Αυτά τα ρομπότ έρχονται για διάσωση μετά από μια καταστροφή

Όταν ξεσπά μια καταστροφή, ποιος φτάνει πρώτος στις πληγείσες περιοχές; Όλο και πιο συχνά, πλέον, ένα ρομπότ. Στο εργαστήριό της, η Ρόμπιν Μέρφι κατασκευάζει ρομπότ που πετούν, σκάβουν, κολυμπούν και ανιχνεύουν περιοχές που υπέστησαν κάποιο είδος καταστροφής, βοηθώντας πυροσβέστες και διασώστες να σώσουν ασφαλέστερα περισσότερες ζωές - και βοηθούν κοινότητες να επιστρέψουν στους κανονικούς ρυθμούς τους τουλάχιστον τρία χρόνια γρηγορότερα.

Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι
σκοτώνονται κάθε χρόνο σε καταστροφές.

Δυόμισι εκατομμύρια άνθρωποι θα αποκτήσουν
μόνιμες αναπηρίες ή θα εκτοπιστούν,

και οι κοινότητες θα χρειαστούν
20 έως 30 χρόνια για να συνέλθουν

και δισεκατομμύρια
σε οικονομικές απώλειες.

Εάν μπορέσετε να μειώσετε
την αρχική ανταπόκριση κατά μία μέρα,

θα μειώσετε τη συνολική ανάκαμψη

κατά χίλιες μέρες, ή τρία χρόνια.

Βλέπετε πώς λειτουργεί αυτό;

Εάν οι αρχικοί ανταποκριτές μπορούν
να εισέλθουν, να σώσουν ζωές,

να περιορίσουν οποιοδήποτε κίνδυνο
για πλημμύρα υπάρχει,

τότε η επόμενη ομάδα μπορεί να εισέλθει

για να επαναφέρει το νερό,
τους δρόμους, τον ηλεκτρισμό,

που σημαίνει ότι οι άνθρωποι
του εργοταξίου, οι ασφαλιστικοί πράκτορες,

όλοι αυτοί μπορούν να αρχίσουν
να ανοικοδομούν τα σπίτια,

που τότε σημαίνει ότι μπορούμε
να επαναφέρουμε την οικονομία,

και ίσως να την κάνουμε καλύτερη
και ανθεκτικότερη στην επόμενη καταστροφή.

Μια μεγάλη ασφαλιστική εταιρεία μού είπε

ότι εάν μπορέσουν να επεξεργαστούν
το αίτημα του ιδιοκτήτη μία μέρα νωρίτερα,

αυτό θα κάνει διαφορά έξι μηνών

στο άτομο που θέλει
να επισκευάσει το σπίτι του.

Και γι' αυτό κάνω ρομποτική καταστροφών -

επειδή τα ρομπότ μπορούν να διώξουν
μια καταστροφή γρηγορότερα.

Τώρα, έχετε ήδη δει μερικά από αυτά.

Αυτά είναι τα UAV,
τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη.

Υπάρχουν δύο είδη UAV:

ο στροφειόπτερος ή κολιμπρί;

το σταθερής-πτέρυγας, το γεράκι.

Και χρησιμοποιούνται εκτενώς από το 2005,

από τον Τυφώνα Κατρίνα.

Επιτρέψτε μου να σας δείξω πώς λειτουργεί
αυτό το ελικοφόρο κολιμπρί

Φανταστικό για πολιτικούς μηχανικούς.

Μπορώντας να δεις ζημιά από γωνίες
που δεν μπορείς με κιάλια από το έδαφος

ή από δορυφορική εικόνα,

ή οτιδήποτε πετάει σε υψηλότερη γωνία.

Όμως δεν είναι μόνο πολιτικοί μηχανικοί
και ασφαλιστές που το χρειάζονται αυτό.

Έχετε πράγματα όπως αυτό το γεράκι,
με σταθερά φτερά.

Τώρα, αυτό το γεράκι μπορεί
να χρησιμοποιηθεί για γεωχωρικές έρευνες.

Εκεί είναι που ενώνετε εικόνες

και παίρνετε
μια τρισδιάστατη ανακατασκευή.

Τα χρησιμοποιήσαμε στις κατολισθήσεις
του Όσο στην πολιτεία της Ουάσιγκτον,

επειδή το μέγαλο πρόβλημα

ήταν η γεωχωρική και υδραυλική
κατανόηση της καταστροφής -

όχι η αναζήτηση και διάσωση.

Οι ομάδες έρευνας και διάσωσης
είχαν τον έλεγχο

και ήξεραν τι έκαναν.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν
ότι το ποτάμι και η κατολίσθηση

θα μπορούσαν να τους εξαφανίσουν
και να πλημμυρίσουν τους ανταποκριτές.

Και δεν ήταν δύσκολο μόνο
στους ανταποκριτές και σε υλικές ζημιές,

θέτει επίσης σε κίνδυνο
το μέλλον της αλιείας σολομού

κατά μήκος εκείνου του τμήματος
της Πολιτείας της Ουάσιγκτον.

Έτσι έπρεπε να κατανοήσουν τι συνέβαινε.

Σε επτά ώρες, πήγαμε από το Άρλινγκτον,

οδηγήσαμε από τη Διοίκηση Συμβάντων
στην περιοχή, πετάξαμε τα UAV,

επεξεργαστήκαμε τα δεδομένα, οδηγήσαμε
πίσω στο στρατηγείο του Άρλινγκτον -

σε μόνο εφτά ώρες.

Τους δώσαμε σε εφτά ώρες δεδομένα
που θα μπορούσαν να πάρουν

μόνο σε δύο με τρεις μέρες
με οποιονδήποτε άλλο τρόπο

και σε υψηλότερη ανάλυση.

Αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού.

Και μην σκεφτείτε μόνο τα UAV.

Εννοώ, είναι σέξι - αλλά να θυμάστε,

το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού
ζει δίπλα στο νερό,

άρα η κρίσιμη υποδομή μας
είναι υποβρύχια -

τα μέρη που δεν μπορούμε να φτάσουμε,
όπως οι γέφυρες και λοιπά.

Και γι' αυτό έχουμε
μη επανδρωμένα θαλάσσια οχήματα,

έχετε ήδη συναντήσει ένα είδος από αυτά,
το SARbot, ένα τετράγωνο δελφίνι.

Πάει υποβρύχια και χρησιμοποιεί σόναρ.

Λοιπόν, γιατί τα θαλάσσια οχήματα
είναι τόσο σημαντικά

και γιατί είναι πολύ, πολύ σημαντικά;

Παραβλέπονται.

Σκεφτείτε το Ιαπωνικό τσουνάμι -

650 χιλιόμετρα ακτογραμμής
ολοσχερώς κατεστραμμένη,

το διπλάσιο απ' όσο καταστράφηκε
από τον τυφώνα Κατρίνα στις ΗΠΑ.

Μιλάτε για γέφυρες, αγωγούς
και λιμάνια που αφανίστηκαν.

Και αν δεν έχετε λιμάνι,

δεν έχετε τρόπο να εισάγετε
αρκετές προμήθειες ανακούφισης

για να υποστηρίξετε έναν πληθυσμό.

Αυτό ήταν ένα τεράστιο πρόβλημα
στον σεισμό της Αϊτής.

Οπότε χρειαζόμαστε θαλάσσια οχήματα.

Τώρα, ας ρίξουμε μια ματιά
σε αυτά που έβλεπαν από το SARbot.

Δουλεύαμε σε ένα αλιευτικό λιμάνι.

Καταφέραμε να το ξανανοίξουμε,

χρησιμοποιώντας το σόναρ της,
σε τέσσερις ώρες.

Είχαν πει ότι εκείνο το λιμάνι
θα έπερνε έξι μήνες

πριν μπορέσουν να στείλουν
χειρονακτική ομάδα δυτών

και ότι θα έπαιρνε στους δύτες
δύο εβδομάδες.

Θα έχαναν τη φθινοπωρινή αλιευτική περίοδο

που ήταν η κύρια οικονομία
για την περιοχή, κάτι σαν το Κέιπ Κοντ.

UMV, πολύ σημαντικά.

Αλλά ξέρετε, όλα τα ρομπότ
που σας έχω δείξει ήταν μικρά

επειδή τα ρομπότ δεν κάνουν
πράγματα που κάνουν οι ανθρώποι.

Πηγαίνουν σε μέρη που οι άνθρωποι
δεν μπορούν να πάνε.

Και ένα εξαιρετικό παράδειγμα αυτού
είναι ο Μπούζολντ.

Τα μη επανδρωμένα οχήματα εδάφους
είναι ιδιαίτερα μικρά,

έτσι ο Μπούζολντ -

(Γέλια)

Πείτε γεια στον Μπούζολντ.

(Γέλια)

Ο Μπούζολντ χρησιμοποιήθηκε εκτενώς
στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου

για να περάσει
από τους πύργους 1, 2 και 3.

Σκαρφαλώνεις στα χαλάσματα,
κάνεις καταρρίχηση κάτω,

πηγαίνοντας βαθιά στους χώρους.

Και δείτε το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου
με τα μάτια του Μπούζολντ.

Μιλάτε για μια καταστροφή όπου
δεν μπορεί να χωρέσει άνθρωπος ή σκύλος,

και η φωτιά μαίνεται.

Η μόνη ελπίδα να φτάσετε
στους επιζώντες στο υπόγειο,

είναι να περάσετε μέσα
από αντικείμενα που καίγονται.

Έκανε τόση ζέστη, που άρχισαν να λιώνουν
και να πέφτουν οι ρόδες σε ένα ρομπότ.

Τα ρομπότ δεν αντικαθιστούν
ανθρώπους ή σκύλους,

ή κολίβρια ή γεράκια ή δελφίνια.

Κάνουν καινούργια πράγματα.

Βοηθούν τους ανταποκριτές, τους ειδικούς,
με νέες και πρωτοποριακές μεθόδους.

Όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι
να κάνουμε τα ρομπότ μικρότερα.

Δεν είναι να τα κάνουμε
πιο ανθεκτικά στη θερμότητα.

Ούτε να έχουν παραπάνω αισθητήρες.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι
τα δεδομένα, η πληροφορική,

επειδή αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να πάρουν
τα σωστά δεδομένα στη σωστή στιγμή.

Δεν θα ήταν ωραία εάν οι ειδικοί
είχαν άμεση πρόσβαση στα ρομπότ

χωρίς να χρειάζεται να χάσουν χρόνο
να πάνε στην περιοχή,

έτσι, όποιοι είναι εκεί, να χρησιμοποιούν
τα ρομπότ τους μέσω Διαδικτύου.

Ας το σκεφτούμε αυτό.

Ας σκεφτούμε τον εκτροχιασμό
ενός τρένου με χημικά στην επαρχία.

Πόσο πιθανόν είναι οι ειδικοί,
ο χημικός μηχανικός,

οι μηχανικοί σιδηροδρομικών μεταφορών,

να έχουν εκπαιδευτεί στο UAV που τυχαίνει
να 'χει η συγκεκριμένη επαρχία;

Μάλλον καμία.

Έτσι χρησιμοποιούμε αυτά τα είδη διεπαφών

ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν τα ρομπότ
χωρίς να ξέρουν ποιο χρησιμοποιούν,

ή ακόμα εάν χρησιμοποιούν
ένα ρομπότ ή όχι.

Αυτά που δίνουν τα ρομπότ στους ειδικούς,
είναι τα δεδομένα.

Το πρόβλημα είναι:
ποιος παίρνει τι δεδομένα και πότε;

Κάτι που μπορούμε να κάνουμε είναι
να στείλουμε όλες τις πληροφορίες σε όλους

και να τους αφήσουμε να τα ξεκαθαρίσουν.

Λοιπόν, το πρόβλημα με αυτό
είναι ότι κατακλύζει τα δίκτυα,

και ακόμα χειρότερα,
κατακλύζει τις γνωστικές ικανότητες

των ανθρώπων που προσπαθούν να πάρουν
εκείνο το κομματάκι πληροφορίας

που χρειάζονται για να πάρουν
την απόφαση που θα κάνει τη διαφορά.

Οπότε πρέπει να σκεφτούμε
αυτές τις προκλήσεις.

Οπότε είναι τα δεδομένα.

Πηγαίνοντας πίσω
στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου,

προσπαθήσαμε να λύσουμε το πρόβλημα
καταγράφοντας τα δεδομένα από το Μπούζολντ

όταν ήταν βαθιά στα χαλάσματα,

γιατί αυτό είναι που η ομάδα USAR
είπε ότι ήθελε.

Αυτό που δεν ξέραμε εκείνη τη στιγμή

ήταν ότι θα άρεσε πολύ
στους πολιτικούς μηχανικούς,

θα χρειάζονταν τα δεδομένα
καθώς καταγράφαμε τα δοκάρια,

τους σειριακούς αριθμούς, τις θέσεις,
καθώς μπήκαμε μέσα στα χαλάσματα.

Χάσαμε πολύτιμα δεδομένα.

Οπότε η πρόκληση είναι
να πάρουμε όλα τα δεδομένα

και να τα μεταφέρουμε
στους σωστούς ανθρώπους.

Τώρα, να ακόμα ένας λόγος.

Έχουμε μάθει ότι ορισμένα κτίρια

-όπως σχολεία, νοσοκομεία, δημαρχεία-

επιθεωρούνται τέσσερις φορές
από διαφορετικούς οργανισμούς

κατά τη διάρκεια των φάσεων απόκρισης.

Βλέπουμε, εάν μπορούμε να μοιραστούμε
τα δεδομένα από τα ρομπότ,

όχι μόνο μπορούμε να κάνουμε πράγματα
όπως τη συμπίεση της σειράς φάσεων

για να μειώσουμε τον χρόνο απόκρισης,

αλλά τώρα μπορούμε να αρχίσουμε
την απόκριση παράλληλα.

Όλοι μπορούν να δουν τα δεδομένα.

Μπορούμε να τον μειώσουμε
με αυτόν τον τρόπο.

Ο όρος «ρομποτική καταστροφών» είναι
ουσιαστικά εσφαλμένος χαρακτηρισμός.

Δεν πρόκειται για τα ρομπότ.

Πρόκειται για τα δεδομένα.

(Χειροκρότημα)

Οπότε η πρόκλησή μου σε σας:

την επόμενη φορά που θα ακούσετε
για μια καταστροφή,

ψάξετε για τα ρομπότ.

Μπορεί να είναι υπόγεια,
μπορεί να είναι υποβρύχια,

μπορεί να είναι στον ουρανό,

αλλά πρέπει να είναι εκεί.

Ψάξετε για τα ρομπότ,

επειδή τα ρομπότ έρχονται για τη διάσωση.

(Χειροκρότημα)