Το πρώτο μυστικό του σχεδιασμού είναι... να παρατηρήσεις
-
0:01 - 0:04Στην μεγάλη ταινία της δεκαετίας του '80
«Οι Ατσίδες με τα Μπλε» -
0:04 - 0:09υπάρχει μια σκηνή που ο Τζον Μπελούσι
πάει στο σπίτι του Νταν Άκροϋντ -
0:09 - 0:12στο Σικάγο για πρώτη φορά.
-
0:12 - 0:15Είναι ένας μικρός, στενός χώρος
-
0:15 - 0:17ένα μόλις μέτρο από την γραμμή του τρένου.
-
0:19 - 0:20Ενώ ο Τζον κάθεται στο κρεβάτι του Νταν
-
0:20 - 0:23ένα τρένο περνά με ταχύτητα,
-
0:23 - 0:25και όλα τραντάζονται στο δωμάτιο.
-
0:25 - 0:29Ο Τζον ρωτά: «Πόσο συχνά περνά το τρένο;»
-
0:29 - 0:34Ο Νταν απαντά: «Τόσο συχνά,
που δεν το καταλαβαίνεις». -
0:34 - 0:36Και τότε, κάτι πέφτει από τον τοίχο.
-
0:37 - 0:39Όλοι ξέρουμε τι εννοεί.
-
0:39 - 0:42Ως ανθρώπινα όντα,
συνηθίζουμε στην καθημερινότητα -
0:42 - 0:43πολύ γρήγορα.
-
0:43 - 0:47Ως σχεδιαστής προϊόντων, είναι δουλειά μου
να βλέπω αυτά τα καθημερινά πράγματα, -
0:47 - 0:51να τα νιώθω και να προσπαθώ
να τα βελτιώσω. -
0:51 - 0:55Για παράδειγμα, βλέπετε αυτό το φρούτο;
-
0:56 - 0:58Βλέπετε αυτό το αυτοκόλλητο;
-
0:59 - 1:02Το αυτοκόλλητο δεν υπήρχε
όταν ήμουν παιδί. -
1:03 - 1:05Αλλά ενώ τα χρόνια περνούσαν,
-
1:05 - 1:08κάποιος είχε την ιδέα
να το βάλει στο φρούτο. -
1:08 - 1:08Γιατί;
-
1:08 - 1:10Για να είναι ευκολότερο για εμάς
-
1:10 - 1:12να πληρώσουμε στο ταμείο.
-
1:12 - 1:13Είναι καταπληκτικό,
-
1:13 - 1:15ξεμπερδεύουμε με τα ψώνια γρήγορα.
-
1:15 - 1:17Αλλά τώρα, έχουμε ένα άλλο πρόβλημα.
-
1:17 - 1:19Όταν φτάσουμε σπίτι και πεινάμε
-
1:19 - 1:23και δούμε αυτό το ώριμο,
ζουμερό φρούτο στον πάγκο, -
1:23 - 1:26θέλουμε να το πάρουμε
και να το φάμε. -
1:26 - 1:30Τώρα όμως, πρέπει να ψάξουμε
για το μικρό αυτοκόλλητο, -
1:31 - 1:35να το ξεκολλήσουμε με τα νύχια μας,
κάνοντας ζημιά στη φλούδα, -
1:35 - 1:36να το τσαλακώσουμε,
-
1:36 - 1:38- καταλαβαίνετε τι εννοώ -
-
1:38 - 1:40και μετά να το ξεκολλήσετε
από τα δάχτυλά σας. -
1:40 - 1:43(Χειροκρότημα)
-
1:44 - 1:46Δεν είναι διασκεδαστικό,
-
1:46 - 1:47καθόλου.
-
1:48 - 1:50Αλλά κάτι ενδιαφέρον συνέβη.
-
1:50 - 1:53Την πρώτη φορά που το κάνετε,
πιθανώς να τα νιώσατε όλα αυτά. -
1:53 - 1:55Θέλατε απλώς να φάτε το φρούτο.
-
1:55 - 1:56Νιώσατε εκνευρισμένοι.
-
1:56 - 1:58Θέλατε απλώς να το φάτε.
-
1:59 - 2:00Μετά τη 10η φορά,
-
2:00 - 2:03αρχίζετε να εκνευρίζεστε λιγότερο
-
2:03 - 2:06κι αρχίζετε να ξεκολλάτε το αυτοκόλλητο.
-
2:06 - 2:08Μετά την 100ή φορά, εγώ τουλάχιστον,
-
2:08 - 2:10δεν το καταλαβαίνω καν.
-
2:10 - 2:13Απλώς έπαιρνα ένα φρούτο,
-
2:13 - 2:17έμπηγα σε αυτό τα νύχια μου,
προσπαθούσα να το βγάλω, -
2:17 - 2:19και μετά αναρωτιόμουν,
-
2:19 - 2:21«Υπάρχει και άλλο αυτοκόλλητο;»
-
2:24 - 2:25Γιατί έτσι;
-
2:25 - 2:27Γιατί συνηθίζουμε στα καθημερινά πράγματα;
-
2:27 - 2:30Ως ανθρώπινα όντα, έχουμε
περιορισμένη εγκεφαλική ισχύ. -
2:30 - 2:35Ο εγκέφαλός μας κωδικοποιεί
τις καθημερινές μας πράξεις σε συνήθειες -
2:35 - 2:39ώστε να έχουμε χώρο να μαθαίνουμε
καινούργια πράγματα. -
2:39 - 2:41Είναι μια διαδικασία
που λέγεται εξοικείωση -
2:41 - 2:44και είναι από τους βασικότερους τρόπους
με τους οποίους μαθαίνουμε. -
2:46 - 2:48Βέβαια, η εξοικείωση δεν είναι πάντα κακή.
-
2:49 - 2:51Θυμάστε που μαθαίνατε να οδηγείτε;
-
2:51 - 2:52Εγώ πάντως σίγουρα.
-
2:53 - 2:56Τα χέρια σας ήταν γαντζωμένα
στις θέσεις 10 και 2 του τιμονιού, -
2:56 - 2:58κοιτάγατε οτιδήποτε υπήρχε στο δρόμο,
-
2:58 - 3:02αυτοκίνητα, φώτα, πεζούς.
-
3:02 - 3:04Είναι μια εμπειρία που τεντώνει τα νεύρα.
-
3:05 - 3:09Τόσο, που εγώ δεν μπορούσα να μιλήσω
σε κανέναν άλλο μέσα στο αμάξι -
3:09 - 3:10ούτε μπορούσα να ακούσω μουσική.
-
3:11 - 3:13Τότε όμως κάτι ενδιαφέρον συνέβη.
-
3:13 - 3:17Όσο οι εβδομάδες περνούσαν,
η οδήγηση γινόταν όλο και ευκολότερη. -
3:18 - 3:20Εξοικειωθήκατε με αυτήν.
-
3:20 - 3:23Άρχισε να γίνεται διασκεδαστική
και δεύτερη φύση. -
3:23 - 3:26Μπορούσατε πάλι να μιλήσετε
με τους φίλους σου -
3:26 - 3:27και να ακούσετε μουσική.
-
3:27 - 3:29Άρα υπάρχει λόγος
που εξοικειώνεται ο εγκέφαλος. -
3:29 - 3:33Αν δεν το έκανε, θα προσέχαμε
και την παραμικρή λεπτομέρεια, -
3:33 - 3:34όλη την ώρα.
-
3:35 - 3:36Θα ήταν εξαντλητικό,
-
3:36 - 3:39και δεν θα είχαμε χρόνο
να μάθουμε τίποτα νέο. -
3:40 - 3:43Μερικές φορές όμως,
η εξοικείωση δεν είναι καλή. -
3:44 - 3:48Αν μας εμποδίζει να προσέξουμε
τα προβλήματα γύρω μας, -
3:48 - 3:49τότε είναι κακό.
-
3:49 - 3:53Αν μας εμποδίζει να προσέξουμε
και να λύσουμε αυτά τα προβλήματα, -
3:53 - 3:55αυτό είναι πολύ κακό.
-
3:56 - 3:58Οι κωμικοί το ξέρουν καλά.
-
3:58 - 4:03Όλη η καριέρα του Τζέρι Σάινφελντ χτίστηκε
στην παρατήρηση μικρολεπτομερειών, -
4:03 - 4:07των χαζών πραγμάτων που κάνουμε
καθημερινά χωρίς καν να τα θυμόμαστε. -
4:08 - 4:11Μας λέει για τότε
που επισκέφτηκε τους φίλους του -
4:11 - 4:13και ήθελε απλά να κάνει ένα ντους.
-
4:13 - 4:17Έπιανε το μοχλό και τον γύριζε
ελάχιστα προς τη μια μεριά, -
4:17 - 4:19και ήταν πολύ ζεστό.
-
4:19 - 4:23Μετά τον γύριζε από την άλλη μεριά
και ήταν πολύ κρύο. -
4:23 - 4:26Ήθελε απλά ένα χλιαρό ντους.
-
4:26 - 4:28Τώρα, όλοι το έχουμε ζήσει,
-
4:28 - 4:30απλά δεν το θυμόμαστε.
-
4:30 - 4:31Αλλά ο Τζέρυ το θυμόταν,
-
4:31 - 4:33και αυτή είναι η δουλειά ενός κωμικού.
-
4:33 - 4:36Όμως για εμάς τους σχεδιαστές,
καινοτόμους και επιχειρηματίες, -
4:36 - 4:39είναι η δουλειά μας
όχι μόνο να τα προσέχουμε, -
4:39 - 4:42αλλά να πάμε ένα βήμα παρακάτω
και να τα φτιάχνουμε. -
4:43 - 4:45Δείτε εδώ, αυτό τον άτομο,
-
4:45 - 4:46αυτή είναι η Μαίρη Άντερσον.
-
4:47 - 4:49Το 1902 στην Νέα Υόρκη,
-
4:49 - 4:51την οποία επισκεπτόταν.
-
4:51 - 4:56Ήταν μια κρύα, υγρή και χιονισμένη μέρα
και αυτή ήταν ζεστά μέσα σε ένα τραμ. -
4:57 - 5:02Ενώ πήγαινε στον προορισμό της, πρόσεξε
τον οδηγό να ανοίγει το παράθυρο -
5:02 - 5:07για να καθαρίσει το χιόνι, έτσι ώστε
να μπορεί να οδηγήσει με ασφάλεια. -
5:08 - 5:12Όταν όμως άνοιξε το παράθυρο,
κρύος υγρός αέρας μπήκε μέσα, -
5:12 - 5:14κάνοντας όλους τους επιβάτες
να δυσαρεστηθούν. -
5:15 - 5:18Οι περισσότεροι από τους επιβάτες
απλά θα σκέφτηκαν, -
5:18 - 5:21«Έτσι γίνεται, πρέπει να ανοίξει
το παράθυρο για να το καθαρίσει. -
5:21 - 5:23Έτσι πρέπει να γίνει».
-
5:23 - 5:25Αλλά η Μαίρη δεν το σκέφτηκε.
-
5:25 - 5:26Η Μαίρη σκέφτηκε,
-
5:26 - 5:30«Και αν μπορούσε να το καθαρίσει από μέσα
-
5:30 - 5:33ώστε και να μην κινδυνέψει
και να μπορεί να οδηγήσει -
5:33 - 5:36και οι επιβάτες να μην κρυώνουν;»
-
5:37 - 5:39Έτσι πήρε το μπλοκ της επιτόπου,
-
5:39 - 5:44και άρχισε να σχεδιάζει αυτό που
θα γινόταν ο πρώτος υαλοκαθαριστήρας. -
5:45 - 5:49Σαν σχεδιαστής προϊόντων, προσπαθώ
να μάθω από ανθρώπους σαν την Μαίρη -
5:49 - 5:52να προσπαθώ να δω τον κόσμο
όπως είναι στην πραγματικότητα, -
5:52 - 5:54όχι όπως νομίζουμε ότι είναι.
-
5:55 - 5:56Γιατί;
-
5:56 - 5:59Γιατί είναι πολύ εύκολο να λύσεις
ένα πρόβλημα που σχεδόν όλοι βλέπουν. -
6:00 - 6:04Αλλά είναι δύσκολο να λύσεις ένα πρόβλημα
που σχεδόν κανένας δεν βλέπει. -
6:04 - 6:07Κάποιοι πιστεύουν ότι ή έχουμε
αυτή την ιδιότητα εκ γενετής -
6:07 - 6:09ή δεν την έχουμε,
-
6:09 - 6:14λες και η Μαίρη Άντερσον γεννήθηκε με την
ιδιότητα να βλέπει πιο καθαρά τον κόσμο. -
6:15 - 6:17Αυτό δεν συνέβαινε με εμένα.
-
6:17 - 6:18Έπρεπε να το εξασκήσω.
-
6:20 - 6:22Στα χρόνια μου στην Apple,
-
6:22 - 6:27ο Στιβ Τζομπς μας έλεγε
να ερχόμαστε κάθε μέρα στη δουλειά, -
6:27 - 6:31να βλέπουμε τα προϊόντα μας
με τα μάτια του καταναλωτή, -
6:31 - 6:33του καινούργιου καταναλωτή,
-
6:33 - 6:36αυτός που φοβάται και
που έχει πιθανές ανησυχίες -
6:36 - 6:39και που ευελπιστεί
ότι το καινούργιο του προϊόν -
6:39 - 6:41θα δουλέψει αμέσως.
-
6:41 - 6:44Το έλεγε «να μένουμε αρχάριοι»,
-
6:44 - 6:48και ήθελε να βεβαιωθεί ότι θα εστιάζουμε
στις μικρές λεπτομέρειες -
6:48 - 6:52για να τις κάνουμε γρηγορότερες και
πιο εύκολες για τους νέους καταναλωτές. -
6:53 - 6:57Το θυμάμαι καθαρά αυτό
στις πρώτες μέρες του iPod. -
6:57 - 6:59Βλέπετε, την δεκαετία του '90,
-
6:59 - 7:01ήμουν ένας γκατζετάκιας,
-
7:03 - 7:08και έτρεχα στα μαγαζιά
για τα τελευταία γκάτζετ. -
7:09 - 7:11Θα πήγαινα με την ησυχία μου στο μαγαζί,
-
7:11 - 7:15θα πλήρωνα, θα γύριζα σπίτι,
και θα το έβγαζα από το κουτί του. -
7:15 - 7:19Τότε θα υπήρχε ένα άλλο μικρό αυτοκόλλητο:
-
7:19 - 7:22αυτό που έλεγε «Φορτίστε πριν την χρήση» .
-
7:22 - 7:24Ορίστε;
-
7:24 - 7:25Δεν το πιστεύω!
-
7:25 - 7:27Ξόδεψα τόσο χρόνο για να αγοράσω το προϊόν
-
7:27 - 7:29και τώρα πρέπει να το φορτίσω πρώτα.
-
7:29 - 7:33Πρέπει να περιμένω μια αιωνιότητα για
να παίξω με το καινούργιο μου παιχνίδι. -
7:33 - 7:35Ήταν παράλογο.
-
7:35 - 7:36Αλλά ξέρετε κάτι;
-
7:36 - 7:38Σχεδόν κάθε προϊόν τότε το είχε αυτό.
-
7:38 - 7:39Όταν είχε μπαταρίες,
-
7:39 - 7:42έπρεπε να το φορτίσεις
πριν το χρησιμοποιήσεις. -
7:43 - 7:45Λοιπόν, ο Στιβ το πρόσεξε
-
7:45 - 7:46και είπε,
-
7:46 - 7:49«Δε θα αφήσουμε να συμβεί αυτό
με το δικό μας προϊόν» -
7:49 - 7:50Οπότε τι κάναμε;
-
7:50 - 7:53Συνήθως όταν έχεις ένα προϊόν
που έχει ένα σκληρό δίσκο, -
7:53 - 7:56το λειτουργείς για περίπου 30 λεπτά
στο εργοστάσιο -
7:56 - 7:59ώστε να βεβαιωθείς ότι ο σκληρός δίσκος
θα λειτουργεί για χρόνια -
7:59 - 8:02αφού ο πελάτης τον έχει βγάλει
από το κουτί. -
8:02 - 8:05Αντί γι' αυτό τι κάναμε;
-
8:05 - 8:08Θα λειτουργούσαμε το προϊόν για δύο ώρες.
-
8:08 - 8:09Γιατί;
-
8:09 - 8:12Αρχικά, μπορούσαμε να φτιάξουμε
ένα πιο ποιοτικό προϊόν, -
8:12 - 8:14εύκολο να ελεγχθεί,
-
8:14 - 8:17και να βεβαιωθούμε
ότι ήταν καλύτερο για τον πελάτη. -
8:18 - 8:19Αλλά το πιο σημαντικό ήταν
-
8:19 - 8:22ότι η μπαταρία ήταν πλήρως φορτισμένη
μόλις το άνοιγες, -
8:22 - 8:23έτοιμη για χρήση.
-
8:23 - 8:27Άρα ο πελάτη που ήταν τόσο ανυπόμονος,
-
8:27 - 8:29μπορούσε να το χρησιμοποιήσει αμέσως.
-
8:29 - 8:31Ήταν καταπληκτικό και δούλεψε.
-
8:31 - 8:32Άρεσε στον κόσμο.
-
8:32 - 8:35Σήμερα, σχεδόν όλα τα προϊόντα
που παίρνετε και έχουν μπαταρίες -
8:35 - 8:38είναι πλήρως φορτισμένα στο κουτί τους,
-
8:38 - 8:40ακόμη και αν δεν έχουν σκληρό δίσκο.
-
8:40 - 8:45Εκείνα τα χρόνια, προσέξαμε αυτή
τη λεπτομέρεια και την φτιάξαμε, -
8:45 - 8:47και τώρα όλοι οι άλλοι το κάνουν.
-
8:47 - 8:50Δεν υπάρχει πια, «Φορτίστε πριν τη χρήση».
-
8:51 - 8:53Γιατί όμως σας το λέω αυτό;
-
8:53 - 8:55Είναι το να βλέπεις το αόρατο πρόβλημα,
-
8:55 - 8:59όχι μόνο το εμφανές, που είναι σημαντικό,
-
8:59 - 9:03όχι μόνο στην σχεδίαση προϊόντων,
αλλά για οτιδήποτε κάνουμε. -
9:03 - 9:06Βλέπετε, έχουμε αόρατα προβλήματα
παντού γύρω μας, -
9:06 - 9:08προβλήματα που μπορούμε να λύσουμε.
-
9:08 - 9:12Αλλά πρώτα πρέπει να τα δούμε,
να τα νιώσουμε. -
9:13 - 9:15Διστάζω να σας δώσω συμβουλές
-
9:15 - 9:18σχετικά με την νευροεπιστήμη
ή την ψυχολογία. -
9:18 - 9:21Υπάρχουν πολύ πιο έμπειροι άνθρωποι
στην κοινότητα του TED -
9:21 - 9:24που ξέρουν περισσότερα από όσα
θα καταφέρω ποτέ να μάθω εγώ. -
9:24 - 9:27Αλλά επιτρέψτε μου να σας συμβουλέψω
για πράγματα που κάνω, -
9:27 - 9:30και που όλοι μπορούμε να κάνουμε,
για να πολεμήσουμε την συνήθεια. -
9:30 - 9:34Το πρώτο πράγμα είναι
να κοιτάζετε ευρύτερα. -
9:34 - 9:36Βλέπετε όταν καταπιάνεστε με ένα πρόβλημα,
-
9:36 - 9:39μερικές φορές, υπάρχουν πολλά στάδια
που οδηγούν στο πρόβλημα. -
9:39 - 9:42Και μερικές φορές,
πολλά στάδια μετά το πρόβλημα. -
9:42 - 9:46Αν κάνετε ένα βήμα πίσω
και κοιτάξετε ευρύτερα, -
9:46 - 9:48ίσως μπορείτε να αλλάξετε
κάποια από αυτά τα κουτιά -
9:48 - 9:49πριν το πρόβλημα.
-
9:49 - 9:50Ίσως να τα συνδυάσετε.
-
9:50 - 9:54Ίσως να τα αφαιρέσετε εντελώς
για να το βελτιώσετε. -
9:54 - 9:56Πάρτε για παράδειγμα τους θερμοστάτες.
-
9:56 - 10:00Στην δεκαετία του 1900 που εμφανίστηκαν,
ήταν πολύ απλοί στην χρήση. -
10:00 - 10:02Τους ανάβετε ή τους κλείνατε.
-
10:02 - 10:03Ο κόσμος τους καταλάβαινε.
-
10:04 - 10:06Αλλά στην δεκαετία του 1970,
-
10:06 - 10:08χτύπησε η ενεργειακή κρίση,
-
10:08 - 10:11και οι πελάτες άρχισαν να σκέφτονται
πώς θα εξοικονομήσουν ενέργεια. -
10:11 - 10:13Τι συνέβη λοιπόν;
-
10:13 - 10:16Οι σχεδιαστές των θερμοστατών
αποφάσισαν να βάλουν κάτι ακόμα. -
10:16 - 10:18Αντί μόνο να ανοίγουμε ή να κλείνουμε,
-
10:18 - 10:20τώρα έπρεπε να τους προγραμματίσουμε.
-
10:20 - 10:23Μπορούσαμε λοιπόν να τους πούμε
τι θερμοκρασία θέλαμε και πότε. -
10:23 - 10:25Αυτό φαινόταν καταπληκτικό.
-
10:25 - 10:28Κάθε θερμοστάτης άρχισε να το προσθέτει.
-
10:28 - 10:32Αλλά τελικά αποδείχθηκε
ότι κανείς δεν εξοικονόμησε ενέργεια. -
10:32 - 10:34Γιατί έτσι όμως;
-
10:34 - 10:37Γιατί ο κόσμος δεν μπορούσε
να προβλέψει το μέλλον. -
10:37 - 10:40Δεν ήξεραν πώς θα διαμορφώνονταν
οι εβδομάδες τους από εποχή σε εποχή, -
10:40 - 10:42από έτος σε έτος.
-
10:42 - 10:45Επομένως κανείς
δεν εξοικονομούσε ενέργεια, -
10:45 - 10:46και τι συνέβη;
-
10:46 - 10:48Οι σχεδιαστές θερμοστατών
επέστρεψαν στο σχεδιαστήριο -
10:48 - 10:51και συγκεντρώθηκαν στο στάδιο
του προγραμματισμού. -
10:51 - 10:53Έφτιαξαν καλύτερες διεπαφές χρήστη,
-
10:53 - 10:56καλύτερες οδηγίες χρήσεως.
-
10:56 - 11:00Ακόμα όμως, χρόνια αργότερα,
ο κόσμος δεν εξοικονομούσε ενέργεια -
11:00 - 11:03επειδή απλά δεν μπορούσαν
να προβλέψουν το μέλλον. -
11:03 - 11:05Τι κάναμε λοιπόν;
-
11:05 - 11:09Βάλαμε έναν αλγόριθμο εκμάθησης μηχανών
αντί για τον προγραμματισμό -
11:09 - 11:12που απλά θα παρακολουθούσε
όταν ρύθμιζες τον θερμοστάτη, -
11:12 - 11:14όταν ήθελες μια συγκεκριμένη θερμοκρασία,
όταν ξυπνούσες, -
11:14 - 11:16ή όταν έφευγες.
-
11:16 - 11:17Και ξέρετε κάτι;
-
11:17 - 11:18Δούλεψε.
-
11:18 - 11:22Ο κόσμος άρχισε να εξοικονομεί ενέργεια
χωρίς κανένα προγραμματισμό. -
11:23 - 11:25Άρα, δεν έχει σημασία τι κάνεις.
-
11:25 - 11:29Αν κάνεις ένα βήμα πίσω
και κοιτάξεις όλα τα στάδια, -
11:29 - 11:32ίσως υπάρχει τρόπος
να αφαιρέσεις ένα ή να τα συνδυάσεις -
11:32 - 11:34έτσι ώστε να κάνεις την διαδικασία
πολύ πιο απλή. -
11:35 - 11:38Άρα το πρώτο βήμα: κοιτάξτε ευρύτερα.
-
11:38 - 11:42Το δεύτερο βήμα, κοιτάξτε πιο προσεκτικά.
-
11:42 - 11:45Ένας από τους καλύτερους δασκάλους μου
ήταν ο παππούς μου. -
11:47 - 11:49Μου έμαθε τα πάντα για τον κόσμο.
-
11:50 - 11:53Μου έμαθε πως φτιάχνονταν τα πράγματα
και πως επιδιορθώνονταν, -
11:53 - 11:57τα απαραίτητα εργαλεία και τις τεχνικές
για να γίνει μια επιτυχημένη δουλειά. -
11:58 - 12:02Θυμάμαι μια ιστορία
που μου είπε για τις βίδες, -
12:02 - 12:06και για το πως έπρεπε να έχεις
τη σωστή βίδα για κάθε δουλειά. -
12:06 - 12:08Υπάρχουν πολλές διαφορετικές βίδες:
-
12:08 - 12:12βίδες για ξύλο, βίδες για μέταλλο,
βίδες σκυροδέματος, στερέωσης, -
12:12 - 12:14και πάει λέγοντας.
-
12:15 - 12:18Είναι η δουλειά μας να φτιάχνουμε
προϊόντα εύκολα στην εγκατάσταση -
12:18 - 12:22από τους ίδιους τους πελάτες,
χωρίς να χρειάζονται επαγγελματία. -
12:23 - 12:24Τι κάναμε;
-
12:25 - 12:28Θυμήθηκα μια ιστορία
που μου είπε ο παππούς μου. -
12:28 - 12:29και έτσι σκεφτήκαμε,
-
12:29 - 12:32«Πόσες διαφορετικές βίδες μπορούμε
να βάλουμε σε ένα κουτί; -
12:32 - 12:34Θα ήταν δύο, τρεις, τέσσερις, πέντε;
-
12:34 - 12:37Γιατί υπάρχουν πολλά
διαφορετικά είδη τοίχων». -
12:37 - 12:39Το σκεφτήκαμε, το βελτιστοποιήσαμε,
-
12:39 - 12:43και βρήκαμε τρεις διαφορετικές βίδες
για να βάλουμε στο κουτί. -
12:44 - 12:46Σκεφτήκαμε ότι θα έλυνε το πρόβλημα.
-
12:46 - 12:49Όπως απεδείχθη, δεν το έλυσε.
-
12:50 - 12:51Οπότε στείλαμε το προϊόν,
-
12:51 - 12:54και στον κόσμο δεν άρεσε.
-
12:54 - 12:55Τι κάναμε λοιπόν;
-
12:55 - 12:57Γυρίσαμε στα σχεδιαστήρια
-
12:57 - 13:01αμέσως μόλις καταλάβαμε ότι κάναμε λάθος.
-
13:01 - 13:04Και σχεδιάσαμε μια ειδική βίδα,
μια προσαρμοσμένη βίδα, -
13:04 - 13:06προς πικρία των επενδυτών μας.
-
13:06 - 13:10Έλεγαν, «Γιατί ξοδεύετε τόσο χρόνο
για μια μικρή βίδα; -
13:10 - 13:12Πηγαίνετε και κάντε πωλήσεις!»
-
13:12 - 13:15Εμείς απαντήσαμε, «Θα κάνουμε
περισσότερες πωλήσεις αν πετύχουμε αυτό». -
13:16 - 13:18Και αποδείχτηκε ότι είχαμε δίκιο.
-
13:18 - 13:21Με αυτή την ειδική μικρή μας βίδα,
υπήρχε μόνο μία βίδα στο κουτί, -
13:21 - 13:24που ήταν εύκολο να την βάλεις στον τοίχο.
-
13:26 - 13:32Επομένως, αν επικεντρωθούμε στις μικρές
λεπτομέρειες που ίσως δεν βλέπουμε -
13:32 - 13:34και τις κοιτάξουμε όπως λέμε,
-
13:34 - 13:36«Είναι σημαντικές
-
13:36 - 13:38ή απλά έτσι το κάναμε πάντα;
-
13:38 - 13:41Ίσως υπάρχει τρόπος να τις ξεφορτωθούμε».
-
13:42 - 13:47Επομένως η τελευταία μου συμβουλή
είναι να σκέφτεστε σαν παιδιά. -
13:48 - 13:53Κάθε μέρα, βρίσκομαι αντιμέτωπος
με ερωτήσεις από τα τρία μικρά παιδιά μου. -
13:53 - 13:54Έχουν ερωτήσεις τύπου,
-
13:54 - 13:57«Γιατί δεν πετάνε τα αυτοκίνητα
στην κίνηση;» -
13:58 - 14:01«Γιατί τα παπούτσι μου δεν έχουν
αυτοκόλλητα αντί για κορδόνια;» -
14:02 - 14:04Κάποιες φορές είναι έξυπνες ερωτήσεις.
-
14:05 - 14:08Ο γιος μου ήρθε τις προάλλες και του είπα,
-
14:08 - 14:11«Πήγαινε έξω και έλεγξε
το γραμματοκιβώτιο.» -
14:11 - 14:15Με κοίταξε απορημένος, και είπε,
-
14:15 - 14:20«Γιατί δεν ελέγχεται μόνο του και να μας
λέει πότε έχει γράμματα;» (Γέλια) -
14:20 - 14:24Εγώ απάντησα,
«Είναι μια πολύ καλή ερώτηση». -
14:25 - 14:27Κάνουν ένα σωρό ερωτήσεις
-
14:27 - 14:32και μερικές φορές ανακαλύπτουμε
ότι δεν έχουμε τις σωστές απαντήσεις. -
14:32 - 14:38Λέμε, «Γιε μου, απλά
έτσι δουλεύουν τα πράγματα». -
14:38 - 14:41Άρα όσο περισσότερο
είμαστε εκτεθειμένοι σε κάτι, -
14:41 - 14:43τόσο περισσότερο το συνηθίζουμε.
-
14:43 - 14:45Αλλά τα παιδιά δεν έχουν ζήσει αρκετά
-
14:45 - 14:47ώστε να συνηθίσουν αυτά τα πράγματα.
-
14:47 - 14:49Όταν λοιπόν αντιμετωπίζουν προβλήματα,
-
14:49 - 14:51προσπαθούν αμέσως να τα λύσουν,
-
14:51 - 14:54και κάποιες φορές
βρίσκουν έναν καλύτερο τρόπο, -
14:54 - 14:56κι αυτός ο τρόπος είναι αλήθεια καλύτερος.
-
14:56 - 15:02Άρα η συμβουλή μου είναι να έχετε
νέους ανθρώπους στην ομάδα σας, -
15:02 - 15:04ή ανθρώπους με νέα μυαλά.
-
15:04 - 15:07Γιατί αν έχετε αυτά τα νέα μυαλά,
-
15:07 - 15:10θα κάνουν όλους τους άλλους
να σκέφτονται πιο «νέα». -
15:10 - 15:14Ο Πικάσο είπε κάποτε,
«Κάθε παιδί είναι ένας καλλιτέχνης. -
15:15 - 15:20Το πρόβλημα είναι πώς όταν μεγαλώσει
θα παραμείνει καλλιτέχνης». -
15:22 - 15:26Όλοι βλέπαμε τον κόσμο πιο καθαρά
όταν τον βλέπαμε για πρώτη φορά, -
15:26 - 15:28πριν μια ολόκληρη ζωή συνηθειών
μπει στο προσκήνιο. -
15:29 - 15:31Η πρόκληση είναι να γυρίσουμε εκεί,
-
15:31 - 15:34να νιώσουμε αυτό το μπέρδεμα,
-
15:34 - 15:36να δούμε αυτές τις μικρές λεπτομέρειες,
-
15:36 - 15:38να κοιτάξουμε ευρύτερα,
-
15:38 - 15:39να κοιτάξουμε πιο προσεκτικά,
-
15:39 - 15:42και να σκεφτούμε πιο νέα
-
15:42 - 15:44ώστε να παραμείνουμε αρχάριοι.
-
15:44 - 15:45Δεν είναι εύκολο.
-
15:45 - 15:47Πρέπει να απωθήσουμε
-
15:47 - 15:50έναν από τους βασικότερους τρόπους
που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. -
15:52 - 15:53Αλλά αν το κάνουμε,
-
15:53 - 15:55θα μπορέσουμε να κάνουμε
καταπληκτικά πράγματα. -
15:55 - 15:58Για μένα, αυτό σημαίνει
καλύτερο σχεδιασμό προϊόντος. -
15:59 - 16:04Για εσάς μπορεί να σημαίνει
κάτι άλλο, κάτι ισχυρό. -
16:06 - 16:09Η πρόκληση είναι να ξυπνάμε
κάθε μέρα και να λέμε, -
16:09 - 16:12«Πώς μπορώ να αντιληφθώ
καλύτερα τον κόσμο;» -
16:12 - 16:17Αν το κάνουμε, τότε ίσως, ίσως,
-
16:17 - 16:21να ξεφορτωθούμε αυτά
τα ενοχλητικά αυτοκόλλητα. -
16:22 - 16:24Σας ευχαριστώ πολύ.
-
16:24 - 16:26(Χειροκρότημα)
- Title:
- Το πρώτο μυστικό του σχεδιασμού είναι... να παρατηρήσεις
- Speaker:
- Τόνυ Φάντελ
- Description:
-
Σαν ανθρώπινα όντα, συνηθίζουμε στο «έτσι είναι τα πράγματα» πολύ γρήγορα. Όμως για τους σχεδιαστές, το πώς είναι τα πράγματα είναι μια ευκαιρία... Μπορούν τα πράγματα να γίνουν καλύτερα; Πώς; Σε αυτή την αστεία, δροσερή ομιλία, ο άνθρωπος πίσω από το iPod και τους θερμοστάτες Nest μας δίνει κάποιες συμβουλές για να παρατηρούμε - και να προκαλούμε - την αλλαγή.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 16:41
Chryssa R. Takahashi approved Greek subtitles for The first secret of design is ... noticing | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for The first secret of design is ... noticing | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for The first secret of design is ... noticing | ||
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for The first secret of design is ... noticing | ||
Lucas Kaimaras accepted Greek subtitles for The first secret of design is ... noticing | ||
Lucas Kaimaras edited Greek subtitles for The first secret of design is ... noticing | ||
Lucas Kaimaras edited Greek subtitles for The first secret of design is ... noticing | ||
Lucas Kaimaras edited Greek subtitles for The first secret of design is ... noticing |