Zaskakująca rzecz, której się dowiedziałam, żeglując samotnie dookoła świata.
-
0:01 - 0:02Kiedy jesteś dzieckiem,
-
0:02 - 0:06nic i wszystko jest możliwe.
-
0:06 - 0:10Wyzwaniem, tak często,
jest trzymanie się celu kiedy dorastamy. -
0:11 - 0:12Jako czterolatka,
-
0:12 - 0:15pierwszy raz w życiu żeglowałam.
-
0:16 - 0:20Nigdy nie zapomnę podniecenia
gdy zmierzaliśmy do wybrzeża. -
0:20 - 0:22Nigdy nie zapomnę
-
0:22 - 0:25poczucia przygody,
kiedy wspinałam się na pokład -
0:25 - 0:28i po raz pierwszy
zajrzałam do malutkiej kajuty. -
0:28 - 0:31Jednak najwspanialszym uczuciem
było uczucie wolności, -
0:31 - 0:35uczucie, gdy wciągaliśmy żagle.
-
0:35 - 0:38Dla czterolatki
-
0:38 - 0:41było to najlepsze poczucie wolności,
jakie tylko mogłam sobie wyobrazić. -
0:41 - 0:45Tego dnia postanowiłam, że kiedyś
-
0:45 - 0:48opłynę świata dookoła.
-
0:49 - 0:52Zrobiłam wszystko, co mogłam,
aby spełnić to marzenie. -
0:52 - 0:55W wieku 10 lat oszczędzałam
resztę ze szkolnego obiadu. -
0:55 - 0:59Codziennie, przez 8 lat,
jadłam pure ziemniaczane z fasolą, -
0:59 - 1:02po 4 pensy od porcji, sos był za darmo.
-
1:02 - 1:05Każdego dnia odkładałam
resztę na wierzch skarbonki. -
1:05 - 1:08I kiedy uzbierałam funta,
wrzucałam do skarbonki -
1:08 - 1:12i wykreślałam jedną ze 100 kratek
narysowanych na kartce. -
1:12 - 1:15W końcu kupiłam małą łódkę.
-
1:15 - 1:19Siedziałam w niej godzinami w ogrodzie,
marząc o moim celu. -
1:19 - 1:22Przeczytałam wszystko, co mogłam
znaleźć, o żeglarstwie, -
1:22 - 1:25a kiedy powiedziano mi w szkole,
-
1:25 - 1:28że nie nadaję się na weterynarza,
-
1:28 - 1:32w wieku 17 lat rzuciłam szkołę,
aby uczyć się żeglarstwa. -
1:33 - 1:37Wyobraźcie sobie, co czułam,
tylko 4 lata później, -
1:37 - 1:39siedząc w sali konferencyjnej
-
1:39 - 1:43naprzeciwko kogoś,
kto mógł spełnić moje marzenie. -
1:43 - 1:46Czułam, jakby moje życie
zależało od tej chwili -
1:46 - 1:49i niespodziewanie, ten ktoś się zgodził.
-
1:49 - 1:53Ledwo mogłam pomieścić emocje
podczas pierwszego spotkania projektowego -
1:53 - 1:56projektując łódź
którą miałam popłynąć sama, -
1:56 - 1:58bez przerw, dookoła świata.
-
1:58 - 2:01Od tego pierwszego spotkania,
aż do końca wyścigu, -
2:01 - 2:04stało się wszystko, o czym
kiedykolwiek marzyłam. -
2:04 - 2:07Tak jak w moich snach,
było niesamowicie i było trudno. -
2:07 - 2:10Minęłam górę lodową o 6 m.
-
2:10 - 2:139 razy wspinałam się na
27 metrowy maszt. -
2:13 - 2:15Na Oceanie Antarktycznym
wiatr przewrócił łódkę. -
2:15 - 2:18Ale zachody słońca,
przyroda i odosobnienie -
2:18 - 2:22zapierały dech w piersiach.
-
2:22 - 2:25Po 3 miesiącach na morzu, w wieku 24 lat,
-
2:25 - 2:27ukończyłam regaty na drugim miejscu.
-
2:27 - 2:31Pokochałam to tak bardzo,
że w ciągu kolejnych 6 miesięcy -
2:31 - 2:35zdecydowałam opłynąć świat jeszcze raz,
tym razem nie w regatach. -
2:35 - 2:40Chciałam być najszybszą osobą,
która opłynęła świat solo bez przerwy. -
2:41 - 2:44Do tego potrzebowałam innego jachtu:
-
2:44 - 2:47większego, szerszego,
szybszego i mocniejszego. -
2:47 - 2:51Żeby pokazać skalę tego jachtu:
Można się wspiąć wewnątrz masztu -
2:51 - 2:53aż po sam czubek.
-
2:53 - 2:5623 metry długi, 18 metrów szeroki.
-
2:56 - 2:58Pieszczotliwie nazwałam go Moby
-
2:59 - 3:00To był trimaran.
-
3:00 - 3:04Kiedy go budowaliśmy, nikt jeszcze
nie dał rady opłynąć świata solo, -
3:04 - 3:06bez przerwy, w czymś takim,
choć wielu próbowało. -
3:06 - 3:11Ale kiedy budowaliśmy jacht, pewien
Francuz wziął trimaran 25% większy -
3:11 - 3:15i nie tylko dał radę,
ale jeszcze pobił rekord z 93 dni -
3:15 - 3:17do 72.
-
3:18 - 3:20Poprzeczka znalazła się znacznie wyżej.
-
3:20 - 3:22Takie łodzie są niesamowite w żegludze.
-
3:22 - 3:25To była łódź szkoleniowa
z francuskiego wybrzeża. -
3:25 - 3:29Dobrze ją znałam, byłam
jedną z pięcioosobowej załogi. -
3:29 - 3:345 sekund wystarczało,
żeby z pełnej kontroli -
3:34 - 3:37znaleźć się w ciemności
z oknami pod wodą, -
3:37 - 3:39pięć sekund mija szybko.
-
3:39 - 3:42Zobaczcie, jak daleko od
tych ludzi jest morze. -
3:42 - 3:46Wyobraźcie sobie że jesteście sami
na Oceanie Arktycznym. -
3:46 - 3:50Zanurzeni w lodowatej wodzie,
tysiące kilometrów od lądu. -
3:51 - 3:54To było Boże Narodzenie.
-
3:54 - 3:57Wbijałam się w Ocean Antarktyczny
poniżej Australii. -
3:57 - 4:00Warunki były straszne.
-
4:00 - 4:02Zbliżałam się do miejsca
-
4:02 - 4:05ponad 3000 km od
najbliższego miasta. -
4:05 - 4:08Najbliższym lądem była Antarktyka,
a najbliżsi ludzie -
4:08 - 4:11to nade mną, obsada
Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. -
4:11 - 4:13(śmiech)
-
4:13 - 4:15To naprawdę środek niczego.
-
4:15 - 4:17Jeśli potrzebujesz pomocy
-
4:17 - 4:19i nadal żyjesz,
-
4:19 - 4:22potrzeba 4 dni,
żeby dotarł statek -
4:22 - 4:25i kolejne 4 dni,
żeby zabrał Cię do portu. -
4:25 - 4:27Za daleko na helikopter,
-
4:27 - 4:29a samolot nie ma jak wylądować.
-
4:29 - 4:33Zbliżałam się do gigantycznego sztormu,
-
4:33 - 4:35z wiatrem wiejącym z prędkością 80 węzłów,
-
4:35 - 4:38zbyt silnym dla łodzi i dla mnie.
-
4:38 - 4:41Fale sięgały już 12 - 15 metrów,
-
4:41 - 4:43a piana zdmuchiwana z grzbietów
-
4:43 - 4:46pędziła poziomo,
jak śnieg w zadymce. -
4:46 - 4:50Jeśli nie popłynęłabym dość szybko,
wkrótce zostałabym pochłonięta, -
4:50 - 4:54i albo przewrócona,
albo roztrzaskana na kawałki. -
4:54 - 4:56Dosłownie walczyłam
o swoje życie, -
4:56 - 5:00wiszące na włosku.
-
5:00 - 5:03Prędkość, której tak desperacko
potrzebowałam, była też groźna. -
5:03 - 5:08Wszyscy wiemy jak jest prowadzić auto
30 km/h, 40, 50, -
5:08 - 5:10To nie jest trudne,
łatwo się skoncentrować. -
5:10 - 5:12Radio może być głośno.
-
5:12 - 5:17Ale zwiększ prędkość do 80, 100, 120,
i dalej, do 140, 160 km/h -
5:17 - 5:20a dłonie zacisną się tak mocno,
że kostki zbieleją. -
5:20 - 5:23Zjedź z drogi w nocy z taką prędkością,
-
5:23 - 5:25usuń wycieraczki
i przednią szybę, -
5:25 - 5:26zgaś światła i wymontuj hamulce.
-
5:26 - 5:29To żeglarstwo na Oceanie
Antarktycznym. -
5:29 - 5:32(śmiech) (aplauz)
-
5:33 - 5:34Łatwo sobie wyobrazić,
-
5:34 - 5:37że ciężko spać w takich warunkach,
-
5:37 - 5:39nawet jako pasażer.
-
5:39 - 5:40A co kiedy nie jesteś pasażerem?
-
5:40 - 5:43Sam na jachcie, ledwo
utrzymujesz się na nogach, -
5:43 - 5:45i musisz podejmować wszystkie decyzje?
-
5:45 - 5:48Byłam całkowicie wyczerpana,
fizycznie i psychicznie. -
5:48 - 5:518 zmian żagli w 12 godzin.
-
5:51 - 5:53Grot wążył 3 razy więcej ode mnie,
-
5:53 - 5:55i po każdej zmianie
-
5:55 - 5:57przewracałam się na pokład,
mokra od potu -
5:57 - 6:02z tym lodowatym powietrzem arktycznym
palącym mnie w gardło. -
6:02 - 6:04Ale tam, najgłębszy niż
-
6:04 - 6:08kontrastował tak często
z najwyższym wyżem. -
6:08 - 6:12Kilka dni później wydostałam się
z tyłu niżu atmosferycznego -
6:12 - 6:15i wbrew przeciwnościom byłam
w stanie płynąć dalej po rekord -
6:15 - 6:17korzystając z niżu za sobą.
-
6:17 - 6:20Niebo się oczyściło,
deszcz przestał padać. -
6:20 - 6:25i nasze emocjonujące, potworne
morza wokół przekształciły się -
6:25 - 6:28w najpiękniejsze, zalane księżycem, góry.
-
6:28 - 6:33Trudno wytłumaczyć,
ten inny stan umysłu na morzu. -
6:33 - 6:35Łódź jest całym światem
-
6:35 - 6:38I to co zostało zabrane na pokład,
jest wszystkim co masz. -
6:38 - 6:41Gdybym poprosiła Was,
żebyście pojechali do Vancouver -
6:41 - 6:44i przygotowali wszystko co będzie
potrzebne na kolejne 3 miesiące, -
6:44 - 6:46to niemałe zadanie.
-
6:46 - 6:49Jedzenie, paliwo, ubrania
-
6:49 - 6:51nawet papier toaletowy i pasta do zębów.
-
6:51 - 6:52To jest to co robimy,
-
6:52 - 6:54Przed wyruszeniem właśnie planujemy,
-
6:54 - 6:58do ostatniej kropli paliwa
i ostatniej puszki z jedzeniem. -
6:58 - 7:00Żadne inne doświadczenie
-
7:00 - 7:04nie mogłoby mi pomóc bardziej
zrozumieć znaczenie słowa "skończone". -
7:04 - 7:06Wszystko, co bierzemy,
jest wszystkim co mamy. -
7:06 - 7:08Nie ma nic więcej.
-
7:08 - 7:11Nigdy w życiu nie poczułam
znaczenia "skończone", -
7:11 - 7:14które znałam z pokładu,
poza żeglarstwem, -
7:14 - 7:19dopóki nie zeszłam z łodzi na końcu
tego rejsu, po pobiciu rekordu. -
7:19 - 7:22(aplauz)
-
7:24 - 7:27Nagle połączyłam kropki.
-
7:27 - 7:29Nasza światowa gospodarka
niczym się nie różni. -
7:30 - 7:32Całkowicie zależy od
skończonej ilości materiałów, -
7:32 - 7:35do wykorzystania raz
w całej historii ludzkości. -
7:35 - 7:39To trochę jak ujrzeć coś
niespodziewanego pod kamieniem, -
7:39 - 7:40są dwie możliwości:
-
7:40 - 7:43albo odłożyć kamień na bok
-
7:43 - 7:46i poznać to coś, albo
odłożyć kamień na miejsce, -
7:46 - 7:50i dalej wykonywać swoją pracę
marzeń, żeglując dookoła świata. -
7:51 - 7:52Wybrałam to pierwsze.
-
7:52 - 7:56Odłożyłam kamień na bok i rozpoczęłam
nową wyprawę badawczą, -
7:56 - 7:59rozmawiałam z prezesami,
ekspertami, naukowcami, ekonomistami -
7:59 - 8:03żeby zrozumieć, jak
działa światowa gospodarka. -
8:03 - 8:06Moja ciekawość zaprowadziła
mnie w niezwykłe miejsca. -
8:06 - 8:10Ta fotografia została zrobiona
w kotle w elektrowni węglowej. -
8:11 - 8:14Byłam urzeczona węglem, podstawą
naszych potrzeb energetycznych, -
8:14 - 8:17ale także bardzo bliskim mojej rodzinie.
-
8:17 - 8:19Mój pradziadek był górnikiem,
-
8:19 - 8:23spędził 50 lat życia pod ziemia.
-
8:24 - 8:26To jest jego zdjęcie,
i kiedy je oglądamy, -
8:26 - 8:28widać kogoś z innej epoki.
-
8:29 - 8:32Nikt już w tym wieku dziś
nie nosi spodni -
8:32 - 8:34z paskiem tak wysoko. (Śmiech)
-
8:34 - 8:36A tu ja, z moim
pradziadkiem, -
8:36 - 8:38przy okazji, to nie są
jego prawdziwe uszy. -
8:38 - 8:45Byliśmy blisko. Na jego kolanach
słuchałam jego górniczych opowieści. -
8:45 - 8:47Pamiętam, jak opowiadał
o podziemnej wspólnocie, -
8:47 - 8:50i kiedy chowali okruszki z kanapek
-
8:50 - 8:54dla kucyków pracujących pod ziemią
-
8:54 - 8:56To było jak wczoraj.
-
8:56 - 8:58Podczas mojej wyprawy badawczej
-
8:58 - 9:00odwiedziłam stronę
Światowej Organizacji Węgla, -
9:00 - 9:03a tam, gdzieś na środku
strony, było napisane: -
9:03 - 9:06"Zostało nam węgla na 118 lat"
-
9:06 - 9:09Pomyślałam, to nie zdarzy się
za mojego życia, -
9:09 - 9:12i to o wiele więcej
niż ropy naftowej. -
9:12 - 9:15Zrobiłam rachunek i zdałam
sobie sprawę, ze mój pradziadek -
9:15 - 9:19urodził się dokładnie
118 lat wcześniej. -
9:19 - 9:22a ja siedziałam mu
na kolanach do 11 roku życia, -
9:22 - 9:24I zdałam sobie sprawę, że to jest nic
-
9:24 - 9:26ani w czasie, ani w historii.
-
9:26 - 9:30Podjęłam decyzję,
wcześniej niewyobrażalną, -
9:30 - 9:32zostawiam samotne żeglarstwo,
-
9:32 - 9:35i skupiam się na największym
wyzwaniu, jakie spotkałam: -
9:35 - 9:37przyszłość naszej światowej gospodarki.
-
9:38 - 9:40Szybko zdałam sobie sprawę,
że nie chodzi tylko o energię. -
9:40 - 9:41ale też surowce.
-
9:41 - 9:45W 2008 trafiłam na naukową rozprawę,
-
9:45 - 9:46na jaki czas mamy zasoby
-
9:46 - 9:50do wydobycia z Ziemi:
-
9:50 - 9:54miedź, 61 lat; cyna
i cynk, 40; srebro 29. -
9:54 - 9:57Te szacunki nie są dokładne,
ale wiemy, że zasoby są skończone. -
9:57 - 9:59Możemy je wydobyć tylko raz.
-
9:59 - 10:03Do tego, tempo zużycia
zasobów gwałtownie rośnie, -
10:03 - 10:04wykładniczo.
-
10:04 - 10:07Przy rosnącej liczbie ludzi,
posiadającą coraz więcej, -
10:07 - 10:09byliśmy świadkami,
jak 100 lat spadku cen -
10:09 - 10:13tych podstawowych towarów,
cofnęło się w tylko 10 lat. -
10:13 - 10:15To ma wpływ na nas wszystkich.
-
10:15 - 10:18Spowodowało duże zmiany w cenach,
-
10:18 - 10:20tak bardzo, że w 2011
-
10:20 - 10:22przeciętny producent aut w Europie
-
10:22 - 10:25obserwował skok cen na surowce
-
10:25 - 10:27o 500 milionów EUR,
-
10:27 - 10:30co wymazało połowę
jego zysków operacyjnych, -
10:30 - 10:33przez coś, na co
nie miał żadnego wpływu. -
10:33 - 10:36Im więcej wiedziałam, tym bardziej
zmieniałam swoje życie. -
10:36 - 10:39Mniej podróżowałam,
mniej robiłam, mniej używałam. -
10:39 - 10:42Miałam wrażenie, że robiłam
mniej niż powinnam. -
10:42 - 10:44Ale coś nie dawało mi spokoju.
-
10:44 - 10:46Coś nie było w porządku.
-
10:46 - 10:48Czułam, że tylko kupuję czas.
-
10:48 - 10:50Tylko odwlekam koniec.
-
10:50 - 10:54Nawet, jeśli wszyscy się zmienili,
problem nie zostałby rozwiązany. -
10:54 - 10:55System nie zostałby naprawiony.
-
10:55 - 10:58To było kluczowe dla zmiany,
ale to co mnie zafascynowało, -
10:58 - 11:03to pytanie, na co to była zmiana?
Co by zadziałało? -
11:04 - 11:08Uderzyło mnie, że sam system,
struktura w której żyjemy, -
11:08 - 11:09jest z gruntu wadliwa.
-
11:10 - 11:12i w końcu dotarło do mnie,
-
11:12 - 11:15że nasz system operacyjny,
sposób, w jaki działa gospodarka, -
11:15 - 11:17w jaki została zbudowana,
to jest właśnie system. -
11:17 - 11:19Na morzu musiałam
rozumieć złożone systemy. -
11:19 - 11:22Musiałam zdobyć
wiele informacji, -
11:22 - 11:24przerobić je,
-
11:24 - 11:26i zrozumieć zasady, by wygrać.
-
11:26 - 11:28Musiałam zrozumieć sens.
-
11:28 - 11:30Kiedy patrzę na gospodarkę,
też widzę taki system. -
11:30 - 11:34To układ, który nie może
efektywnie działać dłużej. -
11:34 - 11:39Zdałam sobie sprawę, że przez 150 lat
tylko poprawiamy -
11:39 - 11:42liniową gospodarkę,
-
11:42 - 11:44system, gdzie materiały
są wydobywane z ziemi, -
11:44 - 11:46wykorzystujemy je,
a potem -
11:46 - 11:49wyrzucamy je na śmietnik.
Część przetwarzamy -
11:49 - 11:52ale to raczej próba
zrobienia z tym coś na koniec, -
11:52 - 11:55a nie plan.
-
11:55 - 11:58Taka gospodarka z założenia
nie może być długodystansowa, -
11:58 - 12:01skoro wiemy,
że surowce są skończone, -
12:01 - 12:04po co budujemy gospodarkę,
która tak korzysta z materiałów, -
12:04 - 12:07że powstają śmieci?
-
12:07 - 12:09Życie istnieje
miliardy lat -
12:09 - 12:12i ciągle się przystosowywało,
żeby najlepiej używać surowce. -
12:12 - 12:15To skomplikowany system,
lecz nic się w nim nie marnuje. -
12:15 - 12:19Wszystko się metabolizuje.
-
12:19 - 12:21To nie gospodarka liniowa,
ale cyrkulacyjna. -
12:21 - 12:25Poczułam się jak dziecko w ogrodzie.
-
12:26 - 12:29Pierwszy raz, podczas mojej podróży,
zobaczyłam dokąd zmierzamy. -
12:29 - 12:34Jeśli dalibyśmy radę stworzyć gospodarkę,
która zamiast zużywać, używa, -
12:34 - 12:37moglibyśmy stworzyć gospodarkę,
która działałaby długodystansowo. -
12:37 - 12:41Podekscytowało mnie to.
-
12:41 - 12:42To było coś co warto wypracować.
-
12:42 - 12:45Wiedzieliśmy dokąd zmierzamy.
Tylko musimy wymyślić w jaki sposób, -
12:45 - 12:47i to właśnie było myślą,
-
12:47 - 12:51która przyświecała przy założeniu
Fundacji Ellen MacArthur we wrześniu 2010. -
12:51 - 12:54Wiele szkół naukowych miało na nas wpływ
i nawiązywało do tego pomysłu: -
12:55 - 12:59Symbioza przemysłowa, wydajna gospodarka,
ekonomia dzielenia się, bionika, -
12:59 - 13:04i, oczywiście, cradle-to-cradle®.
-
13:04 - 13:07Surowce byłby określone jako
albo techniczne, albo biologiczne, -
13:07 - 13:11nie byłoby żadnych zaplanowanych odpadków,
-
13:11 - 13:14i stworzylibyśmy system,
który mógłby działać -
13:14 - 13:16długoterminowo.
-
13:16 - 13:18Jak by to mogło wyglądać?
-
13:18 - 13:21Może zamiast kupna żarówek,
płacilibyśmy za oświetlenie, -
13:21 - 13:25a producenci
odzyskiwaliby surowce -
13:25 - 13:28i, z czasem, wymienialiby sprzęt
na lepszy i wydajniejszy. -
13:28 - 13:31Co, jeśli opakowania były tak dobre,
że rozpuszczały by się w wodzie -
13:31 - 13:34i moglibyśmy je wypić?
Nigdy nie stałyby się odpadkami. -
13:34 - 13:37Co, jeśli maszyny mogłyby
być przebudowane, -
13:37 - 13:39i moglibysmy odzyskać
wszystkie surowce -
13:39 - 13:41zmniejszając zapotrzebowanie na energię.
-
13:41 - 13:44Co, jeśli można by rozmontować
układy scalone i ponownie użyć, -
13:44 - 13:47a potem odzyskać z nich
wszystkie surowce -
13:47 - 13:49w kolejnym etapie?
-
13:49 - 13:51Co by było, gdybyśmy
zbierali ścieki? -
13:51 - 13:54Co, jeślibyśmy przerobili je
na nawozy, ciepło i prąd, -
13:54 - 13:57by w końcu połączyć obieg
składników odżywczych -
13:57 - 14:00i odbudować naturalne zasoby?
-
14:00 - 14:03A auta? To co potrzebujemy,
to możliwość przemieszczania. -
14:03 - 14:06Nie potrzebujemy posiadać
surowców w autach. -
14:06 - 14:08Czy samochody mogą też być usługą
-
14:08 - 14:10i, w przyszłości, dawać tylko
możliwość przenoszenia się? -
14:10 - 14:14To wszystko brzmi niesamowicie,
ale to nie mrzonki, to już się dzieje, -
14:14 - 14:17to główne założenia
gospodarki cyrkulacyjnej. -
14:17 - 14:20Pozostaje to rozszerzyć
i zwiększyć skalę. -
14:20 - 14:24Jak przeszlibyście z gospodarki
liniowej na cyrkulacyjną? -
14:24 - 14:27My w Fundacji pomyśleliśmy,
że może chcielibyście współpracować -
14:28 - 14:31z najlepszymi uniwersytetami na świecie,
-
14:31 - 14:33z wiodącymi firmami na świecie,
-
14:33 - 14:35z największymi na świecie
organizacjami -
14:35 - 14:36i z rządami.
-
14:36 - 14:39Pomyśleliśmy, że chcielibyście
współpracować z najlepszymi analitykami -
14:39 - 14:40i zapytać
-
14:40 - 14:42"Czy taka gospodarka może
oddzielić wzrost od zasobów? -
14:42 - 14:46Czy gospodarka cyrkulacyjna może
odbudować naturalne zasoby? -
14:46 - 14:49Czy gospodarka cyrkulacyjna może
zastąpić chemiczne nawozy?" -
14:49 - 14:53Tak, oddzielenie jest możliwe,
-
14:53 - 14:55i tak, możemy zastąpić
dzisiejsze zużycie nawozów -
14:55 - 14:58o oszałamiające 2.7 raza.
-
14:58 - 15:02Ale to, co mnie najbardziej uwiodło
w gospodarce cyrkulacyjnej, -
15:03 - 15:05to możliwość inspirowania młodych ludzi.
-
15:05 - 15:08Młodzi ludzie, patrzący na gospodarkę
w ten nowy sposób, -
15:09 - 15:12widzą nowe możliwości
w takim świecie. -
15:12 - 15:16Mogą użyć swojej wiedzy
i kreatywności -
15:16 - 15:19żeby przebudować cały system,
-
15:19 - 15:21I to jest do zrobienia już teraz,
-
15:21 - 15:24im szybciej to zrobimy, tym lepiej.
-
15:24 - 15:26Czy możemy to osiągnąć za ich życia?
-
15:26 - 15:29Czy to możliwe?
-
15:29 - 15:30Wierzę, że tak.
-
15:30 - 15:34Kiedy spojrzycie na życie mojego
pradziadka, wszystko jest możliwe -
15:34 - 15:37Kiedy się urodził, na świecie
było tylko 25 samochodów; -
15:38 - 15:41dopiero zostały wynalezione.
-
15:41 - 15:44Kiedy miał 14 lat,
po raz pierwszy polecieliśmy. -
15:44 - 15:48Teraz jest 100 tys. lotów
-
15:48 - 15:50każdego dnia.
-
15:50 - 15:52Kiedy miał 45 lat, stworzyliśmy
pierwszy komputer. -
15:52 - 15:56Wielu mówiło, że to się nie przyjmie,
ale się udało, i już 20 lat później -
15:56 - 15:59zmieniliśmy go w mikrochip,
-
15:59 - 16:01jakich jest tysiące
teraz w tej sali. -
16:01 - 16:0510 lat przed jego śmiercią
powstał pierwszy telefon komórkowy. -
16:05 - 16:08Nie był jeszcze bardzo mobilny,
trzeba przyznać, -
16:08 - 16:10ale teraz już taki jest.
-
16:10 - 16:13A kiedy pradziadek opuszczał Ziemię,
pojawił się Internet. -
16:13 - 16:16Teraz możemy wszystko,
-
16:16 - 16:18a co ważniejsze,
-
16:18 - 16:20mamy plan.
-
16:20 - 16:22Dziękuję.
-
16:25 - 16:33(aplauz)
- Title:
- Zaskakująca rzecz, której się dowiedziałam, żeglując samotnie dookoła świata.
- Speaker:
- Dama Ellen MacArthur
- Description:
-
Czego można się nauczyć żeglując samotnie dookoła świata? Kiedy żeglarka Ellen MacArthur okrążała Ziemię, wraz ze wszystkim, czego potrzebowała na pokładzie, zyskała nowe spojrzenie na mechanizmy rządzące światem. To świat następujących po sobie cykli w środowisku skończonych zasobów, gdzie decyzje, jakie podejmujemy dzisiaj, mają wpływ na to, co zostanie na jutro. Ellen MacArthur proponuje zupełnie nowy sposób widzenia światowej gospodarki: nie jako liniową, lecz cyrkulacyjną, gdzie wszystko wraca po zakończeniu do początku.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 16:47
TED Translators admin approved Polish subtitles for The surprising thing I learned sailing solo around the world | ||
Kasia Biel accepted Polish subtitles for The surprising thing I learned sailing solo around the world | ||
Agata Szczytnicka edited Polish subtitles for The surprising thing I learned sailing solo around the world | ||
Agata Szczytnicka edited Polish subtitles for The surprising thing I learned sailing solo around the world | ||
Agata Szczytnicka edited Polish subtitles for The surprising thing I learned sailing solo around the world | ||
Agata Szczytnicka edited Polish subtitles for The surprising thing I learned sailing solo around the world | ||
Agata Szczytnicka edited Polish subtitles for The surprising thing I learned sailing solo around the world | ||
Agata Szczytnicka edited Polish subtitles for The surprising thing I learned sailing solo around the world |