คติพจน์จากเหล่านักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ว่าด้วยทุกปีของชีวิต
-
0:01 - 0:03ผมกำลังจะอายุครบ 44 ปีในเดือนหน้า
-
0:03 - 0:08และผมรู้สึกว่าอายุ 44
จะต้องเป็นปีที่ดีมากแน่ ๆ -
0:08 - 0:11เป็นปีแห่งความสมประสงค์ ปีแห่งการตื่นรู้
-
0:12 - 0:13ผมสัมผัสได้
-
0:13 - 0:16ไม่ใช่เพราะว่าสิ่งต่าง ๆ
ได้ถูกจัดสรรไว้แล้วสำหรับผม -
0:16 - 0:19แต่เป็นเพราะผมอ่านมาว่ามันจะเป็นปีที่ดี
-
0:19 - 0:22ในหนังสือ 1968 โดยนอร์แมน เมเลอร์
-
0:22 - 0:25"เขารับรู้ได้ถึงอายุของเขา อายุ 44 ปี.."
-
0:25 - 0:28เมเลอร์ เขียนเอาไว้ในหนังสือ
"ประท้วงสงคราม" -
0:28 - 0:31"... รู้สึกราวกับเขาเป็นดั่ง
การประกอบรูปที่เป็นปึกแผ่น -
0:31 - 0:35ของกระดูก กล้ามเนื้อ หัวใจ ความคิด
และอารมณ์ความรู้สึกที่จะเป็นคน -
0:35 - 0:37ราวกับเขาเพิ่งออกมาดูโลก
-
0:37 - 0:40ครับ ผมทราบดีว่าเมเลอร์ไม่ได้เขียนถึงผม
-
0:40 - 0:42แต่ผมก็รู้ว่าเขาเขียน
-
0:43 - 0:47ถึงพวกเราทุกคน -- คุณ ผม
ตัวละครหลักในหนังสือของเขา -
0:47 - 0:49และอายุที่มีส่วนเกี่ยวข้องไม่มากก็น้อย
-
0:49 - 0:52ที่ดำเนินไปตั้งแต่เกิด
ต่อไปตามลำดับอันยิ่งใหญ่เดียวกัน คือ -
0:53 - 0:56ผ่านช่วงมหัศจรรย์และการกักตัวของวัยเด็ก
-
0:56 - 1:00การปลอปล่อยให้เป็นอิสระ
และความขุ่นข้องของวัยรุ่น -
1:00 - 1:03การได้เป็นตัวของตัวเอง
และหลักชัยสำคัญของวัยผู้ใหญ่ -
1:04 - 1:08การเป็นที่ยอมรับ
และการรับสภาพของวัยชรา -
1:08 - 1:10เหล่านี้เป็นแบบแผนของชีวิต
-
1:10 - 1:12และพวกมันก็ต่างมีอยู่ในตัวเรา
-
1:12 - 1:17อย่างเช่นที่โธมัส แมนน์ เขียนไว้
"มันจะเกิดขึ้นกับผมเช่นเดียวกันกับพวกเขา" -
1:18 - 1:20เราไม่เพียงแค่ใช้ชีวิตตามแบบแผนนี้
-
1:20 - 1:22เราบันทึกมัน เช่นเดียวกัน
-
1:22 - 1:25เราเขียนมันลงไปในหนังสือ
ที่กลายเป็นเรื่องเล่า -
1:25 - 1:27ที่หลังจากนั้นเราสามารถอ่าน
และระลึกถึงได้ -
1:28 - 1:30หนังสือบอกเราว่าเราได้เป็นใคร
-
1:30 - 1:33เราเป็นใคร และเราจะเป็นใคร เช่นเดียวกัน
-
1:33 - 1:35ดังนั้นมันจึงมีอยู่นับพัน ๆ ปี
-
1:36 - 1:38อย่างที่เจมส์ ซอลเตอร์ เขียนเอาไว้
-
1:38 - 1:42"ชีวิตค่อย ๆ เปลี่ยนผ่านไปสู่หน้ากระดาษ
ถ้ามันจะเปลี่ยนผ่านไปสู่สิ่งใดสักอย่าง" -
1:43 - 1:46และหกปีที่แล้ว
ความคิดหนึ่งกระโจนเข้ามาในหัวผม -
1:46 - 1:50ถ้าชีวิตค่อย ๆ เปลี่ยนผ่านไปสู่หน้ากระดาษ
ในที่ใดสักแห่ง -
1:50 - 1:53มันจะมีย่อหน้าที่เขียนเกี่ยวกับทุกช่วงวัย
-
1:53 - 1:56ถ้าผมสามารถหาพวกมันพบ
ผมจะสามารถรวบรวมพวกมันเป็นเรื่องเล่า -
1:56 - 1:58ผมจะสามารถหลอมรวม
ปลุกชีวิตของพวกมันขึ้นมา -
1:58 - 2:01ชีวิตที่ยาวนาน ชีวิตร้อยปี
-
2:01 - 2:03ทั้งหมดทั้งหมวลของลำดับอันยิ่งใหญ่เดียวกัน
-
2:03 - 2:06ลำดับซึ่งผู้โชคดีที่สุดในหมู่พวกเราเดินผ่านพ้น
-
2:07 - 2:10ในตอนนั้น ผมอายุ 37 ปี
-
2:11 - 2:13"อายุแห่งดุลยพินิจ"
วิลเลียม เทรเวอร์เขียนเอาไว้ -
2:15 - 2:18ผมมีแนวโน้มจะทำสมาธิในเวลาและอายุนั้น
-
2:18 - 2:21ความเจ็บป่วยในครอบครัว
และต่อมาการบาดเจ็บของผม -
2:21 - 2:24ได้แสดงอย่างชัดแจ้งแล้วว่า
การแก่ชรานั้นไม่อาจถูกเสแสร้งได้อีกต่อไป -
2:25 - 2:29และนอกจากนั้น การแก่ชราเป็นเพียงแค่
การถ่วงเวลาสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ -
2:29 - 2:31เวลาเข้าใจเนื้อแท้ของสิ่งที่เหตุการณ์
ไม่สามารถทำได้ -
2:32 - 2:34ทั้งหมดออกจะทำให้ท้อใจ
-
2:34 - 2:37อย่างไรก็ตาม รายการนี้จะอยู่ยืนยง
-
2:37 - 2:40การบันทึกชีวิตปีแล้วปีเล่าที่เปราะบาง
-
2:41 - 2:44อาจเป็นการเกาะยึด
และยึดติดกับสิ่งที่มีอยู่เพียงชั่วคราว -
2:44 - 2:47เหมือนเป็นการให้ผมและผู้อื่น
ได้ชำเลืองอนาคต -
2:47 - 2:49ไม่ว่าเราจะไปถึงที่นั่นหรือไม่
-
2:50 - 2:54และเมื่อผมเริ่มที่จะรวบรวมรายการของผม
ผมก็เริ่มที่จะหมกมุ่นกับมันอย่างรวดเร็ว -
2:54 - 2:57ค้นหาหน้าแล้วหน้าเล่า
วัยแล้ววัยเล่า -
2:58 - 3:02ที่นี่เราต่างอยู่ในทุกย่างก้าวประจำปี
ของช่วงเวลาหนึ่งร้อยปีแรกของพวกเรา -
3:03 - 3:06"ยี่สิบเจ็ด... เวลา
ของการเผยตัวอย่างฉับพลัน" -
3:07 - 3:11"หกสิบสอง...ของการลดลงอย่างสุขุม"
-
3:12 - 3:16แน่นอนครับ ผมตระหนักดี
ว่าการมองทะลุนี้เป็นสัมพัทธ์ -
3:16 - 3:20สำหรับผู้เริ่มต้น ตอนนี้พวกเรามีชีวิต
ที่ยาวนานขึ้น ฉะนั้นเราจึงแก่ตัวช้ากว่าเดิม -
3:21 - 3:24คริสโตเฟรอ์ อิเชอร์วูด ใช้คำว่า
"ใบไม้เหลือง" -
3:24 - 3:26เพื่อบรรยายชายวัย 53
-
3:27 - 3:31เพียงหนึ่งศตวรรษหลังจากที่
ลอร์ด ไบรอน ใช้บรรยายตัวเขาเองในวัย 36 -
3:31 - 3:33(เสียงหัวเราะ)
-
3:33 - 3:37ผมตระหนักดีเช่นกัน ว่าชีวิตนั้น
สามารถพลิกผันรุนแรงและไม่อาจคาดเดาได้ -
3:37 - 3:39ในแต่ละปี
-
3:39 - 3:41และผู้คนอาจผ่านวัยเดียวกัน
ในแบบที่แตกต่างกันออกไป -
3:42 - 3:46แต่ถึงกระนั้น ดังรายการที่ได้ถูกรวบรวมไว้
-
3:46 - 3:49เช่นเดียวกันกับในหน้ากระดาษ
มันชัดแจ้งดุจดังภาพสะท้อนในกระจก -
3:49 - 3:51ชีวิตที่ผมได้ใช้ไปนั้น
-
3:52 - 3:55ผมพบว่าในวัย 20 "...ผู้นั้นมั่นใจน้อยลง
และน้อยลงว่าผู้นั้นเป็นใคร" -
3:56 - 4:01ที่ปรากฎในวัย 30 "...ที่รกร้าง
แห่งการเตรียมพร้อมเข้าสู่ชีวิตที่มีพลัง" -
4:01 - 4:05การเรียนรู้ในวัย 40 "....เพื่อปิดประตู
อย่างเบามือ -
4:05 - 4:07[ของห้อง] ที่ผมจะไม่กลับไปอีก"
-
4:09 - 4:10ผมอยู่ตรงนั้น
-
4:12 - 4:14แน่นอนครับ พวกเราทั้งหมดต่างอยู่ตรงนั้น
-
4:15 - 4:17มิลตัน กลาเซอร์
นักออกแบบกราฟิกผู้ยิ่งใหญ่ -
4:17 - 4:20เจ้าของการสร้างมโนภาพอันงดงาม
ที่คุณเห็นอยู่ตรงนี้ -
4:21 - 4:22ผู้ซึ่งวันนี้มีอายุ 85 --
-
4:22 - 4:27เวลาทั้งหมดที่ผ่านมานั้น "...การสุกงอม
และการยกย่อง" นาโบคอฟ เขียนเอาไว้ -- -
4:27 - 4:31ทำให้ผมได้เห็นว่า
เช่นเดียวกับศิลปะ และสีสัน -
4:31 - 4:34วรรณกรรมช่วยให้พวกเราจดจำ
ว่าเราได้ประสบพบเจออะไรมา -
4:35 - 4:39และแน่นอนว่า เมื่อผมแบ่งปันรายการนี้
ให้กับปู่ของผม -
4:39 - 4:41เขาพยักหน้าตอบรับ
-
4:41 - 4:45ตอนนั้นเขามีอายุ 95 ปี และใกล้จะตาย
-
4:45 - 4:47ซึ่ง โรแบร์โต โบลันโญ่ เขียนเอาไว้ว่า
-
4:47 - 4:50"...เป็นดังเดิมเสมือนไม่เคยตาย"
-
4:52 - 4:54และเมื่อมองย้อนกลับไป
เขาพูดกับผมว่า ใช่ -
4:55 - 5:00พรูสท์พูดถูกแล้วที่ว่าในวัย 22
เราต่างมั่นใจว่าเราจะไม่ตาย -
5:02 - 5:05เช่นเดียวกับที่นักมรณวิทยา
ชื่อ เอดวิน ชไนด์แมน ที่พูดถูกว่า -
5:05 - 5:07ในวัย 90 ปี เราต่างแน่ใจว่าเราจะตาย
-
5:09 - 5:11นั่นได้เกิดขึ้นกับเขาแล้ว
-
5:11 - 5:12เช่นเดียวกับพวกเขา
-
5:15 - 5:17ตอนนี้รายการจบสมบูรณ์แล้ว
-
5:18 - 5:20หนึ่งร้อยปี
-
5:21 - 5:23และเมื่อมองมันย้อนกลับไป
-
5:24 - 5:26ผมรู้ว่า ผมยังไม่จบสิ้นเพียงเท่านี้
-
5:27 - 5:29ผมยังคงต้องใช้ชีวิตต่อไป
-
5:29 - 5:31ยังคงมีอีกหลายต่อหลายหน้า
ที่รอการเปลี่ยนผ่าน -
5:33 - 5:34และด้วยความใจจดจ่อต่อเมเลอร์
-
5:34 - 5:36ผมเฝ้าคอยการมาถึงของอายุปีที่ 44
-
5:37 - 5:38ขอบคุณครับ
-
5:38 - 5:49(เสียงปรบมือ)
- Title:
- คติพจน์จากเหล่านักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ว่าด้วยทุกปีของชีวิต
- Speaker:
- โจชัว เพรเกอร์ (Joshua Prager)
- Description:
-
more » « less
ขณะที่มนุษย์เราล้วนแตกต่างกันไป พวกเราทุกคนต่างมีอายุมากขึ้นตามลำดับเหมือน ๆ กัน และแบบแผนร่วมของพวกเราก็ถูกเปลี่ยนผ่านไปสู่หน้าหนังสือที่เรารัก ในการบรรยายที่สะเทือนอารมณ์นี้ นักวารสาร โจชัว เพรเกอร์ สำรวจช่วงต่าง ๆ ของชีวิตผ่านคำกล่าวจาก นอร์แมน เมเลอร์, จอยส์ คาโรล โอตส์, วิลเลียม เทรเวอร์ และนักเขียนชื่อดังคนอื่น ๆ ซึ่งถูกแปลงเป็นมโนภาพโดยนักออกแบบกราฟิก มิลตัน กลาเซอร์ "หนังสือบอกเราว่าเราได้เคยเป็นใคร เราเป็นใคร และเราจะเป็นใคร เช่นเดียวกัน" เพรเกอร์ กล่าว
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 06:01
|
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for Wisdom from great writers on every year of life | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut accepted Thai subtitles for Wisdom from great writers on every year of life | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut declined Thai subtitles for Wisdom from great writers on every year of life | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Wisdom from great writers on every year of life | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Wisdom from great writers on every year of life | |
|
Paded Chotikunchon edited Thai subtitles for Wisdom from great writers on every year of life | |
|
|
Paded Chotikunchon edited Thai subtitles for Wisdom from great writers on every year of life | |
|
|
Paded Chotikunchon edited Thai subtitles for Wisdom from great writers on every year of life |