Aşıların geç geliştirilmesinin tedirgin edici nedeni...Tabi eğer geliştiriliyorlarsa

Öyle görünüyor ki, korkunç bir hastalığın aşısını geliştirmek için önce patlak vermesini bekliyoruz. Seth Berkley Dünya'nın en büyük hastalıkları için neden aşılar geliştirilmediğinin arkasında yatan piyasa gerçekleri ve orantısız riskleri gözler önüne seriyor.

Çocuklarda hastalık belirtisi hafif ateş,

baş ağrısı ve kas ağrıları
ile başlıyor.

Arkasından kusma ve ishal geliyor.

Sonra ağızdan, burundan ve
diş etlerinden kan gelmeye başlıyor.

Ardından düşük tansiyona bağlı organ
yetmezliğinden ölüm gerçekleşiyor.

Tanıdık geldi mi?

Ebola olduğunu düşünüyorsanız

aslında, bu durumda, o değil.

Hiç bir etkili tedavisi veya aşısı olmayan

ve her yıl 22.000 insanı öldüren,

sivrisinekden gelen bir hastalık
olan dengue ateşinin son hali.

Bu rakam, bildiğimiz kadarıyla

yaklaşık son 40 yılda Ebola

yüzünden ölen insan sayısının iki katı.

Son zamanlarda haberlerde sık gördüğümüz
kızamık hastalığına gelince,

ölenlerin sayısı on kat daha fazla.

Fakat geçtiğimiz yıl,

bütün manşetleri ve korkuyu
üzerine alan Ebola oldu.

Çok açık ki, son derece
yerleşmiş bir şey var,

bizi diğer hastalıklardan daha çok

korkutan ve aklımızı alan birşey.

Fakat tam olarak ne?

Aslında, Ebola'ya yakalanmak zor,

ama yakalanırsanız, korkunç
bir ölüm riski fazla.

Neden?

Çünkü şu anda, etkili bir tedavi
yöntemi veya aşımız yok.

Ve dahası, bu bir ipucu.

Belki bir gün olabilir.

Haklı olarak Ebola'dan korkuyoruz,

çünkü diğer hastalıklar kadar
insan öldürmüyor.

İşin aslı, grip veya kızamık gibi
virüslerden daha az bulaşıcı.

Ebola'dan, bizi öldürdüğü ve bunu
tedavi edemediğimiz için korkuyoruz.

Ebola'nın getirdiği kesin
kaçınılmazlıktan korkuyoruz.

Ebola'nın modern tıp bilimini aşan bir
kaçınılmazlığı var.

Ama durun bi saniye, neden böyle?

Ebola'yı 1976 dan beri biliyoruz.

Neler yapabileceğini biliyoruz.

Şimdiye kadar olan 24 salgında

onu incelemek için çok fırsatımız vardı.

Oysa, on yıldan fazla bir süredir

aşı adaylarımız vardı

Neden o aşılar klinik denemelere
şimdi giriyorlar?

Bu durum salgın hastalıklar için
aşı geliştirmemizle ilgili

temel bir probleme gidiyor.

Şuna benzer şekilde oluyor:

Bu hastalıklar için en çok riskte
olan insanlar

aynı zamanda aşıyı almak için
en az parası olanlar.

Bu durum, gelişmiş ülkelerde

çok sayıda insan risk altında olmadıkça

firmaları aşıları geliştirmeye
teşvik etmiyor.

Ticari açıdan çok riskli.

Ebola için kesinlikle bir piyasa yok,

geç evre klinik deneylerde iki aşımızın
olmasının tek sebebi

bir şekilde yanlış anlaşılan korku.

Ebola 11 Eylül ve şarbon
saldırılarına kadar

oldukça göz ardı edildi,

birdenbire insanlar Ebola'yı potansiyel bir

bioterrörizm silahı
olarak algıladı.

Peki Ebola aşısı neden bu noktada
tam olarak geliştirilmedi?

Çünkü bir noktada virüsü silaha
çevirmek gerçekten zordu,

-- veya zor olduğu düşünüldü--

ama başlıca sebep, geliştirilmesindeki
maliyet riski.

Asıl olay da bu.

Acı gerçek şu ki, aşıları

patojenin(mikrop) yol açacağı risklere
göre değil,

ekonomik açıdan ne kadar riskli olup
olmadığına göre geliştiriyoruz.

Aşı geliştirmek pahalı ve karmaşık birşey.

İyi bilinen bir antijeni alıp

uygulanabiilir aşıya dönüştürmenin bile
maliyeti yüzlerce milyon doları bulabilir.

Neyse ki Ebola gibi hastalıklarda

bu engellerin bazılarını kaldırmamız
için yapabileceğimiz şeyler var.

İlk olarak, bütünüyle çökmüş bir piyasayı
fark etmek.

Bu durumda, eğer aşı istiyorsak

teşvik veya bir takım sübvansiyon
sağlamak zorundayız.

Ayrıca, bizi en çok tehdit
eden hastalıkların

hangileri olduğunu bulmakta
daha iyi olmalıyız.

Ülkelerin kendi içinde imkanlar
yaratarak,

o ülkelerin, patojenleri toplayıp
kategorize edebilen kendi epidemiolojik

ve laboratuvar sistemlerini kurmasına
olanak sağlayabiliriz.

Elde edilen veriler coğrafik ve genetik

çeşitliliği anlamak için kullanılabilir,

sonra da bağışıklık gelişiminin nasıl
değiştiğini

ve ne tür tepkiler vermemiz gerektiğini

anlamamıza yardımcı olmak için
kullanılabilir .

Bunlar yapılabilir şeyler ama,

tamamıyla çökmüş bir piyasayla
mücadele etmek için,

salgın hastalıklara bakış açımızı ve
önleme yöntemimizi değiştirmek zorundayız.

Bir hastalığın küresel bir
tehdide dönüştüğünün

kanıtını görene kadar beklemeye
son vermeliyiz.

Ebola için,

salgın bir hastalığın paranoyak korkusu,

birkaç vakanın refah ülkelere taşınmasının
ardından

küresel toplumu bir araya getirdi

ve sıkı calışan aşı şirketlerinin
çabalarıyla

şimdi elimizde bunlar var:

Ebola ülkelerinde etkinlik testlerinde
olan iki Ebola aşısı--

(Alkış)

ve arkasından gelen yapım aşamasında olan
aşılar.

Her yıl, nerdeyse hiç gerçekleşmeyecek
olan bir tehditten

bizi koruması için sürekli devriye gezen
nükleer denizaltı filosuna

milyarlarca dolar harcıyoruz.

Fakat, somut ve evrimsel açıdan

kesin olan bulaşıcı salgın hastalıkları
önlemek için

hemen hemen hiçbir şey harcamıyoruz.

Ve emin olun ki, bu soru ''acaba'' değil,
''ne zaman'' olacak sorusu.

Bu virüsler evrim geçirmeye devam edecek

ve dünyayı tehdit edecek

ve aşılar buna karşı en iyi savunmamız.

Yani, Ebola gibi salgınları önleyebilmeyi
istiyorsak,

aşı geliştirme ve stok üretme yatırımında

elimizi taşın altına koymaliyız,

Ve buna nihai silahımız olarak bakmalıyız

kullanılabilirliğinden emin olduğumuz birşey,

ama aynı zamanda, dua edelim de
asla kullanmak zorunda kalmayalım.

Teşekkürler.

(Alkış)