Τζέσικα Γκριν: Καλυπτόμαστε από μικρόβια. Ας σχεδιάσουμε γι' αυτά.

Τα σώματα και τα σπίτια μας καλύπτονται από μικροοργανισμούς - κάποιοι καλοί για μας και κάποιοι κακοί. Καθώς μαθαίνουμε περισσότερα για τα μικρόβια και τους μικροοργανισμούς που μοιράζονται τον ζωτικό μας χώρο, η προσκεκλημένη στο ΤED Τζέσικα Γκριν ρωτάει: Μπορούμε να σχεδιάσουμε κτήρια τα οποία να ενθαρρύνουν ένα χαρούμενο, υγιές μικροβιακό περιβάλλον ;

Τα πάντα καλύπτονται από αόρατα οικοσυστήματα

φτιαγμένα από μικροσκοπικές μορφές ζωής: βακτήρια, ιούς και μύκητες.

Τα γραφεία μας, οι υπολογιστές μας, τα μολύβια μας, τα κτήρια μας

είναι όλα περιοχές που κατοικούν μικρόβια.

Όπως έχουμε σχεδιάσει αυτά τα πράγματα, θα μπορούσαμε να σκεφτούμε

το σχεδιασμό αυτών των αόρατων κόσμων

και να σκεφτούμε επίσης πως αυτά αλληλεπιδρούν

με τα δικά μας προσωπικά οικοσυστήματα.

Τα σώματά μας αποτελούν το σπίτι ενός τρις μικροβίων

και αυτά τα πλάσματα καθορίζουν το ποιοι είμαστε.

Τα μικρόβια του εντέρου μπορούν να επηρεάσουν το βάρος και την διάθεσή σας.

Τα μικρόβια πάνω στο δέρμα σας μπορούν να βοηθήσουν στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού σας συστήματος.

Τα μικρόβια στο στόμα σας μπορούν να φρεσκάρουν την αναπνοή σας.

ή όχι,

και το κλειδί είναι ότι τα προσωπικά μας οικοσυστήματα

αλληλεπιδρούν με οικοσυστήματα σε ότι αγγίζουμε.

Έτσι, για παράδειγμα, όταν αγγίζεις ένα μολύβι,

συμβαίνει ανταλλαγή μικροβίων.

Εάν μπορούμε να σχεδιάσουμε τα αόρατα οικοσυστήματα στο περιβάλλον μας,

αυτό ανοίγει ένα δρόμο για να επηρεάσουμε

την υγεία μας με πρωτοφανείς τρόπους.

Ερωτόμαι συνέχεια από ανθρώπους,

''Είναι δυνατόν πραγματικά να σχεδιαστούν μικροβιακά οικοσυστήματα ;''

Και πιστεύω πως η απάντηση είναι ''ναι''.

Νομίζω ότι το κάνουμε ακριβώς τώρα,

αλλά το κάνουμε ασυνείδητα.

Πρόκεται να μοιραστώ μαζί σας στοιχεία

από μία πτυχή της έρευνας μου επικεντρωμένης στην αρχιτεκνονική

που καταδεικνύει πώς, μέσω και του συνειδητού

και του ασυνείδητου σχεδίου

επηρεάζουμε αυτούς τους αόρατους κόσμους.

Αυτό είναι το κτιριακό συγκρότημα Lillis Business στο πανεπιστημίου του Όρεγκον

και συνεργάστηκα με μία ομάδα αρχιτεκνόνων και βιολόγων

στη δειγματοληψεία άνω των 300 δωματίων σε αυτό το κτίριο.

Θέλαμε να πάρουμε κάτι σαν απολιθωμένο αρχείο του κτιρίου,

και για να το κάνουμε αυτό συλλέξαμε σκόνη.

Από τη σκόνη συλλέξαμε βακτηριακά κύτταρα,

τα ανοίξαμε και συγκρίναμε τις γενετικές τους αλληλουχίες.

Αυτό σημαίνει ότι τα μέλη της ομάδας μου

κάναμε πολυ σκούπισμα με ηλεκτρική σκούπα κατά τη διάρκεια αυτού του έργου.

Αυτή είναι η εικόνα του Τιμ, ο οποίος

ακριβώς όταν τράβηξα αυτή τη φωτογραφία μου υπενθύμισε

λέγοντας , ''Τζέσικα, στην τελευταία εργαστηριακή ομάδα που εργάστηκα

έκανα επιτόπια έρευνα στο τροπικό δάσος της Κόστα Ρίκα

και τα πράγματα έχουν αλλάξει δραματικά για μένα''

Λοιπόν θα σας δείξω τώρα πρώτα τι βρήκαμε στα γραφεία

και θα δούμε τα δεδομένα μέσω ενός εργαλείου απεικόνισης

στο οποίο έχω εργαστεί σε συνεργασία με την Autodesk.

Ο τρόπος για να παρατηρήσετε αυτά τα δεδομένα είναι

πρώτα , κοιτάξτε γύρω από την εξωτερική πλευρά του κύκλου.

Θα δείτε ευρείες διακυμάνσεις των βακτηριακών πληθυσμών

και αν εξετάσετε το σχήμα αυτού του ροζ λοβού,

σας λέει κάτι για τη σχετική αφθονία κάθε ομάδας.

Έτσι στις 12:00, θα δείτε πως τα γραφεία έχουν πολλά

άλφα-πρωτεοβακρήρια, και στις 13:00

θα δείτε ότι οι βάκιλλοι είναι σχετικά σπάνιοι.

Ας ρίξουμε μία ματία στο τι συμβαίνει σε διαφορετικούς χώρους στο κτίριο αυτό.

Εάν κοιτάξετε μέσα στις τουαλέτες,

όλες έχουν πραγματικά παρόμοια οικοσυστήματα,

και αν κοιτάξετε μέσα στις τάξεις

θα δείτε ότι έχουν και αυτές παρόμοια οικοσυστήματα.

Αλλά εάν συγκρίνετε αυτού του είδους τους χώρους

μπορείτε να δείτε ότι είναι εξ' ολοκλήρου διαφορετικοί

ο ένας από τον άλλο.

Μου αρέσει να σκέφτομαι τα μπάνια σαν ένα τροπικό δασος.

Είπα στον Τιμ ''Αν μπορούσες να δεις μόνο τα μίκροβια,

είναι περίπου σαν να είσαι στην Κόστα Ρίκα. Περίπου.

Και επίσης μου αρέσει να σκέφτομαι τα γραφεία ως ένα ήπιο λιβάδι.

Αυτή η προοπτική είναι πραγματικά ισχυρή για τους σχεδιαστές,

επειδή αναφέρεται στις αρχές της οικολογίας,

και μία πραγματικά σημαντική αρχή για την οικολογία είναι η διασπορά,

ο τρόπος με τον οποίο μετακινούνται οι μικροοργανισμοί.

Γνωρίζουμε πως τα μικρόβια διασπείρονται από τους ανθρώπους.

και τον αέρα.

Έτσι το πρώτο πράγμα που θέλαμε να κάνουμε σε αυτό το κτήριο

ήταν να εξετάσουμε το σύστημα εξαέρωσης.

Οι Μηχανολόγοι μηχανικοί σχεδιάζουν ένα σύστημα διαχείρισης εξαερισμού

για να σιγουρευτούν ότι οι άνθρωποι νιώθουν άνετα,

ότι η ροή του αέρα και η θερμοκρασία είναι ακριβώς σωστές.

Το κάνουν αυτό χρησιμοποιώντας αρχές τις φυσικής και της χημείας,

αλλά θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν και αρχές βιολογίας.

Εάν κοιτάξετε τα μικρόβια

σε μία από τις μονάδες διαχείρισης σε αυτό το κτήριο,

θα δείτε πως όλα είναι σχεδόν παρόμοια το ένα με το άλλο.

Και αν τα συγκρίνετε με τα μικρόβια

σε μία διαφορετική μονάδα διαχείρισης αέρα,

θα δείτε πως είναι στην ουσία διαφορετικά.

Τα δωμάτια σε αυτό το κτήριο είναι όπως τα νησιά σε αρχιπέλαγος

και αυτό που σημαίνει είναι ότι οι Μηχανολόγοι μηχανικοί

είναι σαν τους Οικολόγους-μηχανικούς και ότι έχουν την δυνατότητα

να κατασκευάζουν μεγαοικοσυστήματα σε αυτό το κτήριο με τον τρόπο που αυτοί θέλουν.

Μία άλλη πτυχή του πως τα μικρόβια διαδίδονται είναι μέσω των ανθρώπων,

και οι σχεδιαστές ομαδοποιούν τα δωμάτια συχνά μαζί

για να διευκολύνουν την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων,

ή την ανταλλαγή ιδεών, όπως στα εργαστήρια και στα γραφεία.

Δεδομένου ότι τα μικρόβια ταξιδεύουν μέσω των ανθρώπων,

θα περιμένατε να δειτε δωμάτια που βρίσκονται πολύ κοντά μεταξύ τους.

να έχουν πραγματικά παρόμοια μεγαοικοσυστήματα.

Και αυτό είναι ακριβώς που βρήκαμε.

Εάν κοιτάξετε τα δωμάτια ακριβώς δίπλα το ένα με το άλλο,

θα δείτε ότι έχουν σχεδόν παρόμοια οικοσυστήματα.

αλλά εάν πάτε σε ένα γραφείο

το οποίο βρίσκεται αρκετά μακρυά

το οικοσύστημα είναι τελείως διαφορετικό.

και όταν βλέπω την δύναμη που έχει ο διασκορπισμός

σε αυτά τα βιογεωγραφικά μοντέλα,

με κάνει να πιστεύω ότι είναι δυνατόν

να αντιμετωπιστούν πραγματικά σημαντικά προβλήματα

όπως οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις.

Πιστεύω πως αυτό πρέπει να είναι, έν μέρει

ένα οικολογικό πρόβλημα στα κτήρια.

Εντάξει, θα σας πως μία ακόμα ιστορία σχετικά με αυτό το κτήριο.

Συνεργάζομαι με τον Τσάρλι Μπράουν.

Είναι αρχιτέκτονας,

και ο Τσάρλι ανησυχεί έντονα για τη παγκόσμια κλιματική αλλαγή.

Έχει αφιερώσει τη ζωή του στον αειφόρο σχεδιασμό.

Όταν με συνάντησε και συνειδητοποίησε πως ήταν δυνατόν για αυτόν

να μελετήσει με έναν ποσοτικό τρόπο

το πώς οι σχεδιαστικές του επιλογές επηρέασαν

την οικολογία και τη βιολογία αυτού του κτηρίου,

ήταν πολύ ενθουσιασμένος, επειδή πρόσθεσε μία νέα διάσταση σε αυτό που έκανε.

Από τη σκέψη μόνο για την ενέργεια

άρχισε επίσης να σκέφτεται και την ανθρώπινη υγεία.

Βοήθησε στο σχεδιασμο μερικών από τα συστήματα διαχείρισης αέρα

σε αυτό το κτήριο και τον τρόπο με τον οποίο αερίζεται.

Έτσι, αυτό που θα σας δείξω πρώτα είναι

ο αέρας που συλλέξαμε εξωτερικά του κτηρίου.

Αυτό που βλέπετε είναι ένα σημάδι βακτηριακών κοινοτήτων

στον εξωτερικό αέρα και πως μεταβάλλονται με την πάροδο του χρόνου.

Ύστερα θα σας παρουσιάσω τι συνέβει

όταν χειριστήκαμε πειραματικά τις τάξεις.

Τις σφραγίσαμε τη νύχτα

ώστε να μην υπάρχει σε καμία τάξη εξαερισμός.

Πόλλα κτήρια λειτουργούν με αυτό το τρόπο,

πιθανώς εκεί όπου εργάζεστε,

και οι εταιρείες το κάνουν αυτό για να εξοικονομήσουν χρήματα από το λογασιασμό του ρεύματος.

Αυτό που βρήκαμε είναι πως σε αυτά τα δωμάτια παρέμειναν σχετικά σταθεροί (οι οικισμοί)

μέχρι το Σάββατο , όπου ανοίξαμε ξανά τους αεραγωγούς.

Όταν περπατήσαμε μέσα σε αυτές τις τάξεις

μύριζαν πολύ άσχημα,

και τα στοιχεία μας δείχνουν ότι είχε να κάνει με

τα βακτήρια που έμειναν στον αέρα

από τους ανθρώπους μία μέρα πριν.

Συγκρίνετε αυτό με δωμάτια

που έχουν σχεδιαστεί χρησιμοποιώντας μία παθητική στρατηγική αειφόρου σχεδιασμού

όπου ο αέρας έμπαινε από εξώ μέσω περσίδων.

Σε αυτά τα δωμάτια ο αέρας ήταν σχετικά καλός σε σχέση με τον εξωτερικό αέρα

και όταν ο Τσάρλι το είδε αυτό ενθουσιάστηκε πολύ.

Ένιωθε ότι είχε κάνει μία καλή επιλογή

με την διαδικασία σχεδιασμού

γιατί ήταν ταυτόχρονα και ενεργειακά αποδοτικός

και καθάριζε διώχνωντας μακρυά τους μόνιμους μικροβιακούς κάτοικους του κτηρίου.

Τα παραδείγματα που σας έδειξα αφορούν μόνο την αρχιτεκνονική,

άλλα είναι σχετικά με οποιοδήποτε σχεδιασμό.

Φανταστείτε ένα σχεδιασμό με τα είδη των μικροβίων που θέλουμε

σε ένα αεροπλάνο

ή σε ένα τηλέφωνο.

Υπάρχει ένα νέο μικρόβιο που μόλις ανακάλυψα.

Ονομάζεται BLIS , και έχει αποδειχθεί ότι

αντιμάχεται τους παθογόνους μικροοργανισμούς

και σου δίνει φρέσκια αναπνοή.

Δεν θα ήταν υπέροχο αν είχαμε όλοι το μικρόβιο BLIS στο τηλέφωνό μας ;

Μία συνειδητή προσέγγιση στο σχεδιασμό,

Τον αποκαλώ βιο-τεκμηριωμένο σχεδιασμό,

και νομίζω πως είναι εφικτός.

Σας ευχαριστώ

(Χειροκροτήματα)