การวิ่ง ช่วยชีวิตฉันไว้และอาจจะช่วยคุณเช่นกัน | แอชลีย์ ไวเลส | TEDxKids@BC
-
0:23 - 0:26ฉันไม่ชอบกฎเกณฑ์
-
0:27 - 0:29เอาเข้าจริง ๆ ฉันไม่ชอบกฎระเบียบเลย
-
0:29 - 0:32ฉันอยากจะเล่าให้ทุกคนฟังเมื่อฉันอายุ 5 ขวบ
-
0:32 - 0:35ฉันเป็นนายของตัวเอง
-
0:35 - 0:41พวกครูไม่ชอบฉันมาก ๆ เรียกฉันว่าเด็กไม่ดี
-
0:43 - 0:45ฉันชอบ แข็งแกร่งและดื้อ
-
0:48 - 0:54ที่โรงเรียนมีชมรมวิ่ง
ฉันเข้าชมรมตอนอายุ 6 ขวบ -
0:54 - 0:58ฉันตั้งเป้าว่าจะวิ่งเยอะ ๆ เท่าที่จะทำได้
-
0:58 - 1:03นักวิ่งพวกนี้เสมือนคนในครอบครัวของฉัน
และฉันก็ชอบให้เป็นอย่างนั้นด้วย -
1:03 - 1:08"พวกเขาไม่มีกฎเกณฑ์ พวกเขาไปที่ไหนก็ได้"
-
1:08 - 1:11ฉันรู้สึกว่า "มันเจ๋งมากเลย
ฉันอยากจะมีส่วนร่วม" -
1:11 - 1:12ฉันก็เลยตั้งเป้าหมาย
-
1:12 - 1:17และในปีแรกของการเข้าชมรม
ฉันวิ่งได้ 200 กิโลเมตร -
1:17 - 1:22ช่วงนั้นก่อนที่จะมีแผนที่และจีพีเอส
ซึ่งฉันน่าจะมีอุปกรณ์พวกนี้ -
1:23 - 1:24เจ๋งมาก ๆ
-
1:27 - 1:29ฉันคิดว่าฉันรักการวิ่ง
-
1:30 - 1:35มันไม่มีกฎเกณฑ์ ฉันวิ่งได้ไกล
ไกลได้เท่าที่ต้องการ -
1:35 - 1:37เจ๋งสุด ๆ อะ
-
1:38 - 1:41แน่นอน ฉันเป็นยอดมนุษย์จริง ๆ
-
1:43 - 1:44มันเป็นความรู้สึกสุดยอด
-
1:46 - 1:48แล้วบางอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไปอย่างช้า ๆ
-
1:50 - 1:55อย่างแรกหุ่นฉันเปลี่ยนไป ฉันส่องกระจกแล้ว
พูดกับตัวเองว่า -
1:55 - 1:58"ทำไมขาชั้นเป็นแบบนี้"
-
1:58 - 2:01ฉันมองในกระจก และเห็นกระ
-
2:01 - 2:04"ทำไมฉันมีกระเต็มหน้าเลย"
-
2:07 - 2:10ที่โรงเรียนก็เปลี่ยน เพื่อนฝูงก็เปลี่ยนไป
-
2:10 - 2:13ราวกับว่าโลกของฉันกลับตาลปัตร
-
2:13 - 2:16ฉันกังวลมากว่าจะทำยังไง
-
2:16 - 2:18"ฉันเป็นใครกันเนี่ย"
-
2:18 - 2:23วิชาพละและการวิ่งไม่เจ๋งละ
-
2:23 - 2:26มันกลายเป็นวิชาเรียนไปแล้ว
-
2:26 - 2:30เด็กผู้หญิงมัธยมปลายส่วนใหญ่
มักจะโดดเรียนวิชานี้ -
2:32 - 2:35ฉันกลับคิดว่า "มันน่าสนใจ
-
2:35 - 2:39ฉันพยายามปรับมันให้เหมาะกับตัวเอง
แม้สิ่งที่รักที่สุดจะไม่เจ๋งแล้ว -
2:45 - 2:46ปรากฎว่าไม่ใช่ฉันคนเดียว
-
2:46 - 2:53เด็กผู้หญิงวัย 12-19 ปี 64% มักจะเฉื่อย ๆ
-
2:55 - 2:57นี่เป็นตัวเลขที่เยอะมาก
-
2:59 - 3:02ฉันกลัว และรู้สึกไม่แน่ใจ
-
3:02 - 3:07ไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าจะทำยังไง
-
3:08 - 3:11เป็นช่วงเวลาที่ความมั่นใจกำลังลดลง
-
3:11 - 3:14คะแนน IQ ค่อยๆ ลดลง
-
3:14 - 3:16มุ่งมั่น มั่นใจลดลง
-
3:18 - 3:20นี่คือส่วนหนึ่งของการเป็นเด็กผู้หญิง
-
3:21 - 3:23ฉันโชคดี ฉันยังวิ่งต่อไป
-
3:24 - 3:26พ่อแม่สนับสนุนให้วิ่งแทนที่จะอยู่ในห้อง
-
3:26 - 3:31และบอกว่า "ไปวิ่งเถอะแอชลีย์
เธอจะรู้สึกดีกว่านี้" -
3:31 - 3:34ฉันก็ทำตาม และก็เจ๋งจริง ๆ
-
3:34 - 3:38ฉันมีอย่างหนึ่งเรียกว่า "เขียนหวัดๆ ในใจ"
-
3:38 - 3:42มีสีสัน สว่างใส และไม่เคยหยุดพูดกับฉัน
-
3:44 - 3:46บางครั้งเส้นหวัดก็เป็นสีดำค่อนข้างเข้ม
-
3:47 - 3:49สองสามปีก่อน
-
3:49 - 3:53ฉันเริ่มกังวลอยู่ลึก ๆ คล้ายกับมืดแปดด้าน
-
3:55 - 4:00ทำให้ไม่อยากกิน ไม่อยากนอน
-
4:01 - 4:05หรือหวังว่าอยากนอนจนกว่าปัญหาจะหมดไป
-
4:05 - 4:08หรือไม่ตื่นจนกว่าหมดปัญหา
-
4:08 - 4:12หรือกินจนกว่าไม่มีอะไรเหลือ
-
4:12 - 4:16และหวังว่าเวลาจะค่อย ๆ ทำให้ปัญหาหมดไป
-
4:18 - 4:23ฉันติดกับ รู้สึกกลัว และไม่เข้าใจ
ว่าเกิดอะไรขึ้น -
4:23 - 4:26แล้วทำไมคนเลิศ ๆ อย่างฉันถึงได้รู้สึกอย่างงี้
-
4:30 - 4:33มีคลิปวีดิโอเกี่ยวกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง
-
4:33 - 4:35สาวน้อยเล่าเรื่องตัวเอง
-
4:36 - 4:40เรื่องค่อนข้างเศร้าขณะที่เล่าให้ฟัง
-
4:40 - 4:43เธอไม่พูดอะไร เพียงแค่ให้ดูแผ่นกระดาษ
เป็นนัย ๆ -
4:43 - 4:48เธอบอกว่าถูกแกล้ง รู้สึกโดดเดี่ยว หดหู่
-
4:48 - 4:49และรู้สึกเป็นทุกข์
-
4:52 - 4:55ฉันรู้สึกว่าเรื่องนี้สะท้อนชีวิตฉันเอง
-
4:56 - 4:58ฉันรู้เลยว่าเด็กคนนั้นรู้สึกยังไง
-
4:59 - 5:01นี่คือเรื่องของอแมนด้า ท็อด (Amanda Todd)
-
5:02 - 5:07เหมือนคนทั่วไปที่เจอเรื่องให้กังวลและหดหู่
-
5:07 - 5:10ปลีกวิเวกทั้งทางความคิดและเก็บตัว
-
5:10 - 5:12แล้วก็เอากลับมาให้ฉันที่บ้าน
-
5:14 - 5:18ฉันคิด"เด็กสาววัย15 อยากฆ่าตัวตายได้ยังไง"
-
5:18 - 5:20มันไม่ยุติธรรม และมันไม่เจ๋งเลย
-
5:22 - 5:23ดังนั้น ฉันจึงคิดทำโครงการหนึ่ง
-
5:25 - 5:28ใช้ทักษะทุกอย่างเพราะฉันรู้ว่า
เมื่อไหร่ฉันจะรู้สึกดีที่สุด -
5:28 - 5:32เมื่อฉันจมกับความกังวลก็จะรีบเอามันออกไปจากหัว
-
5:32 - 5:33นั่นก็คือการที่ฉันออกไปวิ่ง
-
5:33 - 5:35เมื่อฉันอยู่ในกลุ่มนักวิ่ง
-
5:35 - 5:38พวกเขาจะมาเจอฉันและฉันก็มาเจอพวกเขา
-
5:38 - 5:41โครงการนี้เกี่ยวกับผู้หญิงถึงผู้หญิง
-
5:41 - 5:44เราติดต่อนักเรียนมัธยมปลายและนักศึกษา
-
5:44 - 5:48คนที่โดนรังแกและคนรังแก
-
5:48 - 5:51นั่นคือทั้งหมดที่พวกเราทำ
-
5:51 - 5:54เราติดต่อทั้งวัยรุ่น เด็กอายุ 8-12 ปี
-
5:54 - 5:58เสี่ยงสุด ๆ เมื่ออาสาสมัครส่วนใหญ่ของเรา
คิดว่าเราต้องการเป็นเช่นใด -
6:00 - 6:02โครงการนี้ใช้เวลาเก้าสัปดาห์
-
6:02 - 6:05เด็กผู้หญิงร่วมกันสร้างความมั่นใจให้ตัวเอง
-
6:05 - 6:08พวกเธอมารู้จักกันและให้คำปรึกษากัน
-
6:08 - 6:10ประมาณสองสามครั้ง
-
6:10 - 6:13เพื่อความมั่นใจว่าพวกเขาสามารถทำได้สำเร็จ
-
6:15 - 6:17ฉันคิดว่าดีเยี่ยมเลย
-
6:17 - 6:21พวกเขาฝึกวิ่งสนุก ๆ 5 กิโล
-
6:22 - 6:24ฉันใช้คำว่าวิ่งบ้าง
-
6:24 - 6:26เพราะการวิ่งอาจจะเขย่งขาเดียว กระโดดข้าม
-
6:26 - 6:31เป็นอะไรก็ได้ที่ทำให้รู้สึกดี
-
6:31 - 6:33เป็นสิ่งที่เราเรียกว่าย่างก้าวแห่งความสุข
-
6:33 - 6:35พวกเราสอนให้ค้นหาย่างก้าวแห่งสุขของเขาเอง
-
6:38 - 6:42ความกังวลไม่ได้เกิดขึ้นแค่ฉันกับอแมนด้า
-
6:42 - 6:44ซึ่งเกิดขึ้นกับทุกคน;
-
6:44 - 6:47เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องเจอ
-
6:49 - 6:52ลองคิดดูสิถ้ากังวลอยู่ตลอดเวลา
-
6:53 - 6:56อย่างช่วงที่เตรียมตัวสอบ
-
6:56 - 7:01หรือช่วงที่เตรียมงานสำหรับคนมากกว่าพันคน
-
7:03 - 7:08แต่ลองคิดดูถ้ามีกับไม่มีตัวช่วย
หรือการพูดคุยในเรื่องนี้ -
7:08 - 7:11เพื่อรู้ว่ามีอะไรกำลังจะเกิดขึ้นจริง ๆ
-
7:12 - 7:15การวิ่งไม่ใช่แค่วิ่ง
-
7:16 - 7:19สำหรับฉัน การวิ่งคือสุขภาพทางจิตใจ
-
7:21 - 7:24สุขภาพจิตเป็นสิ่งที่ทุกคนมี
-
7:25 - 7:28ไม่แย่ ไม่อันตราย
-
7:28 - 7:34เป็นปกติของมนุษย์ที่มีจิตใจ มีสุขภาพจิต
-
7:34 - 7:37ทุกคนควรใส่ใจเหมือนกับการแปรงฟัน
-
7:39 - 7:43การวิ่งเป็นเรื่องง่ายมาก ใช้สิ่งที่เรามี
-
7:43 - 7:47เพื่อสร้างสุขภาพจิตในแง่บวก
-
7:47 - 7:51เมื่อฉันบอกผู้ใหญ่ว่าฉันเป็นนักวิ่ง
มี 1ใน 2 คนจะตอบว่า -
7:51 - 7:56คนแรก "ฉันชอบวิ่งด้วย ไปวิ่งกันเมื่อไหร่ดีล่ะ"
-
7:59 - 8:05อีกคนบอกว่า "ฉันเกลียดการวิ่ง"
-
8:07 - 8:10"ฉันเคยบาดเจ็บ ร่างกายฉันไม่พร้อม"
-
8:10 - 8:12"ฉันไม่มีใครไปวิ่งด้วย"
-
8:12 - 8:14หลากหลายเหตุผล
-
8:14 - 8:16ฉันว่าเป็นเรื่องการเปลี่ยนทัศนคติ
-
8:16 - 8:20ลองมองการวิ่งใหม่อีกครั้ง
-
8:24 - 8:28สำหรับฉันการวิ่งให้อะไรฉันแน่ ๆ 3 อย่าง
-
8:30 - 8:35ความมั่นใจ เมื่อฉันวิ่ง ฉันรู้สึกดี
-
8:35 - 8:38คุณสามารถสร้างความมั่นใจและเอามันออกมา
-
8:38 - 8:39คุณสามารถสร้างสังคม
-
8:39 - 8:42กลุ่มคนที่จะสนับสนุนคุณ
-
8:42 - 8:44เพราะพวกเขาเข้าใจคุณ
-
8:44 - 8:46และความตั้งใจ
-
8:46 - 8:49กลับไปดูคะแนน IQ ความใส่ใจและจุดสำคัญ
-
8:49 - 8:53สิ่งที่สำคัญจริง ๆ เอามาเขียนคร่าว ๆ
-
8:53 - 8:57จะเข้าใจว่าคุณต้องการอะไรกันแน่
-
8:57 - 8:59ฉันขอแบ่งปันเรื่องหนึ่ง
-
8:59 - 9:01เกี่ยวกับเด็กผู้หญิงที่เข้าร่วมโครงการ
-
9:03 - 9:05เธอชื่อ นิโคล
-
9:05 - 9:08นิโคลเข้าร่วมโครงการ ไม่ใช่เพราะชอบวิ่ง
-
9:08 - 9:11แม่นิโคลบอกว่านิโคลเกลียดพลศึกษา
-
9:12 - 9:18นิโคลโดนแกล้งตอนป.3 และป.4
-
9:18 - 9:21เจอเพื่อนใจร้ายและเพื่อนเสมือนศัตรู
-
9:21 - 9:23สำหรับเพื่อน 2 ประเภทนี้
-
9:23 - 9:27คนที่บางครั้งเป็นเพื่อนและบางครั้งไม่ใช่
-
9:28 - 9:31นิโคลเข้าร่วมโครงการเพราะเพื่อนชวน
-
9:31 - 9:33บ่อยครั้งที่พวกเราทำกิจกรรมต่าง ๆ
-
9:34 - 9:36แต่นิโคลจะแยกตัวออกจากกลุ่ม
-
9:36 - 9:41มาโครงการทุกสัปดาห์มาทำงาน มาเรียนและวิ่ง
-
9:42 - 9:47สิ่งที่ฉันรักนิโคลคือเมื่อจบสัปดาห์ที่แปด
-
9:47 - 9:51นิโคลไม่ใช่แค่วิ่งอย่างมั่นใจ
-
9:51 - 9:53แค่สนุกๆ เพียง 5 กิโล
-
9:54 - 9:59แต่กลับไปเรียนวิชาพละและแข่งกับเด็กผู้ชาย
-
10:01 - 10:03ฉันคิดว่านี่สุดยอดมาก
-
10:05 - 10:08นิโคลมีแรงบันดาลใจแล้ว
-
10:08 - 10:12เข้าร่วมกลุ่มผู้นำที่โรงเรียน
-
10:12 - 10:15และเลือกเพื่อนจากตัวตนเธอเอง
-
10:15 - 10:18มีเพื่อนหลายคนจากหลาย ๆ ที่ หลากหลายกลุ่ม
-
10:18 - 10:20เพราะรู้ว่าตัวเองเป็นยังไง
-
10:23 - 10:26แต่ละการกระทำ แต่ละย่างก้าวเริ่มจากก้าวแรก
-
10:26 - 10:29ฉันเริ่มก้าวด้วยรองเท้าวิ่ง
-
10:29 - 10:33ฉันตื่นขึ้นมาทุกวันเพื่อที่จะวิ่ง
-
10:33 - 10:37บางครั้งเหมือนเต้นรำในงาน บางครั้งก็วิ่ง
-
10:37 - 10:41บางครั้งกระโดดโหยงเหยงกระโดดข้ามแต่ก็ไปต่อ
-
10:41 - 10:43เพราะฉันรู้ว่าฉันจะอารมณ์เสียน้อยลง
-
10:43 - 10:47อ่อนโยนมากขึ้น สงบมากขึ้น
-
10:48 - 10:54และสามารถให้คำมั่นคนอื่นได้มากขึ้น
-
10:54 - 10:57ฉันหวังว่าจะดลใจให้เด็กคนหนึ่งมีชีวิตชีวา
-
10:57 - 11:01เพราะเด็กคนนั้นดลใจให้คนอื่นต่อๆ ไปมากขึ้น
-
11:01 - 11:0711%ของเด็กผู้หญิงปัจจุบันมีชีวิตชีวาแล้ว
-
11:07 - 11:11ออกกำลังเพื่อประโยชน์แก่สุขภาพอย่างเพียงพอ
-
11:11 - 11:14ในช่วงอายุ 16-17 ปี
-
11:14 - 11:1611% กลุ่มนี้กำลังจะเปลี่ยน
-
11:18 - 11:20เพราะเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง
-
11:25 - 11:30เธอเป็นตัวเธอเอง มั่นใจและเธอรู้สึกดี
-
11:32 - 11:37ในงานเดือนที่แล้ว ที่มีแต่ผู้ใหญ่ 300คน
-
11:37 - 11:40ฉันถามว่า"ใครที่สดใสตอนอายุ10 หรือ 12 ขวบ"
-
11:42 - 11:46ทุกคนยกมือขึ้นและรู้สึกดีมาก
-
11:46 - 11:51ฉันถามอีกว่า"ตอนนี้ใครยังเป็นแบบนั้นบ้าง"
-
11:51 - 11:53ทุกคนเอามือลง
-
11:55 - 11:59ถ้าเด็กไม่มีชีวิตชีวาในช่วงวัย 10 ขวบ
-
11:59 - 12:03แค่ 10% เท่านั้นที่จะกระฉับกระเฉงในวัย 25
-
12:06 - 12:08ซึ่งเป็นตัวเลขที่ค่อนข้างต่ำ
-
12:13 - 12:18บางครั้งฉันแต่งตัวพร้อมออกไปวิ่ง
-
12:18 - 12:22แต่ฉันนั่งในรถ อยู่บ้าน เหมือนฉันยุ่งมาก
-
12:22 - 12:25ฉันมีอะไรต้องทำเยอะแยะ ฉันไม่ว่าง
-
12:25 - 12:29"ฉันต้องไป" แต่ยังนั่งอยู่ตรงนั้น
-
12:29 - 12:32ถ้าฉันไม่อยากออกไป ฉันโทรหาเพื่อนสนิท
-
12:32 - 12:36บอกเพื่อนว่าเป็นอะไร ฉันอาจจะกังวลบ้าง
-
12:36 - 12:38ทุกครั้งเพื่อนจะต้องพูดแน่ๆ ว่า
-
12:38 - 12:42"แอชลีย์ เธอต้องออกไป ก้าวออกไป
-
12:42 - 12:46เธอเดินก้าวแรกออกไป เดินไปสัก 5 นาที
-
12:46 - 12:48ไม่ต้องเดินไปไกล ไม่ต้องเดินเร็ว
-
12:48 - 12:52แต่เธอต้องออกไปสัก 5 นาที"
-
12:52 - 12:53ฉันตอบ "ก็ได้"
-
12:53 - 12:56เพื่อนบอก "5 นาที กลายเป็น 10
-
12:56 - 13:00แล้วก็เป็น 20 จนกระทั่งครบชั่วโมง
-
13:00 - 13:03ไม่เป็นไรหรอก เพราะไม่ใช่ข้อบังคับ
-
13:03 - 13:08รับรองได้แค่สองสามก้าวแรกจะทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น"
-
13:08 - 13:12และก้าวแรกจะทำให้ชีวิตคุณเปลี่ยน
-
13:12 - 13:14ขอบคุณค่ะ
-
13:14 - 13:15(เสียงปรบมือ)
- Title:
- การวิ่ง ช่วยชีวิตฉันไว้และอาจจะช่วยคุณเช่นกัน | แอชลีย์ ไวเลส | TEDxKids@BC
- Description:
-
more » « less
This talk was given at a local TEDx event, produced independently of the TED Conferences.
แอชลีย์บอกว่า "การวิ่ง ช่วยชีวิตฉันไว้และอาจจะช่วยคุณเช่นกัน" กิจกรรมนอกหลักสูตรนี้ช่วยชีวิตเธอไว้จากสถานการณ์ต่างๆ ตั้งแต่เธอยังเด็ก การที่เธอกระตือรือร้นมากเกินไปทำให้เธอยู่ยากในห้องเรียน ในช่วงวัยรุ่นเธอทุกข์ทรมานกับการเปลี่ยนแปลงของร่างกายและความวิตกกังวล แอชลีย์ค้นพบว่าการวิ่งช่วยเธอผ่านพ้นจากอารมณ์แปรปรวนและเหตุการณ์ต่างๆ
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDxTalks
- Duration:
- 13:28
|
TED Translators admin approved Thai subtitles for Running saved my life and it might save yours too | Ashley Wiles | TEDxKids@BC | |
|
Rawee Ma accepted Thai subtitles for Running saved my life and it might save yours too | Ashley Wiles | TEDxKids@BC | |
|
|
Rawee Ma edited Thai subtitles for Running saved my life and it might save yours too | Ashley Wiles | TEDxKids@BC | |
|
Yanessa Dejdharadol edited Thai subtitles for Running saved my life and it might save yours too | Ashley Wiles | TEDxKids@BC | |
|
|
Yanessa Dejdharadol edited Thai subtitles for Running saved my life and it might save yours too | Ashley Wiles | TEDxKids@BC | |
|
|
Yanessa Dejdharadol edited Thai subtitles for Running saved my life and it might save yours too | Ashley Wiles | TEDxKids@BC | |
|
|
Yanessa Dejdharadol edited Thai subtitles for Running saved my life and it might save yours too | Ashley Wiles | TEDxKids@BC | |
|
|
Yanessa Dejdharadol edited Thai subtitles for Running saved my life and it might save yours too | Ashley Wiles | TEDxKids@BC |