Return to Video

Γιατί συνεχίζω να μιλάω, ακόμα κι όταν κοροϊδεύουν την προφορά μου

  • 0:01 - 0:03
    Κάποτε έβλεπα διαρκώς το ίδιο όνειρο,
  • 0:03 - 0:06
    όπου περπατούσα σε ένα δωμάτιο
    γεμάτο με ανθρώπους
  • 0:06 - 0:09
    και προσπαθούσα
    να μην κοιτάξω κανέναν στα μάτια.
  • 0:10 - 0:12
    Μέχρι που κάποιος με αντιλαμβανόταν
  • 0:12 - 0:14
    και με έπιανε πανικός.
  • 0:14 - 0:16
    Και τότε εκείνο το άτομο με πλησίαζε
  • 0:16 - 0:19
    και μου έλεγε, «Γεια, με λένε Τάδε».
  • 0:19 - 0:20
    Εσένα πώς σε λένε;»
  • 0:20 - 0:24
    Κι εγώ παρέμενα σιωπηλός
    και ανίκανος να απαντήσω.
  • 0:25 - 0:28
    Μετά από λίγα λεπτά αμήχανης σιωπής
    με ρωτούσε,
  • 0:28 - 0:29
    «Ξέχασες το όνομά σου;»
  • 0:30 - 0:32
    Κι εγώ συνέχιζα να είμαι σιωπηλός.
  • 0:32 - 0:35
    Και μετά, σιγά-σιγά
    όλοι μέσα στην αίθουσα
  • 0:35 - 0:39
    γυρνούσαν προς το μέρος μου
    και με ρωτούσαν σχεδόν ομόφωνα,
  • 0:40 - 0:45
    (Ηχητικό, πολλές φωνές):
    «Έχεις ξεχάσει το όνομά σου;»
  • 0:45 - 0:48
    Καθώς δυνάμωναν οι φωνές,
    ήθελα να απαντήσω, αλλά δεν μπορούσα.
  • 0:50 - 0:52
    Είμαι εικαστικός καλλιτέχνης.
  • 0:53 - 0:55
    Κάποιες δουλειές μου είναι χιουμοριστικές,
  • 0:55 - 0:59
    και κάποιες άλλες είναι κάπως αστείες,
    αλλά με λυπηρό τρόπο.
  • 0:59 - 1:02
    [Η σημαία στο πέτο μου επιτρέπει
    ν' αμφισβητήσω τον πατριωτισμό σου]
  • 1:02 - 1:03
    (Γέλια)
  • 1:03 - 1:05
    Κάτι που απολαμβάνω πραγματικά
  • 1:05 - 1:07
    είναι να δημιουργώ σύντομα animations
  • 1:07 - 1:11
    όπου κάνω τις φωνές
    πολλών διαφορετικών χαρακτήρων.
  • 1:11 - 1:12
    Έχω κάνει την αρκούδα.
  • 1:12 - 1:15
    (Βίντεο) Αρκούδα: Γεια.
  • 1:15 - 1:16
    (Γέλια)
  • 1:16 - 1:18
    Σαφουάτ Σαλίμ: Έχω κάνει τη φάλαινα.
  • 1:18 - 1:19
    (Βίντεο) Φάλαινα: Γεια.
  • 1:19 - 1:21
    (Γέλια)
  • 1:21 - 1:22
    Έχω κάνει την καρτ ποστάλ.
  • 1:22 - 1:24
    (Βίντεο) Καρτ ποστάλ: Γεια.
  • 1:24 - 1:25
    (Γέλια)
  • 1:25 - 1:29
    ΣΣ: Και ο πιο αγαπημένος μου,
    ο Φρανκενστάιν.
  • 1:29 - 1:30
    (Βίντεο) Φρανκενστάιν: (Μουγκρίζει)
  • 1:30 - 1:31
    (Γέλια)
  • 1:31 - 1:34
    ΣΣ: Χρειάστηκε να μουγκρίσω πολύ
    γι' αυτόν εδώ.
  • 1:34 - 1:37
    Πριν από μερικά χρόνια
    έφτιαξα ένα εκπαιδευτικό βίντεο
  • 1:37 - 1:40
    για την ιστορία των βιντεοπαιχνιδιών.
  • 1:40 - 1:44
    Και σ' αυτό έκανα τη φωνή
    του Διαστημικού Εισβολέα.
  • 1:44 - 1:45
    (Βίντεο) Διαστημικός Εισβολέας: Γεια.
  • 1:45 - 1:48
    ΣΣ: Μ' αυτό πραγματοποιήθηκε
    ένα όνειρό μου.
  • 1:48 - 1:48
    (Γέλια)
  • 1:48 - 1:50
    Όταν ανέβηκε αυτό το βίντεο στο διαδίκτυο,
  • 1:50 - 1:53
    καθόμουν στον υπολογιστή μου
    πατώντας την ανανέωση οθόνης,
  • 1:53 - 1:55
    αγωνιώντας για τις αντιδράσεις.
  • 1:55 - 1:57
    Φτάνει το πρώτο σχόλιο.
  • 1:57 - 1:58
    (Βίντεο) Σχολιαστής: Πολύ καλό.
  • 1:58 - 1:59
    ΣΣ: Ναι!
  • 2:00 - 2:01
    Ανανεώνω την οθόνη.
  • 2:01 - 2:04
    (Βίντεο) Σχόλιο: Εξαιρετικό βίντεο.
    Περιμένω το επόμενο.
  • 2:04 - 2:07
    ΣΣ: Αυτό ήταν μόνο το πρώτο
    από τα δύο μέρη του βίντεο.
  • 2:07 - 2:09
    Θα έφτιαχνα μετά το επόμενο.
  • 2:09 - 2:10
    Πάτησα την ανανέωση οθόνης.
  • 2:10 - 2:12
    (Βίντεο) Σχόλιο:
    Πού είναι το δεύτερο μέρος;
  • 2:12 - 2:14
    ΠΟΥΟΥ; Το θέλω ΤΩΡΑΑΑΑΑ! :P
  • 2:14 - 2:15
    (Γέλια)
  • 2:15 - 2:19
    ΣΣ: Κι άλλοι, εκτός της μαμάς μου,
    μου έλεγαν ωραία πράγματα στο διαδίκτυο!
  • 2:19 - 2:21
    Ένιωθα πως τα είχα καταφέρει.
  • 2:21 - 2:23
    Πάτησα την ανανέωση οθόνης.
  • 2:23 - 2:26
    (Βίντεο) Σχόλιο: Χωρίς παρεξήγηση,
    η φωνή του είναι ενοχλητική.
  • 2:26 - 2:28
    ΣΣ: Εντάξει, δεν παρεξηγούμαι. Ανανέωση.
  • 2:28 - 2:32
    (Βίντεο) Σχόλιο: Φτύσε την καραμέλα
    και ξαναπέστο.
  • 2:32 - 2:36
    ΣΣ: Ας πούμε ότι είναι μια κάπως
    εποικοδομητική κριτική. Ανανέωση.
  • 2:36 - 2:38
    (Βίντεο) Σχόλιο: Σε παρακαλώ,
    άλλαξε αφηγητή.
  • 2:38 - 2:40
    Με το ζόρι τον καταλαβαίνεις.
  • 2:40 - 2:41
    ΣΣ: Ανανέωση.
  • 2:41 - 2:44
    (Βίντεο) Σχόλιο: Το' χασα
    λόγω της ινδικής προφοράς.
  • 2:44 - 2:46
    ΣΣ: ΟΚ, ΟΚ, δύο πράγματα:
  • 2:46 - 2:50
    Πρώτον, δεν έχω ινδική προφορά!
    Έχω πακιστανική προφορά, ΟΚ;
  • 2:50 - 2:53
    Και δεύτερον, είναι ξεκάθαρο
    ότι έχω πακιστανική προφορά!
  • 2:53 - 2:55
    (Γέλια)
  • 2:56 - 2:58
    Αλλά συνέχισαν να έρχονται τέτοια σχόλια,
  • 2:58 - 3:01
    κι έτσι σκέφτηκα
    πως πρέπει απλά να τα αγνοήσω
  • 3:01 - 3:04
    και να ξεκινήσω να φτιάχνω
    το δεύτερο μέρος του βίντεο.
  • 3:04 - 3:06
    Έκανα την ηχογράφηση,
  • 3:06 - 3:09
    αλλά κάθε φορά
    που ετοιμαζόμουν να το μοντάρω,
  • 3:09 - 3:11
    απλά δεν μπορούσα να το κάνω.
  • 3:11 - 3:15
    Κάθε φορά, με πήγαινε πίσω
    στην παιδική μου ηλικία,
  • 3:15 - 3:18
    τότε που είχα μεγαλύτερη δυσκολία
    στην ομιλία.
  • 3:18 - 3:21
    Τραυλίζω από τότε
    που θυμάμαι τον εαυτό μου.
  • 3:22 - 3:24
    Ήμουν το παιδί στην τάξη
  • 3:24 - 3:26
    που δεν σήκωνε ποτέ το χέρι του
    όταν είχε μια απορία
  • 3:26 - 3:28
    ή όταν ήξερε την απάντηση.
  • 3:28 - 3:32
    Κάθε φορά που χτυπούσε το τηλέφωνο,
    έτρεχα στο μπάνιο για να μην το σηκώσω.
  • 3:33 - 3:36
    Αν ήταν για μένα,
    οι γονείς μου έλεγαν ότι δεν ήμουν εκεί.
  • 3:36 - 3:39
    Περνούσα πολύ χρόνο στο μπάνιο.
  • 3:39 - 3:42
    Δεν μου άρεσε καθόλου να συστήνομαι,
  • 3:42 - 3:44
    ιδιαίτερα σε ομάδες.
  • 3:44 - 3:47
    Τραύλιζα καθώς έλεγα το όνομά μου
    και συνήθως υπήρχε κάποιος που έλεγε,
  • 3:47 - 3:49
    «Ξέχασες το όνομά σου;»
  • 3:49 - 3:51
    και τότε όλοι γελούσαν.
  • 3:51 - 3:53
    Αυτό το αστείο δεν πάλιωνε ποτέ.
  • 3:54 - 3:55
    [Mαλάκες]
  • 3:55 - 3:58
    (Γέλια)
  • 3:58 - 4:01
    Πέρασα την παιδική μου ηλικία
    νομίζοντας πως αν μιλούσα,
  • 4:01 - 4:06
    θα γινόταν φανερό
    πως κάτι δεν πάει καλά με μένα,
  • 4:06 - 4:08
    πως δεν ήμουν φυσιολογικός.
  • 4:09 - 4:12
    Έτσι, συνήθως παρέμενα σιωπηλός.
  • 4:12 - 4:15
    Βλέπετε, ήταν ένα τεράστιο βήμα για μένα
  • 4:15 - 4:18
    να καταφέρω τελικά να χρησιμοποιήσω
    τη φωνή μου στη δουλειά μου.
  • 4:18 - 4:20
    Κάθε φορά που κάνω ηχογράφηση,
  • 4:20 - 4:23
    χρειάζεται να πω κάθε πρόταση
    πολλές, πολλές φορές,
  • 4:23 - 4:26
    και μετά πάω πίσω και διαλέγω
  • 4:26 - 4:30
    την λιγότερο χάλια ηχογράφηση.
  • 4:31 - 4:35
    (Ηχητικό) ΣΣ: Το μοντάζ ήχου είναι
    σαν να κάνεις Photoshop στη φωνή σου.
  • 4:35 - 4:38
    Μπορώ να την επιβραδύνω,
    να την επιταχύνω, να την κάνω πιο βαθιά,
  • 4:38 - 4:39
    να προσθέσω ηχώ.
  • 4:39 - 4:42
    Κι αν τραυλίσω, κι αν τραυλίσω,
  • 4:42 - 4:44
    πάω πίσω και το διορθώνω.
  • 4:44 - 4:45
    Είναι μαγικό.
  • 4:45 - 4:48
    ΣΣ: Η χρήση της φωνής μου,
    μετά από πολύ μοντάζ, στη δουλειά μου,
  • 4:48 - 4:51
    ήταν ένας τρόπος για μένα
    να ακουστώ επιτέλους φυσιολογικός,
  • 4:51 - 4:52
    σε μένα.
  • 4:53 - 4:55
    Όμως μετά τα σχόλια στο βίντεο,
  • 4:55 - 4:57
    έπαψα να αισθάνομαι φυσιολογικός.
  • 4:58 - 5:01
    Κι έτσι σταμάτησα να χρησιμοποιώ
    τη φωνή μου στη δουλειά μου.
  • 5:02 - 5:06
    Από τότε έχω σκεφτεί πολύ
    τι σημαίνει να είσαι φυσιολογικός.
  • 5:08 - 5:10
    Κατέληξα στο συμπέρασμα
  • 5:10 - 5:13
    ότι το «φυσιολογικό»
    έχει να κάνει με τις προσδοκίες.
  • 5:13 - 5:15
    Θα σας δώσω ένα παράδειγμα.
  • 5:15 - 5:19
    Έπεσε στα χέρια μου μια ιστορία
    για τον αρχαίο Έλληνα ποιητή, Όμηρο.
  • 5:19 - 5:22
    Ο Όμηρος αναφέρει πολύ λίγα
    χρώματα στα έργα του.
  • 5:23 - 5:24
    Κι ακόμα κι όταν το κάνει,
  • 5:24 - 5:27
    φαίνεται πως τα περιγράφει
    κάπως εσφαλμένα.
  • 5:27 - 5:30
    Για παράδειγμα, τη θάλασσα την περιγράφει
    με το κόκκινο του κρασιού,
  • 5:30 - 5:33
    τα πρόσωπα των ανθρώπων
    είναι μερικές φορές πράσινα
  • 5:33 - 5:35
    και τα πρόβατα είναι πορφυρά.
  • 5:35 - 5:37
    Όμως δεν είναι μόνο ο Όμηρος.
  • 5:37 - 5:39
    Αν δείτε όλη την αρχαία λογοτεχνία
  • 5:39 - 5:42
    -την κινέζικη, την ισλανδική,
    την ελληνική, την ινδική,
  • 5:42 - 5:44
    ακόμα και την πρωτότυπη εβραϊκή Βίβλο-
  • 5:44 - 5:47
    υπάρχουν ελάχιστες αναφορές σε χρώματα.
  • 5:47 - 5:50
    Η πιο δημοφιλής θεωρία ως προς αυτό
  • 5:50 - 5:52
    λέει ότι οι πολιτισμοί
    αναγνωρίζουν ένα χρώμα
  • 5:52 - 5:56
    μόνο όταν έχουν την ικανότητα
    να φτιάξουν αυτό το χρώμα.
  • 5:56 - 5:58
    Οπότε, βασικά,
    αν μπορείς να φτιάξεις ένα χρώμα,
  • 5:58 - 6:00
    μόνο τότε μπορείς να το δεις.
  • 6:00 - 6:01
    Ένα χρώμα, όπως το κόκκινο,
  • 6:01 - 6:04
    που ήταν για πολλούς πολιτισμούς
    πολύ εύκολο να το φτιάξουν,
  • 6:04 - 6:06
    άρχισαν να το αναγνωρίζουν σχετικά νωρίς.
  • 6:06 - 6:10
    Όμως ένα χρώμα όπως το μπλε,
    που ήταν δυσκολότερο να φτιαχτεί,
  • 6:10 - 6:12
    πολλοί πολιτισμοί άργησαν να το φτιάξουν
  • 6:12 - 6:15
    και άρχισαν να το ξεχωρίζουν
    πολύ αργότερα.
  • 6:16 - 6:19
    Οπότε, μέχρι εκείνη τη στιγμή,
    παρ' όλο που το χρώμα υπήρχε γύρω τους,
  • 6:19 - 6:22
    απλώς δεν μπορούσαν να το δουν.
  • 6:22 - 6:23
    Ήταν αόρατο.
  • 6:23 - 6:26
    Δεν ήταν μέρος όσων
    ήταν φυσιολογικά γι' αυτούς.
  • 6:27 - 6:30
    Αυτή η ιστορία με βοήθησε να βάλω
    την εμπειρία μου σε ένα πλαίσιο.
  • 6:30 - 6:33
    Έτσι, όταν πρωτοδιάβασα
    τα σχόλια στο βίντεο,
  • 6:33 - 6:36
    η αρχική μου αντίδραση
    ήταν να τα πάρω πολύ προσωπικά.
  • 6:37 - 6:38
    Όμως οι άνθρωποι που σχολίασαν
  • 6:38 - 6:42
    δεν ήξεραν πόσο άβολα
    αισθανόμουν με τη φωνή μου.
  • 6:43 - 6:45
    Αντέδρασαν κυρίως στην προφορά μου.
  • 6:45 - 6:49
    Ότι δεν είναι φυσιολογικό
    για έναν αφηγητή να έχει προφορά.
  • 6:49 - 6:51
    Όμως τι είναι φυσιολογικό τελικά;
  • 6:52 - 6:53
    Γνωρίζουμε ότι οι διορθωτές
  • 6:53 - 6:56
    θα βρουν περισσότερα
    ορθογραφικά λάθη στα γραπτά σας
  • 6:56 - 6:57
    αν νομίζουν ότι είστε μαύροι.
  • 6:57 - 7:00
    Γνωρίζουμε ότι οι καθηγητές
    πιθανώς να βοηθήσουν λιγότερο
  • 7:00 - 7:02
    τις γυναίκες ή φοιτητές μειονοτήτων.
  • 7:02 - 7:06
    Γνωρίζουμε ότι τα βιογραφικά
    με ονόματα που ακούγονται να είναι λευκών
  • 7:06 - 7:07
    λαμβάνουν περισσότερα τηλεφωνήματα
  • 7:07 - 7:10
    από εκείνα με ονόματα
    που ακούγονται να είναι μαύρων.
  • 7:10 - 7:11
    Γιατί;
  • 7:11 - 7:14
    Λόγω του τι προσμένουμε
    πως είναι φυσιολογικό.
  • 7:14 - 7:16
    Νομίζουμε ότι είναι φυσιολογικό
  • 7:16 - 7:18
    να κάνει ορθογραφικά λάθη
    ένας μαύρος φοιτητής.
  • 7:18 - 7:20
    Νομίζουμε ότι είναι φυσιολογικό
  • 7:20 - 7:23
    να μην επιτύχει μια γυναίκα
    ή ένας φοιτητής μειονότητας.
  • 7:24 - 7:26
    Θεωρούμε φυσιολογικό
  • 7:26 - 7:29
    ένας λευκός εργαζόμενος να είναι
    καλύτερος από έναν μαύρο εργαζόμενο.
  • 7:29 - 7:32
    Όμως, οι έρευνες επίσης δείχνουν
    ότι τέτοιες διακρίσεις
  • 7:32 - 7:35
    είναι στις περισσότερες περιπτώσεις
    απλά μεροληπτικές,
  • 7:35 - 7:37
    και αυτό συμβαίνει περισσότερο
    λόγω της επιθυμίας μας
  • 7:37 - 7:40
    να βοηθήσουμε εκείνους
    που έχουν κοινά στοιχεία με εμάς,
  • 7:40 - 7:43
    κι όχι επειδή θέλουμε να βλάψουμε
    εκείνους με τους οποίους δεν έχουμε.
  • 7:43 - 7:47
    Από πολύ μικρή ηλικία ξεκινάμε
    να μη βρίσκουμε κοινά στοιχεία με άλλους.
  • 7:47 - 7:48
    Θα σας δώσω ένα παράδειγμα.
  • 7:48 - 7:51
    Μια βιβλιοθήκη που κάθε χρόνο
  • 7:51 - 7:55
    κρατάει στοιχεία για τους χαρακτήρες
    των παιδικών βιβλίων της συλλογής της,
  • 7:55 - 7:57
    ανακάλυψε ότι το 2014
  • 7:57 - 8:02
    μόνο περίπου το 11% των βιβλίων της
    είχαν έγχρωμους χαρακτήρες.
  • 8:03 - 8:06
    Τη χρονιά πριν ήταν περίπου το 8%,
  • 8:06 - 8:09
    παρ' όλο που τα μισά παιδιά
    στην Αμερική σήμερα
  • 8:09 - 8:10
    προέρχονται από μειονότητες.
  • 8:10 - 8:11
    Τα μισά.
  • 8:12 - 8:13
    Οπότε εδώ έχουμε δύο μεγάλα ζητήματα.
  • 8:13 - 8:16
    Πρώτον, λέμε στα παιδιά
    πως μπορούν να γίνουν ό,τι θέλουν,
  • 8:16 - 8:18
    ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα,
  • 8:18 - 8:20
    όμως πολλές ιστορίες
    που διαβάζουν τα έγχρωμα παιδιά
  • 8:20 - 8:22
    είναι για ανθρώπους
    που δεν τους μοιάζουν.
  • 8:22 - 8:25
    Δεύτερο, οι πλειοψηφικές ομάδες
    δεν συνειδητοποιούν
  • 8:25 - 8:27
    σε πόσο μεγάλο βαθμό
    μοιάζουν στις μειονότητες:
  • 8:27 - 8:30
    τα καθημερινά μας βιώματα, οι ελπίδες μας,
  • 8:30 - 8:32
    τα όνειρά μας, οι φόβοι μας,
  • 8:32 - 8:34
    και η αμοιβαία αγάπη μας για το χούμους.
  • 8:34 - 8:35
    Είναι πεντανόστιμο!
  • 8:35 - 8:37
    (Γέλια)
  • 8:38 - 8:41
    Όπως το μπλε χρώμα
    για τους αρχαίους Έλληνες,
  • 8:41 - 8:44
    έτσι και οι μειονότητες δεν ανήκουν
    σ' αυτά που θεωρούμε φυσιολογικά,
  • 8:45 - 8:48
    επειδή το φυσιολογικό είναι απλά
    ένα συνονθύλευμα
  • 8:48 - 8:50
    όλων των πραγμάτων
    στα οποία έχουμε εκτεθεί
  • 8:50 - 8:53
    και του πόσο ευδιάκριτα
    είναι αυτά γύρω μας.
  • 8:54 - 8:56
    Κι εδώ είναι που δυσκολεύουν
    λίγο τα πράγματα.
  • 8:57 - 9:00
    Μπορώ να αποδεχτώ την προϋπάρχουσα
    αντίληψη του φυσιολογικού,
  • 9:00 - 9:02
    ότι το φυσιολογικό είναι καλό,
  • 9:02 - 9:06
    και πως οτιδήποτε πέραν αυτού
    του περιορισμένου ορισμού είναι κακό,
  • 9:06 - 9:10
    ή μπορώ να αμφισβητήσω
    την προϋπάρχουσα αντίληψη
  • 9:10 - 9:12
    με τη δουλειά μου
  • 9:12 - 9:13
    και με τη φωνή μου
  • 9:15 - 9:16
    και με την προφορά μου
  • 9:17 - 9:19
    και με το να στέκομαι εδώ στη σκηνή,
  • 9:19 - 9:21
    παρ' όλο που τα'χω κάνει πάνω μου
    από το φόβο,
  • 9:21 - 9:23
    και θα προτιμούσα να είμαι στην τουαλέτα.
  • 9:23 - 9:24
    (Γέλια)
  • 9:24 - 9:29
    (Χειροκρότημα)
  • 9:33 - 9:35
    (Βίντεο) Πρόβατο:
    Έτσι, αρχίζω σιγά- σιγά
  • 9:35 - 9:38
    να χρησιμοποιώ ξανά
    τη φωνή μου στη δουλειά μου.
  • 9:38 - 9:39
    Και αισθάνομαι καλά.
  • 9:39 - 9:41
    Αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα καταρρεύσω
  • 9:41 - 9:43
    την επόμενη φορά που κάποιος θα πει
  • 9:43 - 9:45
    (μουρμουρίζει) να φτύσω την καραμέλα.
  • 9:45 - 9:47
    (Γέλια)
  • 9:47 - 9:48
    ΣΣ: Σημαίνει απλά,
  • 9:48 - 9:51
    ότι τώρα έχω μεγαλύτερη κατανόηση
    για το τι διακυβεύεται,
  • 9:51 - 9:55
    και ότι το να τα εγκαταλείπεις
    δεν είναι επιλογή.
  • 9:56 - 9:59
    Οι αρχαίοι Έλληνες δεν ξύπνησαν μια μέρα
  • 9:59 - 10:01
    και κατάλαβαν
    ότι ο ουρανός είναι γαλάζιος.
  • 10:02 - 10:04
    Χρειάστηκαν αιώνες
    για να συνειδητοποιήσουν οι άνθρωποι
  • 10:04 - 10:07
    αυτά που για τόσο καιρό αγνοούσαν.
  • 10:08 - 10:11
    Πρέπει να επανεξετάζουμε διαρκώς
    τον ορισμό του φυσιολογικού,
  • 10:11 - 10:14
    επειδή αυτό θα μας επιτρέψει ως κοινωνία
  • 10:14 - 10:18
    να δούμε τελικά τον ουρανό
    όπως πραγματικά είναι.
  • 10:20 - 10:25
    (Βίντεο) Όλοι οι χαρακτήρες:
    Σας ευχαριστούμε.
  • 10:26 - 10:28
    Φρανκενστάιν: (Γρυλίζει)
  • 10:28 - 10:28
    (Γέλια)
  • 10:28 - 10:29
    ΣΣ: Σας ευχαριστώ.
  • 10:29 - 10:32
    (Χειροκρότημα)
Title:
Γιατί συνεχίζω να μιλάω, ακόμα κι όταν κοροϊδεύουν την προφορά μου
Speaker:
Σαφουάτ Σαλίμ
Description:

Ο καλλιτέχνης Σαφουάτ Σαλίμ μεγάλωσε τραυλίζοντας. Όμως ως ανεξάρτητος δημιουργός ανιμέισιον, αποφάσισε να κάνει μόνος του την εκφώνηση των χαρακτήρων του. Όταν σχολιαστές στο Youtube άρχισαν να κοροϊδεύουν την πακιστανική προφορά του, αυτό τον συνέτριψε, και άρχισε να μην κάνει πια εκφωνήσεις. Ακούστε σε αυτή τη χαριτωμένη και εμπεριστατωμένη ομιλία, πώς αυτός ο ομιλητής του TED, απέκτησε ξανά φωνή και αυτοπεποίθηση.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
10:48

Greek subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.