Heb jij het wel écht door als een kind liegt?

Kunnen kinderen slecht liegen? Geloof jij dat je hun leugentjes met gemak doorziet? Ontwikkelingsonderzoeker Kang Lee bestudeert wat er in het brein omgaat wanneer kinderen liegen. Ze doen dat veel, beginnen al op tweejarige leeftijd en zijn er zelfs heel goed in. Lee legt uit waarom we het zouden moeten vieren wanneer kinderen beginnen met liegen en hij presenteert een nieuwe, leugendetecterende technologie, waarmee mogelijk ooit onze verborgen emoties blootgelegd kunnen worden.

Hoi.

Ik heb een vraag voor het publiek:

heb je als kind ooit gelogen?

Zo ja, steek dan je hand omhoog...

Wauw! Dit is de eerlijkste groep
die ik ooit heb gehad.

(Gelach)

De afgelopen 20 jaar

heb ik onderzocht
hoe kinderen leren te liegen.

Vandaag ga ik sommige ontdekkingen
die wij hierbij deden met jullie delen.

Maar om te beginnen ga ik een verhaal
vertellen van Mr. Richard Messina,

een vriend en basisschooldirecteur.

Op een dag werd hij gebeld.

De beller zegt:

"Mr. Messina, mijn zoon Johnny
komt niet naar school vandaag,

want hij is ziek."

Mr. Messina vraagt:

"Excuseert u mij, met wie spreek ik?"

Waarop de beller zegt:

"Ik ben mijn vader."

(Gelach)

Dit verhaal somt --

(Gelach)

somt goed de drie ideëen op
die we hebben over kinderen en liegen.

Eén: kinderen beginnen pas met liegen

wanneer zij op de basisschool zitten.

Twee: kinderen kunnen slecht liegen.

Wij volwassenen doorzien
hun leugens met gemak.

En drie: als kinderen al heel jong liegen,

hebben ze vast een slecht karakter

en zullen ze heel hun leven
ziekelijk blijven liegen.

Nu is echter gebleken

dat alle drie de overtuigingen
niet kloppen.

We hebben raadspelletjes gespeeld
met kinderen van over de hele wereld

Hier een voorbeeldje.

In dit spelletje vroegen we kinderen
de nummers op de kaarten te raden.

We vertelden ze dat als ze winnen,

ze een grote prijs zullen krijgen.

Maar middenin het spel

excuseren we ons en verlaten de kamer.

Voor we de kamer verlaten,

zeggen we ze niet in de kaarten te kijken.

Natuurlijk zijn er in de kamer
verborgen camera's die alles vastleggen.

Omdat ze zó graag willen winnen,

zal 90 procent van de kinderen spieken

zodra we de kamer uit zijn.

(Gelach)

De hamvraag is nu:

wanneer we terugkomen
en aan de kinderen vragen

of ze wel of niet gespiekt hebben,

zullen ze dat dan toegeven

of liegen over hun gespiek?

Wij ontdekten dat,
ongeacht sekse, land of religie,

op tweejarige leeftijd

30 procent liegt

en 70 procent is eerlijk over het spieken.

Op driejarige leeftijd

liegt 50 procent en is 50 procent eerlijk.

Op vierjarige leeftijd

liegt meer dan 80 procent.

En na hun vierde

liegen de meeste kinderen.

Zoals je dus kunt zien,

hoort liegen gewoon bij opgroeien.

Sommige kinderen beginnen er zelfs al mee

als ze pas twee jaar oud zijn.

Later we dan nu eens kijken
naar de jongere kinderen.

Waarom liegen sommige wel
en sommige niet?

Bij het koken heb je goede
ingrediënten nodig

om goed eten te maken.

Goed liegen kan alleen
met twee hoofdingrediënten.

Het eerste hoofdingrediënt
is dat van de theorie van de geest,

of de gedachteleesvaardigheid.

Gedachtelezen is de vaardigheid

te weten dat verschillende mensen
andere kennis hebben van de situatie

en de vaardigheid om te switchen
tussen wat ik weet en wat jij weet.

Gedachtelezen is belangrijk voor liegen,

omdat de basis van liegen is dat ik weet

dat jij niet weet

wat ik weet.

Daarom kan ik tegen je liegen.

Het tweede hoofdingrediënt
voor goed liegen is zelfbeheersing.

De vaardigheid om spraak te beheersen,
om met een stalen gezicht te spreken

en lichaamstaal in bedwang te houden,

zodat je overtuigend kunt liegen.

We ontdekten dat de jonge kinderen

die vaardiger zijn op het gebied
van gedachtelezen en zelfbeheersing,

vroeger beginnen met liegen

en er ook beter in zijn.

Het is gebleken dat deze twee vaardigheden
ook essentieel voor ons allemaal zijn

om goed te functioneren
in de maatschappij.

Mankementen in gedachtelees-
en zelfbeheersingsvaardigheden

worden zelfs verbonden
aan serieuze ontwikkelingsproblemen

zoals ADHD en autisme.

Als je je tweejarige kind
dus betrapt op zijn eerste leugen,

wees dan niet gealarmeerd,

maar vier dat moment --

(Gelach)

Het geeft namelijk aan dat je kind
een mijlpaal heeft bereikt

in zijn ontwikkeling.

Welnu, zijn kinderen slechte leugenaars?

Denk je dat je hun leugens
met gemak kunt doorzien?

Zou je daarachter willen komen?

Ja? Oké.

Ik zal je twee filmpjes laten zien.

In de filmpjes

zullen kinderen antwoord geven
op de vraag van de onderzoeker:

"Heb je gespiekt?"

Probeer mij dan te vertellen

welk kind aan het liegen is

en welk kind de waarheid vertelt.

Hier is kind nummer één.

Ben je er klaar voor?

(Filmpje) Heb je gespiekt?
- Kind: Nee.

Kang Lee: En hier kind nummer twee.

(Filmpje) Heb je gespiekt?
- Kind: Nee.

KL: Goed, als jij denkt
dat kind nummer één liegt,

steek dan je hand omhoog.

Nu, als jij denkt dat kind twee liegt,
steek dan je hand omhoog.

Oké, het feit wil nu

dat kind nummer één de waarheid vertelt

en dat kind nummer twee liegt.

Het lijkt erop dat velen van jullie
kinderen maar slecht doorzien.

(Gelach)

Welnu, we hebben gelijksoortige
spelletjes gespeeld

met vele volwassenen
uit alle leeftijdscategorieën.

En we lieten hen vele filmpjes zien.

In de helft van die gevallen
werd er gelogen.

In de andere helft ervan
vertelden de kinderen de waarheid.

Laten we eens gaan kijken
hoe die volwassenen het deden.

Aangezien er net zoveel leugenaars
als niet-leugenaars zijn,

heb je met willekeurig gokken

50 procent kans goed te gokken.

Als je dus ongeveer 50 procent goed hebt,

betekent dit dat je verschrikkelijk
slecht kinderleugens kunt doorzien.

We beginnen met studenten
en rechtenstudenten,

die over het algemeen
weinig ervaring met kinderen hebben.

Nee, zij doorzien kinderleugens niet.

Hun score is gelijk
aan willekeurig gokken.

Hoe zit het nu met maatschappelijk
werkers en kinderbeschermingsadvocaten,

die dagelijks met kinderen werken?

Weten zij wanneer kinderen liegen?

Nee, dat weten zij niet.

(Gelach)

Hoe zit het dan met rechters,

douaniers

en politieagenten,

die dagelijks met leugenaars
te maken krijgen?

Weten zij wanneer kinderen liegen?

Nee, dat weten zij niet.

En ouders dan?

Hebben zij het door wanneer andere
dan hun eigen kinderen liegen?

Nee, dat hebben zij niet.

Doorzien ouders de leugens
van hun eigen kinderen eigenlijk wel?

Nee, dat kunnen zij niet.

(Gelach) (Applaus)

Nu vraag je je misschien af

waarom leugens van kinderen
zo slecht te herkennen zijn.

Ik zal mijn eigen zoon
hiervoor als voorbeeld nemen, Nathan.

Dit is zijn gezichtsuitdrukking

wanneer hij liegt.

(Gelach)

Wanneer kinderen liegen,

is hun gezichtsuitdrukking
dus bijzonder neutraal.

Achter die neutrale gezichtsuitdrukking

gaan echter allemaal gevoelens schuil,

zoals angst, schuld, schaamte

en wellicht een beetje 'lieggenoegen'.

(Gelach)

Helaas verdwijnen die emoties
vaak snel of blijven ze verborgen.

Ze zijn dan ook vaak niet waar te nemen.

In de afgelopen vijf jaar

hebben we geprobeerd om deze
verborgen emoties zichtbaar te maken.

Toen deden we een ontdekking.

We weten dat onder onze opperhuid

zich een uitgebreid netwerk
aan bloedvaten bevindt.

Wanneer we verschillende emoties voelen,

verandert de bloedstroom
in ons gezicht lichtelijk.

Deze veranderingen worden
geregeld door het autonome stelsel

dat niet bewust aangestuurd wordt.

Door te kijken naar veranderingen
in de bloedstroom in het gezicht

kunnen we verborgen emoties blootleggen.

Jammer genoeg

vallen zulke emotie-gerelateerde
bloedstroomveranderingen

niet met het blote oog waar te nemen.

Om ons dus te helpen de emoties
van mensen te achterhalen,

hebben we een nieuwe
beeldverwerkingstechnologie ontwikkeld

genaamd "transdermale
optische beeldverwerking".

Hiervoor gebruiken we een normale
camera om mensen vast te leggen

wanneer zij verscheidene
verborgen emoties voelen.

Vervolgens, met behulp
van onze beeldverwerkingstechnologie,

kunnen we transdermale beelden
van bloedstroomveranderingen extraheren.

Door deze videobeelden te bekijken,

kunnen we nu met gemak
verborgen emoties waarnemen

door bloedstroomveranderingen
in het gezicht.

Door deze technologie te gebruiken,

kunnen we nu de verborgen emoties
onthullen die met liegen gepaard gaan

en daarmee leugens van mensen doorzien.

Dat kunnen we niet-invasief,

op afstand, voordelig

en met een accuraatheid
van zo'n 85 procent doen.

Stukken beter dan op goed geluk.

Daar komt nog bij dat we
een 'Pinokkio-effect' ontdekten.

Nee, niet dit Pinokkio-effect.

(Gelach)

Dit is het echte Pinokkio-effect.

Wanneer mensen liegen,

neemt de bloedtoevoer naar de wangen af

en neemt die naar de neus toe.

Natuurlijk is liegen niet het enige moment

waarop wij emoties zullen onderdrukken.

Daarna vroegen we ons dan ook af:

naast het herkennen van leugens,

hoe kan onze technologie
nog meer gebruikt worden?

Welnu, in het onderwijs bijvoorbeeld.

Met deze technologie kunnen we
bijvoorbeeld een wiskundeleraar helpen

de leerling in zijn les te herkennen

die misschien wel heel nerveus is
over het onderwerp dat hij behandelt,

zodat hij hem kan helpen.

We kunnen haar ook gebruiken
in de gezondheidszorg.

Ik zelf bijvoorbeeld,
Skype dagelijks met mijn ouders,

die duizenden kilometers verderop wonen.

Met behulp van deze technologie

kan ik behalve te weten komen
wat er bij hun allemaal gebeurt,

tegelijkertijd op een scherm

hun hartslag zien, hun stressniveau,

hun humeur, en of ze pijn hebben.

En later misschien zelfs

de mate waarin zij kans hebben
op een hartaanval of hoge bloeddruk.

Nu vraag je je misschien af:

kunnen we er ook de emoties
van politici mee blootleggen?

(Gelach)

Tijdens een debat bijvoorbeeld.

Welnu, dat kan zeker.

Met behulp van beeldmateriaal

zouden we van politici de hartslag,

hun humeur en stressniveau
zeker kunnen meten,

en in de toekomst misschien zelfs
of ze al dan niet tegen ons liegen.

We kunnen dit ook gebruiken
in marketingonderzoek.

Bijvoorbeeld om erachter te komen

of sommige producten aanslaan of niet.

We kunnen het zelfs gebruiken bij daten.

Dus bijvoorbeeld:

als je date naar je glimlacht

kan deze technologie je helpen bepalen

of ze je echt leuk vindt

of dat ze gewoon aardig probeert te zijn.

En in dit geval

probeert ze gewoon aardig te zijn.

(Gelach)

Transdermale beeldverwerkingstechnologie

staat dus nog in de kinderschoenen.

Er zullen een hoop toepassingen komen
waar we vandaag nog niets van af weten.

Eén ding weet ik echter wel al:

liegen zal nooit meer hetzelfde zijn.

Hartelijk bedankt.

Xiè xie.

(Applaus)