วิดีโอเกมเพื่อจัดการความโศกเศร้า
-
0:01 - 0:05สองเดือนก่อน ฉันกับลูก ๆ
นั่งมุงหน้ามือถือหนึ่งเครื่อง -
0:05 - 0:07เราดูรายการ Game Awards ผ่านไลฟ์สตรีม
-
0:07 - 0:10เป็นคืนที่ยิ่งใหญ่สำหรับอุตสาหกรรมเกม
-
0:10 - 0:14พวกเขาประกาศรายชื่อเกมที่เข้าประกวด
ภายใต้หัวข้อ Game for Impact -
0:14 - 0:17รางวัลที่มอบให้แก่เกมที่กระตุ้นให้เกิดความคิด
-
0:17 - 0:21ด้วยข้อความหรือความหมาย
ในเชิงสร้างสรรค์สังคม -
0:21 - 0:23พวกเขาเปิดซอง
-
0:23 - 0:26และอ่านชื่อวิดีโอเกมของเรา
-
0:26 - 0:27รางวัลให้แก่...
-
0:27 - 0:29เกมที่สร้างผลกระทบ
-
0:29 - 0:31ที่จริงมันค่อนข้างตลก
-
0:31 - 0:34เพราะฉันคิดมาตลอดว่าถ้าได้รับรางวัลแบบนั้น
-
0:34 - 0:36จะต้องมีผลกระทบอย่างมากต่อชีวิตฉัน
-
0:36 - 0:39แต่ฉันก็พบความจริงที่ตรงกันข้าม
-
0:40 - 0:41คืนที่ยิ่งใหญ่
-
0:41 - 0:43ความสำเร็จต่าง ๆ --
-
0:43 - 0:45มันจางหายไป
-
0:45 - 0:48แต่คืนที่ยากลำบากที่สุดในชีวิตฉัน
ไม่เคยจางหายไป -
0:48 - 0:51มันมีผลต่อสิ่งที่ฉันเป็น
-
0:51 - 0:53และสิ่งที่ฉันทำ
-
0:53 - 1:00ปี 2010 ลูกชายคนที่สามของฉันถูกวินิจฉัยว่า
มีเนื้องอกในสมองชนิดรุนแรงและพบได้ยาก -
1:00 - 1:02และก่อนที่จะสิ้นปีนั้น
-
1:02 - 1:05คุณหมอนั่งลงพร้อมกับฉันและสามี
-
1:05 - 1:08เขาแจ้งพวกเราว่า เนื้องอกนั่นกลับมา
-
1:08 - 1:13แม้ว่าจะได้ให้คีโมและฉายรังสี
มากที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้วก็ตาม -
1:14 - 1:16ในคืนที่เลวร้ายนั้น
-
1:16 - 1:20หลังจากที่รู้ว่าโจเอล
อาจมีชีวิตอยู่ได้เพียงสี่เดือน -
1:20 - 1:23ฉันกอดลูกชายอีกสองคนบนเตียง --
-
1:23 - 1:26ตอนนั้นพวกเขาอายุ 5 และ 3 ขวบ --
-
1:26 - 1:29ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาเข้าใจมากน้อยแค่ไหน
-
1:29 - 1:32ฉันเลยเริ่มเล่าเรื่องก่อนนอนให้พวกเขาฟัง
-
1:32 - 1:36ฉันเล่าเกี่ยวกับอัศวินที่กล้าหาญมาก
ชื่อโจเอล -
1:36 - 1:41และการผจญภัยในการต่อสู้กับ
มังกรแสนโหดร้าย ที่ชื่อมะเร็ง -
1:42 - 1:45ทุกคืน ฉันเล่าเรื่องให้พวกเขาฟัง
-
1:45 - 1:47แต่พวกเขาไม่เคยยอมให้เรื่องจบ
-
1:47 - 1:50ฉันเลยสร้างเรื่องขึ้นเพิ่ม
ที่พวกเขาพอจะเข้าใจได้ -
1:50 - 1:52และหวังว่าคำภาวนาของพวกเรา
จะได้รับการตอบสนอง -
1:52 - 1:55และฉันจะได้ไม่ต้องบอกพวกเขา
ว่าอัศวิน -
1:55 - 1:57ผู้เคยต่อสู้อย่างกล้าหาญ
-
1:57 - 1:59ได้เลิกต่อสู้แล้ว
-
1:59 - 2:01และหยุดพักไปตลอดกาล
-
2:02 - 2:07โชคดี ที่ฉันไม่ต้องจบเรื่องเล่าก่อนนอนนั้น
-
2:07 - 2:09พวกเขาโตขึ้น ก่อนเรื่องจะจบ
-
2:09 - 2:13โจตอบสนองต่อการรักษา
ดีกว่าที่ทุกคนคาดไว้ -
2:13 - 2:15แทนที่จะเป็นเดือน
-
2:15 - 2:22เราได้ใช้เวลาหลายปี ในการเรียนรู้ที่จะ
รักลูกชายที่กำลังจะตาย ด้วยใจของเรา -
2:22 - 2:25ได้เรียนรู้ที่จะตระหนักถึงความรู้สึกอับอาย
-
2:25 - 2:28ที่ไม่เคยแสดงถึงความรัก
ให้กับเขาแม้แต่น้อย -
2:28 - 2:30เพื่อที่จะได้เก็บความเจ็บปวดไว้
-
2:30 - 2:33ที่ปลายทางสักวันนึง
-
2:34 - 2:36เราข้ามผ่านการปกป้องตัวเองแบบนั้น
-
2:36 - 2:41เพราะโจควรค่าแก่การได้รับความรัก
แม้ว่าความรักนั้น จะบดขยี้เราได้ -
2:42 - 2:47บทเรียนจากความอ่อนแอจนขีดสุด
เปลี่ยนแปลงฉัน ... -
2:47 - 2:50มากกว่าที่รางวัลไหน ๆ จะทำได้
-
2:50 - 2:54เราเริ่มใช้ชีวิตแบบที่โจทำได้
-
2:54 - 2:59และเราเริ่มพัฒนาวิดีโอเกม
ชื่อ "That Dragon, Cancer" -
3:00 - 3:02ซึ่งเป็นเรื่องของโจ
-
3:03 - 3:06เป็นเรื่องราวของความหวัง
ในเงามืดของความตาย -
3:06 - 3:08เป็นเรื่องราวของความศรัทธา
-
3:09 - 3:10และความข้องใจ
-
3:10 - 3:15และความตระหนักว่าการต่อสู้กับความข้องใจ
เป็นส่วนหนึ่งของความศรัทธา -- -
3:16 - 3:18อาจจะเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดด้วย
-
3:19 - 3:22มันเป็นเรื่องราวที่เริ่มต้นราวกับเรื่องมหัศจรรย์
-
3:22 - 3:25และจบแบบความทรงจำ
-
3:26 - 3:28(เสียงดนตรี)
-
3:28 - 3:29(เสียงเด็กหัวเราะ)
-
3:29 - 3:31(เสียงปรบมือ)
-
3:31 - 3:34(เสียงดนตรี)
-
3:34 - 3:37(วิดีโอ) พ่อ : ลูกชอบแบบนั้นใช่ไหม
กระโดดไปรอบ ๆ -
3:37 - 3:38(เสียงเด็กหัวเราะ)
-
3:39 - 3:40พ่อชอบเสียงหัวเราะของลูกนะ
-
3:40 - 3:42(เสียงดนตรี)
-
3:46 - 3:49(เสียงเด็กหัวเราะ)
-
3:50 - 3:55[การเดินทางของความหวังในเงามืดของความตาย]
-
3:55 - 3:58[That Dragon, Cancer]
-
3:58 - 4:01(เสียงดนตรี)
-
4:04 - 4:05เมื่อคุณเล่น "That Dragon, Cancer"
-
4:05 - 4:09คุณแปลงร่างเป็นผู้มองชีวิตของโจ
-
4:09 - 4:12และได้เรียนรู้สภาพอารมณ์
-
4:12 - 4:17คลิกเพื่อเรียนรู้เพิ่มขึ้นถึง
สิ่งที่ครอบครัวเรารู้สึกและได้พบเจอ -
4:17 - 4:22มันรู้สึกเหมือนกับ
การวิเคราะห์บทกวีระหว่างกัน -
4:22 - 4:24เพราะทุกกลไกในเกม
ล้วนแล้วแต่เป็นการเปรียบเปรย -
4:24 - 4:27และเมื่อผู้เล่นถามตัวเองมากขึ้นว่า
-
4:27 - 4:30ผู้ออกแบบอย่างเรา
ต้องการที่จะบอกอะไรและทำไม -
4:31 - 4:33พวกเขาก็จะได้รับ
ประสบการณ์ที่ดียิ่งขึ้นไปอีก -
4:33 - 4:36เรานำความอ่อนแอ
ที่โจสอนเรา -
4:36 - 4:39มาสร้างเป็นเกม
-
4:40 - 4:43ผู้เล่นคาดหวังว่าวิดีโอเกม
จะให้เรื่องราวที่ซับซ้อน -
4:43 - 4:47ดังนั้นทุกการตัดสินใจ
พวกเขาจะรู้สึกว่ามีความสำคัญ -
4:47 - 4:49และสามารถเปลี่ยนผลลัพธ์ของเกมได้
-
4:49 - 4:52เราทำลายกฎการออกแบบเกมนั้นไป
-
4:52 - 4:56จำกัดทางเลือกของผู้เล่น
-
4:56 - 4:57ซึ่งทำให้พวกเขาค้นพบด้วยตนเองว่า
-
4:57 - 5:02ไม่มีอะไรที่พวกเขาทำได้
ในการจะเปลี่ยนปลายทางสุดท้ายของโจ -
5:02 - 5:08และพวกเขาจะรู้สึกถึงการค้นพบนั้น
อย่างลึกซึ้งและสิ้นหวังเหมือนกับที่เรารู้สึก -
5:08 - 5:12ในคืนที่เรากอดโจไว้ในอ้อมกอดหลายชั่วโมง
-
5:12 - 5:18หวังในความกรุณา
ที่เราไม่สามารถสร้างขึ้นเองได้ -
5:19 - 5:21พวกเราทุกคนล้วนอยากชนะ
-
5:21 - 5:24แต่เมื่อคุณพบว่าไม่มีทางจะชนะ
-
5:25 - 5:27คุณจะให้คุณค่ากับอะไรแทน
-
5:28 - 5:30ฉันไม่เคยคิดจะเขียนวิดีโอเกม
-
5:30 - 5:32แต่ช่วงเวลาเหล่านี้
ที่เปลี่ยนชีวิตเราไปจริง ๆ -
5:32 - 5:37มักเป็นผลจากการที่เราเจอกับ
ความยากลำบาก -- ไม่ใช่ชัยชนะ -
5:38 - 5:40ตอนที่เราคิดว่าโจจะมีชีวิตอยู่
-
5:40 - 5:42ฉันปล่อยให้สามีเป็นคนออกแบบเกม
-
5:42 - 5:44ฉันจะเข้าไปช่วยบ้าง
-
5:44 - 5:47ฉากหรือสองฉาก และให้ข้อเสนอแนะไว้
-
5:47 - 5:50แต่หลังจากคืน ที่โจจากไป
-
5:50 - 5:52ความรู้สึกที่ถาโถม
-
5:52 - 5:56ความเป็นไปได้ที่จะแบ่งปันชีวิตของโจ
ผ่านวิดีโอเกม -- -
5:56 - 5:58เป็นสิ่งที่ฉันไม่อาจต้านทานได้
-
5:58 - 6:00ฉันเริ่มลงมือเขียนเกมมากขึ้น
-
6:00 - 6:02ฉันเข้าประชุมทีมงานออกแบบของเรา
-
6:02 - 6:05ฉันเสนอไอเดียมากขึ้น
ฉันช่วยกำกับฉาก -
6:05 - 6:10และฉันพบว่าการสร้างวิดีโอเกม
คือการบอกเล่าเรื่องราว -
6:10 - 6:13แต่ด้วยภาษาใหม่
-
6:13 - 6:18องค์ประกอบของจินตนา
และสัญลักษณ์ยังคงอยู่ทั้งหมด -
6:18 - 6:21แค่ผนวกกับตัวผู้เล่น
-
6:21 - 6:24และการตอบสนองของระบบเกม
-
6:24 - 6:26มันเป็นงานที่ท้าทาย
-
6:26 - 6:29ฉันต้องคิดด้วยวิธีใหม่
ที่ต่างไปอย่างสิ้นเชิง -
6:29 - 6:30แต่ฉันชอบมัน
-
6:30 - 6:34และฉันจะไม่มีทางรู้เลย ถ้าไม่มีโจ
-
6:34 - 6:37คุณอาจจะประหลาดใจเล็กน้อย
-
6:37 - 6:42ถึงการตัดสินใจแบ่งปันเรื่องราวของเรา
เกี่ยวกับมะเร็งระยะสุดท้ายผ่านวิดีโอเกม -
6:42 - 6:46บางทีคุณอาจจะกำลังคิด
เหมือนกับคนอื่น ๆ ก่อนหน้าคุณ: -
6:46 - 6:48มะเร็งไม่ใช่เกม
-
6:49 - 6:51ลองบอกแบบนั้น
กับพ่อแม่ที่มีลูกเป็นมะเร็ง -
6:51 - 6:55ที่เคยเอาถุงมือยางมาเป่าให้เป็นลูกโป่ง
-
6:55 - 6:58หรือแปลงเข็มฉีดยาให้เป็นจรวด
-
6:58 - 7:02หรือให้เด็กลากเสาน้ำเกลือ
ไปรอบ ๆ โรงพยาบาล -
7:02 - 7:04เหมือนกันมันเป็นรถแข่ง
-
7:05 - 7:07เพราะเมื่อคุณมีลูก
-
7:07 - 7:09ทุกอย่างคือเกม
-
7:10 - 7:14และเมื่อลูกตัวน้อยของคุณ
เผชิญกับความเจ็บปวด -
7:14 - 7:18คุณจะพยายามหนักมากขึ้นเพื่อให้แน่ใจว่า
ชีวิตของพวกเขาเป็นเหมือนเกม -
7:18 - 7:22เพราะโดยธรรมชาติ เด็ก ๆ
สำรวจโลกของพวกเขาผ่านการเล่น -
7:22 - 7:25ขณะที่มะเร็งสามารถขโมยทุกสิ่งทุกอย่าง
จากครอบครัว -
7:25 - 7:27มันไม่ควรจะพรากการเล่นไป
-
7:28 - 7:31หากคุณกำลังฟังฉัน
และพยายามจินตนาการถึงครอบครัว -
7:31 - 7:36ที่ห้อมล้อมเด็กคนหนึ่งที่กำลังจะตาย
-
7:36 - 7:40และคุณนึกถึงส่วนหนึ่งของภาพ
ที่เป็นความสุขไม่ออกละก็ -
7:40 - 7:43นั่นแปลว่าเราทำถูกแล้ว
ที่แบ่งปันเรื่องราวของเรากับคุณ -
7:43 - 7:46เพราะมรสุมชีวิตของเราหนักหนา
-
7:47 - 7:49ยากลำบากเสียจนอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้
-
7:49 - 7:52แต่ก็เป็นชีวิตที่มีความหวัง
-
7:52 - 7:54ความรักลึกซึ้ง
-
7:54 - 7:57และความสุขเหมือนที่ฉัน
ไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน -
7:58 - 8:02เกมของเราคือความพยายาม
ที่จะแบ่งปันโลกใบนั้น -
8:02 - 8:04กับผู้คนที่อาจไม่เคยได้สัมผัสมันมาก่อน
-
8:04 - 8:08เพราะเราไม่สามารถจินตนาการถึงโลกนั้นได้เลย
จนกว่ามันเกิดขึ้นกับเราเอง -
8:09 - 8:13เราสร้างวิดีโอเกมที่เล่นยาก
-
8:13 - 8:16และมันจะไม่มีวันขายดี
-
8:16 - 8:19ผู้ที่จะเล่นจะต้องเตรียมตัวให้พร้อม
กับการรู้สึกตามไปกับเกม -
8:19 - 8:23ในเรื่องราวที่พวกเขารู้ว่า
จะทำให้พวกเขาเสียใจ -
8:24 - 8:26แต่เมื่อหัวใจสลาย
-
8:26 - 8:29มันจะรักษาตัวเองด้วยวิธีที่แตกต่างกัน
-
8:30 - 8:35หัวใจที่แตกสลายของฉันรักษาได้
ด้วยความรู้สึกเห็นอกเห็นใจอย่างแท้จริง-- -
8:35 - 8:38ความต้องการที่จะนั่งกับใครสักคน
และรู้สึกถึงความเจ็บปวดของเขา -
8:38 - 8:41เพื่อรับรู้เรื่องราวของพวกเขา
และบอกกับพวกเขา -
8:41 - 8:43ว่าพวกเขามีตัวตนในสายตาคนอื่น
-
8:45 - 8:49ในคืนที่ "That Dragon, Cancer"
ได้รับรางวัล Game for Impact Award -
8:49 - 8:50เราส่งเสียงเชียร์
-
8:50 - 8:54เรายิ้มและพูดถึงโจ
-
8:54 - 8:56และสิ่งที่เขาทำและมีผลต่อชีวิตเรา--
-
8:56 - 9:00ในคืนที่ยากลำบากและมีความหวัง
ที่เราอยู่ร่วมกับเขา -
9:00 - 9:01เมื่อเขาเปลี่ยนหัวใจของเรา
-
9:01 - 9:08และสอนให้เราเยอะแยะเกี่ยวกับชีวิต
และความรักและความศรัทธาและเป้าหมาย -
9:09 - 9:14รางวัลนั้นมีความหมายกับฉันไม่มากเท่า
รูปถ่ายลูกชายของฉัน -
9:15 - 9:20แต่มันเป็นตัวแทนของผู้คน
ที่เขาได้ส่งผลกระทบไป -
9:20 - 9:22คนที่ฉันจะไม่มีวันได้เจอ
-
9:22 - 9:24พวกเขาเขียนอีเมล์ถึงฉันบ้าง
-
9:25 - 9:30พวกเขาบอกกับฉันว่าพวกเขาคิดถึงโจ
แม้ว่าจะไม่เคยเจอเขาเลย -
9:30 - 9:36พวกเขาเล่าถึงน้ำตา
ที่พวกเขามีให้กับลูกชายของฉัน -
9:36 - 9:40และมันทำให้ความโศกเศร้าที่ฉันแบกรับ
เบาลงบ้าง -
9:40 - 9:42เมื่อรู้ว่าเด็ก 10 ขวบก็รู้สึกอย่างเดียวกัน
-
9:42 - 9:44ตอนดูคลิป Youtube ของเกม
-
9:44 - 9:48หรือเมื่อคุณหมอเล่นเกมนี้
ในมือถือบนเครื่องบิน -
9:48 - 9:54หรืออาจารย์ที่เล่าเรื่องของโจ
ให้นักศึกษาชั้นปีที่ 1 ในวิชาปรัชญา -
9:55 - 9:59เราสร้างวิดีโอเกมที่เล่นยาก
-
9:59 - 10:02แต่ความรู้สึกมันใช่สำหรับฉัน
-
10:02 - 10:05เพราะช่วงเวลาที่ยากลำบากในชีวิตของเรา
-
10:05 - 10:09เปลี่ยนแปลงมากกว่า
ความสำเร็จใด ๆ ที่เราทำได้ -
10:09 - 10:12เรื่องโศกเศร้าเปลี่ยนหัวใจของฉัน
-
10:12 - 10:16มากกว่าฝันที่เป็นจริง
ที่ฉันเคยเห็น -
10:16 - 10:17ขอบคุณค่ะ
-
10:17 - 10:22(เสียงปรบมือ)
- Title:
- วิดีโอเกมเพื่อจัดการความโศกเศร้า
- Speaker:
- เอมี่ กรีน
- Description:
-
more » « less
เมื่อลูกชายของ เอมี่ กรีน ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งสมองชนิดที่พบได้ยาก เธอได้แต่งนิทานก่อนนอนเพื่อสอนพี่น้องของเขาเกี่ยวกับมะเร็ง สิ่งที่เกิดขึ้นกลายเป็นวิดีโอเกมที่ชื่อว่า "That Dragon, Cancer" ที่พาผู้เล่นผจญภัยไปในสถานการณ์ที่พวกเขาไม่มีวันชนะ
ในการบรรยายเกี่ยวกับการจัดการกับความสูญเสียที่งดงามนี้ กรีนได้สอดแทรกความสุขและการผจญภัยเข้าไปในความโศกเศร้า "เราสร้างเกมที่เล่นยาก" เธอกล่าว "เพราะช่วงเวลาที่ยากลำบากในชีวิตของเราเปลี่ยนเราได้มากกว่าความประสบผลสำเร็จใด ๆ ที่เราทำได้
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 10:34
|
Unnawut Leepaisalsuwanna approved Thai subtitles for A video game to cope with grief | |
|
|
Unnawut Leepaisalsuwanna edited Thai subtitles for A video game to cope with grief | |
|
Pongsapak Vanichrundorn accepted Thai subtitles for A video game to cope with grief | |
|
|
Pongsapak Vanichrundorn edited Thai subtitles for A video game to cope with grief | |
|
|
Pongsapak Vanichrundorn edited Thai subtitles for A video game to cope with grief | |
|
|
Pongsapak Vanichrundorn edited Thai subtitles for A video game to cope with grief | |
|
Dollaya Piumsuwan edited Thai subtitles for A video game to cope with grief | |
|
|
Dollaya Piumsuwan edited Thai subtitles for A video game to cope with grief |