Jessica Green: We zijn bedekt met bacteriën! Hoe maken we ze blij?

Onze lichamen en onze huizen zijn bedekt met microben -- sommige zijn goed voor ons, andere slecht. We leren meer en meer over de bacteriën en microben waarmee we onze leefruimten delen. TED-spreker Jessica Green stelt de vraag: kunnen we gebouwen ontwerpen die bijdragen aan een blije, gezonde microbiële omgeving?

Alles is bedekt met onzichtbare ecosystemen

die bestaan uit kleine levensvormen:
bacteriën, virussen en schimmels.

Onze bureaus, computers,
potloden en onze gebouwen

huisvesten allemaal microbiële landschappen.

Bij het ontwerpen van deze dingen,
zouden we kunnen denken

aan het ontwerpen van deze onzichtbare werelden

en ook aan hun interactie

met ons persoonlijke ecosysteem.

Ons lichaam huisvest biljoenen microben,

en die bepalen sterk wie wij zijn.

De microben in je buik kunnen
je gewicht en stemming beïnvloeden.

De microben op je huid kunnen
je immuunsysteem versterken.

De microben in je mond kunnen
je adem frisser maken,

of juist niet.

Het belangrijkste is
dat onze persoonlijke ecosystemen

een wisselwerking hebben
met de ecosystemen die wij aanraken.

Als je bijvoorbeeld een potlood aanraakt,

vindt er een microbiële uitwisseling plaats.

Als wij de onzichtbare ecosystemen in onze omgeving kunnen vormgeven,

opent dit nieuwe wegen naar het beïnvloeden
van onze gezondheid als nooit tevoren.

opent dit nieuwe wegen naar het beïnvloeden
van onze gezondheid als nooit tevoren.

Men vraagt mij regelmatig:

"Is het echt mogelijk om microbiële ecosystemen
vorm te geven?"

Ik denk dat het antwoord ja is,

en dat we het zelfs nu al doen,
maar dan onbewust.

en dat we het zelfs nu al doen,
maar dan onbewust.

Ik ga met jullie kijken naar gegevens

over één aspect
van mijn architectuuronderzoek

dat aantoont hoe wij,
zowel bewust als onbewust,

dat aantoont hoe wij,
zowel bewust als onbewust,

vorm geven aan deze onzichtbare werelden.

Dit is het Lillis Business Complex
van de Universiteit van Oregon,

waar ik met een team van architecten en biologen

monsters heb verzameld in 300 kamers
van dit gebouw.

We wilden een soort fossielenbestand
maken voor het gebouw,

en daarvoor verzamelden we stof.

Uit het stof haalden we bacteriële cellen,

braken ze open
en vergeleken hun genetische sequenties.

Dit kwam erop neer dat de mensen in mijn groep

heel wat moesten stofzuigen tijdens dit project.

Dit is een foto van TIm

die op het moment dat ik deze foto maakte,
mij eraan herinnerde:

"Jessica, bij mijn laatste onderzoeksgroep

deed ik veldwerk in het regenwoud van Costa Rica;

dit is wel heel iets anders."

Ik ga jullie laten zien
wat wij aantroffen in de kantoren,

en we gaan de gegevens bekijken
met een visuele tool

die ik ontwikkeld heb samen met Autodesk.

Je bekijkt deze gegevens door
allereerst rondom de cirkel te kijken.

Je bekijkt deze gegevens door
allereerst rondom de cirkel te kijken.

Daar zie je algemene bacteriële groepen,

en de vorm van deze roze kwab

zegt iets over de relatieve aanwezigheid
van elke groep.

Op 12 uur zie je dat kantoren vooral veel

alphaproteobacteriën hebben,
en op 1 uur

zie je dat bacillen daar vrij weinig voorkomen.

Laten we kijken naar de verschillende
soorten ruimtes in dit gebouw.

Alle toiletten hebben
sterk overeenkomstige ecosystemen.

Alle toiletten hebben
sterk overeenkomstige ecosystemen.

In de klaslokalen
zie je eveneens soortgelijke ecosystemen.

In de klaslokalen
zie je eveneens soortgelijke ecosystemen.

Maar deze verschillende soorten ruimtes

verschillen onderling
fundamenteel van elkaar.

verschillen onderling
fundamenteel van elkaar.

Ik zie de toiletten graag
als een soort tropisch regenwoud.

Ik zei tegen Tim:
"Als je al die microben eens kon zien,

zou je je toch bijna in Costa Rica wanen."
(Gelach)

En ik zie kantoren zelf graag
als gematigde graslanden.

Dit perspectief
is een sterk hulpmiddel voor ontwerpers,

omdat je ecologische principes kunt gaan toepassen,

en een belangrijk ecologisch principe
is verspreiding;

de manier waarop organismen zich voortbewegen.

We weten dat microben
door mensen verspreid worden en door lucht.

We weten dat microben
door mensen verspreid worden en door lucht.

Dus als eerste wilden we in dit gebouw
kijken naar het ventilatiesysteem.

Dus als eerste wilden we in dit gebouw
kijken naar het ventilatiesysteem.

Een werktuigbouwkundige ontwerpt
luchtbehandelingapparatuur

die ervoor zorgt dat het comfortabel is voor mensen

en de luchtstroom en temperatuur precies goed zijn.

Daarvoor gebruiken ze principes
uit de natuurkunde en chemie,

maar ze zouden ook de biologie kunnen benutten.

Als je kijkt naar microben

in een van de airconditioning-apparaten
in dit gebouw,

zie je dat ze onderling erg op elkaar lijken.

En als je dit vergelijkt met de microben

in een ander airconditioning-apparaat

zie je dat deze fundamenteel anders zijn.

De kamers in dit gebouw zijn als
eilanden in een archipel,

en dat betekent dat werktuigbouwkundigen

een soort eco-vormgevers zijn,
en de mogelijkheid hebben

om de biomen in dit gebouw
te structureren zoals zij dat willen.

Microben verspreiden zich ook via mensen,

en ontwerpers groeperen vaak ruimtes

om interactie tussen mensen te faciliteren,

of het delen van ideëen,
zoals in laboratoria en kantoren.

Gezien het feit dat microben met mensen meereizen,

zou je verwachten dat kamers
die dicht bij elkaar liggen

vergelijkbare biomen hebben.

Dat is precies wat wij ook vonden.

Klaslokalen die direct naast elkaar liggen,

hebben zeer gelijkaardige ecosystemen,

maar bij kantoren die verder van elkaar liggen,

maar bij kantoren die verder van elkaar liggen,

is het ecosysteem fundamenteel anders.

Als ik zie hoe sterk die verspreidingskracht is

op deze bio-geografische patronen,

denk ik dat het mogelijk is

om echt uitdagende problemen aan te pakken,

zoals ziekenhuisinfecties.

Ik denk dat dit deels veroorzaakt wordt
door de ecologie van gebouwen.

Ik denk dat dit deels veroorzaakt wordt
door de ecologie van gebouwen.

Ik ga nog iets vertellen over dit gebouw.

Ik werk samen met Charlie Brown.

Hij is architect,

en Charlie is erg bezorgd over klimaatverandering.

Hij wijdde zijn leven aan duurzaam ontwerpen.

Toen hij mij ontmoette
en besefte dat het voor hem mogelijk was

om op een kwantitatieve manier te onderzoeken

hoe zijn keuzes binnen een ontwerp
invloed hebben

op de ecologie en biologie van een gebouw,

werd hij heel enthousiast, omdat het
een nieuwe dimensie toevoegt aan wat hij doet.

In plaats van alleen met energie,

ging hij ook rekening houden met
de gezondheid van mensen.

Hij was een van de ontwerpers
van de luchtbehandelingssystemen

van dit gebouw
en de manier waarop geventileerd wordt.

Ik ga jullie nu eerst lucht laten zien
die we buiten het gebouw verzamelden.

Ik toon jullie nu eerst lucht
die we buiten het gebouw verzamelden.

Hier zie je de signatuur
van bacteriële gemeenschappen

in de buitenlucht,
en hoe die geleidelijk variëren.

Daarna toon ik wat er gebeurde

toen we bij wijze van experiment
klaslokalen manipuleerden.

We sloten de ruimtes 's avonds af,
zodat er geen ventilatie plaats vond.

We sloten de ruimtes 's avonds af,
zodat er geen ventilatie plaats vond.

In veel gebouwen wordt dit gedaan.

Waarschijnlijk ook waar jij werkt.

Bedrijven doen dit om geld te besparen
op hun elektriciteitsrekening.

Wij zagen in deze kamers
relatief weinig verandering

tot we op zaterdag
de ventilatiekanalen weer openden.

Als je binnenkwam in deze kamers,

hing er een erg vieze geur.

Volgens onze gegevens
had dit te maken

met bacteriën die mensen de vorige dag
in de lucht hadden achtergelaten.

met bacteriën die mensen de vorige dag
in de lucht hadden achtergelaten.

Dit in tegenstelling tot kamers

die ontworpen waren vanuit
een duurzame passieve ontwerpstrategie,

waar de lucht binnenkwam via ventilatieroosters.

In deze kamers werd de lucht
relatief goed vermengd met de buitenlucht,

en toen Charlie dit zag, werd hij heel enthousiast.

Hij wist dat hij een goede keuze had gemaakt
in het ontwerpproces

Hij wist dat hij een goede keuze had gemaakt
in het ontwerpproces

omdat het energie-efficiënt was

en tegelijkertijd het aanwezige
microbiële landschap werd doorgeblazen.

Deze voorbeelden gaan over architectuur,

maar ze zijn relevant voor elke vorm van ontwerp.

Stel je voor dat we alles kunnen ontwerpen
met de gewenste soort microben,

in een vliegtuig, of op een telefoon.

in een vliegtuig, of op een telefoon.

Ik heb onlangs een nieuwe microbe ontdekt.

Deze heet BLIS en er is aangetoond

dat ze ziekteverwekkers afstoot
en je adem fris maakt.

dat ze ziekteverwekkers afstoot
en je adem fris maakt.

Zou het niet geweldig zijn
als we allemaal BLIS op onze telefoon hadden?

Een bewuste aanpak van ontwerpen.

Ik noem het 'bioinformed design',

en ik denk dat het mogelijk is.

Dank u wel.

(Applaus)