Test Turinga: Czy komputer może być uważany za człowieka? - Alex Gendler

Zobacz pełną lekcję: http://ed.ted.com/lessons/the-turing-test-can-a-computer-pass-for-a-human-alex-gendler

Czym jest świadomość? Czy maszyna naprawdę potrafi myśleć? Dla wielu są to pytania kluczowe dla przyszłości sztucznej inteligencji. Jednak brytyjski informatyk Alan Turing postanowił je odrzucić, zadając prostsze: Czy komputer potrafi rozmawiać jak człowiek? Alex Gendler opisuje test Turinga i szczegóły kilku z jego zaskakujących rezultatów.

Lekcja: Alex Gendler, animacja: Patrick Smith.

Czym jest świadomość?

Czy maszyna naprawdę potrafi myśleć?

Czy umysł składa się tylko
z neuronów w mózgu,

czy u sedna leży jeszcze
jakaś nienamacalna iskierka?

Dla wielu to rozważania kluczowe

dla przyszłości sztucznej inteligencji.

Brytyjski informatyk Alan Turing
postanowił te pytania zlekceważyć

i zadać prostsze.

Czy komputer potrafi
rozmawiać jak człowiek?

To pytanie doprowadziło do pomysłu
pomiaru sztucznej inteligencji,

znanego dziś jako test Turinga.

W publikacji "Computing Machinery
and Intelligence" z 1950 roku

Turing zaproponował następującą grę.

Człowiek sędzia prowadzi rozmowę tekstową
z graczami, których nie widzi,

a potem ocenia ich odpowiedzi.

Aby zdać test, komputer
musi zastąpić jednego z graczy,

nie zmieniając znacząco wyników.

Komputer zostanie uznany za inteligentny,

jeśli rozmowy z nim nie będzie można
łatwo odróżnić od ludzkiej.

Turing przewidywał, że do 2000 roku

maszyny ze stumegabajtową pamięcią
będą mogły z łatwością zdać ten test.

Ale trochę się pośpieszył.

Choć dzisiejsze komputery
mają znacznie większą pamięć,

udało się to tylko kilku,

a te, które odniosły sukces,

znalazły sprytny sposób
na oszukanie sędziów

zamiast użyć ogromnej mocy obliczeniowej.

Choć nigdy nie poddano go
prawdziwym testom,

pierwszym programem, który podobno
odniósł sukces, była ELIZA.

Przy pomocy krótkiego i prostego tekstu

wprowadziła w błąd wiele osób,
naśladując psychologa

i zachęcając ludzi, aby mówili więcej,

albo powtarzając ich własne pytania.

Inny wczesny program PARRY
przyjął odwrotną strategię

i udawał paranoidalnego schizofrenika,

który ciągle kierował rozmowę
na wcześniej zaprogramowane obsesje.

Ich sukces w zmyleniu ludzi
uwydatnił jedną słabość testu.

Ludzie przypisują inteligencję rzeczom,

które tak naprawdę nie są inteligentne.

Coroczne konkursy, jak Nagroda Loebnera,

sformalizowały test,

a sędziowie z góry wiedzą,

że część uczestników rozmowy to maszyny.

Choć poprawiła się ich jakość,

wiele programatorów chatbotów używa
podobnych strategii jak ELIZA i PARRY.

Zwyciężczyni z 1997 roku, Catherine,

potrafiła w skupieniu prowadzić
niezwykle inteligentną rozmowę,

ale głównie wtedy, gdy sędzia chciał
rozmawiać o Billu Clintonie.

Późniejszy zwycięzca Eugene Goostman

otrzymał osobowość
trzynastoletniego chłopca z Ukrainy,

więc sędziowie uznali
błędy formalne i osobliwą gramatykę

za barierę językową i kulturową.

Programy jak Cleverbot
podeszły do tego inaczej,

analizując ogromne bazy danych
pełne rzeczywistych rozmów,

aby określić jak najlepsze odpowiedzi.

Niektóre programy przechowują
dawne konwersacje,

aby z biegiem czasu
zwiększać jakość rozmowy.

Choć pojedyncze odpowiedzi Cleverbota
mogą brzmieć niewiarygodnie ludzko,

brak stałej osobowości

i niemożność radzenia sobie
z nowymi tematami

całkowicie go zdradzają.

Kto w czasach Turinga mógł przewidzieć,
że dzisiejsze komputery

będą pilotować statek kosmiczny,

przeprowadzać skomplikowane operacje

i rozwiązywać zawiłe równania,

ale wciąż nie będą sobie radziły
z najzwyklejszą pogawędką?

Język ludzki okazuje się
wyjątkowo złożonym zjawiskiem,

którego nie da się uchwycić
nawet w największym słowniku.

Już zwykłe przerywniki jak "hmmm..."

czy pytania bez poprawnej odpowiedzi
mogą zmylić chatboty.

Proste zdanie

"Wyjąłem sok z lodówki i mu go podałem,

ale zapomniałem sprawdzić datę."

wymaga przenikliwości
i intuicji analitycznej.

Okazuje się, że stymulacja rozmowy

to coś więcej niż zwiększanie pamięci
i szybkości przetwarzania,

a w miarę zbliżania się do celu Turinga

możliwe, że w końcu będzie trzeba
zmierzyć się z pytaniem o świadomość.