν όλοι οι κηπουροί
που υπάρχουν ανάμεσά σας,

και αυτό το χώμα είναι έτοιμο
να απορροφήσει και να κρατήσει τη βροχή,

να αποθηκεύσει τον άνθρακα
και να αποδομήσει το μεθάνιο.

Και το κάναμε αυτό,

χωρίς τη χρήση της φωτιάς
που καταστρέφει το έδαφος,

και τα φυτά αναπτύσσονται ελεύθερα.

Όταν συνειδητοποίησα για πρώτη φορά

ότι δεν είχαμε άλλη επιλογή ως επιστήμονες

από το να χρησιμοποιήσουμε
τα πολυδυσφημισμένα ζώα της κτηνοτροφίας

για να αντιμετωπίσουμε
την κλιματική αλλαγή και την ερημοποίηση,

αντιμετώπισα ένα πραγματικό δίλημμα.

Πώς θα το κάναμε;

Είχαμε βοσκούς με βαθιά γνώση
για 10.000 χρόνια

που συγκέντρωναν
και μετακινούσαν τα ζώα τους,

αλλά δημιούργησαν τις μεγάλες
ανθρωπογενείς ερήμους του πλανήτη.

Και μετά είχαμε τη σύγχρονη επιστήμη
της βροχής για 100 χρόνια,

κι αυτό επιτάχυνε την ερημοποίηση,

όπως ανακαλύψαμε αρχικά στην Αφρική

και κατόπιν επιβεβαιώσαμε
στις Ηνωμένες Πολιτείες,

όπως βλέπετε και σ' αυτήν την εικόνα

μιας γης που διαχειρίζεται
η ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

Είναι σαφές ότι χρειαζόταν
κάτι περισσότερο

από τη συγκέντρωση
και μετακίνηση των ζώων,

και οι άνθρωποι, για χιλιάδες χρόνια,

δεν μπόρεσαν ποτέ να διαχειριστούν την πολυπλοκότητα της φύσης.

Αλλά εμείς οι βιολόγοι και οι οικολόγοι

δεν είχαμε καταπιαστεί ποτέ
με κάτι τόσο πολύπλοκο.

Έτσι αντί να επανεφεύρω τον τροχό,

άρχισα να μελετώ άλλα επαγγέλματα
για να δω αν το είχε κάνει κανείς άλλος.

Και βρήκα ότι υπήρχαν τεχνικές σχεδιασμού

που θα μπορούσα να πάρω και να προσαρμόσω
στις δικές μας βιολογικές ανάγκες,

και από αυτές ανέπτυξα την επονομαζόμενη

ολιστική διαχείριση
και σχεδιασμένη βόσκηση,

μία διαδικασία σχεδιασμού,

που πράγματι αντιμετωπίζει όλη
την πολυπλοκότητα της φύσης

και τη δική μας κοινωνική, περιβαλλοντική,
οικονομική πολυπλοκότητα.

Σήμερα, έχουμε νέες γυναίκες σαν αυτή

που διδάσκουν σε χωριά της Αφρικής

πώς να συγκεντρώνουν
τα ζώα σε μεγαλύτερα κοπάδια,

πώς να προγραμματίζουν
τη βόσκηση μιμούμενοι τη φύση

και όπου τους συστήσαμε να βάζουν
τα ζώα τους να διανυκτερεύουν

-- τα διαχειριζόμαστε με τρόπο
φιλικό προς τους θηρευτές,

γιατί έχουμε πολλή γη, και ούτω καθεξής --

και όπου το κάνουν αυτό
και τα φυλάνε τη νύχτα

για να προετοιμάσουν
τα χωράφια που καλλιεργούν,

έχουμε επίσης μεγάλη αύξηση στην παραγωγή.

Ας δούμε μερικά αποτελέσματα.

Αυτή είναι μία έκταση κοντά σ' αυτήν
που διαχειριζόμαστε στην Ζιμπάμπουε.

Μόλις βγήκε από μία περίοδο
τεσσάρων μηνών με πολύ καλές βροχές

που δέχτηκε αυτή τη χρονιά και μπαίνει
στη μακρά περίοδο ανομβρίας.

Αλλά όπως βλέπετε, όλη αυτή
η βροχή, σχεδόν όλη,

έχει εξατμιστεί από
την επιφάνεια του εδάφους.

Το ποτάμι τους είναι ξερό παρόλο
που μόλις σταμάτησαν οι βροχές

και έχουμε 150,000 ανθρώπους

που δέχονται σχεδόν μόνιμα
επισιτιστική βοήθεια.

Τώρα πάμε στη δική μας γη
εκεί κοντά την ίδια μέρα,

με την ίδια βροχόπτωση, και κοιτάξτε.

Το ποτάμι μας κυλάει και είναι υγιές και καθαρό.

Είναι μια χαρά.

Η παραγωγή σε χορτάρι,
θάμνους, δέντρα, άγρια ζωή,

όλα είναι τώρα πιο παραγωγικά

και δεν έχουμε στην κυριολεξία
κανένα φόβο για τις χρονιές ξηρασίας.

Και το κάναμε αυτό αυξάνοντας
τις αγελάδες και τις κατσίκες

κατά 400 τα εκατό,

προγραμματίζοντας τη βόσκηση
μιμούμενοι τη φύση

και ενσωματώνοντάς τα με όλους
τους ελέφαντες, τα βουβάλια,

τις καμηλοπαρδάλεις
και τα άλλα ζώα που έχουμε.

Αλλά πριν αρχίσουμε,
η γη μας ήταν κάπως έτσι.

Αυτός ο τόπος ήταν γυμνός και διαβρωνόταν
για πάνω από 30 χρόνια

ανεξάρτητα από τη βροχόπτωση.

Εντάξει; Παρατηρείστε το σημειωμένο
δέντρο και δείτε την αλλαγή

καθώς χρησιμοποιούμε ζώα
για να μιμηθούμε τη φύση.

Αυτή ήταν μία άλλη τοποθεσία

απογυμνωμένη και σε διαδικασία διάβρωσης,

και στη βάση του μικρού δέντρου
που έχω σημειώσει,

είχαμε χάσει 30 εκατοστά εδάφους. Εντάξει;

Και ξανά, παρατηρείστε τη διαφορά

με μόνη τη χρήση ζώων
για να μιμηθούμε τη φύση.

Και τώρα υπάρχουν πεσμένα δέντρα εκεί,

γιατί η καλύτερη γη τώρα
προσελκύει ελέφαντες κλπ.

Αυτή η γη στο Μεξικό ήταν
σε τραγική κατάσταση,

και έπρεπε να σημειώσω τον λόφο

γιατί η αλλαγή είναι τόσο μεγάλη.

(Χειροκρότημα)

Άρχισα να βοηθώ μια οικογένεια
στην Έρημο Καρού τη δεκαετία του '70

να μετατρέψει την έρημο
που βλέπετε εκεί στα δεξιά

ξανά σε χορτολιβαδική γη

και, ευτυχώς, τώρα τα εγγόνια τους
βρίσκονται εκεί

με ελπίδα για το μέλλον.

Και δείτε την εκπληκτική αλλαγή εδώ,

όπου η χαράδρα έκλεισε τελείως

χρησιμοποιώντας μόνο ζώα
για να μιμηθούμε τη φύση,

και για μια φορά ακόμα, η τρίτη γενιά αυτής της οικογένειας

βρίσκεται εκεί σε αυτή τη γη με τη σημαία τους να ανεμίζει ακόμη.

Οι τεράστιες χορτολιβαδικές
εκτάσεις της Παταγωνίας

μετατρέπονται σε έρημο όπως βλέπετε εδώ.

Ο άνθρωπος στη μέση είναι
ένας Αργεντινός ερευνητής

και έχει τεκμηριώσει την σταθερή
υποβάθμιση αυτής της γης

με το πέρασμα των χρόνων καθώς
ο αριθμός των προβάτων μειωνόταν συνεχώς.

Έβαλαν 25,000 πρόβατα σε ένα κοπάδι,

πραγματικά μιμούμενοι τη φύση
με σχεδιασμένη βόσκηση,

και κατέγραψαν μία αύξηση
στην παραγωγικότητα της γης

κατά 50 τα εκατό τον πρώτο χρόνο.

Τώρα έχουμε στο βίαιο Κέρας της Αφρικής

βοσκούς που σχεδιάζουν τη βόσκηση
των ζώων τους μιμούμενοι τη φύση

και λένε ξεκάθαρα ότι αυτή
είναι η μόνη τους ελπίδα

για να σώσουν τις οικογένειές τους
και τον πολιτισμό τους.

Ενενηνταπέντε τοις εκατό αυτής της γης

μπορεί να θρέψει ανθρώπους
μόνο από τα ζώα.

Σας θυμίζω πως εδώ μιλώ για το μεγαλύτερο

μέρος του κόσμου,
που ελέγχει την μοίρα μας,

και που συμπεριλαμβάνει
την πιο βίαιη περιοχή του πλανήτη,

όπου μόνο τα ζώα μπορούν
να θρέψουν τους ανθρώπους

από το 95 τα εκατό της γης περίπου.

Αυτό που κάνουμε σε παγκόσμιο επίπεδο
προκαλεί κλιματική αλλαγή

όσο, κατά τη γνώμη μου,
και τα ορυκτά καύσιμα,

και ίσως και περισσότερο
από τα ορυκτά καύσιμα.

Αλλά ακόμα χειρότερα,
επιφέρει πείνα, φτώχεια,

βία, κοινωνική κατάρρευση και πόλεμο,

και καθώς σας μιλώ,

εκατομμύρια άντρες, γυναίκες και παιδιά,

υποφέρουν και πεθαίνουν.

Και αν αυτό συνεχιστεί,

είναι πιθανό να μην μπορούμε
να σταματήσουμε την αλλαγή του κλίματος,

ακόμα και μετά την παύση
της χρήσης των ορυκτών καυσίμων.

Πιστεύω πως σας έδειξα
πώς μπορούμε να εργαστούμε με τη φύση

με πολύ χαμηλό κόστος

για να τα αναστρέψουμε όλα αυτά.

Το κάνουμε ήδη

σε περίπου 150 εκατομμύρια στρέμματα

σε πέντε ηπείρους,

και άνθρωποι που καταλαβαίνουν

πολύ περισσότερα
για τον άνθρακα από ό,τι εγώ

υπολογίζουν ότι, για επεξηγηματικό σκοπό,

αν κάνουν αυτό που σας δείχνω εγώ εδώ,

μπορούμε να πάρουμε αρκετόν
άνθρακα από την ατμόσφαιρα

και να τον αποθηκεύσουμε
με ασφάλεια στα εδάφη λιβαδιών

για χιλιάδες χρόνια,

και αν το κάνουμε αυτό περίπου στις μισές λιβαδικές εκτάσεις του κόσμου

που σας έδειξα,

μπορούμε να πάμε πίσω σε προ-βιομηχανικά επίπεδα,

ενώ τρέφουμε τους ανθρώπους.

Δεν μπορώ να σκεφτώ σχεδόν τίποτα άλλο

που να δίνει περισσότερη ελπίδα για τον πλανήτη μας,

για τα παιδιά σας,

και τα παιδιά τους και για όλη την ανθρωπότητα.

Σας ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)

Σας ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)

Ευχαριστώ Κρις.

Κρις Άντερσον: Ευχαριστούμε. Έχω,

και είμαι σίγουρος ότι και όλοι εδώ έχουν,

Α) εκατό ερωτήσεις,
Β) θέλουν να σ' αγκαλιάσουν.

Θα σε ρωτήσω γρήγορα μόνο μια ερώτηση.

Όταν το πρωτοξεκινάς αυτό
και φέρνεις ένα κοπάδι ζώα,

είναι έρημος. Τι τρώνε;
Πώς λειτουργεί αυτό το κομμάτι;

Πώς αρχίζεις;

Άλαν Σέιβορι: Λοιπόν,
αυτό το κάνουμε πολύν καιρό,

και η μόνη περίπτωση που χρειάζεται
να προμηθεύσουμε τροφή

είναι κατά τη διάρκεια
αποκατάστασης ορυχείων,

που είναι 100 τοις εκατό γυμνά.

Αλλά πριν πολλά χρόνια, πήραμε τη χειρότερη γη στη Ζιμπάμπουε,

και πρόσφερα ένα χαρτονόμισμα 5 λιρών

σε μια διαδρομή 160 χιλιομέτρων

εάν κάποιος έβρισκε ένα χορτάρι

σε μια διαδρομή 160 χιλιομέτρων,

και σ' αυτή τη γη τριπλασιάσαμε τον αριθμό των ζώων,

την πρώτη χρονιά χωρίς τροφή,

μόνο με την κίνηση, μιμούμενοι τη φύση,

και χρησιμοποιώντας μία σιγμοειδή καμπύλη, αυτή την αρχή.

Είναι λίγο τεχνικό το θέμα
για να το εξηγήσω εδώ, αλλά μόνο αυτό.

ΚΑ: Λοιπόν, πρόκειται για μια τόσο
ενδιαφέρουσα και σημαντική ιδέα.

Οι καλύτεροι στο μπλογκ μας
θα έρθουν να σου μιλήσουν

και να προσπαθήσουν -- θέλω
να επιμείνω περισσότερο σ' αυτό

ώστε να το μοιραστούμε μαζί με την ομιλία.
ΑΣ: Υπέροχα.

ΚΑ: Είναι μια εκπληκτική ομιλία,
πραγματικά μια εκπληκτική ομιλία,

και νομίζω ότι άκουσες πως όλοι
σε επευφημούμε στον δρόμο σου.

Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΑΣ: Σε ευχαριστώ. Σας ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)