30 lat historii przyszłości
-
0:01 - 0:03(Video) N. Negroponte:
Czy możemy przejść do dysku, -
0:03 - 0:05który jest w trybie odtwarzania?
-
0:05 - 0:10Interesują mnie relacje
pomiędzy ludźmi a komputerami. -
0:10 - 0:14Będziemy używali ekranów telewizyjnych
lub ich odpowiedników -
0:14 - 0:18do czytania elektronicznych
książek przyszłości. -
0:18 - 0:22(Muzyka, przenikające się głosy)
-
0:38 - 0:40Interesują mnie ekrany dotykowe,
-
0:40 - 0:45zaawansowane, bardzo czułe,
obsługiwane bez unoszenia palców. -
0:45 - 0:46Komputery łączy z ludźmi coś jeszcze,
-
0:46 - 0:49ludzie noszą je na sobie.
-
0:57 - 0:59Nagle 11 września
-
0:59 - 1:01świat stał się większy.
-
1:01 - 1:04NN: Dziękuję. (Brawa)
-
1:04 - 1:06Dziękuję.
-
1:06 - 1:08Gdy dostałem zaproszenie na dzisiaj,
-
1:08 - 1:13poproszono mnie też bym przejrzał
-
1:13 - 1:1414 prelekcji TED, które wygłosiłem,
-
1:14 - 1:16w porządku chronologicznym.
-
1:16 - 1:18Pierwsza z nich trwała dwie godziny.
-
1:18 - 1:20Druga godzinę,
-
1:20 - 1:21kolejne trwały po pół godziny,
-
1:21 - 1:25a ja zauważyłem tylko
moją postępującą łysinę. -
1:25 - 1:27(Śmiech)
-
1:27 - 1:31To tak, jakby ktoś zobaczył,
jak mija 30 lat jego życia. -
1:31 - 1:35I delikatnie mówiąc,
-
1:35 - 1:39było to dla mnie dość szokujące.
-
1:39 - 1:41Dlatego dzisiaj spróbuję omówić,
-
1:41 - 1:42co wydarzyło się
-
1:42 - 1:44podczas tych trzydziestu lat
-
1:44 - 1:46oraz czego możemy się jeszcze spodziewać.
-
1:46 - 1:48Opowiem też o tym,
-
1:48 - 1:51co ja zamierzam dalej robić.
-
1:51 - 1:54Ten slajd przedstawia moment w moim życiu,
-
1:54 - 1:58w którym wygłosiłem
pierwszą prelekcję TED. -
1:58 - 2:00Jest to dosyć istotne,
-
2:00 - 2:04bo miałem wtedy za sobą 15 lat badań,
-
2:04 - 2:07więc było mi łatwo,
bo miałem o czym mówić. -
2:07 - 2:08Chociaż nie byłem jak Fidel Castro,
-
2:08 - 2:10który mógł przemawiać dwie godziny,
-
2:10 - 2:11czy Bucky Fuller.
-
2:11 - 2:13Miałem materiał z 15 lat
-
2:13 - 2:16i były to początki Media Lab.
-
2:16 - 2:18Więc było to łatwe.
-
2:18 - 2:20Jednak muszę podkreślić klika rzeczy
-
2:20 - 2:22związanych z tamtym okresem
-
2:22 - 2:24i tamtymi wydarzeniami,
-
2:24 - 2:26które były dość istotne.
-
2:26 - 2:28Po pierwsze
-
2:28 - 2:31był to okres,
-
2:31 - 2:34gdy komputery nie były jeszcze
powszechnie dostępne. -
2:34 - 2:37Po drugie
-
2:37 - 2:40byliśmy w tamtym czasie postrzegani,
-
2:40 - 2:44jako maminsynki od komputerów.
-
2:44 - 2:45Nie traktowano nas poważnie.
-
2:45 - 2:49Z perspektywy czasu to,
o czym dzisiaj opowiem, -
2:49 - 2:52wydaje się nam ciekawsze
i bardziej akceptowane -
2:52 - 2:54w porównaniu z tamtym okresem.
-
2:54 - 2:56Opiszę ubiegłe lata,
-
2:56 - 2:58wracając nawet
-
2:58 - 3:00do samego początku mojej pracy.
-
3:00 - 3:03Tym zajmowałem się w latach 60.,
-
3:03 - 3:05bezpośredni kontakt.
-
3:05 - 3:08Byłem pod wpływem
prac architekta Moshe Safdie, -
3:08 - 3:10ponieważ studiowałem architekturę.
-
3:10 - 3:13Konstruowaliśmy nawet roboty
-
3:13 - 3:16budujące struktury na wzór natury.
-
3:16 - 3:17Co prawda według mnie
-
3:17 - 3:19nie było to jeszcze Media Lab,
-
3:19 - 3:22ale był to początek czegoś,
-
3:22 - 3:24co nazwałem technologią dotykową.
-
3:24 - 3:25Chciałem używać palców,
-
3:25 - 3:30bo inni się z tego śmiali.
-
3:30 - 3:32Publikowano prace na temat tego,
-
3:32 - 3:36jak idiotyczne było używanie palców.
-
3:36 - 3:39Były trzy powody: po pierwsze,
ich niska rozdzielczość. -
3:39 - 3:41Po drugie ręka zasłaniała to,
-
3:41 - 3:42co chciało się zobaczyć.
-
3:42 - 3:44Po trzecie, najważniejsze,
-
3:44 - 3:48palce brudziły ekran,
-
3:48 - 3:50dlatego uważano,
-
3:50 - 3:52że nie powinno się ich używać.
-
3:52 - 3:55W latach 70. stworzyliśmy coś,
-
3:55 - 3:57czego nigdy nie zaczęto używać.
-
3:57 - 3:58Było nie tylko czułe na dotyk,
-
3:58 - 4:00ale i na siłę nacisku.
-
4:00 - 4:02(Video): Narysuj żółte koło.
-
4:02 - 4:06NN: W późniejszych pracach,
też przed TED 1... -
4:06 - 4:08(Video): Przesuń to na zachód od rombu.
-
4:08 - 4:12Narysuj tam duże zielono koło.
-
4:12 - 4:14Mężczyzna: O cholera!
-
4:14 - 4:17NN: chcieliśmy stworzyć złożony interfejs
-
4:17 - 4:19reagujący na mowę i gesty,
-
4:19 - 4:22i składający się
-
4:22 - 4:24z wielu kanałów.
-
4:24 - 4:26W 1976 miała miejsce operacja Entebbe.
-
4:26 - 4:30Porwano samolot Air France,
-
4:30 - 4:31który wylądował w Entebbe.
-
4:31 - 4:36Izraelczycy przeprowadzili
nadzwyczajną akcję ratunkową, -
4:36 - 4:38między innymi dzięki ćwiczeniom
-
4:38 - 4:41na modelu lotniska w Entebbe,
-
4:41 - 4:42które pomagali budować,
-
4:42 - 4:43więc stworzyli też model na pustyni
-
4:43 - 4:45i gdy lądowali w Entebbe,
-
4:45 - 4:48wiedzieli dokładnie dokąd się udać.
-
4:48 - 4:51Rząd Amerykański zapytał nas w 1976,
-
4:51 - 4:54czy możemy to odtworzyć komputerowo,
-
4:54 - 4:56na co ja oczywiście
odpowiedziałem, że tak. -
4:56 - 4:58Natychmiast podpisaliśmy kontrakt
-
4:58 - 5:00z Departamentem Obrony
-
5:00 - 5:02i zbudowaliśmy taki samochód
z wysięgnikiem. -
5:02 - 5:05Przeprowadziliśmy symulację
-
5:05 - 5:07używając dysków video,
-
5:07 - 5:09a był to rok 1976.
-
5:09 - 5:12Wiele lat później
-
5:12 - 5:13pojawił się taki samochód
-
5:13 - 5:16i powstało Google Maps.
-
5:16 - 5:18Ludzie wtedy uważali,
-
5:18 - 5:22że to nie jest poważna informatyka.
-
5:22 - 5:24Ale Jerry Weisner,
-
5:24 - 5:26ówczesny rektor MIT,
-
5:26 - 5:29był innego zdania.
-
5:29 - 5:31Stąd rada dla wszystkich,
-
5:31 - 5:35którzy podejmują się czegoś w życiu,
-
5:35 - 5:38upewnijcie się, że macie poparcie
waszego przełożonego. -
5:38 - 5:41Gdy tworzyłem Media Lab,
-
5:41 - 5:44to było jak jazda samochodem
z gorylem w fotelu pasażera. -
5:44 - 5:47Gdy policjant zatrzymuje cię
za nadmierną prędkość, -
5:47 - 5:49zagląda do środka
-
5:49 - 5:51i widzi kogo wieziesz,
-
5:51 - 5:52mówi: "Proszę jechać, proszę Pana".
-
5:52 - 5:54Więc mogliśmy wiele.
-
5:54 - 5:58A oto kolejne urządzenie.
-
5:58 - 6:01To twarz Jerry'ego Wiesnera
w druku soczewkowym. -
6:01 - 6:03Jedyną rzeczą zmieniającą się
na tym zdjęciu -
6:03 - 6:05były jego usta.
-
6:05 - 6:08Gdy poruszało się zdjęciem
-
6:08 - 6:11w rytm nadsyłanego dźwięku,
-
6:11 - 6:13obraz odpowiadał dźwiękowi
-
6:13 - 6:15bez dodatkowego sygnału w paśmie.
-
6:15 - 6:18Był to ówczesny zero-pasmowy
-
6:18 - 6:20system telekonferencyjny.
-
6:20 - 6:24To było Media Lab...
-
6:24 - 6:25Mówiliśmy, że właśnie tego chcemy,
-
6:25 - 6:28by świat IT, wydawcy, media
-
6:28 - 6:31i inni rozpoczęli ścisłą współpracę.
-
6:31 - 6:33Nie był to pomysł powszechnie akceptowany,
-
6:33 - 6:38za to był zdecydowanie w duchu TED.
-
6:38 - 6:41Właśnie w tym kierunku zmierzaliśmy.
-
6:41 - 6:43Takie były założenia Media Lab.
-
6:43 - 6:47Jedną z zalet mojego wieku jest to,
-
6:47 - 6:51że mogę spokojnie stwierdzić,
-
6:51 - 6:54że byłem w przyszłości.
-
6:54 - 6:57Właściwie byłem tam wiele razy.
-
6:57 - 6:58Mogę tak powiedzieć,
-
6:58 - 7:01ponieważ już wiele razy
-
7:01 - 7:03mówiłem: "Za 10 lat będzie tak",
-
7:03 - 7:04i mijało 10 lat.
-
7:04 - 7:07I ktoś mówił: "Za pięć lat będzie tak".
-
7:07 - 7:08I mijało 5 lat.
-
7:08 - 7:12Więc mówię to wiedząc,
-
7:12 - 7:14że mówiłem to już wiele razy.
-
7:14 - 7:18Wśród moich wypowiedzi
jedną z najczęściej cytowanych -
7:18 - 7:19jest stwierdzenie,
-
7:19 - 7:21że w informatyce nie chodzi o komputery.
-
7:21 - 7:25Początkowo ludzie się z tym nie zgadzali,
-
7:25 - 7:26ale z czasem zmienili zdanie,
-
7:26 - 7:30ponieważ zrozumieli,
-
7:30 - 7:33że medium nie jest przekazem.
-
7:33 - 7:36Ten samochód,
-
7:36 - 7:38widoczny na raczej kiepskim slajdzie,
-
7:38 - 7:41ilustruje kolejną historię
-
7:41 - 7:44charakterystyczną dla mojego życia.
-
7:44 - 7:46To mój student,
-
7:46 - 7:49który zrobił doktorat zatytułowany
"Kierowca na tylnym siedzeniu". -
7:49 - 7:51Były to początki GPS,
-
7:51 - 7:53samochód znał swoją pozycję
-
7:53 - 7:55i dawał kierowcy wskazówki,
-
7:55 - 7:58kiedy skręcić w prawo, kiedy w lewo itd.
-
7:58 - 8:00Okazuje się, że w tamtym czasie
-
8:00 - 8:03opracowanie takich wskazówek
-
8:03 - 8:04było nie lada wyzwaniem,
-
8:04 - 8:07na przykład co znaczy
"skręć w następną w prawo"? -
8:07 - 8:09Jeśli zbliżamy się do jakiejś ulicy,
-
8:09 - 8:11następna w prawo to pewnie ulica za nią.
-
8:11 - 8:13Są i inne kwestie.
-
8:13 - 8:15Mój student napisał doskonałą pracę,
-
8:15 - 8:20a biuro patentowe MIT
powiedziało: "Nie patentujcie tego. -
8:20 - 8:22Nikt się na to nie zgodzi.
-
8:22 - 8:24Będą problemy z ubezpieczeniami.
-
8:24 - 8:25Ryzyko jest zbyt duże.
-
8:25 - 8:27Nie patentujcie tego".
-
8:27 - 8:28Więc odpuściliśmy,
-
8:28 - 8:32ale to pokazuje, jak czasami ludzie
-
8:32 - 8:36nie zwracają uwagi na to, co się dzieje.
-
8:36 - 8:39Oto nasze inne projekty,
głównie sensoryczne, -
8:39 - 8:40które przedstawię w skrócie.
-
8:40 - 8:43Może poznajecie młodego Yo-Yo Ma
-
8:43 - 8:47z czujnikami śledzącymi ruchy
-
8:47 - 8:49podczas gry na wiolonczeli
i hiper-wiolenczeli. -
8:49 - 8:53W tamtych czasach oni naprawdę
nosili te czujniki na co dzień. -
8:53 - 8:56Dzisiaj są bardziej dyskretne
-
8:56 - 8:58i znacznie powszechniejsze.
-
8:58 - 9:01Chcę wspomnieć o trzech ważnych osobach.
-
9:01 - 9:04Marvin Minsky, który nauczył mnie wiele
-
9:04 - 9:05na temat zdrowego rozsądku.
-
9:05 - 9:09Muriel Cooper,
-
9:09 - 9:11która była bardzo ważna
dla Ricky'ego Wurmana -
9:11 - 9:15i dla TED, ale gdy wyszła na scenę,
-
9:15 - 9:19powiedziała: "Przedstawiłam
Ricky'ego Nicky'emu". -
9:19 - 9:21Nikt nie nazywa mnie Nicky
-
9:21 - 9:22ani Richarda Ricky,
-
9:22 - 9:26więc nikt nie wiedział, o kogo chodzi.
-
9:26 - 9:28I oczywiście Seymour Papert,
-
9:28 - 9:31który powiedział: "Nie można
myśleć o myśleniu, -
9:31 - 9:34bez myślenia o myśleniu o czymś".
-
9:34 - 9:39Możecie przeanalizować to później.
-
9:39 - 9:43To bardzo głębokie spostrzeżenie.
-
9:43 - 9:45Oto kilka slajdów
-
9:45 - 9:47z TED 2,
-
9:47 - 9:51może to trochę niepoważne slajdy.
-
9:51 - 9:56Wierzyłem wtedy, że w telewizji
najważniejsze są ekrany. -
9:56 - 9:59Jesteśmy teraz po TED 1,
-
9:59 - 10:02w okolicach TED 2...
-
10:02 - 10:05Chciałbym tu nadmienić,
-
10:05 - 10:07że chociaż można sobie wyobrazić
-
10:07 - 10:09inteligentne urządzenia,
-
10:09 - 10:10gdy widzę dzisiejsze prace
-
10:10 - 10:13nad Internetem rzeczy,
-
10:13 - 10:15to wydają mi się one nieco żałosne,
-
10:15 - 10:18ponieważ bierze się panel piekarnika
-
10:18 - 10:21i przenosi się go na ekran smartfona.
-
10:21 - 10:23Podobnie jest z kluczami do drzwi,
-
10:23 - 10:25które umieszcza się w komórce,
-
10:25 - 10:28ale nie tego przecież oczekujemy.
-
10:28 - 10:30Chcielibyśmy włożyć kurczaka do pieca,
-
10:30 - 10:32który sam stwierdzi: "Aha, to kurczak"
-
10:32 - 10:34i upiecze go.
-
10:34 - 10:35"Piekę kurczaka dla Nicholasa,
-
10:35 - 10:37wiem jakiego kurczaka lubi".
-
10:37 - 10:40Więc zamiast obdarzać
urządzenia inteligencją, -
10:40 - 10:42zaczęliśmy dzisiaj
-
10:42 - 10:44przenosić ją na smartfony,
-
10:44 - 10:46bliżej użytkownika,
-
10:46 - 10:49co nie jest zbyt twórczym podejściem
-
10:49 - 10:51do Internetu rzeczy.
-
10:51 - 10:55Gdy w 1990 porównywałem ówczesną telewizję
-
10:55 - 10:57(głośność, kolor, kontrast)
-
10:57 - 10:59z telewizją przyszłości
-
10:59 - 11:01(przemoc, seks, polityka).
-
11:01 - 11:05Ludzie się śmiali, ale cynicznie,
-
11:05 - 11:10nie traktowali tego poważnie.
-
11:10 - 11:13Telekomunikacja w 1990.
-
11:13 - 11:18George Glider postanowił nazwać ten wykres
-
11:18 - 11:21"zwrotem Negroponte".
-
11:21 - 11:23George jest bardziej znany ode mnie,
-
11:23 - 11:26więc jego określenie się przyjęło,
-
11:26 - 11:29a pomysł, że to, co było w ziemi,
-
11:29 - 11:31znajdzie się w powietrzu
-
11:31 - 11:32i vice versa,
-
11:32 - 11:34stał się rzeczywistością.
-
11:34 - 11:39To jest oryginalny slajd z tamtego roku,
-
11:39 - 11:42okazał się być trafiony w punkt.
-
11:42 - 11:44Założyliśmy magazyn "Wired".
-
11:44 - 11:48Pamiętam, że w tamtym czasie
-
11:48 - 11:51zmienialiśmy się na recepcji
-
11:51 - 11:55i kiedyś zadzwonił zdenerwowany rodzic
narzekając, że jego syn -
11:55 - 11:57zrezygnował ze "Sports Ilustrated"
-
11:57 - 11:59na rzecz prenumeraty "Wired".
-
11:59 - 12:02Pytał, czy jesteśmy jakimś magazynem porno
-
12:02 - 12:05i nie rozumiał, dlaczego jego syn
-
12:05 - 12:09w ogóle chciałby czytać "Wired".
-
12:09 - 12:11To omówię trochę szybciej.
Mój ulubiony punkt. -
12:11 - 12:15Rok 1995, ostatnie strony "Newsweeka".
Przeczytajcie sami. -
12:15 - 12:18"Negroponte przewiduje,
że wkrótce gazety i książki -
12:18 - 12:20będziemy kupować prosto z Internetu.
-
12:20 - 12:22Tak, jasne." - Clifford Stoll, 1995.
-
12:22 - 12:23Przyznacie, że jest to przyjemne,
-
12:23 - 12:26przynajmniej dla mnie,
-
12:26 - 12:29gdy ktoś stwierdza,
jak bardzo się mylicie. -
12:29 - 12:32Wydano "Cyfrowe Życie",
-
12:32 - 12:34co dało mi dostęp
-
12:34 - 12:36do prasy branżowej,
-
12:36 - 12:40pozwoliło mówić szerzej o naszej pracy
-
12:40 - 12:43i zbudować nowy budynek Media Lab,
-
12:43 - 12:45który naprawdę warto obejrzeć,
-
12:45 - 12:48ponieważ jest to
kawałek dobrej architektury, -
12:48 - 12:50no i wspaniale się tam pracuje.
-
12:50 - 12:53Przewidywaliśmy wtedy,
że multimedia zmienią się -
12:53 - 12:55z pojawieniem się małych,
-
12:55 - 12:56jasnych, wyświetlaczy HD.
-
12:56 - 12:58W końcu tego doczekaliśmy.
-
12:58 - 13:01To przyjęcie ominęło jednak
Ricky'ego Wurmana, -
13:01 - 13:04a zapraszał on na nie
wielu swoich starych znajomych -
13:04 - 13:06łącznie ze mną.
-
13:06 - 13:08Ale wtedy coś się dla mnie zmieniło,
-
13:08 - 13:10zmieniło się bardzo.
-
13:10 - 13:14Zainteresowałem się bardziej związkiem
między komputerami i uczeniem się -
13:14 - 13:16i byłem pod silnym wpływem Seymoura,
-
13:16 - 13:19szczególnie uważając,
że proces uczenia się -
13:19 - 13:23najbardziej przypomina
-
13:23 - 13:24programowanie komputerowe.
-
13:24 - 13:26Pisząc program komputerowy,
-
13:26 - 13:29nie wystarczy wszystko wypunktować,
-
13:29 - 13:31stworzyć algorytm
-
13:31 - 13:34i przetłumaczyć to na zbiór instrukcji,
-
13:34 - 13:36bo gdy pojawia się błąd,
a wszystkie programy mają błędy, -
13:36 - 13:38trzeba program debugować.
-
13:38 - 13:40Trzeba błąd znaleźć, poprawić
-
13:40 - 13:42i uruchomić program ponownie.
-
13:42 - 13:44Ten proces podlega iteracji
-
13:44 - 13:47i właśnie taka iteracja,
inaczej powtarzanie, -
13:47 - 13:49naprawdę dobrze oddaje proces uczenia się.
-
13:49 - 13:53Dlatego zacząłem pracować z Seymourem
-
13:53 - 13:55w takich miejscach jak Kambodża
-
13:55 - 13:58i uruchomiliśmy projekt
Laptop dla każdego dziecka. -
13:58 - 14:01Projekt ten był często omawiany na TED,
-
14:01 - 14:03więc opowiem o nim w skrócie.
-
14:03 - 14:07Była to dla nas szansa,
by podjąć działania -
14:07 - 14:10na relatywnie dużą skalę
-
14:10 - 14:14w dziedzinie uczenia się,
rozwoju i informatyki. -
14:14 - 14:17Niewiele osób wie,
że Laptop dla każdego dziecka -
14:17 - 14:20był projektem wartym miliard dolarów,
-
14:20 - 14:22przynajmniej przez 7 lat,
gdy ja go prowadziłem, -
14:22 - 14:25a Bank Światowy nic do niego nie dołożył,
-
14:25 - 14:28podobnie Amerykańska Agencja
ds. Rozwoju Międzynarodowego. -
14:28 - 14:32Płaciły głównie państwa
biorące udział w projekcie, -
14:32 - 14:33co jest bardzo ciekawe,
-
14:33 - 14:35przynajmniej dla mnie
-
14:35 - 14:38w kontekście moich przyszłych projektów.
-
14:38 - 14:41To miejsca, gdzie projekt był realizowany.
-
14:41 - 14:44W dalszej kolejności
przeprowadziliśmy eksperyment, -
14:44 - 14:48który miał miejsce w Etiopii.
-
14:48 - 14:51Celem eksperymentu
-
14:51 - 14:52było sprawdzenie,
-
14:52 - 14:56czy uczenie się jest możliwe
w miejscach bez szkół. -
14:56 - 14:59W takie miejsca wysłaliśmy tablety
-
14:59 - 15:01bez instrukcji obsługi
-
15:01 - 15:04i pozwoliliśmy, by dzieci
same nauczyły się je obsługiwać. -
15:04 - 15:08Nie trzeba było długo czekać.
-
15:08 - 15:10Nie tylko nauczyły się je włączać,
-
15:10 - 15:13a każde z nich używało 50 aplikacji
-
15:13 - 15:15po zaledwie pięciu dniach,
-
15:15 - 15:18po dwóch tygodniach
śpiewały też angielskie abecadło, -
15:18 - 15:22a po sześciu miesiącach
zaczęły hakować Androida. -
15:22 - 15:26Wydało nam się to dosyć ciekawe.
-
15:26 - 15:28To pewnie najlepsze zdjęcie jakie mam.
-
15:28 - 15:32Dziecko z prawej strony
-
15:32 - 15:35wyznaczyło siebie na nauczyciela.
-
15:35 - 15:37Popatrzcie na pozostałe dzieci.
-
15:37 - 15:40Nie bierze w tym udziału żaden dorosły.
-
15:40 - 15:42Więc zapytałem, czy możemy
-
15:42 - 15:43zrobić to na większą skalę?
-
15:43 - 15:46I czego nam jeszcze brakuje?
-
15:46 - 15:48Na tym zdjęciu dziecko
prowadzi konferencję -
15:48 - 15:51pisząc patykiem po ziemi.
-
15:51 - 15:54Pytanie brzmi: czego nam brakuje?
-
15:54 - 15:57Będę musiał pominąć swoje przewidywania,
-
15:57 - 15:58bo kończy mi się czas.
-
15:58 - 16:02Więc jaki jest kolejny krok?
-
16:02 - 16:04Myślę, że wyzwaniem będzie
-
16:04 - 16:06podłączenie do sieci
ostatniego miliarda ludzi. -
16:06 - 16:09Podłączenie ostatniego miliarda
-
16:09 - 16:13to nie to samo, co podłączenie kolejnego,
-
16:13 - 16:14z powodu tego,
-
16:14 - 16:16że kolejny miliard
-
16:16 - 16:18będzie łatwo dostępny,
-
16:18 - 16:21a ostatni miliard
to społeczności wiejskie. -
16:21 - 16:25Życie na wsi i życie w ubóstwie
-
16:25 - 16:26to nie to samo.
-
16:26 - 16:30Nasze społeczeństwo przyczynia się
do powstawania ubóstwa, -
16:30 - 16:35ale społeczności ostatniego miliarda
wcale nie są ubogie -
16:35 - 16:37w takim samy sensie.
-
16:37 - 16:38Może są prymitywni,
-
16:38 - 16:42ale żeby podłączyć ich do sieci,
-
16:42 - 16:45z perspektywy projektu
Laptop dla każdego dziecka -
16:45 - 16:49i eksperymentu w Etiopii,
-
16:49 - 16:52można stwierdzić, że możemy to zrobić
-
16:52 - 16:55w bardzo krótkim czasie.
-
16:55 - 16:57Więc mam plan,
-
16:57 - 16:59którego niestety moi partnerzy
-
16:59 - 17:02nie pozwolili mi wyjawić
-
17:02 - 17:03w tej chwili,
-
17:03 - 17:08ale będzie wykorzystywał
satelity stacjonarne. -
17:08 - 17:10Satelity stacjonarne
-
17:10 - 17:15mają co prawda wiele wad,
-
17:15 - 17:18ale mają też wiele zalet
-
17:18 - 17:21i za dwa miliardy dolarów
-
17:21 - 17:24można podłączyć do sieci
ponad 100 milionów ludzi, -
17:24 - 17:27a wybieram taką kwotę,
-
17:27 - 17:31i to będzie mój ostatni slajd,
-
17:31 - 17:32ponieważ w Afganistanie
-
17:32 - 17:352 miliardy dolarów
-
17:35 - 17:37wydawaliśmy
-
17:37 - 17:39tygodniowo.
-
17:39 - 17:43Więc jeśli taki jest koszt
-
17:43 - 17:45podłączenia do sieci Afryki
-
17:45 - 17:47i ostatniego miliarda ludzi,
-
17:47 - 17:48trzeba to zrobić.
-
17:48 - 17:50Dziękuję bardzo.
-
17:50 - 17:54(Brawa)
-
17:54 - 17:58Chris Anderson: Zaczekaj, zaczekaj.
-
17:58 - 18:00NN: Dostanę dodatkowy czas?
-
18:00 - 18:03CA: Nie. To było bardzo sprytne, naprawdę.
-
18:03 - 18:05Pięknie to rozegrałeś.
-
18:05 - 18:07Nicholas, jakie są twoje przewidywania?
-
18:07 - 18:09(Śmiech)
-
18:09 - 18:12NN: Dziękuję, że spytałeś.
-
18:12 - 18:14Powiem wam, co przewiduję,
-
18:14 - 18:17a są to przewidywania,
-
18:17 - 18:20bo to będzie za 30 lat,
wtedy mnie już tu nie będzie. -
18:20 - 18:24Ma to związek z nauką czytania,
-
18:24 - 18:27konsumujemy bardzo dużo informacji
-
18:27 - 18:30za pośrednictwem naszych oczu,
-
18:30 - 18:33a może nie jest to
najskuteczniejszy kanał. -
18:33 - 18:38Więc przewiduję,
że będziemy informacje połykać. -
18:38 - 18:41Wystarczy jedna tabletka,
by nauczyć się angielskiego. -
18:41 - 18:44Jedna, by poznać dzieła Szekspira.
-
18:44 - 18:46Informacja będzie przekazywana
poprzez krwiobieg. -
18:46 - 18:48Za pośrednictwem krwi
-
18:48 - 18:50dotrze do mózgu
-
18:50 - 18:53i gdy się tam znajdzie
-
18:53 - 18:54w różnych miejscach,
-
18:54 - 18:56rozprzestrzeni we właściwym kierunku.
-
18:56 - 18:58Tak więc połykanie.
-
18:58 - 19:00CA: Czy spędzałeś ostatnio czas
z Rayem Kurzweilem? -
19:00 - 19:04NN: Nie, ale z Edem Boydenem owszem
-
19:04 - 19:05i z jednym z tegorocznych mówców,
-
19:05 - 19:07który jest tu dzisiaj, Hugh Herrem.
-
19:07 - 19:09I z wieloma innymi.
-
19:09 - 19:11To nie jest naciągane,
-
19:11 - 19:13zobaczymy za 30 lat.
-
19:13 - 19:15CA: Sprawdzimy to.
-
19:15 - 19:17Odtworzymy dzisiejszy materiał za 30 lat,
-
19:17 - 19:21po czym połkniemy czerwoną pigułkę.
-
19:21 - 19:23Dziękujemy bardzo.
-
19:23 - 19:24Nicholas Negroponte.
-
19:24 - 19:26NN: Dziękuję.
-
19:26 - 19:26(Brawa)
- Title:
- 30 lat historii przyszłości
- Speaker:
- Nicholas Negroponte
- Description:
-
Założyciel Media Lab MIT, Nicholas Negroponte zabiera nas w podróż przez 30 lat historii technologii. Uznany wizjoner podkreśla znaczenie interfejsów i innowacji, które przewidywał w latach 70-tych i 80-tych XX wieku, i z których wtedy się śmiano, a które dzisiaj są wszechobecne. Kończy swoją prezentację kolejną (absurdalną? genialną?) prognozą na kolejne 30 lat.
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 19:43
TED Translators admin approved Polish subtitles for A 30-year history of the future | ||
Beata Wasylkiewicz-Jagoda accepted Polish subtitles for A 30-year history of the future | ||
Beata Wasylkiewicz-Jagoda edited Polish subtitles for A 30-year history of the future | ||
Beata Wasylkiewicz-Jagoda edited Polish subtitles for A 30-year history of the future | ||
Beata Wasylkiewicz-Jagoda edited Polish subtitles for A 30-year history of the future | ||
Beata Wasylkiewicz-Jagoda edited Polish subtitles for A 30-year history of the future | ||
Beata Wasylkiewicz-Jagoda edited Polish subtitles for A 30-year history of the future | ||
Beata Wasylkiewicz-Jagoda edited Polish subtitles for A 30-year history of the future |