E se o noso sistema sanitario nos mantivese sans?
-
0:00 - 0:02No meu primeiro ano de universidade
-
0:02 - 0:05inscribinme nunha pasantía
na unidade de vivenda -
0:05 - 0:07do estudo “Greater Boston Legal Services”.
-
0:07 - 0:09Presenteime o primeiro día
-
0:09 - 0:11lista para facer café e fotocopias,
-
0:11 - 0:15pero tocoume traballar cun avogado xusto
-
0:15 - 0:17chamado Jeff Purcell
-
0:17 - 0:19quen me puxo na primeira fila
-
0:19 - 0:21desde o primeiro día.
-
0:21 - 0:23E durante nove meses
-
0:23 - 0:24tiven a oportunidade
-
0:24 - 0:26de ter unha chea de conversas
-
0:26 - 0:29con familias de baixos ingresos de Boston
-
0:29 - 0:32que tiñan problemas coas súas vivendas,
-
0:32 - 0:35e sempre tiñan algún problema de saúde.
-
0:35 - 0:37Tiven un cliente que se presentou
-
0:37 - 0:40cando o ían desafiuzar
por non pagar a renda. -
0:40 - 0:42E non a pagara,
-
0:42 - 0:44porque estaba pagando a medicación do VIH
-
0:44 - 0:47e non podía custear as dúas.
-
0:47 - 0:48Vin nais que viñan
-
0:48 - 0:49porque a filla tiña asma,
-
0:49 - 0:52e espertaba a diario cuberta de cascudas.
-
0:52 - 0:54E unha das nosas estratexias de litigación
-
0:54 - 0:57era enviarme a esas casas
-
0:57 - 0:59con grandes botellas de vidrio
-
0:59 - 1:01para atrapar as cascudas,
-
1:01 - 1:04pegalas con silicona quente
nunha cartolina -
1:04 - 1:06e levalas ao xulgado para os nosos casos.
-
1:06 - 1:07E sempre gañabamos,
-
1:07 - 1:10porque os xuices morrían co noxo.
-
1:10 - 1:12Algo moito máis efectivo, abofé,
-
1:12 - 1:15ca calquera cousa que aprendera
na facultade de dereito. -
1:15 - 1:18Pero ao longo deses nove meses,
-
1:18 - 1:20frustrábame cada vez máis porque sentía
-
1:20 - 1:23que estabamos intervindo moi tarde
-
1:23 - 1:25nas vidas dos nosos clientes;
-
1:25 - 1:27no momento en que nos visitaban,
-
1:27 - 1:29xa estaban en crise.
-
1:29 - 1:32E ao final do meu primeiro ano
na universidade, -
1:32 - 1:33lin un artigo sobre o traballo
-
1:33 - 1:35do Dr. Barry Zuckerman
-
1:35 - 1:37como xefe de pediatría
-
1:37 - 1:39do Boston Medical Center.
-
1:39 - 1:42A súa primeira contratación
foi un avogado de servizos legais -
1:42 - 1:44para representar os pacientes.
-
1:44 - 1:45Así que chamei a Barry
-
1:45 - 1:48e coa súa aprobación, en outubro de 1995,
-
1:48 - 1:50entrei na sala de espera
-
1:50 - 1:53da clínica de pediatría
do Boston Medical Center. -
1:53 - 1:54Non esquecerei nunca
-
1:54 - 1:57eses debuxos animados sen fin
na televisión. -
1:57 - 2:00E o esgotamento das nais
-
2:00 - 2:03que colleran dous, tres ou catro autobuses
-
2:03 - 2:05para traer ao seu fillo ao médico
-
2:05 - 2:07podíase tocar
-
2:07 - 2:08Parecía que os médicos
-
2:08 - 2:10nunca tiñan tempo para todos os pacientes,
-
2:10 - 2:11por máis que se esforzaban.
-
2:11 - 2:12E durante seis meses,
-
2:12 - 2:14parábaos nos corredores
-
2:14 - 2:18e preguntáballes simplemente:
-
2:18 - 2:20“Se tiveras medios ilimitados,
-
2:20 - 2:24que lles darías aos teus pacientes?”
-
2:24 - 2:26E sempre escoitaba o mesmo
unha e outra vez, -
2:26 - 2:29algo que oín centos de veces desde aquela.
-
2:29 - 2:33Dicían: “Tódolos días temos pacientes
que chegan á clínica; -
2:33 - 2:35se un neno ten infección de oído,
-
2:35 - 2:37prescribo antibióticos.
-
2:37 - 2:39Pero o verdadeiro problema é
que na casa non hai que comer. -
2:39 - 2:41O verdadeiro problema
-
2:41 - 2:43é que ese neno vive con outras 12 persoas
-
2:43 - 2:45nun apartamento de 2 cuartos.
-
2:45 - 2:46E nin sequera pregunto sobre iso
-
2:46 - 2:49porque non podo facer nada.
-
2:49 - 2:51Teño 13 minutos por paciente.
-
2:51 - 2:54Os pacientes amoréanse na sala de espera.
-
2:54 - 2:56Non sei onde está o comedor social
máis próximo. -
2:56 - 2:59E non teño axuda”.
-
2:59 - 3:00Nesa clínica, mesmo hoxe,
-
3:00 - 3:02hai dous asistentes sociais
-
3:02 - 3:04para 24.000 pacientes pediátricos
-
3:04 - 3:07e están mellor ca noutros centros.
-
3:07 - 3:10“Health Leads” naceu destas conversas,
-
3:10 - 3:11un simple modelo
-
3:11 - 3:13onde médicos e enfermeiras
-
3:13 - 3:15poidan receitar comida nutritiva,
-
3:15 - 3:16calefacción no inverno
-
3:16 - 3:19e outra asistencia básica para o paciente
-
3:19 - 3:22igual que receitan medicamentos.
-
3:22 - 3:24Os pacientes levan as súas receitas
-
3:24 - 3:26ao noso despacho na clínica
-
3:26 - 3:30onde temos de estudantes de dereito
ben formados -
3:30 - 3:32que traballan con esas familias
-
3:32 - 3:34para conectalas
-
3:34 - 3:37co abano de recursos comunitarios
existente. -
3:37 - 3:40Así, empezamos cunha mesa pregable
na sala de espera da clínica, -
3:40 - 3:42estilo “posto de limonada”.
-
3:42 - 3:46Pero hoxe temos mil estudantes de dereito
-
3:46 - 3:50que están traballando para informar a
preto de 9.000 pacientes -
3:50 - 3:53do recursos que necesitan.
-
3:53 - 3:55Hai 18 meses,
-
3:55 - 3:58recibín este correo electrónico
que me cambiou a vida. -
3:58 - 4:00Era do Dr. Jack Geiger,
-
4:00 - 4:03que me escribiu para felicitarme
por Health Leads -
4:03 - 4:04e para compartir, como el dixo,
-
4:04 - 4:07un pouco de contexto histórico.
-
4:07 - 4:10En 1965, o Dr. Geiger fundou
-
4:10 - 4:13un dos dous primeiros centrosde saúde
comunitarios deste país, -
4:13 - 4:16nunha zona terriblemente deprimida
do delta do Mississippi. -
4:16 - 4:19E eran tantos os pacientes que chegaban
-
4:19 - 4:21con malnutrición
-
4:21 - 4:23que empezou a receitarlles comida.
-
4:23 - 4:26E eles levaban as receitas ao supermercado
-
4:26 - 4:28que llas despachaba
-
4:28 - 4:30e logo cargábaas ao presuposto
de farmacia da clínica. -
4:30 - 4:33E cando na Oficina de Oportunidades
Económicas en Washington D.C. -
4:33 - 4:35–que financiaba a clínica de Geiger–
-
4:35 - 4:36o souberon,
-
4:36 - 4:37puxéronse furiosos.
-
4:37 - 4:39E enviaron un burócrata
-
4:39 - 4:42dicirlle a Geiger que se esperaba
que usara os seus dólares -
4:42 - 4:44para atención médica,
-
4:44 - 4:47ao que Geiger respondeu
dun xeito distinguido e lóxico: -
4:47 - 4:49“A última vez que revisei os meus libros,
-
4:49 - 4:54a terapia específica para a malnutrición
era a comida”. -
4:54 - 4:55(Risas)
-
4:55 - 4:58Así que ao recibir o correo do Dr. Geiger,
-
4:58 - 5:00souben que debía estar orgullosa
-
5:00 - 5:02de formar parte desta historia.
-
5:02 - 5:03Pero a verdade é
-
5:03 - 5:05que estaba desconsolada.
-
5:05 - 5:06E aquí estamos,
-
5:06 - 5:1045 anos despois de que Geiger
lles receitara comida aos pacientes, -
5:10 - 5:12e hai médicos que me din:
-
5:12 - 5:16“Neses asuntos temos unha política de
‘non pregunte, non conte’”. -
5:16 - 5:1945 anos despois de Geiger,
-
5:19 - 5:20Health Leads ten que reinventar
-
5:20 - 5:23a prescrición de recursos básicos.
-
5:23 - 5:26Así que pasei horas e horas
-
5:26 - 5:30tratando de encontrar o sentido
deste extraño “Día da Marmota”. -
5:30 - 5:32Se durante décadas
-
5:32 - 5:35tivemos unha ferramenta sinxela
para mantener a saúde -
5:35 - 5:38especialmente nos pacientes pobres,
-
5:38 - 5:40por que non a usamos?
-
5:40 - 5:43Se sabemos o que fai falta para ter
un sistema de saúde, -
5:43 - 5:45no canto dun sistema que coida enfermos,
-
5:45 - 5:47por que simplemente non o facemos?
-
5:47 - 5:49Para min, estas preguntas
-
5:49 - 5:52son difíciles, non porque as respostas
sexan complicadas, -
5:52 - 5:58senón porque requiren que sexamos sinceros
con nós mesmos. -
5:58 - 6:01Creo que é demasiado difícil
-
6:01 - 6:04expresar as nosas aspiracións
para o noso sistema de saúde, -
6:04 - 6:07ou tan sequera admitir que temos algunha.
-
6:07 - 6:08Porque se o fixeramos,
-
6:08 - 6:09estas estarían moi afastadas
-
6:09 - 6:12da realidade actual.
-
6:12 - 6:15Pero iso non cambia a miña convición
-
6:15 - 6:18de que todos nós, no fondo,
-
6:18 - 6:21aquí nesta sala e en todo o país,
-
6:21 - 6:24compartimos un conxunto similar
de desexos. -
6:24 - 6:26Que se somos sinceros con nós mesmos
-
6:26 - 6:28e escoitamos en silencio,
-
6:28 - 6:30todos albergamos
-
6:30 - 6:34una aspiración ben arraigada sobre o noso
sistema de saúde: -
6:34 - 6:37que poida manternos sans.
-
6:37 - 6:40Esta aspiración
-
6:40 - 6:42é enormemente poderosa.
-
6:42 - 6:45E tal como eu o vexo,
-
6:45 - 6:47o sistema da saude é como
calquera outro. -
6:47 - 6:50Unicamente un conxunto de decisións.
-
6:50 - 6:51Que pasaría se decidísemos
-
6:51 - 6:54tomar outras decisións?
-
6:54 - 6:57Que pasaría se decidísemos ver
todas as partes do sistema de saúde, -
6:57 - 6:59tamén as que se nos foron á deriva?,
-
6:59 - 7:01e nos plantamos e dicimos: “Non.
-
7:01 - 7:03Estas cousas son nosas.
-
7:03 - 7:05Usarémolas para os nosos propósitos.
-
7:05 - 7:07Usarémolas para acadar
-
7:07 - 7:08as nosas aspiracións”?
-
7:08 - 7:10Que pasaría se todo o que necesitamos
-
7:10 - 7:13para decatarnos das nosas aspiracións
sobre o sistema de saúde -
7:13 - 7:15estivera aí fronte a nós
-
7:15 - 7:16esperando que o reivindiquemos?
-
7:16 - 7:19Así que aí foi onde empezou Health Leads.
-
7:19 - 7:20Empezamos co talonario de receitas,
-
7:20 - 7:23--simplemente unha folla de papel--
-
7:23 - 7:27y non nos preguntamos que necesitan
os pacientes para curarse -
7:27 - 7:30–antibióticos, un inhalador, medicación–
-
7:30 - 7:32senón, que necesitan para estar sans,
-
7:32 - 7:35para non enfermar?
-
7:35 - 7:37E optamos por usar as receitas
-
7:37 - 7:38para iso.
-
7:38 - 7:40Así que só a uns kilómetros de aquí
-
7:40 - 7:42no Centro Médico Nacional Infantil,
-
7:42 - 7:44cando os pacientes chegan á consulta,
-
7:44 - 7:45fánselles unhas preguntas:
-
7:45 - 7:48“Chégalle a comida ata fin de mes?
-
7:48 - 7:50Ten unha vivenda segura?”
-
7:50 - 7:52E cando o doutor comeza a consulta,
-
7:52 - 7:55sabe a altura e o peso,
se hai comida na casa, -
7:55 - 7:56se a familia vive nun albergue.
-
7:56 - 7:59E iso non só leva a un mellor conxunto
de decisións clínicas, -
7:59 - 8:03senón que o doutor pode prescribir
eses recursos para o paciente, -
8:03 - 8:08usando Health Leads como cualquera outra
subespecialidade de interconsulta. -
8:08 - 8:09O problema é
-
8:09 - 8:11que así que lle colles o gusto
-
8:11 - 8:13a realizar as túas aspiracións
no coidado da saúde, -
8:13 - 8:15queres máis.
-
8:15 - 8:16Así que pensamos,
-
8:16 - 8:17se podemos conseguir que os doutores
-
8:17 - 8:21prescriban estes recursos básicos
-
8:21 - 8:23poderíamos lograr
que todo un sistema de saúde -
8:23 - 8:25cambie as súas premisas?
-
8:26 - 8:27E tentámolo.
-
8:27 - 8:29E agora no Harlem Hospital Center
-
8:29 - 8:33cando un paciente ingresa cun IMC elevado,
-
8:33 - 8:34a historia clínica electrónica
-
8:34 - 8:37xera automaticamente unha prescrición
para Health Leads. -
8:37 - 8:40E os nosos voluntarios poden
traballar con eles -
8:40 - 8:43para conectalos cos programas
de comida saudable e exercicio físico -
8:43 - 8:44dos seus barrios.
-
8:44 - 8:45Creamos a premisa
-
8:45 - 8:47de que se es un paciente nese hospital
-
8:47 - 8:49con IMC elevado,
-
8:49 - 8:51as catro paredes da consulta
-
8:51 - 8:53probablemente non che darán
-
8:53 - 8:54todo o que necesitas.
-
8:54 - 8:55Necesitas máis.
-
8:55 - 8:56Así que por un lado,
-
8:56 - 8:58isto é só un redeseño básico
-
8:58 - 8:59da historia clínica electrónica.
-
8:59 - 9:01E por outro,
-
9:01 - 9:03é unha transformación radical
-
9:03 - 9:05da historia clínica electrónica
-
9:05 - 9:09dun repositorio estático
de información de diagnóstico -
9:09 - 9:12a unha ferramenta de promoción da saúde.
-
9:12 - 9:13No sector privado,
-
9:13 - 9:15se se extrae esa clase de valor adicional
-
9:15 - 9:17dun investimento de custo fixo,
-
9:17 - 9:20chámaselle "compañía
de miles de millóns de dólares". -
9:20 - 9:21Pero no meu mundo,
-
9:21 - 9:24chámase redución da obesidade e diabetes.
-
9:24 - 9:26Chámase coidado da saúde:
-
9:26 - 9:29un sistema no que os médicos
poidan prescribir solucións -
9:29 - 9:31para mejorar a saúde,
-
9:31 - 9:33non só controlar enfermidades.
-
9:33 - 9:35E o mesmo na sala de espera da clínica.
-
9:35 - 9:36Así, cada día neste país
-
9:36 - 9:38tres millóns de pacientes
-
9:38 - 9:42pasan por cerca de 150.000
salas de espera de clínicas . -
9:42 - 9:44E que fan cando chegan alí?
-
9:44 - 9:48Sentan, observan os peixes de cores
do acuario, -
9:48 - 9:50len número atrasados
-
9:50 - 9:52de revistas femininas.
-
9:52 - 9:56Pero principalmente todos sentamos alí
sempre, a esperar. -
9:56 - 9:57Como chegamos a isto,
-
9:57 - 10:00a dedicar horas e horas
-
10:00 - 10:01a esperar?
-
10:01 - 10:03Que tal se houbera unha sala de espera
-
10:03 - 10:05onde non só nos sentamos se enfermamos,
-
10:05 - 10:07senón á que imos tamén para curarnos?
-
10:07 - 10:10Se os aeroportos poden converterse
en centros comerciais -
10:10 - 10:13e os McDonald’s en parques de xogo,
-
10:13 - 10:16seguro que podemos reinventar
a sala de espera. -
10:16 - 10:18E iso é o que Health Leads trata de facer
-
10:18 - 10:20para recuperar ese espazo e ese tempo
-
10:20 - 10:22e usalo como un acceso
-
10:22 - 10:23para conectar os pacientes
-
10:23 - 10:26cos recursos que precisan para estar sans.
-
10:26 - 10:27No nordeste, o inverno é terrible,
-
10:27 - 10:30o teu fillo ten asma, acaban de cortarche
a calefacción, -
10:30 - 10:32e por suposto estás na sala de espera
de urxencias, -
10:32 - 10:34porque o aire frío provocoulle a asma.
-
10:34 - 10:37Pero, que se en vez de esperar horas,
con ansiedade -
10:37 - 10:40a sala de espera se convirtese no lugar
-
10:40 - 10:42onde Health Leads reconectara
a túa calefacción? -
10:42 - 10:44Por suposto, todo isto require
-
10:44 - 10:46máis persoal.
-
10:46 - 10:49Pero se somos creativos, tamén temos iso.
-
10:49 - 10:51Sabemos que os nosos persoal médico
e de enfermería -
10:51 - 10:53e mesmo os traballadores sociais
-
10:53 - 10:54non abondan,
-
10:54 - 10:56que os poucos minutos da consulta
-
10:56 - 10:57son demasiado imperiosos.
-
10:57 - 10:59A saúde simplemente necesita máis tempo.
-
10:59 - 11:02Require un exército non clínico,
-
11:02 - 11:05unha comunidade de traballadores da saúde,
xestores -
11:05 - 11:06e moitos outros.
-
11:06 - 11:09Que pasaría se unha pequena parte dese
próximo exército da atención sanitaria -
11:09 - 11:13foran os 11 millóns de
estudantes universitarios deste país? -
11:13 - 11:16Libres de responsabilidades clínicas,
-
11:16 - 11:18non dispostos a aceptar un “non”
-
11:18 - 11:20como resposta desas burocracias
-
11:20 - 11:22que tenden a abrumar os pacientes,
-
11:22 - 11:24e cunha capacidade sen igual
-
11:24 - 11:25para atopar información
-
11:25 - 11:28perfeccionada por anos de uso de Google.
-
11:28 - 11:31Pero se sodes dos que non credes
-
11:31 - 11:32que un voluntario universitario
-
11:32 - 11:34poida asumir esta clase de compromiso,
-
11:34 - 11:36teño dúas palabras para vós:
-
11:36 - 11:39Loucura de Marzo [campionato
da División I de baloncesto da NCAA]. -
11:39 - 11:43O xogador tipo da División I da NCAA
-
11:43 - 11:45dedica 39 horas á semana ao deporte.
-
11:45 - 11:48Podemos pensar que iso é bo ou malo,
-
11:48 - 11:50pero é a realidade.
-
11:50 - 11:52E Health Leads baséase na suposición
-
11:52 - 11:54de que durante moito tempo
-
11:54 - 11:56lles pedimos moi pouco
aos nosos estudantes -
11:56 - 12:00cando se trata dun verdadeiro impacto
en comunidades vulnerables. -
12:00 - 12:02Os equipos deportivos universitarios din:
-
12:02 - 12:04“Terás que dedicar horas e horas
-
12:04 - 12:07en pistas de fóra do campus e
a horas intempestivas, -
12:07 - 12:10e mediremos o teu funcionamento
e o do teu equipo, -
12:10 - 12:12e se non estás á altura
-
12:12 - 12:14teremos que botarte del.
-
12:14 - 12:16Pero faremos grandes investimentos
-
12:16 - 12:17no teu adestramento,
-
12:17 - 12:20e ofrecerémosche unha extraordinaria
comunidade de amigos”. -
12:20 - 12:22E os estudantes fan fila na porta
-
12:22 - 12:25só para intentar participar diso.
-
12:25 - 12:26Así que cremos
-
12:26 - 12:28que se es abondo bo
para o equipo de rugby, -
12:28 - 12:30tamén podes selo para a saúde e a pobreza.
-
12:30 - 12:33Health Leads tamén selecciona
competitivamente, -
12:33 - 12:34adestra intensamente,
-
12:34 - 12:36dirixe profesionalmente,
-
12:36 - 12:38demanda un tempo considerable,
-
12:38 - 12:40constrúe un equipo cohesionado
-
12:40 - 12:41e mide resultados,
-
12:41 - 12:44unha especie de “Teach for America”
da saúde. -
12:44 - 12:46Agora mesmo, nas 10 principais cidades
dos Estados Unidos -
12:46 - 12:48con maior número de pacientes
de “Medicaid” -
12:48 - 12:52cada unha ten polo menos
20.000 estudantes universitarios. -
12:52 - 12:55Só Nova York ten medio millón.
-
12:55 - 12:58E esta non é só unha especie de
forza de traballo a curto prazo -
12:58 - 13:00para conectar pacientes
e recursos básicos, -
13:00 - 13:04é un reservorio de liderado en saúde
da próxima xeración, -
13:04 - 13:06xente que pasou dous, tres, catro anos
-
13:06 - 13:08nas salas de espera das clínicas
-
13:08 - 13:12falando con pacientes das
súas necesidades de saúde máis básicas. -
13:12 - 13:13E vanse coa convición,
-
13:13 - 13:15a capacidade e a eficacia
-
13:15 - 13:19para facer realidade as nosas aspiracións.
-
13:19 - 13:22E a cuestión é que xa hai miles, aí fóra.
-
13:23 - 13:26Mia Lozada é xefa de residentes
de Medicina Interna -
13:26 - 13:27no hospital UCSF [San Francisco].
-
13:27 - 13:30Durante tres anos antes de graduarse
-
13:30 - 13:31foi voluntaria de Health Leads
-
13:31 - 13:34na sala de espera da clínica do
Boston Medical Center. -
13:34 - 13:38Mia di: “Cando os meus compañeiros
de clase prescriben unha receita -
13:38 - 13:40pensan que acabaron o seu traballo.
-
13:40 - 13:42Cando eu prescribo unha receita
-
13:42 - 13:44penso: poderá entendela a familia?
-
13:44 - 13:46Terán forma de ir á farmacia?
-
13:46 - 13:49Terán comida para tomar co medicamento?
-
13:49 - 13:51Terán seguro para pagar a receita?
-
13:51 - 13:53Estas preguntas aprendinas
en Health Leads, -
13:53 - 13:55non na universidade”.
-
13:55 - 13:57Agora ben, ningunha destas solucións
-
13:57 - 14:00--o talonario de receitas,
a historia clínica electrónica, -
14:00 - 14:01a sala de espera,
-
14:01 - 14:04o exército de estudantes universitarios--
é perfecta. -
14:04 - 14:06Pero están alí para que as tomemos
-
14:06 - 14:08e son simples exemplos
-
14:08 - 14:11dos moitos recursos infrautilizados
no coidado da saúde -
14:11 - 14:14que, recuperados e redistribuídos,
-
14:14 - 14:17poderían levar a cabo as nosas aspiracións
máis básicas -
14:17 - 14:19en materia de saúde.
-
14:20 - 14:22Ben, levaba 9 meses en Legal Services
-
14:22 - 14:25cando esta idea de Health Leads empezou
a andarme na cabeza. -
14:25 - 14:28E vin que tiña que dicirlle
a Jeff Purcell, o meu avogado, -
14:28 - 14:29que necesitaba irme.
-
14:29 - 14:31E estaba nerviosísima,
-
14:31 - 14:33porque pensaba que o ía decepcionar
-
14:33 - 14:36por abandonar os nosos clientes
por unha idea tola. -
14:36 - 14:38E sentei con el e díxenlle:
-
14:38 - 14:40“Jeff, ocorréuseme a idea
-
14:40 - 14:42de que poderíamos mobilizar
estudantes universitarios -
14:42 - 14:45para atender as necesidades de saúde
máis básicas dos pacientes”. -
14:46 - 14:47E serei sincera,
-
14:47 - 14:50só quería que non se enfadara comigo.
-
14:50 - 14:52Pero respondeu:
-
14:52 - 14:55“Rebecca, se tes unha visión de futuro,
-
14:55 - 14:59tes a obriga de levala a cabo.
-
15:00 - 15:02Debes ir tras dela”.
-
15:03 - 15:05E debo dicir que "Uauu.
-
15:05 - 15:07Que presión!”
-
15:07 - 15:09Eu só buscaba a súa aprobación,
-
15:09 - 15:10non unha especie de mandato!
-
15:10 - 15:12Pero a verdade é
-
15:12 - 15:14que cada minuto dende entón
-
15:14 - 15:16estiven perseguindo esa visión de futuro.
-
15:17 - 15:19Creo que todos temos unha visión
-
15:19 - 15:21para o sistema sanitario deste país.
-
15:21 - 15:23Creo que, ao final,
-
15:23 - 15:25cuando avaliemos o noso sistema
-
15:25 - 15:28non será polas enfermidades curadas,
-
15:28 - 15:31senón polas enfermidades evitadas.
-
15:31 - 15:34Non será pola excelencia
das nosas tecnoloxías -
15:34 - 15:36ou a sofisticación
dos nosos especialistas, -
15:36 - 15:38senón polo pouco que os precisemos.
-
15:39 - 15:40E sobre todo,
-
15:40 - 15:43creo que cando avaliemos o sistema
-
15:43 - 15:46será, non polo que o sistema era,
-
15:46 - 15:48senón polo que nós queiramos que sexa.
-
15:48 - 15:49Grazas.
-
15:49 - 16:00(Aplausos)
-
16:00 - 16:01Grazas.
-
16:01 - 16:10(Aplausos)
- Title:
- E se o noso sistema sanitario nos mantivese sans?
- Speaker:
- Rebecca Onie
- Description:
-
Rebecca Onie formula preguntas audaces:
E se as salas de espera fosen un lugar en que mellorar todos os días o noso sistema de saúde?
E se os médicos puidesen receitar comida, casa ou calefacción no inverno?
En TEDMED Rebecca presenta Health Leads, unha organización que fai exactamente iso, e faino construíndo un equipo de voluntarios como unha elite, dedicados como un equipo deportivo universitario. - Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 16:34
Amaranta Heredia Jaén edited Galician subtitles for What if our health care system kept us healthy? | ||
Amaranta Heredia Jaén edited Galician subtitles for What if our health care system kept us healthy? | ||
Amaranta Heredia Jaén edited Galician subtitles for What if our health care system kept us healthy? | ||
Amaranta Heredia Jaén approved Galician subtitles for What if our health care system kept us healthy? | ||
Xusto Rodriguez accepted Galician subtitles for What if our health care system kept us healthy? | ||
Xusto Rodriguez edited Galician subtitles for What if our health care system kept us healthy? | ||
Xusto Rodriguez edited Galician subtitles for What if our health care system kept us healthy? | ||
Xusto Rodriguez edited Galician subtitles for What if our health care system kept us healthy? |