Return to Video

Hoe we het tij keerden van huiselijk geweld (Hint: de polaroid hielp)

  • 0:00 - 0:03
    Ik wil dat jullie je voorstellen
  • 0:03 - 0:05
    wat een doorbraak het was
  • 0:05 - 0:07
    voor vrouwen die
    het slachtoffer waren van geweld
  • 0:07 - 0:09
    in de jaren tachtig.
  • 0:09 - 0:13
    Die kwamen binnen
    bij de eerstehulppost,
  • 0:13 - 0:16
    met wat de politie
    een 'echtelijke ruzie' noemde,
  • 0:16 - 0:20
    en ik zag een vrouw die geslagen was,
  • 0:20 - 0:25
    met een gebroken neus,
    een polsfractuur
  • 0:25 - 0:26
    en opgezette ogen.
  • 0:26 - 0:30
    Wij activisten pakten dan
    onze polaroidcamera,
  • 0:30 - 0:33
    namen een foto van haar,
  • 0:33 - 0:35
    wachtten negentig seconden
  • 0:35 - 0:38
    en gaven haar dan de foto.
  • 0:38 - 0:40
    Dán had ze
  • 0:40 - 0:43
    het benodigde bewijs
    voor een rechtszaak.
  • 0:43 - 0:48
    We maakten het onzichtbare zichtbaar.
  • 0:48 - 0:50
    Ik heb dit dertig jaar gedaan.
  • 0:50 - 0:52
    Ik maakte deel uit
    van een sociale beweging
  • 0:52 - 0:54
    die werkte aan het beëindigen
  • 0:54 - 0:58
    van geweld tegen vrouwen en kinderen.
  • 0:58 - 1:01
    En al die jaren
  • 1:01 - 1:06
    had ik een enorm gepassioneerd
  • 1:06 - 1:08
    en soms impopulair vertrouwen
  • 1:08 - 1:12
    dat dit geweld niet onvermijdelijk is.
  • 1:12 - 1:15
    Dat het aangeleerd is.
    En als het aangeleerd is,
  • 1:15 - 1:19
    kan het worden afgeleerd
    en kan het worden voorkomen.
  • 1:19 - 1:26
    (Applaus)
  • 1:26 - 1:28
    Waarom geloof ik dat?
  • 1:28 - 1:30
    Omdat het waar is.
  • 1:30 - 1:32
    Het is absoluut waar.
  • 1:32 - 1:38
    Tussen 1993 en 2010
  • 1:38 - 1:41
    is het huiselijk geweld
    bij volwassen vrouwen
  • 1:41 - 1:43
    in de Verenigde Staten
  • 1:43 - 1:46
    64 procent gedaald.
  • 1:46 - 1:49
    Dat is geweldig nieuws.
  • 1:49 - 1:52
    (Applaus)
  • 1:52 - 1:55
    Vierenzestig procent.
    Hoe hebben we dat bereikt?
  • 1:55 - 1:56
    Onze ogen waren wagenwijd open.
  • 1:56 - 1:59
    Dertig jaar geleden
    werden vrouwen geslagen,
  • 1:59 - 2:01
    achtervolgd, verkracht
  • 2:01 - 2:04
    en niemand praatte erover.
  • 2:04 - 2:05
    Er was geen gerechtigheid.
  • 2:05 - 2:10
    Voor een activist
    is dat niet goed genoeg.
  • 2:10 - 2:12
    Dus stap één op deze reis
  • 2:12 - 2:14
    is dat we ons hebben georganiseerd.
  • 2:14 - 2:17
    We hebben een buitengewoon
  • 2:17 - 2:20
    ondergronds netwerk
    van fantastische vrouwen gecreëerd
  • 2:20 - 2:22
    die opvang openden
  • 2:22 - 2:24
    en als ze geen opvang openden
  • 2:24 - 2:26
    dan stelden ze hun huis open
  • 2:26 - 2:29
    zodat vrouwen en kinderen
    veilig konden zijn.
  • 2:29 - 2:30
    Weet je wat we nog meer deden?
  • 2:30 - 2:34
    We verkochten gebak, wasten auto's
  • 2:34 - 2:36
    en deden wat we konden
    om geld in te zamelen.
  • 2:36 - 2:38
    Op een moment zeiden we:
  • 2:38 - 2:40
    het is tijd om
  • 2:40 - 2:42
    naar de federale overheid te gaan
  • 2:42 - 2:44
    om ze te vragen te betalen
  • 2:44 - 2:48
    voor deze buitengewone diensten
    die mensenlevens redden.
  • 2:48 - 2:51
    Niet?
    (Applaus)
  • 2:51 - 2:54
    Toen kwam stap twee.
  • 2:54 - 2:56
    We wisten dat we de wet
    moesten veranderen.
  • 2:56 - 2:58
    Dus gingen we naar Washington
  • 2:58 - 3:03
    en lobbyden voor het eerste
    stuk wetgeving.
  • 3:03 - 3:06
    Ik herinner me dat ik door de gangen liep
  • 3:06 - 3:08
    van het Capitool,
  • 3:08 - 3:13
    ik was in de dertig
    en mijn leven had een doel.
  • 3:13 - 3:15
    En ik kon me niet voorstellen
  • 3:15 - 3:17
    dat hier ooit iemand
    tegen zou kunnen zijn,
  • 3:17 - 3:19
    tegen dit belangrijke stuk wetgeving.
  • 3:19 - 3:22
    Ik was waarschijnlijk dertig en naïef.
  • 3:22 - 3:24
    Maar ik hoorde over een congreslid
  • 3:24 - 3:26
    die een héél ander standpunt had.
  • 3:26 - 3:28
    Weet je hoe hij
  • 3:28 - 3:31
    dit belangrijke stuk wetgeving noemde?
  • 3:31 - 3:34
    Hij noemde het 'de wet
    haal de lol uit het huwelijk'.
  • 3:34 - 3:37
    'De wet haal de lol uit het huwelijk'.
  • 3:37 - 3:39
    Dames en heren, dat was in 1984,
  • 3:39 - 3:42
    in de Verenigde Staten en ik wou
    dat ik Twitter had gehad.
  • 3:42 - 3:45
    (Gelach)
  • 3:45 - 3:49
    Tien jaar later, na veel hard werken,
  • 3:49 - 3:52
    kregen we de wet geweld tegen vrouwen
    eindelijk aangenomen.
  • 3:52 - 3:54
    Deze wet verandert levens
  • 3:54 - 3:57
    en heeft zo veel levens gered.
    (Applaus)
  • 3:57 - 3:58
    Bedankt.
  • 3:58 - 4:01
    Ik was trots om deel uit te maken
    van dat werk.
  • 4:01 - 4:04
    Het heeft de wetten veranderd
  • 4:04 - 4:06
    en miljoenen dollars
    in lokale gemeenschappen gestopt.
  • 4:06 - 4:09
    Weet je wat het nog meer deed?
    Gegevens verzamelen.
  • 4:09 - 4:11
    Ik moet zeggen
    dat ik gek ben op gegevens.
  • 4:11 - 4:14
    Eigenlijk ben ik een gegevensgek.
  • 4:14 - 4:16
    Ik weet zeker dat hier
    een boel gegevensgekken zijn.
  • 4:16 - 4:17
    Ik ben een gegevensgek
  • 4:17 - 4:20
    omdat ik zeker wil zijn
  • 4:20 - 4:24
    als we geld uitgeven,
    dat het programma werkt.
  • 4:24 - 4:28
    Als het niet werkt,
    moeten we het plan veranderen.
  • 4:28 - 4:32
    Ik wil ook iets anders zeggen:
  • 4:32 - 4:34
    we gaan dit probleem niet oplossen
  • 4:34 - 4:37
    door meer gevangenissen te bouwen
  • 4:37 - 4:39
    of zelfs door meer opvang te realiseren.
  • 4:39 - 4:43
    Het gaat om het verbeteren van
    de economische daadkracht van vrouwen,
  • 4:43 - 4:45
    het gaat om het genezen van
    gekwetste kinderen
  • 4:45 - 4:48
    en het gaat om Preventie
    met een hoofdletter P.
  • 4:48 - 4:53
    Stap drie op deze reis:
  • 4:53 - 4:56
    we weten, als we doorgaan
    met deze vooruitgang,
  • 4:56 - 4:58
    dat we het volume moeten opschroeven,
  • 4:58 - 5:00
    de zichtbaarheid verhogen
  • 5:00 - 5:03
    en het publiek erbij betrekken.
  • 5:03 - 5:07
    Dat wetend, zijn we
    naar de reclameraad gegaan
  • 5:07 - 5:09
    die we hebben gevraagd
    om ons te helpen
  • 5:09 - 5:11
    met het opzetten van
    een bewustmakingscampagne.
  • 5:11 - 5:14
    We keken rond in de wereld, naar Canada,
  • 5:14 - 5:17
    Australië, Brazilië en delen van Afrika.
  • 5:17 - 5:18
    Met die kennis
  • 5:18 - 5:21
    hebben we de eerste landelijke
  • 5:21 - 5:23
    bewustmakingscampagne opgezet:
  • 5:23 - 5:25
    'Er is geen excuus voor huiselijk geweld'.
  • 5:25 - 5:28
    Dit is één van onze spotjes.
  • 5:28 - 5:30
    (Video) Man: Waar is mijn avondeten?
  • 5:30 - 5:33
    Vrouw: Ik had je een paar uur geleden
    thuis verwacht. Alles is opgeruimd, dus --
  • 5:33 - 5:34
    Man: Wat is dit? Pizza.
  • 5:34 - 5:37
    Vrouw: Als je even gebeld had,
    had ik geweten --
  • 5:37 - 5:39
    Man: Avondeten? Pizza als avondeten?
    Vrouw: Stil nou, lieverd.
  • 5:39 - 5:41
    Nee, alsjeblieft -- Blijf van me af!
  • 5:41 - 5:44
    Man: De keuken in!
    Vrouw: Nee! Help!
  • 5:44 - 5:46
    Man: Wil je zien wat pijn doet?
    (Slaat vrouw)
  • 5:46 - 5:50
    Dat doet pijn! Dat doet pijn!
    (Brekend glas)
  • 5:50 - 5:52
    Vrouw: Alsjeblieft! Help mij!
  • 5:52 - 5:55
    [Kinderen moeten zitten toekijken.
    Wat is jouw excuus?]
  • 5:55 - 5:57
    Esta Soler: Toen we bezig waren
  • 5:57 - 5:59
    deze campagne uit te brengen,
  • 5:59 - 6:01
    werd O.J. Simpson gearresteerd
  • 6:01 - 6:05
    voor de moord op zijn vrouw
    en haar vriend.
  • 6:05 - 6:08
    We hoorden dat hij
    een lange geschiedenis had
  • 6:08 - 6:09
    van huiselijk geweld.
  • 6:09 - 6:11
    De media werden geobsedeerd.
  • 6:11 - 6:13
    Het verhaal van huiselijk geweld
  • 6:13 - 6:15
    ging van de achterkant,
  • 6:15 - 6:18
    of eigenlijk geen-kant,
    naar de voorkant.
  • 6:18 - 6:21
    Onze reclames vulden de ether,
  • 6:21 - 6:23
    en vrouwen begonnen voor het eerst
  • 6:23 - 6:25
    hun verhalen te vertellen.
  • 6:25 - 6:28
    Bewegingen gaan om momenten
  • 6:28 - 6:31
    en wij grepen dit moment aan.
  • 6:31 - 6:33
    Ik zal het even in context plaatsen.
  • 6:33 - 6:36
    Heb je enig idee
    hoeveel artikelen voor 1980
  • 6:36 - 6:40
    in de New York Times
  • 6:40 - 6:43
    over huiselijk geweld gingen?
  • 6:43 - 6:46
    Ik zal het je vertellen: 158.
  • 6:46 - 6:51
    En in de jaren tweeduizend
    meer dan zevenduizend.
  • 6:51 - 6:54
    We deden er overduidelijk toe.
  • 6:54 - 6:57
    Maar we misten nog
    een cruciaal onderdeel.
  • 6:57 - 7:02
    Dus stap vier was dat we
    mannen moesten aanspreken.
  • 7:02 - 7:04
    We konden dit probleem niet oplossen
  • 7:04 - 7:07
    met vijftig procent van de bevolking
    aan de zijlijn.
  • 7:07 - 7:10
    Ik zei al dat ik een gegevensgek ben.
  • 7:10 - 7:13
    Landelijke peilingen vertelden ons
    dat mannen zich aangeklaagd
  • 7:13 - 7:16
    en niet uitgenodigd voelden
    in deze conversatie.
  • 7:16 - 7:19
    Dus vroegen we ons af hoe we
    mannen erbij konden betrekken.
  • 7:19 - 7:21
    Hoe kunnen we mannen laten praten
  • 7:21 - 7:24
    over geweld tegen vrouwen en meisjes?
  • 7:24 - 7:27
    Een vriend van me nam me apart
  • 7:27 - 7:30
    en zei: "Je wilt mannen
    laten praten over geweld
  • 7:30 - 7:33
    tegen vrouwen en meisjes.
    Mannen praten niet."
  • 7:33 - 7:35
    (Gelach)
  • 7:35 - 7:37
    Neem het me niet kwalijk,
    heren in het publiek.
  • 7:37 - 7:39
    Ik weet dat jullie wel praten.
  • 7:39 - 7:41
    Maar hij zei: "Weet je
    wat ze wel doen?
  • 7:41 - 7:42
    Ze praten met hun kinderen.
  • 7:42 - 7:46
    Ze praten met hun kinderen
    als ouders, als coaches."
  • 7:46 - 7:48
    En zo deden we het.
  • 7:48 - 7:49
    We kwamen de mannen daarbij tegemoet
  • 7:49 - 7:51
    en zetten een programma op.
  • 7:51 - 7:53
    Er was één gelegenheid
  • 7:53 - 7:55
    die me altijd bij zal blijven.
  • 7:55 - 7:57
    Een basketbalcoach
  • 7:57 - 8:01
    sprak een zaal
    met mannelijke atleten toe
  • 8:01 - 8:04
    en mannen uit alle lagen
    van de bevolking.
  • 8:04 - 8:06
    Hij sprak over het belang
  • 8:06 - 8:07
    van jongens tot mannen coachen
  • 8:07 - 8:09
    en het veranderen
    van de kleedkamercultuur
  • 8:09 - 8:12
    en mannen leren
    gezonde relaties aan te gaan.
  • 8:12 - 8:15
    Plotseling keek hij naar achterin de zaal
  • 8:15 - 8:17
    en zag zijn dochter.
  • 8:17 - 8:20
    Hij riep zijn dochters naam, Michaela,
  • 8:20 - 8:21
    en zei: "Michaela, kom eens hier."
  • 8:21 - 8:24
    Ze was negen jaar
    en een beetje verlegen.
  • 8:24 - 8:25
    Ze kwam naar voren
  • 8:25 - 8:28
    en hij zei: "Kom eens naast me zitten."
  • 8:28 - 8:30
    Ze ging vlak naast hem zitten.
  • 8:30 - 8:33
    Hij gaf haar een grote knuffel en zei:
  • 8:33 - 8:36
    "Mensen vragen me
    waarom ik dit werk doe.
  • 8:36 - 8:39
    Ik doe dit werk omdat ik haar vader ben
  • 8:39 - 8:42
    en ik niet wil dat iemand
    haar ooit kwetst."
  • 8:42 - 8:46
    Als ouder begrijp ik dat.
  • 8:46 - 8:48
    Ik begrijp het,
  • 8:48 - 8:51
    ik weet hoeveel aanrandingen
  • 8:51 - 8:52
    er op universiteitscampussen zijn,
  • 8:52 - 8:56
    zo veelvoorkomend en zo weinig gemeld.
  • 8:56 - 8:58
    We hebben veel gedaan
    voor volwassen vrouwen.
  • 8:58 - 9:01
    We moeten het beter doen
    voor onze kinderen.
  • 9:01 - 9:04
    Dat moet gewoon.
    (Applaus)
  • 9:04 - 9:06
    We komen van ver
  • 9:06 - 9:09
    sinds de dagen van de polaroid.
  • 9:09 - 9:13
    Technologie is onze vriend geweest.
  • 9:13 - 9:17
    De mobiele telefoon
    maakt een wereld van verschil,
  • 9:17 - 9:19
    waardoor vrouwen nu beter
    voor zichzelf kunnen opkomen.
  • 9:19 - 9:23
    Facebook en Twitter en Google en YouTube
  • 9:23 - 9:27
    en alle sociale media helpen ons
    om ons te organiseren
  • 9:27 - 9:30
    en ons verhaal krachtig te vertellen.
  • 9:30 - 9:33
    Dus diegenen van jullie in dit publiek
  • 9:33 - 9:36
    die die applicaties en die platforms
    hebben helpen bouwen, zeg ik
  • 9:36 - 9:37
    als organisator:
  • 9:37 - 9:39
    heel hartelijk bedankt.
  • 9:39 - 9:41
    Echt. Ik klap voor jullie.
  • 9:41 - 9:44
    (Applaus)
  • 9:44 - 9:47
    Ik ben de dochter van een man
  • 9:47 - 9:49
    die in zijn leven maar
    van één club lid is geworden
  • 9:49 - 9:53
    de Optimistenclub.
  • 9:53 - 9:56
    Dat verzin je toch niet?
  • 9:56 - 9:59
    Zijn geest en optimisme
  • 9:59 - 10:01
    zit in mijn DNA.
  • 10:01 - 10:03
    Ik heb dit werk
  • 10:03 - 10:05
    meer dan dertig jaar gedaan.
  • 10:05 - 10:08
    En ben nu, meer dan ooit, overtuigd
  • 10:08 - 10:12
    van het menselijke vermogen te veranderen.
  • 10:12 - 10:15
    Ik geloof dat we de menselijke
    geschiedenis kunnen ombuigen
  • 10:15 - 10:18
    richting mededogen en gelijkwaardigheid.
  • 10:18 - 10:21
    Daarnaast geloof ik diep
  • 10:21 - 10:23
    en gepassioneerd
  • 10:23 - 10:26
    dat dit geweld
    geen onderdeel hoeft te zijn
  • 10:26 - 10:28
    van de menselijke conditie.
  • 10:28 - 10:31
    Ik vraag jullie om ons bij te staan
  • 10:31 - 10:35
    in de creatie van
    een geweldloze toekomst
  • 10:35 - 10:40
    voor vrouwen en meisjes
    en mannen en jongens overal ter wereld.
  • 10:40 - 10:42
    Hartelijk bedankt.
  • 10:42 - 10:48
    (Applaus)
Title:
Hoe we het tij keerden van huiselijk geweld (Hint: de polaroid hielp)
Speaker:
Esta Soler
Description:

Toen Esta Soler in 1984 lobbyde voor wetgeving die huiselijk geweld strafbaar zou stellen, noemde één politicus dat 'De wet haal de lol uit het huwelijk'. "Had ik toen maar Twitter gehad," mijmert ze. Deze opzwepende, optimistische talk brengt dertig jaar van tactiek en techniek in kaart -- van de polaroidcamera tot sociale media -- die geleid hebben tot een daling van 64% in huiselijk geweld in de Verenigde Staten.
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
11:10

  • Els De Keyser

    Mooie talk en mooie vertaling.

    0:09 etc: De zinsconstructie is m.i. "They would come in with a lovers' quarrel, and I would see a woman who was beaten. Dat kwam er niet helemaal uit.

    1:11 'Geleerd' zou slim zijn. Mij lijkt het eerder aangeleerd.

    5:08 Public education lijkt mij in dit geval niet op scholen te slaan, maar wel op algemene bewustmaking.

    9:16 Daadkrachtverbetering vind ik een lastig woord voor een ondertitel. Kunnen we daar iets beters op vinden?

    Els

  • Valérie Boor

    Dankjewel Els, voor je mooie verbeteringen. Ik moest erg lachen om je verwarring bij 'geleerd'. Slim is het zeker niet, dus laten we er dan vooral aangeleerd van maken. Ik zal ook het tweede geval aanpassen.

    Een woord dat boven de rivieren minder goed werkt is 'vluchthuis' - dat heet hier een 'blijf-van-mijn-lijfhuis'. Ik had gedacht dat opvang neutraler zou zijn, en dat het ook wel begrijpelijk zou zijn in de context van de talk tot dan toe. Had je vluchthuis alleen aangepast omdat het specifieker was, of werkt opvang in het Zuiden helemaal niet?

    Ik ben het met je eens dat pub.ed. niet op scholen sloeg, en zat ook met mijn vertaling scholingscampagne in de maag. Goede verbetering, dank je!

    Daadkrachtverbetering was ook een geval van de minste van een heel stel kwaden. In Nederland worden zgn 'empowermenttrainingen' gegeven. Daar wordt dat woord dus niet vertaald. Toch vind ik dat geen mooie optie, vanwege de begrijpelijkheid. Omschrijven werd heel lang: [@9:17 The mobile phone is a global game changer
    for the empowerment of women,]
    Wat denk je van:
    "De mobiele telefoon maakt een wereld van verschil,
    daarmee kunnen vrouwen beter voor zichzelf opkomen."

    Nogmaals dank voor je commentaar,
    Valérie

Dutch subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.